กูเป็นกลุ่มไม่นิยมสำนวนทมยันตี (แต่เข้าใจคนชอบนะ ลางเนื้อชอบลางยา) คือกูมองสำนวนทมยันตีคือเวิ่นเว้อ อ่านแล้วพานจะหลับ ไปนิยมแบบ แก้วเก้า หรือ กิ่งฉัตรมากกว่า ชอบพวกสำนวนกระชับ บรรยายสั้นๆ แต่เห็นภาพว่ะ
อย่างประภัสสร เสวิกุลที่เพิ่งเสียไปกูก็ชอบนะ คิดแล้วเสียดาย