Fanboi Channel

พวกมึงมีวิธีบังคับตัวเองให้เขียนให้จบมั้ยวะ คือเวลากูจะลองเขียนอะไรซักอย่าง กูจะต้องเขียนประโยคนึงหรือพารากราฟนึงแล้วนั่งแก้มันทั้งวันเลยว่ะ รู้สึกมันไม่ดีพอไงไม่รู้ กว่าจะเสร็จทีก็หมดไฟเขียนต่อไม่ออกแล้วว่ะ เคยไปหาวิธีเขียนของฝรั่งมาก็เห็นบอกเขียนๆลงไปเถอะ เดี๋ยวแก้ทีหลังก็ได้ ปล่อยไอเดียออกมาก่อน งานขยะก็ช่าง งานบ้าๆบอๆก็ได้ บลาๆ ก็ว่าจะลองพยายามดูว่ะ แบบเขียนเรื่อยๆให้มันไหลไป อย่าเพิ่งไปขัดมันอะ

>>343 กูเคยถามนักเขียนที่ได้มีผลงานตีพิมพ์แล้ว
เขาว่าเขียนลงไปก่อนจนจบตอนนั่นๆ อ่านแล้วได้ใจความหรือความสนุกน่าสนใจก็พอแล้ว
เรื่องสำนวนนักอ่านส่วนใหญ่ต้องการแบบสั้นกระชับอ่านแล้วไม่ต้องแปลไทยเป็นไทยอีก
สนุกและง่ายๆเข้าใจเป็นพอ
เขาบอกว่างานเขาเน้นไปทางนั่นเพราะไม่ได้ต้องการส่งประกวดเรียงความอะไรสักหน่อย
คนอ่านคิดยังไงต่างหากที่สำคัญจริงๆ
ให้ดีๆก็ลงให้คนอ่านได้วิจารณ์ด้วย...คนเขียนก็ต้องรับฟังบ้าง
แต่เฉพาะวิธีเขียนหรือบรรยายนะ ส่วนเนื้อเรื่องและพล็อตที่วางไว้ต้องตั้งใจว่าเป็นเราคิดเท่านั่นพอ
แถมเขาบอกอีกว่า...เรื่องไหนเขียนไปได้สัก 30%แล้วกระแสคนอ่านยังไม่มาเลยสักนิด
ก็ให้ทิ้งเรื่องนั้นไปได้เลย...ไปเริ่มเขียนโครงเรื่องใหม่ๆได้แล้วอย่ามามั่วเสียเวลา
เพราะถ้าแก้แล้วแก้อีกจนผ่านพิจารณาจริง.....เขาว่ากระแสตอบรับในการขายเรื่องแบบนี้จะไม่ดีเลย โอกาสยากขึ้นในการส่งผลงานให้ สนพ.เดิมพิจารณาอีก

>>344 ขอบใจมึง จริงๆกูก็แค่อยากเขียนอะไรให้จบซักเรื่องแค่นั้นแหละ ยังไม่หวังถึงขั้นได้ตีพิมพ์อะไร 555

>>345 ถ้าแค่นั้น น่าจะลองลดความรู้สึกที่ไม่ชอบของตัวเองลง
เพราะไม่ได้เน้นอะไรนี่ ตะลุยเขียนให้จบทีเดียวในตอนๆหนึ่งไปเลย
ถ้าอารมณ์แบบไม่สนุกพอใจงานเขียนของตัวเองตลอดแบบนี้
น่าจะเขียนให้คนอื่นๆอ่านสนุกสนานอาจยากสุดๆเลยวะ...

>>346 บางครั้งกูก็กลัวๆนะว่าเขียนอธิบายให้คนนึกภาพตามไม่ได้ แต่จะพยายามว่ะ เมื่อก่อนกูว่ากูเขียนลื่นกว่านี้เเต่ไม่รู้ทำไมเดี๋ยวนี้เขียนทีต้องเค้นสมองแทบตาย สงสัยเริ่มแก่ ฮา