>>893 กูช่วยต่อนะ เอาจากที่จำได้ ตอนที่นางเอกหลุดไปอยู่อีกโลก เสียงหวูดดังขึ้นพอดี ถ้าจำไม่ผิดเหมือนเป็น 1 ใน 6 สัญญาณที่ว่าเพราะปกติหวูดมันไม่ดัง ตอนนางหลุดมาหินอำพันที่นางบังเอิญเจอในก้นขวดนมดันกลายเป็นกำไรอำพัน ที่ว่ากันว่ามีเพียงแม่มดแห่งพาเวนน่าเท่านั้นที่มี พระเอกเลยเข้าใจว่านางคือแมมดในคำทำนายที่จะมาช่วยโลก นางบอกว่าไม่ใช่นางเป็นคนธรรมดาบลาๆ ว่ากันไป จากนั้นพระเอกก็เลยให้นางทำงานในเมืองประมาณกึ่งๆ คนรับใช้คนทำความสะอาดอะไรเนี่ยแหละ ในเรืองมีอธิบายฐานะของแต่ละคน ซึ่งกูลืม จริงๆ มันมีฉากสักฉากเนี่ยแหละที่พระเอกกับนางเอกตกลงกัน ถ้าช่วยโลกนี้ไว้ได้หรือยังไง พระเอกสัญญาว่าจะพานางเอกกลับโลกเดิม แต่นางเอกต้องช่วยโลกนี้ให้ได้ก่อน...มั้ง
จำได้ฉากหนึ่งนางเอกโดนเป็นตัวแทนให้ไปหาของในป่าซึ่งมันอันตรายมากกก เพื่อนนางเอกก็เป็นห่วง มีคนเตือนบอกว่าอย่าออกนอกเส้นทางไม่งั้นจะเจออันตราย พอนางเจอของและกำลังจะกลับ นางทำอะไรเนี่ยแหละเหมือนไปเจออุบัติเหตุเข้า และพระเอกก็มาช่วยไว้ ส่วนตอนจบเล่มมันเกิดเรื่องอะไรสักอย่างขึ้น นางเอกรู้ว่ามีคนคนหนึ่งกำลังจะโดนฆ่า...ราชาสักเมืองมั้ง กูจำไม่ได้นางเอกรู้ได้ไง แต่เพราะนางเลยช่วยคนที่ว่าไว้ได้ทัน มันก็เลยกลายเป็นว่าภันพิบัติข้อแรกเคลียร์สำเร็จ เหลืออีกห้าภัยพิบัติ
คือกูเล่าจากความทรงจำอันเลือนลางของกูจริงๆ คือกูจำเนื้อเรื่องแทบไม่ได้ ชื่อนางเอกยังลืม จำได้แค่พระเอกชื่อลูมิแนร์เพราะชื่อแปลกๆ
บ่นเพิ่มหน่อย ตามปกติชีวิตนางเอกควรน่าสงสารนะ หลุดไปโลกอะไรก็ไม่รู้ โดนกล่าวหาว่าเป็นแม่มดที่มีพลังยิ่งใหญ๋ที่สุดและต้องช่วยโลก ซึ่งนางยืนยันว่าตัวเองเป็นคนธรรมดา แต่กูกลับไม่รู้สึกสงสารหรือเอ็นดูนางเลยเนี่ยสิ