กูกลับไปอ่านแฮรี่อีกครั้งแล้วรู้สึกว่าสิ่งที่ดีงามที่สุดในเรื่องนี้คือคำบรรยายจิกกัดและถากถางในเรื่องวะ มันเป็นอะไรที่บันเทิงมาก ในนิยายแปลที่กูเคยอ่านมา เรื่องนี้แฝงมุกตลกมากที่สุดแล้ว ยิ่งตอนตลค.เล่นมุก ถากถาง หรือบรรยายความรู้สึกในใจผ่านสีหน้าท่าทางตามคำบรรยาย อีกจุดที่กูชอบมากคือคำบรรยายเรื่องสีสันที่ใช้สิ่งต่างๆ มาเทียบได้เห็นภาพดี ถึงตอนกูอ่านครั้งแรกจะนึกสีม่วงดอกไลแลคไม่ออกก็เถอะ