Fanboi Channel

>>104 ยังนึกไม่ออกสักเรื่องว่ะ ถ้ามีแฟนตาซีไทยที่เป็นมหากาพย์แถมไม่ออกทะเลอย่างนั้นด้วยก็น่าจะดี แต่ดูแล้วมันไม่น่าใช่แนวตลาด คนเลยไม่นิยมเขียน แถมต้องหาข้อมูลวางพล็อตกันแบบสาหัส ถ้าใครเจอช่วยแนะนำหน่อยก็ดี อยากอ่านเหมือนกัน
ป.ล.กูพยายามแต่งแนวนี้อยู่ แต่แม่มสุ่มเสี่ยงต่อการออกทะเลมาก แถมพอตัวละครหลักเยอะมันก็จะยาว ต้องเกลี่ยบทดี ๆ อีก TwT

ที่ซู่ซู่เด่นในตอนพิเศษท้ายเล่มอาจจะเพราะเป็นตัวเอกในซีรี่ส์รุ่นลูกเรื่องแรกด้วยล่ะ เลยเกริ่นมาทางนี้ก่อน ที่จริงอยากอ่านเรื่องโหลวเฉินกับเยี่ยนหนิงมากกว่า คนแรกนี่น่าจะได้คู่กับไป๋ยี่ล่ะนะ เพราะมีประเด็นจากตอนยอดคทา ส่วนคนหลังนี่ก็อยากรู้ชาติกำเนิด เคยเห็นห้องสมุดโพสต์เรื่องพระเอกรุ่นลูก 3 คนไว้นานละ แต่ตอนนี้ขุดหาโพสต์นั้นไม่เจอ สงสัยโดนลบไป มีใครจำได้มั่งป่าว

แม่ทัพอยู่บนฯ นี่เห็นคนพูดถึงกันอยู่ แต่อยากรู้ว่าพระเอกนี่ไหวมั้ยวะ มีข้อดีจุดเด่นอะไรมั่งป่าว ถ้าง่อยเกินไปก็ไม่ใช่ทางนะ

>>124 กู 104 เองนะ กูกำลังวางพล็อตแนวนี้อยู่ ได้ตอนเริ่มกับตอนจบแต่ยังนึกไม่ออกว่าจะดำเนินเนื้อเรื่องยังไง เลยจะหาของไทยมาอ่านเพิ่มสักหน่อย
กูว่าการวางบทมันไม่ต้องให้เท่ากันก็ได้มั้ง อย่างASOIAFตัวหลักบางตัวยังมีบทนิดเดียวเลย

พูดถึงนิยายจีน เพิ่งอ่านลำนำรักเทพสวรรค์ของถงหัวจบ ตับกูพังไปเรียบร้อย ;___;
อารมย์มันยังอึนๆหนักๆค้างว่ะ อยากหาอะไรแบบนี้อ่านอีก มีนิยายจีนโบราณหรือแฟนตาซีเครียดๆ เศร้าๆประมาณแนะนำมั้ยอีกว่ะ

>>126 อันนี้กูก็เป็นบ่อย วางตอนเริ่มกับตอนจบได้แต่ตรงกลางโบ๋ตลอด 555

>>125 กูกลัวพระเอกง่อยนี่ล่ะ แนวนี้กูสะเทือนใจราชบุตรเขยฯ มารอบนึงแล้ว แม่งงงงง T__T

>>127 กูนึกได้แต่เรื่องอื่นๆ ของถงหัว สไตล์นี้กูหาคนเขียนอื่นไม่ค่อยมีว่ะ

>>120 แหม่ เด่นยันลูกเลยนะครัช

>>127 รอภาคสองไปล่ะกันมึง

นิยายจีนตอนนี้รอแต่ พยํฆราชซ่อนเล็บ

กูไปอ่านผลาญที่ห้องสมุดมาล่ะ ก็สนุกดี แต่รู้สึกว่าไม่น่าถึงกับติดเอาเป็นเอาตายขนาดนั้น แต่ที่กูแปลกใจเนี่ยคือทีมคนแปลบอกว่ามีให้เลือกตั้ง 4 เวอร์ชั่น ไอ้ฉบับ cen กับ uncen เนี่ยกูยังพอเข้าใจ แต่ที่ลักษณะนิสัยนางเอกเปลี่ยนด้วยเนี่ยมันไม่แปลกเหรอวะ หรือนี่เป็นแนวทางการทำนิยายในจีนทั่วไป

นิยายจีนมีแบบนี้เยอะจังว่ะ ตายในโลกปัจจุบันแล้วไปเกิดในร่างสาวงามยุคจีนโบราณ

ทำไมกูรู้สึกแนวจีนชอบตายแล้วเกิดใหม่ยุคอดีตกันจังวะ

พล๊อตขายฝัน อยากฟินกับองค์ชายในปวศ. เขียนดีๆก็มี แต่แค่เป็นself insert Mary sueเยอะกว่ามากๆ

ไม่มีผู้หญิงตายแล้วเกิดใหม่เป็นชายยุคโบราณเหรอวะ ท่าทางจะฮา

>>137 อยากอ่านแฮะ 555
จะว่าไปนิยายที่หญิงกลายเป็นชายนี้ก็น้อยจังแฮะ กูอยากลองอ่านปัญหาเวลาหญิงกลายเป็นชายดูบ้างปกติเจอแต่ชายกลายเป็นหญิง

ถามนิดดิ ลิขิตเหนือเขนยดีมั้ย? ถ้าเทียบกับป่าท้อ (เพราะกูเฉยๆมากกับป่าท้อ)
คือมันแพง(ชิบหาย) ถ้าไม่ดีก็ไม่อยากซื้อ

>> 139 ไม่รู้เหมือนกัน แต่เห็นมีสี่เล่มแถมแต่ละเล่มนี่หนาขนาดนั้นแล้วก็แบบ ป้าหลินแกจะให้เอาไปหนุนนอนด้วยเราะ นี่นิยายหรือหนังสือประวัติศาสตร์

>>140 ในม่านๆ เชิงอรรถป้าบรรลัยโลกมาก
เล่มนี้กูเลยว่า ถ้าไม่สนุกจริงๆ กูไม่ซื้อว่ะ

>>137-138 เหี้ย ตกลงแนวนี้มันมีมั้ยวะ ขอสักเรื่องกูอยากลอง 555

หญิงเป็นชายกูนึกออกแค่ป่าละเมาะ ซึ่งคนละอย่างกับที่มึงถามหา

ลิขิตเหนือเขนยมึงลองหาแสกนมาอ่านก่อนดิ ชอบค่อยซื้อ

กูว่าเพราะจีนแอนตี้วายป่ะวะ เลยสนองนี้ดด้วยการให้ชายย้ายไปอยู่ในร่างหญิงแทน จะได้พอจิ้นได้อยู่

ทำไมป่าท้อฯ เหนือเขนยฯ มันกลับมาเป็นหัวข้อสนทนาอีกแล้ววะ กูเห็นแม่งถามสนุกไหมๆมาทุกกระทู้แล้วนา ไม่คิดจะกลับไปย้อนอ่านกันดูหน่อยเหรอ

//มาเฟีย

>>127 รอภาค2เลยมึง จบดีแต่มึงต้องเลือกพระเอกให้ถูกคน

>>145 คงขี้เกียจหากัน สมควรตั้งเป็นสารบัญเลยมั้ย

ทำไมกุเจอแต่หญิงเกิดเป็นชาย แนะนำชายเกิดเป็นหญิงหน่อยดิ แบบไม่เอาสุดท้ายกลายเป็นตุ้งติ้งนะ มีมั้ย

เหนือเขนย. ป้าแกทำภาพประกอบอภิทานศัพท์สีกะกระดาษอาร์ตมันด้วยนะ.// กุว่าป้าแกใช้ภาษาที่ดูอ่านยากขึ้นว่ะส่วนนิยายสำหรับกุแล้วก็ดีนะกุว่าเฟิ่งจิ่วมีชีวิตชีวามากกว่าเฉียนเฉียน// ส่วนราคาก็แพงไปเหมือนเคย

>>148 มีนะที่จีนเพิ่งออกใหม่กูจำเรื่องไม่ได้ แต่กระทู้ขายหนังสือภาพจีนเคยมารีวิว สั้นๆ ว่าเรื่องนี้ตัวเองซึ่งเป็นผู้ชายไปเข้าร่างผู้หญิง ออกมาแล้ว1เล่ม ปกอิบูกิวาด

โม่งกระทู้ไลท์โนเวลยังมีหิ้งหนังสือ โม่งหนังสือไม่อยากมีหิ้งกันมั่งเหรอ

>>151 รู้สึกเคยถามแล้วไม่เอา

แต่บางทีกูรู้สึกถามบางเรื่องเยอะๆอย่างป่าท้องี้ น่าจะทำเป็นสารบัญอิงไว้แบบกระทู้อื่นๆ จะได้ไม่ต้องถามซ้ำๆ

>>146 กู >>127 นะ เมื่อวานไปมาราธอนอ่านฉางเซียงซื่อล่ะ โชคดีที่เชียร์ถูกคน 555
แต่ภาคนี้ไม่เศร้าเท่าไรจริงๆ คงเพราะนางเอกแม่งมีแต่คนเอ็นดู+นางกล้าจะเกรียนแบบไม่แคร์สื่อ ไม่เหมือนเด็จแม่ของนางที่ชีช้ำชิบหาย
ตอนจบก็ปิดท้ายชีวิตพวกคนแก่คนเฒ่าจากภาคที่แล้วได้โอเคดี

>>126
กูคือ124 นะ ดีใจที่มีคนสนใจแต่งแนวนี้เหมือนกัน อยากอ่านของมึงขึ้นมาเลย...

เรื่องบทที่จริงก็ก็เกลี่ยไม่เท่าหรอก คิดว่ามันต้องรีไรท์แน่นอนอย่างน้อยก็สองรอบ ตอนนี้เพิ่งแต่งไปได้ไม่กี่บท ตอนจบคิดไว้แล้ว ตรงกลางยังมั่ว ๆ อยู่ ฟังดูคล้าย ๆ มึงเลยว่ะ

>>154 ดีใจกับมึงด้วย กูเลือกผิด 55555555555 ดังนั้นกูตัดสินใจไม่ซื้อT___________T

กูสนใจจะแต่งแนวมิติโลกคู่ขนานว่ะ สมมติตัวเราในมิตินี้เป็นคาสโนว่าบ้าผู้หญิง แต่อีกมิติอาจจะเป็นยาจกบ้าใบ้ไรงี้ ใช้ตัวที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ในอีกมิติเล่าเรื่องแล้วข้ามมิติมาเจอกัน แนวนี้มีคนแต่งเยอะยังวะ กูกลัวไอเดียไปซ้ำชาวบ้านเขา

>>157 เท่าที่กูเห็นก็ไม่ค่อยเยอะ แต่จริงๆมึงจะแต่งมึงไม่ต้องกลัวซ้ำกับไอเดียชาวบ้านหรอกเพราะสมัยนี้แล้วไม่ให้ซ้ำไม่มีทางเป็นไปได้ ขอแค่เรื่องมึงสนุกและไม่ถึงขั้นได้กลิ่นชาวบ้านมาเต็มก็พอ

>>156 ตบบ่ามึง ถ้ากูเชียร์คนเดียวกับมึงกูคงเศร้า
ชอบความรักแบบไม่ต้องการอะไรของฮี เพราะฮีรู้ตัวตั้งแต่ตอนแรกแล้ว ว่าฮีอยู่ข้างๆนางเอกไม่ได้ ;3;
ตอนอ่านบทส่งท้ายนี้ขนาดกูไม่เชียร์คู่นี้ กูยังเศร้าสัดๆ

>>159 เอาเถอะกูพอทำใจไหว ถือว่ากูชดใช้ที่กูฟินหนักมากเลือกถูกในลำนำทะเลทรายไปก้แล้วกัน กูถึงต้องมาอกหักในเรื่องนี้ แต่ก็ถือว่าดีแหละนานๆงานถงหัวจะจบดี นี้เป็นเรื่องที่2 รองานต่อไปหวังว่านางจะลดความมาม่าในงานตัวเองลงบ้างนะ แบบกัดใจกูจริงๆแต่กูก็Mพอที่จะตามงานนางไม่เลิก 55555

อ่อมีอีกเรื่องนะมึงเผือมึงชอบแนวกัดไต ของคนอื่นเขียนติดชาจอันดับหนังสือที่จีนด้วยลำดับ2มั้ง จำชื่อนักเขียนไม่ได้ แต่กูว่าโศกหนักกว่าปู้ปู้ๆในสายตากู ตงกงตำหนักบรูพา เสียดายที่ชาตินี้กูคงไม่มีวันเห็นเล่มแปลไทย ต้องไปรอดูซีรี่ย์กับหนังใหญ่แทน

>>160 ถึงภาคนี้แฮปปี้กว่าภาคของอาเหิง แต่ถามว่ากินใจเท่ามั้ย กูว่าไม่ เอาจริงๆ สุดท้ายสิ่งที่กูจะจำได้จากเรื่องนี้ อาจจะเป็นเรื่องเซียงหลิวก็ได้ว่ะ
รุ่นลูกดราม่ากันเบาๆ สู้รุ่นคุณตา คุณพ่อไม่ได้ ภาคของเซียวเหยากูนั่งอ่านแบบชิลกว่าเยอะมาก อ่านแล้วไม่กดดันเท่าไร
กูคงเอ็มเองแหล่ะ.... /เอาตับมาวางให้ถงหัวเหยียบย้ำ อาาา
แต่เห็นนิยายเรื่องล่าสุดของนาง คนก็รีวิวว่าแฮปปี้นะมึง

ตงกงใช่ป่ะ เดียวไปหาอ่านดู แต๊งส์ๆ

>>161 อ่านจบมาคุยกับกูนะนั่งรอร้องไห้พร้อมมึงที่โม่ง 555

>>162 ได้เลย ขอเวลากูซักพัก กูกลับมาหามึง55

พวกที่อ่านนิยายจีนเยอะๆ นี่มีร้านเช่าแนะนำมั้ย หรือเก็บตังค์ซื้อกันเอาเหรอ มันแพงง่ะ กูซื้อบ่อยๆ ไม่ไหว จนตายห่า

ลำนำเทพสวรรค์ยังอ่านไม่จบเล่ม1เลยว่ะ แต่สนุกดี กูแค่ไม่ค่อยชินวิธีเล่าแบบนี้เท่าไหร่ กูหาเวลาอ่านอยู่

งานหนังสือรอบนี้มี wishlist อะไรกันมั่งวะ พวกมึงเล็งอะไรกันไว้บ้าง กุจะได้เตรียมเงินถูก

Les miserable ยังมีขายอยู่ปะวะ ตอนนี้กูทำงานแล้วเลยมีตังซื้อ ตอนที่ออกมาใหม่ๆ กูซื้อไม่ไหว แพงเกิน

>>166 กูเล็งเเค่การ์ตูนที่ตามเก็บอยู่เป็นอันดับเเรกว่ะ ส่วนพวกนิยายถ้าไม่ใช่เล่มต่อตอนนี้ก็ยังไม่เจออะไรน่าสนใจอ่ะ ยิ่งไม่ค่อยมีตังค์อยู่ จะซื้อทีต้องคิดเเล้วคิดอีก

กูหมดกับnon fictionมากกว่าfictionอีกวะ แถมดองไว้บานเลย

มีใครเคยอ่านหนังสือพวก How to แล้วลองทำตามจริงๆ มั่งมั้ย พักนี้เห็นเค้าฮิตจัดเก็บบ้านแบบคอนมาริกัน

กูเคยลองทำตามแค่ how to ประดิษฐ์ของใช้ในบ้านว่ะ ก็ทำได้นะ แต่ไม่สวยเท่าหนังสือ

>>170 เออหนังสือจัดเก็บบ้านเป็นไงวะ น่าสนใจดีแต่กูรู้ตัวดีว่ากูคงไม่ทำหรอก

>>172 กูอ่านนี่แล้วว่าน่าสนใจดี http://anontawong.com/2015/08/10/konmari/

เห็นห้อง 801 ถามเรื่องสมบัติพระศุลีกับเพชรพระอุมามันมีตัวละครเหมือนกันมั้ย ใครเคยอ่านมั่งวะ กูจำได้รางๆว่าเพชรพระอุมา "ได้รับแรงบันดาลใจ" มาจากเรื่องนี้ 70% เลย

เทียบกับเรื่องอื่นๆ ของหวงอี้ จอมคนแผ่นดินเดือดเป็นไงบ้างวะ

>>174 กูเองแหละคนถาม ตอนแรกกูประทับใจเพชรพระอุมามาก แต่พอรู้ว่ามันเหมือนสมบัติพระศุลีแบบ 70% แบบนั้นเลยรู้สึกห่อเหี่ยวใจ โชคดีที่กูเป็นคนขี้เกียจอ่านหนังสือเลยอ่านแต่สปอยล์ แต่ก็ยังดีกว่ากาเหว่าที่บางเพลง

>>176 กูอ่านความเห็นในพันทิป เห็นว่านิยายพวกนี้มันข้ามผ่านเวลามานานแล้ว ได้รับการยอมรับไปแล้วว่าเป็นวรรณกรรมอมตะของไทย....ดังนั้น จะไปบอกว่าลอกนั่นนี่ก็ไม่มีผลแล้ว ทั้งไผ่แดง หลายชีวิต ราโชมอน เพชรพระอุมา บลา บลา บลา

>>175 สำหรับกู
ดีกว่าเหยี่ยวมาร (ที่ตอนนี้กูยังไม่แม้แต่จะเช่ามาอ่าน)
เท่ากับเจาะเวลา/เทพมารฯ
แต่ด้อยกว่ามังกรคู่

>>177 พันทิปนี่สมกับฉายาสังคมโลกงดงามจริงๆ
ไอ้พวกหนังสือวิเคราะห์สามก๊กหรือเกี่ยวกับสามก๊กแม่งบางทียกเนื้อเรื่องมาทั้งดุ้นแล้วแปะวิเคราะห์นิดเดียวนี่กูอยากจะปาทิ้งจริงๆ

>>177 กูรู้ค.หไหนในพี่พัน อ่านแล้วเบ้ปาก แรงบรรดาลใจกับลอกห่างกันแค่ขนหมอยจริงๆ แต่กูรู้ว่าออกไปทางลอกกว่า70%
นี้แม่งไม่น่าใช่แรงบันดาลใจแล้ว ทำเอากูติดลบอีคำว่า แรงบันดาลใจชิบหาย สำหรับกูคำนี้แม่งเหมือนคำว่าลอกแบบดูดีมากๆ
อมตะเพราะว่าดังกว่าล่ะมั้ง อะไรดังมากๆเป็นที่ยอมรับ มันก็เป็นงานชิ้นเอกไปเอง แม้มันจะเกือบๆลอกเขามา นึกถึงยัยถังชีขึ้นมาเลย

สำหรับพวกมึงแล้วแค่ไหนถึงเรียกว่าลอก แค่ไหนถึงเรียกว่าแรงบันดาลใจ

>>181 ว่ากันว่าเรื่องวีรบุรุษสำราญของโกวเล้งได้แรงบันดาลใจมาจากTotilla Flat ของจอห์น สไตน์เบค กูว่าจถ้าจะใช้คำว่าแรงบันดาลใจก็ต้องให้ได้ราวๆ นี้แหละว่ะ แค่วาบเดียวก็พอ แม่งไม่ต้องวาบซ้ำๆ ทั้งพล็อต ตัวละคร สำนวนก็ได้

กูว่าเพชรพระอุมาลอก แต่มันดัง คนชอบเยอะ เลยไม่ค่อยมีใครด่า ด่าไปอาจจะเจอ fc รุมยำตีนได้

>>181 สำหรับกู คงเป็นอ่านแล้วเกิดอยากเขียนแนวๆนี้บ้าง แต่สร้างสิ่งใหม่ ไม่ใช่ของคล้ายๆกันอ่ะนะ เช่นเซียน ก็แต่งในแนวทางตัวเองที่ต่างไปจากเดิม สร้างสิ่งใหม่ขึ้นมา ไม่ใช่ สร้างมาแบบหยิบของเขามาเยอะๆจนคนรู้สึกได้ แต่หยิบมาเล็กน้อยกูก็พอจะย่วนๆนะ

>>181 สิ่งที่เหมือนกันทุกอย่างเกิน 50% สำหรับกูคือลอก เช่นมึงซื้อเก้าอี้ตัวนึงมาแล้วคิดอยากขายเก้าอี้เลยไปผลิตโดยใช้รูปทรงเก้าอี้ตัวแรกเป็นแบบ เปลี่ยนนิดๆหน่อยๆแค่ลายผ้า วัสดุ แปะป้ายชื่อแบรนด์มึงเอง อันนี้เรียกว่าลอก แต่ถ้าเห็นเก้าอี้แบบนี้แล้วเอาไปดีไซน์ใหม่โดยได้ไอเดียมาจากอะไรซักอย่างบนเก้าอี้ตัวนั้น จะขา จะเบาะ จะโครงเก้าอี้ สำหรับกูคือแรงบันดาลใจ
สำหรับนิยายก็เหมือนกัน กูลองอ่านที่เขาเทียบมาจากสมบัติพระศุลี....บทสนทนา การดำเนินเรื่อง โครงเรื่อง สิ่งที่ตัวละครจะทำ และกำลังจะทำต่อไปในอนาคต เหมือนกันหมด ต่างจากบริบทเป็นของไทยและดัดแปลงคำพูด แต่แปลออกมาคือความหมายเดียวกัน เท่านั้นเอง
ก็แปลกดีที่นักเขียนใหม่ลอกเวลาโดนจับได้จะเอาให้ตาย ไล่บี้เขายิ่งกว่าอะไร แต่พอเป็นผลงานเก่า ผลงานดังในอดีตกลับบอกว่าไม่เป็นไร มันนานแล้ว หยวนๆไปละกัน สองมาตราฐานชิบหาย

รู้สึกนิยายขึ้นหิ้งไทยนี้ส่วนใหญ่ลอกมาหมดเลยนะเนี้ย

>>186 มีเรื่องอะไรที่ลอกอีกเหรอมึง

>>186 กาเหว่าที่บางเพลง ก็อป The Midwich Cuckoos มาชัวร์
นิยายหลายเรื่องในไทยแปลมาแต่ทำเป็นลืมใส่คำว่าแปลโดย กลายเป็นผลงานเขียนของคนแปลไปซะงั้น และแฟนคลับก็จะบอกว่าไม่ได้ลอกย่ะ แค่แรงบันดาลใจ

กาเหว่าที่บางเพลงนี่กูถือว่ามันเป็นความต่างของยุคสมัยนะ ไม่ใช่แรงบันดาลใจ ใครบอกว่าแรงบันดาลใจแสดงว่าแม่งแถ
มันคืองานแปลนั่นแหละ แต่สมัยนั้นคำว่า "งานแปล" มันยังไม่มีตัวตนหรือรูปแบบชัดเจน ส่วนเรื่องอื่นๆกูไม่เถียงเพราะไม่รู้

เหมือนกับบอกว่าถ้าเก่งอังกฤษสมัยก่อน ก็สามารถถูกยกเป็นนักเขียนขึ้นหิ้งได้เลยวะ
จะว่าไปทำไมถึงไม่นอมรับกันนะ

ดัน : จงยกตัวอย่างหนังสือที่เหมาะแก่การอ่านบนเตียงในวันฝนตกซึมเซาหงึบเหงา

>>191 ฝนตกขึ้นฟ้า วินทร์ เลียววารินทร์

ฝนตกตลอดเวลา ของปราบดา หยุ่น

ซอยเดียวกัน : วานิช จรุงกิจอนันต์

อีกเรื่องกูแนะ เทวาพาคู่ฝัน น่ารักมุ้งมิ้งดีมึง

แม่เบี้ย - วานิช จรุงกิจอนันต์

>>194 อะ เรื่องนี้กูอ่านแล้ว ขลังๆ เฮี้ยนๆ ดี กูชอบเรื่องอีกาพยาบาท
>>195 เคยอ่านแต่เรื่องรุ่นพ่อแม่ว่ะ ไว้เดี๋ยวตามเก็บ

>>197 รุ่นพ่อแม่นี่ใช่ราตรีประดับดาวปะ

>>198 ใช่แล้ว โดยรวมสนุกมาก คอการเมืองอ่านอาจจะอินมากขึ้น ส่วนกูอ่านเอาดราม่าพระนาง ตรงไหนถึงเปลี่ยนแปลงการปกครองกูก็อ่านข้ามๆ

เทวาวาด กับ ทางเทวดา ของแก้วเก้า

>>200 งานแก้วเก้า กูชอบผ้าทองว่ะ กูว่านางเอกติสท์ ไม่ใช่ความหมายไม่ดีนะ แต่นางคือคนที่มีอารมณ์ศิลปินเต็มเปี่ยม บรรยากาศมันลึกลับตรงอาถรรพ์ผ้าทองนี่ล่ะ มันอาจจะมีจริงหรือไม่มีจริงก็ได้ แต่ที่แน่ๆนางเอกปักผ้าทองให้ใคร คนนั้นมีอันเป็นไปทุกราย

กูชอบเรือนมยุรา บรรยากาศเรียบๆเย็นๆดี

>>191 คุณพ่อขายาว : จีน เว็บสเตอร์ กูว่าบนเตียงฝนตกซึมเศร้าเงียบเหงาควรหาอะไรที่มันอบอุ่นหัวใจอ่านนะ

แต่ถ้าตอนนั่งส้วม ขายหัวเราะ มหาสนุก แน่นอน

>>203 นิยายเลี้ยงต้อยในตำนานเลยมึง
กูไปเจอไอ้นี่มา https://www.facebook.com/Hongsamutdotcom/posts/724322507695069
กูรำคาญนางเอกจังว่ะ โครตแมรี่ซู+ปากดีชิบ เป็นผู้หญิงที่น่าตบชิบหาย

กูเห็นคนบ่นในมู้เวบคอมมิค คือกูสงสัยว่าเดี๋ยวนี้การินมีปล่อยพลังได้แล้วเหรอวะ

>>205 ฉบับการ์ตูนเคยมีขวดไรสักอย่างไม่รู้ที่ปล่อยพลังได้มาดันพลังเป็นดราก้อนบอลกับฝั่งร้าย

>>206 ปล่อยวิญญาณที่เก็บไว้ไรงี้ป่ะ

>>207 ไม่รู้จำไม่ได้ กูเช่าอ่านเอานานแล้ว แต่ภาพติดตากู

>>204 รางวัลโนเบลสาขาหมอผ่าตัด............. ถ้าไม่แปลพลาดคือกูคงอยู่คนละworld lineกับคนเขียน

อืม ระดับความซูของจีนไม่แพ้ไทยเลยแฮะ ทั้งเบียวและself-insertสุดๆ ไปเลย แถมเป็นeditor pickด้วย

จะว่าไป แนวนิยายจีนสมัยนี้ไม่ค่อยตรงกับกูเท่าไหร่แฮะ ยกเว้นนิยายย้อนยุคของสยาม นอกนั้นไม่ตรงอย่างแรง

แล้วดูเหมือนคนจีนชอบอะไรแหวะๆ นะ หลายเรื่องแล้วที่ขายmystery+horrorด้วยเรื่องชวนแหวะแบบนี้

>>209 จริง แบบสิบคดีบาปกูอ่านแล้วแหวะมาก มันดูแหวะเกินจะเป็นการอธิบายคดีแล้วเน้นการสืบส่วนอะ

>>209 ไปอ่านมา...หมายถึงนโนเบลสาขาการแพทย์รึเปล่า?(อาจแปลผิด)
แต่นิสัยนางเอก...ดีแล้วที่ไม่เอาเข้า

>>211 ฉากทำอำมาตย์ตายนี่โคตรบกพร่องทางจริยธรรม

อยากรู้ชิบหายว่าตอนจบเป็นยังไง
จุดขายแม่งอาจจะอยู่ที่ให้คนอ่านนั่งแช่งว่านางเอกจะตกบัลลังค์ตอนไหน หรือป่าวว่ะ

กูเป็นหมอนะ อ่านมาถึงตอนที่นางเอกทิ้งให้คนไข้ตายเพราะเคืองที่ลูกสาวลุงมาตบหน้าเลยแก้แค้นด้วยวิธีนี้ อยากจะประเคนโอโล่ให้ซักสิบดอกรัวๆ อีห่า เมืองจีนเขาไม่ได้สอนจรรยาบรรณแพทย์กันเหรอ หรืออีเจ๊คนเขียนอยากให้นางเอกสวย เก่ง เริ่ด ก็ไม่ได้หาข้อมูลอะไรนักหรอก ให้นางเอกเป็นหมอก็เพราะคนยอมรับกันว่าหมอต้องเก่ง...อย่างนั้นเหรอวะ นางเอกนี่ขยะสังคมจริงๆ

กูเคยคุยกับคนจีนที่มาอยู่ญี่ปุ่น เจ๊แกเล่าว่าเนื่องจากเมืองจีนคนเยอะมากกกกก ทุกคนจึงต้องทำทุกวิถีทางให้เด่น เรื่องไม่ต่อคิวหรือเหยียบหัวคนอื่นขึ้นไปนี่เป็นเรื่องจิ๊บๆ แม้จะมีแฟนหรือแต่งงานแล้วแต่จะไปแย่งแฟนคนอื่นมาก็เป็นเรื่องชิวๆ ใครดีใครได้ คงเพราะมันเป็นแบบนั้นหรือเปล่าวะ นิยายอย่างใน >>203 ถึงได้ฮิต กูสงสัยว่าความดีของอีนี่มันคืออะไรวะตกลง...

เออ แล้วที่อีนางเอกนี่โดนตบคือมึงไปแย่งผู้ชายเค้าก่อนหน้าวันแต่งนิดเดียวไง เค้าก็ต้องเกลียดขี้หน้ามึงเป็นธรรมดา ถ้าจะแก้แค้นมึงตบเค้ากลับเฉยๆไม่ได้รึไง ต้องเล่นเอาพ่อเค้าถึงตาย อย่าว่าแต่หมอเลย คนธรรมดาที่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีบ้างเค้าก็ไม่ทำขนาดนี้ มึงเป็นหมอมาได้ไงวะเนี่ย ดีละที่ห้องสมุดไม่เอาอีเรื่องนี้เข้ามา

นางเอกสวยนักสวยหนา ความสวยสมัยนี้กับสมัยนั้นมันเหมือนกันเหรอวะ

>>217 คนละแบบอยู่แล้ว

สมัยถังนิยมสาวอวบอ้วนแต่ท้องไม่มีชั้น หยางกุ้ยเหยที่ว่าสวยนักสวยหนาก็อวบบึบบับ ผู้หญิงสมัยนี้ยังมีเสรีมาก มั่วเซ็กตามสดวก ไม่พอใจสามีก็หย่าหาผัวเองได้

ความนิยมนี้มีอีกครั้งสมัยราชวงศ์มองโกลก่อนหยวน ทุ่งหญ้าที่โหดร้ายต้องการหญิงแกร่งสะโพกใหญ่เพื่อคลอดลูกง่าย สาวงามที่สุดของมองโกลอย่างบอร์เด เมียเจงกิสข่านนั้นเตี้ยล่ำท้องตันสะโพกใหญ่ดังตูดม้า

สมัยฮั่นถึงสุยมีทั้งชอบกุลสตรีและสาวนักบู๊ เพราะบ้านเมืองมีศึกสงครามบ่อย การมีเมียแข็งแรงต่อยตีได้จะช่วยเหลือผัวและคลอดลูกได้ดีกว่า แต่ค่านิยมพื้นฐานยังเป็นกุลสตรีอยู่ดี

กลับกันสมัยซ่งชอบสาวอ่อนแอไกล้ตายคอยให้ผู้ชายปกป้อง นิยมแต่งหน้าให้ขาวซีดเหมือนซาดาโกะ

มีภาษิตจีนว่าหยางอ้วน หวนผอม หมายถึงสาวงามอย่างหย่างกุ้ยเฟยอ้วน แต่หญิงงามหวนนั้นผอม แสดงว่าความงามมีหลายรูปแบบ แต่ถ้าบรรยายสาวงามว่าอ้วนดั้งโอ่ง คออวบราวหมีหมา ตะโพกใหญ่กว่าม้า ตัวเหม็นเหมือนหมูแบบสาวงามมองโกลคงไม่มีใครอินกันวะ

>>218 มิน่า ก๊วยเจ๋งมันถึงไม่ยอมแต่งกับลูกสาวหัวหน้าเผ่า...

>>218 แหม่ ถ้ากูไปอยู่สมัยนั้น กูต้องเป็นสาวงามแน่ 5555555555555555555

>>216 ตรรกะละครไทยชิบหาย นางร้ายคบกับพระเอกมานาน เจอนางเอกหน้าใสอ่อยพระเอกแล้วคาบไปแดก พอนางร้ายไปวีนทวงแฟนคืนกลายเป็นคนผิดซะงั้น กูอยากจะบอกนางร้ายว่าผีเน่ามันคู่กับโลงผุ หาผัวใหม่เริ่ดๆมาเย้ยอีดอกนางเอกเลยดีกว่า พระเอกนี่เหี้ยสุด เจออ่อยหน่อยแม่งตามเขาไปทิ้งแฟนที่คบกันมาเป็นปีๆได้หน้าตาเฉย พอผู้หญิงเขามีเรื่องผู้ชายก็ลอยตัวอีกแน่ะ ดอกส์

>>221 กูก็รู้สึกได้อ่านเจออยู่ว่าคนจีนชอบละครไทย...

เวลากูอ่านนิยายไทย ส่วนมากกูมักจะเชียร์ตัวร้ายหรือนางร้ายว่ะ บางเรื่องรู้สึกว่านางเอกดอกทองมาก ย่ะ แม่คนสวยเลือกได้

อยากอ่านนางร้ายคู่กับนางเอกแทนว่ะ
ตอนแรกกูคิดว่าแนวตบตีจะมีแค่ไทย ละครละตินก็ไม่ธรรมดาเลย

>>224 เออ อันนี้กูก็สนับสนุน ตบกันอยู่ดีๆกลายมารักกัน ให้พระเอกเงิบแดกไปเลย 55555555

คือขอต่อเรื่องความงามล่มเมืองงามในใต้หล้าของเหล่านางเอกนิยายจีนหลายเรื่อง
(ไม่ใช่ทุกเรื่อง)นิดนึง คือค่านิยมความงามแต่ละยุคสมัยมันแตกต่างจริง ตามที่ >>218 ว่านะ
แต่ประเด็นคือนิยายหลายๆเรื่อง ช่วงเวลาที่นางเอกไปอยู่มันไม่แน่ชัดไงมึงว่าช่วงไหน
แบบไม่ได้บอกมาเลยว่าย้อนไปราชวงศ์นั้นช่วงนี้อะไรแบบนี้
แต่มันใช้ไทม์ไลน์ที่คลุมเครือ(อย่างเช่นเรื่องม่านม่านนี่จำได้ว่านางเอกไปถึงมันก็บอกเหมือนกันว่า
ระบุไม่ได้ว่ายุคไหน แต่งกายเหมือนช่วงนี้ แต่ปกครองเหมือนช่วงโน้น) อย่างอีเรื่องของห้องสมุด
เรื่องหมออะไรนี่ก็ย้อนไปแบบไม่แน่ว่าจริงๆยุคไหน ก็ยัดค่านิยมความสวยของยุคที่คนเขียนเขียนนี่แหละลงไปแทน
ก็อย่างที่ 218 ว่า แบบสาวมองโกลมันอ่านไม่อินไงมึง เพราะเราอยู่ในยุคที่ฟีลลิ่งว่า "แม่งสวยตรงไหนนนนนนน"
แต่ในยุคสมัยนั้นมันสวยไง สรุปคืออย่าคิดมาก มันแฟนตาซีตั้งแต่ย้อนเวลาแล้ว
จะมโนยุค มโนบริบทต่างๆขึ้นมาเองแต่มันเมคเซนซ์ก็ช่างมันเหอะ ฮา
ป.ล. เมคเซนส์นี่หมายถึงข้อมูลแบบดูสมจริงนะ ด้านข้อมูลบ้านเมืองการปกครองไรงี้ ไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง
เนื้อเรื่องนี่กูขอโนคอมเมนต์ เพราะแล้วแต่คนบางเรื่องคนอวยกันนักหนากูว่าแม่งไม่สนุก จบ 55555555

แล้วพวกสาวงามในวรรณคดีไทยต่างจากค่านิยมสมัยปัจจุบันมั้ยวะ คือ เห็นบรรยายว่าเอวบางร่างเล็กกันทั้งชายทั้งหญิง แค่เพิ่มออฟชันกินหมากเฉยๆ

>>227 วรรณคดีไทยปัจจุบันชำระกันตอนต้นกรุงรัตนโกสินธุ์น่ะ
ก็ค่านิยมครือๆ กับปัจจุบันหลายอย่าง ยกเว้นเรื่องบุฮี้ลูกครึ่ง

แบบ>>228 แล้วเพิ่มผิวเหลือง ยิ่งเหลืองเหมือนขมิ่นยิ่งสวย ภาพบนกำแพงวัดวาดนางฟ้าไว้เหลืองๆ เพราะค่านิยมนี้ละ

สมัยนั้นนิยมชายสวยด้วยรึเปล่า พระลอ อิเหนา อุณรุท พระลักษณวงศ์ พระราม ตัวละครชายในวรรณคดีมักจะงาม โดยเฉพาะพระลอนี่บรรยายว่างามหยาดฟ้ามาดินเลยว่ะ

ชายในวรรณคดีงามจนชายหลงอ่ะมึง

>>231 แบบเรื่องอิเหนาสินะ

คือมีสเน่ห์ต่อทุกเพศเลยว่างั้น ทุกสายพันธุ์ด้วยมั้ง 555

ยักษ์ก็มาหลงรัก เงือกก็รัก กินรีก็รัก แทบทุกสายพันธุ์เลยว่ะ

วันนี้กูไปเจอหนังสือเล่มนี้มา http://www.nanmeebooks.com/book/online_cat1_detail.php?bid=3102&isbn=0404-03-2
เปิดอ่านดูก็โอเคนะ แถมจั่วปกว่าได้รางวัลที่ญี่ปุ่นด้วย พลิกไปด้านหลังตกใจหมด!!
125บาท!!! วรรณกรรมเยาวชนแปลจากภาษาญี่ปุ่นราคาร้อยกว่าๆ (ที่กูเจอพิมพ์ปี 53) เล่มก็ไม่บางนะ สองร้อยกว่าหน้ากำลังเหมาะมือ เนื้อกระดาษก็ไม่ขี้เหร่ กูนี่คิดในใจว่าทำไมถูกจังวะ ขนาดวรรณกรรมเยาวชนรางวัลแว่นแก้ว ราคายังประมาณ 165เลยว่ะ (ขนาดไม่มีค่าแปล)

>>235 ปกน่ารักจัง กำลังคิดว่ามันถูกเพราะเนื้อหาดูเด็กๆปะ

>>236 เดาว่าสำนักพิมพ์ ทำแบบไม่เน้นกำไรมั้ง หรือไม่ก็ยอดพิมพ์เยอะเน้นขายได้เยอะๆ(เพราะราคาถูก)
เพราะเท่าที่อ่านคุณภาพมันเกินราคาร้อยกว่าๆแน่ กระดาษเนื้อดี มีค่าแปล ค่าภาพประกอบ ค่าแปลนี่อาจจะไม่ได้แพงมากเพราะเป็นวรรณกรรมเยาวชนภาษาไม่ยาก

>>235 ดูแนวเรื่องก็น่าสนใจนะ กูซื้อเก็บไว้ดีกว่า ไม่เสียหลาย

>>235 เป็นนิทานบังคับอ่านของรรไหนป่าว

ว่าไป พวกมึงชอบหนังสือนอกเวลาเล่มไหนบ้างวะ กูชอบอยู่กับก๋งว่ะ อ่านแล้วเห็นภาพคนสมัยก่อนดี

>>240 กูชอบนิกกับพิม อยู่กับก๋งก็ชอบนะอ่านแล้วหิวข้าวต้มดี

พยัฆราชซ่อนเล็บภาคสอง เล่ม 12 นี่จะออกเมื่อไหร่วะ
กูลงแดงจะตายแล้ว

>>241 กูชอบนิกกับพิมเหมือนกัน ตอนเด็กคิดว่าหมาเขียนจดหมายกันจริงๆ โตมาถึงรู้ อ้าวคนเขียนนี่หว่า ก็ว่าอยู่หมามันจะเขียนได้ไงวะ5555555

กูชอบผู้หญิงคนนั้นชื่อบุญรอดว่ะ เจ๊แกเด็ดขาดดี
นิกกับพิมกูก็ชอบนะ แต่ไม่ได้เป็นหนังสือนอกเวลาสมัยกูเรียน
เสียดายยย

>>243 กูว่าเทคนิคการเขียนเขาดีนะ อ่านแล้วนึกภาพเป็นความคิดของหมาสองตัวได้สนุกมาก ตอนจบก็น่ารักยิ่งตอนพระเอกทนเขียนเป็นนิกไม่ไหวแล้วต้องถามนางเอก งุงิมุมิในหัวใจกูวัยใสตอนนั้นดี แต่เทียบแล้วกูชอบฝั่งนิกมากกว่า ตอนอยู่ป่ามีอะไรตลกๆ เยอะดี

อ้ออีกเรื่องที่กูชอบคือ จดหมายจากเมืองไทย แต่เป็นหนังสือนอกเวลาของพี่ว่ะ แต่ไปเอามาอ่านสนุกดี ตอนนั้นชอบลอดลายมังกร เลยหาแนวนี้มาอ่านต่อ เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็กก็ชอบ ว่าไปสมัยนี้นิยายรุ่นใหม่ๆ มีเขียนแบบนี้บ้างมั้ยเนี่ย (ไม่ได้ถามเชิงแขวะนะ กูแค่พูดแล้วคิดถึงอยากอ่านแนวย้อนยุคที่เล่าวิถีชีวิตคนสมัยก่อนน่ะ)

หนังสือนอกเวลากูเท่าที่จำได้ก็เรื่องมอมวะ แบบกูเศร้าแทนหมา กูชอบการบรรยายด้วยความคิดหมา ความซื่อสัตย์ของหมาเอยแบบนายแม่งอยู่อดๆส่วนตัวเองมีบ้านสบายแล้วหมาก็ยังตามอะ
อีกเรื่องตอนม.ปลายก็หนังสือไซไฟของวินวะ ส่วนตัวรู้สึกไม่ชอบเท่าไร กูไม่ชอบความรู้สึกที่มันยังไม่วิทย์เท่าไรเลยนะ มันไม่น่าเรียกว่าไซไฟวะมันเหมือนเรื่องแนวสอนๆ+ศาสนามากกว่า

>>240 อยู่กับก๋ง มอม >>246 จดหมายจากเมืองไทยเพิ่งมาอ่านตอนทำงาน ก็หนุกดีนะ กูชอบอ่านนิยายเก่าๆ เพื่อจะดูว่าสำนวนภาษาในยุคก่อนมันต่างจากสมัยนี้มากมั้ย เท่าที่เคยอ่าน นิยายที่ภาษาโบราณหน่อยก็ขุนศึกกับละครแห่งชีวิต ส่วนข้างหลังภาพนี่เขียนหลังละครแห่งชีวิตไม่ถึง 10ปี แต่ภาษาก็ว่าไม่ค่อยโบราณเท่าไร(แต่บทสนทนาของนพพรกับคุณหญิงนี่ภาษาสวยจนกูสงสัยว่าคนสมัยก่อนคุยกันแบบนี้หรือว่ามันเป็นภาษานิยายของมันเอง)

>>245 กูชอบฝั่งนิกเหมือนกัน มีเรื่องสนุกเยอะกว่า ยิ่งตอนถ่ายหนังที่นิกต้องเล่นเป็นเสือนะ 55555555555 แล้วฝั่งนิกมันมีตัวละครเยอะด้วยมั้ง มีหมาตัวอื่นอีก ส่วนฝั่งพิมมันไม่ค่อยมีไรเลย บางช่วงดูเครียดๆอีกมั้ง

>>247 มอม กูอ่านแล้วร้องไห้ เศร้าสัสๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ตอนจบมอมได้เจอเจ้าของนี่กูดีใจนะ แต่ก็เศร้าแทนเจ้าของใหม่ด้วย จะคิดถึงมอมบ้างมั้ยนะ

มึง กูเจอนี่ในมู้นินทาเด็กดีว่ะ

https://fanboi.ch/netwatch/1804/931/

กูก็เเอบตะหงิดๆกับอะไรหลายๆอย่างของกลุ่มนี้มานานละ สรุปไม่ได้คิดไปเองซินะ

>>251 กูแค่คุ้นๆชื่อ แต่ไม่เคยไปอ่านของพวกนั้นสักคน ดูๆแล้วรู้สึกไม่ชอบยังไงก็ไม่รู้

>>251 กูอยากบอกว่ามึงอย่าเชื่อคำพูดในโม่งมากนัก มึงไม่มีทางรู้หรอกมันจริงไม่จริงมันไม่มีเครดิตอะไรเลย

>>253 มึงพูดก็มีเหตุผล เออ จู่ๆกูก็นึกถึงความซื่อ(?)ของตัวเองในวัยเด็กว่ะ เเบบตอนนั้นนี่คิดว่าเขียนนิยายส่งให้สนพ. ได้ตีพิมพ์ ได้ชื่อเสียงเเละเเฟนคลับ ได้ความชื่นชม ได้รู้สึกโดดเด่นมีอะไรอวดมากกว่าพวกอายุเท่ากันไรงี้ รู้สึกโลกนักเขียนนั้นช่างน่าเข้าไปอยู่ซะจริง ทว่าพอโตขึ้นเริ่มเห็นอะไรหลายๆอย่างก็ชักปลงเเล้วว่ามันไม่ได้สวยงามเหมือนที่วาดฝันไว้เลยว่ะ 555

>>251 ใครคือป.และ ด. กูงงๆไม่ค่อยเข้าใจ

>>255 ป.คือโป่ง บ.ก.เมจิค
ด. เค้าบอกมาแค่นี้ คือบ.ก.สถาคนใหม่
เห็นนินทาว่าแก่งแย่งชิงดีกันไรงี้

กูไม่สนใจภายในมันจะกัดกัน เด้งใคร หรืออะไร ตราบใดที่หนังสือที่กูตามมันยังออกให้กูอ่าน

>>256 กูก็นึกว่าด.ป.นี่หมายถึงดอกป็อบซะอีก 55555555

ขอคำปรึกษาหน่อย กูอยากเขียนนิยายที่พระเอกยันเดเระและโรคจิต รักคนรักของมันมากเกินไป เกินพอดี แต่กูยังไม่เข้าใจความว่ายันเดเระเท่าไหร่ว่ะ คือมันอยู่ในขอบเขตไหน มันความหมายเดียวกับกุโระป่ะ แล้วทำยังไงถึงจะเป็นความยันที่พอดีไม่จูนิเบียววะ เพื่อนกูแนะให้อ่านการินแต่กูว่ามันจูนิเบียวมากกว่ายันเดเระว่ะ

นอกจากเด็กดีแล้วใครอ่านนิยายที่เว็บไหนกันอีก วานบอก

>>259 "ยันเดเระ"คือรักมากจนไม่อยากให้คนอื่นรอบๆคนที่รักเข้ามายุ่มย่าม ห้ามทุกคนเข้าใกล้ อาจนำไปสู่การทำร้ายหรือฆ่าคนรอบข้างคนที่รักได้ หรือหนักเข้าก็อาจทำร้ายตัวคนที่รักด้วย ยันเดเระไม่ได้ชื่นชอบการละเมิดร่างกายคนอื่น แต่ถ้าต้องทำก็จะทำ มันเป็นการทำลายทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองได้สมหวังในรัก ชอบที่ตัวเองควบคุมสถานการณ์ให้คนรักอยู่ในมือตัวเองคนเดียวได้

ส่วน "กุโระ" นั้นไม่จำเป็นต้องมีความรักมาเกี่ยวข้องก็ได้ เป็นแค่ลักษณะของความต้องการที่จะทำร้ายร่างกายคนอื่นในระดับที่รุนแรงกว่าSM คือSMแค่เจ็บ เป็นแผล มีการทรมานจิตใจร่วมด้วย แต่กุโระจะเล่นถึงพิการหรือตาย สมมติว่าถ้ามีฆาตกรคนนึงจับสาวมาข่มขืนแล้วฉีกทึ้งเนื้อจนเละไปด้วย ฆาตกรอาจจะไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้น แต่แค่การได้ละเมิดร่างกายของอื่นถึงขนาดนั้นมันทำให้เขาสาสมใจที่สุดแล้วเท่านั้นเอง แต่แนวกุโระที่มีความรักปนอยู่ด้วยก็มีเหมือนกัน กูมองว่ากุโระแบบมีความรักอยู่ด้วยมันคือการพยายามทำให้อีกฝ่ายยอมรับ แต่ตัวคนทำไม่สามารถทนรับคำตัดสินจากอีกฝ่ายได้ เลยละเมิดร่างกายของคนที่ชอบอย่างรุนแรงเพื่อให้รู้สึกว่าอีกฝ่ายยอมให้เขาทำขนาดนี้เลยนะ มันเลยทำให้รู้สึกว่าได้ครอบครองอีกฝ่ายโดยแท้จริง เพราะไม่เคยมีใครคนอื่นมาทำกับร่างกายของคนที่ตัวเองรักถึงขนาดนี้มาก่อน เหมือนอีกฝ่ายยอมรับเขากลายๆ ขัดขืนไม่ได้ ไม่มีคำปฏิเสธแน่ๆ อย่างเคสฆาตกรที่ยกมามันก็เป็นเหมือนการแสวงหาการยอมรับเหมือนกัน แต่เป็นในรูปแบบของการถูกยอมรับว่าตัวเขามีอำนาจเหนือกว่าอะไรแบบนี้ (อันนี้กูตีความเองนะ)

>>261 โอ้ กระจ่างเลย ขอบคุณมาก

กุขอ KY แพรพ
มู้นินทาบอร์ดเด็กดีย้ายไปไหนวะ เห็นครบพันแล้วแต่ไม่มีใครตั้งใหม่ หรือกุหาไม่เจอเอง??
วานเพื่อนโม่งที่รู้ช่วยบอกพิกัดหน่อย จาก โม่งขี้เสือก

>>263 เนทวอชเป็นระบบจะตั้งทู้ใหม่ต้องขอแอดมินในห้องเมต้า ช่วงนี้เขาไม่อยู่การยื่นขอต้องรอไปก่อน เหตุที่ตั้งเองไม่ได้เพราะห้องนั้นเรื้อนมากเอะอะอยากโจมตีใครตั้งแหลกอย่างรกเขาเลยล้อคห้ามตั้งกระทู้กันเอง เข้าใจราวนี้

>>264 เช่นนี้นี่เอง กระจ่างแล้ว ขอบคุณเพื่อนโม่ง

>>263 ตามปกติถ้าแอดยังไม่มา ให้เอากระทู้เก่าที่ร้างๆมาคุยดันก่อนในห้อง net เหลือเพียบ

>>266 >>263 มีโม่งขุดกระทู้ Drama watch มาใช้นินทาเลเยอร์กับนินทาเมด จะไปแจมก็ได้นะเพราะดูๆแล้วมันเป็นกระทู้นินทาเฉพาะกิจระหว่างรอแอดมิน

>>261 กูชอบนึกว่าซาดิสม์มาควบคู่กับกุโระทุกที

>>263 กูขุดให้แล้วนะ

เห็นรับประกวดวาดภาพบารามอสปกใหม่ชิงเงิน50000 ครบรอย12ปีว่ะ แสดงว่าอีกไม่นาจะมีปกใหม่มาตีตลาด

>>270 รียูสเยี่ยงแฮร์รี่ พอตเตอร์เลยนะสัส55555

>>271 5555+ มันดังสุดในหมู่นิยายแฟนซีไทยทำไงได้ว่ะ ดูแล้วอีก10ปีหน้าก็จะมีปกใหม่เรื่อยๆแหง ถ้ามันยังไม่ตายไปจากใจคนอ่านอ่ะนะ
แต่มีปกใหม่คงเรียกลูกค้าใหม่ๆด้วย เห็นรายละเอี่ยดภาพประกอบสี่สี (Pinup) ภาพตัวละครย่อส่วน (SD, Chibi) กูว่าคงออกมาแบบมีบล๊อคด้วยเผลอๆ

50,000 นี่ค่าจ้างชัด ๆ 5555

>>270 พอเห้อะ แค่จัดอีเว้นท์พิเศษก็พอแล้วมั้ง จะออกอะไรนักหนา ไม่อยากนึกถึงเซวีน่าเล้ย ว่าแต่ลิขสิทธิ์นี่ขายขาดปะวะ เห็นทำเอาเงินจัง

เมื่อก่อนนิยายสถาแทบไม่มีภาพอะไรเลยนอกจากปก แต่เดี๋ยวนี้นี่อะไร นอกจากปกก็มีพินอัพ ภาพประกอบอยู่หน้าแรกๆ ตัวจิบิ บลาๆ เยอะแยะไปหมด ดูยังไงก็พยายามล่อลวงชัดๆ

>>275 แล้วก็ล่อลวงสำเร็จด้วยนะ
จาก โม่งที่เห็นภาพปกสวยๆแล้วหลงรักจนต้องซื้อมาให้เสียใจเล่นทีหลัง

บารามอสอ่านฟิคสนุกกว่าเรื่องหลักว่ะ เรื่องหลักกูอยากตบกระโหลกคาโลชิบหาย

>>277 ขอวาร์ป กูไม่เคยเจอฟิคป่าละเมาะสนุกๆเลย

กูว่าถ้าปกใหม่มันสวยมากๆ แถมมีภาพเสริมเยอะแยะ กูก็ยอมโดนล่อลวงนะ นึกถึงอารมณ์ตอนมึงเห็นแฮร์รี่ พอตเตอร์ ปกใหม่ทุกๆปีดู 555555

>>278 กูชอบของ foxilla คาโลเฟรินน่ารักชิบหาย อีกเรื่องก็ใบชาเจ็ดสีที่ลอเรนซ์กลายเป็นหญิง แล้วก็หัวขโมยแห่งคาโนวาลรุ่นลูกคาโลอะ แต่คนแต่งสามเรื่องนี้เลิกเขียนบารามอสกันไปหมดแล้วมั้ง

>>277 กลับกัน กูอยากตบเฟริน 555

ค่านิยมพระเอกแฟนตาซีต้องเย็นชา นางเอกต้องแสบซ่ากวนตีนในนิยายแฟนตาซีเด็กดีนี่มากจากไหนวะ บางเรื่องที่กูอ่านนี่รู้สึกอยากตบนางเอกฉิบหาย ลามปามสัส ส่วนพระเอกนี่แม่งเหมือนเอาป้ายโฆษณามาเป็นพระเอก ไม่ว่าจะเกิดสถานการณ์อะไรก็นิ่งตลอดเวลาเหมือนกล้ามเนื้อหน้าตายยกแผง

>>282 ชี้ไปที่บารามอสหรือมีเรื่องไหนก่อน?

>>282 บารามอส+เซวีน่าแน่ๆ เพราะกูเห็นสองเรื่องนี้ดัง เรื่องอื่นก็มีพระเอกเย็นชา นางเอกร่าเริงสดใสจนกลายเป็นความงี่เง่า ตามมาเป็นขบวน
>>281 เออ เฟรินด้วย อีตอนขโมยเพชรออกมาจากหมู่บ้านกินคน แม่ง.....กูอยากจะยื่นมือทะลุเข้าไปในหนังสือ เพราะมึงคนเดียวทำให้คนอื่นเขาเดือนร้อน จะว่าไปความวุ่นวาย+การที่ทำให้ชาวบ้านเขาซวยไปด้วยก็มาจากเฟรินคนเดียวเลยนี่หว่า

เมื่อก่อน กูเเม่งไม่อยากให้เฟรินคู่คาโลมาตลอด ไม่รู้ทำไม ตอนเเรกเป็นชายก็โอเค เฮฮาดี เเต่พอเป็นหญิงเเม่ง... หมั่นไส้โว้ย คาโลไม่คู่ควรซักนิด เเต่เดี๋ยวนี้นี่เเบบ เออ คู่ๆกันไปเหอะ ไอ้เย็นชากับยัยจอมซ่าดีเเต่หาเรื่อง

>>283 เกือบทุกเรื่องเลยนะที่มันจะมาขนบนี้ โดยเฉพาะสายโรงเรียนเวทมนตร์นี้เหมือนเป็นเกณฑ์ว่านางเอกต้องชอบหาเรื่องส่วนพระเอกต้องเย็นชา...

กูว่ามันเหมือนๆกับพวกนิยายออนไลน์รึเปล่าที่พระเอกต้องโชคดี ได้ของเทพ เกรียนไรพวกนี้
เหมือนเรื่องแรกมายังไงเรื่องหลังๆก็มาตามขนบเรื่องแรกหมด

แต่ส่วนตัวกูนะ บารามอสกับเซวิน่านี่สุดยอดสุดในสายนี้ล่ะ อ่านแล้วอยากกราบพระเอกซักวันละแปดครั้ง มึงทนนางเอกได้ยังไง

>>285 ไอ้เย็นชากับยัยจอมซ่าดีเเต่หาเรื่อง พอเรียกแบบนี้แล้วไมดูเป็นนิยายแจ่มใสเลยแฮะ

ช่วงบารามอสกับเซวีน่าดังยังไม่เท่าไหร่
แต่หลังจากนั้นก็ตามมาอีกเพียบ

>>287 เออคล้ายๆแนวเกมออนไลน์เหมือนแรกๆเป็นแนวยังไงหลังๆก็แบบนั้น
>>289 แจ่มใสกุยังอ่านอยู่นะเฮ้ยอ่านแค่ของLC แต่ก่อนกุยอมรับว่าเคยอ่านเรื่องแรกของเขาแล้วแบบ....
ไอ้เรื่องดีเจอะไรนั้นอ่านไม่จบ... แต่หลังๆเขาแต่งพัฒนาขึ้นจนกุชอบ(บางเรื่องนะที่ชอบ)
กุเชื่อว่ามีหลายคนที่อ่านนิยายได้หลายแนว (ไม่ได้อ่านอยู่แนวเดียว)

>>291 เรียก LC คิดตั้งนาน อ้อ ลูกชุบสินะ กูมีอ่านช่วงนึงนะ แต่เดี๋ยวนี้เลิกไปละ หลังๆ ไม่ค่อยมีที่ถูกใจ

ที่ทักชื่อเหมือนแจ่มใสไม่ได้แง่ลบอะไรนะ กูเองก็อ่าน ออกจะนับถือคนเขียนพวกนี้ที่แม่งเขียนกันไว เขียนได้หลายต่อหลายเล่มจนหาเลี้ยงชีพตัวเองได้ด้วย แต่เนื้อหาสนุกหรือมีสาระมั้ยต้องแยกเป็นคนๆ และจริตคนอ่านไปน่ะนะ

แจ่มใสนี่จำได้ว่ามีเรื่องหนึ่งที่นางเอกเผาบ้านตัวเองเพื่อให้พระเอกมาช่วย คือหลังจากกูอ่านเรื่องย่อจบกูก็โยนแม่งเข้าชั้นหนังสือไปเลย เป็นความอัปยศวัยเด็กของกูจริงๆที่หยิบมันมาดู

>>293 กูรู้สึกว่าแบบนี้แม่งโรคจิต+เรียกร้องความสนใจชิบหายเลยว่ะ

>>293 เอาไปเสิร์จตามที่มึงว่า

https://www.facebook.com/jamsaibookfan/photos/a.258389914179712.68940.109984705686901/610045515680815/

เรื่องนี้ใช่ไหมมึง....

>>295 ทำไมกูนึกถึงคำถามจากเรื่องเล่า ที่ผู้หญิงเจอผู้ชายถูกสเปคมากในงานศพ แต่ก็ไม่ได้ถามชื่อหรือถามว่าเป็นคนรู้จักญาติคนไหน....ถ้าอยากเจอผู้ชายคนนั้นอีกจะทำยังไงดี อาทิตย์ต่อมาก็มีงานศพน้องสาวของเธอ เพราะอยากเจอผู้ชายคนนั้นเลยฆ่าน้องสาว เผื่อว่าเขาจะมางานศพอีก
ตรรกะเดียวกันเป๊ะ

ความคิดเห็นที่ 94 จากคุณ Guest | 27/12/2556 13:27:56
คะแนนที่ให้ [ ]
สนุกมากๆๆเลย แซคน่ารักสุดๆ >< คห.75 นักเขียนเค้าก็มีแนวมีความคิดของเค้าแตกต่างกัน ถ้าอยากให้เหมือนเล่มนู้นเล่มนี้ก็ไปอ่านของนักเขียนที่แต่งเรื่องที่คุณชอบเถอะค่ะ.

เอิ่ม...........

เเล้วนี่คือเหมือนเพลงเคธี่ เพอร์รี่จริงๆใช่ปะ

http://www.jamsai.com/product/2050-t-g-i-f-สืบรักปักหัวใจ-ใครคนไหนที่ใช่เธอ

>>298 ชื่อหนังสือ T.G.I.F ชื่อเพลงก็ T.G.I.F. เหมียนกัน
ไม่ได้อ่าน แต่พล็อตคล้ายๆ mv เพลง Last Friday Night เลยแฮะ

>>295 เชรี่ยยย กูสงสารผู้ชาย ถ้าต้องเจอผู้หญิงแบบนี้ว่ะ

>>295 กูอ่านแล้วดันนึกถึงเรื่องโอชิจิในการ์ตูนนักรักโลกมายาที่เจอกับพระเอกตอนอพยพหนีไฟไหม้ไปอยู่ในวัด จากนั้นนางก็ลงมือเผาเมืองเอโดะแม่งอีกรอบจะได้ไปเจอพระเอกอีกหน สรุปว่าพล็อตนางเอกล้างผลาญทำอะไรไม่คิดนี่โคตรคลาสสิคสินะ

เรื่องย่อแค่โปรยเฉยๆ ป่ะว่านางเอกมันเพี้ยนๆ แต่มันแค่คิด เนื้อในอาจไม่ได้เผาจริงก็ได้? รมณ์แค่เขียนคำโปรยให้คนอยากอ่านข้างใน

>>302 เผาจริงมึง มีตัวอย่างอ่านในเด็กดี เผาห้องดูดาว เผาบ้านต้นไม้ เผาถังไม้ เผาเพิงเก็บของ
อยากเจอเขาอีกจัง ...เผาบ้านอีกดีกว่า

>>302 อีเหี้ย อยากเจอผู้ชายจนต้องเผาบ้าน ถามจริงนางอยู่คนเดียวป่าววะ แล้วมันไม่มีทางอื่นรึไง ไปหาหรทอโทรหลอกก็ได้นี่นา คือทำไมต้องเผาบ้าน ไม่กลัวคนอื่นมองว่าบ้ารึไงวะ

ชี้ผิด >>303
เออ จริงๆทำอย่างอื่นก็ได้นี่ เห็นหนังฝรั่ง เวลาแมวขึ้นต้นไม้ลงไม่ได้ก็เรียกดับเพลิงนะ เอาแมวติดต้นไม้บ่อยๆให้มาช่วยยังดูโอเคกว่าอีก 555

>>303 แหมได้แนวคิดมาจากเรื่อง โอชิจิ สาวขายผักป่ะเนี้ย เผาเมืองเอโดะเพราะจะได้เจอคนที่ชอบอีกครั้ง

>>303 สัส กูเงิบบบบ ถ้าแค่คำโปรยยังพอให้อภัยเพราะอีแนวๆ นี้ชอบเขียนคำโปรยให้น่าสนใจข้างในไม่มีห่าไร อันนี้แม่งเสือกมี กลายเป็นไม่มีสามัญสำนึกแทน

กูค่อนข้างแปลกใจมากกว่าว่าได้ตีพิมพ์ได้ยังไง....

>>308 คนเราก็มีความอยากเสพของแปลกเป็นธรรมดา

กูว่าโครงเรื่องมันเหมือนโอชิจิ สาวขายผักมากๆเลยว่ะ หลงรักผู้ชายตอนที่ไฟไหม้แล้วเขามาช่วยไว้ อยากพบอีกครั้ง
แต่ไม่รู้ต้องทำยังไงเลยเผาเมืองอีกรอบซะเลย จะได้เจอกันอีก

อืม จะว่าไงดีล่ะ กูลองอ่านเรื่องย่องานนางนี่มี 'เหมือน' หลายเรื่องนะ ทั้งออซ ทั้งเพลงเคธี่ แล้วอีเรื่องเผาบ้านนี่อีก

กูว่าถ้าเป็นการเผาบ้านเพื่อแสดงความคลั่งรักแบบไม่ธรรมดาหน้ามืดตามัวอย่างโอชิจินี่พอเข้าใจได้นะ แต่แสดงความเป็นตัวละครแบ๊วๆ ใสๆ แต่เสือกเผาบ้านเรียกร้องความสนใจนี่มันไม่น่าใช่ล่ะ

>>309 ไม่กูแปลกใจมากว่าสำหรับ สนพ ที่กระทั่งเด็กประถมก็อ่านได้ ปล่อยผ่านแบบนี้จะดีเหรอวะ แต่เอาเหอะแม่งพิมพ์ไปแล้ว

นางเอกเสือกเป็นอย่างที่ >>312 ว่าไว้ซะด้วยดิ คือทำเหมือนมันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่ได้ทำอะไรผิดมากมายอะไรอย่างเงี้ย
พอพระเอกห้ามๆไม่ก็ทำเป็นบ้องแบ๊วไม่รู้ไม่สน กูอ่านละอยากบ้องหู

http://www.beartai.com/news/game-news/61207
กุขอ ky หน่อย คืออิเหี้ย มึงจะขายเรื่องเดียวเปลี่ยนปกใหม่แปดล้านรอบเลยหรอ? นิยายเรื่องอื่นแม่งไม่มีแล้ว?

>>315 ผิดลิงค์นะมึง แต่เดาว่าบารามอสสินะ
จะว่าไปมันไม่มีเรื่องไหนที่จะเป็นตำนานพิมพ์แล้วพิมพ์อีกแบบบารามิส เซวีน่าหน่อยเหรอวะ

กูกำลังจะุถามเลยว่า >>315 แปะลิงค์ผิดหรือกูตามมุกไม่ทัน

>>312 ถ้าพระเอกมันไม่รับรักนางเอก ต่อไปอีนี่มันต้องได้ฆ่าคนแน่ๆ จากแนวคิดเผาบ้านแล้วจะได้เจอเขาเนี่ย โรคจิตชิบหาย

http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/news/1/2427/Baramos-Awards
>>316 >>317 สัสเขินเลย โทด กุแปะใหม่

กูสงสัยเลยว่าพิมพ์ใหม่แบบนี้คนเขียนได้ตังค์เพิ่มด้วยมั้ย ต้องได้สิใช่มั้ย หรือขายให้สำนักพิมพ์แล้วก็ถือว่าสำนักพิมพ์มีสิทธิ์ขาดวะ? แล้วคนเขียนบารามอสเขาหายไปไหน ไม่เขียนอะไรอีกเลยเหรอ

>>320 นั่นดิ เห็นขายเอาๆ กูว่าขายลิขสิทธิ์ให้สนพ.ขาดเลยว่ะ คนเขียนเคยมีผลงานอีกสองสามเล่มเเล้วก็หายไปเลยว่ะ
>>312 มีเเต่คนชมนะมึง เเซคกับโคลอี้น่ารักโง้นงี้

>>321 ชม...ไม่คิดว่าอีนี่โรคจิตมั่งเหรอ

>>322 มึงลองไปดูความเห็นในหน้านิยายเรื่องนี้ของเว็บเเจ่มใสมันดูดิ...

เควายนิด กูถามหน่อย มีใครอ่านดาร์คแฟนของสถาบ้าง เห็นออกมาสามเรื่องมีเรื่องไหนสนุกไหม แล้วมันดาร์คขนาดไหนเผื่องานหนังสือกูจะลองไปซื้ออ่าน

>>322 อีนั่นน่ะโรคจิต ที่กูอ่านแจ่มใสเนี่ยกูชอบผู้ช้ายยยยยยยยยยยยยยยยย เอามานั่งวิ้งวั้งฟรุ้งฟริ้งง

แต่ของพองโก้ก็ดีนะแกร นางเอกบางคนก็ตั้ลล้าคคค
//กูจะโดนเพื่อนโม่งรุมไหม ไม่เนอะ ;w;

เดี๋ยวนี้เลิกอ่านละ แพง หมดงบ หยุดซื้อแจ่มใสแล้วไปถลุงกับการ์ตูน5555555555

>>325 แต่พระเอกบางคนก็ประสาทแดกเหมือนกันนะ โดยเฉพาะพระเอกของอีฮิเดโกะ อ่านแล้วอยากเตะพระเอกชิบหาย ทำตัวดอกทองไม่แพ้นางเอกเลย

พวกมึงรู้จักเรื่องฮาวทูบีเกมไอดอลมั้ยวะ นิยายในเด็กดี พิมพ์กับสถาพรแต่ยังไม่วางแผง
เออ... พวกมึงไม่น่าอ่านเด็กดี แต่กูอ่าน กูอยากบ่น
กูเสียดายชิบหาย ไอเดียแม่งดี แต่คนเขียนแม่งนำเสนออะไรวะเนี่ย T____T
พล็อตเรื่องแม่งเหมือนจะดึงเข้าจุดพีค แล้วก็ดันไปแข่งเกมกันยาวๆ สัด ปมมึงล่ะ.... พลังประชาชนในเรื่องนี้ยิ่งเหมือนเสียงแมลงหวี่ พวกมึงชูป้ายประท้วงกัน 3 วัน แล้วก็ไปนั่งเชียร์เกมต่อ... น้ำตาจะหลั่ง
กูเสียดาย เสียดาย เสียดาย กูชอบไอเดีย ทำไมมึงย่ำยีนิยายตัวเองแบบนี้ มึงหยิบเหตุผลใส่กลับเข้ามาในเรื่องด้วยสิวะ!

>>326 ฮิเดโกะกูเลิกอ่านนานแล้ว55555 พระเอกเลวจัดรับไม่ได้ เดี๋ยวปลุกปล้ำเดี๋ยวอะไรไม่รู้ ทุกวันนี้กูยังไม่เข้าใจพวกที่ชอบอ่านแบบนี้ มาโซกันหรอ

กูโลกสวยไสยๆ ชอบอ่านอะไรกุ๊กกิ๊ก <3 แต่แตมรี่นี่เบื่อแย้ว พล็อตซ้ำๆ สนุกแค่ภาษาเอง

>>327 กูอ่าน....
กูชอบเรื่องนี้แต่ช่วงหลังดูมันดร็อปลงเหมือนคนเขียนออกนอกทะเลไปแล้ว... กับความไม่สมเหตุสมผลแบบที่มึงว่า

กู...นับวันยิ่งรับไม่ได้กับนิยายที่วางแผงในเซเว่น เซเว่นน่ะมันมีทุกที่นะ จะวางขายนิยายก็ช่วยคัดเรตหน่อยเหอะ ล่าสุดมีคนแชร์มา ปกเป็นรูปการ์ตูนพระนางกอดกัน นางเอกนมทะลักมาก ด้านหลังก็เขียนคำโปรยแต่เรื่องนม เสียงคราง บนเตียง อย่างน้อยเอาปกอื่น เด็กๆ เข้าจะได้ไม่สะดุดตา อิดอก จะว่ากูโลกสวยก็ได้ แต่กูไม่โอเค

>>329 กูเศร้าใจ แม่งออกทะเลไปอย่างที่มึงว่า กูล่ะอยากให้แม่งรื้อพล็อตรีไรท์ใหม่ตั้งแต่ตอนที่ 20 แต่คงเป็นไปไม่ได้ ช่วงแรกๆ กูกรี๊ดมาก แทบจะไปขอลิขสิทธิ์เขามาทำเกม ตอนนี้กูเหลือแค่เข้าไปดูนานๆ ทีว่ามันเฉลยตัวจริงพระเอกรึยัง..

>>330 ทำไมกูรู้สึกเฉยๆ วะ พวกมึงโวยวายกันเหมือนมันเพิ่งมาวางขายเอาปีสองปีมานี้ แม่งอยู่คู่ฟ้าเมืองไทยมาตั้งแต่ร้านดอกหญ้ายังไม่เจ๊งด้วยซ้ำ

>>330 เห็นรูปเดียวกันเเน่ๆ 5555 มีอยู่ครั้ง กูไปเซเว่นเลยลองหยิบมาดูเล่นๆ ราคาไม่ถึงร้อย เนื้อเรื่องก็เเนวๆ...นั่นเเหละ เเต่ที่กูอึ้งคือสนพ.เว้ย ในเครือสถาพรอะมึง กูเเบบนี่จับไลน์นี้ด้วยเหรอวะ ไอ้นิยายเรทราคาถูกเล่มเล็กๆตามร้านสะดวกซื้อเนี่ยนะ

>>330 นี่ยังดีนะมึงที่มันบรรยายเป็นภาษาคน กูเคยเจอนิยายเย็ดแต่มีอีโมติค่อนว่ะ เช่น อ๊าาา เราเสียวจัง =[]=!!!! เราใกล้จะเสร็จแล้วนะ >w<
กูจัดให้เป็นนิยายตลกไปแล้ว 5555555555555555

>>334 อ่านแล้วเซ็กส์เสื่อมพอๆ กับคนที่แฟนร้องเพลงแฮมทาโร่ระหว่างมีอะไรกันเลยว่ะ...

>>334 เชี่ย อันนี้ฮา น่าอ่าน 5555555

แจ่มใสนี่มีเรื่องไหนที่เนื้อหาหลุดโลกเมื่ออีเผาบ้านกับอีอยากขาวบ้างวะ กูอยากรู้ว่าคนไทยจะครีเอทได้ขนาดไหน

>>337 มีนางเอกฟลุคไปเป็น ผจก วงเกาหลีแล้วแฟนคลับอิจฉาเลยผลักนางตกเหวที่เต็มไปด้วยฝูงหมาป่า และพระเอกโดดลงไปช่วย (เรื่องนี้มีโดนพระเอกจับโยนลงทะเลเจอฉลามด้วยนะ) สมองตีบตันเขียน

>>338 หะ...ห๊ะ อะไรนะ!!

>>337 นางเอกสามคนตกงานตกอับเลยไปขโมยรถเจ้าชายสามคนของประเทศเกาหลีจะเอาไปขายหวังจะหาเงินทำทุนและเอาไว้แดก แต่เจ้าชายจับได้เลยให้มาเป็นแฟนกันในรั้วโรงเรียน สุดท้ายนางเอกสามคนก็หนีไปทั้งๆที่รักกันแล้ว เจ้าชายเลยให้คนไปตามจับมาขึ้นศาล ตอนจบก็สารภาพรักกันในศาลและแต่งงานกัน.....by หัวสมองตีบตัน

>>340 wtf......

>>338 >>340 คนเขียนคนเดียวกัน... /Facepalm

>>341 >>342 ของสมองตีบนี่กูจำไม่ได้ว่าเรื่องไหนที่กลุ่มพระเอกจัดปาร์ตี้บิกินี่ริมหาด นางเอกใส่บิกินี่ก็กลายเป็นคนสวยสุดในงานปาร์ตี้ ในเรื่องวิจารณ์ผู้หญิงกันอย่างเมามันส์เรื่องนม เรื่องหุ่น เรื่องขา อยากพาคนในไปนอนด้วยในคืนนี้ (คำพูดไม่แรงหรอก แต่ก็สื่อออกมาได้ราวๆนี้ล่ะ)

>>338 >>340 เป็นหนังสือที่อ่านแล้วสมองตีบเส้นเลือดฝอยแตกตามชื่อคนเขียนจริงๆ.

กู >>338 ตื่นมาอ่านที่ตอบกันต่อ ฮาว่ะ 555 ของ >>340 Prince&Spy สินะ แม่งพลอตห่าจริงๆ สมเป็นคนนี้ คือกูไม่ได้แอนตี้แจ่มใสนะ แต่คนนี้เขียนพลอตได้ไร้สามัญสำนึกติดอันดับในใจกูเลย ที่เหี้ยหนักคือเคยอ่านสักปีเขาเป็นนักเขียนที่มียอดขายติดอันดับหนังสือขายดีในประเทศไทย เคียงคู่กับ แสตมเบอรี่... ตอนอ่านข่าวนี่ในหัวกูนึกถึงซีนนางเอกตกไปในเหวหมาป่าของแม่งแล้วอยากจะเฟซปาล์มบอกไม่ถูก

แจ่มใสพลอตไร้สามัญสำนึกที่กูพอจะนึกออกคือ เจ้าปลาน้อย คนนี้เวลาเขียนดีมันก็ดีนะ เหมือนนิยายรักทั่วไป เขียนดราม่าก็โอเค แต่บทจะเขียนแนวปัญญาอ่อนนี่... ขนาดกูตัดสมองตอนอ่านออกไปครึ่งนึงยังไม่โอเคเลยว่ะ ที่จำติดใจคือ มีนางเอกชื่อป๊อกกี้เป็นโรคหัวใจ แล้วได้รับบริจาคหัวใจ ปรากฏเจ้าของหัวใจคนนั้นดันเป็นเจ้าพ่อมาเฟีย แล้วพวกลูกน้องเลยจะให้นางมาคุมแก๊ง ตรงนี้ยังพอไหวถ้าตัดเหตุผลความเป็นจริงทุกอย่างบนโลก แต่กูว่ามันเหี้ยแถวๆ มีตกเครื่องบิน แล้วไปติดหมู่บ้านไรสักอย่าง มันเลยต้องปลอมชื่อเป็น มานะ มานี ชูใจ แล้วนางเอกมีต้องสู้มวยไทยกับคนในหมู่บ้านมั้ง แถวนี้สมองกูช้อตจำเหี้ยอะไรไม่ได้แล้วว่ะ

ส่วนปลาน้อยอีกเรื่องที่เหี้ยไรวะเนี่ยสำหรับกูคือนางเอกอยู่ในตระกูลนักฆ่าต้องไปลอบฆ่าเจ้าขาย ถึงแม้นางจะฝีมือ่อนหัดแต่มีนางทำได้คนเดียวเพราะนางเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก แต่เหตุที่ต้องไปลอบฆ่ากูว่ามันประสาทแดกน่ะแค่เจ้าชายทั้งสองเมืองหมั่นไส้ตอนถ่ายแบบกันไรเนี่ยแหละ อ้อ กูอ่านไม่จบหรอกนะ เพราะทนไม่ไหวว่ะ

http://www.jamsai.com/product/600- เพื่อยืนยันว่ามันมีซีนนางเอกตกเหวจริงๆ เลยเอามาแปะให้อ่านกัน ตัวอย่างมันลงตอนพระเอกลงไปช่วยนางเอกพอดี จำได้เพราะเล่ม 1 มันจบตอนบอกนางเอกโดนผลักแล้วมันบอกเจอหมาป่าน่ะแหละฝังใจเลยกู

>>345 เป็นเรื่องที่ดูมั่วๆอะไรของมันวะ แต่ทำไมกูรู้สึกอยากอ่านความมั่วของมันวะ แบบมันจะมั่วได้แค่ไหน...

>>345 เจ้าปลาน้อย กูให้ดีสุดคือรักดั่งเทพนิยายว่ะ งานเดบิวเลยมั้ง เขียนออกมาดี เนื้อเรื่องใช้ได้ โยงไปตำนานอีรอสไซคี ภาษาดี ไร้อีโมติค่อน พระเอกนางเอกไม่งี่เง่าง้องแง้ง แม้พระเอกจะแอบอีโมนิดหน่อยเพราะมีปมเรื่องความพิการ(ตาบอด) แต่ก็ไม่โง่แบบเรื่องอื่นๆ พอมาปัจจุบันของนางนี่กูอยากเอาตีนก่ายหน้าผากมาก มันงี่เง่าขึ้นเยอะ พล็อตเบาโหวงเต็มไปด้วยช่องโหว่ ชื่อพระนางตลกมากจนอดคิดไม่ได้ว่าพ่อแม่ไม่รักรึเปล่าวะเลยตั้งชื่อแบบนี้ให้ ไปโรงเรียนมึงโดนล้อแน่ๆ เวลาอ่านขนาดกูโยนสมองทิ้งไปแล้วก็ยังทนอ่านให้จบไม่ได้ นิยายไม่ใช่นิยายแต่เขียนซะเหมือนบทละครที่เต็มไปด้วยอีโมติค่อน กูก็เลยเลิกอ่านงานนางไปโดยปริยาย

มีพระเอกนางเอกคนไหนมั่งวะที่พวกมึงคิดว่าชื่อมันพิลึกๆ ไม่ใช่ชื่อคนบ้าง

>>345 อหหหห กูช็อคหัวใจเจ้าพ่อมาเฟียและอื่นๆ อะไรดลใจให้เขาเขียนพล็อตพรรค์นี้ออกมาวะ แล้วอะไรเข้าสิงบก.ที่ปล่อยให้ผ่านออกมาได้ ตกใจมากค่ะ

>>349 เลิฟโพชั่นนัมเบอร์ไฟต์

>>349 ไอโฟน....โทรศัพท์ไอโฟนเพิ่งมีมาไม่ถึงสิบปี แต่นางเอกอายุ 20 แจ้
เฮลซิงกิ นีเวีย อินไทม์ บิ๊กเบน ฮันนี่พาย แอปเปิ้ลพัฟ โบว์หมี ยูริได โลลิป็อบ งอแง บันได เนมากิ
พาสต้า พิซซ่านี่ไม่แปลกเท่าไหร่ แต่พอคิดในบริบทฝรั่ง...มันจะตั้งชื่อลูกแบบนี้จริงๆเรอะ กูไม่เคยได้ยินฝรั่งชื่อนี้กันมาก่อน

>>345 บันเทิงสัด กูอ่านที่มึงเล่าแล้วอยากหามาอ่านเลย

>>351 นัมเบอร์ไนน์เว้ย 555

>>352 กูติดใจชื่อฮันนี่พายกับแอปเปิลพัฟว่ะ ฟังน่ารักดีแต่...ไม่น่าใช่ชื่อคนอะ ก๊าก

ชื่อที่กูคิดว่าตั้งได้มีเซนส์ดีก็ มาโนโล ซีเนียร์ ริบบิ้น แอล เฟรย์ พาสเทล ยิปโซ โลลา เดรค คือ....เป็นชื่อที่มนุษย์เขาใช้กันอะนะ
อื่นๆกูนึกไม่ออกละ

>>354 ไอ้นั้นคุ้นๆว่าเป็นชื่อม้าในลิตเติ้ลโพนี่นะ

>>349 เจ้าปลาน้อย พระเอกชื่อโกเอิง แถมๆ เพื่อนนางเอก(ได้ม้ะ)อีกเรื่องชื่อ มะนาวหวาน

ที่กูขำน่าจะเป็นยุคที่เจ้าหญิงผู้เลอโฉม เอาครต.ไอดอลเกาหลี มาเป็นแบบอ่ะ บรรยายหน้าตานางเอกประมาณ ตาเหมือนไอดอลวงนั้น จมูกไอดอลวงนี้ ปาก รูปหน้า รูปร่างเหมือนคนนั้นคนนี้
เอาแต่ละส่วนมารวมๆกันนี่ ก็ไม่ได้หมายความว่าจะสวยนะกูว่า

>>356 เออว่ะ ดีนะไม่ชื่อฟลัตเตอร์ไชน์ เรนโบว์แดช ทไวไลท์สปาร์คเคิล 5555

>>358 นั่นมันพิงกี้พายกับแอ๊ปเปิ้ลแจ๊ค

เฮ้ย >>356 ดิ

>>348 งานเดบิวเขาน่าจะอีกเรื่องนะ ที่เหมือนล้อๆ ซินเดอเรลล่า โดยส่วนตัวกูว่าเจ้าปลาน้อยเขียนนิยายค่อนข้างเป็นผู้เป็นคนในบางเรื่องนะ อย่าง ความลับของฉันคือรักเธอ เรื่อง 365 วันกับที่ พระเอกชื่อซีรีย์เหล้านั่นก็เขียนโอเคดี ไอ้ที่ดังๆ ก็พวกไวท์วาเลนไทน์ หรือ รักดั่งเทพนิยายเป็นต้น แต่เวลาเขียนอะไรไร้สามัญสำนึกเนี่ย กูพยายามเข้าใจเขานะว่าเขาอยากเขียนอะไรตลกเว่อร์ๆ ไม่มีเหตุผล แต่ขอโทษเหอะ เอาสมองออกตอนอ่านกูก็ว่าไม่ไหวว่ะ

ชื่อตัวละครชื่อประหลาด ไอ้เรื่องนางเอกเป็นนักฆ่าเนี่ย พระเอกชื่ออนาคินเลยนะ เสียดายไม่รู้ถ้ากูทนอ่านจนจบจะมีมุกพระเอกพูด I'm your father มั้ยนะ 555

พาสต้า พิซซ่า หรือซีอิ๊ว พอดีได้อ่านเรื่องนี้แบบลงในเด็กดี คนเขียนเคยเขียนอธิบายแต่ละชื่อ บางชื่อเป็นชื่อเพื่อนเขาเองกูเลยโอเคนะ แล้วอย่าง พาสต้า เวลาเรียกมันย่อเหลือแค่ ตาร์ กูเลยเออค่อยฟังปกติขึ้นมาหน่อย แต่ชื่อตัวอื่นๆ ถัดมา กูว่าพิลึกเกินไปเรื่อยๆ แล้ว

>>357 ทำไมกูนึกถึงพวกที่ไปศัลยกรรมแล้วบอกว่าเอาตาแบบคนนั้น เอาจมูกแบบคนนี้ เอาปากแบบคนโน้นวะ
>>361 กูก็จำไม่ได้ว่ะ แต่กูอ่านรักดั่งเทพนิยายนานมาแล้วมั้ง มีเก่ากว่านั้นอีกเหรอ ว่าไปกูก็ชอบเรื่องเตกีล่า99 ของเขานะ พระเอกน่ารักดี
ของคนเขียนคนนี้ กูว่าชื่อโบว์หมีนี่พิลึกว่ะ ได้ยินทีแรกกูนึกว่าเป็นผู้หญิงอ้วนๆด้วยซ้ำ

>>361 ของ Mimoza กูชอบนิยายเขาช่วงแรกน่ะ แต่หลัง ๆ มันเริ่มขยายโรงเรียนแล้วก็ตัวละครมากขึ้น จนกูขี้เกียจจำ
ถ้าให้ดีตอนแรกตัดจบแค่ ผู้ชาย 4 คน ฌอน คราวน์ ดราก้อน ไนท์ ไปเลยก็ได้ นี่เล่นงอกจนกูจะร้องไห้ แต่ซีอิ้วก็โอเคแหละ

>>363 กูก็คิดว่ามันควรจบที่เพื่อนในกลุ่มนางเอกพอ โบหมีก็ดรอปนะแต่ถ้าให้ครบคู่ก็ควรมี แต่เรื่องนี้กูว่าสนุกแค่ 4 เรื่องแรกจริงๆ

ถามแปป กุเห็นเพจเด็กดีเคยถามว่าพระเอกนิยายคนไหนปังสุด มีคนตอบอิชิอิ จาก Nippon Cutie เยอะมว้ากก กุเลยไปส่องมาว่ามันมี Nippon Sweetie อีกอันด้วย 2 เรื่องนี้สนุกปะวะ ได้ฟีลเหมือนอ่านมังงะญี่ปุ่นมั้ย กุไม่อยากได้แค่ชื่อญี่ปุ่นแต่บรรยายซะแม่งนึกว่าโรงเรียนแถวเมืองไทย

>>365 กูไม่อ่านเเจ่มใสเเนวรักวัยรุ่นนะ เเต่ไม่มั่นใจว่ะว่าจะสนุก ใครเขียนล่ะ ต้องดูด้วย 5555

>>366 เจ้าหญิงผู้เลอโฉม เขียนว่ะ คือปกติกุก็ไม่อ่านเว้ย แต่เห็นพระเอกเรื่องนี้มีกองอวยเยอะ กุเลยอยากไปศึกษาว่าหนุ่มแบบไหนทำให้สาวๆวัยรุ่นคลั่งไคล้ 55555

เจ้าหญิงผู้เลอโฉมนี่ใช่คนที่เอานักร้องเกาหลีมาเขียนฟิคแล้วตีพิมพ์กับแจ่มใสปะ

KY นิดมึง กูอยากได้นิยายที่นางเอกพิการอ่ะ จะตาบอดหูหนวกเป็นใบ้อะไรก็มาเหอะ กูจิตใจอ่อนแอกับแนวๆนี้
ไทยเทศได้หมดนะ

>>349 นำเสนอ นางเอกเจ้าปลาน้อยเช่นกัน ชื่อ เลิฟโพชั่นนัมเบอร์ไนน์ สมัยที่กูอ่านเรื่องนี้ อึ้งชื่อมันไป1วิ = =

>>370 วิเดียวเองเหรอว้า 555

>>369 เอาพระเอกพิการมะ
เรือนไม้สีเบจ -พระเอกขาพิการ
เรื่องของชญาณพิมพ์เรื่องนึงจำชื่อไม่ได้ นางเอกเป็นใบ้
ลมหวน-พระเอกปัญญาอ่อน
บันทึกน้ำตาหนึ่งลิตร - ไม่เชิงพิการ นางเอกเป็นโรคร้ายที่ค่อยๆเสียความสามารถทางการควบคุมร่างกายไปจนทำอะไรตามปกติไม่ได้ต้องมีคนดูแลตลอด

>>368 เจ้าหญิงนี่เอาวง beast กับ exo มาทำ คนอวยเยอะด้วยนะ มาตกม้าตายตรงเซต exo โดนด่ากระหน่ำมาก

>>373 กูจำได้รางๆว่านักเขียนแจ่มใสหลายคนปกป้องคุณเจ้าหญิงกันยกใหญ่ ทั้งสแตมเบอรี่ ทั้งฮิเดโกะ พวกนี้อ่านภาษาไทยไม่แตกกันทั้งนั้น เป็นนักเขียนที่ต้องทำงานกับภาษาได้ไงวะ

กูมีคนรู้จักอยู่แจ่มใส ซึ่งเขาบอกว่าต้นฉบับตัวจริงคืองานเหี้ยมาก สะกดผิด อ่านแทบไม่รู้เรื่อง ต้นฉบับพวกนี้คือจากนักเขียนชื่อดังพวกนี้ที่เขียนอะไรก็ขายได้
สงสารก็แต่หน่วยพรูฟที่ต้องสร้างนิยายขึ้นจากต้นฉบับเพี้ยนๆเนี่ย

ตอนแรกกูนึกว่าหัวสมองตีบตันเป็นชื่อที่พวกมึงตั้งขึ้นมาแซะคนเขียน เพิ่งเอาไปเสิร์ชจนค้นพบว่าเป็นนามปากกาของจริง อึ้งเลยกู

>>372 แก้วตาพี่ด้วยมะ- พระเอกตาบอด
กูรู้จักแต่เรื่องที่มีตัวประกอบหญิงพิการซะมากกว่าอ่ะนะ แบบน้องพระเอกนางเอก
เอาการ์ตูนด้วยไหมมึง มีในไลน์เว็บตูนแนวซอมบี้ นางเอกขาพิการ เรื่องDeath Day

>>376 ถถถถ สมองตีบสมชื่อมั้ยล่ะเมิง

>>375 ทำไมเขียนงั้นเเล้วยังได้ตีพิมพ์อีกวะ เเล้วถ้ากูทำเเบบนั้น ก็มีสิทธิ์เป็นนักเขียนได้เลยสินะ (เเต่มีคุณภาพมั้ยนี่อีกเรื่อง 555) กูสงสัยนะ เฉพาะรุ่นเเรกๆเท่านั้นป่าววะที่เขียนห่วยไงก็ได้เพราะมีชื่อเเล้วนี่ เทียบกับนักเขียนใหม่ที่ต้องเขียนดีๆเท่านั้นอะ

ประกวดนักเขียนหน้าใสนี่ตั้งมาตรฐานซะสูง แต่นักเขียนในสังกัดดันปล่อยงานห่วยๆออกมาวางแผงนี่นะ หรือมันไม่แคร์วะ เอาตีนเขี่ยๆออกมาเป็นเล่มก็ยังมีคนซื้อ ใครด่า ใครวิจารณ์งานเขียนก็มีกองทัพแฟนคลับมาปกป้องทุกสถานการณ์

>>380 กูคิดว่านักเขียนหน้าใสมาตรฐานสูง แต่เรื่องที่ผ่านเข้ารอบก็ไม่ได้ดีเด่นอะไรขนาดนั้นอ่ะมึง เคยเจอเรื่องที่นางเอกเจอกับฆาตกรแล้วลงท้าย นางให้อภัยฆาตกร....

กูแบบ//ยิ้มอ่อน

>>379 กูเคยมีประสบการณ์ส่งนิยายไปหลายปีก่อน ก่อนมีประกวดนักเขียนหน้าใสอีก กูว่าสำนวนไม่สำคัญเท่าพลอตว่ะ คือสำนวนแย่แก้ได้ แต่พลอตเหนือล้ำมันต้องเป็นเฉพาะบุคคลว่ะ แต่ที่ผ่านๆ หลายอันกูไม่แน่ใจนะพอได้ตีพิมพ์แล้วติดตลาดแล้วจะเขียนห่าเหวไงก็ได้หรือเปล่านะ 55

นักเขียนหน้าใสนี่มีแต่เด็กวัยรุ่นไม่ใช่เหรอมึง กุเห็นมันกำหนดอายุด้วยนี่ พวกโตกว่านั้นแม่งก็ผันตัวไปเขียนนิยายแบบอื่นกันแล้ว ปอลอ. นี่ถ้ากุเป็นสิวหน้าพังกูจะประกวดได้ปะวะ เกิดชนะแล้วแม่งพากูไปโชว์ตัวออกงาน เรียกกูนักเขียนหน้าใส ห่า กูอายตาย

>>383 มึงก็ใส่หน้ากากไว้ดิ ทำตัวให้ลึกลับๆหน่อย

>>384 ความคิดแจ่ม

>>383-384 เหี้ย คิดได้ไงวะ 5555555555555555555555

แจ่มใสกูชอบของ may112 นะ แต่หลังๆไม่ได้อ่านเลย กูหยุดอ่านไปตั้งแต่เล่มที่มีซิดกับแนนซี่เป็นวิญญาณมาสิงร่างพระเอกนางเอก กูรู้สึกว่ามันเป็นสูตรสำเร็จไปหน่อย หนุ่มฮอตหลงรักสาวเปิ่นๆเอ๋อๆไร้เดียงสา แล้วค้นพบว่าสาวเปิ่นคนนั้นเป็นสาวงามที่ซ่อนบุคลิกไว้ข้างใน

>>387 กูว่านิยายเขาดูสติดีที่สุดแล้ว แต่ล่าสุดกูว่า US boy ก็ดี

>>388 sin story ของลูกชุบก็ดีนะ อย่างน้อยมันก็ยังมีปริศนา มีปมปัญหารอการคลี่คลาย คู่แรกเคลียร์ไปแล้ว จบแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ใช่ว่าคนเราจะสมหวังไปทุกอย่าง

may บางทีนางเอกก็งี่เง่านะกูว่า นางเอกเฮียหนึ่ง เฮียสาม แล้วก็เรื่องที่ชื่อไข่หวานอ่ะ
>>389 คู่แรกจบแล้วเหรอ กูหยุดไปที่เล่มสาม อ่านเพราะเชียร์อิซานี่แหละ แม่งหากันไม่เจอซักที นึกว่าจะยืดกว่านี้เลยไม่ต่อ ไม่มีคู้แรกแล้วปมใหม่เป็นไงอ่ะ

แจ่มใสที่กรุตามก็มีของคนชื่อ มิลค์พลัส ที่แต่งซีรี่ย์ญี่ปุ่นอะไร สวีทๆ กรุว่าก็โอเคระดับหนึ่งนะ กรุชอบเรื่องที่ 2 ของซีรี่ย์เขา (คือพระเอกมันสเปคกรุไง กรุเลยชอบ 555555555)

>>391 ลืม แต่กรุแค่ขัดใจเรื่องแรกของซีรี่ย์ (ซึ่งกรุก็ลืมๆ) นางเอกอยู่ชมรมเบสบอล แต่แข่งรวมกับผู้ชายเนี่ยนะ...

แจ่มใสกุโอเคแค่เรื่องเดียว dark fairy tail ต้องเล่มแรกด้วยนะมึง กูรู้สึกว่านางเอกสติดี ถึงแม้พระเอกจะยันไปนิด แล้วจบได้โอเคดีที่มึงเอาสติดีกว่าความรักบังตา แต่มึงต้องไม่อ่านเล่มต่อ กุเจอเล่มต่อแล้วกุอยากขว้างทิ้ง

>>390 มันเจอกันแล้วในเล่มสี่ แล้วมันก็เลิกกันในเล่มนี้ เลิกกันจริงๆไม่มีรีเทิร์นแน่นอน ปมใหม่ก็เป็นแฟนเก่าวูล์ฟที่ไปแต่งงานกับเจ้าชายได้เป็นเจ้าหญิงแล้วกลับมาเจอกัน ทำท่าจะถ่านไฟเก่าคุ ญาติเซซีเลียที่มีข่าวท้องในเล่มสามก็เฉลยพ่อเด็กที่อาจจะเป็นต้นเหตุของปัญหาที่บานปลายออกไป อีกคนในกลุ่มชื่ออะไรจำไม่ได้ก็เคยทำแฟนเก่าตาย มียัยแคลร์ที่หลงรักโจเอลมาก พอเห็นโจเอลไปสนิทสนมกับคนอื่นก็หึงหวง จะใช้ความลับของโจเอลมาแบล็คเมล์ แต่ความลับนั่นคืออะไรยังไม่เฉลย แล้วมาโนโลก็ยังไม่รู้ว่าโจสเป็นชนวนเหตุให้ฮีเสียคนที่รักที่สุดไป แต่ไม่รู้ว่าจะแก้แค้นรึเปล่านะ

>>393 รักแท้แพ้ความเงี่ยนไงมึง เรื่องนี้กูจัดให้พระเอกดอกทองมาก

>>394 ขอบใจมากเพื่อนโม่ง เพราะเล่ม4หนาเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือแม่งมีสองเล่ม
ตลค.มันเยอะขึ้น กว่าจะวนมาถึงคู่แรกก็ไม่รู้มากน้อยแค่ไหน คู่นี้ตอนอ่านก็ว่าจะหาทางลงยังไง จบแบบนี้ก็ชัดเจนดี

ขอKYแปบ
กูกำลังตามหาชื่อนิยายที่เคยอ่านตอนเด็กๆ กูทำหายไปแล้ว เป็นเรื่องที่ตัวละครเป็นผักทั้งหมด มีสาธารณรัฐผัก ผลไม้ หนอน แมลง ออกการเมืองๆหน่อย
มีใครเคยอ่านมั้ยวะ

>>397 ใช่เรื่อง จักรพรรดิมันฝรั่งที่ 4 รึเปล่า กูไม่ค่อยแน่ใจเพราะกูก็ลืมเนื้อเรืองละ แต่จำได้มันจะมีต้องสู้พวกหนู แมลงสาบ กับอะไรสักอย่างที่มันเรียกว่าสามประสานสิ่งโสมม

>>397 ใช่อันนี้รึเปล่า เป็นวรรณกรรมอิหร่าน
https://m.se-ed.com/Product/Detail/9789749062197

>>398-399 ใช่ๆ ขอบคุณพวกมึงมาก

เห็นเรื่องนี้แล้วนึกถึงอีกเรื่องหนึ่งขึ้นมาเลยว่ะ แนวล้อการเมืองใช้ตัวละครที่เป็นสัตว์ ชื่อเรื่องแอนิมอล ฟาร์ม

>>401 แอนิมอลฟาร์ม กูนึกว่านิยายน่ารักๆ ทำไร่ทำนา แบบเบ๊บหรือแมงมุมเพื่อนรักไรงี้ ที่ไหนได้....แม่งหลอกลวงกูมั่กๆ

>>402 กูก็เคยหลงคิดแบบนั้น พออ่านจบแทบจะร้องฟักแฟงแตงโมใส่บักนโปเลีย

ที่น่ากลัวของแอนิมอลฟาร์มคือกูรู้สึกโมเดลนี้มันมีจริง และมีอยู่

พวกมึง ถามหน่อย เอนเทอร์ออกยาคุโมะถึงไหนเเล้ววะ แล้วในงานนี้จะมีเล่มใหม่ออกมั้ยรึยังไม่มี กูซื้อมาดอง ยังไม่ได้อ่านแต่กลัวซื้อซ้ำ 555

>>404 อันที่จริงคือ จอร์จ ออร์เวลเป็นคนไทยที่ย้อนเวลากลับไปเขียนงานนี้ที่อังกฤษ

>>405 เช็คตามเว็บเองก็ได้นะมึง ออก 1-8
http://www.jamsai.com/product/search/ยาคุโมะ

>>405 รู้สึก enter จะยังไม่ได้ประกาศนิยายที่จะออกงานเลยนะ

>>401 อ่านแล้วอยากถีบอีพวกแกะ สอพลอชิบหาย แถมน่ารำคาญด้วย

>>408 ยังไม่มา เป็นค่ายที่เงียบมากไม่พูดถึงงานหนังสือเลย เลขบูทยังไม่แชร์จนต้องไปเปิดดูเพจแจ่มเอาเอง เห็นชงแต่เมซสอง

>>407 ขอบใจ มันออกทั้งย้อนเล่มเก่ากับเล่มใหม่เล่นเอาโคตรงง 555

>>409 กูอยากกินเบคอนขึ้นมาเลยหลังอ่านจบ แต่ที่คาใจอย่างหนึ่งคือ ยาสีชมพูที่พวกหมูไปเอามาจากในห้องน้ำนี่มันยาล้างห้องน้ำรึเปล่าวะ ลาแก่(ใช่รึเปล่า จำไม่ค่อยได้) กินแล้วตาย

>>412 คิดว่าน่าจะใช่ ที่หลอกพาไปรักษาแต่จริงๆแล้วพาไปฆ่าทิ้งเพราะหมดประโยชน์

>>413 ขอบใจที่บอก ไอ้หมูพวกนี้ร้ายสัสๆ หาเบคอนกินแป๊ป

>>414 กูมีเบคอนทอด และกินตอนอ่านกระทู้นี้อย่างมีความสุข 555

>>414 เหี้ย ทำกูหิว 55

>>415 อิจฉาหนักมาก กูนี่ซดมาม่ารสหมูสับแทนเลย
>>416 กอดคอ เราจะมาหิวไปด้วยกัน

>>415 มึงมันคนทรยศ ; _ ; ใครเป็นคนพูดเรื่องเบคอนคนแรกกกกก
ปล. https://www.facebook.com/video.php?v=907376419349526&pnref=story
ปปล.มีนิยายที่บรรยายอาหารแล้วหิวบ้างมั้ย

>>418 เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก แม่ค้าขนมหวาน

>>418 ลูกอีสาน

>>418 เออ กูลืมบอกไปว่าแม่ค้าขนมหวานนี่อยากบ้องหูนางเอกกับพระเอกว่ะ พระเอกมีแฟนอยู่แล้วก็ยังมาหลีนางเอก ส่วนนางเอกก็อ้างว่าแก้แค้นๆ จะพาตัวเข้าไปใกล้ชิด ทำเป็นมามีสามัญสำนึกว่าเขามีแฟนแล้วเราต้องห้ามใจ แต่ก็เข้าขนบเดิมที่นางร้ายจะต้องร้าย ตามหึงหวงนางเอกจนพระเอกมองว่าเป็นคนเลวแล้วทิ้งไปคู่กับนางเอกนะฮ๊าฟฟฟฟ

>>418 บ้านเล็กในป่าใหญ่

>>418 Death Need Rounds

>>418 บ้านเล็กในป่าใหญ่ ครอบครัวน่ารัก โรงงานช็อกโกแลตมหัศจรรย์

>>418 อยู่กับก๋ง ทำเอากูอยากกินก๋วยเตี๋ยวเลย ลูกอีเจ๊ขายถ่านสั่งก๋วยเตี๋ยวไปกินในห้องให้หยกมองตามแล้วกลืนน้ำลาย พอหยกได้กินก๋วยเตี๋ยวที่เจ๊ขายถ่านแบ่งมาให้หน่อยนึง ก็ค่อยๆละเลียดกิน คลุกกับข้าวให้อยู่ท้องเพราะมันแพงมาก แต่อร่อยมาก พอกูอ่านจบ กูก็เดินไปสั่งก๋วยเตี๋ยวมากินสองชาม

ขอถามหน่อย มีนิยายเรื่องไหนที่เดินเรื่องในมุมของสัตว์ได้เหมือนจริงสุดๆ ขอเป็นพวกหมาแมวนะ อยากหาอะไรที่แปลกใหม่มาอ่านแก้เซ็งหน่อย

>>418 ห้าสหายผจญภัย

>>427 เป็นเรื่องที่ทำให้กูอยากลองอาหารอังกฤษมาก จนกระทั่งกูได้ลองจริงๆ... แม่ง

>>426 มอม ถุย 555

>>426 นอกจากมอมนึกออกแต่ของเมืองนอก The call of the wild

>>429 มอมกูร้องไห้น้ำตาไหลแหมะๆเลยนะมึง

>>426 ทรามวัยกับไอ้ด่างฉบับนิยาย

จะว่าไปเรื่องนี้กูมีข้อสงสัยอย่างหนึ่ง ใครคือทรามวัยวะ? ทำไมชื่อไทยไม่ตั้งตามอังกฤษเป็น 101 ดัลเมเชี่ยน

>>432 หมายถึงหมาสาวที่เป็นนางเอกของเรื่องล่ะมั้ง

ทรามวัยกับไอ้ตูบมัน lady and the tramp ไม่ใช่เรอะ ไม่ใช่ 101 ดัลเมเชี่ยน

>>434 คนละเรื่องแล้วมึง ทรามวัยกับไอ้ด่าง เรื่องของลูกหมาที่ถูกลักพาตัวไปถลกหนัง พ่อแม่มันไปช่วยเลยได้เจอกับลูกหมาอีกเกือบร้อย ส่วนทรามวัยกับไอ้ตูบ เป็นเรื่องความรักของหมาผู้ดีกับหมายาจก

โทษที กูเบลอเอง ชื่อมันคล้ายๆ กัน

>>435 แล้วเรื่องไหนในสองเรื่องนี้เข้ามาก่อนถ้าทรามวัยกับไอ้ตูบเข้าก่อน กูว่าน่าจะเพราะ เรื่องหมา + ขายเด็กเหมือนกัน-> ตั้งคล้ายๆกันซะเลยไม่ต้องตรงเรื่องก็ได้

>>437 ไอ้ตูบเข้าก่อน แล้วค่อยไอ้ด่าง เกี่ยวกับหมาเหมือนกันเลยชื่อคล้ายๆกัน

ตระกูลอวาลอนนี่สนุกป่ะวะ เห็นแว๊บไปแว๊บมาในเด็กดีบ่อยชิบ

>>439 สำหรับกรุนะ ไม่ถึงกับสนุกมาก พออ่านได้ ใช้พล็อตตำนานแบบตำมั่ว มิคาเอลแต่งงานกับเทพจิงจอกญี่ปุ่น (พ่อแม่พระเอก) มุกตลกกรุบอกไม่ถูกวะ แต่บางทีเล่นผิดสถานการณ์สัส พระเอกบู๊กับตัวร้ายดราม่าชิบหาย เสือกมีมุกแทรก

>>440 มุกแทรกยาวประมาณ 1 หน้าด้วยนะ ถ้ากรุจำไม่ผิด ถ้าผิดกรุขอโทษ

มุกตลกKY ญี่ปุ่นจ๋าไป อันนี้กูเกลียดมาก ขายตลกก็ไม่ตลก ขายบู๊ก็ไม่บู๊ ไปไม่สุดสักทาง ยำเรื่องจนเละ

>>440 ทำไมกูนึกถึงมังงะแวน เฮลซิงวะ มีทุกทุกหน้า ทุกบรรทัด ฮ่าๆๆ

เรื่อยๆอย่างน้อยก็ดีกว่าพวกทาเล้น ในความคิดกูนะ มันจะเป็นแนวครบรสมากกว่า แต่ส่วนใหญ่จะเน้นสายฮา ฮาบ้างแป้กบ้าง แต่บางครั้งแม่งก็เล่นมุกผิดจังหวะไปหน่อย อย่างฉากพระเอกจะฆ่าพี่มันกับโดนหมาป่ารุม สาสแม่งผิดจังหวะมาก แต่เหมือนช่วงหลังคนเขียนจะรู้จังหวะดีขึ้นอยู่

>>439 มาแนวโรงเรียนแฟนตาซี ฮาเร็มหลายใจอ่ะมึง กูไม่ถูกโรคเท่าไหร่ ผู้หญิงมากหน้าหลายตาเกือบครบทุกไทป์ ตัวละครชายที่เด่นหน่อยซึ่งเป็นความหวังของกูก็เสือกเป็นผู้หญิงปลอมตัว กูนอยด์
...กูเลือนลางละ อ่านเมื่อนานมาแล้วไม่ได้ตามต่อ เนื้อเรื่องนี่ยังไงวะ จำได้ว่าพระเอกเหมือนจะกาก สู้พี่สาวไม่ได้ แต่ความจริงก็คือออ สมัยเด็กๆเมพ แต่จำไม่ได้ ปิดผนึกลบความจำไรก็ว่าไป แม่งเมพจากสายเลือดพ่อแม่เนี่ยแหละ กูว่ามันเหมือนยำๆ พล็อตโหลเข้าด้วยกันอ่ะมึง มีนั่งรถไฟไปโรงเรียน มีเจ้าหญิงแดร็กคิวล่า แล้วก็พวกตำนานญี่ปุ่น ตำนานเทพสวรรค์ บลาๆ พูดไปเริ่มวกวน กูจำได้แค่กูไม่ชอบอ่ะ

แต่กูชอบสาวๆว่ะ อีกอย่างรูปประกอบโคตรสวย ผู้หญิงแม่งนมใหญ่ทุกคน

>>446 ห่า จุดประสงค์แน่นอนมาก 555

กูเกือบโดนปกหลอก แต่กูสังหรณ์ว่าน่าจะเป็นฮาเร็ม หึ! นิยายที่มีฮาเร็มสาวๆ อย่าหวังว่าจะได้กินตังค์กูเลย /สะบัดบ็อบใส่สวยๆ

มึงกูคุ้ยทัมไปมาแล้วเจอไอ้นี้ http://bigasslemon.tumblr.com/post/127509858452/the-prince-and-the-dressmaker
รู้สึกหนังสือจะยังไม่ออกแต่ดูแล้วมันน่าอ่านมาก(ภาพสวยด้วย) แต่คือกูไม่เคยสั่งหนังสือต่างประเทศเลยแล้วถ้ามันออกมากูจะสามารถสั่งได้จากไหนบ้างวะ
ปล.ในไทยมีหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับความหลากหลายทางเพศดีๆมั้ยวะ

>>449 http://www.bookdepository.com/ ฟรีชิปปิ้ง
กูมารอคำตอบจากปล.มึงด้วย อยากรู้เหมือนกัน

>>446 กรุชอบอยู่คนแม่ง สาวในดวงใจกรุ 5555

>>450 กอดมึง ขอบคุณมาก ; _ ;

>>444 ทาเล้นนี่กูเคยหลุดไปอ่านเรื่องดุจตะวันกับซาตาน แม่งเป็นนิยายที่เลอค่าและคู่ควรแก่การปาทิ้งมาก แม่งเอ้ย ผีห่าซาตานตนใดสิงให้กูเปิดอ่านวะ

>>453 ไว้อาลัยให้แก่สุขภาพลูกตาและเวลาที่เสียไปของมึง กูเคยหลงไปอ่านแล้วรู้สึกเสียดายสามจีมาก นางเอกฉลาดตรงไหนวะ

วน กูเพิ่งอ่าน norwegian wood จบ ตอนอ่านนี้ควยโด่หลายรอบเลยวะ มีใครเป็นบ้างปะ

>>455 กูหลับตอนอ่าน

>>455 กูอ่านไม่รู้เรื่อง มันอินดี้ไปสำหรับกู

>>427 กูรักเรื่องนี้ เป็นนิยายเล่มแรกๆที่อ่านเลยนะ อ่านไปก็รู้สึกอร่อยไป โตมาถึงได้อยู่สายแดกเนี่ย 555

>>455 ไง ฮิปเต้อกะหลั่ว

>>459 เกี่ยวไรกับฮิปเต้อวะงง แค่กุอ่านมํราคามิแล้วควยกูโด่เนี้ยกลายเป็นฮิปเลยหรอ

>>454 หลังๆแม่งมีย้อนไปสมัยสงครามโลกด้วยนะมึง ซาตานแม่งเคยเป็นคนแล้วตบแย่งผู้หญิงกับขาใหญ่บนสวรรค์ กูนี่แบบ wtf มาก

>>461 เห็นบอกเรื่องนี้นางเอกฉลาดนี่จริงมั้ยวะ

>>462 จากที่อ่านแบบจริงจังมั่งเลื่อนผ่านๆมั่งไปประมาณยี่สิบกว่าตอนนะ นางเอกแม่งฉลาดแบบจับยัดอะมึง ประมาณว่าบรรยายว่ามีไหวพริบนะ ฉลาดนะ บวกกับความฉลาดแบบปิ๊งแว๊บ พวกตัวเอกเจอปัญหา ทำไงดีๆ ปิ๊ง กูคิดออกแล้วค่ะ

ส่วนลักษณะนิสัยทั่วไปก็คือนางเอกละครไทยดีๆนี่เอง แต่พยายามใช้บทบรรยาย(อวย) ให้ดูดีกว่านั้นอะนะ

กูอยากเขียนนิยายแนวๆตัวละครฉลาดนะ แต่กูกลัวว่ามันจะเป็นฉลาดแบบจับยัดอะดิ ยากชิบหายเลย

>>462 เป็นความฉลาดที่แลดูจับยัดและซูอย่างบอกไม่ถูกอ่ะมึง แม่งมีตอนที่นางเอกวาวแผนจับกบฏด้วยนะ กูนี่แบบ ร้องเหี้ยหนักมาก คือพระเอกเป็นซาตาน ปกครองโลกปีศาจ แต่เสือกให้เด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะมายุ่มยามราชกิจของมึง ที่สำคัญคือมันอยู่ตอนแรกๆของนิยายเลยด้วยนะ...

>>464 นึกถึงเฮอร์ไมโอนี่สิ เจเคต้องบอกไหมว่านางฉลาด มันสามารถใช้การกระทำบางอย่างที่สอดคล้องกับสถานะตัวละครช่วยได้นะ เช่น เฮอร์ไมโอนี่เป็นนักเรียน นางสามารถเสกคาถายกลอยได้เป็นคนแรกของชั้นทั้งๆที่พ่อแม่เป็นมักเกิ้ล เป็นคนชอบอ่านหนังสือ (พล่ามรายละเอียดเกี่ยวกับฮอกวอตส์บ่อยๆ แล้วด่ารอนกับแฮร์รี่ว่า พวกมึงไม่เคยอ่านฮอกวอตส์: ปวศ.น่ารู้หรือ) สุดท้ายก็ปิดเล่ม 1 ว่านางได้ที่ 1 ของชั้น ถามว่าตอนอ่านมีใครประหลาดใจไหมว่าอ้าวอีนี่ท็อปได้ไง

เฮอร์ไมโอนี่ คนเขียนเสนอตัวละครนี้ออกมาได้ฉลาดโดยไม่ต้องบอกว่าอีนี่แม่งฉลาดว่ะ ให้คนรอบข้างสรรเสริญเยินยอว่าเก่งจุงเบย เป็นตัวละครที่กูว่าคนเขียนเก่งมาก ถึงให้คนฉลาดแล้วไม่น่าหมั่นไส้แบบบางเรื่อง

>>467 ใช้เหตุการณ์กับบทสนทนาให้เป็นประโยชน์ เช่นเล่มแรก ตอนที่จะเข้าไปเอาศิลาอาถรรพ์ เฮอร์ไมโอนี่แก้ปัญหาเรื่องยาของสเนป แฮร์รี่ก็อวยออกมาได้ทันทีว่ามึงเก่งจุงเบย เฮอร์มี่ก็บอกว่า "ฉันน่ะนะ รู้แต่หนังสือ" แล้วก็ยังพูดไปอีกว่าจริงๆมึงเก่งกว่ากูนะแฮร์รี่ มึงกล้าหาญด่วย บลาๆ

กูว่ามันโอเคมากๆ ยิ่งอ่านเล่มต่อๆไปยิ่งรู้สึกว่านางฉลาด ไม่เหมือนไอ้เหี้ยบางตัวที่เอะอะๆพ่อแม่งก็สอนมาตอนไปเที่ยวฮาวาย ควย

ไม่มีเฮอร์ แฮร์รี่น่าจะตายไปตั้งแต่เล่มแรกเลยด้วยซ้ำ ตอนเข้าไปเจอหมาสามหัวน่ะ

>>468 เฮอไมโอนี่นางฉลาดวิชา และฉลาดทางความคิดกับการพูดด้วย เป็นตัวละครสายฉลาดที่ไม่ดูซูและไม่น่าหมั่นไส้ ใครๆก็รัก

กูว่าน้องเฮอร์แกไม่ได้เก็บความฉลาดไว้กับต้วเองจนคนอื่นโง่หมดอะ น่ารัก นิสัยดี ละเอียดรอบคอบ จู้จี้จุกจิกไปบ้าง มีป้ำๆเป๋อๆบ้าง หงุดหงิดใจร้อนแบบวัยรุ่นบ้าง แต่ก็เป็นคนมีเหตุผลแล้วก็มองตามหลักความเป็นจริง แล้วพยายามคิดวิเคราะห์ทางที่เหมาะสมที่สุดเวลามีปัญหา บางสถานการณ์ก็คิดเร็วทำเร็วกว่าแฮร์รี่อีก

แล้วมึงวิเคราห์ะรอนให้กูหน่อย กูอยากรู้ว่าพวกมึงคิดยังไงกัน รอนมันเป็นแค่เพื่อนพระเอกกากๆที่ทำให้พระเอกดูดีรึเปล่า

>>472 กูว่ารอนมันมีหน้าที่ช่วยแนะนำโลกเวทมนตร์ให้แฮรี่ในระดับเพื่อนรุ่นเดียวกันว่ะ (ดับเบิ้ลดอร์ไรงี้เป็นเสกลใหญ่) เป็นตัวแทนของชาวโลกเวทมนตร์ทั่วไป (เป็นเลือดบริสุทธิ์ มีค่านิยมแบบโลกเวทมนตร์ มีความกลัวคนที่คุณก็รู้ว่าใคร จะต่างกับเฮอร์ไมโอนี่ที่เป็นเลือดสีโคลน) และเป็นตัวแทนของคนทั่วไปด้วย ที่มันก็มีผิดพลาดบ้าง กลัวบ้าง ขี้ขลาดบ้าง แต่รวมๆก็เป็นคนดีไรเงี้ย ช่วยคลายเครียด ดูเป็นเพื่อนที่ดีแบบไปไหนไปกัน

ดูเกลียดเรื่องแฮรี่ ทำไมเฮอจังไม่คู่กับเดรโกคุง!!

>>472 รอนเหรอ ลูกชายคนที่ 6 ต้องใช้ของต่อจากพี่ชาย 5 คน คนโตหล่อ คนรองเท่ คนต่อมาเก่ง พี่แฝดสองคนป๊อบ ตัวแม่งไม่มีเหี้ยอะไรดีเลย พอมีน้องน้องเสือกเป็นผู้หญิง เอามานับรวมไม่ได้อีก เข้าโรงเรียนมา ไอ้เหี้ย แม่งเสือกมาเป็นเพื่อนกับไอ้เทพกับอีเก่งอีก ควย

เพราะแบบนี้มันเลยทำให้รอนเป็นคนขาดความมั่นใจไง อย่างเช่นตอนคัดเลือกคีปเปอร์ยังต้องไปแอบซ้อมคนเดียว ทั้งที่จริงๆจะขอให้แฮร์รี่หรือใครช่วยซ้อมให้ก็ได้ ถึงไอ้เฟร็ดกับจอร์จจะกวนตีน แต่ยังไงๆมันก็คงช่วยแน่ คือแม่งชินที่จะต้องเป็นเงาของคนเก่งๆ มาโดยตลอด แต่ใจจริงของรอนก็อยากที่จะเด่นดังหรือป๊อบแบบคนอื่นๆเขาบ้างเหมือนกัน ดูได้จากทุกครั้งที่เกิดอีเว้นท์อะไรที่มันมีโอกาสได้เข้าไปร่วม มันก็จะโม้ยาว อย่างเช่นในเล่ม 4 ตอนที่มันโดนเสกให้หลับไปในภารกิจที่สอง ไอ้รอนแม่งก็โม้เหลือหลายว่ากูนี่สู้ยิบตาเลยนะกว่าจะยอมให้จับ และมึงก็จะเห็นว่ามันแอบอิจฉาแฮร์รี่อยู่บ่อยๆด้วย ทั้งตอนที่คัดเลือกตัวแทนประลองเวทไตรภาคี ตอนเฮอร์ไมโอนี่ หรือจริงๆแล้วแม่งก็เหมือนว่าจะอิจฉามาตลอดนั่นล่ะ แค่เก็บอาการเก่งเพราะเจอบ่อยแล้ว

สรุปคือ ถ้าเอาตามท้องเรื่อง รอนมันก็เป็นเพื่อนพระเอกที่โอเคคนหนึ่ง กูชอบนะเวลาที่มันเล่นมุก แต่ถ้าวัดกันจริงๆแล้ว กูว่ารอนเป็นคนที่น่ากลัวพอสมควรเลยล่ะ

>>468 พ่อสอนตอนไปเที่ยวฮาวายนี่คุ้นๆ นะ ใช่เรื่องที่พระเอกตัวเป็นเด็กแต่สมองเป็นผู้ใหญ่ ชื่อของเขาคือ... รึป่าววะ 55555

>>472 รอนมีไว้คลายเครียดกับพึ่งพาในเรื่องที่แฮร์รี่มันไม่รู้ในโลกเวทย์มนต์ อีกอย่าง กูว่ารอนเก็บกดมาก อยากได้อยากมีอยากเด่นดังกับเขา ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวรวยๆแล้วจะได้ทุกอย่างอย่างที่อยากได้ ต้องใช้ของต่อจากพี่ๆ ไม่มีความสามารถเด่นๆแบบพี่ๆเขา ที่แม่มีลูกเยอะๆเพราะอยากได้เด็กผู้หญิงมากกว่า เรื่องนี้มันทับถมอยู่ในใจรอน พอมีแฮร์รี่เข้ามาก็จะเป็นการเปรียบเทียบไปแล้ว แฮร์รี่มีชื่อเสียงโด่งดังตั้งแต่เกิด เล่นกีฬาเก่ง มีของใช้ดีๆแพงๆ ไม้กวาดงี้ เสื้อผ้างี้ ป็อบพอสมควร ทุกคนมุงดู ทุกคนจดจำ เหมือนมีสปอตไลท์สาดไปที่ตัวแฮร์รี่คนเดียว พอความอิจฉามักกักเก็บไว้ไม่ไหวก็ต้องระเบิดออกมาแบบในเล่มสี่นี่ล่ะ อะไรๆก็แฮร์รี่ แล้วเขาล่ะอยู่ตรงไหน พอเรื่องนี้มันซาๆไปแล้ว กลับมาปะทุอีกในเล่มเจ็ดเพราะเฮอร์เลือกเข้าข้างแฮร์รี่ ไอ้ความอิจฉาริษยามันก็พุ่งขึ้นมา แฮร์รี่ได้อะไรดีๆไปอีกแล้ว สุดท้ายก็กลับมาทำหน้าสำนึกผิด ดีนะที่โวลดี้มันโดนกำจัดไปแล้ว ไม่มีเหตุการณ์มาทำให้แฮร์รี่เด่นอีก ถ้ามันมีเรื่องขึ้นมา รอนก็อาจจะเลิกคบแฮร์รี่อีกครั้งก็ได้

กูอ่านราชบุตรเขยเจ้าสำราญเล่มแรกมาละ สงสัยอย่างคือ อีพระเอกแม่งไม่มีฮอร์โมนเพศชายเลยเหรอวะ
ขนหน้าแข้ง เสียงแตก งี้ โอ้โห เวลาเข้าหอใครรุกใครรับอยากรู้ แม่งงง

>>478 รู้สึกคนเขียนจะมีตอบในเว็บอยู่
ถ้าจำไม่ผิด อันแรกเขาจะหยวนๆหน่อยนะ
ส่วนเข้าหอ เขาบอกสลับๆกัน แต่อาจจำผิดได้เพราะงั้นไปเช็คคำตอบในเว็บละกัน

>>455 กูอ่านการปรากฏตัวของหญิงสาว อ่านแล้วง่วงสัส ปัจจุบันยังอ่านไม่จบ ตอนแรกกูว่าจะพยายามลองอ่านเล่มอื่น แต่ไม่เอาแล้วดีกว่า เดี๋ยวเสียตังฟรี 555555555

>>479 ทำไมมันฟังดูน่ากลัวจังวะ สลับๆกันเนี่ย...

>>478 ตอนกูอ่าน กูพยายามคิดว่าอ่านการ์ตูนอยู่ ที่ชายสวยจะสวยไปหมดทุกอย่างยกเว้นมีดุ้น หรือสมัยนั้นมีฮอร์โมนเพศแล้ว 55555

ไปหาคำตอบอีกรอบเขาลบไปแล้วแฮะ เห็นบอกหนังสืออกแผงเลยกลัวสปอย
จริงๆก็อย่าใส่ใจกับคำพูดกูเลยกูอ่านผ่านๆอาจจำคำตอบผิดได้
>>482 กูคิดแบบมึงนะอารมณ์แบบสาวดุ้นในมังงะญี่ปุ่น ไม่ต้องสนเหตุผลที่เหมือนสาวหรอกรู้แค่มันเหมือนสาวพอ

ผู้ชายสวยกว่าผู้หญิงมีจริงนะ เร็วๆนี้ก็นายแบบฝรั่งคนนึงที่เดินแบบได้ท้อง2เพศ แต่ตอนหลังไปเฉาะเห็นสาวแล้ว ในไทยก็มีตำนานโลงคู่วัดหัวลำโพง ถ้าไม่บอกว่าเป็นผู้ชายมองนี่ไม่มึทางรู้เลยนะ
http://www.manager.co.th/entertainment/viewnews.aspx?NewsID=9540000059637

>>472 กูชอบเวลารอนปล่อยมุก แต่ตอนมันมารักๆใคร่ๆกันในกลุ่ม ไอ้นั่นแม่งน่าเบื่อชิบหาย กูอยากให้มันเป็นเพื่อนกันไปตลอด แต่งงานไปกับคนอื่น แต่ก็กลับมาเจอกัน มาสังสรรค์กันไรงี้ แฮร์รี่ทำไมไม่ได้กับลูน่าวะ กูขัดใจ

>>485 เออชอบลูน่าเหมือนกัน จินนี่(ชื่อนี่ป่าววะ)นี่ชอบน้อยสุดละ จริงๆตอนอ่านแอบเชียร์โชอยู่เล็กๆ อาจเพราะลำเอียงที่นางเป็นเอเชีย

กูเชียร์เดรโก้ เฮอร์ไบโอนี่ นะ เจ.เค ดัดหลังกูดังเป๊าะเลย...

>>486 จินนี่มันเป็นโมเมนต์แฟนคลับแอบรักดาราซุปเปอร์สตาร์แล้วส้มหล่นได้แต่งงานกัน จากเล่ม 1-5 มันไม่มีทีท่าจะชอบจินนี่เลยด้วยซ้ำ อยู่ๆเล่มหก จีนนี่ก็ป็อบขึ้นมาซะงั้น ก่อนหน้านั้น อีนี่ยังจืดจางอยู่เลย อยู่ๆก็มาคุยว่าจินนี่สวยน่ารักซะงั้นอะ
ปล. กูก็เชียร์เดรโกเฮอร์ไมโอนี่ กูอยากเห็นคุณชายเลือดบริสุทธิ์เสียหน้าที่เคยดูถูกเลือดสีโคลน ป้าเจแม่งล่มเรือกูทั้งแฮร์รี่ลูน่า เดรเฮอร์ กูปวดใจ

>>487 >>488 ไร้สาระ กูเบื่อกองอวยเฮอรืมี่เดรกสัสๆ มึงคิดว่ามันเป็นนิยายแจ่มใสรึไงวะ คุณชายตัวร้ายกับยายเลือดสีโคลน ต้องฝ่าดงประเพณี บลาๆ

>>489 มึงไปเก็บกดมาจากไหนเนี่ย

>>489 เขาจะอวยอะไรมันก็เรื่องของเขาอะนะ รสนิยมการจิ้นของคนเรามันเหมือนกันซะที่ไหน จะน้ำเน่า จะพล็อตโรมิโอและจูเลียต พล็อตซินเดอเรล่า จะพล็อตนิยายแจ่มใสก็ไม่เห็นแปลกถ้ามันจะจิ้น แล้วไอ้กองอวยคู่นี้มันไประรานคู่ชิพมึงรึไง

>>491 จะจิ้นน่ะก็ไม่ผิดหรอก แต่การเชียร์แบบรู้ๆอยู่ว่าไม่ใข่นี่มันไม่ตลก เฮอร์มี่กับเดรกมันไม่มีอะไรให้ลุ้นอยู่แล้ว ถ้าลุ้นแฮร์รี่โช แฮร์รี่ลูน่ายังจะโอเคกว่า

>>492 เอ่อ....คือ กูว่ามึงจริงจังไปมั้ย เจอประโยคนี้เข้าไป "การเชียร์แบบรู้ๆอยู่ว่าไม่ใข่นี่มันไม่ตลก" กูไม่รู้จะตอบยังไงดีว่ะ
คู่ชิพคนนั้นคนนี้ก็มีสิทธิจะจิ้นว่ะ แต่ที่เหี้ยคือการไประรานคนอื่นแล้วบอกว่ามึงจิ้นคู่นี้เข้าไปได้ไง ไม่มีอะไรในกอไผ่ซะหน่อย

>>492 มันต่างกันตรงไหนวะ จะแฮรี่ลูน่า แฮรี่โชก็มโนพอๆ กับเฮอเดร เพราะแฮรี่แต่งกับจินนี่ รอนแต่งกับเฮออยู่ดี

>>492 มึงนี่มันจิตใจคับแคบจังว่ะ ชีวิตมึงไม่มีความสุขเหรอ 555555+

เอาจริงกูงงการปูความเป็นเมียแฮรี่ของจินนี่มาก เล่มสองมาแบบสาวกรี้ดดารา เล่มสี่กุก็เห็นไปงานกับเนวิลนึกว่าจะลงเอยกันซะละ /กูนี่แอบชิพ .... เล่มหกเจ็ดนี่กูเงิบเลย เหมือนเจเคเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าพระเอกไม่มีเมียเลยจับยัดแม่ม

จบออกมาเจเคให้สัมภาษณ์ป่าววะ ว่าตั้งใจให้สองคนนี้คู่กันแต่แรกแล้ว 5555

>>492 กูเองที่อวยเดรเฮอร์ เพราะกูคิดว่ามันน่ารักดีถ้าได้เห็นคุณชายมัลฟอยเดเระแตก ต้องกลืนน้ำลายตัวเองที่ได้สิ่งที่เกลียดนักหนามาเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต จะแฮร์รี่ลูน่า แฮร์รี่โชก็มโนเหมือนกันนั่นล่ะว่ะ แฮรี่โชไม่ต้องมโน แต่ก็เลิกกันไปแบบโนรีเทิร์น โชเองก็ไม่ได้ดูรักใคร่แฮร์รี่อะไรนักหรอก นางคิดถึงแต่เซดริก
เท่าที่กูจำได้ กูไม่เคยหมิ่นคู่ไหนเลยนะว่ามึงจิ้นไปได้ไงไม่ตลก กูแค่บอกปวดใจที่ไม่เป็นไปตามที่หวัง แต่ที่มึงกำลังทำคือระรานคู่ชิพคนอื่นแล้วบังคับให้เขามาทำตามที่มึงเห็นดีเห็นงาม เขาเรียกว่าเสือกรู้มั้ย

กูก็สงสัย เเบบจู่ๆมันโป๊ะขึ้นมา ไม่มีโม้เม้นอะไรซักอย่าง อย่างมากจินนี่ก็เเค่ปลื้มเเฮร์รี่อะ เเต่ไม่รู้สึกว่ามันชวนจิ้นอะไรขนาดนั้น

>>497 ป้าแกก็ให้สัมภาษณ์ว่างั้นอะนะ แต่พอดีว่าป้าไม่เคยให้จินนี่เด่นหรือเป็นตัวช่วยอะไรสำคัญมากๆแบบเฮอร์ไมโอนี่ คนจะเชียร์เฮอร์ให้คู่แฮร์รี่ก็ไม่แปลกนะ เล่ม 2 ยังเป็นคนที่ต้องรอให้แฮร์รี่ไปช่วยในฐานะน้องสาวรอน เล่ม 3 4 5 บทแทบไม่มี โผล่มาเป็นตัวประกอบ จินนี่เพิ่งมาเด่นเล่ม 6 นี่ล่ะ อยู่ๆชีก็ป็อบปูลาร์ขึ้นมา หน้าตาสวย คนจีบเยอะ เป็นลูน่าคนอ่านคงสมหวังกว่านี้ว่ะ ลูน่านี่เพอร์เฟคทุกอย่างถ้าจะคู่กับแฮร์รี่ ความเข้าอกเข้าใจ ความกล้าหาญ สาวที่แฮร์รี่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ คอยช่วยเหลือ คอยปลอบใจ บทส่งโครตๆให้เป็นนางเอก แต่ก็นะ.....//ยักไหล่

>>494 เพราะเฮอร์มี่กับเดรโกมันเมหือนกับเส้นขนาน คือดูยังไงๆ มันก็ไม่เข้าล็อกกันอยู่แล้ว คนนึงเกิดจากมักเกิ้ล อีกคนเป็นพวกบริสุทธิ์ตลอดกาล ต่อให้แม่งรักกันเรื่องแม่งคงยาวและมั่วสัส ลูเซีย นาร์ซิสซ่า เบลลาทริกซ์ จะยอมเหรอ แม่งคงกลายเป็นมหากาพย์เลือดสีโคลนวุ่นวายกับคุณชายเย็นชา ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ควรจะเป็นในวรรณกรรมเยาวชนแฟนตาซีเรื่องแฮร์รี่พอตเตอร์เลย

กลับกันในกรณีของแฮร์รี่ลูน่าหรือโชมันยังเป็นไปได้มากกว่า เพราะมันสามารถจี้ให้ลงล็อคในจุดนี้ได้โดยที่ไม่ทำให้เนื้อเรื่องหลักเสียไปว่ะ ถามจริง เข้าใจยากตรงไหนว่าสองกรณีนี้มันไม่เหมือนกัน

>>501 แม่งก็มโนไม่จริงเหมือนกันแหละมึงงงงง

>>501 กูไม่ได้เชียร์คู่ไหนเป็นพิเศษนะแต่รู้สึกว่ามึงนี่เยอะว่ะ ไม่เข้าใจคำว่าจิ้นหรือมโนหรือไงวะ
ถ้าคนเขาพอใจจะชอบ มึงก็ไม่มีสิทธิ์อะไรจะไปห้ามเขาจิ้นว่ะ เพราะที่มึงคิดอยู่ว่ามันไม่ลงล็อคกันก็เป็นมโนของมึงเหมือนกัน

แบบพอเหอะ ส่วนหนึ่งเพราะมีคนแบบมรึงอยู่นี่แหละ กูถึงต้องเห็นคนออกมาดิ้นเป็นประจำว่าเรือกูเล็กเรือกูแรร์เรือกูโดนรังแก (ทั้งที่แรร์จริงโดนรังแกจริง กับที่แม่งแรร์ตรงไหนมึงคิดเอาเองว่าโดนรังแกหรือเปล่าวะ) ต่างคนต่างอยู่ มโนใครมโนมันไม่ได้เหรอวะ

Welcome to Shipping War

>>501 เข้าใจยากตรงที่ไม่ว่าจะเรือใหญ่แบบแฮร์เฮอร์ หรือแพ(ที่จริงๆแม่งก็ใหญ่พอดู)แบบเดรเฮอร์ มันก็งานมโนทั้งนั้น ไม่มีเหี้ยอันไหนเป็นไปได้มากกว่าอันไหนเพราะออฟฟิชเชียลมันออกมาแล้วว่าแฮร์จินนี่ = โอกาสเป็นที่เหลือเป็น 0% มึงจะจี้เป็นแฮร์โช/แฮร์เฮอร์เรื่องก็เสีย เพราะเท่ากับมึงจะให้แฮร์เลิกกับจินนี่ที่แต่งงานกัน ซึ่งปกตินิยายวรรณกรรมเยาวชนแฟนตาซีไม่ทำกัน ( ไม่นับพวกแต่งฟิค au ซึ่งชื่อก็บอกแล้วว่า another universe )

และเมื่อพวกมึงเป็นงานมโนด้วยกัน โดยมารยาทสังคมแฟนด้อมอันดีงามแล้ว เขาจะไม่เหยียดคู่จินตนาการชาวบ้าน ไม่ชอบชิปไหนก็คือต่างคนต่างอยู่ ไม่มีการไปชี้หน้าว่าคู่มึงน่ะเป็นไปไม่ได้ สัส คู่มึงก็เป็นไปไม่ได้เหมือนกัน ถามจริง เข้าใจยากตรงไหน

ป.ล. ชิปกูเป็นไปไม่ได้มานานแล้ว และไม่ใช่ชิปทั้งหมดที่พวกมึงพูดมา แต่กูชิปของกูเองได้ และไม่ต้องเดือดร้อนไปด่าคู่อื่น

>>501 จินตนาการมันก็ต่อยอดเป็นแฟนฟิคแฟนอาร์ตไง เรื่องไหนๆก็มี เรื่องหลักไม่ได้รักกัน ในเรื่องคุยกันนิดเดียว แต่ในฟิคมันมารักกัน คู่กันก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน ชอบคู่นี้ก็ไปหาเสพตามคู่เอา ไม่ชอบก็ปล่อยผ่านไป เป็นจินตนาการของใครของมัน ไม่ต้องมาก้าวก่ายกันและกันก็พอ
กูว่ามึงยัดเยียดความคิดตัวเองให้คนอื่นว่ะ พอเหอะ

>>501 มโนก็คือมโนมึงอย่าใส่ใจมันมากนัก แค่เคมีมันเข้าเลยอยาดให้คู่แค่นั้นแหละมึงอย่าเครียดกับมันนัก

>>501 แหยะ ทำยังกะเรื่องนี้มันสูงส่งนักหนาล่ะ จากมุมมองคนไม่ใช่แฟนบอยอย่างกู มันเสียตั้งแต่ป้าคอนเฟิร์มว่าดับเบิ้ลดอร์(จงใจเขียนผิด)เป็นเกย์ ตั้งแต่ป้าออกมาบอกว่าจินเป็นนางเอกโดยไม่มี hint มาก่อน ตั้งแต่เฮอย้อนเวลาไปเข้าเรียน แล้วล่ะเว้ย

แฮรี่นี้กูสนุกแค่เล่ม1-3 4 เริ่มดรอปส่วนเล่ม 5หลับ
กูรู้สึกว่าพวกแนวโลกวิเศษในยุคปัจจุบันแบบแฮรี่หรือเพอร์ซี่นี้จะสนุกแค่เล่มแรกๆแฮะ

>>501 เอิ่ม แต่กูเห็นด้วยกับมันนะ ถ้าเนื้อเรื่องอฟช.เฮอร์ไมโอนีจะคู่กับเดรโกมันก็แปลกๆว่ะ แต่ถ้ามึงจะจิ้นกันเองกูไม่ขัดศรัทธา ชอบอ่านด้วย 5555 คู่แฮรี่กับจินนี่กูก็เงิบๆ มาได้ไงวะไรแบบนี้ ตอนโชมันยังออกปั๊ปปี้เลิฟ จินนี่ตอนแรกๆก็ปั๊ปปี้เลิฟ พอเล่มหลังๆแฮรี่มีห่วงมีเพ้อถึงจริงจังนี่กูตั้งตัวไม่ทัน เงิบ 555
ตอนกูอ่านกูไม่เชียร์ใคร แต่มองว่าที่แฮรี่คู่กับจินนี่เพราะถ้ามันคู่กับเฮอร์ไมโอนี่ก็จะทำให้รอนไม่มีใครเลย
ก็ไม่รู้สินะ ป้าเจเคจับคู่ๆไว้เฉยๆหรือแอบวางพล็อตให้รุ่นลูกด้วยรึเปล่าก็ไม่รู้

>>508 ดับเบิ้ลดอเป็นเกย์กูว่าไม่ทำให้เรื่องเสียนะ เพราะไม่ได้เน้นเรื่องรักๆของแกนี่หว่า แต่กูก็ไม่รู้มาก่อนกระทั่งป้าเฉลยว่าฮีเป็นเกย์ นึกว่ากิ๊กกับมักกอนนากัลอยู่

กูพอเข้าใจ >>501 มันตรงที่ถ้าในเรื่องจริงเป็นเดรเฮอจะมีปัญหาเยอะมากตามที่มันร่าย แต่คือถ้ามึงพล่ามเรื่องนี้ก่อนเล่ม 7 ออกก็คงจะฟังขึ้นว่ะ แต่ปัญหาคือมันออกมาแล้วและป้าแกปักกธงมีลูก เวลาผ่านเป็นสิบปีแล้ว เพราะงั้นจะคู่ไหน ความน่าจะเป็นก็กลายเป็นศูนย์ไปหมดสิ้นแล้วและถูกผลักเป็นกองมโนเสมอกันนะจ๊ะ

กูเคยชอบแฮร์รี่พอตเตอร์มากๆสมัยที่มันยังไม่จบ แต่เดี๋ยวนี้ทำไมเวลากูเห็นป้าเจเคออกมาเฉลยว่าที่จริงแล้วมันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้นะ คนนั้นเป็นแบบนี้นะ อยู่เรื่อยๆแล้วกูรำคาญจังวะ เหมือนไม่อยากให้กระแสหาย ต้องออกมาบอก fact เล็กๆน้อยๆเรียกเรตติ้งตลอดเวลา

>>513 มึงรำคาญแต่คนอื่นเขาไม่ไง บางคนเขาก็ว๊อนท์นะ
หรือมึงรู้สึกว่าถูกจำกัดจิตนาการรึไง

กูนึกว่าเจเคใบ้ว่าจะได้คู่กับจินนี่ตั้งแต่แม่แฮร์รี่หัวแดงแล้วซะอีก

กูเป็นกองอวยแฮร์เฮอร์ แล้วก็ชอบเดรเฮอร์เพราะเคมีทอมเฟลตันกับเอ็มม่า.........
เล่มจบทำกูช้ำใจสัด

>>515 แม่นารุโตะก็หัวแดง แต่ก็ได้กับฮินาตะนะมึง 555555555555

ใครเป็นเหมือนกูบ้างวะตอนอ่านเล่ม7จบ แล้วจิ้นให้แฮร์รี่เป็นหญิงแล้วจับคู่กับสเนป

>>514 กูเข้าใจนะว่ามีคนชอบที่ป้าแกออกมาเฉลยโน่นนี่นั่นเรื่อยๆ แต่กูรำคาญเพราะรู้สึกว่าถ้าอยากบอกสิ่งเหล่านั้นทำไมไม่บอกลงไปในหนังสือตั้งแต่แรก จะมาสร้างกระแสเรื่อยๆทำไม แต่เอาเฮอะ กูก็แค่รำคาญอ่ะ ไม่ได้จะเบลมว่าเป็นเรื่องที่ผิด

>>518 กู ถ้าแฮร์รี่เป็นหญิงแต่เกิด เสร็จสเนปแน่ๆ

>>518 ถ้าแฮร์รี่เป็นผู้หญิงนะมึงเอ๊ย กูรับรองเลยว่าสเนปจะตามยิ่งกว่าวิญญาณตามติดแน่นอน

>>518 >>520 ฟุมาอีกละ

ธุลีปริศนาที่เป็นเซ็ทนิยายของหนังมหัศจรรย์เข็มทิศทองคำนี่สนุกมั้ยวะ กูดูหนังแล้วอยากหามาอ่าน กูอยากรู้ว่าในหนังสือไลล่ากูทำตัวน่าถีบตกเรือเหาะแบบในหนังมั้ย

>>522 จิ้นแค่นี้ถึงกับผื่นขึ้นเลยหรือไงคุณโทรล
อะไรไม่ชอบก็ข้ามไปบ้างก็ได้นะ ไม่มีใครบังคับว่าต้องอ่านทุกตัวอักษร

ky งานหนังสือกะซื้อไรกันบ้าง

>>523 สนุก แต่นิยายมันจริงจังนะ ไม่สดใสวิบวับพี่หมีขนฟูน่ากอดแบบในหนัง เล่มแรกยังเป็นแฟนตาซีผจญภัยธรรมดา พอขึ้นเล่ม2-3โทนเรื่องจะเริ่มเปลี่ยนไป แอบเล่นประเด็นพระเจ้าด้วย

>>525 ตามเก็บการ์ตูนอย่างเดียวว่ะ นี่ก็ตัดไปหลายเรื่องเเล้วนะ ส่วนอย่างอื่นยังไม่เจออะไรน่าสนใจหรือไม่มีเล่มต่อออกว่ะ ดีเเล้ว จะได้ไม่เปลืองตังค์ ยิ่งไม่ค่อยมีอยู่ เฮอะๆ

>>525 ก่ะจะไปตามเก็บคิโนะว่ะ แล้วก็ไปเดินหาอะไรน่าอ่านด้วย ว่าแต่มีอะไรที่มันอ่านง่ายๆแนะนำบ้างป่ะ

KY พวกมึงตามเพจจ่าอยู่ป่ะ ทั้งบารามอสกะไวโรดโดนสับเละ

>>525 ตามเก็บนิยายอ่ะมึง
>>529 กูว่ามันต้องมีโม่งอยู่ในเม้นสักคนสองคนแหล่ะ 555555555555555555

>>529 ก็เป็นอะไรที่ด่านจนเอียนละ
กูอยากหาพวกนิยายเด็กแฟนตาซีหน่อยๆอ่าน คือกูพึ่งดู over the garden wall มา จำได้ตอนเด็กๆรู้สึกมีนิยายแฟนตาซีแนวๆนี้เยอะ พวกมึงมีไรแนะนำมั้ย

>>529 ขอวาร์ปหน่อยมึง กูไม่เห็นเลย

>>532 อยู่ในคอมเม้นต์ด่าหนังสือสอนภาษาญี่ปุ่นที่คนเขียนไม่ใช้ ดร. ตัวจริง

>>529 กูเห็นแต่คนอวยบารามอสว่ะ 5555555555
ทั้งๆที่แม่ง 'แรงบันดาลใจ' วายป่วงพอกันทั้งคู่ (แต่ปอบแกวีรกรรมมหากาพย์ไง)
เอียนและ ใครจะอวยจะเอาไงก็เอาตามสบาย ฮา

>>532 https://www.facebook.com/DramaAdd/photos/a.10151331013638291.508570.141108613290/10153702372078291/?type=1

บารามอสนี่เคสศึกษาได้ป่าววะ แรงบันดาลใจแบบไม่โดนด่าเนี่ย
หรือว่ามันทริบิวท์วะ แบบกูไม่ปิดเหี้ยอะไร เอามาแบบชัดเจน

มึง กูพึ่งรู้ว่าเขาจัดประกวดวาดรูปปกบารามอสคือไงวะ มันจะรีปริ้นเหรอ กูจะได้รอปกใหม่
กูไม่เคยได้อ่านสักทีเนี่ย 555555

>>537 เขาจะรีปริ้นใหม่ แต่ไม่อ่านก็ดีแล้วมึง

>>537 ถ้ามึงอายุสัก 13-14 จะอ่านก็อ่านเหอะ แต่ถ้าเกินนั้นกูว่าอ่านแล้วจะรุ้สึกแบบ
555555555555555555555555555555555
คือเอาเงินไปซื้ออย่างอื่นอ่านเหอะกูแนะนำ เงินหายากนะ แต่คนชอบมันก็มี(เยอะมากกกก) ลองเสี่ยงดูเอา
///ตอนเด็กๆกูอ่านเซวีน่า โอยโคตรอวย ภาษาสวย เรื่องดี อ่านซ้ำบ่อยมาก
พอโตๆมาหน่อยกลับไปอ่านรอบนึงนี่เปิดข้ามแบบรัวๆ(บางฉากบางจุดก็อ่านแล้วยังชอบเหมือนเดิมไม่ได้อคติ)
แต่หลังจากนั้นแล้วก็ไม่อ่านอีกเลย ถถถถถถ

>>535 ขอบใจ อยู่ในเม้นนี่เองเลยหาไม่เจอ แต่บารามอสทำไมมีคนอวยเยอะจังวะ ก็มีพล็อตคล้ายๆ เกมการ์ตูนดังเยอะ อย่างคิล=คิรัว หรือเขียนภาษาสวยเนื้อหาดีกว่าเลยไม่โดนถล่ม

>>540 กูเดาเพราะคนเขียนยอมรับ แล้วหลังจากเล่ม 1 ก็เริ่มไปค่อยอิงเรื่องอื่นเท่าไร(นอกจากตัวละคร)

บารามอสนี่ภาษาสวยเหรอ กูอยากจะขำ แต่ขำไม่ออกเพราะหลวมตัวซื้อตามแรงอวยมาแล้ง เสียดายเงินชิบเป๋ง ทั้งที่เสียดายกูก็ยังทนอ่านจนจบเล่มแรกไม่ได้เลย สึส

>>539 มิน่าล่ะ กูอ่านครั้งแรกตอนสิบห้า ถึงว่างั้นๆพออ่านได้เฉยๆ 555
>>542 สวยถ้าเทียบกับบรรดานิยายเด็กไทยแต่งเรื่องอื่นมั้งมึง หรือไม่จริง

>>542 มันสวยกว่าไวท์โร้ดละกัน แต่ถ้าจะให้เทียบกับนิยายเรื่องอื่นที่มีคุณภาพกว่านี้ก็...นะ

พวกมึงก็ชอบเอาขนมไปเทียบกับเมนดิชนะ
มึงเลยวัยกินขนมก็ยังจะไปหยิบขนมมาด่า ไปหากินอย่างอื่นก็จบละ

ความจริงกูชอบนะที่ภาษามันไม่สวยมาก กูไม่ชอบอะไรเยอะๆอะอ่านพวกสวยๆแล้วขนลุก #อันนี้ก็มุมมองของกู #กูอาจจะไร้รสนิยมในสายตาพวกมึง

>>546 ถูก มึงไร้รสนิยมในสายตากู เพราะถ้ามึงเคยเห็นภาษาที่สวยจริงๆ มึงจะแยกระหว่างภาษาสวยกับเวิ่นเว้อออก

กูว่าภาษามันไม่ค่อยแย่เท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้สวย แต่อ่านง่ายย่อยง่ายทำหรับกูตอนประถม แต่ให้อ่านอีกรอบก็ไม่ไหวแล้ว 5555+

>>545 มึงเปรียบได้ตรงใจกูชิบหาย

ใครเคยอ่าน นางนวลและมวลแมวผู้สอนให้นกบิน(ชื่อนี้ป่าววะ)บ้าง

>>547 กูว่าสมัยนี้ที่พวกตามเว็บแต่งๆกันมีสองแบบว่ะคือถ้าภาษาไม่ห่วยไปเลยก็เวิ่นเว้อจนน่ารำคาญอ่ะ

>>547 อ้าว มึงก็หาว่ากูแยกสวยกับเวิ่นเว้อไม่ออกอีก คนบางคนมันก็ชอบงานรกๆ คนบางคนมันก็ชอบงานเรียบๆรึเปล่าวะ

แล้วภาษาสวยสำหรับพวกมึงคือแบบไหน พอมีตัวอย่างมั้ย

กูชอบภาษาคุณทวยันตีทุกนามปากกา แต่หลายๆคนก็มองว่าแปลก เรื่องภาษาสวยไม่สวยมันแล้วแต่คนนะกูว่า

>>547 ยกตัวอย่างภาษาสวยหน่อยสิ

เมื่อก่อนกูคิดว่าภาษาเวิ่นเว้อเพ้อพรรณายาวๆใส่อะไรเยอะๆคือภาษาสวย แต่ตอนนี้กูชอบภาษาที่สั้น กระชับ เข้าใจง่ายและไม่ห้วนเกินไปมากกว่า

กูให้ดั่งดวงหฤทัยของลักษณวดีคือภาษาสวยว่ะ บรรยายเห็นภาพมากจนแทบลอยออกมา คำที่พระเอกเกี้ยวนางเอกแม่งหวาน ใช้คำน้อยแต่ไพเราะมาก งามไปหมดทุกอย่างทั้งภาษา เนื้อเรื่อง บทสนทนาระหว่างตัวละคร มีอารมณ์ขันน่ารักๆ กูแนะนำอย่างแรงถ้าใครอยากหาอะไรที่หวานละมุนอ่าน

ลมโชยมาต้องกระดิ่งแก้ว เสียงกังวานใสปลุกหญิงสาวออกจากภวังค์ เมขลาหับบานหน้าต่างปิด ใช่ว่าหล่อนรู้สึกหนาว แม้เป็นไต้ฝุ่นก็ไม่อาจดับความร้อนรุ่มในใจของเธอได้เลย

KY หน่อย เรื่องโรงเรียนเสนาธิการทำไมถึงไม่ค่อยดังเท่าบารามอสเซวีน่าวะ เห็นเกิดในช่วงใกล้กันนี่

กูเป็นกลุ่มไม่นิยมสำนวนทมยันตี (แต่เข้าใจคนชอบนะ ลางเนื้อชอบลางยา) คือกูมองสำนวนทมยันตีคือเวิ่นเว้อ อ่านแล้วพานจะหลับ ไปนิยมแบบ แก้วเก้า หรือ กิ่งฉัตรมากกว่า ชอบพวกสำนวนกระชับ บรรยายสั้นๆ แต่เห็นภาพว่ะ

อย่างประภัสสร เสวิกุลที่เพิ่งเสียไปกูก็ชอบนะ คิดแล้วเสียดาย

>>559 เออว่ะ กูก็สงสัย แต่เวลามีวัดจัดโหวตอะไรก็มักจะเป็นแพคสามไม่ใช่เหรอวะ มีบารามอส เซวีน่ากับเสนาธิการนี่อ่ะ อย่างในเด็กดวกตอนจัดโหวตเรื่องที่อยากทำเป็นหนัง สามอันดับแรกก็นี่แหละ กูงงมาดกว่าด้วยฦำว่าดังได้ไงวะ พลอตก็แนวเดียวกันไม่ใช่เรอะ

>>559 โรงเรียนเสนาธิการกูเคยอ่านถึงเล่มสองเกือบจบ ความรู้สึกส่วนบุคคลคือมันประหลาดมาก เปิดเรื่องประหลาด(ครอบครัวส่งไปโรงเรียนเพื่อความปลอดภัย) เปิดตัวนางเอกคู่พี่มันแบบประหลาด(นางเอกคู่รองมาชอบนางเอกในร่างผู้ชายก่อนจะไปชอบพี่มัน) แลเวก็มีอะไรประหลาดๆอีกหลายอย่าง อย่างตอนไปเอากระจกวิเศษงี้ จำได้ลางๆว่ามันสะกดให้นางเอกตีรันฟันแทงกับใครป่ะวะ? จำไม่ได้ แล้วก็ตอนใกล้จบเล่มก็ประหลาด เปิดตัวอีพระเอกว่าสรุปว่ามันเป็นรัชทายาทนะ แล้วเล่มสองก็ประหลาด คนรู้จักนางเอก(ป่ะวะ?)โดนอะไรซักอย่างให้หลับ นางเอกก็ไปหาอะไรซักอย่างมาแก้ มีการไปหมู่บ้าน ไปรำ ทะเลาะกัน ไฟไหม้อะไรซักอย่างด้วยมั้งถ้าจำไม่ผิด โดยรวมคือกูรู้สึกว่าไม่ต่างจากพล็อตตลาดเลยมึง ประหลาดในความคิดกูด้วย

ภาษาสวยคือภาษากวี กล่าวคือเป็นร้อยแก้วที่ไกล้เคียงร้อยกรองนั่นละ นี่คือนิยามสั้นๆ ตัวอย่างที่ดีอีกอย่างอย่างคือวาทะและวลี มันเป็นภาษาประดิษฐ์ที่เหมือนกลอนมากกว่าภาษาพูด

>>559 กูว่าแม่งก็อปเซวีน่า+บารามอสมาเห็นๆ ในเรื่องส่งนางเอกไปเรียนต้องปลอมเป็นชาย มีพระเอกกับเพื่อนร่วมห้องรู้ เหตุการณ์ทุกอย่างคืออวยให้นางเอกและผองเพื่อนเท่านั้นที่มีสิทธิกอบกู้โลก ตัวร้ายโง่มีไว้เพื่อให้พระเอกนางเอกโชว์เมพ รุ่นนางเอกคือแหล่งรวมอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ มาโรงเรียนเพื่อจับคู่หาผัวหาเมียแบบเซวีน่า ทุกคนต้องมีแฟนหมดไม่มีไม่ได้ และทุกคนต้องหน้าตาดีด้วย นี่โรงเรียนหรือกองประกวดซุปเปอร์โมเดลวะ

ปล.กูว่าไม่สนุกว่ะ ตอนรับน้องแม่งล่อไปหลายตอนชิบหาย มันไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องเลยด้วยซ้ำ คือ..มีไปแล้วก็ไม่ส่งผลอะไรต่อเรื่องอะนะ จะมีมายาวๆยืดๆเพื่ออะไร ในเมื่อมึงก็อวยนางเอกอยู่ดี

กูเห็น เซลาเฟีย ประกาศ RW มีใครลองอ่านยังวะ?

พล็อตโรงเรียนแฟนตาซีกูฟันธงว่าต้องมีอันใดอันหนึ่งจากสิ่งต่อไปนี้ว่ะ จากการวิจัยด้วยการฝังตัวอ่านนิยายในเด็กดีมาอย่างยาวนานของกู:
ส่งตัวเอกไปเรียนเพื่อความปลอดภัย ปลอมตัว-เปลี่ยนเพศ-ปกปิดตัวตน ตัวเอกเข้าหอไฟหรือหอสีแดงหรือหอเกี่ยวกับนักรบ ตัวเอกมักไม่ตั้งใจเรียน พระเอกถ้าไม่เงียบขรึมเหมือนน้ำแข็งพันปีก็จะร่าเริงเหมือนเสพกัญชามา ถ้ามีนางเอกก็จะเป็นคนซึนไม่ก็เหวี่ยงไม่ก็แม่พระ คนรอบตัวต้องสวยเลิศเลอ พระเอกหรือนางเอกต้องเป็นเชื้อพระวงศ์คนชั้นสูง ต้องมีของวิเศษ(อาทิเช่นอัญมณีในเซวีน่า) ตัวโกงต้องเปิดมาดิบดีแต่โดนตัวเอกโค่น ต้องมีตัวละครที่เรีนยเก่งบมากๆ ตัวเองหรือคนวงในรอบตัวนางเอกมักจะได้ตำแหน่งเกี่ยวกับหัวหน้าชั้นปี ต้องมีการโอดครวญเกี่ยวกับการสอบและการบ้าน และที่สำคัญส่วนมากมักแต่งไม่จบ
ปล. เอายาล้างตามาให้กูที นี่กูอ่านอะไรเข้าไปปปปปปปปปปปปป

เออแล้วทำไมหอตัวเอกต้องเป็นสีแดง

>>567 ดูถึก ดูเถื่อน ดูกิ๊วก๊าวเร้าใจมั้ง กูก็ไม่เข้าใจ ส่วนมากเวลาแบ่งหอถ้าไม่ได้โยนไปหาไฟๆแดงๆก็จะโดนโยนไปหอที่เป็นของแรร์นี่แหละ กูอ่านมาสองปียังหานิยายที่ตัวเอกโดนโยนไปพวกหอของชนชั้นสูงหรือไม่ก็หอของพวกนักปราชญ์ไม่ได้เลย

>>565 ประกาศอยู่แถวไหนวะ นานยัง ครั้งสุดท้ายที่กูเห็นคือเมื่อปีที่แล้ว ยังมีคนจำนิยายเรื่องนี้ได้อยู่อีกเหรอ กูว่ามันหมดอนาคตเขียนต่อไปตั้งนานแล้วนะ

>>569 ไม่ใช่ เซลาเฟีย กูเข้าใจผิดมันเป็นอีเรื่องนี้อ่ะ http://writer.dek-d.com/D-dora/story/view.php?id=140906

>>567 บ้านอัศวินสีแดงผู้กล้าปราบเหล่าร้ายไงมึง เขียนง่ายไม่ต้องใช้สมองมาก เอาพลังซัดตูมๆ บ้านนักปราชญ์มันต้องคิดเยอะ อาจจะโดนมองเป็นเด็กเนิร์ดบ้าเรียนไร้น้ำยาเก่งแต่ทฤษฎีได้ บ้านชนชั้นสูงก็โง่ เย่อหยิ่ง ห่างเหิน ดีแต่ใช้เงิน สู้บ้านสีแดงของเราไม่ได้ นอกจากเก่งการต่อสู้แล้วยังฉลาดอีกต่างหาก บ้านตัวร้ายเราก็ไม่ให้พระเอกนางเอกอยู่ มันต้องเป็นคนดีเท่านั้น

>>567 เหมือนพวกเรนเจอร์ สีแดงคือหัวหน้า

>>570 แหม่ ทำซะกูตกใจ นึกว่าคนเขียนนางตาสว่างจากบารามอสแล้วซะอีก กูเห็นด้วยกับ>>569ว่ะ 555 คือเขียนต่อ แฟนเก่าๆก็หายเบียวหมดแล้ว รุ่นใหม่ก็ไม่มีใครรู้จัก นืยายก็เเนวร.ร.เวทซึ่งหมดช่วงพีคไปนานแล้ว แถมทิ้งช่วงแต่ละเล่มตั้งนาน สนพ.พิมพ์ต่อให้ก็บุญละ นี่แหละผลของการเลือกงานเด็กมาพิมพ์

Blade a.x สนุกไหมวะ ว่าจะลองซื้อมาอ่านหลายทีแล้ว แต่ไม่ได้ซื้อสักที

>>570 กรุส่องเพจเขา เห็นว่า เล่มแรกหมดลิขสิทธิ์กับสนพ.แล้วเลยเอามาลงใหม่ แก้สำนวน อะไรเนี่ยแหละ
>>574 ถ้าเมิงไม่ซีเรียสเรื่องความซูของตัวละคร กรุว่าโอเคระดับหนึ่ง

>>566 กระทืบไลค์รัวๆ แม่งพล็อตละครหลังข่าวคนไทยชัดๆ

>>566 แม่งใช่ กูขอเสนอการสอบเข้าอีกอย่าง ยาวสลัดไม่เคยเกี่ยวกับเนื้อเรื่อง ตัวเอกถ้าไม่ใช่ที่หนึ่งก็ต้องที่สุดท้าย แล้วแม่งชอบวนเวียนอยู่แค่สู้กันไม่ก็ชิงของ

>>577 ถ้ามีสอบข้อเขียน แล้วมีตัวเอกเป็นผู้ชาย มันจะได้ศูนย์แล้วไปท็อปด้านเวทย์หรือการต่อสู้แทน

กูสงสัยอย่างหนึ่ง ทำไมตัวเอกแนวโรงเรียนเวทมนตร์มักไม่ตั้งใจเรียนวะ พวกมึงเป็นอนาคตของชาติไม่ใช่เราะ

>>579 เพราะตั้งใจเรียนเรื่องจะไม่เดินไงมึง

>>579 แบบเดียวกับทำไมเด็กไทยไม่ตั้งใจเรียน พวกเอ๊งเป็นอนาคตของชาติไม่ใช่รึ มั้ง

>>581 จุกสัส

>>579 ต้องสาระแนหาเรื่องไงมึง เดี๋ยวไม่มีปม จะแบบไปเรียน แดกข้าว แดกเหล้า กลับหอนอน มันก็คงไม่ใช่

ต้องมีนักฆ่ารับงานมาฆ่าใครสักคน ไม่ก็เป็นองครักษ์ให้เจ้าหญิงด้วยนะมึง
กูมานึกๆ ดูแล้ว กระแสนักฆ่าทำงานผิดอาชีพนี่มันเริ่มมาจากเรื่องไหนวะ ทำไมทหารองครักษ์ทุกเรื่องถึงตกงานกันหมด

>>584 นั่นสิ แล้วก็มีหัวขโมยเป็นเพื่อนอีก แต่อันนี้คิดว่าคงมาจากบารามอส

>>584 Prince of killer ป่ะมึง...

พูดถึงนักฆ่า อีหลายเรื่องนี้กูว่าไม่น่าเป็นไปได้ว่ะ เด็กสิบห้าเป็นนักฆ่ามันก็น่าจะโหดกว่านี้สิวะ แต่ที่เห็นๆให้ความรู้สึกแค่มีคำนี้ประดับชื่อเฉยๆอ่ะ

พูดถึงนักฆ่า กรุนึกถึงอีกเรื่อง แม่งเป็นเจ้าหญิงด้วยเป็นนักฆ่าด้วย ไม่ได้เหมือนอีกเรื่องที่เป็นเจ้าหญิงโดนโค่นบังลังก์เปลี่ยนตัวเองไปเป็นนักฆ่า

>>588 Killer princess มั้งมึงถ้าจำไม่ผิด

>>586 ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้ก็ตามกระแสเหรอวะ กูเห็นพล็อตงี้ในเด็กดีเพียบก่อนเรื่องนี้จะออกอีกนะ
เออ... ว่าแต่คนเขียนตายรึยังวะ กูยังข้องใจอยู่จนถึงตอนนี้เลยนะว่าตกลงเรื่องจะเป็นยังไงต่อ
ปล.ปกแรกสวย ปกสองสนพ.รังแกชิบ

>>590 กูชอบเรื่องนี้น่ะ 555555 ถึงมันจะตามสูตรที่พวกมึงว่าก็เหอะ คือกูคิดว่าเขาคงไม่แต่งต่อแล้วค้างมา 8 ปีแล้วสัตว์ ตั้งแต่กูอยู่ประถมจนตอนนี้กูมหาลัยแล้ว 555555//ร้องไห้หนักมาก

ปกแรกสวยมากมึง orz ปกสองกูแบบเอ่ออออ

>>589 เนื้อเรื่องเป็นยังไงวะ สปอยให้ฟังหน่อยสิเพื่อนโม่ง

>>592 กูจำได้ว่านางเอกอ่ะเป็นเจ้าหญิงแล้วเกิดเรื่องในประเทศขึ้น เพื่อนของพ่อก็เลยเอานางไปเลี้ยงเป็นนักฆ่า จนนางได้รับงานให้ไปคุ้มครองเจ้าชายแล้วกูก็.....ลืม

>>593 กรุมาต่อ จากที่จำได้ นางเปลี่ยนตัวเองให้เป็นผู้ชายด้วย แล้วก็แต่งงานกับเจ้าชายคนหนึ่งมีลูกแฝด เหมือนคนหนึ่งดูแลประเทศแม่ อีกคนดูประเทศพ่อ

>>593 >>594 ขอบใจ เหมือนจะเอาแฮร์รี่กับบารามอสมายำรวมกันแฮะ

เรื่องนี้เพื่อนกูบออกว่าเหมือนเล่ม 2 ถูกสั่งให้ตัดจบมันเลยรวบรัดไปหน่อยแต่กูอ่านไม่ถึงกูเลยไม่รู้ว่าเป็นไง
แต่ พูดถึงกูอยากอ่านนิยายโง่ ๆ ได้โดยที่ไม่คิดอะไรมากเท่าไหร่ อย่างมีเพื่อนในเอกกูนางชอบ ดร.ป๊อปถึงขั้นเจอแล้วขอถ่ายรูปโพสต์ลงเฟซกรี๊ดกร๊าด กับอีกคนชอบ...เซวีน่า ลินคอร์นออกคือนางหิ้วมาอ่านเลย

กูทำไม่ได้ orz

>>596 ไม่เป็นไรเพื่อนโม่ง ไม่ใช้มึงคนเดียว กอดมึง

>>596 บีบบ่ามึง กูเข้าใจมึงนะ.... เพื่อนกูนี่ติ่งแสตมป์เบอรี่

กูอยากเขียนนิยายแนวโรงเรียน แต่กูอยากเขียนถึงนักเรียนหลายๆคนไม่ใช้แค่กระจุกกลุ่มที่ตัวเอก แล้วก็แบ่งหลายๆสายตามภาคที่เรียน มันจะมีคนอ่านมั้ยวะ 5555

>>599 กูก็เขียนแนวนี้นะ เขียนร่วมกับเพื่อนเพื่อจะได้แยกกลุ่มตลค.ชัดๆ แบบแต่ละกลุ่มมีเนื้อเรื่อง มีปัญหา มันน่าสนใจดี

อันนี้เป็นมุมมองในฐานะคนอ่านนะ ข้อควรระวังคือต้องแบ่งบทให้ดี ให้้ทุกกลุ่มดูน่าสนใจ ไม่งั้นคนอ่าน(เช่นกู) จะเกิดฟีลแบบ กุมองว่าตัวนี้เป็นพระเอก ไหงมีบทของใครก็ไม่รู้โผล่มาตั้งยาววะ ข้ามๆ อะไรแบบนี้

จริงๆยังไม่ได้คิดอะไรมาก อ่านที่พวกมึงพูดเรื่องรร.แล้วดันนึกอยากเขียนประมาณนั้น แต่ถ้าแต่งจริงกูคงแบ่งเป็นตอนเด่นเอา แบบตอนที่ชื่อสไตล์นี้ก็โฟกัสตัวเอกคนนี้(หรือคู่นี้)

กูเขียวแนวโรงเรียนน่ะแต่ยังไม่ได้เข้าข่ายแบบที่พวกมึงว่ายกเว้นเรื่องไปเป็นคนคุ้มครอง แต่นอกนั้นยังคงหลุด
นั่งนับแล้ว่ากูจะไปได้กี่น้ำ 55555

เฮ้ยสถาพรมันจะมีเพจหลักกับเพจเมียน้อยทำไมวะ กูเห็นอวาลอนบอกใกล้คลอดก็ตามข่าว ว่าอยู่ทำไมไม่มีข่าวสักทีเสือกไปลงเพจนี้
https://www.facebook.com/SPBFantasyClub

กูก็สงสัยมานานแล้วเหมือนกัน สัส เอามาทำเพื่อ? มึงคิดว่ามึงเป็น samsung เหรอ มีหลายเพจหลายรุ่น คนตามซื้อแม่งงงหมด

กูเห็นบทความในเด็กดีแนะนำการเขียนฉากสวีท น่าสนใจดี พอเปิดเข้าไปคือให่นักเขียนนิยายแจ่มใสสามคนมาบอกทริคพร้อมตย.ฉากในนิยาย คนนึงคือฮิเดโกะขวัญใจโม่ง อีกสองคนใส่อิโมติคอนลงไป ....กูจะเชื่อบทความนี้ดีมั้ยนะ

>>605 การเขียนฉากสวีทของฮิเดโกะ.....ตบหน้า ต่อยท้อง จิกหัวลากเข้าห้องใช่มั้ยวะ

>>605 มึงยังลังเลอีกเหรอวะ ฮิเดโกะว่าเหี้ยแล้ว อีกสองคนที่บอกใส่อีโมติคอนยิ่งเเล้วใหญ่ /กุมขมัย ว่าแต่อีกสองคนนี่ใครวะ

กูสงสัยว่าการใส่อีโมติคอนนี้เวลาอ่านมันจะไม่รู้สึกขัดๆเหรอวะ กูจะรู้สึกกระตุกแบบถนนไม่เรียบอะมึง มันมีอะไรมาขัดอารมณ์เวลาอ่าน
ถ้ามีน้อยๆแล้วอยู่ในฐานะมุกหรือการแชทกูโอเคนะ มันก็ตลก+เห็นอารมณ์ดีแต่พอเอาใส่เรื่องหลักๆหรือเยอะๆแล้วกูขัดทุกรอบเลย

>>608 กูเคยเจอฉากดราม่าใส่อีโม "นี่นาย...อย่าตายนะ T[]T"
เอิ่ม.....

>>609 กูอยากรู้จริงๆนะ คนชอบอีโมติคินนี้ไม่รู้สึกขัดจริงๆเหรอวะ

>>609 กูเจอนี่หมดอารมณ์แย่ จะใส่มาหาหอกอะไรเนี่ย

>>609 กูลั่น นี่แม่งนิยายตลกชัดๆ มึงลองคิดหน้านางเอกทำท่าแบบนั้นดูสิ

กูอ่านอิโมติคอนได้ถ้าไม่ใช่ว่าแม่งใส่มาผิดจังหวะแบบฉากดราม่าจะเป็นจะตายเสือกทำแบบ >>609 แต่ไม่ใช่ว่าเยอะเกินไปแล้วจะชอบคืออธิบายยังไงดีวะ =_='' มีส่วนหนึ่งแล้วข้ามไปร้อยหน้าเป็นฉากตลกเฮฮาค่อยมีก็ได้

>>605 ไม่ควรวะเพื่อนโม่ง

เพื่อนโม่ง ถามหน่อย เมื่อก่อนสมัยเด็กกูอยากเเต่งอะไรก็เเต่ง ไม่สนอะไรทั้งนั้น เเถมเอาลงเด็กดีเเบบไม่รีไรท์ไม่อ่านทวนอะไรเลย มาเดี๋ยวนี้กูกลับทำงั้นไม้ได้ว่ะ เเต่งไปก็อดคิดว่ามันไม่ดีไม่ได้ เเบบตรงนี้ใช้คำซ้ำเยอะไปมั้ย ตรงนี้อ่านเเล้วคนอื่นเข้าใจรึเปล่า กลายเป็นอ่านทวน (เฉพาะประโยคๆเดียวด้วยนะ)ซ้ำไปซ้ำมา เเก้ไม่เลิกจนเขียนไม่ถึงไหนซะทีว่ะ กูพยายามคิดว่าเขียนให้จบๆ เดี๋ยวเเก้ทีหลังก็ได้ เเต่บางทีก็ไม่ไหวจริงๆว่ะ ฮรือ

อั

อันนี้สินะ ของนักเขียนสองคนแรกยังพอมีสาระนะ แต่สามคนหลังนี่แบบ.... ไรวะ มี 'ผู้ชายฮ็อตๆ เขาจูบเก่งอย่างนี้เหรอ ฟินจังเลย >///<' ด้วยว่ะ
http://www.dek-d.com/writer/36647/

>>605 กูเห็นคำว่าอีโมติค่อน กูนึกในใจว่าอีสแตมเบอรี่ป่าววะ พอเข้าไปดูในลิงค์ >>617 นางก็โผล่มาเลยจ้า เป็นอย่างที่กูคิดจริงๆ
อีเหี้ย เจอประโยคนี้เข้าไป "ผู้ชายฮ็อตๆ เขาจูบเก่งอย่างนี้เหรอ ฟินจังเลย >///<" กูลั่น 5555555555555555555555555555

สแตมเบอรี่เขียนนิยายห่วยแตกยังกล้าแนะนำคนอื่นอีกเนอะ นับถือในความกล้า

>>617 มันควรจะฮาใช่มั้ยวะ ไอ้ประโยคนี้

มีนิยายผีสนุกๆ หรือนิยายหลอนๆแนะนำมะ ผีไม่ต้องออกเยอะก็ได้ กูชอบแนวทริลเลอร์เรื่องลึกลับที่สยองขวัญหน่อยๆ แต่จะดูหนังผีก็ใจไม่กล้าพอ

สมัยกูมัธยมต้น
กูยังจำพวกแจ่มใสได้อยู่เลย
แม่งบทบรรยายบทพรรณนาไม่ต้องมีหรอก

คนนั้นหล่อจัง -///- ( <<<หน้าฉัน )

อะไรราวๆนี้

>>621 นิยายผีที่มาจากญี่ปุ่น จูออน เดอะริง อะไรพวกนี้
ถ้าแบบไทยๆก็นิยายของครูเหม เวชกร

>>621 ศาสตร์สะกดรอยผี <<ผีออกเยอะอยู่แต่หลอนดีนะ

ตุลานี้เจอกัน นิยายจากนักเขียนหน้าใหม่คุณภาพคับเล่ม(กูประชด)
https://www.facebook.com/magic.book.thailand

บางทีกูก็สงสัยพวกมึงด่าๆกัน แต่รู้สึกตามติดหนังสือ/นักเขียนจังวะ

>>626 ก็ตามให้รู้ไง กูเคยได้ยินมานะว่าถ้าจะเกลียดอะไรต้องศึกษาให้รู้จริงที่สุดแล้วดูว่ายังเกลียดอยู่มั้ย ถ้ายังอยู่แสดงว่าเกลียดจริง ไม่ใช่เกลียดตามน้ำหรือตามกระแส

>>626 ตามแล้วด่า = ไม่ชอบแล้วสนทำไม
ไม่ตามแล้วด่า = ไม่รู้จริงนี่หว่าแล้วทำมาด่า

ที่ด่าเพราะเคยอ่านเคยชอบ เลยรู้เรื่องเยอะ เข้าใจ?

>>626 เห็นด้วย ไร้สาระสัสๆ
เอาเวลาไปหาหนังสือดีๆอ่านดีกว่า
นี่บ่นว่าเกลียดแต่เสือกรู้รายละเอียดดีเหมือนเป็นแฟนคลับ
แสดงว่าลึกๆก็คงเคยชอบมาก่อน แต่พอกระแสเปลี่ยน คนอื่นด่าก็เลยต้องด่าตามประมาณนั้น

>>626 >>629 เอิ่ม เขาเรียกว่าวิจารณ์เว่ย แล้วตรรกะอะไรของมึงวะ แต่ก่อนเคยชอบมาก่อนแต่ตอนนี้ตามกระแสด่า ตลกชิบหายใช้อะไรคิดวะ 5555
มาๆ กูแยกให้ดู
-เป็นนักอ่าน อ่านแล้วก็วิจารณ์ตามเนื้อผ้า เหมือนนักรีวิวหนังไง หนังดีหนังห่วยก็ไปดูแล้วมารีวิว
-เคยชอบตอนเด็กๆยังไม่รู้อะไร อ่านแล้วก็รู้สึกว่าสนุกแต่พอโตมาเห็นช่องโหว่เลยวิจารณ์

>>630 รสนิยมชั้นต่ำก็เงี้ยแหละ อย่าดิ้นเลย
เอาเวลาอ่านและวิจารณ์หนังสือห่วยๆไปหาหนังสือดีๆอ่านดีกว่าไหม
นักวิจารณ์ที่มึงอยากเป็นเค้าไม่โง่เลือกหนังสือห่วยๆมาอ่านหรอก เค้าเลือกก่อนอ่าน อ่านแล้วชอบไม่ชอบอีกเรื่อง
นี่ทั้งชีวิตจมอยู่แต่นิยายเด็กดี แสตมเบอรี่ ดอกปอป เฮ้ออออออ เสียดายเวลาแทน

>>630 กู 626 อ่านหนังสือแล้วมาบ่นกูไม่ว่าหรอก แต่คือช่วงหลังๆเหมือนตามติดชีวิตนักเขียน คนนี้ไปตอบงี้นะ คนนี้ไปออกงานงี้นะ แบบ fc ตาม

คนอื่นไม่รู้ แต่กูเคยเป็นแฟนคลับช่วงนึงนะ อย่างน้อยกูก็ติดนิยายรักก่อนติดการ์ตูนแบบทุกวันนี้
มันให้ความรู้สึกเหมือนมึงเคยชอบอ่านนิทานมว้ากกกกกกกตอนอนุบาล ตอนนี้ป.สามแล้ว ไม่อยากอ่านแล้วแต่ยังระลึกได้อะมึง แล้วบางจุดมันเห้มากจนรู้สึกว่านี่กูทนอ่านมาได้ยังไง มานินทาในโม่งก็มันดี
เหมือนคนเคยรักกัน เคยได้กันขย่มกันมาก่อน เลิกกันก็ยังมานั่งบ่น(นินทา)ถึง ยังส่องเฟส ยังคิดถึงยังติดต่อกันอยู่
ไม่รู้กูเป็นคนเดียวรึเปล่า
ว่าแต่ดอกปอปนี่ใคร

>>633 ดอกปอป => dr.pop คนเขียนไวท์โร้ด
คือกูแค่รำคาญตรงมึงด่าแล้วด่าอีกแบบมึงด่าหนสองหนนี้ไม่พอใช้มั้ย เขาทำอะไรเมื่อไรก็ขุดมาด่าอีก
โอเคกูเข้าใจอารมณ์เรื่องมันเหี้ยเลยมาด่าแต่มึงด่ากันมาหลายรอบแล้วนะ

>>634 แต้งยูมั่ก กูเพิ่งตรัสรู้เลยว่าคือเขา เรียกงี้คิดยังไงกันวะ555555555555555555
เรียกร้องความสนใจมั้ง หมั่นไส้ ไร้งี้ ถ้าด่าซ้ำซ้อนบ่อยๆสามเวลาหลังอาบน้ำนี่กูว่าไม่ได้ชอบงานเขาว่ะ55555

>>625 ความน่าเชื่อถือของสำนักพิมพ์นี้ลดไปประมาณ 40% ตั้งแต่ก็เปิดเจอว่าแนะนำให้อ่านดุจตะวันกับซาตานแล้วว่ะ...

>>636 กูขอนิยามเรื่องนี้แบบเบาๆ ว่า "นางเอกอวดดีกับนายเอกแอบหื่น" แบบกลางๆ ก็ "จิ้งจอกห่วงสวยกับซาตานขายก๊อกน้ำ" แบบหนักๆ พวกมึงนิยามกันเองแล้วกัน

บางครั้งกูก็อ่านนิยายห่วยๆของดอกปอปนะ แบบ รู้ว่ามันห่วย แต่ก็อ่าน แถมอ่านไปด่าไปด้วย บันเทิง 555

กูว่ามันเหมือนดูหนังเกรดบีแล้วเอามาด่าอะมึง คือรู้ว่าห่วยมั้ย ก็รู้นะ แต่จะเจาะลึกว่ามันห่วยยังไง แบบไหน

>>637 ทำไมมึงใช้ว่า นายเอก ....

>>639 เพราะเขาเป็นด็อกเตอร์นะสิ

รสนิยมในการเลือกหนังสืออ่านของพวกมึงต่ำจัง บิบิ

>>638 หนังเกรดบีบางเรื่องสนุกนะมึง เช่น โคโยตี้แข้งปืนกล

>>637 "จิ้งจอกจอมเสือกกับซาตานสงครามโลก"

เห็นว่าคนเขียนเขาไปโผล่ใน Netwatch นี่

กูไม่ค่อยสนงานลงเว็บว่ะ ไว้มีหนังสือออกมาเมื่อไหร่ค่อยไปเอามาดู เพราะบางเรื่องแม่งก็รีไรท์ก่อนลงเล่มจนพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ แต่ถ้าออกงานมาแล้วยังกากถึงตอนนั้นกูก็ด่าไม่ยั้งเหมือนกัน

>>>/subculture/1932/679-749
ย้อนอดีตแปป โม่งที่เคยจะสร้างคอมมูเพื่อให้โม่งกระทู้หนังสือได้ฝึกเขียน ตอนนี้คอมมูเสร็จแล้วนะ

อ่านพยัคราชซ่อนเล็บถึงเล่ม 13 ละ นี้ถ้าคนเขียนให้พระเอกได้ลูกเลี้ยงเป็นเมียจริงๆจะเอาหนังสือไปขายยกชุดเลย ไม่ไหวจริงๆว่ะ

ไม่อยากspoilตอนจบ แต่ไม่ได้แน่ๆวะ

ใครก็ได้สปอยเนื้อเรื่อง อวาลอน ให้กูที กูเริ่มอ่านไปนิดหนึ่งแล้ว อยากรู้ว่ามันจะเป็นไงต่อ แต่ทนอ่านต่อไม่ได้ว่ะ นิสัยตัวละครกับสำนวนการบรรยายแม่งเหี้ยจัด โคตรพ่อโคตรแม่จูนิเบียว ไม่อยากเชื่อว่านิยายแบบนี้จะได้ตีพิมพ์

>>649 เหี้ยยังไงเหรอวะ กูก็เคยรู้สึกยังงี้กับนิยายหล่ยเรื่องว่ะ เขียนก็งั้นๆค่อนไปทางห่วย เนื้อเรื่องก็ไม่เห็นมีอะไร แล้วได้ตีพิมพ์ได้ไงวะ

ระหว่างลำนำรักเทพสวรรค์กับปู้ปู้เรื่องไหนเศร้ากว่ากันวะ อยากอ่านลำนำรักเทพสวรรค์เเต่กูกลัวเศร้าเกินอ่ะ ขนาดปู้ปู้กูเเค่ดู ไม่ได้อ่านยังเศร้าเลย

กูลองอ่านมา ปู้ปู้เศร้ากว่าว่ะ สงสารนางเอกกับพระเอก แต่บางทีกูก็อยากตบพระเอกเหมือนกัน

หลังๆ กูรับไม่ได้กับหนังสือสถาพรแฟนตาซีว่ะ ไม่รู้ว่าไงนะ แต่แบบ หลายเล่ม ยื้ดเยื้อไม่สนุก เหมือนขายอะไรไม่รู้

>>649 สัสทำเอากูรู้สึกแย่เลยที่ตามอ่าน กูรอเล่มใหม่อยู่เนี่ย เห็นราคาแล้วแพงเหี้ยๆ การบรรยายจะค่อนไปทางไลท์โนเวลของพวกยุ่นว่ะ ไม่รู้ดิ แต่กูชอบแนวนี้นะ ที่สำคัญแม่งฮาเร็ม กูชอบ บทบรรยายและการใช้คำแม่งก็เหี้ยอย่างที่มึงบอกจริง แต่หลังๆดีขึ้นอยู่ พระเอกมีจุดที่เป็นเอกลักษณ์ให้จดจำมากกว่าพวกพระเอกชูๆ หลายเรื่องอยู่ เช่นจะฆ่าพี่สาวตัวเอง ผู้หญิงคนปัจจุบันที่ตัวเองแอบชอบแม่งไปชอบตัวร้าย เคยสารภาพรักกับสาวในอดีต ถูกสาวหักอก ต่อมาสาวคนนี้แม่งไปเป็นตัวร้าย และตายห่าไป พระเอกแม่งคลั่ง โดนพวกฝ่ายพ่อจับลบความทรงจำทิ้ง บทแม่งรันทดเหี้ยๆ

>>653 กูก็ว่างั้น มันรู้สึกแปลกๆไงไม่รู้

กูมาบ่น แม่ทัพอยู่บนฯของแจ่มใสลงปก+ราคาละ
กูไม่อะไรมากกับปกนะ เทียบแล้วชอบมากกว่าปกจีน แต่ไม่ถึงกับกรี๊กร๊าด ถึงเรื่องนี้แม่งจะเป็นปกสีล้วนเขียนชื่อเรื่องแปะกูก็ซื้ออยู่ดี
แต่พวกมาคอมเม้นทำเป็นถอนหายใจใส่นี่คืออะไรวะ พวกมึงต้องการอะไร ขัดตากูจัง

>>651 อยุ่ที่นิยามของมึง ว่ายังไงคือ"เศร้ามากกว่า"ว่ะ มันเศร้าทั้งคู่
ไม่รู้จะอธิบายยังไงไม่ให้สปอย แต่สำหรับกูลำนำรัก จบได้หนักและอึนในอารมย์มากกว่า

มีใครอ่านเรืองเพนดรากอนบ้างวะ กูเคยอ่านเมื่อหลายปีก่อน
มันสนุกดีนะ กูว่าไม่ซูดี พระเอกดูมีเหตุผลถึงบางทีมันจะทำอะไรโง่ๆบ้าง
ตามมาตลอดเลยแล้วพอช่วงเล่มสุดท้ายเหมือนกูคงยุ่งจนลืม มารู้ตัวอีกทีไม่นานนี่เอง แม่งเอ๊ย อยากอ่านตอนจบ

>>656 เอาตรงๆ นะ เทียบกับปกเก่าแล้ว กูว่าปกใหม่โอเคกว่าปกเดิมอีก ปกเดิมแม่งดูเหมือนโชโจมังงะชิบหาย
กูงงไอ้พวกปวดใจ ถอนหายใจเหมือนกัน มึงต้องการอะไรจากปกว่ะ?

ไลท์โนเวลคนไทย กูควรจะอึ้งอะไรดีระหว่างชื่อเรื่องกับการออกแบบปก...
https://m.facebook.com/877826512229904/photos/a.879564995389389.1073741830.877826512229904/1068425733169980/?type=3&source=48&refid=17&__tn__=E
//ขอโทษที กูย่อลิ้งค์ไม่เป็น

>>660 รู้สึกว่าเป็นเรื่องล้อแนวญี่ปุ่นปะวะที่lnใหม่ๆชื่อเรื่องยาวโคตรพ่อโคตรแม่
แต่เป็นนักเขียนที่ดีแต่กูไม่ชอบทั้งสองคนเลยแฮะ คงไม่ได้แอ๋มตังกู 5555

>>660 ใจจริงกูอยากให้ทำปกแบบไตเติลทับภาพอย่างที่เอามาโฆษณาตอนแรกมากกว่าว่ะ ฮาแรงดี 555 แล้วก็ค่อยใส่ภาพปกแบบไม่มีไตเติลข้างในอีกที แต่แบบนี้ก็โอเคล่ะวะ

>>660 กุเห็นละนึกว่าโม่งไปแต่ง 55+

หลังๆกุไม่แคร์ปกแล้วว่าแม่งจะออกมาเป็นอะไร. สนุกก็พอ. //เคยโดนปกดักมาหลายรอบ แม่ง //นั่งห่อปกหนังสือด้วยกระดาษไขรัวๆ

>>663 หนึ่งในคนเขียนเคยมาที่โม่งด้วยนะ

>>664 ปกคิกูใช้เเต่ปกพลาสติกห่อหนังสือ เพิ่งเคยได้ยินว่ากระดาษไขก็ใช้ห่อได้ มันทำอะไรยังไงเหรอวะ เเล้วดีกว่าปกพลาสติกปะวะ

>>665 อันไหนวะ

>>667 ไม่รู้ว่าตัวจริงมั้ย แต่จำได้ว่าฟ้าไร้ดาวเคยมีมาตอบเกี่ยวกับนิยายเขาเขียน กระทู้เก่าๆแต่จำไม่ได้ว่าเขาตอบไรไป

>>667 คนที่เคยเขียนเรื่องทูตแห่งเซนทาเรีย เนื่องจากมีโม่งมาถามเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ว่าทำไมเล่มสองไม่ออกสักที
แลัวเรื่องก็ไปถึงเจ้าตัวเลยเข้ามาตอบในโม่ง กูจำไม่ได้ละว่ามู้หนังสืออันไหนระหว่างมู้แรกกับมู้สอง

>>658 กูชอบ ตอนจบแม่งอเมริกันฮีโร่ไปหน่อย แต่ก็สนุกดีนะ จะให้กูสปอยไหม

>>670 จัดมาเลย กูว่ากูคงหาอ่านไม่ได้แล้ว
หรือใครมีเป้าขายมือสองช่วยบอกกูที

>>669 เชี่ย.. กูอยากรู้ตอนนี้ทำไง ขี้เกียจรื้อมู้ แต่คุ้น ๆ ว่าเขียนเล่มสองแล้วลงเด็กดีแต่แจ่มใสไม่พิมพ์ต่อมั้ง

ปล. กูว่าตัวจริง เค้าเคยแพลม ๆ ในเฟซว่าเล่นโม่ง

>>650 กู 649 เหี้ยของกูคือจูนิเบียวเหี้ยๆ อ่านแล้วปวดกบาล ตัวเอกมันพูดคนเดียวเยอะเกินไปจนน่ารำคาญ สำหรับกู เพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามันแนวไลท์โนเวล ถ้ารู้ตั้งแต่แรกก็คงไม่อ่านเพราะก็ไม่ค่อยชอบแนวนี้ ที่อ่านเพราะเพื่อนมันบอกว่าสนุกมาก กูเลยไปหามาอ่าน

>>666 http://pantip.com/topic/33737543. เรื่องกระดาษไขห่อหนังสือคร่าวๆก็ประมาณนี้แหละ //เอาตรงๆกุชอบเพราะมันสวยดี

649 ถ้าตัดเรื่องการบรรยายที่เบียวๆออกไปก็ถือว่าพอใช้อยู่ในระดับหนึ่ง อวาลอนมันเด่นที่บทพูด ความดราม่า ฉากหักมุม กับคาร์ตัวละครว่ะ นิยายบางเรื่องเนื้อเรื่องแม่งเหี้ย บทบรรยายดี ก็ได้ตีพิมพ์ บางเรื่องบรรยายเหี้ย แต่ก็ได้พวกเนื้อเรื่องกับตัวละครมาช่วยเสริม ทำให้ถูไถพออ่านต่อไปได้ อีกอย่างอวาลอนในเด็กดีแฟนคลับมันเยอะ เวลาสำนักพิมพ์ตีพิมพ์ก็คงเบาใจได้ในระดับหนึ่งเพราะมีฐานแฟนคลับรองรับ ไม่เหมือนบางเรื่อง ต่อให้ดีเชี่ยๆแค่ไหน แต่ถ้าไม่มีแฟนคลับ ไม่มีคนซื้อแม่งก็ขายไม่ออก นี่กูมองอย่างธุระกิจนะเนี่ย

ต่อๆ กู675 พูดถึงเรื่องธุระกิจแล้ว กูว่าที่นิยายพวกทะเล้นแม่งได้เอาไปตีพิมพ์กันก็เพราะงี้แหละ ติดท็อปเด็กดี มีฐานแฟนคลับรองรับ บก แม่งเลยกล้าเสี่ยง อย่างน้อยๆพวกติ่งนิยายพวกนั้นมันก็คงจะซื้อกันอยู่ ตีพิมพ์สัก 4500 เล่ม ขายได้ 1ใน3 ก็คุ้มทุนแล้วนะมึง เห็นได้ยินว่านักเขียนเดี๋ยวนี้ได้ราวๆ 8-15% จากราคาปกคูณยอดพิมพ์ แต่บางสำนักพิมพ์ พวกสำนักพิมพ์เล็กๆ แม่งก็เหมาจ่ายเอา เรื่องละไม่กี่หมื่น มึงคิดดูสมมุตนักเขียนได้ 10% จากราคาปก อีก 30% แม่งก็แบ่งให้พวกร้านซีเอ็ดนายอินทร์ 60% ที่เหลือเป็นของสำนักพิมพ์ ยกตัวอย่างหนังสือทะเล้นอีนักฮูกแม่งราคา 300 สมมุติมันเกิดขายได้ 1500 เล่ม 300*1500= 450000 ตัดค่า%ที่อินกฮูกมันจะได้กับค่าเช่าสถานที่ขาย40% เหลือ 270000 มึงว่าค่าพิมพ์กระดาษเฉยๆ จะใช้ทุนเท่าไหร่กันวะ? โลกเดี๋ยวนี้แม่งธุระกิจ นิยายที่ดีกับนิยายที่ขายได้ ถ้าพวกมึงเป็น บก มึงจะเลือกเรื่องไหนมาตีพิมพ์กูถามหน่อย??

นิยายดีกับนิยายสนุกที่ขายได้...ถ้าถามทางธุรกิจ...อย่างน้อยก็ต้องเลือกจากการมีฐานแฟนคลับมากๆอยู่แล้ว

ตอนเด็กๆกูนึกว่านิยายที่สนพ.เลือกมาพิมพ์คือนิยายดีเว้ย ห แบบอวยมาก 555 แต่พอโตถึงรู้ว่านั่นแค่นิยายขายได้เท่านั้น ไม่ได้ดีจริงทุกเรื่องหรอก

ประมาณนั่น...แต่ถ้านิยายไม่สนุกเลย คงไม่มีใครตามเป็นแฟนคลับเหมือนกัน
เพราะเท่าที่ดูๆในพวกติดท็อป...เริ่มจากศูนย์มาเหมือนๆกัน
สนพ.คงต้องเซฟตัวบ้าง อย่างน้อยที่ติดท็อปได้ มันคงมีอะไรให้สนุกมั่งล่ะ...อันนี้พูดแบบกลางๆนะ

ส่วนสำนวนดี บรรยายดี อ่านแล้วไม่งง...นั่นเป็นอีกเรื่อง
คนร้อยก็ร้อยความชอบ...แต่ถ้าไม่มีคนสนใจเลย...พิมพ์ออกมาก็เข้าเนื้อ สนพ.
ยิ่งเป็นหน้าใหม่ๆที่ยังไม่มีคนรู้จักนี่...ยิ่งเสี่ยงเข้าไปอีก

เฮ้ๆ ทำไหมคุยแต่นิยายเห่อหมอยกันล่ะครัช หัดคุยวรรณกรรมสูงส่งบนหอคอยงาช้างกันบ้างสิครัช จากโม่งดาวเนปจูน

>>681 มึงหมายถึงของดอกปอป?

ของทุกอันเลยครัช อะไรที่ไม่ใช่อูโก เช็คสเปียร์ มุราคามิ เฮสเส ดอสโตเยฟสกี้ ฌอง ปอล ซาร์ด โทลคีน จอร์จ ออร์เวล ซีคลาร์ก มาร์ก ทเวน เฮมมิ่งเวย์ อาซิมอฟ ออสเตน ดิคคินส์ รัชดี หรือวรรณกรรมซีไรต์ กากหมดครัช ไม่คู่ควรจะเอ่ยในกระทู้ชั้นสูงแบบนี้

>>683 หาประเด็นมาเปิดสิ

>>683 เจอแต่ละชื่อที่มึงยกมานี่ กูไปต่อไม่เป็นเลย

อะไรที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาวายก็กากหมดครัช ไม่คู่ควรจะเอ่ยในกระทู้ชั้นสูงแบบนี้
เปิดประเด็นวายกันเยอะๆหน่อย

>>686 มีอยู่ที่ห้อง bl
พวกมึงคิดว่าพวกตลาด e-book นี่มันมีโอกาศฮิตในไทยมั้ย

>>686 นิยายวายเขามีกระทู้เป็นของตัวเองไปแล้ว อย่าสะเหร่อสิ

>>671 มึงอ่านถึงเล่มไหนแล้วล่ะ จะให้สปอยรายเล่มเลยแม่งก็ยากไป เอาแบบรวมๆนะ

ทุกดินแดนแม่งก็คือโลก แค่เป็นโลกในช่วงเวลาที่ต่างกัน ลุงเพรสกับตัวโกง(ชื่อเหี้ยไรวะลืมละ) เป็นเพื่อนกันอยู่ที่ฮัลลา ฮัลลาก็อารมณ์ประมาณเกาะกลาง ให้มึงนึกถึงหลักพุทธ แบบตายแล้วเกิดใหม่ชาติหน้าไรงี้ วิญญาณคนตายวิ่งมาฮัลลาแล้วก็ไปเกิดใหม่ที่อื่น ประมาณนั้น ลุงเพรสกะตัวโกงเป็นคนสังเกตการณ์ความเป็นไปของดินแดน ตัวโกงไม่พอใจที่ได้แต่ดู เลยจะไปเปลี่ยนแปลงมันเอง วิธีเปลี่ยนก็อารมณ์จอมมาร คือต้องทำลายแล้วสร้างใหม่ตามแบบที่ตัวเองต้องการ

ตัวโกงก็สร้างฟลูมเชื่อมดินแดน ลุงเพรสแม่งก็แก้เกมด้วยการสร้างนักเดินทาง ก็ตามนั้น พระเอกไม่มีจริง ไรงี้ ไอ้เหี้ย รายละเอียดมันเยอะ เล่ายาก เอาเป็นว่าตอนจบพระเอกชนะ ตัวโกงตายไปตลอดกาล พระเอกก็หายไปเหมือนกัน

แต่แม่งทิ้งบทส่งท้ายไว้ประมาณว่า ไอ้เรื่องที่ไปบร็องซ์กับลุงเพรสไม่ใช่เรื่องจริง วันนั้นมันไปแข่งบาส โตมาก็แต่งงานกับคอร์ทนีย์ จนสุดท้ายก็แก่ นอนพะงาบๆอยู่บนเตียงในโรงบาล แล้วจู่ๆก็มีคนๆนึงโผล่เข้ามาเยี่ยม พระเอกกับคอร์ทนีย์ไม่รู้จัก (แต่มันคือลุงเพรส) เขาเอากล่องใส่บันทึกทั้งหมดมาให้ แล้วคอร์ทนีย์ก็เริ่มอ่านให้พระเอกฟัง ฉันหวังว่านายจะอ่านนี่อยู่นะ มาร์ค

จบ

>>688 โทรลคุงยังมีชีวิตอยู่อีกหรอ
ไปเกิดใหม่ได้แล้วววว

เผื่อใครไม่เก็ต กูเอามาจาก >>>/lounge/1849/601-618

>>691 มีใครถามมึงยัง? มีใครให้ความสนใจมึงยัง?
อีลูกช่างสะเหร่อ

งานหนังสือรอบนี้ เตรียมตัวไปเสียตังค์กับบูธกันบ้างเพื่อนโม่ง เห็นหนังสือออกใหม่ช่วงนี้แล้วปวดไต เยอะจนไม่รู้จะเอาตังค์จากไหนไปซื้อ ยิ่งพวกที่มาเป็นบ็อกเซ็ตนะ น้ำตาไหลพราก

กูอยากรู้ว่า ในนี้มีใครจะไปบุ๊คเมจิกไหม ไปซื้อนะ

>>693 กูยิ่งโตยิ่งหาอะไรถูกใจอ่านไม่ได้ว่ะ งานรอบนี้กูซื้อแค่บ็อกแม่ทัพของแจ่มใส กับตามเก็บเดม่อนเบเกอรี่ให้ครบก็ไม่มีอะไรจะซื้อแล้ว

>>695 เห็นด้วยอย่างยิ่ง กูว่ารอบนี้จะไปเก็บการ์ตูนที่ตามอยู่สองเรื่องเองว่ะ ที่เหลือไม่มีอะไรเข้าตาเลย หรือไม่ก็ยังไม่ออกเล่มต่อ

กูกะตามเก็บเล่มต่อ กับพวกงานเก่าที่พิมพ์ใหม่อย่างโลลิต้า คนไขลาน แล้วก็พวกนิยายเด็กอย่างลอร์ดน้อย เจ้าชายน้อย เจ้าหญิงน้อย โมโม่ ฯลฯ...เยอะจังวะ เงินกูจะพอมั้ย!!!

กูจะตามเก็บงานของชอง ปอล ซาร์ตวะ แต่เพื่อนโม่งบอกว่าอ่านยาก
อีกอันถ้าเงินเหลือก็มหาภารตะกับภควัทคีตา กูอยากอ่านปรชญาอินเดียบ้างนะ
บูธบังคับของกูคือopen worldกับopen bookของคุณภิญโญนะ ซื้อทุกปีแล้วก็ดองทุกปี
อีกอันก็คบไฟกะมติชน ถึงหลังๆ กูจะคิดว่ามติชนมือตกไปบ้างแต่ก็ยังน่าสนใจอยู่

ชอบ open book เพราะทำหนังสือไซส์พกพาสะดวก ไม่ใหญ่เกิน ไม่หนาเกิน ติดกระเป๋าได้ ชีวิตกูเริ่มไม่มีเวลากางหนังสือเล่มหนาๆ ใหญ่ๆ อ่านแล้ว กูซื้อนิยายปกแข็งเล่มใหญ่ๆ สวยๆ ก็ไม่ได้อ่านซะที อ่านจบแต่พวกเล่มเล็กๆ ทั้งนั้น
กูชอบและขอแนะนำชุดวรรณกรรมในวงเล็บของสนพ. สมมติ เล่มเล็ก พกง่าย อ่านแล้วอิ่มดี
ช่วงนี้สนใจปรัชญาอินเดียอยู่เหมือนกัน กะว่าเคลียร์ล็อตที่เหมาซื้อตอนสนพ.ลดราคาหมดแล้วจะหยิบมาซักเล่ม
แต่เอาจริงๆ กูขี้เกียจไปงานหนังสือแล้ว กูเบื่อการออกล่าและการมีหนังสือกองใหญ่ที่ไม่ได้อ่านอยู่ในบ้าน

คาฟกาซื้อมายังไม่ได้อ่านเลยสัด

ช่วงนี้เหมือนเป็นช่วงรสนิยมเปลี่ยนอะ ยังไม่แน่ใจว่าจะซื้ออะไรแต่เริ่มสนใจพวกคลาสสิค แบบ100เล่มที่ต้องอ่านก่อนตายไรงี้ของฝรั่ง

>>697 โลลิต้ามีพิมพ์ใหม่เหรอวะ สำนักพิมพ์ไหน

>>702 https://www.facebook.com/readery/photos/a.440123146095283.1073741828.134310463343221/866643956776531/?type=3

>>703 แทงยู

>>703 กูอุตส่าห์ปิดลิสต์แล้วเเท้ๆ ปิดแล้วแท้ๆนะเว้ย 555

>>669 กูเห็นด้วยกับประโยคสุดท้ายของมึง คือการ์ตูนบางเรื่องอ่านแสกนแล้ว แค่อยากเก็บให้ครบเฉยๆ นิยายก็ตอนฟแรกนี่ตื่นเต้นซื้อๆมา แต่พอกลับบ้านก็ขี้เกียจอ่านซะงั้น บางเล่มก็พิมพ์ซ้ำแค่เปลี่ยนสนพ.อย่างยาคุโมะยิ่งไม่อยากอ่านซ้ำว่ะ 555

>>706 มึงจะกดโยงกับ >>699 รึเปล่า

>>703 ดูชื่อผู้แปลแล้วแนะนำให้หาต้นฉบับมาอ่านจะดีกว่าครับ
ราคาไม่ต่างกันเลย

>>708 เขาแปลแย่เหรอวะ? ปกติงานแปลเขาเป็นไง

>>707 เออว่ะ เพิ่งเห็น 555
>>708 ทำไมวะ ไม่ดีเหรอมึง

>>708 อยากรู้ด้วยคนว่าเขาแปลไม่ดีเหรอฮะ? หรือดัดแปลงมากไปหรือยังไง
คืออุตส่าห์รอแปลไทยเพราะขี้เกียจแปลเองเหนื่อย 555555
ถ้าไม่ดีก็คงยอมอ่านเอง

ใส่ตัวตนเยอะ แต่ก็ดีกว่านพดลล่ะวะ...

>>712 สงสัยต้องลองของอ่านคู่ขนานแล้วสิ อยากรู้
นพดลก็แปลไม่ดีเหรอ ชิบหาย แปลมุราคามิยกเซตขนาดนั้น คือกูควรไปอ่าน Eng เอาใช่มะ 555555
ที่บ้านมีนอร์วีเจียนแปลไทย(เล่ม Eng ก็มี)แต่ยังอ่านไม่จบเลยไม่รู้ว่ายังไง
เขาแปลไม่ดียังไงวะ วานชี้แจงแถลงไขทีเถิดเพื่อนโม่ง กูจะลองของอ่านเทียบ 555

นพดลแปลงานมุราคามิจากภาษาอังกฤษ สำนวนแปลเลยเต็มไปด้วยความนพดล หามุราคามิไม่เจอ

นพดลใช้คำสวิงสวายฟุ่มเฟือย เช่น I eat good food จะแปลเป็น ข้าพเจ้าเสพสมอาหารนั้นจนรู้สึกสมสู่กับมัน เป็นต้น

>>715 ....ถึงกูจะร้สึกชอบประโยคนั้นก็เถอะ แต่แปลแบบนั้นก็เกินไป
แล้วปราบดานี้เป็นยังไงพอมียกตัวอย่างมั้ย

>>714 อ้าว อีสนพ.นี่น่าโดนตรบ นี่หลงคิดว่าแปลจากต้นฉบับญี่ปุ่นมาตลอด คือยังอ่านนอร์วีเจียนเล่มไทยไม่เกินสิบหน้าไง
งั้นกูกลับไปอ่าน Eng ต่อแล้วกัน 555555
>>715 เจอเข้าไปขนาดนี้นี่ทำเอามองสนพ.ด้วยสายตาเปลี่ยนไปเลยแฮะ คือดูจากอะไรหลายๆอย่าง
แล้วคิดว่าแบบ เออมาตรฐานคงสูงมาก บก เปี่ยมไปด้วยความสารถ ถ้าจะตรวจต้นฉบับ
แล้วออกมาเป็นแบบนี้นี่สรุปกูเชื่อถืออะไรในหนังสือได้บ้าง คือเข้าใจนะว่าแปลแล้วต้องดัดแปลง
แต่ถ้าจะดัดแปลงขนาดนี้ก็นะ บรัยยส์
ขอบคุณสำหรับคำแถลงไขจากเพื่อนโม่งมาก

กูยกตัวอย่างคร่าวๆจากความรู้สึกกูนะมึง เพราะต้นฉบับไม่อยู่กับตัว อย่าเพิ่งเชื่อจริงจัง

เออ เพิ่มเติมอีกอย่าง คือนี่จำเป็นต้องอ่านราตรีมหัศจรรย์แบบภาษาไทยด้วยเหตุผลบางอย่าง
สงสัยใช้เสร็จกูเอาไปเก็บไว้ใต้ตู้ดีกว่า ได้เล่มแบบมีลายเซนคนแปลมาด้วยนะ 5555555555

จะว่าไปทำไมของมุราคามิถึงไม่แปลจากญี่ปุ่น นักแปลก็น่าจะมีนะ

>>720 เดี๋ยวนี้แปลจากญี่ปุ่นมากขึ้นแล้วแหละ

>>716 หนังสือที่ปราบดาแปล กูเคยอ่านเรื่องนึง แม่งติสท์มาก เซอเรียลมาก กูอ่านแล้วงงๆจับต้นชนปลายไม่ถูก ไม่รุ้ว่าต้นฉบับเป็นไงนะ แต่เนื้อหามันคงมึนๆงงๆเหมือนกันแหล่ะ เป็นเรื่องของคนกับหมาสิบสองเรื่อง เรื่องที่กูเงิบที่สุดคือคนเอาหมา(ไม่มีฉากเย็ด)แล้วหมาคลอดลูกออกมาเป็นคนหน้าหมา เวลาผ่านไป พระเอกไปเจอลูกหน้าหมา ซึ่งไอ้ลูกหน้าหมาก็เสือกมีเมีย เมียมันก็เสือกคลอดลูกออกมาเป็นคนหน้าหมาอีก จบ กูอ่านแล้ว wtf!! จะสื่ออะไรวะ กูต้องตีความอะไรปะวะ อ่านแล้วก็ไม่เข้าใจเลยเก็บใส่ตู้ไว้ไม่อ่านอีกเลย

โลลิต้าแปลยังไงก็ไม่มีทางเป็นโลลิต้า
แค่คนธรรมดาแปลยังยากเลย คนเหนือมนุษย์มาแปลยิ่งเป็นไปไม่ได้
ถ้าจะอ่านแค่เอาเนื้อเรื่องอาจพอไหว คงแปลไม่ผิดหรอก

>>722 แนวนี้กูชอบว่ะ มันดูต้องตีความดี ถ้ากูฟังพล็อตแค่นี้ กูจะตีความว่า คนเอาหมา = การมีเพศสัมพันธ์แบบผิดศีลธรรม พอมันมีลูกเลยออกมาเป็นคนหน้าหมา = เด็กที่เรียนรู้จากพ่อว่าการมีเพศสัมพันธ์แบบผิดศีลธรรมสามารถทำได้ เด็กจึงไปมีเมีย แล้วก็สอนรุ่นต่อไปให้หลงในราคะแบบผิดๆอีก อันนี้ไม่รู้กูตีความถูกไหมนะ เพราะไม่ได้อ่าน

>>724 กูเคยอ่านนะเล่มนี้ เรื่องอื่นๆในเล่มก็เมากาวเหมือนกัน ทุกอย่างดูลอยๆเป็นนามธรรมหมด อารมณ์แบบ มึงโดนไปกี่หลุมก่อนมาเขียน

ไม่มีอะไรทำเลยหยิบเอรากอนที่ซื้อมาจากงานหนังสือเมื่อหลายปีก่อนขึ้นอ่าน แม่งงง นิยายจูนิเบียวฝรั่งชัดๆ คนขายแม่งบอกว่างานพอๆกับโทลคีนเลย แต่กูว่าเนื้อหามันมั่วๆ แถมเล่มเสือกหนาเหี้ยๆ กูหมดกำลังใจอ่าน

ถามหน่อย กูอยากรู้นักปกคนนี้ แม่งดังไหมวะ?
https://www.facebook.com/AVALONNOVEL/photos/a.270502983107486.1073741827.270498756441242/548358828655232/?type=3&theater
ชื่อคนวาดเป็นแปลกๆ ไม่ค่อยคุ้นหูเท่าไหร่ แต่รู้สึกลายเส้นกับการลงสีโอเคนะมึง

>>727 เพจเขากูก็ตามอยู่นะ มีตั้งเจ็ดพันกว่าคนก็น่าจะดังอยู่

>>727 เห็นวาดปกนิยายแฟนตาซีมาหลายงานอยู่นะ แกลงสีแบบดูหวานเย็นดี แต่กูก็ไม่ค่อยได้อ่านนิยายที่พี่แกวาดปกให้เท่าไหร่ อวาลอนนี่น่าจะดังสุดแล้ว?

เขาวาดให้เรื่องอื่นนอกจากอวาลอนป่ะ กูชอบสไตล์เขาว่ะ

ล่าสุดวาดให้กับนิยาย Floral Tower ไม่รู้เหมือนกันว่าสนุกไหม /ถ้าจะคุยเน้นนักวาดก็โยกย้ายดีกว่านะ เดี๋ยวมีโม่งแซะแรง 555

>>689 เหี้ยยย จบแบบนี้อ่ะนะะะะะะะ

เงียบชิบ เปิดประเด็นหน่อย ดาร์กแฟนตาซีสถาพรสามเล่มแรกพวกมึงลองอ่านกันบ้างรึยัง กูลองอ่านไปสองเรื่องรู้สึกว่ามันไม่ค่อยดาร์กเท่าไหร่ เรื่องแม่มดกับผู้คุมวิญญาณน่ะมึง

>>733 แม่มดกูเฉยๆแต่ผู้คุมวิญญาณกุว่าสนุกดี อยู่ในระดับที่อ่านไม่เบื่อ แต่ความน่าติดตามระหว่างอ่านยังไม่มากเท่าไร
ให้ 6.5/10

พูดถึงดาร์คแฟนตาซี พวกมึงว่าไลน์นี้จะเวิร์คสู้สายแฟนตาซีหลักได้มั้ยวะ เหมือนจำได้ว่ามีช่วงนึงเปิดไลน์ไลท์โนเวล ออกมาสองสามเรื่องก็เงียบไปอะ

>>735 กูจำได้แค่ m.hose อันนี้ก็เงียบกริบ สงสัยตลาดไลท์โนเวลคนไทยยังไม่ค่อยรุ่งว่ะ รึเป็นเพราะเอานักเขียนหลายคนมารวมกันคนอ่านเลยมีงง

>>736 กูว่าอย่างหลัง ถึงจริงๆนอกจากเล่มเล็ก(แบบแปลกๆและถือยากอิงจากเดมอนคิง)แล้วกูก็ไม่ค่อยรู้สึกว่ามันเป็นแนว ln ซะเท่าไรนะ

>>737 มีภาพประกอบในเล่มไงมึง แต่กุรู้สึกว่าภาษามันไม่ใช่แนวไลท์โนเวลญี่ปุ่น แล้วภาพประกอบเทียบกับไลท์โนเวลจริงๆมันน้อยไป

>>738 มันมีแค่เล่มเล็ก + ภาพประกอบไง แต่ความรู้สึกก็รู้สึกมันไม่ใช้ ln แต่แค่ทำรูปแบบ ln เกาะกระแส
ส่วนตัวกูอยากให้ทำแบบเล่มใหญ่แต่ไม่หนาแบบของ enter รู้สึกอ่านสบาย อ้อแล้วกูเกลียดไอ้ที่มันเขาเรียกว่าไรวะ ไอ้ที่ยื่นออกมาแล้วเวลาปิดทำเป็นสันได้ คือเวลาอ่านโคตรรำคาญเลยพื้นที่จับก็เล็กอยู่แล้วยังมีไอ้นี้มากวนใจอีก

เรื่องในไลน์นี้มีอะไรมั่งนะ M.house เดมอนคิง แล้วอะไรอีกวะ ตอนนี้กูเห็นเหลือเดมอนคิงอยู่เรื่องเดียวป่าววะที่ยังมีการเคลื่อนไหวอยู่

มีนิยายแนวตัวเอกและกลุ่มคนมีความสามารถแปลกๆมารวมตัวกันแล้วไปทำอะไรสักอย่างมั้ยวะ ตอนแรกอาจจะแค่ภารกิจหรือออะไรเล็กน้อยแล้วหลังๆถึงเป็นปมของเรื่อง จะซูบ้างก็ได้ถ้าสนุก จะในเว็บหรือเป็นเล่มก็ได้

>>741 ที่มึงว่ามา กูนึกถึงหนัง kick-ass ว่ะ

>>741 >>742 กูนึกถึงหนัง Chronicle

มีอะไรเจ๋งๆในงานหนังสือปีนี้มั้ยวะ กูกะจะสอยคาฟกาซะหน่อย

>>744 กูกะจะไปสอยชมรมฯเล่ม 3 กับอดีตจอมมารฯ 1-4

กูเริ่มเนือยๆ กับการเฮโลไปขนหนังสือในงานแล้วเอากลับมาดองที่บ้านยังไงก็ไม่รู้ว่ะ ในงานบางทีกูก็หลับหูหลับตาหยิบๆ มาก่อน พออ่านจริงๆ ดันไม่สนุกเลยซะงั้น

>>744 คาฟกาเล่มไหนวะ อยากอ่านมั่ง

>>746 ใช่เลยยยยยย

>>747 กู >>744 นะ อันนี้เล่นในคอมละ เรื่องที่กูจะสอยคือ Metamorphosis เห็นมีพิมพ์ไทยอยู่

>>744 กูสนเล่มนี้ว่ะ เป็นเรื่องเล่าหลังความตาย เอาพระเจ้ามาตีความใหม่
http://readery.co/9786169241201
กูเล็งคาฟกากับวูลฟ์ไว้เช่นกัน

>>749 เหมือนว่ากูมีฉบับซีรอกเป็นเล่มตอนสมัยเรียนอยู่นะ 5555

ใครอ่าน got บ้าง
อยากรู้ว่าฉบับหนังสือ อาร์ยาโดนคลีแกนเปิดซิงไปยัง

>>752 ยัง

พูดถึงแฟนตาซี ฟาเนเซ่กลับมาเขียนต่อแล้วนะ น้ำตาจะไหล
แต่กลัวหายอีกชิบเป้ง

>>754 ใครวะ

>>755 เรื่องนี้ http://writer.dek-d.com/cidius/story/view.php?id=591537
ไม่ได้อัพมานานพึ่งอัพ(ถึงจะไม่ใช้ส่วนนิยายก็เถอะ...) แฟนตาซีรร. เรียบๆไม่ซู เป็นเรื่องค่อนข้างดีที่ส่วนตัวกูว่าเรียบเกินไป

>>756 กูอ่านแล้วรู้สึกมันราบเรียบจนน่าเบื่อเลยว่ะ

ใครได้อ่านประเทศเหนือจริงบ้างแล้ววะ กูตั้งใจจะซื้อแต่กลัวพลาด อ่านยาก-ตีความยากปะวะ มันยังมีสีสันให้อ่านได้เรื่อย ๆ ใช่ไหม คือกูตกม้าตายกับแนวการเมืองมาก กูอ่านไม่จบหลายเล่ม

>>758 ไม่ได้การเมืองจ๋าขนาดนั้น เป็นเสียดสีตลกร้ายมากกว่า
ถ้ารู้สึกเอื่อๆ กับตรรกะคนในประเทศ จะอ่านไปยิ้มไป

>>759 มันสนุกปะวะ จะได้สอย

สรุปโลลิต้าไม่น่าสอยสินะ
ราคาแพงเสือกแพงด้วย

>>750 จะซื้อเหมือนกันค่ะ

>>761 มึงพูดงี้ทำเอากูลังเลเลย แต่ก็ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้จะหาอ่านได้ง่ายๆอีก เฮ้อ

>>760 สำหรับกูสนุกนะ ตัวละครในเรื่องแม่งเสียดสีซะฮาเลย
ถ้าไม่ได้ชิงซีไรส์คงแนะนำคนอื่นง่ายกว่านี้ พอชิงซีไรส์แล้วมันดูมีกำแพงชอบกล

ยังไงกูก็คงซื้อว่ะ โลลิต้าอะ

เฮ้ย เคยมีใครอ่านเรื่อง เอ็กซีดลิมิต ออนไลน์ไหมวะ ของสถาพรอ่ะ กูอยากรู้ว่ามันเป็นไง สนุกไหม? เทียบความเบียวกับเวฟพอนยูนิเวิร์สแล้วเป็นไง

โลลิต้าต่อไปคงได้กลายเป็นพวก แรร์ไอเท็ม
เนื่องจากกฏหมายที่มีการเขียนในเชิงล่วงละเมิดเด็กต่ำกว่าสิบแปดปีที่มีโทษหนักกำลังจะออกมาปลายเดือนธันวานี้
โอกาสสุดท้ายในการเก็บหรือเปล่าวะ

มีขายในงานหนังสือมั้ยวะ โลลิต้า กูขี้เกียจสั่งจอง

http://www.exlibris.in.th/product/134/โลลิต้า

สนพ. ใจดีให้ทดลองอ่านได้
ส่วนตัวจากที่เคยอ่านต้นฉบับมา กูว่าแปลใช้ได้ แต่เหมือนกับอ่านหนังสือคนละเล่ม
อย่างที่เคยมีคนบอก อ่านเอาเนื้อเรื่องได้ แต่ไม่มีทางได้อรรถรสแบบต้นฉบับแน่นอน

แปลแล้วดูลิเกเหี้ยๆ
เห็นราคาแล้วขอบายว่ะ

>>769 ถ้าคิดแบบนี้ก็ไม่ต้องอ่านหนังสือแปลทั้งโลกแล้วแหละ ไม่มีหนังสือแปลเล่มไหนให้อรรถรสเหมือนต้นฉบับเป๊ะๆอยู่แล้ว

>>766 กูไม่รู็ รู้แต่เวพพอนนี่คนเขีนเหมือนจะน้อยใจที่ไม่ได้กล่องหลังจบเลยไปประกาศหน้าเพจตัวเองว่าจะทำBoxแจกเอง แฟนๆเขาก็ตอบรับล้นหลามนะ ขนาดจะแจกบ๊อกที่ลงทุนทำเอง แม่งยังไม่มีซักคอมเมนท์ https://www.facebook.com/WeaponUniverseOnline?fref=ts

>>772 จะว่าไป ของสถาพรงวดนี้มีแต่เรื่อง dwo ที่ได้boxใช่ไหมวะ เรื่องเวพพอนกับเรื่องจอมพรานแม่งออกเล่มจบเหมือนกัน แต่ไม่ได้box ไปอ่านดูแล้วเหมือนคนเขียนเวพพอนแม่งจะน้อยใจเลยว่ะ ส่วนจอมพราน แม่ง กูเกือบลืมไปแล้ว แทบจะไม่เห็น สถาพรโปรโมทเชี่ยไรเลย

>>772 กูงง นักเขียนทำของแจกเอง ไม่ขึ้นกับสนพ.ได้เหรอวะ ไอ้ที่คั่นของชำร่วยงานแต่งนี่คือไร ใช้ไอ้นี่ในงานจริงๆหรือเเค่มุข เอาไว้เเจกในงานหนังสือวะ
>>773 แล้วคนเขียนจอมพรานมีมาบ่นน้อยใจแบบเซ็งจ้าปะวะ
ปล. สำหรับกู กูรู้สึกว่าปกไอ้เรื่องเวพป้อนนี่สวยก็จริงแต่ไม่ไปทางเดียวกันยังไงไม่รู้ว่ะ อธิบายไม่ถูก ส่วนเนื้อเรื่อง...อ่านแค่เรื่องย่อปกหลังก็สัมผัสได้ถึงความเบียว

>>771 ไอ้เหี้ยโทรลผู้สูงส่งนี่เริ่มกลับมาอีกละ
เค้าวิจารณ์ให้ดีๆเสือกไปกวนตีนอีก

>>769 น่าจะคล้ายๆงานของเอ็ดก้าโป หรือวูลฟ
ที่แปลออกมาดีแค่ไหนก็เหมือนกับอ่านหนังสือคนละเล่ม

ส่วนงานแปลมุราคามินี่ขนาดแปลจากภาษาอังกฤษ ยังเสือกแปลเหมือนหนังสือคนละเล่มได้อีก

>>776 แปลสองต่อก็น่าจะยิ่งต่างสิวะ

>>771 มีดิวะ
พวกแฟนตาซีโง่ๆที่คนแถวนี้ชอบอ่านไง แปลง่ายจะตายห่า
วรรณกรรมที่เน้นเนื้อเรื่อง แต่วิธีการเล่าเรื่องไม่มีเอกลักษณ์ก็แปลให้เหมือนได้
หนังสือแนวสารคดี บทความ ฮาวทูก็แปลได้

ออกจากกะลาซะบ้าง

>>775 อ่อม กูไม่ได้โทรลนะบอกไว้ก่อน กูแค่อยากสื่อว่าถ้ามึงอยากได้อรรถรสจากต้นฉบับจริงๆก็อ่านต้นฉบับไป หนังสือแปลมันสนองความคาดหวังของมึงไม่ได้

>>774 อันนี้กูก็ไม่รู้ว่ะ กูไม่รู้จักเพจคนเขียนจอมพราน

>>773 มั้งวะ
>>774 กูว่าทำได้นะ งานเขียนมันลิขสิทธิ์คนเขียนแต่ถ้าเอาภาพที่สำนักพิมพ์ใช้มาทำกูว่าแม่งไม่น่าได้

ทำไมเรื่อง The Last Fantasy ถึงดังจังวะ เนื้อเรื่องเหมือนจะก็อป เอ้ย! ได้แรงบันดาลใจมาจากหลายที่เลยนี่ กูรู้จักเรื่องนี้ครั้งแรกตอนดราม่าสนพ. เบี้ยวเงิน รู้จักครั้งล่าสุดในเพจสถาพรเมื่อตะกี้

>>782 แฟนตาซี ไทยยุคแรกๆเลยมั้ง ไล่เบียดๆมาพร้อมๆกับเซวีน่า

>>782 มันดังเพราะมันมาก่อน ก็แนวๆเดียวกับบารามอสกับถนนขาวที่ลอ...แค่ก ได้แรงบันดาลใจมานั้นแหละ
>>781 งานเขียนก็ lc สนพ ไม่ใช้เหรอมึง(อันนี้กูไม่แน่ใจนะ) แต่กูคิดนะถ้าไม่ได้เอาภาพของสนพ.มาใช้กูว่าต่อให้การทำของขายเองมันผิด ก็คงไม่เอาเรื่องหรอกมั่ง

กูเขียนนิยายไม่ออก คือเนื้อเรื่องมี เหตุการณ์ฉากแรกก็คิดแล้ว แต่กูเขียนเปิดเรื่องไม่ได้ แนะนำกูที

>>785 เขียนไอ้ตรงที่มึงคิดได้ขึ้นมาก่อน

>>781 งั้นถ้าจ้างนักวาดของสนพ.นอกรอบไรงี้ล่ะวะ แบบปกติเค้าวาดปกให้อย่างเดียว แต่ไปขอวาดเพิ่มโดยจ่ายเองอะ
>>785 รอเป็นเพื่อน อิๆ

ลองอ่าน http://www.pocketonline.net/board/view.php?id=9078&page=all

>>788 เก่าขนาด มึงก็ยังขุดมาได้นะ แต่นี้ความรู้ใหม่เลยเรื่องภาพปกก็ลอกมาเนี้ย

อ่า... กูรู้ว่าอวี้หว่อเขียนกี่เรื่องก็จบเหี้ย แต่เห็นตัวอย่างเรื่องใหม่เขา กูก็ยังกำเงินอยู่ร่ำไป น้ำตาไหล

>>790 กอดมึงเพื่อนโม่ง กูว่าจะเลิกตามแกตั้งแต่เรื่องดอกไม้ดำกับตุ๊กตาแล้ว แต่พอมาเรื่องนี้ ตอนแรกก็ไม่ค่อยสนหรอกจนไปเจอภาพหนึ่ง
แม่งงงงง อาเจ๊ที่ดี คือก็รู้นะว่าอาเจ๊ดันไปอยู่ร่างหนุ่มแล้ว แต่ภาพอาเจ๊นี้ทำกูหลงรัก แล้วยิ่งเรื่องเปิดมาเป็นครอบครัวสามพี่น้องอีก กูชอบแนวครอบครัววววว แล้วยิ่งโลกล่มด้วยกูยิ่งชอบ ทำไมมันมีส่วนผสมที่กูชอบเยอะขนาดนี้ ; _ ;

>>791 โอบบ่ามึง เพื่อนโม่ง กูรู้สึกอย่างรุนแรงว่าตัวเองเจ็บแล้วไม่จำ ไม่รู้จักเข็ด แต่เรื่องนี้เรื่องสุดท้ายแล้ว จะตามถึงแค่เรื่องนี้แหละ!
... เรื่องที่แล้วกูก็คิดแบบนี้ พราก
กูแพ้ไทป์ครอบครัว สามพี่น้องโคตรดีงาม โลกล่มสลายอีก ปาเงินอัดหน้าเฮียแม่ง
กูยังไม่เห็นรูปเลย มึงดูจากไหนน่ะ ชี้แหล่งที ไหนๆกูก็ติดหล่มแล้ว

พวกมึงอ่านถูหนานจื้อจบกันยังวะ

>>792 https://m.facebook.com/yuwoatcrown/mediaset?album=pb.1495506133997014.-2207520000.1444002086.&refid=17

เห็นโม่งบนๆคุยเรื่องหนังสือแปลกัน
มีหนังสือเล่มไหนที่มึงว่าแปลดี สำนวนอ่านรู้เรื่อง แล้วก็รู้สึกเหมือนต้นฉบับบ้างมั๊ยวะ
คือกูไม่ได้กวนตีนนะแต่กูเพิ่งไปอ่านมุราคามิมาแล้วกูรู้สึกกูงงแปลกๆ

>>793 ยังไม่ได้อ่านเลย เเต่กูเห็นตัวเล่มเเล้วคิดว่าเเอบเเพงว่ะ บางกว่าพวกชุดเพชร เเต่ราคาไม่ได้ต่างกันเล้ย

>>795 WWZสิ แปลได้ไม่เป็นภาษาไทยเลย สำนวนภาษาอังกฤษมาก

>>797 นั่นเรียกแปลเหี้ยป่ะวะ คำตอบของคนแปลก็เหี้ยพอกัน

>>793 รออีบุ๊คเล่ม 3 กุว่าอ่านเพลินกว่าสามเพชร ไงไม่รู้

>>797 กูยังจำอุจาระเทวาได้นะมึง...

กูไปเปิดพวกหนังสือแปลที่ดังๆ แล้วอยากปาทิ้งเพราะแปลไม่ได้ความก็เยอะ อย่าง "เมื่อไหร่เธอจะลงจากหลังฉันซักที !" นี่มึงแปลมาจาก "When will she get off my back !?" ใช่มั้ย จะแปลว่าเมื่อไหร่เธอจะเลิกยุ่งกับฉัน เลิกรังควานฉันซักที อะไรงี้ก็แปลไปดิ่วะ เสือกแปลเหี้ยๆ มาแบบนี้กูจะไม่ยอมเสียตังค์ให้เด็ดขาด !

>>799 ดีกว่าสามเพชรหรอวะ กูค่อยยังชั่วหน่อย

กูว่าเพชรแม่งไม่เห็นสนุกไรขนาดนั้นเลยว่ะ โอเวอร์ไฮป์มาก (แจ่มใสปกฟรุ้งฟริ้งเลือกดีๆบางเล่มยังจะสนุกกว่า)
เนื้อเรื่องยาวยืดเยิ่นเย้อเวิ่นเว้อชิบหาย นางเอกนี่เกือบจะแมรี่ซูละ
ยิ่งเล่มสองพลอทหลักซับพลอทไรแม่งแทบไม่มี เปิดมาเหมือนจะสนุกสุดท้ายแม่งวนๆในอ่างเนื้อเรื่องไม่ไปไหน
ไม่มีไคลแมกไม่มีไรเลยย่อเรื่องทั้งหมดให้เหลือเล่มเดียวยังได้ กว่าจะอ่านจบโคตรทรมาน
แปลก็โคตรขัดใจ อ่านแล้วรำคาญมาก
แต่เล่มสามยังไม่ได้อ่านเลยไม่รู้ดีกว่าไหม ใครอ่านมาบอกหน่อย

ไหนๆ แล้วก็ด่าต่อเลย ไอ้พวกที่แปลมาว่า "จูบตูดกูเถอะ" จาก Kiss my ass นี่กูก็ไม่อินนะ แม่งไม่ใช่อ่ะ ด่ากันว่าอีลูกหมาตัวเมียนี่คนถูกด่าคงเจ็บชิบหายเลย ก็แปลให้แม่งเป็นภาษาไทยดิ่วะ ลูกอีด่งอีดอก ไอ้ตูดหมึกอะไรก็ว่าไป

พุดถึงหนังสือแปล ไม่ได้กระแดะแต่หลังๆแม่งอ่านแทบไม่ได้เลย
ล่าสุดไปเปิดๆดูเกมออฟโธรน(เล่ม feastฯ มั้ง) ในร้านหนังสือ เผื่อแปลโอกูจะได้อ่านแทนเล่มอิ๊ง
แม่งสำนวนว่าแย่ละ ยังเจอ dragonglass = แก้วมังกร ไอ่เหี้ย กูขำลั่นร้าน 555555555
จริงๆมันก็ไม่ผิดแต่แบบอ่านไปแล้วนึกถึงผลไม้ทุกกที

>>802 สามเพชร ขึ้นต้นดี ตอนกลางแม่งยืดๆ ตอนท้ายๆออกทะเลเลย ตอนจบก็ขมวดๆ ตบๆ จบแล้วนะเมิง ไรงี้ เทียบแล้ว กุว่า เพียงแรกพบยังสนุกกว่าอีก
ถูหนานจือ คือ อ่านแล้วมันลื่นๆไม่หลุดจากธีม หลักของเรื่องดี
ส่วน อ๋องปี้ไก่ .... กูหวังสูงไว้หน่อย แต่ก็อ่านได้เรื่อยๆ

>>804 ไปเช็คประสาทบ้างนะ ขำลั่นร้านนี่มึงผิดปกติในการเข้าสังคมละ
มีเพื่อนคบบ้างป่าวถามจริง?

>>802 กูคนนึงไม่ชอบการแปลห้องสมุดว่ะ คิดว่ากูคิดไปเอง ปกติเขาว่าไงก็ตามน้ำไป
แฟนคลับน่ากลัวชิบหาย แล้วท้วงอะไรไปห้องสมุดแม่งเอามาให้แฟนคลับรุมจวกคนท้วงอีก
แต่มันคงแล้วแต่เล่มว่าใครแปลอ่ะนะ บางเล่มนี่ 4 คนแปล
กูเลยไม่ค่อยเชื่อเรื่องความถูกต้องเท่าไหร่ด้วยซ้ำ นี่กำลังรออสุรายาใจ ทระนง ไรงี้
เห็นคุณเปรมแกบอกแกแปลเอง ไว้ใจได้ใช่มั้ย เพราะตอนอ่านผลาญบางทียังใช้ภาษาแปลกหน่อยๆบางจุด
ไม่รู้เล่มจริงจะแก้ไหม เพราะเพียงแรกพบกูอ่านแล้วเหมือนเดิม พิมพ์ตกหล่นก็เหมือนเดิม ไม่ได้แก้ใหม่ปรับใหม่แต่อย่างใด 55555
ป.ล. ผลาญกูไม่ซื้อ เพราะตอนอ่านมันก็สนุกอ่ะนะ แต่พอคิดว่า 6 เล่ม หลังๆคงขายแต่ความซูความเบียว ไว้นานๆไปกูมาถามในโม่งใหม่
ว่าเป็นไงแล้วค่อยซื้อก็ไม่สาย เพราะเพชรๆกูก็ยืมคนอื่นอ่านเอาเพราะอ่านรีวิวโม่งเนี่ยแหละ ถถถถถถถถถถถถ

>>807 ทำไมมันใช้คนแปลเปลืองจังวะ

เพื่อนโม่งแนะนำนิยายหน่อย กูเพิ่งอ่าน the sond of ice and fire จบครบ 5 เล่ม มีนิยายมันส์ๆแบบนี้อีกมั่งมั้ย

>>809 อ่านภาษาอังกฤษเก่งจัง

กูยืนยันอีกเสียงว่าภาษาแปลถูหนานจือดีกว่าเพชรนะคะ มันเป็นแนวกูด้วยมั้ง

>>811 ไม่เกี่ยวกะแนวหรอก บางเรื่องแปลดี๊ดีแต่เรื่องโคตรอยากปาทิ้งก็มี
แต่ท่าทางถูหนานจื้อจะดีสินะ ทั้งๆที่บทแรกๆชวนหลับมาก ผิดคาด สงสัยต้องไปสอยบ้าง
รอลงคิโนะไรงี้ก่อนนะ 55555555

เรื่องถูฯมันค่อยๆพีคขึ้นเรื่อยๆอ่ะเหมือนโตไปกับเด็กพวกนั้น ตั้งแต่ไม่สู้จนต้องสู้ไรงี้
กูไม่ได้สปอยท์ใช่ไหมนิ

>>812 คือบทแรกๆมันชวนหลับ แต่ผิดคาดนะมันค่อยๆพีคขึ้นสำหรับกู ดีที่กูเสี่ยงซื้อ แต่อยู่ที่มึงด้วยว่าชอบมั้ย เพราะบางทีกูชอบบางคนไม่ชอบก็มี แต่มันเล่าเรื่องแบบทำให้เราผูกพันกับตัวละครว่ะ เล่ม1นี้พระเอกยังเด็กอยู่เลย นางเอกเป็นองค์หญิงเห็นหวานแต่นางคุมทหารเลยนะมึง
2คนนี้มันอายุน้อย ถูกสถานการณ์หล่อหลอมให้โตขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะนางเอกอายุมากกว่าพระเอก3ปี แต่กูรู้สึกว่านางโตมากๆ
บุคลิกแบบหงข์ฟ้าเลยทำนองนั้น วางแผนรบ ใช้คน ตีเมือง สนุกใช้ได้เลยทีเดียว แล้วพระเอกมันค่อยๆโตขึ้นแข็งขึ้น
แค่เล่มแรกไม่หวานนะ มันออกแนวรักที่ผูกพันกันมาก นางเอกเลี้ยงมาแบบหลาน โดยที่ไม่รู้ว่าหลานคิดยังไง พอเล่ม2
เด็กโตแล้วเกรียนไม่น้อยออกตัวแรงเลย (///▽///) พระรองคือดีเช่นกัน

ตั้งชื่อไทยได้ลิเกโคตร https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=868331819917526&id=167140473370001&_ft_=top_level_post_id.923997344340197:tl_objid.923997344340197&__tn__=C

>>815 ผิดที่ไปแล้วเขาบ่นกันมาเป็นวันละนะ

>>802 กูชอบเพชรเล่มสามนะเพื่อน สำหรับกูสนุกสุดของเพชรเลยละ สงสัยกูชอบแนววังหลังแย่งอำนาจตบตีๆๆๆๆ ประเด็นหลักคือกูชอบพระเอกอะ อิอิ แล้วมันไม่ได้รักกันเร็วเหมือนเพชร1 รักแบบค่อยๆผูกพัน ตรงนี้กูชอบมาก แต่มันแม่งจบแบบเร็วไปนะกูว่า ทั้งซีรี่ย์เลย จบแบบยัดเยียดให้แม่งจบให้ได้

>>817 กูชอบนางเอกเล่มสามว่ะ รู้สึกว่าเป็นนางเอกที่ไม่จับยัดความซูเท่าคนแรกเท่าไหร่ นางก็มีโง่ มีพลาด มีขี้ขลาดมั่ง

ระหว่างผลาญกับเเม่ทัพอยู่บนฯอันไหนสมควรเสียตังให้มากกว่าวะ

>>819 คนละแนวแล้วแต่จะชอบ ~ แม่ทัพก็คอมมาดี้ ส่วนผลาญก็อีกแนว

วันนี้กูไปเกตเวย์มา ระหว่างลงจากBTS เห็น สนพ.ยิบซีเอาหนังสือมาลดราคา โซนหนังสือประวัติศาสตร์ลด 20% กูซื้อปรัชญาของเพลโตมาอ่าน
และแวะไปอีกโซน เป็นโซนเทกระจาด เล่มละ 50บาท 20บาท ที่น่าสนใจคือโซน 20บาท ตอนแรกกูรื้อๆกระบะดูหาอะไรที่มันไม่ใช่หนังสือสวดมนต์ เล่มละ 20 ก็ไม่แพงมาก กูกะซื้อไปให้ลุงยามที่หอกูอ่าน เห็นแกเข้ากะตอนดึกๆวันๆฟังแต่วิทยุอย่างเดียวเลยอยากหาอะไรให้แกลองอ่านเล่นนอกจากฟังวิทยุอย่างเดียว

แล้วก็ได้นิยายสืบสวนมาเรื่องหนึ่งชื่อ "สังหรณ์ฆาตกร" ใช้ภาษาดีบทสนทนาน่าสนใจ แนวๆเดียวกับ พล.ต.อ.วสิฐ เดชกุญชร นิยายเล่มนี้ดีกว่าอีดอกปอบแน่ๆ กูอ่านแล้วก็เศร้าใจวะ งานเขียนที่มีคุณภาพพิมพ์ขายเล่มละ150 แต่สุดท้ายขายไม่ออก ต้องมาลดราคาเหลือเล่มละ 20 อยู่ในกระบะเดียวกับหนังสือสวดมนต์กับนิยายผี แอบท้อใจแทนคนเขียน แล้วก็แอบคิดไปว่าขนาดคนเขียนเค้ามีความสามารถขนาดนี้ยังขายงานไม่ออก ถ้าวันหนึ่งกูแต่งนิยายไปเสนอสำนักพิมพ์กูจะเจอแบบนี้มั้งมั้ยวะ เฮ้อ

>>821 กูปวดใจมากว่ะ ถ้าหนังสือดีๆต้องมาเลหลังเป็นสินค้าขายไม่ออก แล้วหนังสือเหี้ยๆห่วยๆราคาสูงลิบ แพงแค่ไหนคนก็ซื้อ

>>822 ในกระบะ 20 บาท มันมีพวกสมุดจด หนังสือสวดมนต์ นิยายผี หนังสือเกี่ยวกับสงครามเชื้อโรค(ไม่มีREFเหมือนก็อบๆในเน็ตแล้วมาเรียบเรียงใหม่แล้วพิมพ์ขาย) ตอนแรกกูคิดว่าซื้อนิยายผีมาอ่านเล่นหนุกๆ เพราะเพิ่งสอบเสร็จด้วยล่ะเวลาว่างเหลือเยอะ อ่านเสร็จจะยกให้ลุงยาม แต่เจอเล่ม
"สังหรณ์ฆาตกร" จั่วปกว่าเป็นนิยายสืบสวนเลยซื้อมา(เพราะกูคิดว่านิยายแนวนี้คนเขียนต้องมีฝีมือในระดับหนึ่งต่างจากนิยายรักหรือแฟนตาซีที่เบียวหน่อยก็เขียนได้) แล้วก็ไม่ผิดหวังว่ะ เหมือนเจอของดีในกองของราคาถูก ก็ดีใจที่ได้เจองานคุณภาพราคาถูกนะ แต่ก็ปวดใจเหมือนมึง สินค้าดีแต่การตลาดไม่ดีก็จบเห่ต้องมานอนกองในกระบะลดราคา กูก็คิดนะว่าถ้าจะเขียนนิยายขาย คงเขียนแบบฟรีๆให้คนอ่านในเน็ตจนมีฐานแฟนคลับก่อนอ่ะ แล้วค่อยพิมพ์ขายรูปเล่ม หรืออาจจะขายแบบพรีออเดอร์พิมพ์เท่าที่มีคนจอง

>>823 กูเข้าใจเรื่องของดีขายไม่ออก แต่สมัยนี้ต้องดูอะไรหลายๆ อย่างนอกจากเรื่องดีไม่ดีด้วย เช่นปกขายมั้ย หรือพิมพ์กับสนพ.อะไร เชื่อถือได้มั้ย
กูเคยไปรื้อๆ พวกกระบะลดๆ แบบนี้ ก็เจอหลายเล่มที่ข้างในโอเคนะ แค่ปกไม่สวยจริงๆ มันไม่ชวนหยิบ

>>821 กูเคยซื้อจากกระบะยี่สิบบาทแบบนี้สองครั้ง ครั้งแรกเจอนิยายชุดสามเล่มที่ปกเขียนว่าเป็นนิยายยอดฮิตในเด็กดี ซื้อมาอ่านนี่แทบเผาทิ้ง โชคดีที่แม่งลดราคาไม่งั้นกุคงเสียดายตังค์มากกว่านี้

(อีกครั้งนึงคือรื้อเพื่อหาหนังสือมาเป็นแหล่งข้อมูล (คือกุเขียนแนวๆ ไสยศาสตร์ไทย ผีไทยน่ะ) ก็ได้เล่มเกี่ยวกับของขลังมา อันนี้กุค่อนข้างพอใจ หรือไม่กุก็ไม่เชี่ยวทางด้านนี้เลยไม่รู้ว่าเขียนดีมั้ย)

ประเด็นคือ กุว่ากุรื้อกองนานแล้วนะ ทำไมไม่เจอของดีแบบมึงบ้าง เจอแต่นิยายอะไรก็ไม่รู้ พระเอกเบียวชิบหาย บทบรรยายไม่มี คสพ.ระหว่างพระนางแทบไม่เห็น ไปๆมาๆ พระเอกได้เมียเจ็ดคน จนถึงตอนจบกุก็ยังสงสัย พวกมึงไปรักกันตอนไหนนน

มันเป็นผลพวงมาจากยุคเบบี้บูมทางวรรณกรรมของประเทศไทย ยุคที่งานหนังสือเริ่มเป็นที่นิยม
สำนักพิมพ์ที่ปกติพิมพ์แต่หนังสือพระหรือหนังสือนีชมาเก็ตก็เริ่มหันมาพิมพ์นิยายกันมากขึ้น
ช่วงนั้นใครมาเสนองานอะไร สนพ.ก็รับหมดแบบไม่ต้องproofกันเลย ส่งผลให้วรรณกรรมทั้งjunkและmildออกมาเต็มตลาดไปหมด

กูชอบไปคุ้ยหนังสือ20บาท หาหนังสือดีๆพวกหนังสือความรู้ที่เนื้อหาไม่ตกยุค-ไม่มโน เอาไปบริจาคตามห้องสมุดต่างจังหวัด
พวกมึงลองกันบ้างสิ ได้บุญด้วย ช่วยอัพเกรดสมงสมองเด็กไทยไปด้วย แต่คัดกันหน่อยนะมึง

>>825 เรื่องอะไรวะมึง ของดอกปอปรึเปล่า

>>828 จอมใจเซียนกระบี่ ที่นามปากกาเป็นชื่อเกาหลี กูบอกเลยว่าบัดซบมาก ขออภัยคนที่อาจจะชอบเรื่องนี้ แต่สำหรับกูไม่ไหวจริงๆ

ดีกว่าของดอกปอบตรงที่กุซื้อมารวมๆ สามเล่มแค่ 60 บาท

>>826 มิน่าล่ะ หลายเล่มนี่กูสงสัยมากว่าพิมพ์ได้ไง อย่างเรื่องนึงที่ติดอยู่ในใจกูมานานละ เนื้อเรื่องไม่มีอะไรเลยแท้ๆ แค่เขียนเล่นก็เสือกได้รับเลือกแถมได้ยืดเรื่องเพิ่มเล่มอีก กูล่ะแอบคิดมาตลอด ใช้เส้นป่าววะแม่ง

เดือนนี้กูต้องรัดเข็มขัดอีกละ งานหนังสือมาเยือนทีไร กูจนทุกที

อะไรนะ
จะนัดมีตติ้งหรอ