Fanboi Channel

>>>/subculture/648/ แม่บ้านโม่งสายหนังสือ วงการนิยายไทยมีเหี้ยไรให้นินทามั้ย
>>>/subculture/890/ มหกรรมแม่บ้านสายหนังสือแห่งเว็บโม่งครั้งที่ 2
>>>/subculture/1074/ สารบัญหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง เล่มที่3
>>>/subculture/1243/ บันทึกชุมนุมหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง เล่มที่4
>>>/subculture/1467/ โม่งหนังสือนานาชาติ ครั้งที่ 5
>>>/subculture/1639/ มหกรรมงานหนังสือประจำบอร์ดโม่ง ครั้งที่ 6
>>>/subculture/1731/ มหกรรมงานหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง ครั้งที่ 7
>>>/subculture/1815/ มหกรรมงานหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง ครั้งที่ 8
>>>/subculture/1863/ งานหนังสือจบไปแล้วแต่โม่งยังคงอยู่ เล่มที่ 9
>>>/subculture/1932/ งานหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง ครั้งที่ 10
>>>/subculture/2008/ ห้องสมุดหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง ห้องหมายเลข 10

ขอถามวิธีการอ่านนิยายอังกฤษหน่อย คือกูอยากอ่านแฟนฟิคเรื่องหนึ่งมากแต่มันเป็นภาษาอังกฤษซึ่งกูอ่อนมาก(และกูคิดว่าจะอ่านไอ้นี้ฝึกนั้นแหละ จะให้กูไปฝึกด้วยอะไรที่กูไม่อยากทำมันไปไม่รอดทุกที)
แต่คือกูอ่านเปิดgoogle tran หาศัพท์ที่กูไม่รู้ซึ่งก็เยอะ แล้วเวลาเอาแต่ละคำมารวมกันกูงงมากบางทีกูรู้สึกมันไม่เข้ากันลย หรือมาทีมันก็เป็นประโยคจากคำง่ายๆแต่กูก็ไม่เข้าใจว่ามันแปลอะไร กูควรทำไงดี

ตกลงคนเขียนHackนี่ตกลงอายุเท่าไหร่วะ เห็นเขียนมานานละ

>>2 เอาจริงๆมันก็ไม่มีอะไรยากนักนะ คือมึงก็ควรจำโครงสร้าง tense หลักๆได้ ทำความรู้จัก passive ไว้ด้วยก็ดี คำศัพท์บางคำก็มีหลายความหมาย ต้องดูบริบท บางคำมันหาไม่เจอเพราะใส่ prefix (พวกขึ้นต้นด้วย un- ir- ไรงี้) หรือ suffix (ตามหลังด้วยพวก -tive -tion) ก็ลองลบตัวข้างหลังดู ให้ความหมายที่ใกล้เคียง

>>2 กูไม่ใช่ผู้รู้ ถ้าไม่โอเคขอโทษด้วยย แต่ที่กูทำนะ ต้องแยกส่วนประกอบของประโยคให้เป็นก่อน อะไรเป็นนามหลัก กริยา กรรม คำขยาย ซึ่งกูเดาว่า ที่มึงงงส่วนใหญ่น่าจะมาจากคำขยาย ฝรั่งที่แต่งเวอร์ๆมันใส่คำขยายติดกันเป็นพรืดดด มึงลองฝึกดูส่วนประกอบก่อน อัพเวลจากนั้นคือแยกประโยคใจความหลัก ใจความย่อย มันจะเสริมๆกัน แต่หลักๆคือดูส่วนประกอบให้เป็น จะได้ประติดประต่อง่าย
ส่วนเรื่องคำแปล ถ้ามันเป็นเมนหลัก มึงก็เปิดดิค แต่ถ้าอยากอ่านให้ไหลลื่นก็อย่าเปิดบ่อย พยายามเดาบรรยากาศกับความหมาย เปิดแค่คำที่เดาทางไม่ออกแทน แล้วพออ่านจบรอบนึงมึงก็กลับมาเก็บคำที่มึงไม่รู้ความหมาย ถ้ามึงอยากฝึกภาษาด้วยกูว่าแบบนี้เวิร์คอ่า ฝึกเดาบรรยากาศ กูเคยอ่านเจอวิธีนี้มาจากที่ไหนซักที่
อีกวิธีนึงที่กูทำเวลาเจอคำยากๆติดกันแล้วกูจับใจความไม่ได้เลยคือ มึงเปิดอ่านในหนังสือ หรือว่าหน้าจอนึงแยกไป ส่วนการเปิดดิคกูจะใช้โทรศัพท์มาเปิดแยก เปิดเรียงคำแล้วมานั่งเรียบเรียง มันจะเร็วว่าสลับหน้าไปแปลที่กูเกิ้ล

เสริมอีก คำบางคำกู๋ทรานส์มันยังไม่อัพเดทก็มีืคำแสลงไรงี้ ลองหาใน Urban dicr ดูด้วย แปลอังกฤษเป็นอังกฤษอาจจะดูยาก แต่ก็ช่วยได้ ไม่ก็ลองก็อปคำแล้วหาเป็นรูปภาพดู

>>2 ถ้าฝึกอ่านเบาๆแนะนำมังงะแปลอังกฤษที่คิโนะไรงี้ก่อนนะ
นิยาย ฟิคพวกนี้มันแอดวานซ์มากมึง (แต่ฟิคอ่านฟรีก็ลองจากฟิคสั้นๆดูได้)
คือถ้าอ่านมังงะจะได้ลองฝึกจากดูภาพเห็นบรรยากาศแล้วเปิดดิกไปก่อน(แนะนำถ้าเปิด Dict ไทยแล้วงง
ขอแนะนำ OALD- Oxford advance learner dict ประมาณนี้มั้ง แปล Eng-eng แต่เข้าใจง่ายมากกก ได้เห็นประโยคตัวอย่างด้วย
มึงเอามาเทียบได้เลยว่าตรงกับความหมายไหน เพราะยางคำแม่งหลากคำมาก)
คือสำหรับกูแม่งโดนบังคับอ่านนิยายภาษาอังกฤษเนี่ยแหละ ก็ไม่ใช่ว่าอ่านไม่ได้
แต่แม่งสูบพลังกูมากกกกกกกกกก(และบางจุดบริบทอ่านยากจริง) หนังสือสนุกแค่ไหนแม่งอยากปาทิ้งทุกที
ยิ่งได้ที่ไม่สนุกแล้วต้องอ่านอยุ่ดีนี่คือแบบนรกมาก 5555555555

>>2 ถ้าคำไหนที่มันต่อกันหรือเป็นประโยคแล้วอ่านไม่เข้าใจกูจะเอาไปหาในกูเกิ้ลพิมพ์ บางทีก็พิมพ์ mean ตามหลังไป ดูการใช้งานและความหมายอะ บางคำก็ไม่เข้าใจหรอก แต่เจอบ่อยๆก็เข้าใจเองว่าหมายถึงอะไร
ส่วนใหญ่คำศัพท์ทั่วไปกูใช้ดิค EN-EN แปลนะ บางคำมันเป็นได้ทั้ง n. ทั้ง v. ดิคอิ้งมันจะมีความหมายและตัวอย่างประโยค ถ้าไม่เข้าใจก็หาดูรูปภาพอย่างที่โม่งข้างบนบอก
ส่วนที่กูว่าจะอ่านเข้าใจยากก็น่าจะเป็น participial phrase ในฟิคมีใช้เยอะแยะเลย พวก Walking to the street, he.... อะไรแบบนี้ เห็นครั้งแรกกูก็งง 5555
แต่ถ้าจะฝึกอ่านจริงๆ กูแนะนำพวกหนังสือฝึกอ่าน มีหลายเลเวล หาโหลดได้ตามเน็ต แกรมม่าและคำมันจะไม่ยากมาก ฟิคบางอันมันใช้ศัพท์แปลกๆยาก อ่านแล้วงงเหมือนกัน

ว่าแต่ HACK เล่มล่าสุดถึงไหนแล้ววะ มีใครตามบ้าง เมื่อก่อนกูติ่งเรื่องนี้มาก ๆ

ขอบคุณพวกมึงมาก ไว้จะค่อยๆลองดู
กูรู้ตัวนะถ้าอยากฝึกจริงๆควรหาไรง่ายๆมาอ่านก่อน แต่คือกูดันเป็นพวกอะไรไม่อยากไม่ชอบไม่ต้องการจะทำแล้วไปไม่รอด(ความผิดกูเอง)
เอาจริงแล้วที่กูอยากอ่านฟิคนี้เพราะโดนไซโคจนอยากอ่าน มากกว่าต้องการฝึก แต่ก็คิดว่าควรจะใช้เป็นตัวฝึกก็ดี เพราะกูควรมีทักษะอิงได้แล้วไม่งั้นในอนาคตกูไปไม่รอดแน่

กูมายกมือว่าอ่อนอังกฤษมากอีกคน แล้วความอดทนมันไม่พอที่จะอ่านนิยายอังกฤษยาวๆ สุดท้ายกูดันไปลงเอยที่ดูหนังซับอิงตอนที่กูว่างจากอ่านนิยายไทย คือมันช่วยนะ ยังพอเดาๆ จากท่าทางได้ จนกลับมาอ่านนิยายอิงใหม่อีกทีกูเลยค่อนข้างอ่านรู้เรื่อง แบบชินกับตัวอังกฤษเยอะๆ แล้วต้องหาเมนหลักน่ะ สู้ๆ นะมึง

>>11 ต่อๆ แล้วก็กุเหมือนมึงเป๊ะตรงที่ถ้าไม่อยากทำ ไม่ชอบกูก็ไม่ทำ ขนาดหนังสืออ่านนอกเวลาภาษาอังกฤษที่ต้องสอบกูยังอ่านจบเฉพาะเทอมที่มีเรื่องที่กูชอบเลย 55555555

>>10 กูก็เริ่มอ่านภาษาอังกฤษเพราะฟิคว่ะ แนะนำนะ ถ้ามีพื้นฐานอังกฤษอยู่บ้างก็ลองอ่านให้จบบทนึงโดยไม่เปิดดิคเวลาอ่านดู หลังจากนั้นค่อยเปิดหาคำที่คาใจมึง วิธีกูได้ศัพท์ทีละน้อยๆแต่จะจำแม่นนะ

ลองไปฝึกอ่านจาก penguin readers students ดู

ถ้าไม่ใช่เรื่องซีเรียสมากกูจะอ่านแบบskimmingไปนะ คืออ่านผ่านๆไม่ลงรายละเอียดมาก เอาแค่ประโยคสนทนากับบทอธิบาย ตัดบทบรรยายทิ้งไปเกือบหมดเลย วิธีนี้ใช้กับพวกLNก็ได้ เพราะมันไม่ค่อยมีบรรยายอยู่แล้ว

ถ้าอ่านเอาจริงก็อ่านไปแปลไปรวดเดียวทั้งparagraphเลย เจอคำไหนที่ไม่รู้ก็เดาจากรูปประโยคว่าน่าจะแปลว่าอะไร พอจบparagraphแล้วค่อยมาดูอีกทีว่ามันแปลว่าอะไร ถ้าไม่เจอศัพท์ยากไปวิธีนี้ทำให้อ่านได้ไวมาก แทบไม่ต่างจากอ่านภาษาไทย

วิธีนี้มีประโยชน์อีกอย่างคือทำให้เราเข้าใจศิลป์ของภาษามากขึ้น เพราะภาษาประกอบด้วยศาสตร์คือไวยกรณ์ และศิลป์คือศัพท์/ความหมาย การเข้าใจคำศัพท์ใช้มากกว่าความจำ มันต้องใช้ความเข้าใจความหมายที่สื่อมาด้วย ดั่งที่วิทเตนสไตน์กล่าวในปรัชญาภาษาธรรมดาว่าความหมายคองคำคือเจตนาของผู้พูด

วิธีนี้ช่วยลดภาระการจำศัพท์ได้ส่วนหนึ่ง แต่ข้อเสียคือถ้ามึงไม่เปิดดิคมาเทียบภายหลัง บางทีศัพท์ที่จำในหัวมึงจะความหมายคลาดเคลื่อนได้ วิธีนี้มีดีคือทำให้อ่านได้เร็วและต่อเนื่อง แต่อาจขาดความแม่นยำไปบ้างถ้ามึงรู้ศัพท์น้อยไป แต่ถ้ารู้ศัพท์เยอะแล้วก็ไม่ใช่ปัญหาเท่าไหร่ คิดซะว่าอ่านหนังสือเหมือนดูหนัง อ่านความหมายของประโยค/between the lineให้เหมือนอ่านภาษากายในหนังก็พอ

กูอ่านนิทานเด็กเข้าใจนะ แต่พอเรื่องที่ศัพท์สูงกว่านั้นกูจะเริ่มงงและเริ่มไม่อยากอ่านแล้วว่ะ

Ky กูเห็นโปรของรักพิมพ์ในทวิต ซื้องานอิโต้จุนจิครบตามที่กำหนด แม่งแถมหน้ากากาปิดปาก กูอยากได้ว่ะ 555 เทียบกับโปรแค่ซื้อครบพันห้า ใครก็แลกปลอกหมอนได้ของครั้งที่แล้ว อันนี้ดูน่าสนใจกว่าเยอะแถมจำนวนจำกัดด้วย ฮา

>>17 ผิดที่มึง แต่กูก็อยากได้

>>2 ไม่ได้ต้องแปลทุกตัวหรอก คำไหนไม่รู้ก็ข้ามๆไป บางทีไปอ่านเอาข้างหน้าก็เข้าใจเอง
ฟิกภาษาอังกฤษนี่บางทีคนแต่งก็ไม่ใช่เจ้าของภาษานะ บางทีคนเขียนแม่งก็เขียนสำนวนแปลตามภาษาของมันซึ่งฝรั่งไม่ได้ใช้ ที่มึงมึนอาจจะไม่ใช่ความผิดมึงก็ได้

เพื่อนโม่ง แฟนตาซีพวก devil tale, dark gems และเรื่องผีของสนพ.โซฟานี่โอเคมั้ย ใครเคยอ่านบ้าง กูดูปกแล้วน่าสนใจดีแต่กลัวโดนหลอก

>>20 เดวิลเทล เนื้อเรื่องโอ แต่ยังไม่น่ากลัวสุด แต่ให้อารมณ์ดาร์คเหมือนมึงจมน้ำตายอะ แต่ปัญหาคือ ทุกเรื่องทั้งสามเล่ม กูไม่ผูกพันตัวละครไหนสุดเลย มันให้อารมณ์แบบหนวงเกิน ส่วนนิยายผีโซฟาให้ดูเป็นบางเรื่องนะ บางเรื่องก็ถุ้ย

นอกเรื่องหน่อย ชื่อหัวกระทู้แม่งตั้งกันสะเปะสะปะมาก 5555

>>21 แท้งยูมากมึง แล้วกูจะลองดู
>>22 เออ กูก็เพิ่งเห็น ครั้งหน้าจะเป็นอะไรอีกวะ 55555555555555

>> ห้องสมุดหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง รหัสห้อง 13 ???

เออกูถามหน่อย วันแรกงานหนังสือเปิด 10 โมงคือเข้าได้เลยป่ะวะ หรือมีพิธีเปิดอะไรอีก
แล้วหนังสือใหม่ๆคือเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย เผื่อออกไม่ทันเงี้ย (กูนี่ก็คิดมาก 555)
ปกติไม่เคยไปวันแรกเลย ขอบใจมึงล่วงหน้า

>>25 วันแรกเข้าไปเลยมึง แต่เรื่องหนังสือเนี่ยบาง สนพ. หนังสือใหม่เขาจะยังไม่ลง มันอาจจะมาวันอื่นหรือกลาง ๆ งานเงี้ย กูเคยไปถามเรื่องหนึ่งแล้วเขาบอกว่าจะมาวันอื่นนี่โคตรเฟล 5555

>>25 วันแรกกูไม่แน่ใจนะ แต่กูเคยจะไปซื้อหนังสือใหม่แล้วมันไม่มี เขาบอกของมาไม่ทัน ทั้งๆที่แม่งแปะโปรอยู่ในเพจ สรุปก็ไม่มีขายทั้งงานหนังสือ กูก็ต้องไปซื้อร้านแถวบ้านเอา ฟรวยมากกกกก

>>25 เข้าได้เลยมึง แต่หนังสือใหม่ไม่ทันนี่ไม่ใช่มึงคิดมาก กูเจอมาแล้ว...

>>28 กูก็เจอมาแล้วเหมือนกัน หนังสือใหม่ออกไม่ทันงาน

>>25 มีครั้งนึงกูไปวันแรก รอเขาเปิดประตู พอเปิดปุ้ปสาวๆวิ่งไปบูทแจ่มใสเลยวะ แข่งขันรุนแรงมาก

>>28 >>29 กูถึงไม่กล้าไปวันแรกไง เพราะกูไปได้แค่วันเดียว ขืนของยังไม่มานี่กูร้องไห้อ่ะ

>>30 นั่นสมรภูมิหลักที่ใหญ่สุดไงมึง กูเคยไปวิ่งกับเขาอยู่ที สมัยเอนเธอร์ยังไม่แยกบูท เยินโคตรๆ แบบสาบานจะไม่เฉียดไปอีก

แต่รอบนี้กูต้องไปวิ่งบูธแม่ทัพว่ะ อวยพรให้กูด้วย....

>>32 โชคดีที่กุเลิกอ่านของสองสนพ.นี่แล้ว กุรักสงบบบ

ไปงานหนังสือกันวันไหนฮะ

>>34 ว่าจะไปวันเสาร์

ของกล้วยนี่มีนิยาย 2 เล่ม 100 กูควรซื้อดีมั้ย มันจะมีที่ถูกกว่านี้อีกรึเปล่า?

>>35 ถ้ามึงอยากอ่านเร็วๆหรือหนังสือใกล้จะหมดก็ซื้อเหอะ

>>36 ไม่ได้อยากอ่านขนาดนั้นว่ะ อารมณ์อ่านก็ได้ไม่อ่านก็ได้ เห็นตกเล่มละ 50 ถูกดี แต่ไม่รู้ว่ามันจะมีลงถูกกว่านั้นมั้ย เหลือ 30 งี้

>>37 กูก็เคยซื้อนิยายแฟนตาซีเล่มนึงจากร้อยกว่าเหลือหกสิบ เห็นแล้วก็แอบเสียใจแทนนักเขียนชอบกล 555 ถ้างั้นมึงรอก็ได้มั้ง โปรน่าสนใจก็จริงแต่ระวังโดนหักหลังละกัน

กูล่ะสงสัยชิบหายว่ากล้วยทำไมถึงชอบลดแบบนี้วะ สมัยฟิสิกส์นี่มีลดแบบนี้ปะวะหรือพอเป็นกล้วยถึงมี ไม่ได้เเวะไปบูธนานละ เว็บสนพ.กับเพจก็ไม่ได้เข้า แทบไม่ได้ติดตามข่าวเลยเดี๋ยวนี้ รู้สึกสนพ.ที่เคยชอบเคยเป็นแฟนแล้วจู่ๆก็เปลี่ยนไปจนรักไม่ลงแล้วว่ะ

>>35 แถวเกตเวย์มี สนพ.ยิบซีเอานิยายมาใส่กะบะลดราคา มี20บาทกับ 50บาท แต่อย่าหวังกับคุณภาพมาก
ตามร้านสะดวกซื้อใหญ่ๆอย่าง Lotus express มีนิยายแนวรักโรแมนติคลมละ 59 บาทจากราคาปกคุณภาพดีกว่ากะบะข้างบนหน่อย

นิยายลดราคาถ้าเจองานเขียนคุณภาพก็ถือว่าดีไป ถ้าเจองานห่วยๆก็ไม่เสียดายตังค์มาก อยากหาเรื่องดีๆหยิบปกหลังมาอ่านก็น่าจะช่วยบอกได้ระดับหนึ่งล่ะว่าดีไม่ดี

>>38 >>40 ขอบใจมากมึง เดี๋ยวกูลองดูโลตัสแถวบ้านด้วย

กล้วยเอาหนังสือสองร้อยกว่าบาทมาลดเหลือสองเล่มร้อย... บ้าเอ้ย เอาเงินกูคืนมา

>>42 หนังสือที่เอามาลดราคาอาจจะเป็นพวกนิยายเก่าค้างสต๊อกพิมพ์ออกมานานแล้วแต่ขายไม่ออกก็ได้ อาจจะไม่ใช่เล่มที่มึงซื้อก็ได้นะ

ปล.พูดถึงหนังสือลดราคาแบบกระหน่ำ แนะนำ สนพ.freefrom มาล้างสต๊อกเล่มละ100เดียว

>>43 กูซื้อแมวดำของเอ็ดการ์ โปมา 300 กว่า อย่าบอกนะว่าแม่งลดราคาเหี้ยๆน่ะ

>>44 sure

>>44 ไม่เป็นไรกูซื้อ Brave New World ราคาเกือบสามร้อยเป็นเพื่อนนะมึง

>>44-46 https://m.facebook.com/235544949899531/photos/pb.235544949899531.-2207520000.1445117065./834721749981845/?type=3&source=54
เค้าบอกว่าเป็นหนังสือมีตำหนิอ่ะ คงประมาณยับหรือขาดเลยเอามาขายถูกๆมั้ง ไม่รู้ว่ามีเล่มไหนมั่ง พวกมึงซื้อเต็มราคาก็คิดซะว่าจ่ายเพื่อซื้อของคุณภาพดีไม่ตก QC ล่ะกัน

>>43 นั่นก็ส่วนนึง เเต่บางเรื่องนี่เพิ่งออกจบไปไม่เท่าไหร่ก็ลดเเล้วว่ะ ดีนะไม่ได้ตาม 555

กูว่ากล้วยคงลดของค้างสตอคอ่ะนะ แต่แบบบางเรื่องก็สนุกดีเสือกเอามาลดซะตอนคนซื้อเป็นโปรช้ำใจเล่น
กูไม่รึู้ว่าแปดสามีลดมั้ย อยากได้มาอ่านดู ถ้าสักสองเล่มร้อยจะซื้อ 5555

>>47 แต่แมวดำที่กูซื้อมา ตอนนี้หน้ากระดาษเหลืองส่งกลิ่นเหม็นแล้วนะมึง เหี้ย เพิ่งผ่านมาปีครึ่งเอง

พวกมึง...มีคนแปลอวิ๋นจงเกอ (บทเพลงกลางเมฆา -ลำนำทะเลทราย ภาคสอง) แล้วว่ะ
น้ำตาจะไหล ;_;

https://www.facebook.com/167306746670695/photos/a.940766122658083.1073741833.167306746670695/940766102658085/?type=3&theater

หนังสือ เมนูคนบาป-จานโปรดสำหรับคนใจร้าย ของ สนพ. freeform นี่เป็นไงมั่งอ่ะ

>>51 กรี๊ดดดดดด ดีมากกกกก ในที่สุดก็มีวันนี้รอมาโครตนานว่าแต่ออกกับแจ่มเปล่าว่ะ

>>53 เขาบอกว่าออกกับสำนักพิมพ์ จ. ก็น่าจะแจ่มใสแหละ

>>51 โอยยย กูดีใจว่ะนี่ก็รอมาเป็นกี่ปีละเนี่ยหนังสือก็อ่านซ้ำซีรีส์ก็ดูแล้วดูอีก

มีนิยายหรือหนังสืออะไรน่าสนมะ กูทำลิสต์ปีนี้ไว้แล้ว แต่เผื่อมีอะไรดีๆที่หลงหูหลงตาไป

>>56 ไม่บอกหรอก อุตสาห์เสียเวลาลิสต์ตั้งนาน

เพิ่งมาถึงงานหนังสือ ทำไมคนน้อยจังวะ

>>58 มึงเล่นมุขใช่มั้ย

>>58 มีแต่คนจัดร้านกับคนขนหนังสือไปวางนี่หว่า...จะไม่น้อยได้ไง

ชุดเลโมนี่ สนิกเก็ตในไทยนี่ออกมากี่เล่มแล้วอ่ะ นอกจาก ASOUE

เรื่องยุทธภพออนไลน์ปกมันแปลกๆ แฮะ ตัวละครบางตัวเหมือนกูเคยเห็นในเกมบางเกม มันดราฟมาวาดหรือลอ- แค่ก! ได้แรงบันดาลใจมา

>>62 ไหนๆ มีตัวอย่างปกป่ะ กำลังเบื่อ อยากหาเรื่องเม้าท์พอดี 555

>>63 เล่มล่าสุด เล่มก่อนหน้านี้กูก็คิดว่าคล้ายนะ ติดใจตรงชุดเกราะดำแดงนี่แหละ
https://m.facebook.com/pages/ยุทธภพออนไลน์/220578384632069#!/SatapornFantasy/photos/pb.425699017472124.-2207520000.1445329103./948149571893730/?type=3&source=42

>>62 นึกว่าคิดอยู่คนเดียว กูเริ่มคิดตอนเห็นปกนี้ เหมือนตัดแปะ
https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/v/t1.0-9/548083_459423224081568_1209236414_n.jpg?efg=eyJpIjoidCJ9&oh=f12afbdd1ff93445c187993df1849c9f&oe=56C39B73&__gda__=1455158778_96060c451fa28908c5e3889302ea77f9

ปกไม่สวยเลยว่ะ

>>65 หยั่งกะปกนิยายเยิ้บที่ชอบเอาภาพดารามาทำโฟโต้ชอปขึ้นปกเลยว่ะ ไอ้ผู้ชายตรงกลางหน้าเหมือนดาราจีนคนนึงเลย

มันยังไม่จบอีกหรอวะ...

>>67 แต่หน้าผู้หญิงกูนึกถึงพวกนิยายรักที่มีชื่อเรื่องจำพวกอสูร,ซาตาน,นางบำเรอ,ชีค

ยุทธภพออนไลน์กูเห็นนานแล้ว แต่ทำใจซื้อไม่ลงเพราะปกมันนี่แหละบางปกสัดส่วนตัวกับหน้าไม่สัมพันธ์กันเลยหน้าก็ลิยๆไม่มีมิติ มีใครอ่านเรื่องนี้ไหม กูอยากรู้ว่าสนุกรึเปล่าเผื่อกูจะทำใจปล่อยเบลอเรื่องปกได้

>>70 บรรยายห่วย เรื่องไม่เดิน และโคตรพ่อแม่แกรี่สตู มึงไม่ซื้อก็ดีแล้วกูโดนเพื่อนยัดให้อ่านสามเล่มทรมานมาก

สรุปเรื่องนี้มีอะไรดีวะ จะออกแข่งกับHackรึไง

>>72 ยุทธภพออนไลน์ กูอ่านๆก็คิดว่าสนุกดีออกมึง เรื่องไม่ค่อยเครียดเน้นฮาตรงรสนิยมกูพอดี สำหรับกูกูชอบเรื่องนี้มาก แต่กูขอด่าเรื่องปกเหมือนกันว่ะ ไม่ชอบตั้งแต่เล่มแรก ยิ่งหลังๆยิ่งไม่ชอบ

ใครเคยอ่านหนังสือของสนพสมมติบ้าง เรื่องไหนสนุกบ้างอะ ดูน่าอ่านทุกเรื่องเลย

>>69 นิยายพวกนี้ กูเหลือบไปเจอหน้าปกทีไร รู้สึกจั๊กเดียมใจทุกทีเลยว่ะ

>>70 ก็พออ่านเพลินๆได้ เอาขำ เอาน้ำแบบไม่เอาเนื้อ อย่างที่ >>71 บอกว่าเรื่องไม่เดิน มีพระเอกที่โคตรเทพ หล่อลาก เป็นเจ้าหน้าที่พิเศษหน่วย(หน่วยเหี้ยไรวะ กูลืม เอาเป็นว่าฟังดูเท่มาก) แฮคระบบได้ บู๊ได้ บุ๋นได้ ซึ่งที่กล่าวมาพระเอกเป็นมือหนึ่งทั้งสิ้น พ่อรวยเป็นเศรษฐี มีอธิการตำรวจเป็นพ่อบุญธรรม พูดได้ 9 ภาษา เข้าไปเล่นเกม แล้วก็เทพมาก ดวงเฮง เก่ง ของเทพของมารของในตำนานเหมาหมด ไปล่วงเกินแก็งค์สาวๆ จนโดนตามล่า แต่ก็ไม่ได้คณาอะไร เจอพระเอกแกล้ง+ลวนลามกลับหมด มีแกงค์ภูติอีกขโยงนึงติดตาม ฮาเร็มผู้หญิงเยอะๆ เนื้อเรื่องเกี่ยวกับสงครามแต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร เหมือนพระเอกเดินทางแล้วก็รังแกคนไปเรื่อย โชว์เทพ มีเพื่อน ต่อสู้ ป่วนชาวบ้าน วนๆอยู่แบบนี้
โดยรวมคือสาระไม่มี แต่สนองความเบียวได้ดี แม่รี่แกรี่ซูครบ ฮาๆ(อาจเฉพาะบางคน)

เคยอ่านอยู่ครั้งหนึ่ง ปกติอ่านอะไรพวกนี้ได้นะ (แพนเจียกูก็อ่านได้) แต่เรื่องนี้กูอ่านไม่ค่อยหนุกเท่าไหร่

งานหนังสือทำไมไม่มีคนเลยวะ

>>78 วันนี้วันทำงานและวันแรกหนังสือบางเล่มก็ยังไม่ลง

>>77 เทียบกับไวท์โร้ดเรื่องไหนสนุกกว่ากันครับ //จริงจัง

>>80 กูยกให้ไวท์นะ

>>80 มึงเทียบอะไรบ้าง?
กูให้ มาตรฐานกู>>>>>>>>>>>แพนเจีย>> ยุทธภพ>ถนนขาว
จริงๆ กูอาจจะตัดสินจากภายนอกเกินไปก็ได้ เพราะกูอ่านไม่จบสักเรื่อง ยุทธภพกูอ่านไป 800 กว่าตอน แพนเจีย 1 เล่มครึ่ง ถนนขาว 50 หน้า

>>80 ไม่ทันอ่านไวท์โร้ดว่ะเพื่อน ว่าจะอ่านแต่ก็มีการแฉกันเกิดขึ้นก่อน อคติเลย อ่านก็คงไม่หนุก

>>83 อ่านไม่ทันก็ลอง เฟทไดอารี่ แทนมั้ยจ๊ะ

>>84 เคยเปิดอ่านผ่านๆแค่เล่มที่เขาเอาตัวเองเป้นตัวเอกอ่ะ เลิกเลย 5555

>>82 กุเห็นด้วยกับมึง แพนเจียนี่กุว่าตัวพระเอกกับเทพอสูรแม่งซูแต่อย่างน้อยเนื้อเรื่องยังมีดำเนินไปเรื่อยๆค่อนข้างชัดดี แต่ปมเยอะไปจนบางทีกุก็ลืมว่าอะไรมีอะไรบ้าง

แพนเจียมันเกี่ยวกับอะไรวะ ถึงขนาดเทียบกับไวท์โร้ดแสดงว่าเนื้อหาเบียวๆ เหมือนกันสินะ

>>87 พระเอกเข้าเกม เจอนู้นนี้ดวงเฮงๆตามประสาแนวนี้ เจอของเทพๆ เจอภูตเทพๆ บลาๆ แต่เอาจริงมันก็ตามสนุกตรงเมื่อไรจะหยุดซู แต่สักพักก็เบื่อ

>>87 พระเอกดวงดี ช่วยคนนู้นคนนี้จนมีพรรคพวกเทพเทพเทพ มีฮาเร็มเล็กๆ มีของเทพเพราะเทพช่วยหามาให้ พระเอกเป็นคนดีจ๋า แต่พวกเทพที่อยู่ด้วยเสือกเป็นตัวปัญหา ก็เลยต้องตามเช็ดตามล้างแล้วก็ทำภารกิจของตัวเองไปด้วย จนหลังๆนี่พวกเยอะจนถ้าใครเดินเหยียบเงาคงตายห่าซ้ำแล้วซ้ำอีก

อ่านเพลินสมองดีนะมึง แต่ช่วงนี้คนเขียนแม่งยัดปรัชญาเยอะจนเอียน แรกๆพอมีกล้อมแกล้มให้รู้สึกว่ามันซูแบบมีหลักการนะ แต่พอเยอะเข้าแล้ลวรู้สึกอ่านไม่รู้เรื่องเลย 5555 //กุข้ามไปอ่านฉากบู๊

>>87 แพนเจีย พระเอกเข้าไปเล่นเกมออนไลน์ มีฮาเร็ม npc สาวๆ สามโขยงเข้ามาเกี่ยวพันธ์เกาะติดวนเวียนรอบตัว
ข้อดีคือ เหมือนจะมีปม มีปริศนาของเกมเป็นเรื่องเป็นราว ดูมีจุดหมายดี และบทร่ายมนต์ดูขลัง
ข้อเสีย ห่า มึงควรเขียนให้เป็นเกมออฟไลน์ ถ้าตัวละครเด่นมึงจะมีแค่พระเอกกับกลุ่มสาวๆnpc ผู้เล่นคนอื่นแม่งมีบทแค่ออกมาแตกตื่นกับสิ่งที่กลุ่มพระเอกทำ และอีแก็งค์ npc แม่มซูชิบหายยิ่งกว่ายุทธภพอีก

นิยายเกมออนไลน์นี่หาแบบไม่ซูยากสินะ...

>>91 มอนสเตอร์โซลไหมมึง? ไม่ซูมาก

>>92 สาวๆจืดจางชิบหายเรื่องนี้

กูเห็นในทวิต เรื่องอาทิมิส ฟาว เห็นมีบอกเตรียมพบคนแปล เออ โอเคอยู่ ผู้จัดการฝ่ายลิขสิทธิ์ ห้ะ เกี่ยวเหรอ แล้วคนสุดท้าย คนเขียนคำนิยม คือ...เอามาทำไมล่ะคนนี้น่ะ แค่เพราะเป็นนักเขียนจอมทำเงินของสนพ.เรอะ

>>94 อยากอ่านเรื่องนี้อ่ะ ยังหาซื้อได้ป่าววะ โม่งแนะนำกันไหม

>>95 เเนะนำมั้ยกุมั้ยรู้นะ เเต่นี่สถาเอามาทำใหม่ว่ะ มึงไปหาซื้อได้ ในงานนี้น่าจะออกเเล้วเเหละ

พรุ่งนี้โดดไปงานหนังสือ ฮู้ววววว

สนพ. FreeForm นี่ในงานหนังสือขายราคาปก/ลด15% หรือลดเล่มละ 100 ในเฟสวะ หรือเล่มละ 100 นี่คือเฉพาะโอนเงินซื้อคูปองเท่านั้น?

ทำไมนิยายเกมออนไลน์ส่วนใหญ่พระเอกต้องซูและดวงดีผิดชาวบ้านวะ ไม่ก็ดวงซวยเว่อร์ แรกๆ ก็อ่านสนุกดี พอเจอเยอะๆ กูชักเริ่มเอียนละ กำเนิดพล็อตแบบนี้มาจากเรื่องอะไรวะ

>>99 เพราะถ้าดำเนินพล็อตตามปกติมันจะเอื่อยไม่พอใจเด็กดอกคนอ่านบนเว็บเด็กดีไงมึง

>>99 กูจำได้ว่าเคยเจอครั้งแรกในไวท์โร้ด อีพระเอกมันเข้าไปเล่นเกมกับเพื่อนๆ แต่ละคนมีอาวุธเทพหมด อีนี่ถือปืนกากๆอยู่คนเดียวแต่บังเอิ้ญ บังเอิญล้มบอสได้เลยได้อาวุธเทพโครตแรร์คนเล่นมาเป็นปีๆยังไม่เคยแม้แต่จะเห็นแม้แต่เงา ดวงดีป่ะล่ะ

>>99 ราชาแห่งราชัน ต้นกำเนิดการบูมของนิยายออน์ไลน์ไทยเลยมั่ง

เพื่อนๆ กุมีงบ อยู่ 2000 กูอยากได้นิยายที่แบบ เล่มเดียวจบ ดีๆ อะ อ่านแล้วดีงาม กุไม่มีเวลา หาแล้ว พวกมึงแนะนำทีได้มั้ย (เดี๋ยวไปตั้งที่มูวายด้วย)

เล่มเดียวจบรู้จักแต่นิยายรัก รับมั้ยมึง

>>103 แนวไหนวะ

>>103 อยู่กับก๋ง---------ท่ดๆ
ไมรอน เขียนโดยลวิตร์ แนวแฟนตาซีต่อยอดตำนานเมอร์ลิน เป็นเรื่องของน้องชายฝาแฝดของเมอร์ลินที่ถูกพูดถึงในตำนานแค่ตอนเกิด(ถ้ากูจำไม่ผิด) สนุกมากกกกกก

>>103 น้ำหอม เล่มเดียวจบ กูเคยซื้อมาร้อยนึงในงานหนังสือ เกี่ยวกับฆาตกรที่เอามนุษย์มาทำน้ำหอม ไม่ได้น่าขยะแขยงนะ แต่หอมสัสๆ
จอมโจรหนังสือ หายากหน่อยเพราะเพิร์ลมันปิดไปแล้ว แต่อาจมีขายแบบเลหลังตามบูธอื่นๆอยู่มั้ง
เทวาพาคู่ฝัน ภาคต่อของราตรีประดับดาว ไม่ได้อ่านมาก่อนก็เข้าใจ เป็นนิยายรักกุ๊กกิ๊กน่ารักๆ
น้ำใสใจจริง เกี่ยวกับกลุ่มนิสิตที่เป็นผู้บุกเบิกพื้นที่ทุรกันดารของมหาลัย อะไรๆมันก็กันดารไปหมดดดด ใบไม้ไหวก็ไฟดับแล้ว ไม่เน้นรัก แต่ตลกเฮฮามาก

>>106 กุจะไปหาได้จากไหนวะ มันใช่อันปกใหม่สีแสดๆปะ

>>106 กูสนับสนุนไมรอนอีกคน

พวกมึงหมดงบกันไปเท่าไหร่แล้ว เกินงบที่ตั้งไว้รึเปล่าวะ?

เห็นว่าเพชรรุ่นลูกของ หสม. มีปัญหาคู่นึงมีสำนักพิมพ์มาแย่งแข่งราคา เซ็ตที่เหลือของเพียงแรกพบก็ต้องปล่อย เรื่องที่เคยรีวิวไว้
ก็ถูกชิงตัดหน้าไปละ (แต่อันหลังนี่ไม่ยังไงเพราะ หสม ก็ยังไม่ได้ซื้อลิขสิทธิ์) ลูกเพจ หสม แม่งโวยกันใหญ่ กูว่าการรีวิวของเขานี่
มันดาบ 2คมจริงๆ

>>110 อะไรที่หลุดจากหสม.ไปได้กูว่าเป็นบุญมากกว่านะ

หสม มันทำไมวะ

>>111 คือกูเข้าไปอ่านๆแล้วทำให้กูกลัวลูกเพจ หสม ไปเลยทีเดียว ทางจีนเขาก็ปิดบังสำนักพิมพ์ที่มาขอซื้อก็เลยยังไม่รู้ว่าที่ไหนมันมาแย่ง
เพียงแต่ลูกเพจเขาบางคนหรืออาจจะหลายคนรู้สึกจะคิดว่าต้องเป็น สนพสีส้ม (แต่กูว่าไม่ม้างง ทางนั้นส่วนมากเขาจัดแต่เบาๆมุ้งมิ้งและก็
เอาจากไต้หวันซะส่วนใหญ่แต่กูก็ไม่รู้ช่างมัน)

>>112 ไม่มีไรมาก หสม บอกว่านิยายรุ่นลูกเพชรเล่มเฉินถูกสำนักพิมพ์ปริศนาหนึ่งมาแย่งทำให้ทางจีนต้องจัดเสนอราคาใครให้มากเอ็งเอาไป
ทำให้ทาง หสม ที่ทำรุ่นเพชรจบแล้วและกำลังต่อด้วยรุ่นลูกรู้สึกไม่พอใจที่ถูกมาแย่งตัดซีรี่ย์ไปดื้อๆประมาณว่ามันเป็นการเสียมารยาทเขาว่างั้น
อีกเรื่องก็ที่เคยรีวิวเรื่องไรสักอย่างก็ถูกซื้อลิขสิทธิ์ตัดหน้าไปก่อน ทำให้ลูกเพจก็บ่นกันว่ามันต้องมีหนอนบ่อนไส้แน่นวลล จบ..

>>113 เพราะค่ายนิยายจีนแนวนี้ที่ทุนหนามันก็มีแต่สีส้มน่ะสิมึง (ไม่ก็ค่ายส.) จะถูกสงสัยก็ไม่แปลก
กูยังสงสัยเลยว่าน่าจะสีส้ม เพราะสีส้มครองตลาดแปลจีนมานาน จนหสม.มาแย่งที่(และในฐานะที่กูอ่านทั้งสองค่าย กูชอบการเลือกเรื่องของหสม.นะ)
แต่ใครจะใช้พลังเงินตราก็ไม่น่าแปลกว่ะ เรื่องปกติของวงการ ใครจ่ายมากกว่าก็ได้ไป

แต่หนอนบ่อนไส้นี่ตลกไปหน่อย ลูกเพจหสม.นี่บางทีก็ทำให้กูนึกว่าเป็นลัทธิบูชาอะไรกันซักอย่าง ดราม่าล้นเกิน กูนึกว่าดูละครอยู่

>>113 โอย กูอยากรู้ว่าเรื่องไรวะโดนซื้อตัดหน้า 5555
>>114 เรื่องแฟนอวย หสม นี่อย่าให้กูเมาท์ กูเมาท์ได้เป็นวัน 555 นี่อยากรู้มากว่าหสม ทำฐานแฟนคลับยังไง
ถึงได้น่ากลัว เทิดทูนบูชาชิบหายวายป่วงขนาดนี้ อะไรที่หสมนี่อวยไว้ก่อน
เล่มจริงมาจะแปลเหี้ยแปลผิดแปลห่าไรเนื้อเรื่องเฉยๆ(อันนี้แล้วแต่จริตด้วยแหละพูดยาก)
ก็บอกว่าเชื่อมั่นในคุณภาพและทีมงานหสมไว้ก่อนทั้งๆที่แม่งยังไม่ทันเปิดอ่านสักหน้า
หสมนี่กูชอบรูปเล่มแหละ แม้แรกๆจะออกมาเหี้ยภาพพิกเซลแตกหลังๆนี่ดีขึ้นรูปเล่มสวยนะ ชอบสีปกถูหนานจื้อสวยย
อะไรดีกูก็ชม อะไรเหี้ยกูก็ด่า ถถถถถถถ
ป.ล. ข่าวหสมพวกนี้ตามจากกรุ๊ปลับอะไรจากไหนยังไงวะ กูอยากเข้าไปคอยตามข่าวบ้าง หน้าเพจไม่ค่อยมีไรง่ะ
มีเพื่อนโม่งคนไหนเปิดทางสว่างให้กูได้บ้าง 555

>>115 กูก็อยากรู้ว่ะว่าไปตามอ่านกันจากไหน กูเข้าเพจไปก็ไม่เจออะไร

นอกเรื่องเเปป กูเพิ่งอ่านจอมนางคู่บัลลังก์จบ เห็นหลายคนอวยว่าสนุกมากกก เเต่กูอ่านเเล้วเฉยๆว่ะ เเอบเสียดายตังค์ มีใครเป็นเหมือนกูบ้างมั้ย

กรุ๊ป 'ปล่อยของ' มึงลองหาวิธีดู จริงๆเขาเอามาโพสในเพจนานแล้ว คนที่ตามๆอยู่ก็ได้เข้าไปนั่นแหละ ไม่ได้ลึกลับอะไรขนาดนั้น
เรื่องที่โดนฉกไปคือไอ้เรื่องสาวนักซิ่งมอเตอร์ไซค์มั้งนะ เขาเคยเอามารีวิวหน้าเพจด้วยไหมก็ไม่รู้ กูก็จำชื่อเรื่องไม่ได้
ตอนแรกเขาเลิกรีวิวหน้าเว็บเพราะมีคนไทยเอาพล็อตที่เขารีวิวไปแต่งบ้าง(ยอมรับว่าไอ้ที่เขาเอามารีวิวให้ฟังมันน่าสนใจจริงๆ) ไปตั้งกรุ๊ปรีวิว ทำไปทำมาก็เริ่มมีปัญหาว่าเรื่องไหนเขาจับ จะมีคนพยายามแย่งเปย์ราคาสูงกว่า ตอนนี้ที่โดนคือเพชรรุ่นลูกเล่มที่เหลือกับผลาญ ที่กูมองว่าสีส้มไม่น่าเสียมารยาทขนาดนั้นหรือเปล่าวะ ไปเสียบกลางซีรี่ย์เขานี่น่าเกลียดเกิน แต่คนอื่นที่เงินหนาพอๆกันกูก็นึกไม่ออกแล้วนอกจากสยาม

หสม.คุณภาพงานไม่ได้เนี้ยบอะไรมาก แปลประหลาดๆก็มี พิมพ์ตกพิมพ์หล่นก็พอควร แฟนอวยก็นิสัยตลกๆ กูตามงานเพราะกูชอบในตัวงานว่ะ ที่เหลือทำเป็นว่ากูไม่เห็นไปบ้าง

>>116 ไม่เป็นไร มึงไม่ได้รู้สึกคนเดียว เรื่องนี้กูว่าพลังอวยเกินเหตุ ถ้าในยุคนั้นที่มันออกกูยอมรับว่ามันสดใหม่ แต่มายุคนี้ที่นิยายจีนดีๆเยอะแยะ กูว่ามันก็ไม่มีดีอะไร แล้วนี่มึงอ่านฉบับไหน แปลใหม่หรือแปลป้าหลิน กูว่าป้าหลินทำให้เรื่องมันออกมาดูมีสกุลกว่าด้วยสำนวนที่นางใช้ ถ้าล้างเมคอัพออกหน้าสดแบบฉบับแปลใหม่ มันก็ได้แค่นั้นแหละ กูชอบแค่สองเล่มแรกช่วงที่นางเอกยังเวิ่นเว้อกับพระเอก หลังจากนั้นเรื่องเละเทะ

กูยังอ่านเพชรยอดบัลลังก์ไม่จบ.... บอกกูเป็นบุญทีว่าเล่มรุ่นลูกเฉินที่ว่านี่ลูกใครว่ะ?

"โหลว"เฉิน ลูกของหมอจั๋ว
สามสาวมีซู่ซู่ โหลวเฉิน เยี่ยนหนิง แซ่ตามพ่อนั่นแหละ

>>116 เอาจริงๆนะ เฟิงน่งนี่สำหรับกูเขาชอบเขียนไสตล์เหมือนจะมีอะไร
แต่สุดท้ายอ่านถึงจบแล้วรุ้สึกว่า 'แค่เนี้ย?' หลายเรื่องเลยนะ สรุปคือเฉยๆก็ไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใดนะสหายโม่ง
กูด้วยคนนึง ไม่อ่านละของคนนี้พอละ 55555
>>117 เพชรรุ่นลูกนี่กูว่าไม่เท่าไหร่ถึงจะประหลาดมาก มาออกรุ่นลูกกลางซีรียส์เนี่ยนะ?
แต่ผลาญนี่ได้เหรอวะ ภาคสอง???? แล้วอีสนพที่มาแข่งกะจะไม่ขายภาคแรกหรือไงวะ ประหลาดสัส

บางหสม.ก็แปลกๆอ่ะพวกมึง เอาเรื่องมีคนจะมาตัดหน้ามาบ่นในกรุ๊ปที่มีพวกที่อวยตัวเองเยอะๆ แต่พอลูกอวยก่นด่ากันมากๆ ก็มาขอให้หยุดแต่ก่อนหน้านั้นก็มาแย้มพรายเป็นนัยๆว่าใครมาแย้งให้พวกลูกอวยยิ่งฟันธงว่าเป็นสีส้มแน่ๆ เลย

อ้อกูต่อจาก >>120 แปปยังพูดไม่หมด เรื่องสาวซิ่งนี่จิงข่งสินะ
ที่แม่งไปโรแมนซ์ในดลกวิญญาณ แต่เรื่องนั้นเขาบอกเองนี่ว่ายังไม่มีเงิน เลยยังไม่ซื้อ
จะบ่นทำด๋อยอะไรวะ ก็ให้คนอื่นเขาซื้อไปมั่ง บ่นเพชรรุ่นลูกกับผลาญนี่เข้าใจได้(ที่เป็นกูกูก็บ่นนะอีผลาญเนี่ย
สนพเจ้าของลิขสิทธิ์ มันจะขายให้เจ้าอื่นจริงดิสมมติถ้าจะโดนสนพอื่นตัดกลางจริง ขายแค่ภาคสองตลกสัส)
>>121 หสม ชอบลากให้พวกอวยด่าให้แทนเป็นเรื่องปกติ เห็นโคตรบ่อย ไม่แปลกๆ ถถถถ

>>113 ถ้าสีส้มได้ไป กูจะดีใจแทนเลยนะ แม่งดีกว่าหสม.ทุกอย่าง ยกเว้นรูปเล่ม
แต่ของสีส้มก็ไม่ได้น่าเกลียด อย่างน้อยก็ได้มาตรฐานเหมือนๆกัน อย่างboxใหม่ๆที่ออกมาทำออกมาดูดีมีสกุลมาก
>>115 ขอกอดหน่อยยเหอะ ลูกหาบหสม.เป็นอะไรที่กูสะพรึงที่สุดละ แม่งอวยได้ทุกอย่างยันซีลพลาสติก
แปลเหี้ยกากแค่ไหนแม่งไม่สน สรุปมึงซื้อหนังสือมาอ่านเอาเนื้อหาหรือมาบูชาสนพ.กันแน่วะ

>>122 เออ จิงข่งๆ กูลืมชื่อ
กูว่าบ่นนิดบ่นหน่อยก็โอเคนะมึง เหมือนงานมึงหมายตาไว้เพราะมึงไปเดินดูมาเองแล้วโดนคนช่วยฉกไปเลย ถ้ามึงเงียบๆไม่มาเล่า อาจจะไม่มีแม้แต่คนชายตามองก็ได้
ข่าวพวกนี้กูฟังหูไว้หูว่ะ แต่กูเชื่อหสม.ตรงที่ถ้าเสียเปรียบเมื่อไหร่จะรีบออกมาหาลูกหาบทันที เพราะงั้นคงเกิดขึ้นจริงแหละ แต่อีกเจ้าอาจจะแค่คุยแย้บๆ เจ๊เอามาขยายให้มันใหญ่ไว้ เกิดอะไรขึ้นจะได้มีคนไปช่วยยำตีนคู่กรณี

จอมนาง สนุกเพราะป้าหลินว่ะเอาตรงๆ ถ้าไม่ได้อ่านฉบับป้าหลินคือพลาดละ แถมหลังๆนิยายจีนออกมาเยอะแยะด้วย

>>115 เรื่องจิงข่งมั้ง ซิ่งมอไซต์นั่นแหละ
เรื่องสำนักพิมพ์กูก็ไม่รู้และไม่แน่ใจแต่เห็นว่าไม่ได้มีแค่สำนักพิมพ์เดียวนะ แต่ สนพ ที่แย่งเรื่องเพชรรุ่นลูกน่าจะเป็นสำนักพิมพ์ทุนหนาๆ
ซึ่งมันก็ไม่มีผลกับกู เพราะกูไม่ได้ตามรุ่นลูก แต่ถ้าสมมติฝั่งนั้นได้ไปพอ หสม คลอด ซู่ซู่กับหนิงออกมา แต่เฉินไปโผล่เดี่ยวๆกับอีกที่นี่
มันก็จะโคตรตลกเลยนะ แต่กูว่าคงไม่หรอก ทั้งนี้ทั้งนั้นฝ่ายนั้นจะได้หรือไม่ได้ หสม แม่งก็เสียผลประโยชน์สัดๆอยู่ดี เพราะแน่นอนว่า
การเสนอราคาแย่งกันแม่งก็ต้องสูงกว่าราคาเดิม ธุรกิจนี่มันธุรกิจจริงๆ

>>116 ในปล่อยของถ้ามึงเข้าไปตอนนี้หาโพสต์เก่าๆไม่เจอหรอกมึง แม่งโดนพ่อค้าแม่ค้าปล่อยของจนมันตกไปแล้วแหละ งมโคตรยาก

>>121 กูก็คิดนิดนึงน่ะ แต่ก็คงไม่แปลกเท่าไหร่ประจำอยู่แล้ว และไม่ใช่กูคนเดียวสินะที่กลัวลูกเพจ หสม

กุชอบให้มีการแข่งนะจะใด้มีเรื่องใหม่ๆมาอ่านคุณภาพหนังสือดีขึ้นอย่างแจ่มใสก็กล้าพิมพ์เล่มหนาๆมากขึ้นเมื่อก่อนแม่งมีแต่ละบางๆหายใจทีก็จบ
//แต่ไอ้เรื่องชิงลิขสิทธิ์ภาคต่อนี่ฟังหูไว้หูว่ะ สนพไหนกล้าพิมพ์ออกมาแม่งต้องมีเรื่องแหงๆอยู่แล้ว ส่วนไอ้ที่พิมพ์เรื่องนี้เขายังไม่ได้ซื้อมานี่กุไม่ซีเรียสว่ะ ก็เอ็งไม่ซื้อเองเน่ คนอื่นก็มาซื้อเด้

หสม.ให้ด่านี่ร่ายได้เป็นวันๆ แต่สรุปสั้นๆคือโคตรชุ่ย
มาแบบยาวๆละกันไหนๆก็เปิดมาละ
- ด้านคุณภาพการแปล หลังจากเจอเคสสาววายไป กูไม่มั่นใจเลยว่าที่แม่งแปลๆมาให้อ่านถูกต้องซักกี% หลอนชิบหายยิ่งถ้าเป.เป็นบก.นะมึง..
สำนวนก็แย่ ไม่รู้เล่มหลังๆดีขึ้นหรือยัง แต่มธุรสนี่ไม่ไหวว่ะ แล้วกูไม่โอเคกับการที่หนังสือชุดเดียวออกพร้อมกัน
เสือกใช้คนแปลสี่ห้าคนว่ะ มึงอ่านดูจะรู้เลยสำนวนไม่นิ่งอย่างแรง
ด้านการแปลสู้ค่ายสี่ส้ม ส. หรือป้าหลินไม่ได้เลย
- รูปเล่ม โอเคดูภายนอกคือสวยงามเพราะมันทำตามต้นฉบับ
ซึ่งดีแล้วเพราะถ้าแม่งทำปกใหม่เองมึงได้สะพรึงอีกรอบแน่ๆ
ถ้าใครจำได้มันเคยโดนผู้อ่านรุมจิกให้เอาภาพประกอบออกเพราะหลอนเกินบรรยาย... ไม่เข้าใจมันไม่มีเซ้นส์ศิลปะเลยรึไง
แล้วถ้าใครอยากเห็นฟอนท์"ตัวหนังสือพิกเซลแตก" ลองไปเปิดเพชรดู
- เลือกเรื่อง ที่มันเลือกมากูยังไม่โดนเลยว่ะ อย่างเพชรนี่กูว่าเวิ่นมาก หรือเพราะมันแปลไม่ดีจนไม่สนุกก็ไม่รู้
อันนี้แล้วแต่รสนิยมละกัน แต่กูชอบค่านส. กับสีส้มแนวไม่มุ้งมิ้งมากกว่านะ

อันนี้อาจจะเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวกับคุณภาพงาน
กูเพลียยัยป.+ติ่งอวยมันมากก
ยัยป.นี่สุดๆละ ไม่เคยเจอสนพ.ไหนตอบลูกค้าเหี้ยเท่านี้มาก่อน คือโคตรไม่มีความเป็นมืออาชีพอะ
แล้วป.นี่ตอแหลบ่อยนะ กูจับโป๊ะแตกมันได้หลายที พิมพ์ไรกลับไปกลับมาแล้วลบทิ้งตลอด
ดังนั้นมันพูดๆหรือลากใครมาให้ติ่งยำตีนก็ฟังหูไว้หูก่อนดีกว่า
ยังไม่รวมชอบสร้างเรื่องแปลกๆโม้ๆมาให้ลูกเพจอวยหน้าเพจ กูละขรรม เอาเวลาไปปรับปรุงคุณภาพหนังสือก่อนดีไหม
แล้วที่เบื่อมันอีกอย่างคือคำว่าไรเต้อๆๆ รีดเด้อๆๆเนี่ยแหละ เหี้ยมึงเป็นสนพ.ไม่ใช่เว้ปเด็กด๋อยช่วยใช้ให้ถูกหน่อยเหอะ

แต่ข้อดีมันก็มีนะมึง อะไรดีกูก็ชม
- ออกหนังสือไวดี (แต่ก็มาพร้อมกับความชุ่ย)
- สร้างติ่งอวยบูชาได้เก่งแบบที่สนพ.อื่นทำไม่ได้

>>128 กูเห็นด้วยกับมึงหมดยกเว้นเรื่องเลือกเรื่อง กูว่าถ้าวัดกันที่นิยายรักจีนเฉยๆ ค่ายส.ไม่ค่อยมีตัวเด่นๆ ค่ายสีส้มกูบอกเลยว่ากูได้อ่านเกือบทุกเรื่อง(เพราะพี่กูบ้าเก็บ) หาตัวเนื้อเรื่องดีๆถูกใจกูได้ไม่กี่เรื่อง กูชอบมธุรสกับเพชรเขา ผลาญนี่กูก็ติดหนึบ ปฐพีกูก็ชอบ มันถูกรสนิยมกูว่ะ
เพราะงั้นข้อเลือกเรื่องนี่กูขอให้เป็นที่รสนิยมแล้วกัน ของใครของมันดีกว่า

>>127 กูเห็นด้วยเรื่องจิงข่ง ตอนที่พึ่งเปิดปล่อยของแรกๆแล้วรีวิวเรื่องนี้ หสม ก็ถามความเห็นและบอกว่ายังไม่แน่ใจว่าจะเอา เพราะเป็นของฮ่องกง(มั้ง)
ค่าลิขสิทธิ์แพงมากกกกกกกกกก ถ้าปล่อยอันนี้แล้วเอาเงินที่เหลือไปซื้อจีนย้อนยุคอื่นๆของจีนใหญ่ได้ตั้งหลายเรื่อง พอพูดแบบนี้พวกลูกเพจหลายคน
ก็บอกประมาณว่าปล่อยไปเหอะ เก็บเงินไปซื้อย้อนยุคอื่นๆดีกว่า ซึ่งหลายคนก็เห็นดีเห็นงามด้วย........จากนั้นเรื่องแม่งก็เงียบไปกูก็ไม่รู้ว่าตกลง หสม แม่งจะเอาหรือไม่เอา มาเป็นกระแสอีกทีก็ตอนที่โดนแย่งตัดหน้าไปนี่แหละ เหอ เหอ

>>129 กูถึงบอกว่าแล้วแต่รสนิยมไง ของค่ายส. กูชอบของถงหัว
สีส้ม ชอบลำนำทะเลทราย(ถงหัวอีก) กับฮวาเชียนกู่ เรื่องอื่นก็เฉยๆเหมือนกัน (แนวมุ้งมิ้งกูไม่อ่านด้วย)
พอมาเทียบกับของหสม. กูชอบแนวๆที่ว่ามากกว่าน่ะ

เรื่องจิงข่งนี่กูเห็นด้วยจริงๆ มันเรื่องของคนไปซื้อจริงๆนะ คือมึงมารีวิวแล้วมาทำหยอดๆ
ซื้อดีมั้ยน้าาาา ฮุฮิงุงิ แล้วพอคนอื่นมาซื้อก็มาบ่น หอกกกกกกกก กูจำได้แม่งบอกเองเลยนะว่าแบบยังไม่มีเงินด้วย ไม่แน่ใจเลยยังไม่ซื้อ
คือเหมือนหยอดรอแฟนอวยมาทำกระแสแล้วก็ประมาณว่า 'อะ ซื้อมาตามคำเรียกร้องละน้าา' แล้วแฟนอวยก็อวยหน้ามืดตามัว
ชื่นชมบูชากันต่อไปเป็นวนลูป 55555
ของหสมกูรออสุรายาใจ กับ ทระนง แต่ทระนงมีแววล่ม ซึ่งกูอยากให้มีเจ้าอื่นมาเอาไปทำมากกก เห็นคุณป.แกบ่น
ว่าจะไม่ทำ แล้วก็บอกจะทำเอง แล้วก็เงียบ

>>117 >>120 >>125 กู 116 นะ กูอ่านฉบับเเปลใหม่ว่ะ ภาษาอ่านง่ายเรื่อยๆเเต่ไม่ประทับใจ มันย่อจาก 5 เล่มเหลือ 3 เล่มด้วยว่ะ กูเลยรู้สึกว่ามันรักกันง่ายชิบ หรือกูคงอ่านหลายเรื่องที่สนุกกว่าด้วยเเหละมันเลยไม่สนุก ประเด็นคือกูกลัวอีกสัก 2-3 ปี กล้วยมันจะขาย 3 เล่ม 100 เหมือนที่โม่งหลายๆโพสบ่นกัน T-T

วันนี้กูไปงานหนังสือมา เจอคุณกิ่งฉัตรมาแจกลายเซ็นด้วย กะว่าจะไม่ซื้ออะไรแล้ว แม่งเสียเงินให้สาวน้อยเกวลินอีกจนได้

แค่มารีวิวแล้วหนังสือต้องเป็นกรรมสิทธิ์ของมันเลยรึไงวะ
ออกมาโวยวายโดนตัดหน้านี่ทำตัวเป็นเด็กอนุบาลมาก

มันแค่รีวิว แต่ไม่ได้บอกว่ากูซื้อมาเป็นลิขสิทธิ์แล้วนี่หว่า จะมีค่ายอื่นสนใจแล้วไปซื้อมาพิมพ์ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกนะ

ค่ายหสม กุซื้อแต่อีบุ๊คว่ะเลยไม่ค่อยจับตัวเล่มเท่าไหร่แต่เรื่องภาษาแปลกๆ นี่แม่งเป็นมาตั้งแต่ชุดหมาป่าที่พี่แกเขียนแล้วเว้ย สัส ธีมยุโรปเสือกร้องเพลงไทย กุละยอมใจ นี่ยังมีชุดอินเดียแดงที่แม่งเหมือนไม่ได้เก็บข้อมูลเหี้ยไรเลย กุติ่งอินเดียแดงไงโหยกุละช้ำใจ

>>134 กูอิจมึงมาก ปีนี้กูไปไม่ได้ กูอยากได้สาวน้อยเกวลินกับชมรมเล่มล่าสุด กูขอแช่งให้มึงเกินงบบบ

>>137 ภาษาประหลาดจริงอีชุดหมาป่า แล้วเนื้อเรื่องก็นิยายแจ่มใสติดเรทดีๆเองนะในสายตากูอ่ะ
คนก็อวยใส่กูจัง กูเลยไปยืมเขาอ่านสรุปอ่านไปได้ไม่เท่าไหร่แทบจะปาทิ้งเผาสาปส่ง
แต่เผอิญหนังสือไม่ใช่ของกู 555555555
ที่จริงกูว่าเขาควรลดอีโก้ตัวเองแล้วรับบ.ก. เก่งๆมาทำงานให้ได้แล้วนะ เขาไม่รู้สึกว่ามันไม่เวิร์คบ้างเหรอวะ
คือแม่งถ้าไม่เน้นคนปริมาณเยอะอย่างเดียวอย่างซีรียส์ accidentally in love อะไรนั่นที่เขาซื้อมาแต่ยังไม่ออกอ่ะ อวดว่าทีมงาน 20 คน
ช่วยกันขัดเกลาภาษาหนังสือเค่ 3 เล่ม กูนี่แบบเพลียใช้เงินสิ้นเปลืองชิบหาย และไม่คิดว่าจะเวิร์คนะ
ไม่ก็เปรมแกเหมาทำคนเดียวทุกอย่าง แปล จัดหน้า พิสูจน์อักษร กูคิดไปเองป่าววะว่าหลังๆเหมือนไม่มีนักแปลอยากทำงานให้
อย่างบางเรื่องเขาก็บอกว่านักแปลไม่ยอมแปลต่อไป

ชุดหมาป่ากูยังไม่เคยอ่าน ในเพจปล่อยมีแต่คนเอามาลงแล้วโก่งราคาหลอกขายกันชิบหายวายวอด
มันสนุกหรอ ใครเคยอ่านบอกกูคร่าวๆหน่อย รู้แค่ว่ามันติดเรทแค่นั้น
เรื่องจิงข่งกูเพลียกับความคิดบางคนมาก มีบอกว่าจะไม่ซื้อแน่นอน ไม่สนับสนุน กูคือแบบ...หสม มันก็แค่รีวิวเฉยๆไม่ใช่หรอวะ
มันยังไม่ได้ซื้อลิขสิทธิ์ไม่ใช่รึแถมยังมีแนวโน้มว่าจะไม่เอา ถูกคนอื่นตัดหน้าไปก่อนแล้วจะโวยเพื่อไร ลูกเพจแม่งก็อวยเกินไปถ้าไม่ใช่ หสม ทำนี่คือไม่เอาเลยรึ เรื่องเฉินก็มีคนบอกว่าถ้าห้องสมุดไม่ได้ก็จะไปยืนอ่านในร้านให้จบแม่ง หรือไม่ก็โหลดเถื่อนมาอ่านเอา 5555 แต่ก็นะเรื่องของเขา

หมาป่ากูว่าสนุกนะ กูชอบตลค.ในเรื่องหลายคน(ตัว?) ละหมาตัวใหญ่ๆแม่งน่าหยิกดีออก พวกมึงว่าไม่โอหรอ....
หรือกูเป็นพวกอ่านได้หมดก็ไม่รู้นะ ยืมเขามาด้วยแหละ55555

โคโคโระ มีขายที่งานหนังสือ บู้ท u16 นะ

ใครอ่านแม่ทัพจบแล้วบ้างกูรอรีวิวนะ กะไปสอยอาทิตย์นี้แต่กลัวซื้อแล้วแป้ก

ใครเคยไปงานหนังสือตอนหลัง 1 ทุ่มบ้าง
อยากรู้ว่าคนเยอะไหม ครั้งที่แล้วไปตอนกลางวันเกือบโดนอัดตายคารถไฟฟ้า

เมื่อวันพุธกูโดนเหยียบตีนในรถใต้ดินถึงสองครั้ง เลิกงาน+คนกลับจากงานหนังสือ วันนั้นกูก็เลยปฎิญาณตนเองว่างานหนังสือคราวหน้ากูจะไม่กลับบ้านจนกว่าจะเลยสองทุ่ม คนแน่นชิบหาย

กูกำลังคิดๆอยู่ว่าครั้งหน้าจะไปตอนเย็นๆเลยดีมั้ย แล้วกลับสองทุ่มเลย จะได้คนน้อยๆดี

งานหนังสือ ให้ไปซัก 5-6 โมงเย็นนะ แล้วจะฟิน

เดินขึ้นสถานีอีกด้านก็ได้มึง ออกมาเลี้ยวขวาเลยสถานีไปมีอีกทางนึงคนน้อย

ถ้าวันเสาร์-อาทิตย์ มาซัก 4-5 โมงกำลังดี ถ้าบ้านไม่ไกลมาหลังหกโมงก็ได้

ขอบ่นหน่อย ฮึ งานครั้งนี้รักพิมพ์ก็มีโปรซื้อพันห้า เเลกปลอกหมอนได้เหมือนเดิมสินะ ตอนรอบเเรกกูเห็นเพื่อนที่ได้ทำงานในนั้นมันถ่ายรูปปลอกหมอนเรื่องนับสิบมาอวดก็อิจฉา เเต่ปลอบใจตัวเองว่าอย่างน้อยกูก็ไม่หลงกลการตลาดล่ะวะ เหอๆ ลายก็ไม่ได้พิเศษอะไร เเค่รูปหน้าปกเล่มหนึ่ง (รอบนี้ปกเล่มสอง) สู้กูไปหาของเเท้จากญี่ปุ่นหรือเอาเงินนั่นไปเลือกลายมาทำเองยังดีซะกว่า เรื่องคุณภาพผ้ากูขอไม่พูดเพราะดูไม่เป็น เเต่เพื่อนคนนี้นี่ก็เเม่งเอาเเต่ถ่ายของโปรที่ได้ฟรี ได้คอสเพื่อขายของที่บูธ บลาๆอยู่นั่นล่ะ ยิ่งช่วงงานหนังสือนี่อวดใหญ่เชียว หมั่นไส้ชิบ...

กูรู้สึกว่าเหมือนยิ่งโตก็ยิ่งมองสนพ.ในด้านธุรกิจมากขึ้นว่ะ เเบบสมัยเด็ก อุ๊ย เค้าเเถมนี่ มีโปรนั่น ชั้นต้องได้ ชั้นต้องซื้อ ทุ่มเท่าไหร่ก็ยอม เดินในงานหนังสืออย่างตื่นตาตื่นใจมาก มาตอนนี้มองด้วยหางตา หึ เเค่นี้หลอกดูดตังค์ชั้นไม่ได้หรอกไรงี้ว่ะ เดินในงานทีมีเเต่สมเพชพวกเห่อหมอยที่โดนหลอกด้วยโปรโมชั่น 5555

>>149 มึงคือโม่งที่อดทำงานลักพิมพ์เพราะบ้านไดลป่าววะ

>>150 หารู้ไม่ ตอนพวกกูยังเด็กก็โดนคนมองแบบนั้นเหมือนกัน 555

>>151 ถูก 5555 กูเห็นเพื่อนมันอวดอยู่นั่นน่ะ ยิ่งช่วงมีงานเเบบนี้อีก อุตส่าห์ลืมเเล้วนะ เฮ้อ กูก็พยายามปลอบใจตัวเองอยู่อะนะ ฮา

>>149 กูเข้าใจนะว่าเพื่อนมึงน่าหมั่นไส้เป็นกูกูก็หมั่น แต่สรุปจากที่พิมพ์มาคือมึงก็แค่อิจฉาด้วยน่ะแหละจบ
แต่แถมปลอกหมอนนี่กูเฉยมาก คือกูเป็นพวกประเภทเฉยเมยกับของที่เอามาไม่ได้ใช้ประโยชน์มาก
ถ้าสมมติ(สมมตินะ) ออกโปรมาแบบแถมพวงกุญแจ แถมกระเป๋าไรงี้กูว่าค่อยน่าตื่นตาตื่นใจหน่อย
อย่างน้อยๆมันยังพอเอาไปใช้อะไรได้บ้าง ปลอกหมอนนี่ใช้กันจริงดิ 55555

>>153 เออ กูยอมรับว่ากูทั้งหมั่นทั้งอิจฉา รู้สึกตัวเองเลวชอบกล 555 เเต่ที่มึงว่าก็ถูก ปลอกหมอนมันใช้ลำบาก ไม่ค่อยมีประโยชน์อะไร ยิ่งลายเรทๆนี่คงไม่ไหวว่ะ

เปลี่ยนเรื่องๆ ว่าเเต่สรุปรักพิมพ์ก็กลืนน้ำลายตัวเองว่าจะไม่เอาบางเล่มไปขายในงานสินะ กูจำได้ว่าเห็นในเพจบอกอยู่ พอไปงานละงง วางอยู่บนชั้นซะงั้นน่ะ

ไปห้องการ์ตูนดีกว่าป่าว >>155

>>156 โอเคๆ เดี๋ยวย้ายละ

กูสะเทือนใจ แม่ทัพกูหมดแล้ว ซื้อไม่ทัน.........

ไม่รู้ทำไม เดี๋ยวนี้กูรู้สึกไปงานหนังสือเเล้วไม่สนุกเหมือนตอนเด็กเลยว่ะ เมื่อก่อนตั้งหน้าตั้งตารอคอยมาก เดี๋ยวนี้รีบเดิน รีบซื้อ เเล้วก็กลับ จบ

คนมันเยอะ ขากลับก็แน่น เหนื่อยชิบหาย นักเขียนออกหนังสือนั่นนี่ก็ไม่ค่อยน่าสนใจ

พูดถึงงานหนังสือ กรุยังรู้สึกผิดแปลกๆวะ คือปีที่แล้วกรุซื้อนิยายเรื่องหนึ่ง แล้วคนเขียนมาแจกลายเซ็นต์ เขาเลยทักว่าจะเซ็นต์มั้ย (มีย้ำด้วยจะเซ็นต์ไหม คนแต่งอยู่นะ) แต่กรุบอกว่าไม่เอา เพราะตอนนั้นกรุเหนื่อยมากจากการเดินไปที่อื่นก่อน คนแม่งรุมเบียดหน้าแผงกัน อยากกลับบ้านใจจะขาดเพราะเป็นบูธสุดท้ายล่ะ แถมกรุไม่ชอบอะไรมาเขียนขีดในหนังสือ พอกรุเล่าให้เพื่อนว่าเจอแบบนี้ๆ เพื่อนกรุก็แซวแหละว่ากรุใจร้าย เล่นเอากรุเฟลเลย

แต่อีกเรื่องหลังจากเหตุการณ์นั้นแหละ พอออกมากรุก็เจอคุณป้าอวยหนังสือลูกชายตัวเองแล้วถามว่าซื้อเรื่องนี้ยัง มีแจกลายเซนต์นะ กรุเลยได้แค่ยิ้มอ่อน ด้วยเหตุผลข้างบน แต่ในใจกรุกลับชอบคุณป้านะ น่ารักดี 555555555

>>161 ปีนี้กลับไปอุดหนุนเขาอีกรอบเป็นการล้างบาป #ล้อเล่น
กูเข้าใจมึงนะตอนนั้นมันไวๆมึงเลยไม่ทันคิดอะไรใช่มะ แล้วตอนนี้ดันคิดมากแทน //ตบบ่ามึง

>>162 ใช่เมิง เพราะในหัวกรุคืออยากกลับบ้านอย่างเดียว ขอบใจที่เข้าใจ T_T

เป็นกูกูก็ไม่เอานะ ไม่ชอบให้มีอะไรมาขีดเขียนในหนังสือเหมือนกัน อีกอย่างคนเซ็นแม่งก็เซ็นไปงั้นๆ เหมือนเครื่องจักร มันก็ไม่ได้สนใจอะไรเราซักหน่อย

>>142 มึงบอกผิด ต้องU22

เออ กูสงสัยว่ะ เขียนยังไงให้พอดีวะ ประมาณว่าตัวละครนึงเป็นหมอ ควรจะเขียนยังไงไม่ให้ดูมันว่างงาน วันๆไม่ทำอะไรเลย หรือถ้าเขียนละเอียดมากไปก็กลัวจะกลายเป็นหนังสือเรียนซะก่อน 555

>>165 อ่าวเหรอ ขอโทษที

>>166 มึงอ่านเรื่องย่อหนังฟรีแลนซ์ นั่นแหละวิธีเขียน

>>166 ทุกครั้งที่มีคนมาหาหรือกล่าวถึงให้บรรยายว่าเขาทำงานอะไรอยู่

ขณะที่ผมกำลังตรวจคนไข้อยู่ พี่Aที่เป็นพยาบาลประจำวอร์ดเดินมาบอกว่ามีตำรวจมาขอพบ ผมได้ยินดังนั้นจึงบอกกับคนไข้ว่า"อาการไม่น่าเป็นห่วงนะครับ แค่เป็น****** เดี๋ยวหมอให้ยาไปทานแล้วพักผ่อนมากๆ นะครับ" จากนั้นจึงให้พยาบาลพาตำรวจไปที่ห้องพักด้านข้าง

ในระหว่างนั้นตำรวจที่รออยู่ได้สอบถามพยาบาลว่าคุณหมอทำงานวันไหนบ้าง ถนัดทางด้านไหน พยาบาลBเลยเล่าว่าคุณหมอมีเวรทุกวันนี้ถึงวันนี้ ตั้งแต่เวลานี้ถึงเวลานี้ ถนัดอะไรๆ และล่าสุดก็พึ่งผ่าตัดโน่นนี่นั่นไปก็ได้

สรุปง่ายๆ คือให้ฉากกับบทพูดอ้อมๆ บอกว่าเขาเป็นยังไง จะบอกตรงๆ ว่าหมอขยันทำงานหรือเก่งยังไงก็ได้ แต่มึงต้องเพิ่มฉากที่หมอทำงานหรือทำอะไรเก่งๆ เข้าไปเป็นพักๆ โดยไม่บอกตรงๆ ด้วย เพื่อให้คนอ่านรับรู้ว่าเป็นแบบนี้จริงๆ ถ้าอยากให้หมอดูเหมือนทำงาน ก็ให้ฉากส่วนใหญ่ที่พบหมออยู่ที่รพ.ก็พอ แค่นี้ก็รู้แล้วว่าทำงานโดยไม่ต้องบอกว่าทำงาน

ขอบใจพวกมึง มีอะไรก็เพิ่มได้นะ

โม่งมี่ว่าแม่ทัพออนท็อปหมดอ่ะ เขาไม่มีเติมเหรอวะ มันมีทั้งบ็อกทั้งแยกเล่มไม่ใช่ ?

>>171 เขาพิมพ์เป็นล็อตให้วางขายทันงานมั่ง พิมพ์แรกก็ 2000-3000 ชุด
เพราะช่วงงานหนังสือ คิวโรงพิมพ์แน่นสุดๆ มีไม่รู้กี่สิบเรื่องรอพิมพ์ให้ทันอยู่เหมือนกัน
พอดี...กูเห็นเรื่องกลาโหมยอดรัก ก็แบบนี้จองในเว็บเด็กดีไปซะ 1000 กว่าเล่ม มีมาขายในงานไม่กี่ร้อยเล่ม
รอพิมพ์ล็อตใหม่หลังงานกันอีก

นิ้วกลมทำไมคนด่าว่านิ้วกลวงอะ ไปห้องนินทาแล้วเขาบอกให้มาถามในนี้

>>173 เนื้อหาพล่ามน้ำท่วมทุ่งแต่ใจความมีนิดเดียว+โลกสวย

จากผลสำรวจเค้าว่าคนอ่านนิยาย 80% เป็นผู้หญิง...กูเชื่อแล้ว
พอดีกูตามนิยายแฟนตาซีที่เขียนลงเว็บเด็กดีเพิ่งพิมพ์ออกมาได้เล่มที่ 1 (กับสนพใหม่) ที่เปิดตัวขายในงานหนังสือนี้
คนเขียนมาแนวเด็กผู้ชายที่ได้ไปเกิดใหม่ คนเขียนมีแท็กฮาเรมไว้
แต่โดนคอมเมนต์ตลอดจากคนอ่าน(ผู้หญิง)ว่าห้ามฮาเรม สุดท้ายต้องยอมเอาแท็กฮาเรมออก
555+ พลังกดดันสุดยอด

>>175 ขนาดนั้นเชียว นี่ดีนะยังไม่บอกให้ใส่คู่จิ้นลงไปด้วย แต่แค่นี้ก็คงจิ้นกันตายห่าเเล้วมั้ง 554

>>167 ไม่เป็นไร มันอยู่ติดกัน

>>173 เรื่องราวของเขาจะออกแนวโลกสวย ทุกอย่างเป็นสายรุ้ง ทุ่งลาเวนเดอร์ มีกระต่ายออกมาเดินเล่นไรงี้ แต่ในความที่ต้องการสื่อมีนิดเดียว นอกนั้นเพ้อๆลอยๆเหมือนตกอยู่ในความฝันแสนหวาน

>>175 กูรู้เลยมึงว่าเรื่องอะไร กูก็ตามอยู่ 555 กูเป็นผู้หญิงนะ แต่สำหรับกูจะฮาเร็มอะไรก็ตามใจนักแต่งนั่นแหละดีสุดว่ะ ถึงเอาแท็กออกยังไงมันก็ไม่ได้เปลี่ยนเนื้อเรื่องกับพล็อตอยู่แล้ว แถมเรื่องนี้แม่งปูมาแต่ต้นเรื่องว่า พระเอกดี้ด๊าเหลือเกินที่รู้ว่าโลกนี้มีภรรเมียได้หลายคน ... กูว่า แม่งเปิดมาขนาดนั้น สุดท้ายยังไงก็ไม่พ้นฮาเร็มอยู่ดีละวะ

>>179 คนแต่งตอนแรก กูว่าคงไม่คาดคิดว่าจะมีคนอ่านมากจนเรื่องได้ตีพิมพ์ในเวลาไม่นาน
เนื้อเรื่องคงต่างจากตอนแรกที่ตั้งใจแต่ง กูอ่านมาตั้งแต่แฟนคลับมีไม่ถึง 100 คน จนตอนนี้ 5000กว่าๆ
แถมช่วงหลังลงตอนใหม่ช้าลงเรื่อยๆต่างจากช่วงแรก ส่วนเนื้อเรื่องล่าสุดยังเห็นตัวเอกไม่สนใครสักคนเลยวะ 555

ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกตอ่านไม่รู้เรื่องว่ะ ภาษาบรรยายเวิ้อเว้อมาก Fate diary ยังสนุกกว่า

อยากได้นิยายที่ลึกลับ เย้ายวนกามารมณ์หน่อยๆ แต่ไม่มีฉากเย็ดโจ่งแจ้งเป็นกิจลักษณะ อารมณ์หนังสือมันแบบ เหมือนมึงเห็นสีแดงหยดลงไปในน้ำแล้วมันแผ่ขยายออกไปเป็นเส้นๆ มันสวย มันลึกลับ มันเคลื่อนไหว มันตัดกับสีของพื้นหลังหรือน้ำ เหมือนได้เห็นปลากัด ให้ฟีลประมาณนั้นอะ กูเคยอ่านแม่เบี้ยนะ แต่มันยังไม่เย้ายวนพอยังไงไม่รุ แถมเมขลากับพระเอกมันน่าตบชิบหาย

>>181 อ่านจบยังอ่ะ ถ้าจบแล้วกูอยากได้รีวิว 55555555555
คืออ่านรีวิวที่นักเขียนด้วยกันเองรีวิวก็บอกว่าดีงาม ไพเราะ เนื้อหาลึกซึ้ง(แม้แต่ภาษาที่พวกแม่งใช้รีวิวกันยังเวิ่นเลย)
กูอยากได้รีวิวจากคนธรรมดามาก ว่าแบบเออเนื้อหาก็ดีแหละ แต่ บลาๆๆๆอะไรก็ว่าไป
อยากได้จากมุมมองคนธรรมดา มากกว่าจากนักเขียน โดยเฉพาะจากพวกที่ได้เข้าชิงซีไรต์ด้วยกันแม่งออกมาอวย
เพราะซีไรต์แม่งไม่ได้บ่งบอกว่าเป็นนิยายดีเลย
แต่นิยายไทยกูจะมองจากซีไรต์ไว้ก่อนเหมือนกันนะว่ามันคงมีอะไรดีๆบ้าง แต่ไม่ใช่ว่าได้มาแล้วดีทุกเล่มอ่ะนะ

>>183 เพิ่งอ่านจบไปสองบท รำคาญบทบรรยายมากเวิ่นชิบหาย อ่านไป5บรรทัดใจความมีบรรทัดเดียว
คือกูอ่านแล้วรู้สึกว่ามันได้รางวัลมาแต่ไม่ได้มีความสนุกในการอ่านเลยว่ะ เดี๋ยวอ่านจบมารีวิวอีกที

ซีไรต์นี่นิยายอ่านยากเหรอวะ

>>185 จริงๆ มันควรวัดที่เนื้อหานะ แต่ถ้านิยายอ่านง่ายได้รางวัลกรรมการกลัวคนด่าว่าไม่มีคลาสนะ

แต่รางวัลซีไรท์โดยมากจะเลือกเรื่องที่เด่นที่สุดในปีนั้น ไม่ว่าจะเป็นด้านเนื้อหา ภาษา หรือการเล่าเรื่อง

มีโม่งคนไหนอ่านโคโคโระ ของโซเซกิมั่ง มาคุยกับกูหน่อย

>>187 กู จะถกประเด็นไหนก็ว่ามาโลด

>>188 กูเพิ่งอ่านจบ กูอดคิดไม่ได้ว่ะว่าไอ้วาตาชิกับเซนเซย์แม่งดูโฮโมกันชะมัด (อย่าเพิ่งไล่กูไปห้องฟุ) แต่บทสุดท้ายนี่แม่งยาวเหยียดแต่ก็ละเอียดโคตรๆ กูเข้าใจเลยทำไมเซนเซย์โคตรจะคอนฟลิค กูอดคิดไม่ได้เหมือนกันว่าถ้าวาตาขิไม่รู้จักเซนเซย์หรือวาตาชิยังอยู่โตเกียวอาจจะไม่เป็นแบบนี้ก็ได้

>>189 มันแหม่งๆมาตั้งแต่ตอนที่เซนเซย์กับ K แล้วมึง กลิ่นวายโชยฟุ้งเข้มข้นมาก วาตาชิแม่งตามเซนเซย์เหมือนหมาตามคนเลี้ยงต้อยๆ เซนเซย์ฮีดูรำคาญนิดนึงด้วยซ้ำ อยู่ๆอีวาตาชิมันก็ไปตามตื๊อเขาทั้งที่ไม่รู้จักกันอะ เหมือนคนคลั่งรักชิบหาย

>>190 สตอลคเกอร์เหี้ยๆ อ่ะ ไอ้เคกับเซนเซกูจะพอทำเนาได้ เพราะมิตรภาพลูกผู้ชายมันก็มีแบบนี้บ้าง แม่งตีซี้จนบ้านเค้าได้ โคตรเก่ง แต่สงสารโอคุซังชิบหายเลย บทบาทของผู้หญิงญี่ปุ่นในสมัยก่อนนี่ต้ิงไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยเหรอวะเนี่ย

>>191 กูก็สงสารภรรยาว่ะ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย ส่วนเซนเซย์มันได้เขามาก็ไม่ทำห่าอะไร เกาะเมียกิน แถมดูทิ้งๆขว้างๆอีก คืออ่านแล้วไม่รู้สึกว่าเซนเซย์มันรักโอคุซังเลยนะ เหมือนมันต้องจำใจรับไว้เพราะไม่มีทางเลือกแล้ว

เมียญี่ปุ่นเป็นได้ 3 อย่าง 1)ถังแยม 2)แม่บ้าน 3)คนเลี้ยงลูก มากกว่านี้คือนอกรีด ก่อนแต่งเป็นอะไรไม่สำคัญ ต่อหน้าผัวเป็นได้แค่นี้พอ สมัยนี้ดีขึ้นแล้ว แต่ทัศนคตินี้ก็ยังไม่หายไปไหนนะ

สาวญี่ปุ่นที่ทำงานเก่งๆ แต่พอแต่งงานก็ต้องลาออกไปเลี้ยงลูกใช่มะ

มีหนังสือซีรีย์ไหนบรรยายอาหารได้ชวนหิวเหมือนasoiaf(Game of Throne)ของลุงจอร์จ มาร์ตินบ้างไหม อ่านทีไรหิวสัส

“The beer was brown, the bread black, the stew a creamy white. She served it in a trencher hollowed out of a stale loaf. It was thick with leeks, carrots, barley, and turnips white and yellow, along with clams and chunks of cod and crabmeat, swimming in a stock of heavy cream and butter. It was the sort of stew that warmed a man right down to his bones, just the thing for a wet, cold night...”

>>185-186 สำหรับกูนะ
อ่านง่าย - ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน เจ้าหงิญ ความสุขของกะทิ เราหลงลืมอะไรบางอย่าง ไม่มีหญิงสาวในบทกวี อมตะ ซอยเดียวกัน

ตลิ่งสูงซุงหนักนี่ภาษาธรรมดามากจนกูงงว่าได้ซีไรต์ได้ไงวะ ทั้งเรื่องไม่มีเหี้ยอะไรเลยนอกจากคนกับช้าง แม่เบี้ย(คู่ชิงในปีนั้น)สนุกกว่าบทบรรยายดีกว่า สงสัยปีนั้นกรรมการเน้นความเรียบง่ายมั้ง

ส่วนซีไรต์ที่กูอ่านไม่รู้เรื่องบรรยายงงๆแถมเวิ้นเว้อก็ คนแคระ กับไส้เดือน

มีใครอ่านปรุงรักมัดใจกับเเม่ทัพอยู่บนยัง 2เรื่องนี้โอเคที่จะเก็บไหมวะ กูไปยืนอ่านปกหลังแล้วถูกจริตแต่กลัวซื้อมาแล้วผิดหวังวะ

>>196 งานวินทร์ที่ควรได้ซีไรต์กูว่าคือเรื่องผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ แม่งฮาแถมแฝงสาระ??? อ่านง่ายโครตๆ

รางวัลพวกนี้ส่วนนึงที่เค้าให้คงเพราะความแปลกใหม่หรือความกล้าด้วย เพราะถ้าให้อะไรแต่ง่ายๆเดิมๆ วงการมันจะไม่พัฒนาและย่ำอยู่กับที่

>>196 กูว่าความสุขของกะทิอ่านง่ายแต่ไม่จริงว่ะ อ่านแล้วเหมือนมันเห็นแต่โลกสีสวยๆพาสเทลๆดูแล้วเคลือบน้ำตาลไงไม่รู้ มีผีเสื้อมีนกบินล่องลอยรอบกายราวกับอยู่ในความฝัน กะทิช่างเป็นเด็กโชคดีซะจริง บลาๆ