กูเจอละ https://imgur.com/o1N2HQA ในเรื่องมีใต้เท้าเซี่ย แต่มีพระเอกแซ่ซย่า
Last posted
Total of 1000 posts
1168
ไม่รู้สินะ แต่เห็นปกแล้วเน้น Y หรือเปล่า
กู >>585 นะ จริงๆ กูเคยสรุปไว้ในมู้ก่อนๆ แล้วล่ะเรื่องแนวนิยายของแต่ละคน เนื่องจากกูขี้เกียจตามของคนอื่นนอกจากไอดอลกู (รวมไปถึงขี้เกียจตามเพจสำนักพิมพ์ด้วย) เลยอาจมีการผิดพลาดได้
สรุปสั้นๆ
1.คนเขียนคนไหนจับแนวไหนก็จะเล่นแต่แนวเดิมๆ เปลี่ยนแค่ธีมเรื่องจนกูรู้สึกว่ามันเอาพระเอกมาโมสีตาสีผมและพลังใหม่ป่าววะ
2.ยัดเยียดวายจนเอียน ไม่วายนะค๊า จิ้นขำๆ เนอะ แหมมม เอาพระเอกกับพระรองจูบปากเเล้วเข้าห้องหอเลยมั้ยคะคุณ
3.ฝีมือยังไม่ถึงขั้น คือดีถ้าเทียบในเว็บเด็กดี แต่พอเทียบกับนักเขียนหลายคนจากสำนักพิมพ์อื่นแล้วยังไม่โอเค
4.พระเอกซูมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก(ก.สี่ร้อยล้านตัว) กูไม่ได้รังเกียจสเกลพลังระเบิดภูเขาเผากระท่อมนะ แต่มันไม่ใช่ว่ะ มันเหมือนต่อให้โลกจะแตกในอีกสามวิข้างหน้า ทุกคนสิ้นหวังแล้ว ไม่ว่ายอดนักรบหรือบร๊ะเจ้าที่ไหนก็ช่วยไม่ได้ เพียงพระเอกกระดิกนิ้วก็ช่วยโลกได้ (อันนี้กูหมั่นไส้มาก คนอื่นกูไม่รู้แต่นักเขียนประจำคนนึงชอบเขียนแบบนี้)
5.พล็อตเรื่องยังกลวงๆ มันไม่จูงใจให้กูลุ้นเอาใจช่วยตามว่าพระเอกแอนด์เดอะแก๊งจะรอดมั้ย ถ้าเทียบกับเอนเธอร์ (ในฐานะว๊ายวายเซม) เอนเธอร์นั่นถึงจะโซเกย์ แต่หลายๆ เรื่องมันยังมีเนื้อหาให้กูเอาใจช่วย ดูง่ายๆ ถึงจะรังสีม่วงจะกระจายเต็มเรื่องเหมือนกัน แต่นิยายของเอนเธอร์มีแฟนคลับเยอะกว่า อันนี้หมายถึงก่อนตีพิมพ์ ไม่ได้เอาชื่อเสียงสนพ.มาช่วยนะ
6.กูไม่ชอบ
ยาวไปละ จบเหอะ /ถ้าข้อมูลกูไม่ตรงแย้งได้ กูไม่ได้อัพเดทนานละ >>590 ใช่ นั่นคือสาเหตุเดียวที่1168ยังได้เงินจากกู
>>595 ขอบคุณที่ให้ความกระจ่าง
แสดงว่า สนพ. แต่ละที่คงมีแนวทางของตัวเอง
ปล.ไม่เคยอ่านของ สนพ. นี่เหมือนกัน คือหยิบปกแล้วเดาว่ามันมาทางนี่แน่ๆ เลยวางไว้ที่เดิมเหมือนกัน
แต่กูรู้อย่างหนึ่ง การตัดสินใจซื้อของกลุ่มแนวเฉพาะทางนี่ ส่วนใหญ่จะตัดสินใจซื้อง่ายมากๆ
พอดีกูสังเกตจากเว็บ ebook พอนิตรสารแนวเก้งกวางมีมาขายที แม่งขึ้นอันดับท็อปในการขายไปหลายวันมากๆ
>>595 ถูกใจกูมากความคิดมึง พล็อตกลวงตัวละครรีไซเคิลเหมือนพวกแจ่มใส แต่แจ่มใสมันยังมีดีกว่าว่ะ ถึงพล็อตจะซ้ำแต่ตัวละครมันยังแตกต่าง บอกว่าไม่วายแต่แม่งโคตรยัดเยียดตั้งแต่หน้าปก เอนเธอร์กูว่าเอียนแล้วพอเจอ 1168 กลายเป็นมีระดับมากกว่าขึ้นมาเลย เนื้อหาวัยทีนใสๆ แต่ขอประทานโทษ กูอ่านแล้วเหมือนจะใสนอกแต่ขุ่นใน ขายของเกรดบีที่โมเป็นพรีเมี่ยม
เห็นพวกมึงคุยกันแล้วชักหวั่นๆเรื่องสมัครบก.ว่ะ แต่ทำไงได้ มันอยู่ใกล้บ้านกูสุดแล้ว แต่จริงๆก็ไม่หวังหรอกนะ หึๆ
https://www.facebook.com/fay.faylicity/posts/767397643388916
เห็นของสามัญชนนานละ เพิ่งเห็นผีเสื้อ โอย...
จริงปะวะ พวกมึงเล่าให้กูฟังหน่อย
กูเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าผีเสื้อแม่งมีปัญหาขนาดนี้ คือที่กูเห็นๆไม่มีปัญหาไง
คนที่เกี่ยวข้องแล้วพอจะใกล้ตัวกูนิดนึงงงงงงงงก็ไม่มีปัญหากับสนพ.แต่อย่างใด
สงสัยคงขึ้นอยู่กับว่าเป็น 'ใคร' แล้วสนพ.มั่นใจมั้ยว่าอยากจะมีปัญหาด้วย
ทำเอากูมองสนพนี้เปลี่ยนไปเลย เปลือกๆนี่ดูดีจริงๆ
ขัดแปปเพื่อนโม่งแนะนำนิยายจีนที แนวๆโรแมนติคอะ สนพ.ไรก็ได้ ขอเด็ดๆ ช่วงนี้เบื่อเลยหันมาอ่านนิยายจีนติดใจซะงั้น
ถามหาหนังสือหน่อย
คือหลายปีก่อนกูเรียนพิเศษอิงแล้วมีครูคนหนึ่งเอานิยายอิงมาให้อ่าน(ซีรอกแค่ตอนเดียว ซึ่งกูอ่านได้ไม่จบด้วยเพราะตอนนั้นห่วยอิงมาก) เกี่ยวกับคู่พี่น้อง(พี่ชายน้องสาวมั่ง)ที่ย้ายไปบ้าน และดูมีห้องลับอะไรสักอย่าง รู้สึกเรื่องจะมีชื่อ(ไม่แน่ใจเป็นเรื่องหรือตอน)ประมาณ forbidden อะไรสักอย่าง น่าจะเป็นแนววรรณกรรมเยาวชน
ข้อมูลมันน้อยเหี้ยๆจนกูไม่รู้ว่าจะเจอมั้ยเลย กูไม่มั่นใจด้วยซ้ำว่าถ้าเจอชื่อแล้วกูจะจำได้ ; _ ; แต่คือพอมาตอนนี้แล้วกูคิดถึงและอยากอ่านมาก
ใครเคยอ่านมาเฟียที่รักบ้างวะ ได้ข่าวว่าก็อปการ์ตูนมาไม่ใช่เหรอ แล้วนักเขียนมันเอามารีปริ้นพิมพ์เองอีก ไม่ละอายใจบ้างเหรอวะ
>>610 เคยมีตั้งกระทู้โวยไปแล้ว แต่สนพ.ก็เมินเฉย
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/09/A5867548/A5867548.html
>>602
Dreams of Jianghu, ชานชาน >> รักเรื่อยๆ ยุคปัจจุบัน ยังไม่มีแปลไทยเป็นเล่ม แต่มีแปลอังกฤษในเว็บ มีอีกเรื่องของคนแต่งคนเดียวกัน แต่กูยังไม่ได้อ่าน
กมลมังกร >> คนไทยแต่ง นางเอกน่ารักดี เรื่องเรื่อยๆ
ที่ดังๆ มีแปลไทย แล้วกูเคยอ่าน ก็
ตระกูลเพชร >> แนวย้อนอดีต อ่านได้เรื่อยๆ กูชอบเรื่องแรก (จั๋วฉิง+ท่านโหลว) ไม่ชอบเรื่องสอง (กู้อวิ๋น+ซู่หลิง) เฉยๆ เรื่องสาม (ชิงเฟิง+ฮ่องเต้)
ปฐพีไร้พ่าย >> แนวเทพเซียน อ่านได้เรื่อยๆ ก็สนุกดี มีต่อสู้แฟนตาซี แต่ไม่ชอบที่มีฉากล่อแหลมนิดๆ ที่กูไม่คิดว่าจะมีเอง โดยรวมก็ดี
ตำนานรักเหนือภพ >> แนวเทพเซียน กูชอบเพราะมันแฟนตาซี แต่มันแทบจะไม่โรแมนติคว่ะ มีแต่ดราม่า
ที่เหลือที่ดังๆ คนเขาชอบอ่านกัน เท่าที่กูรู้จัก (แต่กูยังไม่ได้อ่านนะ)
สามชาติสามภพ ป่าท้อสิบหลี่ แล้วก็ลิขิตเหนือเขนย >> หลินโหม่วแปล ราคาแพงอยู่ มีข่าวเรื่อง Plagiarism แต่เท่าที่กูอ่านที่ลงในเว็บ+เรื่องย่อและสปอยล์ ก็น่าจะสนุกมั้ง... แนวเทพเซียน
ฝันคืนสู่ต้าชิง ลํานําทะเลทราย แม่ทัพอยู่บน เพียงแรกภพ ปรุงรักมัดหัวใจ จอมนางคู่บัลลังก์ จันทราในเรือนเร้น...นึกไม่ออกละ
แต่ถ้าเป็นโรแมนติค กูเดาว่าคงไม่อยากดราม่า ก็คงแนะนำปฐพีไร้พ่ายนั่นแหละ แต่สำหรับกูก็ไม่ได้เด็ดขนาดสุดยอดแบบนั้น (เท่าที่กูเคยอ่าน ก็ไม่มีเรื่องที่กูบอกว่าเด็ดสุดๆ ได้ว่ะ ส่วนใหญ่อ่านได้เรื่อยๆ สำหรับกู)
>>618 ไอ้ข้อนี้กูเห็นชาวบ้านเขาด่ากันมาเยอะแล้ว แต่คนเขียนไม่แคร์ เรื่องภาษา เรื่องพล็อต กูว่าห่วยและกากกว่าแสตมป์เบอรี่กับหัวสมองตีบตันอีก
>>602 กูจำชื่อเรื่องไม่ได้ ของแจ่มใส นางเอกออกแนวซึนนิดๆ+คุณหนูเอาแต่ใจเพราะถูกเลี้ยงมาแบบเจ้าหญิง แต่ไม่น่ารำคาญ พระเอกปราบนางเอกซะอยู่หมัด กูจำได้ว่านางเอกชื่อหลงอู๋ซวง พระเอกเป็นมือปราบของทางการ ชื่ออะไรก็ไม่รู้ ลืมแล้ว นางเอกเปิดโรงเตี๊ยมขายอาหาร ชอบกินของอร่อยๆ ชอบไปปล้นวัตถุดิบจากคลังหลวง จนฮ่องเต้พี่ชายนางเอก ส่งพระเอกมาปราบ เรื่องนี้ตลกดีเวลาที่เห็นพระเอกขัดขานางเอก
เห็นแจ่มใสจะออกว่าด้วยอาชีพนางสนม มีใครเคยอ่านมั่งมั้ยวะ
>>624 กูวววววว //วิ่งสี่คูณร้อยสวมหัวม้าเข้ามา
กูชอบนะ ตามติ่งอยู่ตั้งแต่ลงเด็กดีใหม่ๆ
เนื้อเรื่องจะเป็นนางเอกยุคปัจจุบันย้อนเวลาไปเข้าร่างนางสนมคนนึงของฮ่องเต้(พระเอก ในเรื่องเรียกหวงตี้)
เดิมเจ้าของร่างไม่เป็นที่โปรดปราณ นางเอกไปเข้าร่างก็ใช้เล่ห์ใช้ลูกเล่นที่เรียนรู้จากยุคนี้ไปเอาตัวรอดจนเป็นที่รักได้
กูว่าจุดเด่นมันอยู่ที่ความเสแสร้งแกล้งเล่นละครของนางเอก ในใจนี่ทั้งแซะ แดกดันพระเอกยับ มีตลกเป็นพักๆ ไม่เครียด
กูชอบตรงนางเอกนิสัยเป็นผู้เป็นคน ไม่เบียว สมเหตุสมผล เก่งบนพื้นฐานสามัญชนอ่ะ
อีกอย่างคือนางโตพอที่จะไม่พร่ำเพ้อไปกับความรัก หรือทำอะไรโง่ๆ แลดูมีสติ
แต่สำหรับคนชอบความโรแมนติกอาจไม่ชอบเรื่องนี้ เพราะจนจบเรื่อง นางก็ไม่รักพระเอกว่ะ...
ข้อเสีย อิเหี้ยยยยย ตัวละครเยอะชิบหาย! กูดูตารางไปอ่านไปบางทียังงงๆ นางสนมวังหลังเป็นโขยงมีชื่อแซ่ชื่อตำหนักแล้วยังชื่อตำแหน่ง แปปๆเลื่อนยศเปลี่ยนชื่ออีกแล้ว กับอีกอย่างคือพวกนางพูดอะไรมีลับลมคมในให้ตีความ บางทีแม่งเปรียบเทียบกับความหมายดอกไม้ใบหญ้า กูนี่ไม่เก็ทเลย
ถึงงั้นกูก็เชียร์ กูชอบนางเอกมาก♥
อ่ะเข้ามาเจอแฉผีเสื้อ... มิน่าได้กลิ่นตุ่ยๆ
ทุกวันนี้กูเห็นพวกสายหนังสือที่ตามไปกดไลค์ให้ลุงมกุฎของผีเสื้อแล้วอนาถใจชิบหาย พวกที่กระแดะใช้ ฅ เสร่อๆ ตามที่ไปเรียนมาจากคอร์สบรรณาธิการของลุงก็เหมือนกัน
กูไม่ชินชื่อแม่ทัพอยู่บนวะ ซย่าอวี้จิ่น แน่ใจนะว่าไม่ได้ชื่อไซย่าอวี้จิ่น แซ่ไม่คุ้นเลย
ลุงผีเสื้อแกชอบสอนอีโก้แปลกๆกะขายฝันให้เด็กว่ะ
ซย่า ออกเสียงแบบบ้านๆก็ เซี่ย
ส่วนอวี้จิ่น กูว่าชื่อเดียวกับชื่อเดิมของนางเอกลำนำทะเลทรายว่ะ
Ky กูแต่งนิยายที่มีธีมหลักเกี่ยวกับพิธีกรรม กูอยากเพิ่มลูกเล่นให้หน้านิยายกู(แต่งลงเน็ต) เลยคิดจะใช้ตัวคั่นฉากเป็นอีโมวงเวท อย่างเช่น 🔯🔯🔯🔯🔯 ถ้าเขียนแบบนี้มันจะรกตาไหม (บทหนึ่งมีให้คั่น 3-4 ฉาก) ถ้ารกไปกูควรใช้เส้นประ (-) คั่นเลยรึเปล่า
กูว่ามันเฟ้อเกิน ถ้าอยากใช้จริงๆ เอาเป็นขึ้นต้นลงท้ายก็พอ
เอาใช้แทน""ก็ได้มั้ง แบบ🔯วิงการ์เดียม เลวิโอซ่า🔯
>>635 ไม่ๆ ตอนท่องคาถากูจะใช้วงเล็บแทน ที่กูจะใช้อีโมคั่นก็ประมาณนี้
ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อพี่สาวเดินจากไป ท่าทางพรุ่งนี้จะมีเรื่องร้ายๆ รอผมที่โรงเรียนซะแล้วสิ
🔯🔯🔯🔯🔯
ใต้ร่มไม้ใหญ่หลังโรงเรียน ชิงช้าที่ไม่ใครเล่นมาสิบปีไหวเอนส่งเสียงโยกเยกส่งเสียงเสียดหู ทั้งที่ไม่มีใครเล่นและไร้แรงลมมาผลักดัน
ทำนองนี้อะมึง ถ้ามันเฟ้อไปอย่างที่ >>634 ว่า กูก็จะใช้กับชื่อบทแทนก็ได้ อย่าง 🔯บทที่ 1 ความลับ🔯
ลองหาเริ่อง กฏบัตรขจัดสาวน้อยเวทยฺมนต์ มาอ่านดูสิ ใช้สัญลักษณ์~⭐️ เยอะมาก อ่านแล้วปวดหัว กูเลยไม่ขอแนะนำ
ถ้าไม่บ่อยเกินก็ไม่มีปัญหานะ แฮรี่ก็ใช้รูปสายฟ้าเวลาตัดฉากใหญ่เหมือนกัน
คาถาทำตัวเอียงก็ได้นะ
กูพึ่งรู้แฮะว่าอีโมแบบนี้เปิดในมือถือกับจอคอมมันไม่เหมือนกัน
บนนิยายที่กูเพิ่งซื้อมาหน่อย ชื่อเรื่อง Pulse ปลุกชีพสยอง กูเห็นว่ามันลดราคาจากเล่มละสองร้อยห้าสิบเหลือแค่หกสิบเลยซื้อมา
เพราะเห็นเป็นนิยายแปล แถมกระดาษถนอมสายตาด้วย แค่หกสิบไม่สนุกก็ไม่เสียดายตังค์เท่าไร
แต่อ่านแล้วหงุดหงิดกับตัวเล่มว่ะ พิมพ์ผิดเยอะมาก พิมพ์เกินบ้าง พิมพ์ตกบ้าง บางหน้ากูเจอทีเดียวสามจุด อ่านไม่ถึงครึ่งเล่มกูแน่ใจว่าเจอจุดพิมพ์ผิดไปแล้วไม่ต่ำกว่าห้าสิบจุด ถ้าอ่านจนจบเล่มน่าจะเกินร้อย เปิดหน้าแรกก็ไม่เจอตำแหน่งพิสูจน์อักษร แต่ตัวบก.กับนักแปลมันก็ไม่น่าสะเพร่าขนาดนี้นะ
การแปลในเล่มขัดๆแต่ให้อภัยได้เพราะกูก็ไม่เก่งอังกฤษขนาดมีปัญหาไปอ่านต้นฉบับได้เอง แต่บางจุดก็แปลได้น่าเกลียด
อินเตอร์คอมครางหึ่ง ก็อดดาร์ดหยิบกระบอกขึ้นมาพูด
"ใช่??"
"เพียงต้องการเตือนท่านเท่านั้น ครับท่าน ท่านต้องมาที่ส่วนทดลองภายในยี่สิบนาทีนี้ รถรออยู่พร้อมแล้วครับ"
ไอ้เหี้ย แม่งแปลตรงตัวจาก Yes มาเป็น "ใช่" เนี่ยนะ คือการใช้ Yes แทนการขานรับมันไม่มีในหลักสูตรภาษาอังกฤษชั้นมัธยมเหรอ กูจำได้ว่าเคยีครูสอนกูเรื่องนี้ตั้งแต่ประถมปลายเลยนะโว้ย
ภาษาในเล่มออกจะเก่าๆหน่อย มีการใช้กันแทนฉันบางจุด คำสบภแบบเก่าๆ สัดกะหมา ริยำ อะไรพวกนี้ พอไปปค้นรายละเอียดต้นฉบับปรากฎว่าเป็นนิยายที่เขียนตั้งแต่ปี 90 สรุปว่าสำนักพิมพ์เอานิยายเก่าที่ค่าลิขสิทธิ์ไม่แพง(ตามที่กูเข้าใจ)มาให้นักแปลที่ไม่ค่อยมืออาชีพ บก.ตรวจงานไม่ละเอียด แล้วกะขายแพงๆ(ราคาเต็ม 250) ถ้ากูซื้อมาเต็มราคาคงเสียดายเงิน แต่นี่ซื้อมาในราคาโละล้างสต๊อกเลยถือว่าอ่านเล่นเพลินๆได้ แถมเนื้อกระดาษกับรูปเล่มก็ทำได้ดี
กูขอบ่นแบบ ky แล้วประเด็นเก่าสัสคืออีเรื่องป่าท้ออ่ะแม่งก็มีประเด็นตั้งนานและว่าลอกและคนเขียนก็บอกว่าลอก
(แต่ภาคเหนือเขนยนี่ไม่แน่ใจ ส่วนภาคในอนาคตก็แต่งเองแหละ เพราะเรื่องที่ป่าท้อไปลอกมันเรื่องเดียวและมีประเด็นแค่ภาคแรกนี่แหละ)
พอดีไปเจอคนขุดประเด็นแล้วมีคนมาคอมเมนต์ประมาณว่าแบบ อ่านแค่สนุกไม่สนุกก็พอไม่เห็นต้องไปแอนตี้คนเขียน
กูนี่แทบล้มโต๊ะ ถ้ามึงเป็นคนแต่งนิยายเองมึงจะไม่พูดแบบนี้อีหอก
ยกเว้นมึงเป็นนักเขียนที่ไปลอกเรื่องชาวบ้านมาแปลงแล้วตีพิมพ์ขายอ่ะนะ หาแดกกับความคิดคนอื่นเหมือนกัน 55555555555
Calendar Castle สนุกไหมวะ กูเล็งมาตั้งนานไม่กล้าซื้อ ตอนนี้เห็นสถาลดเยอะพอดี
ทำไมงานมุราคามิของสนพ.กำมะหยี่มันแพงกว่าของมติชนเกือบเท่าตัวเลยวะ เพราะกำมะหยี่ สนพ.เล็กกว่าเหรอ
(กำมะหยี่ 400 กว่า / มติชน 280)
พวกมึง แพ็คหนังสือของสถาพรรอบนี้มีอะไรน่าซื้อบ้างปะวะ//จะหาอะไรมาอ่านเล่นอยู่พอดี
กูว่ากรุ๊ปนั้นของแรงมึง ติ่งอวยไม่ลืมหูลืมตา
สถาพรประกาศผลปกบารามอสรีเมคแล้วว่ะ ไม่มีใครชนะการประกวด แสดงว่าจะไม่มีการตีพิมพ์ใหม่สินะ หรือถ้าจะพิมพ์ใหม่คงจ้างนักเขียนเอง
>>657 กูว่าเพราะคนไม่ค่อยส่งมากกว่าวะ อ่านจากเงื่อนไขคือโครตเยอะ ทั้งปก ทั้งจิบิ บ็อกเซต พินอัพ แถมส่งก็ใช่ว่าจะชนะ เสียเวลาฟรีอีก
>>660 ขึ้นอยู่กับฝีมือนักวาดและรายละเอียดภาพ แต่เท่าที่เคยได้ยินคือภาพหนึ่งขั้นต่ำก็ 3000-4000 เฉพาะปก ถ้ามีพินอัพ ขาวดำ หรืออะไรก็คูณเข้าไป (ถ้าฝีมือเมพอย่าง enfer ก็จะอีกราคาไปเลย) แต่บอกตรงๆ วาดเซตบารามอสห้าเล่มแล้วได้ห้าหมื่น กูว่าไม่คุ้มอย่างแรง
พระเอกแม่ทัพอยู่บน ชื่อ 夏玉瑾
夏 ออกเสียงแบบพินอิน (ละติน) คือ xià
ออกเสียงแบบเวดไจลส์ (โรมัน) คือ Hsia
ถึงแม้คนแปลจะใช้ ซย่า แต่กูอ่านในใจว่า เซี่ย ว่ะ ง่ายดี
ที่กูแปลกใจคือในนั้นก็มีคนแซ่เซี่ย แล้วทำใมพระเอกถึงเป็นซย่าได้วะ การแปลงานควรมีมาตราฐานคำเดียวกันควรแปลให้เหมือนกันทั้งเล่ม ยกเว้นที่คนแต่งระบุไว้เอง อันนี้กูว่าไม่ไหววะ
>>655-656 กูเพลียติ่งในนั้นมากกกก ล่าสุดเห็นเม้นนึงแล้วกูเพลียใจจนอยากจะกุมขมับ เม้นแนวๆว่าอย่าให้ถึงขนาดคุณหลินไม่ขายสามชาติต่อเลย เพราะหนังสือมันสนุก อหหหห มันสนุกจนมึงไม่ต้องสนใจความถูกผิดว่าที่จริงคนเขียนแม่งไปก็อปคนอื่นมาเลยเหรอ กูนี่นั่งอึ้งเลย ควยออลจริงๆ
คือถ้าแม่งอ่านในกระทู้ดีๆก็จะเห็นว่ายังไงคุณหลอนของนางก็พิมพ์ต่อปะวะ อ่านหนังสือครบทุกบรรทัดไหมเนี่ย
โม่ง เรื่องไหนของหสม.สนุกสุดวะ
อยากรู้ว่าเซ็ตนิวบลัดสถาพรเป็นไง เห็นลดราคา
แล้วเมอร์เมดนี่ยังเขียนไม่จบใช่ไหม
>>669 มึงจะเอาเรื่องอะไรของห้องสมุดล่ะ? นิยายแปลหรือเรื่องที่มิรินแต่ง
ส่วนตัวกูขอยกเรื่องห่วยที่สุดที่เคยอ่านมาละกัน แปลจีน : มธุรส มิริน : รักเอย อ่านยังไงก็ไม่สนุก โดยเฉพาะมธุรส
>>676 เออ กูก็ว่าแม่งน่าอ้วก อะไรจะอวยได้ขนาดนี้ ถ้าถามว่าป่าท้อสนุกมั้ย กูขอตอบว่าสนุกอยู่ โอเคเลย แต่มันไม่ถึงกับต้องมาอวยเว่อร์ขนาดนี้
พระเอกเรื่องแม่ทัพอยู่บนแปลเป็นซย่าแล้วมันควรอ่านไง ซ่า หรือ ซะย่า 5555 lol
夏=เซี่ย พระเอกพยัคฆราชของสยามก็แซ่เซี่ยใช้ตัวเดียวกันนี้ละ ราชวงศ์เซี่ยของจีนก็ใช้ตัวนี้ เกิดมากูไม่เคยเจอคนอ่านว่าซย่าเลย
อาจแปลมาจากพินอินมั้ง มันเลยเขียนว่าซย่า เพราะคำว่าเซี่ยเขียนเป็นพินอินก็ Xiá จีนกลางก็ Xia เหมือนญี่ปุ่นแปลไทยจากโรมันจิ Yamato=ยามาโตะ แต่มีบางคนเรียกยะมะโตะ
มันมีนักแปลอยู่พวกนึง ใช้วิธีให้คนรู้ภาษาอ่านออกเสียงให้ฟังแล้วสะกดเป็นภาษาไทยเอาเอง นางอาจจะเป็นพวกแบบนั้นก็ได้...
พ่อง! มึงลืมความวิบัติของสามก๊กพระคลังหนไปแล้วเรอะ!
กูเจอละ https://imgur.com/o1N2HQA ในเรื่องมีใต้เท้าเซี่ย แต่มีพระเอกแซ่ซย่า
ซี+(อี+อา) คือ เซีย xiā เสีย xiá เสี่ย xiǎ เซี่ย xià
เวลาออกเสียงต้องอ้าปากกว้างกว่า
ซี + เอีย คือ เซีย xiē เสีย xié เสี่ย xiě เซี่ย xiè
...กูเข้ามาผิดหวังกับว่าด้วยอาชีพนางสนมของแจ่มใสหน่อย กูชอบแบบแปลอันเดิม ถึงจะดูเมาๆเป็นบางตอน แต่มันก็สนุกกว่าอันใหม่ที่แจ่มใสลงว่ะ TT อ้าก อ่านแล้วอึดอัดหัวใจ555555 ทำเอาลังเลเลยว่าจะซื้อปกแข็งดีหรือเปล่า
งานแปลจีนของสยามดีเพราะบก.เก่งด้วย ประสบการณ์ด้านนี้เยอะ สำนวนค่อนข้างนิ่งแล้ว สิ่งที่เห็นได้ชัดจากประสบการณ์คือการพลิกแพลงให้เข้ากับคนอ่าน บก.แจ่มใสใช่ว่าไม่เก่ง แต่ขาดประสบการณ์และความรู้ภาษาจีนแค่นั้นละ
กูมาจากห้องBL เปิดประเด็นถามโม่งห้องหนังสืออยากให้ช่วยวิเคราะห์ความเหมือนของนิยายเรื่องนี้กับบันทึกจอมโจรฯ ที นี่ลิงค์ กูเล่นมือถือไม่สะดวกย่อ ขอโทษด้วย
ส่วนประเด็นนี้ รายละเอียดมีในกระทู้หนังสือห้องBL
ขอเพิ่มเติมข้อมูลให้ด้วยว่า นักเขียนคนนี้เคยออกแฟนฟิคนิยายเรื่องบันทึกจอมโจรมาก่อน และเขียนด้วยสำนวนเดียวกัน (ตีพิมพ์แล้วด้วย)
นางสนมกูแม่งผิดหวังงงงง กูไม่น่าหวังไว้สูงเลยว่ะ ตอนแรกกูล่ะดีใจที่แจ่มแม่งเอาคนแปลคนเก่ามาแปล
แต่ถ้ามึงจะสั่งให้เขาปรับนู่นนี่นั่นตามความพอใจ(และแทนที่ปรับแล้วจะดีขึ้นนะมึงงง แต่ทำไมกูอ่านแล้วมันแย่ลงวะ)
งี้มึงจะให้เขาแปลทำไมวะ
>>690 แปลใหม่มันรู้สึกอึดอัดว่ะ (ถึงโทนเรื่องจะไม่ได้ใสอะไรมากมายก็เถอะ) ถ้าให้ชมแจ่มใสคือแปลได้สวยขึ้น แต่อ่านแล้วมันเฟคๆ อย่างอันเก่าที่คุณนิดแกแปล ก็ทับศัพท์ไปเลยไง เรื่องนี้มันเน้นตำแหน่งนางสนม มันต้องจำเยอะ ยิ่งมาแปลใช้ศัพท์ยาวๆยิ่งงงกันเข้าไปใหญ่
อีกอย่างคือยศจีนบางอันก็แปลเป็นตำแหน่งได้อยู่แล้ว กุ้ยเฟย กุ้ยผิน พวกนี้คือขั้นพระสนม จะเติมคำว่าสนม พระอัครชายาซูกุ้ยเฟย พระราชชายาโหรวเฟย พระสนมเอกเยียนกุ้ยผิน กูอ่านแล้วเหมือนใช้คำซ้ำยังไงไม่รู้ ยิ่งเวลาอ่านเจอตำแหน่งพระอัครมเหสีนี่กูต้องมานั่งคิดละ...คนไหนวะ กว่าจะอ้อว่าหมายถึงฮองเฮา(ที่คุณนิดแกใช้คำว่า หวงโฮ่ว)ก็แดกเวลาไปหนึ่งนาที สงสัยกูจะจำชื่อยาวๆเกิน2พยางค์ไม่ได้ ในความคิดคือยศจีนมันจำง่ายกว่าน่ะ เทียบตารางก็ได้
ปล. สารภาพว่ากูสตั้นคำว่า ตำหนักฟ้าทรงธรรมไปสามวินาที ไม่มีอะไรมากหรอก แต่สมองนึกภาพพรรคคุณธรรมในหนังกำลังภายใน 555555555
ปล.อีกนิด กูล่ะประทับใจที่คุณนิดแปลอันเก่า ตรงรายละเอียดเล็กๆน้อยๆอย่างฮองเฮาเรียกตัวเองว่า เปิ่นกง แต่ดันเปลี่ยนเป็นข้าซะงั้น
กับที่ฮ่องเต้เรียกตัวเองว่า เจิ้น คือสรรพนามนี้มันมีข้อบังคับ อย่างเจิ้น(เรา)นี่ฮ่องเต้ใช้ได้คนเดียว เวลาอ่านมันเลยได้อารมณ์อีกแบบ ไม่รู้แจ่มใสจะเปลี่ยนเป็น ข้า หรือเปล่า กูคงเฟลไปอีกสามส่วน
>>698 พระอัครมเหสีนี่กูอ่านแล้วมัยรู้สึกลิเกยังไงไม่รู้ เหมือนมันไม่เข้าพวก เหมือนกูไม่ได้อ่านนิยายจีนแต่อ่าน
นิยายไทยจักรๆวงศ์ๆสมัยก่อน ถ้าแทนไปเป็นหวงโฮ่วหรือไม่ก็ฮองเฮาไปเลยกูคงไม่มึนๆอึนๆขนาดนี้
ที่สำคัญกูสนับสนุนคุณนิด(คนแปล)เพราะกูชินและชอบสำนวนเขา พอแจ่มใสซื้อลิขสิทธิ์ไปตีพิมพ์กูก็คาดหวังว่า
จะได้อ่านภาษาแปลจริงๆของเขาที่ลงในเวอร์ชั่นเก่า เออ แจ่มอาจจะช่วยปรับแก้ตรงนู้นตรงนี้ให้ดีขึ้นกูก็ไม่เป็นไร
เผื่อใจไว้อยู่ว่ายังไงมันก็คงไม่เหมือนเดิมเด๊ะๆกูก็หวังว่าทางแจ่มจะส่งเสริมให้ดียิ่งขึ้น แต่พอของจริงแจ่มแม่งมาปรับ
(แถมปรับชื่อตำแหน่งซึ่งเป็นจุดสำคัญของเรื่อง)เป็นแบบนี้กูก็ไม่ผิดคาดที่จะเสียใจ เหมือนแม่งมาให้ความหวังกู
>>702 น่าจะใช่ แม่ทัพอยู่บนก็แปลอัครชายาอันไท่เฟย แต่ดันไม่แปลชั้นบรรดาศักดิ์เป็นพระหรือพระยาแบบสยาม แล้วกูไม่ชอบการแปลชื่อเฉพาะด้วย อย่างชื่อตำหนักหรือสถานที่ ให้ดีที่สุดคือให้แปลวงเล็บเอา
>>687 https://www.youtube.com/watch?v=_kfCl-Oh0vU กูฟังแล้วเหมือนคำว่าซีย่ามากกว่าอีก แต่รวบเสียงแล้วคงเป็นเซี่ยะ
เออมึงเห็นคนแปลสนมออกมาอธิบายแล้วปะ พวกมึงว่าไง
>>708 กูก็เข้าใจผู้แปลเขานะ แต่บอกตมตรงว่ากูก็เสียความรู้สึกนิดๆเหมือนกัน ที่กูชอบและตามอ่านอาชีพนางสนมก็เพราะ
ว่ากูติดใจและชอบสำนวนการแปลภาษาของเขา ถึงเขาจะพร่ำบอกว่าสำนวนตัวเองมันอ่อนหัดไก่กาอาราเร่แค่ไหนแต่เพราะสำนวน
แบบนั้นมันถึงทำให้กูติดตามเขามาจนบัดนี้ไง พอเขาบอกทำนองว่าแจ่มใสช่วยปรับนู่นนี่นั่นจนทำให้สำนวนที่เคยไก่กาของเขาพัฒนา(?)
ขึ้น......มันเลยทำให้กูเสียใจ เพราะกูไม่เห็นว่ามันจะพัฒนาตรงไหน อ่านที่แจ่มเอามาลงแล้วตอนแรกกูแทบไม่เชื่อด้วยซ้ำว่าเขา
เป็นคนแปล สำนวนแม่งทื่อมาก ถ้าแบบเก่าเรียกว่าอ่อนหัดแล้วแบบใหม่นี่กูไม่รู้ว่าจะเรียกอะไรดี ขาดความลงตัว ไม่เฉพาะชื่อยศสนม
แล้วล่ะ แต่สำนวนแบบจิกกัดของเขาก็หายไปด้วย มันเหมือนไม่ใช่สำนวนภาษาแบบที่กูเคยชอบแล้ว นี่มันนิยายบล็อกเดียวกับแจ่มใส
ชัดๆ ที่ไม่ว่าจะเล่มๆเรื่องไหนภาษาแม่งก็คล้ายๆกันหมด ขนาดชื่อตำหนักยังแปลไทยเลย ก็มันไม่เข้าจะให้มาบอกว่าชอบอย่างนี้กูไม่หลอก
ตัวเองหรอวะ แม่งกูเสียผิดหวังชิบหายไม่น่าหวังสูงเลยตัวกู ส่วนคนแปลกูก็คงจะตามอ่านเรื่องอื่นที่เขาแปลลงต่อเรื่อยๆ ส่วนเรื่องนางสนม
ถึงในเพจกูจะบอกว่าจะซื้อก็เหอะ แต่ขอคิดดูอีกที
กูชอบสำนวนจิกกัดของคุณนิดนะ อย่างที่แซะหวงช่างว่าพร้อมทั้งซอฟต์แวร์ฮาร์ดแวร์ ตอนแรกอาจจะงง(แปลว่าไรวะ) แต่เราก็ได้เห็นมุกแนวฝั่งจีน เห็นสไตล์การแปล เห็นนิสัยนางเอกว่าชอบแซะยังไง ตอนนี้มันอืดๆเหนื่อยๆ แต่ยังไงเขาก็ต้องดูฐานคนอื่นอยู่ดี...
อา สรุปแล้วกูเสียใจพอสมควร รอมาตั้งนาน ตอนแรกกะจะสอยปกแข็งด้วยซ้ำ ตอนนี้ขอคิดดูอีกหลายๆสิบที55555 ถ้าจะสอยก็เพราะชอบคุณนิด งานแปลแรกของเขาด้วย (กูแม่งจะเรียกคุณนิดว่าเจิ้นหลายรอบละ คำว่าเจิ้นแม่งได้อารมณ์กว่าจริงๆ แจ่มใสอย่าตัดเจิ้นของกูออกกกก...)
ว่าไป... เป็นครั้งแรกเลยที่กูชอบงานดิบมากกว่างานแก้5555555
สามัญชนไอ้ บก มันดูกวนตีนๆนะ
พี่แจ่มแกมีมาตรฐานในการใช้คำมาแปลมันก็ดีอยู่ แต่ปจบ.นี้นิยายแปลจีนมันบูมในหมู่ชาวไทยแล้วอ่ะ คืออย่างน้อยมึงไม่เคยอ่านก็ต้องเคยดูซีรี่ย์จีนผ่านตามาบ้างป่ะ อย่างเปาบุ้นจิ้นงี้ แล้วยังสนพ.อื่นๆที่จับนิยายแปลจีนกันจนเกลื่อนตลาด เขาก็ใช้ทับศัพท์กันเยอะแยะคนอ่านก็เข้าใจป่าววะ กูว่าพี่แจ่มมีมาตรฐานมันก็ดี แต่ก็ต้องปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัยด้วยไหมว่ามันไปถึงไหนแล้ว คนเข้าใจภาษามากขึ้นแค่ไหน
กูว่าแจ่มเปลี่ยนมาตรฐานมาทับศัพท์บ้างก็ได้ ไอ้พระอัครชายานี่ไม่เท่าไหร่ แต่จักรพรรดินี่...ใช้คำว่า 'ฮ่องเต้' คนอ่านก็ไม่ไปเปิดกูเกิ้ลถามหรอกว่าคือใครป่ะ แหม่
/แอบเมาท์เรื่องคุณนิด กูไปอ่านที่เขาอธิบายในเพจมาละ กูว่าเขาให้ความสำคัญกับการ 'เป็นหนังสือ' มากไปเปล่าวะ คือเข้าใจว่างานแปลชิ้นแรกแล้วก็จะเป็นหนังสือเล่มแรก แต่พอกูไปอ่านตัวอย่างที่แจ่มเอามาลงนี่ ตัดเรื่องคำศัพท์ไทยๆไปนะเอาแต่สำนวน กูว่าเขาเกร็งว่ะสัมผัสได้เลย ยิ่งอ่านที่เขามาอธิบายว่าพยายามแค่ไหนกูยิ่งรู้สึกชัดว่ะ แก้จนความผ่อนคลายจิกกัดมันกลายเป็นความธรรมดาดาษดื่น กูเห็นมาหลายรายละ นักเขียนหลายคนตอนลงเน็ตก็มีเอกลักษณ์ดี แต่พอจะตีพิมพ์เอาเรื่องตัวเองไปรีไรท์จนเสน่ห์ที่เคยมีแม่งกลายเป็นธรรมดาไป
กูเข้าใจแล้วก็เห็นใจคุณนิดนะ ชอบเขาตามงานเขาด้วย แต่กูอยากให้เขามั่นใจมากกว่านี้ว่ะ ใครก็ได้เอาไปบอกเขาทีกูเป็นโม่งในเงามืด ตามเงียบๆส่องอย่างเดียว
กูว่าแจ่มใสแม่งก็ยัดเยียดแนวทางการแปลของตัวเองให้เขามากไปรึเปล่ามึง กูอ่านแล้วก็คิดว่ามันไม่ใช่ว่ะ
ถึงเขาจะออกมาชี้แจงให้แจ่มใส ว่าแจ่มใส 'แค่' ให้ใส่ตำแหน่งนำหน้าชื่อ กับ แปลศัพท์จีนเป็นไทยทั้งหมด ก็เถอะ แน่ใจว่า "แค่" เพราะ "แค่" เท่านี้กูสัมผัสได้เลยว่า เขาแปลแบบเกร็งๆ เหมือนอย่าง >>714 บอกว่ะ อ่านแล้วกูว่ามันจืดชืดแล้วก็ไม่น่าติดตามเหมือนของเก่า
ส่วนใหญ่ก็บอกว่าของเก่าดีกว่า เรื่องที่เขาออกมาอธิบาย กูอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ เหมือนที่เราชอบๆกัน เขาออกมาบอกว่ามันยังไม่ดีพอ มีทักษะไม่พอ ตอนนี้ได้ไปขัดเกลากับทางแจ่มแล้วมีประสิทธิภาพขึ้น แจ่มเขาเชี่ยวชาญ แจ่มเขามืออาชีพ แจ่มเป็นมือโปร ย้ำๆ วนๆ ยังไงก็บอกไม่ถูก เหมือนว่าแจ่มอาจแนะนำแนวทางไป เจ้าตัวเขาก็เชื่อแบบเชื่อมากๆ
ไม่รู้ดิ คือแจ่มจะยัดเยียดให้เปลี่ยนมาเป็นสำนวนแบบแจ่มเองเลยได้เหรอ ถ้าเจ้าตัวเขาไม่เห็นชอบกับโจทย์ที่แจ่มให้ ดูเจ้าตัวก็ดีใจที่พัฒนาขึ้น(?)อ่ะนะ
ตอนนี้คิดว่าถึงจะชอบแบบเก่าก็คงไม่น่าจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว อยู่ที่ว่าจะตัดสินใจซื้อหรือไม่ซื้อตามอัธยาศัย
กูก็ตามเขามาตั้งแต่ยังไม่มีวี่แววตีพิมพ์ มาพิมพ์อะไรแบบนี้ก็รู้สึกแปลกๆว่ะ เหมือนจะด่าเขา แต่กูไม่ได้จะด่านะเฮ้ย
บก.แบบนี้จะว่าดีก็ดีจะว่าแย่ก็แย่นะ ข้อดีคืองานจะมีมาตราฐานไกล้เคียงกันไม่ขาดไม่เกิด แต่ข้อเสียคือขาดความเป็นเอกลักษณ์ของคนแปลกับคนแต่งไป ยิ่งนิยายจีนยิ่งลำบาก มาตราฐานวงการนี้สูงกว่าอังกฤษหรือญี่ปุ่นมากนัก เพราะคนอ่านเคยชินกับความเป็นจีนมากกว่า ข้อผิดพลาดเลยเห็นได้ง่าย
กูคิดว่าสไตล์แจ่มใสคือการฆ่าเอกลักษณ์ของนักแปล ซึ่่งไม่ได้บอกว่ามันดีหรือไม่ดีนะ ถ้าดูหนังสือแปลญี่ปุ่นในเครือ Bliss & Talent ก็จะเป็นสไตล์เดียวกัน คือไม่ว่าใครแปลก็จะออกมาเป็นสำนวนเดียวกันหมดคือสำนวนบ.ก. ในแง่หนึ่งมันก็คงจำเป็นเพราะซีรี่ส์ยาวๆ ใช้นักแปลหลายคน ถ้ามีหลายสำนวนมันคงประดักประเดิดใช่เล่น แต่ก็น่าจะเป็นที่อึดอัดสำหรับนักแปลที่อยากสร้างชื่อหรือมีเอกลักษณ์ส่วนตัวสูงๆ เหมือนกัน เจ๊หลินเลยมาทำค่ายของตัวเองดีกว่า คิดว่านะ
พวกมึงว่านิยายจีนค่ายไหนแปลดีสุดวะ
จริง ๆ กูซูฮกป้าหลินนะ แต่พิจารณาองค์ประกอบโดยรวม (รวมทั้งราคา) แล้ว กูชอบแจ่มที่สุดว่ะ
รองลงมาก็สยาม ป้าหลิน
ส่วนหสม. เอาบ๊วยไปกิน
กูว่าเจิ้นของพวกมึงเนี่ยให้ความรู้สึกเหมือนโอนี่จังของฝั่งญี่ปุ่นว่ะ อันนั้นเถียงกันมาจะสิบปีแล้วก็ไม่ได้ข้อสรุป
เรื่องคำทับศัพท์มันเถียงกันไม่จบหรอก ต่างฝ่ายต่างมีมุมมองของตัวเอง ฝั่งลูกค้าที่เข้าใจวัฒนธรรมของต้นฉบับผลงานดีก็อยากให้ทัพศัพท์หรือเลือกคำแปลที่ใกล้เคียงที่สุด แต่ถ้าทำแบบนั้นก็อาจทำให้เสียโอกาสได้ลูกค้าใหม่ คนที่ไม่คุ้นพอเจอทับศัพท์รัวๆบางคนจากที่สนใจเปลี่ยนใจไม่ซื้อเลยก็มีนะ คือไม่ว่าทางสำนักพิมพ์จะเลือกแบบไหนก็มีคนไม่พอใจอยู่ดี
ข้อสรุปของกูคือ อยากแปลอะไรก็แปลไป ถ้าเจอแปลไทยกูก็ auto translate ให้มันทับศัพท์ในหัวเอง จบ
>>719 มึงคงอ่านแต่นิยายรักสินะ กูพอเดาได้หลายๆ อย่าง
ดีสุดยังไงกูก็ว่าสยาม ยิ่งกำลังภายในยิ่งเด็ด อีกคนที่กูชอบคือคุณเบียร์ที่แปลหลังคาโลกกับบันทึก
รองมาก็มติชน กุนซือทะลุมิติแปลได้ดีทีเดียว เชิงอรรถอะไรครบ ข้อเสียคือเรื่องนี้ไม่สนุกแค่นั้นละ พี่ตี๋ก็ไม่เลว แต่กูไม่ชอบแนวสืบสวนเลยงั้นๆ นอกนั้นก็ไม่เลว กูซื้อหนังสือเกี่ยวกับจีนของมติชนบ่อยเลยมั่นใจสำนวนแปลกับบก.อยู่
รองมาอีกก็ป้าหลินตอนแปลพิภพพญามังกรกับBoss จินตนาการพิศดาร เรื่องหลังกูชอบมาก แปลโดยไม่ใช้เชิงอรรถมากไป มีการใช้ชื่อจีนแล้ววงเล็บความหมายต่อท้ายอย่างที่กูชอบ ตลค.นึงแปลได้เด็ดมากคือ"เหี้ยไม่มีใครเกิน" เป็นครั้งแรกที่กูเห็นคำว่าเหี้ยในหนังสือแบบนี้ด้วย แต่ตราบาปป้าหลินคงไม่มีอะไรเกินราชาแห่งราชันย์หรอก อันนั้นแปลไทยทุกอย่างจนน่ารำคาญ ป้าแกคงรู้ตัวเลยเขียนในช่วงคนแปลว่ารู้สึกว่าแปลไม่ดี เลยขอเอาBossมาแปลแก้ตัว
ของกล้วยก็ไม่เลว ตอนแปลขันทีกับ8สามีก็พอได้ แปลสำนวนคนแต่งเป็นเอกลักษณ์ดี ถึงข้อเสียจะเหมือนเรื่องกุนซือคือไม่สนุกก็เถอะ นอกนั้นก็ไม่ร้ายแรงอะไร
แจ่มใสกูอ่านเรื่องแรกคือแม่ทัพอยู่บน สำนวนแข็งมากจนน่ารำคาญ กูอ่านของน.นพรัตน์จนชินแล้วอ่านไม่ลื่นเลยเวลายกสุภาษิตมา ส่งถ่านกลางหิมะ สามคนลือกลายเป็นเสือ ข้อนี้ก็ว่าไม่ได้ สมัยน.อ่านของว.ณะเมืองลุงก็บอกว่าสำนวน ไม่ตายไม่รู้สำนึก ไม่สละสลวยเลยประเป็น ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจนเป็นสำนวนติดปากไป ความลื่นของสำนวนตรงนี้หักลบไปพอควร บทสนทนาเข้าใจว่าเป็นมาตั้งแต่ภาษาต้นฉบับที่ค่อนข้างสมัยใหม่เลยมองผ่านได้ แต่ยังไงกูก็ติดใจแซ่ซย่าอยู่ดีวะ
>>720 เข้ามายกมือเรื่องทับศัพท์ คนรู้จักเราอ่านงานแปลของป้าหลินไม่ได้เลย พวกเปิ่นกง หนูปี้ หนูนา จะหวงโฮ่ว หวงช่างอะไรแล้วแต่ เค้าบอกว่าน่ารำคาญ
นิยายจีนจำชื่อลำบากยังต้องมานั่งจำชื่อพวกนี้อีก กูว่าแจ่มเลือกเดินทางสายกลางว่ะ เอานักอ่านทั่วไปไว้ก่อน แต่ส่วนตัวกูรับได้ว่ะ แปลให้ออกมาอ่านรู้เรื่องก็พอ
ถ้าเรื่องมันสนุกมันก็สนุกเองนั่นแหละ
>>721 เข้าใจผิดแล้วมึง นิยายจีนเรื่องแรกที่กูอ่านสำนวนจำลอง พิศนาคะ ถัดมาคือ ว ณ เมืองลุง น.นพรัตน์
กูสายกำลังภายในมาตั้งแต่ม.ต้น เพิ่งมาเริ่มอ่านแนวรักเมื่อไม่กี่ปีนี้เอง
กูว่า น. แปลดี แต่มีเอกลักษณ์ชัดเจนเกินไปจนแปลได้แนวเดียว ถ้ามาแปลแนวปัจจุบันหรือเกมออนไลน์ก็คงไม่ไหวป่ะ
ขณะที่คุณเบียร์สำนวนทันสมัยดี อ่านง่าย กูเฉยๆ ไม่ชมไม่ติอะไร
แต่เห็นบนๆ คุยกันแนวนิยายรักไง กูก็เลยถามเกี่ยวกับนิยายรัก
กูชอบแจ่มใสเพราะแปลเรียบร้อยดี อาจจืดไปหน่อยถ้าเทียบกับสำนวนเก๋าๆ ของสยาม
กูเพิ่งอ่านแม่ทัพอยู่บนจบ ก็ชอบนะ แล้วแต่คนมั้ง
ส่วนของป้าหลินจะอ่านยากนิดนึงสำหรับมือใหม่ แต่ถ้าชินกับทับศัพท์แล้วก็คล่องขึ้น
>>723 สยามแทบไม่จับนิยายรักเลยนิ น.แกเลือกงานด้วย ถ้ากอเหล่าซินแสไม่ขอให้แปลพี่เสือแกไม่อยากแปลหรอก สำนวนแกก็เปลี่ยนไม่ได้เพราะคนอ่านไม่ยอม ชื่อเสียงโด่งดังไปก็มีปัญหาของชื่อเสียง และแกคงไม่อยากเปลี่ยนแนวของตัวเองแล้วละ
แม่ทัพอยู่บนไม่ใช่ไม่สนุกนะ กูอ่านแล้วก็สนุกเฮฮาดี แต่สำนวนจืดไป ขัดๆ เป็นบางจุด อ่านแล้วรู้เลยว่าทำใมคนถึงชอบกัน กูเห็นหน้าจวนจีฮุนลอยมาแต่ไกลเลย น่าทำเป็นซีรี่ย์ยัยแม่ทัพตัวร้าย กับท่านอ๋องเจ้าสำราญมาก
กูขอ KY นิด ฟังจากที่พวกมึงพูดกัน กูเลยได้ไปนั่งอ่านอาชีพนางสนมในเด็กดีเลยว่ะ อ่านไปได้สิบกว่าตอนล่ะ กูชอบมากนะเนี่ย รู้สึกว่านางเอกเรื่อยๆ มาเรียงๆ ดีแต่เอาตัวรอดแบบนี้ยังอ่านสนุกกว่าพวกผลาญ พวกเพชรของหสม.เป็นกอง ถ้าเป็นแบบนี้กูกลั้นใจเก็บแบบเป็นเล่มก็ได้วะ
กูเข้าใจที่แจ่มใสพยายาม(หนักมาก)แปลให้เป็นไทยนะ อย่างเพื่อนกูอ่านยศ อ่านตำแหน่งจีนไม่ได้เลย นางขี้เกียจจำ แต่กูคือโตมากับหนัง/นิยายจีนไง เลยชินไปแล้ว มีท่านจั่นเจาเป็นรักแรก55555 พอมาเจอคำซ้ำแล้วอยากจะเขวี้ยงของ จำยศไทยไม่ได้โว้ย เดี๋ยวมเหสี เดี๋ยวชายา ยาวไปไหนเนี้ย ทำตารางเทียบให้กูเลยนะสัส
บ่นอีกนิด ว่าด้วยฯนี่ตอนแรกในเพจมีสองกรุ๊ปเว้ย คือพวกติดสำนวนคุณนิดแล้วรับไม่ได้กับคนที่ชอบแล้วจะซื้ออ่ะนะ กูไม่ว่าอะไรหรอก รสนิยมใครรสนิยมมัน กูไม่ชอบ กูก็บ่น แต่ดันมีพวกแบบ ทำไมต้องว่าแจ่ม เขาก็ทำออกมาได้ดีแล้ว ดูดีขึ้นจากเดิมมากๆ สวยงามและเป็นวรรณกรรม พวกคุณไม่มีมารยาท .. เดี๋ยวนะ มึงจะชอบก็ชอบไป แต่กูไม่ชอบ กูต้องหุบปาก นั่งกุมไข่แล้วเลียขาแจ่มว่าเลิศค่ะ ดีงามที่สุดค่ะพี่งั้นเหรอวะ
แต่กูจะตอบกลับก็ไม่ได้ รุ่นพี่ว่ะ55555 เลยต้องแวะมาบ่นในโม่ง เพราะนางไม่เล่นโม่ง ......
จำได้ว่ามีในนี้เคยอ่าน ลิขิตเหนือเขนยไว้ กูได้อ่านเล่ม1-2 แล้วค้าง ช่วยสปอลยกูหน่อย
พวกมึงกูถามจริง แจ่มใสเคยโดนดราม่ากรณีมาก่อนมั้ยวะ แล้วถ้ามีหนังสือรอบนั้นมั้นแก้มั้ยอ่ะมึง
กูว่าแจ่มใสไม่แก้หรอกว่ะ สนพ ใหญ่ไงมึง ถึงไม่ต้องง้อพวกที่อ่านจากเว็บมาก่อนก็ยังขายได้ มันไม่ฟังเสียงนักอ่านอย่างเราหรอก แต่กูคนนึงล่ะ ถ้าไม่แก้ให้ดีเท่าเก่า กูก็ไม่ซื้อมันละ ตอนแรกว่าจะสั่งปกแข็งแท้ๆ เสียความรู้สึกมากว่ะ คหสต
อันใหม่ที่แจ่มเอาลงนางเอกใช้คำแทนตัวว่า 'เธอ' ถึงว่าทำไมกูไม่ค่อยชินเท่าไหร่
เรื่องชื่อยศตำแหน่งอะไรนั่นกูเริ่มจะปลงละ แต่กูมาแปลกๆสำนวนแทนดูเหมือนฉบับใหม่จะเปลี่ยน
ไปเยอะพอสมควร โดยเฉพาะตอนที่นางเอกเจอพระเอกครั้งแรกที่สวนดอกท้อ อันเก่ากูรู้สึกนาง
จิกกัดมากกว่านี้นะ กูไม่น่าติดตามเรื่องนี้มาตั้งแต่เวอร์เก่าเลยมันเลยทำให้กูยึดติดอันนั้นไปแล้ว
พอมาเจออันใหม่ที่มันไม่โอเค(สำหรับกู) มันเลยปรับตัวไม่ได้ ถ้าสมมติกูไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน
แล้วไปเจออันใหม่ของแจ่มใสเลยก็คงรู้สึกสนุกกว่านี้
อันนี้ของเวอร์แจ่มใสตอนที่ 2 http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1408854&chapter=2
อันนี้เวอร์ชั่นแรกที่เจิ้นแปล ตอนที่ 2 http://my.dek-d.com/nitt-hyacinth/writer/viewlongc.php?id=1240968&chapter=2
กูว่าอันของแจ่มมันก็คงจะดีสำหรับคนที่อ่านนิยายจีนแรกๆจะได้ไม่สับสนมั้ง หรือไม่บางคนก็อาจจะชอบแบบนี้ก็ได้
แต่ที่มันมีกระแสก็เพราะส่วนมากคนอ่านเรื่องนี้เคยอ่านที่ลงในเน็ตมาก่อนซะมาก และชอบภาษาของเจิ้นพอได้ตีพิมพ์
ก็ดี๊ด๊าดีใจกัน รอกันนานจนแจ่มใสโชว์ปกเรียกกระแสแล้วหย่อนตัวอย่างมาให้มันก็ตู้มเลย งานนี้
กูกำลังคิดว่าถ้าสมมุติมีตำแหน่งสนมที่ต่ำมากๆขึ้นมา มันไม่กลายเป็นเจ้าจอมมานดาแบบไทยไปเลยเรอะ
รู้สึกว่าไทเฮาเขาจะใช้คำว่าพระพันปีนะ
พอพูดถึงพระพันปีแล้วกูดันนึกถึงของเกาหลีแทน ทำไมวะ.....
>>741 คำว่า สาร ต้องใช้ว่า สาร ถูกแล้วนี่มึง http://www.royin.go.th/?knowledges=สาสน์-สาส์น-และ-สาร
>>740 พระพันปี กูก็นึถึงเกาหลีว่ะ... สรุปคือจะเอาทั้งจีนไทยเกาหลีว่างั้น ?
แล้วคนด่าเยอะมากมหาศาลบานตะไท หน้าเพจแจ่มใสเสือกยังเงียบเป็นเป่าสาก มีแต่อัพเดทข่าวเรื่องอื่นๆ ไม่มาตอบว่า ตกลงจะแก้หรือไม่แก้ ซะด้วย
แต่คนด่าขนาดนี้ กอง บก. คงเสียหน้ากันล่ะว่ะ เลยทำเป็นนิ่งสยบความเคลื่อนไหว แต่ในใจคงยิ่งกว่าไฟสุม 5555
แล้วกูไปอ่านที่คนแปลขึ้นในเพจแล้วยิ่งขำ คนแปลได้เรียนรู้อะไรเยอะมากกว่าเดิม ? กูว่านะ กอง บก. ควรจะไปเรียนการแปลกับคนแปลด้วยมากกว่าว่ะ เรื่อง ว่าด้วยการเลือกใช้คำยังไงให้สนุก แม่ง แค่บทแรกกูก็ไม่อยากอ่านต่อแล้ว 5555
กูว่าพระพันปีก็ไม่เลว
ลองอ่าน คห.ที่ 7 กระทู้นี้ดู http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2011/11/K11316129/K11316129.html
แต่ตำแหน่งมเหสี ชายา สนมอะไรนั่นกูชอบแบบจีนมากกว่าอยู่ดี
เรื่องเคน นักสืบพลังจิตอะไรสักอย่างของ kula นี่สนุกมั้ย เห็นโปรลดราคาอยู่ กูกำลังอยากอ่านแนวๆ ตัวเอกเป็นนักสืบหรือคนมีพลังพิเศษมาสืบคดี แต่งานของคนนี้อีกเรื่องชื่อโยคีน้อยหรือราวๆ นี้ล่ะไม่สนุกเลย เสียดายตังค์+เวลาอ่าน ใครเคยอ่านเรื่องเคนรบกวนชี้แนะกูที
มึงกุถามหน่อยนะ ใครเคยสั่งหนังสือมาทางไปร แล้ว ปรากฏว่ามุมหนังสือมันยุบ หรือโดนกระแทกแรงๆ ไรเงี้ยบ้าง คือกูสงสัยว่าถ้าได้แบบนั้นมา มันเป็นความผิดใคร
ระหว่างไปร กับ ต้นทางที่ห่อพัศดุ ที่รู้ว่า มันต้องมีการกระแทกแต่ห่อเหมือนห่อมางั้นๆ
(ห่อที่กุว่าคือ ห่อพลาสติกกันกระแทก2ชั้น แต่มันเปผป็นบ็อกเซ็ตนะ) กับ พนักงานไปร ที่มาส่ง
แล้วกรณีที่เสียหายแบบ หนังสือยุบไรงี้ แจ้งขอเปลี่ยนไปได้มั้ยวะ?
>>751 บ๊อกเซตยังยุบ อีเหี้ยไปรโหดสัส ส่วนใหญ่ไปรไม่รับเรื่องนี้ ถ้ายื่นไปก็เงียบไม่ก็ปัดความรับผิดชอบ(แต่สำหรับกูเป็นความผิดไปรวะ)
ต้องรองถามทางที่ส่งดู ว่ารับเปลี่ยนให้ได้ไหม?
ซึ่งถ้ารับเปลี่ยน มึงต้องเสียค่าส่งเองส่งกลับไปให้เขาแล้วเขาจะส่งใหม่มาให้ (บาง สนพ นานนะ)
ถ้าไปรษณีย์รับผิดชอบเขาจะตีราคาความเสียหายเท่ากับของที่เสีย ไม่เกิน1000- 2000 จ่ายเป็นเงินอะ แต่ถ้าของ ไม่แตก ไม่เละขนาดใช้ไม่ได้มันจ่ายยากมาก (แค่ยุบมันไม่จ่ายหรอก )
>>751 ห่อพลาสติกกันกระแทก2ชั้น ถือว่าดีมากพอแล้วว่ะ ไปรผิด 80% อีก 20% คือมึงผิด ถ้ารู้ตัวว่าตัวเองต้องการของสภาพ 100% เลือกสั่งให้ส่งทางไปรถือว่ามึงพลาดตั้งแต่แรกแล้ว แล้วไม่ต้องแจ้งเรื่องไปทางสำนักพิมพ์เลย ต่อให้เค้ารับ ส่งมาใหม่ก็มีความเสี่ยงจะเน่าเหมือนเดิม
ทู้นี้คุยเรื่องนิยายในเน็ตได้มั้ย ใครมีนิยายในเน็ตเรื่องไหนสนุกๆแนะนำบ้าง
tirkx ล่มไปที ไม่มีนิยายอะไรจะอ่านเลย
ในเด็กดีก็เยอะเกิน ไม่รู้เรื่องไหนหนุกบ้าง
แนวไหนก็ได้ แบบแปล หรือคนไทยแต่งก็ได้
(ขอยกเว้นแค่พวกนิยายอีโมค่อน แจ่มใสวัยรุ่น หรือฮาเร็มอะ)
>>756 เรื่องอะไร
นิยายในเน็ตตอนนี้ไม่ค่อยมีไรอ่านวะ กูไม่รังเกียจเกมส์ออนไลน์ หรือต่างโลกนะ แต่อ่านไปหงุดหงิดไป ไม่รู้จะเรียกว่าคลิเช่หรือพาโรดี้หรือลอกดี
บางเรื่องเขียนสนุกหน่อยก็มีแฟคเตอร์ที่กูไม่ชอบเต็มไปหมด อย่างสกิลโกงซูๆ เขียนอวยพระเอกแบบโง่ๆ ฮาเร็มติดควยแบบง่าวๆ ถ้านิดหน่อยพอได้ แต่รวมแล้วไม่อยากอ่านวะ
นิยายแปลในเด็กดีก็กากเกิน ภาษาอังกฤษคนแปลห่วยกว่าแรงงานโรฮิงยายังกล้ามาแปล กูอ่านจรกภาษาอังกฤษเองยังสนุกกว่าอีก
>>757 อันนี้ว่ะ http://writer.dek-d.com/PlerngRF/story/view.php?id=1399812 กูไม่รู้ว่าแปลกากรึเปล่า แต่ก็อ่านเพลินดี บางเรื่องก็ขนลุกจริงๆแบบไอ้ 191 บางเรื่องก็อ่านแล้วอื้มเฉยๆ
เปิดประเด็นแป้บ แพนเจียจบแล้วนะ ปาหมอนชิบหาย คนเขียนแม่งมุกตันแน่ๆ
พูดเเล้วนึกขึ้นได้ ไอ้เรื่องศาตราวุทจักรวาลออนไลน์ก็จบแล้วนี่หว่า มันจบโอเคมั้ยวะ หรือพระเอกมีความเกรียนอะไรทิ้งท้ายอีกมั้ย 555 แล้วมึงว่าคนเขียนจะมีงานอีกมั้ยหรือดังเรื่องเดียวแล้วดับเลย อิๆ
เออ กูอยากรู้ว่าไอ้ที่ทำกันต่อๆมา มันเรียกว่าลอกหรือคลิเช่ เช่นโลจิคนิยายตบจูบในละครไทย พระเอกต้องหล่อเวอร์ รวยเจอร์ นางเอกต้องเสียตัวให้พระเอก เมื่อก่อนอาจจะเป็นกระท่อมปลายนา ฝนตกพรำๆ ตอนนี้อาจจะเมาแล้วเย็ดกัน หรือพระเอกซื้อตัวนางเอกมาจากพ่อแม่ที่ติดหนี้แล้วเอามาเย็ดไรงี้ ใครๆก็เขียนได้ไปทั่วแบบนี้ มันควรจะเรียกว่าลอกหรือคลิเช่กันแน่วะ
พูดถึงนิยายออนไลน์ กูรอ Evolution online อยู่ พวกมึงมีใครรู้จักเรื่องนี้มะ ยุคเดียวกะ Pride กะ Monster soul อ่ะ เกิดทีหลังหน่อย
คือกูรอเรื่องนี้อยู่นานละ รอหลายปีละ แต่คนเขียนที่เหมือนจะไปเปิดร้าน (รึแต่งงาน?) ก็เงียบไปกะสายลม กูเสียดายว่ะ พวกมึงมาโหยหวนเป็นเพื่อนกูหน่อย
>>764 กูเคยชอบเรื่องนี้ช่วงแรกๆนะ จนถึงราชามังกรมานี่ละกูถึงเลิกตาม อันนี้ที่กูเคยวิจารณ์ไว้ >>>/subculture/1467/164/
ประติมากรแสงจันทร์ ของเกาหลีอะ ใครอ่านปะ แรกๆสนุกดี หลังๆเลิกอ่านไปละ
ตัวเอกเก่งเวอร์ ลักษณะนิสัยตัวละครที่ไม่พัฒนาไรเลยจนน่ารำคาญ ถ้ามันจริงจังกะชีวิตจริงแบบในเกม ป่านนี้คงรวยไปนานละ -*-
>>768 กูชอบนิยายเกมส์ออนไลน์ของเกาหลีที่มันเป็นLinage base ไม่เหมือนของไทยที่เป็นราชาแห่งราชันย์ base ระดับพลังเลยไม่เฟ้อ พราะเอกจะว่าเก่งก็เก่ง แต่ไม่ใช่ไร้เทียมทาน1vs100 ตอนหลังโดนรุมก็แพ้เหมือนกัน ยังอยู่ในระดับเกมส์ออนไลน์อยู่
แต่นิสัยมันไม่ค่อยพัฒนาจริงๆนั่นละ พูดให้ถูกคือมันยืดไป 40กว่าเล่มยังไม่จบเลย พัฒนาการแต่ละอย่างก็ช้ามากถึงมากที่สุด ที่ดูพัฒนาที่สุดคือโซยุนที่เปิดใจรักพระเอกในที่สุด นอกนั้นแทบไม่มีอะไรเลย
>>768 >>769 กูชอบนางเอกเรื่องนี้มากกกก ซอยูนเป็นนางเอกนิยายแนวนี้ไม่กี่คนที่กูเอ็นดูไม่หมั่นไส้ พัฒนาการเรื่องนี้กูชอบตรงควบคู่กับโลกความจริงไปด้วย แถมฮาแบบเต็ม max นี่แหละ หลังๆพระเอกมันจะเริ่มรู้สึกดีๆกับซอยูนอยู่นะเว้ย เริ่มมองว่าทำไมอยู่ด้วยแล้วถึงต้องอยากแกะสลักภาพเธอไว้ มันโรแมนติกมากกกกกมึง ถึงจะโดนความงกกับนิสัยแปลกๆของพระเอกพาเขวไปหลายรอบก็เถอะ (กูเอือม = =' แล้วมันมีฮาตรงคนแปลทั้งไทยทั้ง eng ก็เอือมด้วยนี่แหละ 555)
กูอ่านฉบับแปลอังกฤษไปไกลแล้ว บอกเลยว่ากูไม่ผิดหวังเลยว่ะ หลังๆยิ่งสนุกนะมึง ไม่มีดรอปเลยเรื่องนี้ สำหรับกู
>>751
เออ มึง กุเอง 751 นะ งั้นกุขอเปลี่ยนคำถาม ถ้าของที่ได้มา บ็อกเซ็ตยุบ แต่หีบห่อกุไร้รอยใดๆ ทุกประการ และห่อด้วยกันกระแทก 2 ชั้น
อันนี้ ใครผิดวะ /ลูบหน้า
กุไม่ได้กวนนะ แต่กุสับสนนิดๆ คือ ของได้มา กล่องปกติมาก ห่อกันกระแทก 2 ชั้น หนามาก แต่บ็อกเซ็ต มุม ยุบ หนัสือยุบเช่นกันที่มุม
ตอนแรกกุก็คิดว่าไปร แต่ ถ้าเป็นไปร กล่องมันน่าจะยุบด้วยปะวะ ... คือคงไม่แลกคืน แต่กุแจ้งทางสนพ สนพบอกความผิด ไปร
กุขอไม่เอยชื่อ สนพ กับ เอารูปกล่องมาลงนะ
คือ กุแค่สับสนชีวิตน่ะ กุคิดเอาเองว่าสนพ เอาของิสียมาให้กุแล้วโทษไปร ...... แต่กุก็กลัวคิดมากไป
กูเคยไปห้องสมุดเล็กๆของสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง เห็นมันมีการ์ตูนนิยายอ่านเล่นเลยหยิบออกมา ทันใดนั้น กูก็เห็นการ์ตูนซ่อนอยู่ข้างหลังอีก ด้วยความที่ไม่มีอะไรอ่านเลยหยิบออกมา... การ์ตูนวาย.... เรทด้วยสัส สมัยเก่ามากมากกกกก กูนี่มองด้วยสายตาเลื่อนลอย แล้วก็นั่งอ่าน(ฮา)
ที่ห้องสมุดฟุกำลังถกประเด็นคลิเช่หรือลอกของ ri-ne ที่ออกสาปล่าสวรรค์กับเอนเตอร์โคตรมันส์เลย เผื่อใครสนใจไปอ่านดูนะ
จะว่าไป กูจำได้ว่าสมัยนิยายเด็กไทยเขียนเพิ่งบูม หลายเรื่องเลียนแบบบารามอสกันใหญ่ แต่ก็ยังได้ตีพิมพ์ เเล้วก็จะมีคนมาพูดราวๆนี้เหมือนกัน เฮ้อ... ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยสินะ
ว่าไปนิยายขึ้นหิ้งไทยหลายเรื่องก็ลอกชาวบ้านมานินะแบบพวกของคึกฤทธิ์
เรื่องลอกวรรณกรรมแม่งก็เป็นสันดานของคนไทยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วแหละ
ตอนที่รู้ว่าเพชรพระอุมาลอกสมบัติพระศุลีกูโคตรเสียความรู้สึก
ถ้ามึงจะว่าลอกนิยายคือต้องลอกมาเป็นย่อหน้าต้องเหมือนถึงขั้นบรรทัดต่อบรรทัดถึงจะบอกว่าลอก
ถ้ามึงจะบอกว่าเขาลอกคาแรกเตอร์ตัวละคร มันต้องชัดระดับมากกว่านี้ ไม่งั้นก็เรียกแค่ว่าได้แรงบันดาลใจ เหมือนคิรัวส์ HxH กับ คิล ในบารามอส (กูรู้เลยว่าคนเขียนแอบก๊อปคาแรกเตอร์แต่คิลมันอายุมากกว่า มันผมสีดำ จะว่าลอกก็ไม่ได้ เรียกได้แค่เป็นแรงบันดาลใจ)
>>785 กูเป็นโม่งที่ใส่ประโยคที่มึงยกมา มีอะไรมึงถึงยกจากห้องนั้นมาห้องนี้วะ ได้ข่าวว่าเถียงกันอยู่ห้องนั้น
มึงเป็นอะไรมากป่ะเนี่ย กูแค่อยากขวางพวกมึงว่าจะว่าจะยุใครไปไฟว์กับเจ้าของเรื่อง มึงควรรวบรวมหลักฐานให้มากกว่านี้ก่อน เพราะกูดูหลักฐานที่มึงยกมาแล้ว มันยังไม่ชัด ยังดูเลื่อนลอย กูเจตนาดีนะมึง แต่แค่กูขวางมึงก็หาเรื่องกู กูผิด?
>>785 นิสัย&สกิลคล้ายๆ ทายาทนักฆ่า ต่างแค่อายุที่ห่างไม่กี่ปีกับสีผม(lol) แต่ที่สำคัญสำหรับกูคือ"ชื่อ"
อย่างน้อยคือกูขอแค่ชื่ออ่ะ ถ้าชื่อไม่เหมือนกูอาจจะมองผ่านๆ ว่าเป็นแรงบัลดาลใจก็ได้ นี้ถึงขั้นที่ชื่อเหมือน(คิรัวร์ มีชื่อเล่นที่พี่ชายเรียกว่า"คิล")
คือแค่ชื่อยังจะเอาของhxhมาใช้ แบบไม่คิดจะตั้งใหม่ แล้วมึงเรียกว่าเป็นแรงบันดาลใจ กูก็ไม่มีอะไรจะพูดกับมึงต่อล่ะ เสียเวลา
>>788 อ้าว ก็แล้วทำไมมึงไม่ไปเถียงกันห้องโน้นต่อ เถียงกันเสร็จไปสิบชาติ เสือกมาต่อประเด็นยกมาที่ห้องใหม่ มึงต้องการอะไร ? เอาชนะ ? เพื่อ ?
ดีแล้วมึง สะบัดอีกรอบขอให้ไปจริงๆ มึงสะบัดใส่กูมารอบนึงที่ห้องนั้นแล้ว เสือกมาเฝ้าในห้องใหม่ต่อ คนที่ไม่เลิกราคือมึงนี่แหละ
>>789 อีสัสนี้ ว่าจะไม่ตอบแล้วนะ มึงอย่ามาเบียงประเด็น กูไม่ได้เข้าห้องสาววาย กูไม่ใช่ฟุ กูอยู่แต่ห้องนี้ เห็นคนยกประเด็นมากูก็ว่าตามนั้น ยังไม่ได้ไปอ่านห่าอะไรที่ห้อง801เลย
โห๊ยย นี้ยิ่งคิดว่ามึงนี้จะอะไรกับกรณีนี้นักว่ะ นี้มานั่งมาดีเฟนต์ให้ถึงห้องนี้ จำเลยตัวจริงจากห้องนั้นมาเองป่าวเนี้ย แล้วเอาไง "คิล"นี้ลอกมั้ย หรือยังจะว่าเป็นแรงบันดาลใจอยู่อีก
>>782 ถามว่า"พูดเหมือนบารามอสนี้ไม่ได้ลอกอะไรมาเลยเนอะ" แล้วกูเห็นมึงใน>>>/801/2130/123/ พูดเรื่องนี้เลยเอามาตอบ และกูขอบอกเลยว่ามึงพูดได้เหี้ยมาก วันหลังกูไปลอกใครมาแค่เปลี่ยนนิดหน่อยก็ถือว่าไม่ลอกแล้วเหรอวะ งั้นมึงคิดไงกับภาพข้างล่างนี้ละ นี่คือกันดั้มเกาหลีและชาร์ ออง บุค(กูตั้งชื่อเอง) สีเสื้อไม่เหนือก็เป็นแรงบันดาลใจแล้วสินะ
แม่งคาบเกี่ยวกันหมด แรงบันดาลใจกับลอกเนี่ย
สรุปให้นะ
ในห้องสาววาย มีคนสงสัยงานเขียนต้องสงสัยว่าลอกเรื่อง บันทึกจอมโจรแห่งสุสานมา
แต่จุดที่ยกมาว่าลอกมันฟันธงอะไรไม่ได้ว่าลอก ไม่ชัดเจนเท่าไหร่
ทีนี้พวกนางนั้นอยากมห้เกิดดราม่ามากจนยุให้มีคนไปถาม ซึ่งก็เข้าทางเพราะคนถามมันก็อยากให้เกิดดราม่าจนตัวสั่นเช่นกัน โดยได้ถามไปแล้ว คนเขียนออกมาแถลงแล้ว
แต่จู่ๆก็มีโม่งคนนึง(กูเอง) ออกมาบอกว่า มึงไม่ควรไปถามหรือยุให้คนอื่นไปถามเพราะหลักฐานพวกมึงยังง่อยอยู่
แล้วมึงจะก้อปมาในนี้ มึงช่วยก้อปมาให้หมด มึงก้อปมาแค่บางส่วนคือ ? นี่ความทั้งหมด
[123 Nameless Fanboi Posted Nov 21, 2015 at 14:10:20 ID:iitR36Nsd
กูจะบอกให้นะน้องโม เท่าที่กูอ่านดู ไอ้พวกโม่งที่ยุมึงไปโพสเนี่ย
มันอยากหาเรื่องให้ดูเล่นสนุกๆมากกว่าว่ะ รอดูมึงเงิบ ไม่ก็อีฝั่งคนเขียนชิบหาย โดยที่มันไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย รอดูมวยไปสนุกๆ กูหวังดีกับมึงนะเนี่ยถึงมาบอก
การที่มึงจะว่าใครลอกไม่ลอก มึงต้องจับให้มั่นคั้นให้ตาย หาข้อมูลมาแฉให้เห็นชัดๆ เพราะเท่าที่กูอ่าน มันก็ไม่ได้คล้ายอะไรขนาดนั้นว่ะ เพราะสำนวนก็สำนวนของคนเขียนเอง
ถ้ามึงจะด่าเรื่องลอกพล๊อต กูอ่านแล้ว มันก็ไม่เหมือนซะทีเดียวพล็อตคนละแนวเลย
ถ้ามึงจะว่าลอกนิยายคือต้องลอกมาเป็นย่อหน้าต้องเหมือนถึงขั้นบรรทัดต่อบรรทัดถึงจะบอกว่าลอก
ถ้ามึงจะบอกว่าเขาลอกคาแรกเตอร์ตัวละคร มันต้องชัดระดับมากกว่านี้ ไม่งั้นก็เรียกแค่ว่าได้แรงบันดาลใจ เหมือนคิรัวส์ HxH กับ คิล ในบารามอส (กูรู้เลยว่าคนเขียนแอบก๊อปคาแรกเตอร์แต่คิลมันอายุมากกว่า มันผมสีดำ จะว่าลอกก็ไม่ได้ เรียกได้แค่เป็นแรงบันดาลใจ) กรณีนี้ เกษียรสมุทรกับกิเลน มันคนละตัวรึเปล่ามึง? รอยสักเสี่ยวเกอพาดมาข้างหน้าด้วยใช่มั้ย ? ถ้าจะบอกว่าลอก กูว่ามันต้องมากกว่านี้ อันนี้กูจะไม่พูดมากละกัน พิจารณาเอาเอง
บางทีการที่ออกตัวตัดสินอะไรไปก่อนก็ไม่ดีนะมึง ต้องดูหลายๆอย่าง พิจารณามากๆหน่อย
แล้วการที่มึงออกมาเย้วๆเป็นหัวหอกเนี่ย มึงได้อะไรวะ ได้ความสะใจ? เรียกร้องความเป็นธรรม?(ให้ใคร?) มึงมีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับเขามั้ย? มึงต้องคิดดีๆ ก่อนตกเป็นเครื่องมือโม่งช่างยุบางคนที่รอดูเรื่องสนุกเฉยๆ หรือมีส่วนได้ส่วนเสียในเรื่องนี้ว่ะ
กูเตือนด้วยความหวังดี โม่งที่สิงอยู่แถวนี้ ]
>>794 แล้วกูบอกแล้วว่า "กูรู้เลยว่า คนเขียนแอบก๊อปคาแรกเตอร์ แต่คิลมันอายุมากกว่า มันผมสีดำ จะเรียกว่าลอกก็ไม่ได้" มันเรียกว่าลอกไม่ได้จริงๆว่ะ เพราะพื้นเพตัวละครต่างกัน
นี่มันนิยายนะโว้ยยย แค่มึงบรรยายให้พื้นเพตัวบะครต่างกันหน่อย เนื้อเรื่องต่างกันหน่อย คนด่ามึงตรงๆไม่ได้แล้ว. รู้อยู่ว่าเอามาจากไหน แต่มันเป็นคนละตัวกันแน่นอน
แต่ถ้าเป็นภาพวาดมึงเจอแน่ว่ะ ดราฟ กอป เห็นๆ เส้นต่อเส้น
ที่กูจะบอกคือแบบนี้โอมะ
เพื่อนโม่ง พอกุอ่านเรื่องแม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่างจบละรู้สึกพอไปอ่านเรื่องอื่นแลดูพล็อตมันเดิมๆไปเลยชอบพระ-นางในเรื่องดี ใครมีแนวๆนี้แนะนำอีกไหม
ใน>>785 กูก็ชี้ต้นทางให้แล้วนะ >>782 มันพูดถึงบารามาอสกูก็เอาที่มึงพูดถึงบารามอสมาแปะ จะบอกว่ากูไม่เอามาลงเต็มๆ ไม่ได้นะ และต่อให่เอามาให้ครบประเด็นมันก็ไม่เกินที่กูตัดมาแปะอยู่ดี ที่เหลือคือ
กูจะบอกให้นะน้องโม เท่าที่กูอ่านดู ไอ้พวกโม่งที่ยุมึงไปโพสเนี่ย
มันอยากหาเรื่องให้ดูเล่นสนุกๆมากกว่าว่ะ รอดูมึงเงิบ ไม่ก็อีฝั่งคนเขียนชิบหาย โดยที่มันไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย รอดูมวยไปสนุกๆ กูหวังดีกับมึงนะเนี่ยถึงมาบอก
ก็ไม่เกี่ยวกับบารามอส
กรณีนี้ เกษียรสมุทรกับกิเลน มันคนละตัวรึเปล่ามึง? รอยสักเสี่ยวเกอพาดมาข้างหน้าด้วยใช่มั้ย ? ถ้าจะบอกว่าลอก กูว่ามันต้องมากกว่านี้ อันนี้กูจะไม่พูดมากละกัน พิจารณาเอาเอง
บางทีการที่ออกตัวตัดสินอะไรไปก่อนก็ไม่ดีนะมึง ต้องดูหลายๆอย่าง พิจารณามากๆหน่อย
แล้วการที่มึงออกมาเย้วๆเป็นหัวหอกเนี่ย มึงได้อะไรวะ ได้ความสะใจ? เรียกร้องความเป็นธรรม?(ให้ใคร?) มึงมีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับเขามั้ย? มึงต้องคิดดีๆ ก่อนตกเป็นเครื่องมือโม่งช่างยุบางคนที่รอดูเรื่องสนุกเฉยๆ หรือมีส่วนได้ส่วนเสียในเรื่องนี้ว่ะ
กูเตือนด้วยความหวังดี โม่งที่สิงอยู่แถวนี้
ก็ไม่เกี่ยวกับบารามอสอีกนั่นละ เพราะมันเป็นเรื่องของน้องโมกับเษียรสมุทร ต่อให้ตัดไปความหมายที่กูตัดมาแปะก็ไม่เปลี่ยนอยู่ดี มึงสงบสติแล้วตรองดูเถอะ เหวี่ยงแบบนี้เดี๋ยวคนเข้าใจว่ามึงคือริเนะหรอก
>>797 อืม... กูมาจากห้องฟุนะ ถามจริงมึงเป็นไรมากป่ะเนี่ย? ทู้นั้นกูบอกให้มึงใจเย็นแบบขำๆนะ แต่ดูเหตุการณ์ตอนนี้ไม่ใช่แล้วว่ะ มึงอาจจะไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับนักเขียนคนนั้นจริงแต่ถามหน่อย ทำไมมึงไม่ไปย้อนอ่านข้อความตั้งแต่600-1,000 ก่อนจะมาสรุปว่าคนในนั้นอยากดราม่าจนตัวสั่น? กูว่าตอนนี้ที่มึงโกรธ เพราะมึงเอาเรือไปขวางน้ำเชี่ยวแล้วโดนด่า แถมมีคนยกข้อความมึงมาด่าซ้ำอีก ตอนนี้เลยตีโพยตีพายเหมารวมไปแล้วว่าพวกกุจ้องจะก่อดราม่า ทั้งๆที่น้องโมนักพลีชีพมันก็เป็นแค่นักอ่านคนนึง คือมึง โดนด่านิดเดียวจะเป็นไร ที่นี่โม่งนะมึงโดนด่ามึงเจ็บใจแต่ไม่มีใครรู้จักมึง ไปพิจารณาสาเหตุดีๆหน่อย มึงยิ่งดิ้นยิ่งชี้แจงเรื่องไม่เป็นเรื่อง คนจะเข้าใจเปล่าๆว่ามึงเกี่ยวข้องกับนักเขียนและกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่เพื่อเปลี่ยนประเด็น ยอมรับเหอะว่ามึงไม่ได้อ่านที่พวกโม่งห้องฟุคนอื่นมันชี้แจงทีละข้อ
ว่านักเขียนมันก็อปยังไง แล้วแถว่าเป็นคลิเช่ยังไง
ส่วน >>794 คนที่ออกตัวเองว่าก็อปข้อความมึงมามันก็เป็นโม่งที่ตามไปอ่านในกระทู้นั้นแล้วยกข้อความมึงมาแซะ(ซึ่งมันก็มีเหตุผล)มันไม่ใช่คนในห้องฟุด้วยซ้ำ
แต่ถ้ามึงมีความคิดที่ว่าการลอกคือการก็อปแปะโต้งๆบอกเลยว่ามันทำร้ายนักเขียนที่ลงทุนหาข้อมูลเองมาก กว่าจะเขียนออกมันมาจากประสบการณ์ที่สั่งสมก่อนหยิบมาใช้ ไม่ใช่อ่านของคนอื่นมาแล้วปรับแก้แค่พล็อตหลัก ในทางงานศิลป์วิธีนี้ถือว่าเป็นการดราฟอย่างนึง ดราฟแค่ข้อมือหรือลูกตา ดราฟก็คือดราฟ
ก็มันเหมือนพวกมึงยัดเยียดให้คนอื่นผิด กูไม่เห็นมันจะเหมือนจะคล้ายอะไรที่พวกมึงว่ามาเลย บางทีก็มโน ล่าแม่มดไปนะมึง
แล้วไม่รู้ทำไม กูรู้สึกว่าพวกมึงอยากให้เรื่องนี้มันดั้งดังประหนึ่งพวกมึงเจอไข่ทองคำ
มึงเป็นศัตรูในความจริงกับอีกนักเขียนรึเปล่าวะ ?
กูถามเพื่อนกูที่อ่านแม่งไม่มีใครคิดว่าเหมือน ไม่มีใครคิดว่าเขาลอกเหี้ยไรมาเลย
แต่เอาเถอะ มึงด่าเรื่องลอกไม่ได้มึงก็ด่าเรื่องอื่นต่ออยู่ดี
นิยายเขาแต่งสนุกดี พล็อตแม่งคนละโยชน์กับเรื่องที่มึงว่าเขาลอกมา แต่เสือกมีพวกจับผิดชาวบ้านว่างงานไปวันๆนี่แหละที่ติ ไม่รู้เพราะอิจฉาหรือเพราะเหตุอันใด
ทำไมพวกมึงไม่ทะเลาะกันในกระทู้ตัวเอง มันนอกเรื่องไกลแล้ว
กูว่ามันจงใจมาด่ากราดให้พวกกูตอบ ประเด็นที่ก็อปจะได้ตกๆไป โทษทีว่ะ ไม่น่าฟีดโทรลเลย
>>803 กูว่าที่ถามกันก็ทำด้วยความสุภาพนะมึง ไม่ได้ล่าแม่มดหาที่อยู่บ้านไปดักยิงอะไรอย่างนั้น ถ้าคนถามถามตรงคนตอบตอบได้ฉะฉานกูก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นผลร้ายอะไรกับเค้านะ การที่แฟนคลับออกโรงปกป้อง(กูไม่ได้หมายถึงมึงนะ)จนกลายเป็นจู่โจมคนถามต่างหากที่ทำร้ายนักเขียนเพราะมันทำให้ยิ่งดูน่าคลางแคลงใจไปใหญ่ มึงคิดว่าไม่เหมือนก็มีคนคิดเหมือนมึง ส่วนคนที่คิดว่าเหมือนก็มีคนที่เห็นด้วยเหมือนกันแหละ ต่างฝ่ายก็มั่นใจในวิจารณญาณของตัวเอง พูดกันด้วยเหตุผลเถอะ อย่าพึ่งหาว่าใครอิจฉาใครเลย
มากูลากกลับมาประเด็นเข้าห้องนี้ได้ให้ มีใครแนะนำนิยายแปลภาษาอังกฤษภาษาสวยๆให้กูได้ป่าวว?
เอาแนวยุคปัจจุบันนะ ที่ไม่ใช่วรรณกรรมคลาสสิคอ่ะ คือบางเรื่องกูอ่านแล้วปวดหัว
อย่างแบบกูอ่านแกสต์บี้ของโตมรแปลแล้วจะเป็นลม ไม่ใช่เป็นลมเพราะอะไรนะ เป็นลมสำนวนการแปล
ทำไมต้องทำให้มันเว่อวังแบบไม่จำเป็นขนาดน้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
กูเลยอยากรู้ว่ามีใครมีเรื่องไหนจะแนะนำไหมกูจะไปตามอ่าน
กูรู้สึกอยากให้มีระบบยืม e-book ถูก lc
ระบบแบบ dex-ch จ่ายเงินเท่านี้ได้อ่านหนังสือเท่านี้ในเวลานี้ บางอย่างกูแค่อยากลองอ่านแต่ไม่อยากเก็บ กับรับไม่ได้ที่จะจ่ายเต็มจำนวนกับบางเรื่องที่แค่อยากลองเฉยๆ
แนวร่วมสมัยภาษาสวยๆนึกไม่ออกว่ะ ไม่ค่อยแน่ใจว่าภาษาสวยที่มึงต้องการคือแบบไหนด้วย
แต่กูชอบพวกนิยายแนวชิคลิทที่แปลไทยนะ อาจไม่ใช่แนวทางภาษาสวย แต่การใช้คำจี๊ดจ๊าดดี
เคยอ่าน sense and sensibility ก็โอเคนะ ภาษาสวยดี
>>816 ขอโทษนะกูไม่เคีลยร์ คือเอาใหม่
ขอแปลอังกฤษที่เพื่องโม่งคิดว่า 'คนนี้แปลดี' แล้วกัน การเลือกใช้คำดี อะไรประมาณนี้
ไม่นพดล ไม่ปราบดา แนวไหนก็ได้ เคลียร์ขึ้นมั้ยง่ะ?
ตอนนี้เล็ง Never where ของ นีล เกแมน ฉบับแปลไทย มีใครเคยอ่านมั้ย?
>>817 มันคาลสสิคอ่ะเพื่อนโม่ง มันสวยคนละแบบกับภาษาสมัยใหม่ แต่ขอบใจมากๆนะ
ย้อนหน่อย
>>770 มึงอาจสนใจ มีทีมแปลเจ้าใหม่จะมาแปลLMSต่อแล้วนะ เห็นว่าจะแปลถึงเล่ม46เลย
http://arkmachinetranslations.com/2015/11/18/news-new-series/
>>822 บทจรเคยซื้องานของมาเกซมาอ่าน แปลเหี้ยสัสๆเลยครับ ประมาณว่าแปลเสร็จแล้วส่งต้นฉบับเลย
ไม่มีเกลาสำนวนอะไรทั้งนั้น ทั้งเล่มเต็มไปด้วยคำว่า แล้วก็ และก็ แล้วก็ และก็ แล้วก็ อยู่ในย่อหน้าเดียวกันเต็มไปหมด
เพราะไอ้เหี้ยเล่มนี้แหละ กูเลิกอ่านหนังสือแปลไปเลย ไปฝึกอ่านต้นฉบับหรือแปลอังกฤษ
ตอนนี้สบายอยากอ่านอะไรก็ไปซื้อคิโนะ ไม่ต้องรองานแปลที่ไม่รู้ว่าจะคาดหวังได้หรือเปล่า
>>807 โตมรกูว่าพอๆกับนพดลแหละ เคยอ่านมุราคามิที่แกแปล
เขียนหนังสือดี แต่อย่ามาเป็นนักแปลเลย
แจ่มออกมาประกาศแล้วนะว่าไม่แก้สำนวนว่าด้วยอาชีพนางสนม
จะพิมพ์แบบที่ลงตัวอย่างให้อ่านกันนั่นแหละ หุหุ
>>826 ก็คิดไว้ละต้องเป็นแบบนี้ แจ่มใสโดนแบบนี้คราวหน้าหวังว่าจะเอาไปปรับปรุงบ้างนะ
ส่วนตัวอย่างที่เอามาลงเห็นเขาว่าจะลงอาทิตย์ละ 3 ตอนไปเรื่อยๆกูก็ว่าจะลองพยายามอ่านดู
ถ้าอ่านไปแล้วทำให้กูมีความคิดประมาณ 'เออมันก็ไม่ได้แย่กว่าที่คิด อ่านได้อยู่' กูก็ซื้อ หรือไม่
ก็ลองให้วางขายสักพักแล้วรอรีวิวเอา กูไม่อะไรมากอยู่ละ 5555
http://www.dek-d.com/writer/39065/
บังเอิญเห็นอันนี้ ไม่มีอะไร เเค่เเบบว่าฮาบางคห. อย่างคหที่บอกการินเนี่ยนะอาถรรพ์เเต่ละเล่มมีเหตุผล เสริมความรู้ด้านการสังเกตการกระทำของตัวละคร 555 เล่มเเรกอาจจะใช่เเต่กูว่าหลังๆมันจะจูนิเบียวกันมากกว่าม้าง เเถมยังมีภาคินัยอีก เหอๆ
>>830 เบียวไม่เบียวนี่กูไม่รู้ แต่กูไม่ชอบการินเพราะในนิยายแม่งลงไม้ลงมือใส่นางเอก กูรับพระเอกที่ลงไม้ลงมือกับผู้หญิงไม่ได้
และกูไม่ชอบลัลตรงที่นางดูเอาแต่โอดครวญโชคชะตาตัวเอง ดูเป็นนางเอกที่เอาแต่เปิดสกิลนางเอก แล้วก็รำคาญความใสซื่อของชีมาก อย่างในมังงะที่ไปงานแต่งแล้วพระเอกกระซิบว่าคู่บ่าวสาวป่องกันถึงต้องมาจัดงานแต่ง กูไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหน้าแดง
เรื่องนางสนมนี่กูสงสัยอย่าง ถ้าคนรู้ภาษาจีนมาอ่านจะรู้สึกแปลกๆกับพวกเจิ้น,เปิ่นกงรึเปล่า
กูไม่รู้ภาษาจีนเลยไม่ค่อยรู้สึกอะไร แต่นึกสภาพถ้ากูอ่านนิยายแปลญี่ปุ่นแล้วเจอคนแทนตัวเองว่า อาตาชิ เซชฉะ อะไรประมาณนี้มันคงตลกๆว่ะ เรื่องแก้บุรุษสรรพนามนี่กูว่าแก้ไปดีกว่านะถ้าจะตีพิมพ์เป็นหนังสืออะ ส่วนเรื่องสำนวนอื่นๆโนคอมเมนต์
>>835 มึงพูดแบบนี้หนังสือป้าหลินในมือกูสั่น 9 ริกเตอร์ 5555555555555555555555555555555
กูค่อนข้างเห็นด้วยเรื่องสรรพนามว่ะ ถ้าแปลไทยแล้วก็หาที่ใช้คำได้เหมาะสมดีกว่าทับศัพท์
เอาจริงๆอะไรที่มันแปลได้มันควรแปลให้หมดนี่คือหลักการทำหนังสือแปล ยกเว้นมีกรณีไหนที่อยากติดเป็นพิเศษ
หรือจำเป็นต้องทับอะไรยังไงต้องดูความเหมาะสมอีกที ไม่ใช่ติดแม่งทุกอย่างแล้วใส่ดอกจันเอาไว้ หอยหลอดมาก
แต่ตำแหน่งนี่กูว่าพอแปลแล้วยืดเยื้อนะ สรุปคือสำหรับกูแล้วแม่งสุดๆกันทั้งสองฝ่าย
อีกฝ่ายนึงก็บอกจะแปลออกมาให้หมดแม้ตรงที่ไม่จำเป็น อีกฝ่ายก็อยากจะให้ทับศัพท์ไว้ให้หมด ไม่มีตรงกลางเลยจริงๆ
สำนวนที่แก้แล้วกูว่าบางอย่างก็ดีขึ้นนะ บางอย่างก็แปลกๆ แล้วแต่คนจะมองแล้วกัน
ขอบ่นในฐานะคนเคยติ่งเรื่องการิน
ทำไมกูรู้สึกว่ามันเริ่มออกนอกทะเลวะ แรกๆ มันก็ดีอยู่หรอก หลังๆ มันชักจะยืดเยื้อไปเรื่อยๆ ลัลก็ใสซื่อเว่อร์จนเกินคำว่าโลกสวย เป็น M ให้การินทำร้ายได้ตลอด เจอเรื่องแย่ๆ มาเยอะน่าจะแกร่งขึ้นบ้าง แต่ก็ใสซื่อหัวอ่อนเหมือนเดิม ส่วนการินแม่ง S เสมอต้นเสมอปลาย บุคลิกน่าจะเป็นตัวร้ายมากกว่าพระเอก ถึงจะมีอดีตร้ายๆ ที่ทำให้มีนิสัยแบบนี้ก็เถอะ แต่มันก็น่าจะมีพัฒนาการในทางที่ดีบ้างสิวะ ในเมื่ออดีตก็เริ่มคลายได้ลัลเป็นตัวระบาย ไม่รู้กูคิดไปเองหรือเปล่า เหมือนสนพ.จะยืดเรื่องให้ขายต่อได้นานๆ ไม่ก็นักเขียนออกทะเลกลับฝั่งไม่ได้
ปล.หรือว่าจะเขียนแข่งกับโคนันวะ สืบสวนมาสิบกว่าปียังจัดการองค์กรชุดดำไม่ได้สักที
เรื่องสรรพนาม ไม่ค่อยแคร์ไรเท่าไหร่ (แต่ถ้าเป็นเจิ้น หนูปี้ มันฟังดูมุ้งมิ้งแปลกๆดีนะแก)
แต่ไอ้ตำแหน่งชั้นยศเนี่ยดิที่รับไม่ได้
มันไม่ควรจะมาเทียบชั้นยศกะของไทยปะ
สมมติเป็นหนังสืออังกฤษ แล้วแปลบรรดาศักดิ์สมมติชั้น "ดยุคอาเธอร์" เป็น "หม่อมเจ้าอาเธอร์" หรือ "เอิร์ลชิเอล" เป็น "พระยาชิเอล" ไรงี้มันก็ไม่ใช่ไง วัฒนธรรมแต่ละประเทศมันต่างกัน จะเอามาเทียบกันได้ยังไงวะ
นิยายแปลที่สำนวนกูว่าแจ๋วมาก "ฟัดจี้ น้องเล็กยังร้ายอยู่ "
ขอหนูเข้ามาพนมมือใส่แจ่มใสทีว่ะคุณ ขอบคุณมากที่ช่วยให้หนูไม่ต้องเปลืองค่าขนมไปอีกพัน กราบลาและสวัสดีค่ะ หนูรู้ว่าพี่ไม่สนใจหรอก หายไปแค่ไม่กี่คนเอง หนูเข้าใจว่าเป็นธุรกิจนะพี่ หนูจะรอเช่าเป็นเล่มก็พอ เปลืองที่เก็บ
>>835 หนูก็ไม่รู้จีนนะ เรียนมาสามปีได้แค่หนีฮ่าว แต่หนูว่ามันคนละกรณีป่ะวะ อย่างพวกคำญี่ปุ่นมันยังมีระดับการใช้ภาษาที่แปลเป็นไทยได้ ฉัน ผม แต่ว่าเจิ้น เปิ่นกง มันแปลเป็นไทยตรงไม่ได้ป่าววะคุณ มันดูมั่นหน้า ดูหยิ่ง พอทุกคนใช้ ข้าๆๆๆๆ ก็เลยเหมือนกันหมด ยศศักดิ์เสมอกันทั้งแผ่นดิน หนูว่ามันยังไม่ปังว่ะ ทุกคนดูราคาไม่แพง หาซื้อได้ตามมินิมาร์ททั่วไป
แต่ก็นั่นแหละ หนูคงบ่นเป็นเรื่องสุดท้าย ขอบคุณที่ทิ้งหนูไว้กลางทางก่อนเสียดายเงินมากกว่านี้ หมดเวลาแล้ว หนูคงต้องไป บอกลากับหมวดมากกว่ารักแล้วไปอ่านเอนเธอร์อย่างเดียว ตอนนี้หนูชอบนิยายใหม่ของ yu wo ที่เป็นวันสิ้นโลกว่ะ แต่ว่าคงสนุกแค่เล่มต้นๆตามสไตล์อี้หว่อ จากนั้นก็ค่อยๆตัดจบอย่างสวยงามแล้วเขียนเรื่องต่อไปต่อ อ่าาาาห์ ถึงอย่างนั้นหนูก็ยังซื้ออยู่ดี
เรื่องบรรดาศักดิ์กูเห็นด้วยว่าคงภาษาดั้งเดิมไว้น่าจะดีกว่า คนแปลเองก็ไม่ต้องมาปวดหัวเทียบกับไทยด้วย
แต่อย่างที่ >>841 บอกว่าเจิ้นเปิ่นกงแปลไทยไม่ได้นี่กูว่ากูไม่เห็นด้วยว่ะ มันขึ้นอยู่กับว่าแปลมาแล้วจะถูกใจคนอ่านหรือไม่ถูกใจมากกว่า
ภาษาญี่ปุ่นมีบุรุษสรรพนามเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกนะมึง หลายๆคำมันแปลไทยแล้ว nuance ทางภาษาหายไปเลย เกลี้ยงเลย แต่มันไม่เคยมีใครเลือกที่จะคงไว้ เพราะคงไว้แล้วคนรู้ภาษามาอ่านมันตลกไง
อย่างคำว่าเจิ้นนี่กูไม่รู้ว่ามันคือคำว่า 朕 ที่จักรพรรดิญี่ปุ่นใช้รึเปล่า แต่คำนี้ถ้าแปลไทย คนไทยก็แปลว่า ข้าพเจ้า/เรา กันทั้งนั้นอะ
แต่เคสภาษาจีนกูไม่รู้จริงๆว่าคนรู้จีนมาอ่านจะตลกมั้ย
>>841 ภาษาญี่ปุ่นจริงๆก็มีระดับนะ เรื่องนึงที่กูจำได้แม่นคือเรื่องนางาโต้ ขุนโจรฯของบูรพัฒน์ แปลภาษาญี่ปุ่นคำนึงว่า"ข้าบาท" แล้วใส่เชิงอรรถว่าเป็นคำเรียกของขุนนางต่อองค์จักรพรรดิ ถ้าเก่งจริงมันหาทางแปลให้เข้ากับบริบทได้อยู่แล้ว อันนี้กูไม่โทษนักแปลหรือบก. แค่อยากบอกว่ามันมีทางทำให้ภาษามันเข้ากันได้อยู่ ถึงจะไม่ง่ายก็เถอะ อันนี้ควรดูพิภพพญามังกรเป็นตัวอย่าง อันนั้นก็ทำได้ดี ถึงจะน่ารำคาญเป็นบางช่วงก็เถอะ
คำเรียกบางทีมันเป็นภาษาประดิษฐ์หรือภาษาลิเก ไม่มีใช้จริงหรอก อย่างในพิภพพญามังกรมีคำแทนตัวว่า"ตัวข้าผู้เป้นราชามาร" ไม่มีคนสติดีที่ไหนในโลกพูดคำนี้ออกมาหรอก ภาษาลิเกประดิษฐ์เองทั้งนั้น คำกราบบังคมทูลหมื่นปีหมื่นหมื่นปีก็มีเป็นแค่คำยกย่องแทนตัว ไม่เคยมีการกราบทูลในท้องพระโรงจริงๆ
ถามเป็นข้อมูลหน่อย ได้รึเปล่า
มันมีโรคอะไรที่ประเภทอยู่ๆวันหนึ่งอาการกำเริบขึ้นมาก็ตายแหงก แต่ตามปกติก็ใช้ชีวิตอยู่ได้มั้ย อาจแบบร่างกายอ่อนแอก็ได้ แต่ใช้ชีวิตทำงานทำการได้ แล้วเป็นโรคประเภทที่วัยรุ่นหรือวัยทำงานก็เป็นได้
คือกูอยากได้โรคมาแต่งแต่ไม่อยากเอาโรคพื้นฐานประเภทลูคิเมียอะไรเทือกนั้นมาใส่ แต่ก็ไม่รู้จะหาโรคที่ตรงอาการที่อยากได้จากไหนดี
ลองโรคไหลตายดู คนอีสานเป็นกันเยอะ เชื่อว่าเกอดจากยีนแต่ยังหาสาเหตุไม่ได้ หลับเฉยๆ แล้วตายเลย
*เกิด พิมพ์ในมือถือมันติดกัน
เอาจริงๆนะ ว่าด้วยอาชีพนางสนม กูว่าสำนวนอ่านรู้เรื่องกว่าเดิม ของเดิมหลายจุดดูอึนๆ
แต่แปลตำแหน่งซ้ำซ้อนตลกจริง ส่วนนี้อยากให้ทับศัพท์
คำแทนตัวอันนี้แล้วแต่รสนิยม ซึ่งกูชอบทับศัพท์ แต่ไม่ทับก็โอเค เสียอรรถรสนิดหน่อยแต่พอกล้อมแกล้มได้
กูรออ่านตอนที่นางสนมตั้งแต่ชั้นกุ้ยเฟยลงไปโผล่กันพรึ่บพรั่บ ดูซิว่ารู้เรื่องมั้ย ถ้าแม่งมาแบบ "นางสนม+ชื่อตำแหน่งจีน+ชื่อเจ้าตัว" กูถือว่าพอได้ แต่ถ้ามา "ชื่อตำแหน่งไทย+ชื่อตำแหน่งจีน+ชื่อเจ้าตัว" แจ่มใสคงไม่ได้เงินกูแล้วล่ะ
กูเห็นอิหนูข้างบนพูดถึงนิยายอวี้หว่อ มาเม้ากับกูทียยย
กูจะไม่พูดถึงความเหี้ยในการจบเรื่องของอวี้หว่อหรอกนะ ส่วนนี้คือรู้กัน
แต่เนื้อหาตอนต้นคือพีคคค กูชอบ มึงอ่านอวสานโลกเล่ม 2 ยังงงงง กูไม่กล้าสปอยด์มึง แต่ราชาน้ำแข็งโคตรดีงามอ่ะ ฮรืออออ
จะทับศัพท์ ไม่ทับศัพท์ กูก็ซื้อว่าด้วยอาชีพนางสนมอยู่ดีว่ะ
ขอบคุณพวกมึงมาก
ขอถามเรื่องโรคเอาไปแต่งบ้าง กูเคยดูโคนันตอนเดอะมูฟวี่ที่ตัวร้ายมันเป็นโรครสสัมผัสที่ลิ้นบกพร่องอ่ะ รับรสไม่ได้
ทีนี้กูจะให้ตัวในนิยายกูเป้นโรคนั้นแต่กูหารายละเอียดไม่เจอเลย โรคนี้มีจริงๆรึเปล่าวะ หรือใครมีชื่อโรคนี้เป็นภาษาอังกฤษให้หน่อยจะขอบคุณมาก
>>848 หนูมาแล้วค่ะ เล่มสองหนูยังไม่ได้ซื้อเลยคุณ พื้นที่หนูกันดารมาก หนังสือไม่เข้าต้องรออีกเกือบเดือน 555555ว่าจะสั่งทางเว็บละ เปิดตัวใหม่เหรอ โอ้ย คาร์เรื่องนี้หนูว่าดี เพราะหนูเป็นบราค่อน แต่หนุ่มๆไม่น่าอ่านเรื่องนี้ ดูฟุๆ555555
ส่วนเรื่องศัพท์แทนตัวเองของญี่ปุ่นนี่หนูก็ไม่รู้จริงๆว่ะ หนูรู้จักแค่วาตาชิกับโบคุ ขอโทษด้วย มีอย่างอื่นเยอะอีกสินะ เจิ้นนี่แปลเป็นเราก็โอเค หนูแค่อยากให้มันมีอะไรต่างจากคนทั่วไป ไม่ใช่ข้าๆๆอย่างเดียว
>>856 ถ้าไม่ได้กลิ่น แล้วพาลรับรสไม่ได้ไปด้วย: Anosmia http://www.webmd.com/smoking-cessation/tc/anosmia-topic-overview
แต่ถ้าเกี่ยวกับรับรสอย่างเดียว มี ageusia (รับรสไม่ได้เลย), hypogeusia (รับรสไม่ค่อยได้), hypergeusia (รับรสได้มากเกินไป)
reference: http://www.nidcd.nih.gov/health/smelltaste/pages/taste.aspx, http://archneur.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=784121
เวลาหาข้อมูลเรื่องโรค ใช้ WebMD ก็ง่ายดี มี syptom checker ให้กดหาโรคตามจุดต่างๆ บนร่างกายด้วย
http://symptoms.webmd.com/default.htm#introView
กูอยากเขียนนิยายสืบสวนแนวๆคดีฆาตกรรมจิตวิปริตคล้ายๆ Criminal mind ว่ะ แต่กูไม่มีที่ปรึกษาหรือมีคนรู้จักที่เป็นหมอหรือผู้เชี่ยวชาญด้านนี้เลย จะนั่งเทียนเองก็คงไม่ดี มันจะมีซักทางมั้ยวะที่จะเข้าไปคุยกับหมอแล้วบอกว่าสนใจในเรื่องนี้ๆๆๆๆ อยากปรึกษาเอามาเขียนนิยายอะ
>>860 มันมีหนังสือให้ข้อมุลสำหรับนักเขียนใน Amazon ขายนะ กูเคยซื้อเกี่ยวกับโรคแนวๆจิตเภทมาเล่มนึง
จะบอกว่าพวกฝรั่งหนังสืออ้างอิง How to แม่งเยอะสัสๆ มึงลองไปคุยดูได้ ดูแล้วจะอยากได้เล่มนั้นเล่มนี้เต็มไปหมด
พวกหนังสือแนวไกด์สำหรับเขียนนิยายสืบสวนอะไรก็มีลองหาซื้อมาอ่านดูได้
ไม่รู้กูตอบคำถามมึงป่าววะ 5555555555555
>>862 ถ้าแนวจิตวิทยามันก็ยากตรงศัพท์ว่ะ เพราะบางอย่างมันเป็นศํพท์ที่ไม่คุ้นแต่มันดีมากจริงๆนะ ค่อยๆอ่าน ค่อยๆเก็บรายละเอียดนี่พอไหว
แต่ถ้าพวก How to เขียนนิยายทั้งหลายศัพท์ไม่ยากนะมึง
แต่จริงๆ หาเคสที่สนใจ แล้วหาข้อมุลเป็นภาษาไทยเอาก็โอเคนะแบบที่ 863 ว่า แต่ไม่ต้องเฉพาะเคสไทยอ่ะ เอาหลายๆเคสเลยที่หาเป็นภาษาไทยได้กูก็ว่าโอเคนา
กูเห็นคนบ่นในมู้เด็กดวก แล้วเกิดสงสัย นิยาโซฟาพัฒนาอะไรมั่งยังหรือวนเวียนกับพล็อตผีตามฆ่าเหมือนเดิม โดยเฉพาะของภาคินัยอะ
>>865 กูไม่ได้อ่านมานานละมึง ตอนที่กูอ่านแรกๆสนุกจริงนะเว่ย พออ่านซักหลายๆเล่มจะรู้สึกว่ากูอ่านเหรี้ยอะไรอยู่วะเนี่ย ผีวันๆแม่งเอาแต่ไล่ฆ่า ขายฉากguro ซักพักแม่งยังกะนิยายน้ำเน่า แต่ส่วนใหญ่ที่กูเห็นก็มีแบบ ผีๆพล็อตส้นตีนอะมึง เดี่ยวนี้มีพัฒนาเอาเนื้อเรื่องที่อิดอกภาคินัยแต่งมาวาดเป็นคอมมิคด้วย (กูไม่เคยอ่านซักเล่ม ไม่มีนักวาดที่กูชอบ) มีใครอ่านเจออะไรดีๆ พอถูไถได้มั่งมั้ยวะ จากสำนักพิมพ์นี้
ภาคินัยนี่ถ้าเอาไอ้ส่วนที่เขาก็อปตอนเก่ามาวางแล้วใส่เพิ่มทีละสองบรรทัด หนังสือแม่งจะบางกว่าเดิมเหี้ยๆ ไม่ใช้แบบ 'แล้วเขาก็คิดไปถึงตอนที่เขาลงมือ..' ไรงี้เลยนะ แม่งก็อบมาทั้งหน้า ไอ้ห่า 555
สำหรับกู ภาคินัยนี่อารมณ์ประมาณแตมเบอร์รี่ของโซฟา 555 ไม่ใช่เรื่องฝีมือการเขียนนะ แต่เป็นเรื่องนักเขียนหลักประจำสนพ.น่ะ แบบเขียนห่าอะไรก็มีคนตามคนอวยไรงี้
>>865 โม่งบนๆคุยกันไปแล้ว >>447-467 สรุปคือนิยายผีไทยเหมือนหนังผีไทย พล็อตเดิมๆซ้ำๆ ตัวเอกของเรื่อง(อาจหักมุมทีหลังว่าเป็นตัวโกง) ไปทำเรื่องเหี้ยๆไว้ แล้วคนตายกลายเป็นผีก็มีความแค้นเลยมาไล่ฆ่าคนในเรื่องแก้แค้น บางทีก็ฆ่าแบบไม่มีน้ำหนักพอ บางคนแค่เกี่ยวข้องกับการตายนิดหน่อยก็โดนฆ่าไปด้วย เทียบกับนิยายผีของญี่ปุ่นแล้ว ผีญี่ปุ่นมีมิติกว่าเยอะ บรรยากาศน่ากลัวกว่า ผีไม่โผล่ออกมาตุ้งแช่ให้คนตกใจแต่ลักษณะการเลาเรื่องการเดินเรื่องมันชวนให้น่ากลัว
งานของภาคินัยแรกๆกูสนุกนะ แต่อ่านแค่ 4-5ก็จับทางได้แล้ว หลังๆกูไม่ได้ตามงานของเค้าแล้วว่าเป็นยังไง
แต่ประเด็นนิยายแปลของ Enter ก็ทำให้นิยายขงสำนักพิมพ์โซฟาดูน่าสงสารจริงๆว่ะ 555 คือเอานิยายแปลของเกาหลีญี่ปุ่นราคา 150-160 มาวางข้างๆ นิยายผีของโซฟาเล่มล่ะเกือบ200 เป็นกูกูก็เลือกนิยายแปลมาอ่านมากกว่านิยายไทย
>>870 น่าจะเป็นประเด็นเรื่องขนาดทุนน่ะ เพราะEnterเป็น สนพ.เครือแจ่มใส ซึ่งทุนหนา มีโม่งมาตอบในกระทู้เด็กดีว่าพิมพ์เรื่องหนึ่งไม่ต่ำกว่า 3000เล่ม เลยตั้งราคาขายได้ถูก(รวมค่าลิขสิทธิ์และค่าแปลแล้ว) แต่โซฟากูเข้าใจว่าเป็น สนพ.เล็กมั้ง ตีพิมพ์ได้น้อยกว่าเลยต้องขายแพงๆเอากำไรต่อเล่มให้ได้เยอะๆ
1168 เปิดสมัครบก.อีกแล้วว่ะ เท่าที่กูติ่งสนพ.นี้มาสองปีเห็นเปิดทุกเกือบสิ้นปีเลยว่ะ มันเป็นนโยบายอะไรรึเปล่าวะ //คือกูอยากลองส่งต้นฉบับให้ แต่เห็นเปิดรับบก.ถี่ไปก็ชักเสียวๆ
กูย้อนกลับไปอ่านๆ เห็นมีคนพูดถึงเรื่องห้องเรียนที่ไม่ยอมเปิดรับ เรื่องนี้กูชอบนะมึง ของสำนักพิมพ์ NB horror(เนชั่น) เค้าจะชอบมาโล๊ะขายตาม B2S ถ้าพวกมึงโชคดีก็จะได้หนังสือดีๆเล่มละห้าสิบบาท สำนักพิมพ์นี้เจ๊งรึยังวะ กูซื้อมาลดราคาทั้งนั้น กูซื้อเรื่องบาปนางฟ้ามาก็ 50บาท (แต่ GOTH กับ Zoo ของสำนักพิมนี้หายากแล้วหละมึง ค่อนข้างเก่า กูอยากได้แต่หาไม่เจอเลย )
>>874 เออกูก็ชอบเรื่องนี้ ตอนแรกแปลกใจว่าทำไมไม่แปะโลโก้ NB horror (ที่เป็นรูปหัวกะโหลก) พออ่านไปเรื่อยๆกูคิดว่ามันไม่เชิงเป็นแนวสยองขวัญว่ะ ออกแนวดราม่าแฝงสัญลักษณ์มากกว่า สองตอนแรกสื่อออกมาได้ดีนะ มีประเด็นให้ขบคิด ตอนสามแม่งกลายเป็นเรื่องสั้นไซไฟ(ตอนอ่านถึงไคลแม็กซ์กูเหวอพักหนึ่งเลย555) ตอนสี่เฉยๆ ไม่น่ากลัวและไม่สยองเท่าไร สรุปแล้วเทียบกับนิยายผีไทยของโซฟาแล้วทำได้ดีกว่าเยอะ
นิยายผีไทยที่กูเคยอ่านนอกจากของโซฟาแล้วก็มีของ สนพ.พิมพ์คำ อ่านมาสองเล่ม เรื่องร่างนางรำ กับเงื่อนวิปลาส
เขียนได้ดีกว่าโซฟาหน่อย ตรงที่ไม่เอะอะก็แค้นแล้วไล่ฆ่าอย่างเดียว เงื่อนวิปลาสนี่ออกไปทางสืบสวนด้วย มีคนตายสองคนผูดปมของตัวละครได้น่าสนใจดี
วันนี้เฟสหนูเด้งเพจนิยายขึ้นมา หนูสงสัยมากเลยคุณ คือมันเป็นหน้าปกนิยายที่กำลังเปิดพรี ประเด็นที่หนูสะดุดตาคือหน้าปกใช้ดาราเกาหลีขึ้นว่ะ งงว่ามันทำได้เหรอ ตอนแรกหนูนึกว่าเป็นฟิค แต่พอลองอ่านทั้งคำโปรย ทั้งเนื้อเรื่อง(อ่านไปได้แค่ตอนเดียว หนูอ่านแล้วนึกว่าแจ่มใส T _ T อีโมชั่นจัดเต็ม เนื้อหาไม่ต้องพูดถึง) มันเป็นออริจินอลนี่หว่า หนูเลยกังขามากๆค่ะ หรือหนูเข้าใจผิดไปเอง แต่ว่าหนูดูแล้วก็ไม่ใช่สนพ.บนดินนะ ตกลงมันทำได้หรือไม่ได้น่ะ
1168 รับบก. เรื่อย เขาจะเอาชื่อมาเก็บเป็นสต็อค ดูผลงานก่อนค่อยติดต่อกลับ ไม่ได้รับยาก แต่ดูพอร์ต ก่อนโยนงานให้ตูม เงินน้อย ประสบการณ์เยอะมั้ย ไม่รู้ แต่เท่าที่ดู เขาดึงนักวาดไว้เพื่อทำปกเยอะอยู่ ปกสวย แต่เนื้อนหากับการทำงานบกนั้น เป็นปริศนา บก. ไม่ผ่านโปรสามเดือนน่าจะบ่อย
นพดล เวชสวัสดิ์ นี่มีปัญหาอะไรมั่งวะ การแปลของเค้าหลุดไปจากต้นฉบับจริงเยอะมั้ย
holy shit นึกออกใกล้เคียงสุดคือ "เย็ดเข้"
นึกแบบสุภาพไม่ออก
มึง กูงง เพื่อนกูบอก1168มีนิยายแปลจีนด้วย แต่กูจำได้ว่าไม่มีนี่หว่า มีแต่คนไทยเขียนไม่ใช่เหรอวะ
ขอขัดหน่อยมึง อยากอ่านนิยายเบาๆ จบดี แนวๆ ลวิตร์หรือ hayashi kisara อะไรเทือกนั้น มีเรื่องไหนแนะนำไหม
ky ทำไมนิยายที่คนแต่งเป็นผู้หญิง 90% ทำไมต้องเขียนให้พระเอกเย็นชา ดุเถื่อนซึน ด้วยวะ เปิดอ่านสิบเรื่องกูเจอพระเอกลุคนี้ 9 เรื่อง จะรักหรือแฟนตาซีก็พอๆ กัน บุคลิกร่าเริงอ่อนโยนนี่ส่วนมากเป็นได้แค่พระรอง หรือผู้หญิงส่วนมากชอบผู้ชายเย็นชาวะ /ในชีวิตจริงกูมีเพื่อนสาวที่ได้แฟนเป็นผู้ชายเย็นชาไง แล้วชอบมาบ่นให้กูฟังว่าไม่มีความโรแมนติก แต่นางชอบอ่านนิยายแนวพระเอกเย็นชา อืม...
>>899 ผู้ชายเย็นชาในนิยายมันน่ากรี๊ดดีนะมึง ดูเท่ คูล เข้าถึงยาก ไรเงี้ย
แต่ในนิยายกับชีวิตจริงมันต่างกันแหละ เวลากูอ่านนิยายกูก็กรี๊ดผู้ชายเย็นชา แต่ถ้าจะมีแฟนจริงๆกูขอผู้ชายฮาๆน่ารักๆดีกว่าว่ะ คบคนเย็นชากูทำตัวไม่ถูก คงอยู่ด้วยลำบาก
กูว่ามันคล้ายๆกับผู้ชายชอบสาวซึนอะ ในการ์ตูนสาวซึนมันน่ารัก โมเอะ แต่ผู้หญิงซึนๆในชีวิตจริงนี่มันคบลำบากอยู่นะ
>>899 ก็มันดูลึกลับ น่าค้นหา คูลๆ เข้าถึงยากไรงี้ ถ้าพิชิตใจได้ก็คงฟินสุดๆ คล้ายๆว่าได้ชัยชนะมา อีกอย่างในนิยายมันจะบรรยายความรู้สึกพระเอกด้วยไง ทำให้เรารู้ว่าไอ้นี่มันหล่อจุงเบย มันเท่มากๆ มันรักนางเอกที่สุด แต่ชีวิตจริงมันไม่มีคำพูดแสดงออกแบบนิยายอะดิ เราจะไปรู้ได้ไงว่าไอ้นี่มันคิดอะไรอยู่ มันจะทำอะไร มันรำคาญกูป่ะเนี่ย ไม่เข้าใจมันเลย ทำไมไม่พูดออกมา เย็นชาเป็นสากกะเบือก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ ประมาณนี้
จุดเริ่มต้นมันมาจากไหนวะ บารามอส?? นิยายเกาหลี?? ที่พระเอกจะต้องขรึมๆ เย็นชาเนี่ย
>>899 มันดูน่าค้นหา
กูขอระบายกับ ว่าด้วยอาชีพนางสนม แจ่มใสอัพถึงตอนที่ 6 แล้ว กูพยายามทำใจที่จะอ่านไป แต่กูอ่านไปน้ำตาตกในไป .... กูผิดหวังมากว่ะมึง กูรอเรื่องนี้มานานมาก แต่แจ่มใสทำไมทำแบบนี้กับกูได้ T T แล้วกูตามไปอ่านแถลงบอกทางเพจบอกว่า ทำไปถึงขั้นที่แก้ไขไม่ได้แล้ว คือกูช้ำมากกก ขั้นแก้ไม่ได้คือพิมพ์แล้วหรือไงวะ กูเสียใจมากอ่ะมึง T T
สวัสดีโม่งที่บ่นแจ่มใสว่าแปลชุดใหม่ห่วยแตกแต่ก็ยังดันทุรังอ่าน เราจะตายไปด้วยกันนะ
กูหมดหวังกับแจ่มไปละ5555 ติดลบอีกต่างหาก พูดตรงๆเลยว่ากูรอเช่าอ่านตอนจบเอา นี่ก็แวะไปอ่านเวอร์ชั่นแจ่มในเว็บให้สมองตื้อเล่นเป็นระยะ เพิ่มยอดวิวให้เล่นๆแต่ไม่ซื้อเล่ม ... เจี่ยเจีย เม่ยเมยกูหายไปละ เป็นพี่หญิงกับน้องหวั่นอี๋แทน ในสมองนี่พากย์เสียงช่องเจ็ดตอนเช้าเวลาอ่าน แม่พิกุลทองของพี่....
เหี้ยสุดที่นั่งอ่าน กูตกใจ"ตำหนักยอดขวัญ"ไปประมาณสามพันวินาที ถึงกับต้องเลื่อนอ่านอีกทีว่ามันคือตำหนักของฮองเฮา สัส กูนึกว่าอ่านนิยายหน้าปกรุ่นแม่ยังสาวๆ
สรุป อ่านแล้วเพลีย รู้สึกอ่อนแอ เหนื่อยกับการแปลไทยให้เป็นไทย แต่ยังรักแจ่มใสเสมอ ดอก
แถม มีชื่อเรือนชิดจันทร์(ของเยียนกุ้ยผิน ฉบับเดิมใช้คำว่าหลินเย่ซวน)ด้วย ก็ชอบที่รู้คำแปลนะ แต่กูรู้สึกเหมือนอ่านขวัญเรือน เฟิงจิ่นกูกลายเป็นคุณหลวงไปแร่ะ
พระเอกเย็นชามันก็มีมาตั้งแต่ชาติที่แล้วไม่ใช่เหรอวะ ละครหลังข่าวเงี้ย นิยายคลาสสิกเงี้ย อังศุมาลินแสนซึนกับโกโบริเย็นชาเงี้ย
Pride and Prejudice เงี้ย กูไม่ค่อยอ่านนิยายคลาสสิกฝรั่ง แต่คือคาแรคเตอร์พื้นๆแบบนี้มันก็มีมานานมากแล้วอะนะ
มันคาแรคเตอร์เดเวล็อปเม้นง่ายมั้งมึง
>>913 โกโบริเย็นชาตรงไหน ออกจะลูกหมาตามอังศุมาลินต้อยๆ มีรักแรกพบที่ท่าน้ำก็เพียรไปหาเขาที่บ้าน จีบจนเอาชนะใจแม่ยายได้ เมียไม่อยากให้เข้าใกล้ก็ไม่เข้า แต่มองตาละห้อย อังศุมาลินต่างหากที่เย็นชา ปากร้าย ซึน ชอบทำร้ายจิตใจพ่อดอกมะลิให้ชอกช้ำอยู่เรื่อย มึงอ่านนิยายเรื่องเดียวกับกูป่ะเนี่ย
>>914 เออ จริงว่ะ Mr.Darcy นี่ชายในฝันของผู้หญิงยุคนั้น (จนถึงยุคนี้อย่างบริดเจ็ต โจนส์) เลย
นิยายรัก(ทั้งสมัยก่อนและปัจจุบัน)ก็ชอบใช้พระเอกเป็นแบบนี้ หล่อ รวย ดูภายนอกเย็นชา เจอกันตอนแรกความประทับใจติดลบ ปากหนัก แอบช่วยนางเอกอยู่ตลอดเวลาแต่ไม่เคยให้นางเอกรู้ ไรเงี้ย
กูชักเริ่มรำคาญพวกบ่นว่าด้วยเรื่องอาชีพนางสนมแล้วละ มึงบ่นกันไม่จบสักทีเนอะ
กูขอสาปแช่งคนที่แนะนำ i am the ex-demon king ให้กู
เงินกูจะหมดแล้วแต่บอร์ดแม่งน่าซื้อมาก น่ารักเหี้ยด้วย กูชอบกระดานทอยแบบนี้ด้วยยย เหี้ยมาก ขอสาปแช่ง
เฮ้ย เพื่อนโม่งๆ สถาฯแม่งเกิดอะไรขึ้นวะ กูเห็นเพจ SC เหมือนจะบอกว่างานใหม่เขาจะส่งที่อื่น มีใครรู้อะไรบ้างวะ งานใหม่ๆเขาแข่จนสถาไม่เอาหรอวะ
งานใหม่ๆเขาแย่จนสถาไม่เอาหรอวะ
"ลุ้นกับสำนักพิมพ์ที่ขึ้นชื่อว่าผ่านยากระดับที่สุดของไทย" สนพ.อะไรวะ? แล้วที่ยากคือมาตรฐานคุณภาพเขาสูงดีเลิศหรือว่าอะไร
ว่าไปพวกมึงรู้ข้อมูลแบบนี้กันมาจากไหนวะ
http://smellofbooks.com/ กูเพิ่งรู้ว่ามันมีขายด้วย
>>953 กูชอบความนุ่มกับความสบายตาของกระดาษถนอมสายตานะ ไม่ใช่แค่กลิ่นอย่างเดียว ตอนนี้Kiddle ที่ใช้ E ink ทำให้อ่านได้สยายกว่าจอทั่วไปแต่ยังสู้รูปเล่มไม่ได้อยู่ดี
เออ ไหนๆก็พูดถึงเรื่องกระดาษแล้ว กูบ่นนานมีหน่อย ไอ้ห่าซื้อนิยายแปลมาเล่มหนึ่งเกือบ200 แต่คุณภาพกระดาษกากชิบหาย มีการบอกว่าเป็นกระดาษถนอมสายตาแต่เท่าที่ดูๆ เหมือนกระดาษรีไซเคิลว่ะ สีออกเทาๆ บางและเบา หมึกก็ไม่ชัด(เมื่อเทียบกับการพิมพ์ลงกระดาษเหลืองของค่ายอื่น) เทียบกับนิยายค่ายอื่นที่ตอนนี้ใช้กระดาษถนอมสายตาอย่างดีแล้วกูรู้สึกว่านานมีแม่งเล่นง่ายประหยัดต้นทุน สงสัยคงคิดว่าพิมพ์ๆลงกระดาษอะไรแม่งก็อ่านได้เหมือนกันหมด แฮรี่ภาค7 ฉบับพิมพ์ใหม่ในงานหนังสือยังใช้กระดาษขาวแถมสีไม่เท่ากัน มีดวงมึงจางๆด้วยนะมึง
เห็นโม่งด้านบนพูดเรื่องสรรพนามบุรุษของญี่ปุ่น กุเพิ่งไปเปิดนิยายณาราเรื่องรอยฝันฯ มา เห็นแทนโอะโต้ซัง โอะก้าซัง โอะนี่จัง กุอยากรู้ว่ามันต้องแทนแบบนั้นมั้ยวะ แทนพ่อแทนแม่ไม่ได้เรอะ หรือแม่งแทนแล้วจะดูไทยไป?
จะครบ 1000 rep
มีแต่สวะมาคุยกัน มู้นี้ช่างตกต่ำจริงๆ
กุว่า มู้นี้ ให้ข้อมูลกูไปปรับปรุงเยอะนะ 555555555555555555555555555555555555555555
>>962 เขียนวาตาชิทั้งเล่มมันก็เปลืองหมึกสิมึง เผลอๆ คนอ่านจะนึกว่าเป็นชื่อตัวละครด้วย ที่บ้างคำยังเขียนเป็น โอนี่จัง(พี่ชาย) โอเน่จัง(พี่สาว) คงเพราะมันเข้าอารมณ์กว่าคำไทยมั้ง เหมือนแดดดี้(พ่อ) หม่าม้า(แม่)
ปล.แล้วพวกโอนี่จังโอนี่จังถ้าแปลให้ตรงกว่านี้ก็ พี่ชายขา/พี่สาวขา(หรือจ๋าก็ได้) ถ้าเป็นโอก้าซังก็คุณแม่(โอก้า=แม่ ซัง=คุณ)
เห็นหน้านิยายบางเรื่องในเด็กดีเขียนบอกว่าจะรีไรท์เนื้อหาไม่ให้ขัดกับกฎหมายผู้เยาว์อายุไม่เกิน 18 ปี มันเป็นกฎหมายเกี่ยวกับอะไรวะนั่น
เผื่อใครสนใจ Kick starter ของนักเขียน http://afterword.co/about-project/
>>967 อือหือ เป็นโครงการดีงามที่กูได้แต่ดูอยู่เงียบๆ เพราะกูแต่งแฟนตาซีเฮฮาไร้สาระ ใครแต่งแนววิชาการหรือหนังสือเด็ก ธุรกิจปรัชญา มึงมีแหล่งระดมทุนแล้วนะเว้ยเฮ้ย /เจียดเงินเดือนไปช่วยซักเรื่องหนึ่ง
>>968 หลายเรื่องว่ะ เท่าที่กูเข้าไปดูก็ส่วนมากตัวละครอายุ 16-17 ก็แต่งงานแล้ว (ประเพณีสมัยก่อน สมัยนี้ทำไม่ได้แล้ว) ไม่ก็อย่างที่ >>966 ว่า ถูกพระเอกเยิบเก็บเข้าฮาเร็ม ส่วนมากเป็นพวกนิยายฮาเร็ม
>>969 มีที่นี่อีกแห่ง เห็นว่าระดมทุนแปลโมบี้ ดิ้ก กับโลลิต้า http://readery.co/
โลลิต้าฉบับพิมพ์ใหม่ เป็นไงบ้างวะ กูยังไม่ได้ซื้อเลย
เรื่องระดมทุนทำหนังสือ กูสงสัยมากว่าทำไมมันเพิ่งมี ทั้งที่มันควรจะมีมานานมากแล้วตั้งแต่10ปีก่อน มีคอมพิวเตอร์เอื้ออาทร ราคาคอมเริ่มถูกลงจนเข้าถึงครัวเรือนในไทยมากขึ้น อินเตอร์เน็ตก็เริ่มเปลี่ยนจาก 56k เป็น ADSL แต่กูก็ไม่เห็นสำนักพิมพ์ไหนจะใช้อินเตอร์เน็ตให้เป็นประโยชน์เลย มีแค่เด็กดีที่เดียวมั้งที่พอจะเข้าข่ายระดมทุน คือเปิดโอกาสให้นักเขียนไปปล่อยงานบนเว็บ พอยอดวิวสูง บก.ก็หยิบไปตีพิมพ์ แต่เท่าที่ดูก็มีแค่ Magic สถาพร พิมพ์คำ Banana แจ่มใส ที่ลงทุนด้านนี้
แต่สำนักพิมพ์ใหญ่ๆที่มีหนังสือพิมพ์ของตัวเองอย่าง มติชน โพสบุค สยาม เนชั่น กลับไม่มีการระดมทุน หนังสือเล่มหนึ่งถ้าวางในร้านก็โดนหักไปเกือบครึ่งหนึ่งของราคาปก SE-EDนี่กินไป40% แถมเคยมีข่าวว่าขอเพิ่ม 1%ถ้าหนังสือได้วางในชั้นด้วยมั้ง แทนที่จะใช้พื้นที่ในหนังสือพิมพ์ตัวเองให้เป็นประโยชน์เปิดโอกาสให้นักเขียนหน้าใหม่เสนองานมา ปล่อยเรื่องย่อลงให้อ่าน รอกระแสตอบรับจากคนอ่าน แล้วจัดตีพิมพ์ขายเอง ส่งขายทางไปรษณีย์ไม่ต้องส่งเข้าร้านให้ร้านมันหักเปอร์เซ็น แต่แม่งไม่ทำ กูไม่เข้าใจว่าพวกร้านSE-ED นายอินทร์ มันมีเงื่อนไขอะไรรึเปล่าทำให้การระดมทุนสร้างหนังสือไม่เกิดเท่าที่ควร
เรื่องระดมทุนเคยคุยกับเพื่อนว่าระบบการเงินออนไลน์ที่ไทยไมาได้ดีเท่าไหร่ คนมีบัตรเครติดน้อย ระบบเพย์พาลไม่แพร่หลาย สมมติระดมทุนไม่สำเร็จแล้วต้องคืนเวินงี้ ทางที่ทำได้คือนั่งทำรายการทีละบัญชีๆ ฯลฯ
กูพึ่งไป net เจอกระทู้นี้
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/03/A5199093/A5199093.html
เออ คือความเห็นที่ 26 ที่ยกตัวอย่างประโยคมา...นี้มันแปลมาหมดเลยแต่เปลี่ยนชื่อเฉยๆนี้หว่า เฮ้ย คือกูไม่ได้อ่านทั้งคิงโซโลมอนทั้งเพชรพระอุมา แต่คืออ่านในกระทู้แล้วได้มีเล่าพล็อตคร่าวๆ...เออ เหมือนเกินไปนะ เกินไปจริงๆนะ แต่ในนั้นก็ดันบอกว่าเฮ้ย นี้คือไม่ได้ลอก ทำกูสงสัยมาตรฐานการลอกตัวเองเลย สรุปแล้วอะไรคือการลอกอะไรคือไม่ลอกวะ
>>974 ตอบเรื่องลอก กูว่าลอกชัวร์ และไม่ใช่เรื่องแปลก นวนิยายมันมีต้นแบบมาจากทางตะวันตก บทประพันธ์ดั่งเดิมของไทยมีแค่ร้อยกรอง ไม่มีร้อยแก้ว(ที่ใกล้เคียงคือนิทานพื้นบ้าน) จนสมัยร.5 ท่านส่งคนไปเรียนต่อเมืองนอก แล้วก็ได้รับอิทธิพลบทประพันธ์ต่างประเทศ นิยายเรื่องแรกของไทยที่ชื่อความพยาบาทก็เป็นเรื่องแปล แต่ไม่มีการให้เครดิตต้นฉบับ ทำนองว่าการแปลออกมาในยุคนั้นก็ไม่ต่างจากการแต่งเรื่องขึ้นมาใหม่
ทีนี้พันทิปมันติ่งเพชรพระอุมา เหมือนติ่งทุกๆวงการที่จะหลับหูหลับตาปกป้องศิลปิน โดนประเด็นหลักที่หยิบมาต้านคือจำนวนเล่ม เพราะ King Solomonมีเล่มเดียว แต่เพชรพระอุมามีเกือบ 20เล่ม แต่สำหรับกูลอกก็คือลอกว่ะ พนมเทียนแกเก่งจริงที่แต่งเพิ่มออกมาเกือบๆ 50 เล่ม อันนี้ยอมรับฝีมือแก แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงว่าเล่มแรกก็ก็อปมาจากนิยายฝรั่ง
พูดงี้แล้วนิยายไทยเก่าๆมันมีเรื่องไหนที่ไม่ลอกบ้างว่ะ คือกูอ่านไปอ่านมาเห็นบอกว่าเนี้ยดูสิมีอีกตั้งหลายเรื่อง
เรื่องที่รัชกาลที่หกแปลมาจากเชคสเปียร์ก็เขียนไว้ตั้งแต่สมัยนั้นว่าแปลมาจ้ะ สรุป กูว่า ถ้ามีกะใจอยากจะบอกจริง ไม่คิดฮุบของชาวบ้านมาเป็นของตัวจริง ก็คงบอก ถ้าไม่ ก็ไม่นั่นแหละ
กูว่าจะเช่าเพชรพรอุมามาอ่าน...เดี๋ยวดีกว่าวะ รู้สึกแปลกๆ ว่าแต่มันมีแต่ฉากเย็ดหรอวะ
กูอยากอ่านหนังสือที่เป็นบันทึกจริงของพรานสมัยก่อน ไม่รู้จะหาที่ไหน ใครรู้แหล่งบอกกูด้วย มันเป็นหนังสือเก่าอ่ะ อย่าง Man-Eaters of Kumaon
ทำไมดอกปอปมันดังวะ ทั้งที่งานมันก็อปแฮรี่ ก็อปไฟนอล8 แถมข้อมูลก็หาง่ายทำไมไม่มีดราม่าก็อปงานแถมแฟนอวยก็ซื้องานมันเรื่อยๆอีก
ก็ขายเด็กอย่างที่ >>991 ว่าล่ะมั้ง นึกถึงสมัยเรียนมัธยมแล้วอาจารย์เชิญมาเป็นวิทยากร เกณฑ์นักเรียนเข้าไปฟัง แล้วให้สรุปเป็นใบงานว่าได้ประโยชน์อะไรจากการฟังบ้าง (แม่ง..เป็นเรื่องยากสำหรับกูจริงๆ..)
มีเล่นเกมส์ให้เด็กเข้ากลุ่มแกนนำหนังสืออะไรของมันก็จำไม่ได้แล้ว
ฝอยจบดอกปอปมีโต๊ะมาตั้งขายหนังสือเป็นล่ำเป็นสัน เพื่อนนักเรียนกูเฮโลกันไปซื้อแถวยาวเหยียดเบย
>>992 พูดถึงเชิญเป็นวิทยากร จำได้สมัยมัธยมมีรุ่นน้องกูคนนึงแต่งนิยานเล่นเเล้วเสือกได้ตีพิมพ์ พอมีเชิญนักเขียน(ใครกูก็จำไม่ได้ละ) แม่งมันได้ขึ้นไปเสวนาบนเวทีร่วมกับเค้าด้วย แถมทั้งชั้นของมัน ตอนนั้นน่าจะมอสามได้เข้าร่วมหมด ชั้นมออื่นไม่ได้เข้า กูล่ะเบ้ปาก นิยายก็ลอกๆตามสมัยนิยมแท้ๆ ภาษาก็งั้นๆ อาศัยการได้พิมพ์ล้วนๆ
วันนี้กูเอาชื่อนิยายที่กูซื้อมาไป Google กะว่าจะหารีวิวอ่าน แต่แม่งแจ๊กพอต เจอนิยายเกือบเต็มเล่ม ไม่รู้ว่าหลุดมาได้ไง แม่งเหมือนไฟล์หลุดมาจากสำนักพิมพ์เลยว่ะ คือมาทั้งหน้าปกและตัวเล่ม ยังดีที่มีการตัดเนื้อหาออกบ้าง ไม่งั้นกูเสียดายตังค์
>>990 สมัยเด็กพี่กูซื้อไวท์โรดมา กูอ่านตอนนั้นก็รู้สึกว่าสนุกดีนะ (แต่กูไม่เคยเล่นFF เลยไม่รู้สึกถึงความเหมือน) แต่พอขึ้นภาคสองเท่านั้นแหละกูอ่านแล้ววางจนจำแต่ละเล่มในภาคสองไม่ได้เลย ส่วนภาคสาม... เรียงอยู่ในตู้แต่กูยังไม่เคยหยิบออกมาเลยว่ะ พี่แม่งยิ่งกว่ากู ภาคสองอ่านไม่จบแต่บอกให้กูไปแบกภาคสามมาจากงานหนังสือแล้วแม่งก็ไม่อ่านเหมือนกัน
เรื่อง doll อะไรนั่นพี่กูก็ไม่เข็ด ให้กูไปซื้ออีก กูเลยบายบอกอยากได้ไปซื้อเองเหอะ
บ่นมานาน สรุปกูก็ไม่รู้ว่ะว่าทำไมดัง กูชอบแค่ภาคแรก
ปิดกระทู้ ไปต่อกันที่ https://fanboi.ch/subculture/2142/l5/ หิ้งหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง อาถรรพ์หิ้งที่ 13
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.