กูว่าสุดท้ายตอนจบนางเอกก็คงไม่ได้คู่กับใครว่ะ แต่ดยุกดูเป็นคนที่เรทีชอบมากที่สุดแล้วจริงๆ
Last posted
Total of 1000 posts
กูว่าสุดท้ายตอนจบนางเอกก็คงไม่ได้คู่กับใครว่ะ แต่ดยุกดูเป็นคนที่เรทีชอบมากที่สุดแล้วจริงๆ
http://pantip.com/topic/34060387
กูเข้าไม่ถึงความสนุกอย่างเขาว่ะ กูเสียไต แค่บังคับตัวเองให้อ่านจนจบเล่มยังทำไม่ได้เลย
บารามอสกูอ่านเอาฟินตัวละครเฉยๆว่ะ โดยเฉพาะลูคัสลอเรนซ์แม่งแจ่ม แต่นอร์มอลกูเชียร์เอวิเดสและอลิเซียสุดใจขาดดิ้น เป็นคาแรกเตอร์ที่กูว่ามีมิติและจุดยืนของตัวเองดี
>>398 มีใครในนั้นไม่อวยบารามอสมั่งมั้ย ยไม่เคยเห็นเลย ว่าแต่ไอ้ที่จขกท.บอก ไม่เคยเห็นนางเอกหักมุมแบบนี้ นึกว่าเป็นนายเอกนี่แอบขำนิดๆ ก็มันเคยเป็นวายแล้วเสือกได้มาขายบนดินแต่สมัยนั้นแนวนี้มันยังไม่ดังนี่หนูเอ๊ย เลยต้องเปลี่ยนเพศกลางคัน แต่สำหรับกู ก็อ่านเพลินๆได้ แต่ไม่เข้าใจว่ามีอะไรน่ากรี๊ดนักหนาเหมือนกัน
พูดแล้วก็ช้ำกูเชียร์ แองเจกับเฟริน ; _ ;
ไหงมันเปลี่ยนเพศไปคู่กับคาโลได้วะ
บารามอสนี่กูไม่เคยกรี๊ดตั้งแต่อ่านครั้งแรกแล้ว แต่เพื่อนกูก็พูดจัง นี่เป็นนิยายที่ดีมาก สนุกมาก นางเอกเท่เกินหญิง (ก็มันเคยเป็นผู้ชาย...) พระเอกหล่อมาก (...เก๊กชิบหาย) สอดแทรกข้อคิดได้ดี (เอาคำคมยัดปากตัวละคร) ทั้งเรื่องกูชอบคิลเพราะกูชอบคิรัวร์ และกูยังคงคิดว่าอิคาโลนี่มันเบี่ยงเบนแต่โชคดีที่คนที่มันชอบแปลงเพศแล้ว... //หลบตีนสาวกบารามอส
>>403 มึงก็ด้วย ร่างแยกกูอีกร่าง ฮา คือต้องยัดคำคมให้ตัวละครพูด แล้วก็มาอวยกันว่าสอดแทรกข้อคิด ขนาดตอนนั้นกูอ่านยังรู้สึกว่ายัดเยียดเลยเหอะ พระเอกเย็นชาเกราะน้ำแข็งก็เคยชอบแต่ก็นะ พอโตขึ้นกลับรู้สึกรำคาญชิบหาย มึงมีอะไรก็พูดมา ไม่ต้องมัวทำเก๊ก อัดอั้นมานาน ไปไหนก็มีแต่คนอวย โดยเฉพาะในเด็กดวก กูอยากจะแย้งจะตายห่า มีโม่งนี่แหละที่ได้ระบายกับเจอพวกเดียวกันซะที
ตอนอายุ 12-13 กูชอบบารามอสนะ ตอนนี้ผ่านมา 10 ปี หยิบมาอ่านก็แบบ อะไรของมึงวะ
สงสัยเหมือนกันว่าอะไรที่ชอบตอนเด็กๆ ถ้าตอนนี้กลับไปอ่านใหม่ แม่ง อาจจะเกลียดไปเลยก็ได้
กูตอนเด็กๆก็ชอบบารามอส แต่ตอนนี้ (20อัพ) กลับมาอ่านอีกทีก็แบบ เหี้ยอะไรของมึงวะ เอาเป็นว่าเก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆ สมัยเด็กดีกว่า
เชี่ยยยย สวมกดพวกมึงทุกคนนนน กูโดนเพื่อนยัดเยียดให้อ่านโดยอวยว่าสนุกเท่าแฮร์รี่ กูอ่านแล้วแทบปาทิ้ง แต่ตอนนั้นยังเด็กเลยต้องทนๆอ่านจนจบจะได้คุยกับเพื่อนทั้งกลุ่มที่อวยบารามอสได้ แม่ง วัยเด็กของกู
บารามอสจริงๆ เรื่องใช่ว่าจะดีมาก แต่คนชอบเยอะ สร้างกระแสได้ อย่างกูอ่านสมัยนั้นกูชอบมากนะ แต่คนอวยมันไม่แปลกว่ะ
เพราะเรื่องดันคนชอบเยอะๆเขาก็อวยกัน ดีไม่ดีอยู่ที่ใจแต่ละคน สำหรับกูเรื่องนี้ไม่ได้ยอดมาก มาอ่านตอนโตก็เฉยๆแล้ว
แต่ถ้าตอนนั้นยังไงก็อ่านสนุก และกูกรี๊ดพระเอกด้วยนะ ของแบบนี้ เรียกว่าความประทับใจแรกมั้ง ซึ่งหลังบารามอสกูไม่อ่านแฟนซีไทยอีกเลย
กูมานึกๆดู ถ้าบารามอสยังคงพล็อตแบบเดิมไว้ จะขายดี เป็นตำนานมากกว่าเดิมมั้ยวะ ยิ่งปัจจุบันกระแสวายแม่งแรงชิบ
ป่าละเมาะไม่ถึงกับแย่นะ ถ้าอ่านแค่เอาฟินตลค. เนื้อเรื่องก็ตามอายุเอา
บารามอสกูชอบอ่านฟิคจากคนอื่นแต่งมากกว่าเรื่องออริจินัลอีก มีเรื่องนึงที่คาโลเป็นหญิงแล้วเฟรินเป็นชาย อันนั้นกูกรี๊ดจิกหมอนโครตๆ แม่งน่ารักสุดๆ ในเรื่องแม่งหาไม่ค่อยได้เลยต้องอ่านฟิคเยียวยาใจไปด้วย
น่าสนเดี๊ยวกูลองหาอ่านดู
ว่าแต่มีนิยายจีนที่คนไทยเป็นคนเขียนบ้างป่ะ เอาแบบไม่ดราม่ามากนะมึง
คนไทยเขียนแนวจีนมีไม่น้อยนะ ทั้งนิยายวาย นิยายรัก แฟนตาซียังมีเลย(อย่างตุ๊ดอ่ะ) ที่อ่านแล้วใช้ได้ก็หลายเรื่อง
แค่ไม่ดังเปรี้ยงปร้างแบบราชบุตรเขยเจ้าสำราญ เรื่องนี้ขอบ่นหน่อยว่ากูอ่านแล้วมันแอบพังหลายจุด อ่านแล้วต้องทำสมองกลวงๆไปอย่าไปใช้ความคิดเยอะ(แต่ก็เป็นงี้มาตั้งแต่นางซินเขาแล้ว) ยิ่งเล่มสามนี่กูว่าเละไปเลย
แถมสำนวนมันก็ไม่ได้จีนแบบที่คนในรีวิวชม กูคาดหวังไว้เยอะ ซื้อมาแล้วเลยไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ แต่คนรอบตัวเชียร์เยอะ ตีนลอยใส่กูเยอะ กูชอบแค่ไอเดียพระเอกนิ่มกับนางเอกแมน
แล้วขอสงสัยนิด มีใครรู้บ้างว่ามันแต่งกับน้องสาวฮ่องเต้แล้วทำไมเป็นยศราชบุตรเขยวะ มันไม่ได้เป็น "บุตรเขย" ซักหน่อย เป็น "น้องเขย" ป่าววะ
กูอ่านตุ๊ดแล้วแม่งโคตรติด คนอื่นว่าไงไม่รู้แต่กูรักเรื่องนี้
ยังไม่เคยอ่านเรื่องนั้นแต่ราชน้องเขยมันก็แปลกๆมั้ยวะ ?
ไปหามาราชาศัพท์น้องเขยคือ พระขนิษฐภรรดา...
ถ้าใช้ชื่อนี้คนคงจำกันไม่ได้
ตามธรรมเนียมราชสำนักจีน ราชบุตรเขยพวกนี้เป็นตำแหน่งที่อาภัพนะ เนื่องการแต่งงานกับเจ้าหญิงนั้นจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน เจ้าหญิงจะประทับในวัง ราชบุตรเขยจะอยู่ในจวนพิเศษ เจอหน้าปีนึงไม่กี่ครั้ง ยกเว้นจะขอพากันไปเที่ยวหรือในโอกาศพิเศษ ทั้งชีวิตห้ามแตะต้องผู้หญิงอื่น ปกติห้ามยุ่งกับการเมืองเพราะถือเป็นพระญาติ แต่บางคนถ้ามีความสามารถจริงก็ถูกเรียกใช้ ดังนั้นเรียกได้ว่าเป็น"สัตว์เลี้ยง"ของเจ้าหญิงก็ไม่ผิด ทั้งนี้ขึ้นกับราชวงศ์ด้วยแต่หลักๆ จะเป็นแบบนี้
กูเคยได้ยินว่า พวกลิเก หรือละครจักรๆวงศ์ๆจะจงใจใช้ราชาศัพท์ให้ผิด จะไม่เอาราชาศัพท์จริงๆมาใช้กับตัวละครน่ะว่ะ
มึงๆ พวกมึงมีนิยายสองแนวนี้แนะนำกูมั้ย เอาในเน็ตก็ได้
- แฟนตาซี พระเอกหล่อ (แบบไม่ใช่แค่บรรยายว่าหล่ออะ) นางเอกไม่น่ารำคาญ ไม่ฮาเร็ม จะแนวผู้กล้าหาสมบัติหรือโรงเรียนเวทมนตร์ได้หมด เอาแบบที่เนื้อเรื่องเฮฮาแต่มีปมหลักจริงจังให้เล่นอะ ไม่ใช่ล่องลอยไปวันๆ (ถ้าแนวมิตรภ่าพด้วยจะดีมาก)
-แนวผี เรื่องสยองขวัญ สืบสวน สเปคพระ-นางตามแบบด้านบน ถ้าเป็นเรื่องผีขอแบบจะเป็นหมอผีปราบผีหรือแค่มองเห็นก็ได้ แต่ไม่เอาวิ่งหนีอย่างเดียวแบบละครไทย
ทั้งสองแนวขอแบบพระเอกเป็นคนดำเนินเรื่องอะ คือกูเป็นกุลตงสตรีที่บ้าผู้ชายหล่อ ไม่ได้แอนตี้สาวแต่ถ้าให้เลือกกูเลือกผู้ชาย 5555 จะของไทยหรือเทศ เป็นเล่มหรือลงเน็ตได้หมด (ขอรีวิวด้วย) //ขออภัยที่เรื่องมาก
>>429 ไม่รู้มึงชอบป่าวนะ แต่ตอนนี้กูลงไปหาเพชรในหนังสือกับเรื่องใหม่ SC ที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์อยู่ ลุ้นสัส พระเอกเดินเรื่อง นางเอกยังไม่เห็นหัว คนในทีมนี่แม่งสเปคกูโดยเฉพาะไอ้คนชื่ออีธาน
http://writer.dek-d.com/pinkko911/story/view.php?id=1354924
>>429 ห่า กู 431 เพิ่งเห็นว่าให้รีวิว กูไม่รู้่จะรีวิวอะไรว่ะ มันกลิ่นเหมือนบันทึกจอมโจรแต่แกนแม่งต่างกันมาก เพราะมันเป็นแฟนตาซีมั้งวะมันเลยพลิกนู่นนี่ได้เยอะ ส่วนที่เหมือนบันทึกมากๆคือแม่งจบตอนได้ค้างสัส เนื้อเรื่องหลักๆคือหนังสือดังๆหนังสือเก่าๆที่มีคนอ่านคนเชื่อมากๆมันจะมีหัวใจ แล้วไอ้พวกพระเอกเนี่ยแม่งก็เป็นพวกเข้าไปในหนังสือ ไปเอาหัวใจหนังสือมาขาย(มั้ง)
ส่วนเวลาลงไปในหนังสือกูไม่พูดดีกว่ามึงไปลุ้นเอาเอง เห็นมึคงอยากได้แนวผีสยองขวัญด้วย เรื่องนี้ตอบโจทมึงทั้งสองโจทย์ แต่กูไม่รับประกับความพอใจนะมึง
แนวจีนกูชอบว่าด้วยอาชีพนางสนม... แต่มันไม่ใช่คนไทยเขียนว่ะ ของคนไทยที่สนุกๆ กูนึกไม่ออก
กูไม่ค่อยอินกับคนไทยแต่งเรื่องจีน คนไทยแต่งเรื่องญี่ปุ่นว่ะ ไม่เกี่ยวกับว่าแต่งได้หรือไม่ดีนะ แต่มันมีเสียงค้านๆ อยู่ในหัวว่าของปลอม กูควรทำไงให้รู้สึกยอมรับได้ดี...
ที่มันปลอมเพราะทุกอย่างดูเฟคไง คนไทยไม่ค่อยหาข้อมูลเกี่ยวกับงานเขียน หรือบางวัฒนธรรม บางธรรมเนียม คนในชาติรู้ดีกว่าคนต่างชาติที่ข้อมูลมีแค่จากหนังหรือสื่อที่เคยเห็น พอคนต่างชาติไปเขียนมันก็เลยกลายเป็นผิดไปจากความเป็นจริง เช่นฝรั่งที่ยังเข้าใจว่าไทยขี่ช้างไปเรียน ก็เลยแต่งนิยายเกี่ยวกับประเทศไทยที่มีแต่ป่าเขาไร้ความเจริญก่อกองไฟเต้นอุมบ๊ะ อุมบ๊ะไรงี้
>>440 เหมือนกัน แต่กูเป็นกับของทุกชาติเลยนะถ้าเสือกเอามาโยงกับเรื่องจริง ไม่ว่าจะฝรั่ง จีน ยุ่น อ่านแล้วขัดหูขัดตาสัสๆ
ยิ่งยุ่นยิ่งแล้วใหญ่ แค่เห็นชื่อยุ่นมากูก็เอียนและนี่ยังไม่รวมถึงธีมไทยที่เอาอะไรจากอนิเมะยุ่นมายัด เช่นตัวเอกชื่อสมชาย เรียนโรงเรียนกระดิ่งทองวิทยา ไปโรงเรียนสายเจอครูฝ่ายปกครองเอาไม้เบสบอลฟาด มึงช่วยบอกกูทีว่าโรงเรียนไทยโรงเรียนไหนสอนเบสบอล นี่ยังไม่รวมถึงว่าไอ้ครูห่านั่นมันเป็นครูภาษาอะไรเอาไม้เบสบอลตีเด็กด้วยนะ ไม่ได้ดูตลกเลย ดูเสร่อมากกว่า
ส่วนแนวฝรั่งนี่ถ้าเป็นประมาณสร้างโลกใหม่แล้วให้ตัวละครชื่อปีเตอร์ อัลเบิร์ต ไปปราบมังกรอะไรนั่นกูอ่านได้ แต่ถ้าพยายามจะยึดโยงกับของจริงกูก็เกลียดเหมือนกัน อีดอก ตัวเอกเดินไทม์สแควร์บรรยายเหมือนเดินสยาม นั่งลอนดอนอายบรรยายเหมือนนั่งชิงช้าสวรรค์ริมคลองแสนแสบ ดีที่ไม่เอาสะพานพุทธไปเป็นธีมของทาวเวอร์บริดจ์ด้วย แหม่
>>445 โรงเรียนกูตอนม.ต้นสอนเบสบอลนะ ( 'w')/ มีสนามด้วย ท้ายเทอมแบ่งทีมแข่งข้ามห้องด้วย กูอ่านการ์ตูนเบสบอลสนุกขึ้นเพราะวิชานี้เลยล่ะเอ้อ แต่ที่ไม่เหมือนในการ์ตูนญี่ปุ่นคือไม้ตีทั้งหมดเป็นไม้เหล็กว่ะ หนักชิบ สงสัยเพราะมันพังยากกว่า ฟาดหัวคนนี่มึงไม่ต้องเรียกรถพยาบาลล่ะ เรียกพี่ปอแทนได้เลย
http://writer.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=1339154&chapter=48
กูขอปรบมืให้คห.1717หน่อย ในที่สุดก็มีคนมาวิจารณ์นิยายกัลฐิดาแบบต่อหน้าซะที (โม่งไม่นับนะ)
เซวีน่านี่ออกมาเรื่อยๆดีเนอะ คนเขียนไม่มีปัญญาเขียนเรื่องใหม่เหรอ ถึงแตกแขนงแฟรนไชส์เซวีน่าตลอด กะหากินยาวๆกับเรื่องนี้เลยสินะ
กูว่าไม่ว่าใครก็มีสิทธิ์วิจารณ์ ชอบ ไม่ชอบ ไม่ผิด
ส่วนคนเขียนอยากเขียนเรื่องอะไรมันก็เรื่องของเขาด้วยว่ะ จะให้ห้ามเขียนอย่างนั้นอย่างนี้กูว่าไม่ใช่
เสริมอีกนิด ดักไว้ก่อน ไม่ต้องหาว่ากูเป็นติ่งมาปกป้อง กูอ่านภาคต่อเขาแล้วก็มีจุดไม่ชอบบ้างเหมือนกัน บางเรื่องที่เขาเขียนกูไม่ชอบ กูไม่อ่านก็มี แต่กูก็คิดว่ากูไม่ชอบเพราะมันอาจจะไม่ปังสำหรับกู แต่คนเขียนอยากเขียน คนอื่นอยากอ่าน มันเรื่องของเขา รสนิยมคนเราไม่เหมือนกัน
ขอถามหน่อยว่ะ คือกูรู้สึกสนใจนิยายเรื่องสามชาติสามภพ ลิขิตเหนือเขนย ของป้าหลินโหม่วมาก แต่คือกูกลัวจะไม่พีคเหมือนตอนอ่านตัวอย่างอ่ะ อย่างกรณีภาคป่าท้อสิบหลี่งี้ ตอนแรกกูอ่านเรื่องย่อในพันทิปแล้วกรี๊ดชิบหายเลยไปปล้นของเพื่อนมาอ่าน สรุปอ่านได้สี่ห้าตอน เลิก กูควรจะลองเสี่ยงซื้อมามั้ยวะ ราคาแม่งก็ปีนไปซะสูงเลย
แต่กูว่าก็จริงนะที่เรื่องอะไรจะเกิดกับครอบครัวหรือคนที่เกี่ยวข้องกับเฟมีลขนาดนั้นวะ เเค่เป็นคนที่อยู่ในโลกเดียวกันไม่ได้เหรอไง เเต่โลกนี้ก็เเม่งวิกฤติเกิดตลอด 5555
จ้า โชคร้ายมากจ้า นางกับพวกเลยได้รับบทฮีโร่กอบกู็โลกตลอด
โรคร้ายมีเพื่อนดี ผัวดีและหล่อ ลูกน่ารัก ชีวิตช่างโรคร้ายเหลือเกิน แหม่
กูเคยสงสัยมานานแล้วว่าลีโอเย็ดเฟมีลท่าไหน เห็นรักกันดื่มด่ำเหลือเกิน
มึงเคยมีใครรู้สึกเกลียดตัวละครลูกรักคนเขียนมั้งมั้ย ทั้งที่บทแม่งก็ดีแต่รู้สึกชัง ตอนนี้กูรู้สึกเกลียดนางเอกเพชรยอดขุนพลอย่างหนักเลยว่ะ
ทั้งที่คาแรคเตอร์นางดีนะ แต่กูรู้สึกว่าเขียนดันอวิ๋นออกนอกหน้ามากๆ เล่มจั๋วฉิงนางก็ออกมาแย่งซีนไปครึ่งเล่ม จั๋วฉิงแทบไม่โชว์เลย
หลังผ่านเล่ม1มา พอมาเล่มของนางเอง กูก็รู้สึกว่าพระเอกมันโดนบทอวิ๋นบดบังบารมีขั้นร้ายแรง แบบมันเป็นแม่ทัพของแผ่นดินนะ
แต่คือ วางแผนรบ บุก อวิ๋นเป็นคนวางแทบทั้งหมด บู๊นำอีกต่างหากกูรู้สึกว่าพระเอกง่อยทันที ทั้งที่บทมันเป็นแม่ทัพนะแต่ไม่โชว์ห่าอะไรเลย
อวิ๋นโชว์หมดเด่นอยู่คนเดียวจนคนอื่นดูดรอปลง มาเล่มชิงเฟิง นางเอกที่กูคิดว่ามีของอ่าน2เล่มแรกมันส์ดี พอมาเล่ม3 โดนทั้งอวิ๋นและจั๋วฉิง
แย่งซีนยกบทให้ไปง่ายมาก อารมณ์กูแบบมันน่าจะให้นางเอกโชว์กว่านี้มั้ยวะ เล่มของตัวเอง แต่ก็ดันตัวละครเก่าเกินไป หมอจั๋วกูพอจะทำใจได้นะ
เพราะหมอเล่มน้อย+โดนแย่งซีน แต่อวิ๋นคือแย่งมันทุกเล่ม กูล่ะเซ็ง ถึงรวมๆทั้งหมดจะสนุกก้เถอะ
>>469 อวิ๋นมันเป็นตัวละครที่แมรี่ ซูโครตๆ สวย บู๊เก่ง ฉลาดจนคนอื่นในเรื่องดูโง่กันหมด ทำอะไรก็สำเร็จ คนอื่นรักและเอ็นดูมาก นางเพอร์เฟคเกินจนกูเอียนว่ะ คิดว่าความเพอร์เฟคของอวิ๋นทำให้เรื่องนี้ดูดรอปไปเยอะ กูชอบตัวละครอื่นๆในเรื่องมากกว่านางอีก เช่นน้องรองพระเอก กูว่าแม่งเขี้ยวลากดินดี เสียดายบทไม่ส่ง โดนเอาความฉลาดไปให้นางเอกหมด ส่วนอวิ๋นกูอ่านแล้วรำคาญว่ะ เป็นพวกชอบแส่เรื่องชาวบ้านจนคนรอบข้างเดือดร้อนของแท้ ถ้านางไม่ใช่นางเอก ป่านนี้โดนฆ่าตายไปแล้วมั้ง
กูนึกขึ้นมาได้อีกสองเรื่องคือ มึงแดกเนื้อวัวดิบทุกวัน วันละสองโล ไม่กลัวพยาธิกันเหรอ อีกอันที่กูว่าเว่อร์ชิบหายคือฝึกทหารได้ภายในห้าวัน สิบวัน จนทหารเก่งกว่าฝ่ายตรงข้าม พระเอกง่อยไปเลย เจอนางเอกทำทุกอย่างหมด
เพิ่มเติม ใครอ่านจอมโจรแห่งสุสานมั่งวะ กูเห็นคนแปลอัพความในใจของคนเขียนที่มีต่อเรื่องนี้แล้วเห็นใจเล็กๆ
คนเขียนแม่งบอกมาตรงๆ เลยว่าตอนกูเขียนกูเพลินน่ะ ปากกามันไป พอกูคลายไม่ออกแล้วใครๆ ก็มาด่ากู เห็นใจกูมั่งเถอะ กูทนมาสิบปี กูปล่อยวางแล้ว อา...
>>473 กูว่าทำตัวเอง กูก็อยากด่าเหมือนกัน ทุกวันนี้ภาคหลักกูก็ว่าเอาแค่เนื้อเรื่องคือมึงจบได้เลวร้ายมาก เฉลยมาไม่ชัดเจน ปมยังพันกันมั่ว เหมือนไอ้ที่ผจญภัยมาตลอดสุดท้ายก็ไม่ได้อะไร ใครเป็นใครทุกวันนี้กูอ่านสองสามรอบแล้วยังงงจนเลิกพยายามเข้าใจแล้ว จบเหมือนกูขี้เกียจเขียนต่อแล้ว คิดไม่ออก กูจบนะ
ภาคต่อก็งอกปริศนามาอีก แล้วก็เขียนค้างๆ ดีแต่สร้างปมใหญ่โต ปิดไม่ลง กูว่าถ้าเรื่องนี้ฟุไม่เยอะตายไปนานแล้ว เรื่องอื่นที่เขาเขียนก็ไม่ได้ดังอะไร
ถ้าไม่ใช่อยู่แผ่นดินใหญ่ กูอยากบอกว่าคนเขียนไปเขียนนิยายวายดีกว่า ที่อ่านมาอินที่สุดแค่นั้น
>>477 กูก็จำได้ว่ามีคนบอกแบบนี้ แต่กูไม่รู้เหมือนกัน
กูเบื่ออภิธานศัพท์ของป้าหลินโม่วมาก... สิ้นเปลืองกระดาษชิบหาย
>>473 เขาเป็นโรคซึมเศร้านะกูเคยอ่านเจอ ไอที่ว่าๆมา กูว่าเขาทุกข์ไปเองซะเยอะ ซีรี่ย์ก้ได้ทำ หนังใหญ่ก็ได้ทำ การ์ตูนก็ได้ทำ เกมส์ก็ได้ทำ
คนที่ด่าๆจริงกูเห็นด้วยนะ ว่าขยันผูกจนตัน คนอ่านถึงด่า แต่คนชอบมันเยอะมากเลยนะ แผ่นดินใหญ่นี้แทบจะแฟนด้อมทั้งแผ่นดินได้
ขนาดลงbbc ที่แฟนนิยายแห่กันไปฉางไป๋ซานฉลองวันครบรอบ10ปี การท่องเที่ยวต้องจัดกิจกรรมให้ ลงหน้าหนังสือพิมพ์ ติดธงทั่วเมือง
ป้ายเซ็นเป็น10ๆที่คนเซ้นโครตเยอะ ทำการท่องเที่ยวคึกคักสุดๆวันที่17 แต่กูเห็นด้วยกับ>>479 เขาอยู่มาได้เพราะฟุล้วนๆ
คือแฟนแผ่นดินใหญ่รักจริงว่ะ กูเห็นยังทึ่งเลยพลังป่วงชนถือธงขึ้นเขา มีแฟนชายด้วยนะที่ไปขึ้นเขา แต่ผู้หญิงจะมากกว่า เรื่องนี้เหี้ยมากคือปมปริศนา สุดจะตันมุข แต่อย่างหนึ่งที่กูว่าเขาทำสำเร็จ คือการวางความสัมพันตัวละครให้คนอินขนาดนั้น ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ดีงามในเรื่องจริงๆ
กูอินแค่นั้นเหมือนกัน
แล้วทำอภิธานเหมือนกันทุกเล่ม...กุเห็นปู่ตงเล่มนึงมีเนื้อหาไม่ถึง200หน้า นอกนั้น..... แล้วป้าจะแยกสี่เล่มทำมายยย
กูขอพูดหน่อย ...
ลิขิตเหนือเขนยของเจ๊หลิน เกลียดปกชิบหาย คือฉากสวยอะไรสวย แต่ตัวละครไม่สวยเลยว่ะ
ปู่ตงคือสู้ของอิบูกิกับอิโนไม่ได้เลย ถ้าเป็นของสองคนนี้ สองพันห้ากูก็สู้ว่ะ ถึงจะเซ็งอภิธานเป็นร้อยๆ หน้ากับภาพสีที่ไม่จำเป็นของเจ๊แกก็เถอะ
แต่เจอปกเวอร์ชั่นนี้ไป กูหมดอารมณ์ซื้อ ความหล่อแซ่บของปู่ตงกูไม่มีเหลือเลยอิเหี้ย
>>486 ในที่สุดก็มีคนคิดเหมือนกู กูเจอแต่คนชมว่างามมากสวยมาก สวยละลาย -__-
คือแม่งไม่แย่นะถ้ากูไม่เคยเห็น ปกอิบูกิ+eno มาก่อน ฉากสวยอยู่หรอกแค่เล่ม1-2 3-4กูเฉยๆ
ตัวละครโครตไม่สวย ปู่ตงหมดหล่อมากๆ ในขณะที่ปกอิบูกิปู่ตงแซ่บหลายๆ เฟิ่งจิ่วอย่างงาม
นี้แบบเฟิ่งจิ๋วโครตป้ายิ่งชุดแดงกูเพลีย ฉากเรือกับนอนในปก4 คือวาดได้แบนมากกกกกกกกก
ไม่มีมิติเลย น่าเสียดายคนก่อนๆที่เขาวาด eno ถอนตัวไป อีกคนเมาจฺวินต้าป๋าย猫君大白
ถ้าคนนี้วาดปู่ตงนะคงแซ่บไม่แพ้อิบูกิเพราะชีวาดผู้ชายหล่อมาก แต่โดนไล่ออกไปแล้วว่ะT^T
ถึงได้เฉียนอฺวี๋มาแทนนี้ไงมึง
>>483 >>479 >>476 >>473 กูก็ไม่ปลื้มที่เขาไม่เคลียร์ปม ถมหลุมดีๆ นะ
แถมปล่อยตอนจบภาคสิบปีมาให้ดู ก็มีแต่ฉากเซอร์วิสคู่ตัวเอก แต่เข้าใจเขานิดนึงตรงที่เริ่มจากเขียนในเน็ต
อัพเล่นๆมาก่อนไง แล้วดันดังระเบิดเป็นพลุแตกในจีนขึ้นมา บางทีเขาคงวางเรื่องไม่ดีอยู่แล้ว
ตอนสมัยยังไม่ได้ออกเล่มสิบภาคแรกก็โดนกดดันมาเยอะ จนเครียดเฟลชิบหาย
ถ้าตามอ่านเว่ยเขาด้วยจะเห็นเขาเฟลค่อนข้างบ่อยเหมือนกัน
เพราะงั้นกูเลิกคาดหวังเรื่องปมอะไรต่างๆไปแล้วว่ะ ตอนนี้อ่านแบบไม่คิดมาก ใครยังหวังเรื่องปริศนาก็ปล่อยผ่านไปเหอะ
ถ้าไม่ใช่สาววายนอกจากประเด็นเขาเขียนเรื่องตื่นเต้นอ่านสนุกดี กูก็คงไม่แนะนำให้มาอ่านหรอก
ว่าแต่กูตอบดูเป็นแฟนคลับไปไหม ยังไงถ้าใครหงุดหงิดเรื่องเนื้อเรื่องอะไรก็บ่นมาได้นะ ก็เข้าใจอยู่หน่อยๆ 555
>>488 จริงคือไม่ใช่สาววายอย่าอ่านเลย แต่ถ้าใช่ไปเช่ามาลองดูอาจจะชอบก็ได้ คาแรคเตอร์ผู้ชายมันดี วายแบบกริมๆไม่ให้อารมณ์แต๋วแตก
แบบสตรีมีควย หรือดูออกนอกหน้าเกินเหตุ ค่อนข้างตอบโจทย์คนชอบความก๊าวๆ ชาย-ชาย แบบไม่มีเรื่องใต้สะดือแต่ลึกซึ้งไรงี้ว่ะ
เรื่องปมเหี้ย ตามนั้นเลย กูตามเว๋ยป๋อเขานะ เขาเป็นโรคซึมเศร้าชัวร์ คือก็มีทุกอย่างนะแต่คิดแง่ลบชิบหาย วันดีคืนดีก็อารมณ์ดี
>>488 คนเขียนไม่ใช่แค่เฟล เคยประกาศพักการเขียนไปช่วงนึงเลยด้วยซ้ำ มีคนเคยเล่าให้กูฟังว่าต้องไปบำบัดด้านจิตประสาทเลยนี่
แต่กูทำใจตั้งแต่แรกที่อ่านเล่มสิบจบแล้วว่าแม่งต้องไปต่อไม่ได้แน่นอน ถ้าไม่นับความวายเรื่องนี้กูให้เป็นนิยายจีนที่เริ่มดีแต่จบเหลวไม่เป็นท่าที่สุดที่เคยอ่านๆมา รองจากอวี้หว่อที่รัก(ประชด)ของกู
ให้นับความวายด้วยกูก็เริ่มไม่อินแล้วว่ะ เหมือนอ่านแฟนฟิคที่คนแต่งเป็นคนเขียนเองมากกว่าอ่านนิยายแล้ว
กูชอบงานนี้ในตอนแรกเพราะมันทำปริศนาออกมาดี น่าติดตาม กูยังจำความขนลุกตอนกูอ่านช่วงหกเล่มแรกได้เลย หลังๆมาแล้วเละลงเรื่อยๆ อ่านเอาฟินพอ กูเลยอคติสะสมใส่งานเขาเรื่องนี้ตรงเนื้อเรื่องที่แหละ มึงช่วยรับผิดชอบกับงานเขียนมึงมากกว่าเอาตัวละครมาแสดงบทมิตรภาพขายฟุลูกค้ามึงได้ไหมเนี่ย แทบจะนึกว่าเป็นคนละคนกับที่เคยเขียนเล่มต้นๆ
ยังว่าภาคต่อกูจะไม่อ่านจนกว่าจะออกมาให้จบเรียบร้อย อ่านแล้วได้ปริศนาเพิ่มกูไม่รู้จะอ่านไปทำอะไร
หลังๆกูอยากสารภาพว่าจากที่กูอินเพราะบทวาย กูเริ่มหงุดหงิดพวกแฟนคลับที่อวยๆจิ้นๆเพ้อกรี๊ดความสัมพันธ์ดีงามเหลือเกิน โดยไม่มองที่เนื้อเรื่องซึ่งควรจะเป็นสิ่งสำคัญของนิยายเลยว่ามันเละเทะไปแค่ไหน คนรู้จักกูถึงขั้นบอกว่าปริศนาอะไรนี่ใครเขาสนใจกัน ผู้ชายดีก็พอแล้ว กูเลยติดลบลงไปเรื่อยๆ
แต่ก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรถ้ามึงจะบ้านิยายอะไรซักเรื่องเพราะชอบตัวละคร กูเลยได้แต่หงุดหงิดของกู เพราะงั้นถ้าที่พิมพ์ๆแล้วเผลอใส่อารมณ์มากไปก็โทษทีนะเว่ย
>>490 กูแย้งนิดหนึ่งกูว่าคาแรคเตอร์ไม่เปลี่ยนจาก6เล่มแรกนะ คือเล่มที่4มันก็ส่อกลิ่นมิตรภาพเกินมาแต่ไกลแล้ว พระเอกขี้เสือกเรื่องเสียวเกอ
มันก็เสือกยันตอนจบกูยังคิดว่ามันวายสุดเล่ม4-5อยู่ดีหนักจัดหน่อยคือเล่ม10 นอกนั้นก็ปะปลายไม่รู้สึกว่าตัวละครไม่นิ่งว่ะ เพราะพระเอกมันสนแต่เสียวเกอมาแต่ต้น คิดว่าดีอย่างเดียวคือตัวละครจริงๆกูชอบทุกตัว หงุดหงิดพวกแฟนคลับกูพอเข้าใจนะ เรื่องนี้มีแฟนปกติน้อยว่าฟุซะส่วนมาก
แต่สันดานแฟนด้อมฟุมันเป็นแบบนี้นานแล้วว่ะ มองที่ความสันพันไว้จิ้นมากกว่าเรื่อง กูบอกเลยว่า ถ้าเอาไปเทียบกับแฟนด้อมหนุ่มว่ายน้ำ บาส
กูว่านี้ปกติสุดแล้วอย่างน้อยก็ตบกันน้อยหรือแทบไม่มี แนะนำไม่อยากหงุดหงิด กูว่าอย่าตามทวิตคนพวกนั้นว่ะ อะไรที่อคติแล้วยากที่เราจะมองดี
กากว่ะพวกมึงเจอแค่หนานไพ่ก็เดี้ยงอคติหมดแล้วมึงเจอเรื่องกังฟูของ Giddens ลำไส้พวกมึงไม่กระจายหมดเหรอว่ะ
>>491 กูว่าบทมันหวานขึ้นมากหลังจากกลับจากประตูสำริดนะ ตอนแรกๆ กูไม่คิดเรื่องนี้เลยจนออกจากประตูสำริดมานี่ละถึงเริ่มคิดว่าบทมันอวยนายน้อยกับเสี่ยวเกอให้หวานกันเกินไป
แต่เรื่องนี้กูอาจจะอ่านสนุกไก้ถ้าไม่เคยอ่านรหัสลับหลังคาโลกมาก่อน ในเรื่องนี้กว่าจะลุยสุสานทีฝึกกันแทบตาย แต่ละคนแทบเหนือมนุษย์กันทั้งนั้น กว่าขะไปถึงแต่ละที่ก็วางแผนเตรียมตัวกันดีมาก
พอมาเรื่องนี้คุณชายขายกงเต๊กกลับฝ่าสุสานพันปีได้ กูเลยไม่อินว่าสุสานมันน่ากลัวอะไรขนาดนั้น กูคิดงี้มาตั้งแต่คนขุดสุสานแล้วนะ ยิ่งอลังการแต่ให้คนธรรมดาฝ่าไปได้ กูยิ่งลดค่าสุสาสพวกนี้วะ
นิยายขุดสุสานที่กูชอบที่สุดคือรหัสลับหลังคาโลก แต่คนไม่ชอบเพราะน้ำเยอะและเน้นไซไฟสมจริง ทุกอย่างมีทฤษฏีวิทยาศาสตร์อ้างอิงหมด แต่กูชอบมากๆ พออ่านเรื่องนี้แล้วเจอสุสานแฟนตาซีเลยไม่อินเท่าไหร่วะ
ถ้ามึงทนกับน้ำที่เรียกว่าข่อมูลเชิงวิทยาศาสตร์ การออกทะเลประกอบฉาก และhintที่จงใจไม่เฉลยก็ดีสนุกนะ เรื่องที่ไม่เฉลยคือองค์กรลึกลับคู่แข่งพระเอกนะ แต่ปริศนาเกี่ยวกับสมบัติเฉลยหมด และจงใจทิ้งประเด็นต่อภาคใหม่ ซึ่งก็ยังไม่เขียน มันอาจเป็นเทรนของจีนก็ได้มั้ง
นางเอกเรื่องนี้นะเหรอ .......เอาเป็นว่ามีละกัน แต่อย่าไปใส่ใจมาก นางเอกเรื่องนี้เป็นอะไรที่มึงควรอ่านตอนจบเอง มันเป็นการโทรลที่เหี้ยมาก
นิยายอัญชรีย์กูว่าผู้ชายแม่งแซ่บทุกคนว่ะ
กู>>499 นะ เดี๋ยวสปอยให้ฟังนิดๆ
พระเอกชื่อจัวมู่เฉียงปา เป็นคนธิเบต อายุ40+ มีลูกมีเมียแล้วแต่เลิกกัน ร่างกายกำยำแข็งแรง สูงกว่า190 นิสัยเปิดเผยโอบอ้อมอารีย์ มีความเป็นผู้นำสูงเพราะสร้างธุรกิจร้อยล้านด้วยตนเอง เป็นคนรักหมาโคตรๆและหมาก็รักพระเอกมาก
ถ้ามึงเคยอ่านจอมโจรจอมราชันย์หรือยุทธการล่าบัลลังก์ พระเอกก็ประมาณนั้นละ ไม่มีหน้าสวยแต่งหญิงแป๋วแหวว พระเอกเรื่องนี้แมนมากๆ ไม่เจ้าชู้ตกหญิงแบบหวงอี้เลย ฉลาดไหวพริบดี มีจุดโง่ๆบ้างแต่ตอนหลังเฉลยว่าทำใม
ข้อเสียคือดูไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมกับพระเอกเท่าไหร่มั้ง กูอ่านบทเศร้าบทซึ้งแล้วงั้นๆ ปัญหาของเรื่องนี้คืออารมณ์ร่วมวะ พระเอกบางครั้งให้ความรู้สึกชิวๆปล่อยวางง่ายไป ขนาด.......ตายไปยังไม่มีฉากซึ้งๆเรียกน้ำตาหรือเศร้าอะไรเลย แต่ในแง่หนึ่งก็ดีที่ไม่เวิ่นเว้ออะนะ
ทำไม่กุอ่านเรื่องจอมโจรแห่งสุสานแบบไม่ใช่ฟุแล้วรู้สึกสนุกสัดๆเลยวะ...
ตอนแรกกุไม่รู้สึกว่ามันวายด้วยซ้ำจนกระทั่งมาดูพวกมึงคุยกัน
แต่กุยอมรับจริงว่าจบได้เหี้ยสัด
กูพอจะเข้าใจไอ้บ้าที่ชอบไล่ฟุแล้วว่ะ ไม่ได้ไล่พวกมึงนะ แต่แค่พอเข้าใจหัวอกละ
กูฟุแต่ก็รู้สึกว่าถ้าพวกมึงจะคุยเรื่องวายไปที่นู้นเหอะ
กูเป็นฟุแต่เซ็งๆ เวลาหัวข้อมันปัดไปวายเหมือนกัน ถึงกูจะเคยพลาดเม้าวายในนี้มาก่อนก็เหอะ ไว้ขึ้นมู้ใหม่ปักป้ายเหอะ ถ้าหนังสือที่คุยเริ่มเป็นประเด็นวายให้ไปที่แคว้นดอกไม้ของสาวๆ น่ะ จะได้สบายใจทั้งสองฝ่าย
พวกมึงเคยมีอารมณ์ซื้อหนังสือมาอยากอ่านมั้ยก็อยากแต่ไม่มีแรงจะอ่านมั้ย ขนาดว่างๆยังไม่ค่อยจะอยากอ่านตอนนี้ก็ได้แต่ดองขึ้นเรื่อยๆ
>>494 >>495 เรื่องนี้ตำนานสัสสสส55555 กูเคยอ่าน รู้ตอนจบแม่งแทบปาทิ้งอะ กูว่าไม่มีอะไรจบเหี้ยเท่านี้ละ แต่น่าประทับใจตรงที่อ่านมาห้าปีกูยังจำได้ถึงทุกวันนี้
หนังสือโคตรเก่าละ กูขอสปอยล์เลยละกัน
เป็นนิยายเกี่ยวกับคนในโลกปัจจุบ้นไปเจอปู่คนนึงมาสอนกังฟู (มึงนึกถึงโดราเอม่อนกับโนบิตะนะ) จากชีวิตปัจจุบันก็เปลี่ยนไปด้วยการฝึกกังฟูทำให้พระเอกเทพขึ้น สาวที่ตัวเอกปลื้มก็มาฝึกด้วย มีตัวร้ายตามล่าปู่อยู่
ตอนจบเฉลยว่าปู่แม่งเป็นบ้า พลังทั้งหมดที่พระเอกรู้สึกว่ามีจริงแม่งเป็นพลังมโนล้วน ๆ และผ่านไปกี่ปีไม่รู้พระเอกกับนางเอกก็กลายเป็นขอทาน คนนึงตาบอดและยังอยู่ในโลกมโน(เป็นบ้า) สัส
มีนิยายเรื่องไหนที่มึงคิดว่าจบเหี้ยมากแบบขุดสุสานนี่บ้างมะ
คืนฝันสู่ต้าชิงมั้ง คือแบบ กูอวยองค์ชายทั้งหลายอย่างเมามันส์ แต่จบที่รักคือฝันไปอีนางเอกแม่ฝันทั้งเรื่องอีเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
กูอ่านที่พวกมึงเล่าตอนจบนี่ถึงกับร้องเหี้ยเลยว่ะ 555 เล่นงี้เลยเรอะ
นอกจากจักรวาลหวงอี้กับกิมย้ง
มีนิยายทางฟากกระโน้นอะไรแนะนำผมอีกไหมครับ...
>>531 ไม่ใช่มึง แต่แนวคล้ายกันมาก นางเอกย้อนไปในยุคเดียวกัน องค์ชายรุมรักเยอะเหมือนกัน แต่ปู้ปู้จิงซินชนะขาดลอยเขียนดีกว่าเยอะ
ตัวละครมีเหตุมีผลกว่า ส่วนคืนฝันสู่ต้าชิงช่วงภาค1กูก็สนุกอยู่นะ แต่กูเกลียดนางเอกหนักมากแล้วกูไม่เข้าใจว่าทำไมคนรักนางเยอะแยะ
ที่สำคัญคือโลเลหนักมาก ขนาดอ่านจนถึงตอนจบกูยังไม่เข้าใจว่านางรักใครเลย ในเรื่องจะเน้นรัก3เศร้า องค์ชาย4 กับ13 กันหนักมาก
แล้วนางเอกนี้แต่งงานกับ13นะ เป็นเมียเขาแล้วยังโลเล เหมือนแต่งกับ13เพราะน่าสงสาร แต่ใจอยู่กับ4 'มิได้ครองคู่ จึ่งได้ฝังอยู่ในใจ'
ไรแบบนี้อ่ะมึง ตอนภาคแรกกูก็นึกว่าจะตัดได้ พอภาค2ก็เออเหมือนเดิมโลเลไปๆมาขนาดมึงเป็นเมียน้องแล้ว สรุปก้ตัดจบแบบเหี้ยมากๆ
นางเอกตื่นจากความฝัน แล้วไปนั่งพิมพ์นิยายลงโน๊ตบุ๊ค คืนฝันสู่ต้าชิง มโนนึกถึงเสียงเรียกขององค์ชาย13 กับ4 เรียกชื่อนาง
กูติ่งพี่แปดกะน้องสิบสี่ ดูจบแม่งหัวใจสลายมากกกกกกก
// พูดแล้วหิวของ'นึ่ง'เดินออกไปแดก'ติ่มซำ'แพ๊พ
มันสนุกใช่มะเรื่องนี้ โอเค งานหนังสืองวดนี้กูสอยแน่นอน
>>540 อ่ะ เผื่อช่วยในการตัดสินใจ http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2009/09/W8303620/W8303620.html
กูชอบองค์ชายสิบสาม ฮีดูเป็นเพื่อนที่ดีมากๆๆๆๆ
เเต่เรื่องลำนำทะเลทรายกูดูเเล้วฟินสุดว่ะ เเม่ทัพเว่ยคือดีงามมมม กูดูเเล้วเพ้อมาก ว่าจะสั่งหนังสือยังไม่ได้สั่งเลย เห็นหลายคนชอบเเละสงสารท่านเก้า ทำไมกูเฉยๆวะ
เฉยเพราะมึงไม่อินหน้าท่านเก้ารึเปล่า ลองไปอ่านดีกว่า
>>545 ไม่ใช่มึงคนเดียวกูก็เฉยๆ คือกูเข้าใจท่าน9นะ แต่นางเอกไม่ผิดว่ะ ทำตัวเองล้วนๆ แล้วถ้าเกิดไปอยู่ในเรื่องใครเป็นนางเอกก็เลือกแม่ทัพว่ะ
ลองเจอเหตุการณ์แบบที่นางเอกเจอกูก็ตัดใจไปเอาคนที่รักกูดีกว่า จีบตั้งนานไม่สนถึงมีสารพัดเหตุผลที่ดูช่างยิ่งใหญ่ แล้วมาคิดได้เมื่อสาย
ตอนนางเอกไม่รักแล้ว ท่าน9ไม่สเป๊กกูว่ะ กูไม่ชอบผู้ชายอมทุกข์คิดมาก อ้อยสร้อย กูก็อินในความเสียสละนะ แต่กูว่าแม่ทัพไม่แพ้ตรงไหน
คือเขาก็ดีพอๆกันดีมากๆ แถมรู้จักรักรู้จักรอ อดทนตั้งนานนมจนได้มาครอง ปกป้องเข้มแข็ง คือเป็นผัวที่ดีงามสุดๆอ่ะ
แล้วก็ชอบนางเอกเรื่องนี้มากด้วย ที่รักเป็นรักตัดก้ตัดเลย แม้จะรักษาความรู้สึกอีกฝั่งบ้างแต่นางรักใครนางจะใส่ใจคนที่นางรักมากๆ
ไม่มีโลเลวันทองเลือกแล้วก็เลือกเลย ตอนภาค2ชีวิตนางก็สุขดีสุดๆ เป็นนางเอกที่ดวงดีของถงหัวอ่ะ แต่ลูกนางT_T ไม่อยากจะเอ่ย
>>545 เพิ่มเติมกูอ่านทั้งหนังสือทั้งดูซีรี่ย์นะแนะนำให้มึงลองซื้อมาอ่านมึงจะเข้าใจนางเอกดีมากๆว่าทำไมรักพระเอก บทเหมือนในหนังสือแทบจะทั้งหมด ต่างบ้างบางจุด ท่าน9ซีรี่ย์ หูเกอก็หล่อนะ แต่ตอนอ่านกูเฉยๆกับบทนี้มาก เลยไม่อินแบบคนอื่นว่ะ พระเอกในนิยายไม่ได้ชื่อเว่ยอู๋จีนะ
บอกไว้ก่อน ชื่อ ฮั่วชวี่ปิ้ง ซีรี่ย์เปลี่ยนเพราะตัวละครมีจริงในประวัติศาสตร์
>>547 เคยอ่านเรื่องย่อของเจ๊หลินก็เฉยๆอ่ะ เเต่ตลกที่ในซีรี่ย์เห็นเหล็กดัดฟันท่านเก้าด้วย ฮ่าๆๆๆ
>>548 เนอะๆๆๆ กูนี่ฟอลไอจีอย่างไว ดูจบเเล้วเพ้อไปพักนึงเลย
>>549-550 กูพอรู้อยู่ว่าเขาเปลี่ยนชื่อเพราะก่อนดูได้พักนึงกูเคยอ่านเรื่องย่อที่เจ๊หลินเเกย่อเเบบละเอียดไว้ในพันทิพอ่ะ เเต่ภาคสองรันทดจริงมึง ดูอ่านเเล้วเเบบเห้อมมมม อยากให้ถงหัวเเต่เรื่องพี่ชายนางเอกด้วย อุอิ
>>551 แก่เคยแต่งภาค3เรื่องพี่ชายคนรองของอวิ๋นเกอนะ มี2ตอนได้มั้ง แล้วหายหัวกูว่าเจ๊ไม่ไปต่อแล้วแหละ
ซึ่งก็ดีแล้วว่ะ กูทนเห็นลูกหลานพระนางลำนำชีช้ำอับโชคไม่ได้ แค่อวิ๋นเกอคนเดียวก็พอแล้ว ถงหัวมันสายทำลายตับ
นิยายแกตอนนี้มีแค่2เรื่องเท่านั้นที่จบดี แต่มึงต้องเลือกพระเอกถูกคน คือลำนำทะเลทราย กับเรื่องที่สยามเพิ่งซื้อมา
ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาค 2 ภาคแรกคงเดาได้นะว่าจบยังไงT T สายตำลายตับอีกเรื่องที่กูอยากอ่านแต่คงไม่ได้อ่านแล้ว
ก็เรื่องตงกงตำหนักบรูพา รอดูซีรี่ย์แทนเลยล่ะกันฟานปิงปิงเล่น
ปู้ปู้จิงชินนี่ มึงคิดว่าสิบสี่แอบรักนางเอกอยู่ป่าววะ ตอนอ่านกูรู้สึกว่าฮีรัก แต่ไม่รู้ใจตัวเองเท่านั้นอะ
ในฐานะผู้สนับสนุนสินค้าลิขสิทธิ์เสมอมา กูรู้สึกผิดต่อมโนธรรมในจิตใจตัวเองมาก กูขอสารภาพบาป ชั่วชีวิตนี้กูเพิ่งเคยโหลดแสกนมาอ่านเป็นครั้งแรก เพราะกูไม่สู้ราคาแม่งจริงๆ บวกกับกูรู้สึกถูกเอาเปรียบอยู่หน่อยๆ รวมกับความยุ่งยากและระยะเวลากว่าจะมาอยู่ในการครอบครองของนิยายเรื่องนี้ กูจบที่แสกน...
ประเด็นคือกูอ่านแล้วมีบางจุดอยากจะด่า แต่ไม่ค่อยสะดวกใจ
ปรกติซื้ออ่าน ในฐานะคนเสียเงิน อันตัวกูนั้นออกปากประณามสับแหลกเหลวได้สะดวกใจยิ่ง มายามนี้อ่านแบบไม่ถูกต้อง จะด่าลงสื่อก็ออกจะตะขิดตะขวงใจ มโนธรรมในจิตใจกูหยุดยั้งไว้
อีกเหตุผลหลักๆ คือกลัวแฟนคลับรุมตีน เพราะแม่งตรวจสอบง่ายมากว่ากูไม่ได้ซื้อ
แต่กูอัดอั้นตันใจ อึดอัดใจนัก...
>>556 >>557 >>559 นิยายเจ๊หลินถูกแล้วมึง
กูอ่านสามชาติฯ รู้สึกเดจาวูภาคสองกับภาคแรกสัดๆ พระนางต้องมีอดีตร่วมกันอะไรสักอย่าง ฝ่ายนางเอกรักลึกล้ำมาตั้งแต่เมื่อก่อน แต่ปัจจุบันจะตัดใจได้ไม่ก็ความจำเสื่อม ฝ่ายพระเอกจะจำเรื่องในอดีตได้แต่ไม่รู้ว่าเป็นคนเดียวกัน เรื่องเฉื่อยมาตลอด อยู่ดีๆ แม่งจะมีเหตุร้ายอะไรสักอย่างอุบัติกะทันหันช่วงท้าย พีคขึ้นมาแบบไม่มีจังหวะ แล้วพระเอกก็จะเสี่ยงชีวิตเกือบตายช่วยนางเอกเพื่อพิสูจน์รัก (จริงๆ ถึงตรงนี้กูหาแสกนเล่มต่ออ่านไม่ได้ แต่ประมาณการว่าน่าจะจบไม่ต่างจากภาคที่แล้ว) ถึงตรงนี้กูนับถือถังชีชิบหาย เทพตงหัวเมพสัดๆ มึงยังพยายามแถเหตุผลดึงให้เข้าสเตปใกล้ตายนี้ได้ ฝ่ายศัตรูยิ่งกากกว่าภาคที่แล้วอีก
>>560 กูอ่านป่าท้อทั้งสองภาค ภาคแรกอุดหนุนเจ๊หลินอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ภาคสองกูถอนทุนไปก่อนเพราะรอไม่ไหว เลยอ่าน Eng เอา กูไม่ซีเรีสที่มันดำเนินเรื่องมาแบบเสต็ปเดียวกันนะ คือในรายละเอียดมันก็ต่างกันเยอะน่ะ บุคลิกของป๋ายเฉี่ยนที่เป็นแบบนิ่งๆ เอ๋อๆ จะรักไม่รักก็ช่างแกนี่มันต่างกับบุคลิกของเฟิ่งจิวที่แบบน่ารักน่าเอ็นดูน่าจับฟัด (ตอนเป็นจิ้งจอกแดง) มากด้วย
แต่ภาคลิขิตเหนือเขนยนี่กูติดใจตรงที่มันไม่ค่อยเกริ่นถึงอดีตชาติในภาคแรกที่เทพตงลงไปเกิดเป็นจักรพรรดิแล้วถูกเฟิ่งจิวย่ำยีหัวใจเลย เทพตงแม่งทำเฉยๆ หยั่งกะจำไม่ได้ซะงั้น (เออ ฮีก็จำไม่ได้จริงๆ นี่หว่า) ส่วนตอนท้ายนี่เห็นด้วยว่ากระชากไปหน่อยตอนเฟิ่งจิวถลาเข้าไปช่วยแล้วแบบเตรียมตัวตายทั้งสองฝ่าย แต่รอดมาได้เพราะมีพระนางจากภาคแรกไปช่วย คือ...ถ้ามีคนไปช่วยแล้วรอดได้ มึงก็เรียกคนไปช่วยรุมแต่แรกไม่ดีกว่าเหรอวะ...
ปล. แต่กูยังอยากอ่านภาคน้องกุนกุนลูกชายอยู่นะ ลูกชายเทพตงแม่งต้องแซ่บมากแหงๆ *เพ้อ*
เจ๊หลินกับลวิตรใครเมพกว่ากันคับ
>>561 มึงสปอยด์กู.... แต่ไม่เป็นไร ไม่ต่างจากที่กูคิดเท่าไหร่ กูก็ยังอยากอ่านภาคต่อนะ เพราะกูชอบคาแรกเตอร์กับสำนวนการพูดจาในเรื่องมาก กูอาจคาดหวังพล็อตมากไปหน่อย เพราะหลายคนชมว่าภาคนี้ดี
>>562 ทำไมมึงเอานักวาดกับนักแปลมาเปรียบกันวะ? หรือเจ๊หลินเคยแต่งนิยายด้วย กูคุ้นๆ ว่ามีนามปากกาซีเรียอีกอัน แต่ไม่รู้ว่าเคยแต่งเรื่องอะไรมั้ย เมื่อก่อนกูจำสลับว่าจอมคาถามหาติ้งต๊องเป็นเรื่องที่เจ๊แต่งอีก เบลอชิบหาย ลูบหน้ารัวๆ
แถมป้าแกยังเขียนไม่จบด้วย แอแอ
เออ กูเห็นช่วงนี้มันพิมพ์หนังสือเก่าๆอยู่(แบบฟาเรนไฮ มิสเตอร์ไฮป์)กับวรรณกรรมเด็ก พวกมึงมีไรแนะนำมั้ย กูไม่ได้อ่านแนวๆนี้อยากลองดู
สวัสดีสหายโม่ง กูมีเรื่องให้ช่วยหน่อยว่ะ
คือกูตามหานิยายเยาวชนเรื่องนึงอยู่ ซึ่งกูจำไม่ได้แล้วว่ามันชื่ออะไร แต่จำรายละเอียดคร่าวๆได้บางอย่าง
มันเป็นเรื่องของเด็กกับแมวตัวนึง ซึ่งไอ้แมวตัวนี้มันทำอะไรซักอย่าง ทำให้ตัวเอกวาร์ปไปโลกอดีตยุคต่างๆได้
ซึ่งยุคแรกที่มันวาร์ปไปคือยุคอียิปต์โบราณ แล้วแมวมันก็โดนพาตัวไปบูชาอย่างดีเหมือนเป็นเทพ ส่วนไอ้เด็กก็โดนจับไปใช้แรงงาน
ที่กูจำได้คร่าวๆคือมันวาร์ปไปยุคอื่นๆ ไปเจอกับพวกบุคคลสำคัญของโลกที่ยังเป็นเด็กอยู่เช่นพวกพี่น้องตระกูลไรท์ ดาวินชี่ อะไรทำนองนั้น
hintอีกอย่างนึงคือ ตอนนั้นรู้สึกว่าจะเป็นของสำนักพิมพ์ดอกหญ้า
มีใครรู้จักมั๊งไหมวะ กุตามหามาเกือบยี่สิบปีแล้ว จนปัญญาว่ะ
https://en.wikipedia.org/wiki/Time_Cat:_The_Remarkable_Journeys_of_Jason_and_Gareth
กูเจอแล้ววววววว
แท๊งกิ้วเพื่อนโม่งทุกท่าน
ทำไมเด็กๆพวกมึงอ่านอะไรมีสาระกันจังวะ กูอ่านเป็นเรื่องเป็นราวสุดก็หนูนิดไม่ชอบกินผัก หนูนิดไม่อยากไปโรงเรียนเองนะ
มีใครอ่านเรื่องเมืองเด็กระดับ4 เกมทะลุมิติของนานมีบุ๊คส์บ้างมั้ย กูเคยอ่านตอนประถม โคตรชอบ ตอนนี้อ่านซ้ำๆก็ยังโคตรชอบ
กูคิดถึงพวกหนังสือสมัยนั้นจัง แบบห้าสหายหรือผจญภัยไขความลับ อ่านแล้วแบบความรู้สึกอยากผจญภัยของกูถูกปลุก
สมัยเด็กๆกุชอบเรื่องแม่มดของโรอันดาห์มากกก กะฅนตัวจิ๋ว อ่านแล้วโคตรเพลิน
กูชอบแมรี่ ป็อบปินส์ อ่านแล้วอยากกินเค้กฟองน้ำ โดนัท น้ำชายามบ่าย บลา บลา
>>587 พอๆกันเลย 555 กูกับพี่เอาพวกหมอนมาวางกองๆแล้วสมมุติเหตุการณ์นู้นนี้
กูชอบเล่มแรกของผจญภัยไขความลับมาก แบบเด็กหนีออกมา ทำบ้านจากต้นไม้ มีถ้ำลับหลบคน เลี้ยงสัตว์ แบบสนองความอยากเด็กมาก มีฉากลุ้นว่าคนจะเจอมั้ยเอยไรเอย เสียใจที่ชุดนี้มันดันหายไปพร้อมกับที่กูย้ายบ้าน ; _ ;
>>589 แฟนแม่มดเหมือนกัน ตอนเปิดหน้าแรกบอกแม่มดจริงๆ แล้วหัวล้าน เล่นเอากูวางไม่ลง จากนั้นได้อ่านพวกโรงงานช็อกโกแลตต่อกลายเป็นหลงรักงานเขียนปู่แกเลย
พูดถึงวรรณกรรมเยาวชนพวกนี้บรรยายของกินได้น่ากินดีนะ หรือเพราะตอนเด็กกูตะกละก็ไม่รู้
ไม่รู้มีใครเคยอ่าน นิทานที่เป็นเล่มใหญ่ภาพสี่สี 6 เล่มมั้ยวะ ที่เล่มแรกจะเป็นสัตว์น้อยในป่าใหญ่จบเล่มหนึ่งน้ำท่วมเลยอพยพไปเจอพวกคนแคระเป็นเล่ม 2 พอเล่ม 3 จะเจอยักษ์ เล่ม 4 นางฟ้ามาเที่ยวป่า (ซึ่งหลายตอนกูมานึกตอนนี้ดราม่า ตายอนาถก็มี) เล่ม 5 เป็นเอลฟ์ และเล่ม 6 เป็นมังกร กูชอบเรื่องชุดนี้มาก อ่านในห้องสมุดโรงเรียน เสียดายอยากให้มีพิมพ์ใหม่ชะมัด อยากอ่าน
คนแต่งวรรณกรรมเยาวชนมันต้องเทพมากนะมึง
คิดดูสิ ตอนนี้กูโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีแต่ความคิดสกปรกมากมาย
ซึ่งไอ้คนแต่งนิยายพวกนี้ ในยุคนั้นมันก็อายุเยอะๆกันทั้งนั้น แต่สามารถเขียนนิยายเติมเต็มความฝันความหวังให้เด็กอ่านได้
คือมันเอาความโสมมในจิตใจไปซ่อนไว้ที่ไหนตอนที่เขียนวะ นับถือแม่งจริงๆ
>>593 หลายเรื่องกูว่ามันก็ซุกเนียนๆ ดีนะ อย่างโรอัล ดาห์ลหลายๆ เรื่องนี่เอาความแค้นในวัยเด็กมาเขียนแน่ โรงงานช็อกโกแลตนี่ก็ลงโทษเด็กโหดๆ แต่ตอนเด็กกูอ่านกลับชอบและคิดว่าแปลกดีด้วยซ้ำ 555
เคยอ่านบทความสักอย่างเขาบอก การจะเขียนวรรณกรรมเยาวชนได้ต้องกลับไปคิดแบบเด็กๆ แล้วมีตัวอย่างเช่น ลองคลาน หรือย่อตัวแล้วมองภาพในอีกระดับสายตาแทน แค่ความสูงโลกในสายตาของเด็กกับผู้ใหญ่ก็แตกต่างกันแล้วว่ะ
>>595 กูกลับไม่ค่อยชอบแฮะ จะว่าไงดีกูรู้สึกเรื่องมันพยายามทำให้ซึ่งมากไปทั้งๆที่ครอบครัวสมบูรณ์ดีอยู่แล้ว แต่ก็ยังพยายามบอกว่าเฮ้ย อีเด็กนี้เจ็บปวดนะ กับแต่ละคนตามใจกะทิมากไปถ้าจำไม่ผิดเล่มสองมั่งทิ้งเด็กหรืออะไรนี้แหละแล้วเด็กป่วย แทนที่จะลงโทษกลับตามใจพาไปกรุงเทพ....
>>593 จริงนะ มาตอนนี้กูกลับไปคิดแบบเด็กๆไม่ได้แล้ว กูไม่สามารถมองสติ๊กเกอร์ข้างฝาแล้วจินตนาการสงครามรบได้แล้ว กูนึกไม่ออกว่าตอนนั้นกูรู้สึกยังไงที่ทุกอย่างมันสูงไปหมด กูจำได้ว่ากูเคยทำแบบนั้นแต่กูไม่เข้าใจความรู้สึกตอนนั้นแล้ว คนที่คงความคิดตัวเองให้เด็กทั้งๆที่โตแล้วนี้โคตรเก่ง
วรรณกรรมเยาวชน มีเรื่องหนึ่งนะที่กูคิดว่าซุกไม่เนียน หนังสือชุดธุลีปริศนา ของฟิลิป พูลแมนมันก็เริ่มต้นเด็กๆนะสาวไลลาผจญภัยช่วยเพื่อน
พ่อ เจอหมีขาว มีแม่มด ฝ่าไปมิติอื่น แต่แฝงการจิกกัดศาสนาศริสต์ แฝงระบบการปกครอง รวมถึงชี้นำให้เด็กเลิกเชื่อพระเจ้าทำนองนั้น
เล่ม3 ยิ่งชัด อีฟเอยทูตสวรรค์เอย คือกูว่าเนื้อหาค่อนข้างโตพอสมควร ยิ่งเล่มสุดท้ายพระเอกนางเอกเริ่มมีอารมณ์ทางเพศงี้ แต่รวมๆกูชอบนะ
ความสุขของกะทิมันเป็นนิยายที่จับคำพูดกับมุมมองผู้ใหญ่ที่อยากได้และอยากเป็นยัดปากเด็กเว้ย เป็นมายาคติคนกรุงมองต่างจังหวัดว่าต้องสวย ต้องสโลว์ไลฟ์ ซึ่งวิถีแบบนี้มันเป็นสิ่งที่คนกรุงที่มีทุกอย่างพร้อมแล้ว อยากหลบความวุ่นวายในเมืองมาชิลๆบ้านนอกแบบนี้บ้าง จะเสนอวิถีชาวบ้านตจว.ก็ยังต้องให้ตายายกะทิก็การศึกษาสูง ทำงานระดับบริหารในเมืองหลวง แค่ปลดเกษียณออกมาสโลวไลฟ์ได้เพราะมีเงืนให้ใช้ไม่จบไม่สิ้น เป็นภาพชีวิตในอุดมคติแบบที่ฮิปสเตอร์ใฝ่ฝันกัน
ทุกคนในเรื่องไม่ใช่คนธรรมดาซักแอะ แม่มีคอนโดกลางกรุงหลายล้าน มีข้ารองบาทเป็นน้าชายน้าสาวสองคนคอยรับใช้ กะทิโดนสปอยล์จากตาและยายโครตๆ ไม่มีอะไรน่าผิดหวัง ไม่มีอะไรที่ต้องทุกข์ยาก กะทิเกิดมาจะรู้จักความเศร้ารึเปล่าเหอะ งามพรรณเขียนเรื่องนี้ด้วยการพยายามทำให้มันสวยเกินไปจนน่าขนลุก สวยจนดูเฟคเหมือนดอกไม้พลาสติก พยายามทำให้ทุกคนมีความสุขมากเกินไป ถ้าไม่ใช่ชื่อคนเขียนคนนี้ ไม่มีทางได้ซีไรท์แน่
>>599 +1 ไม่รู้จะเสริมอะไรนอกจากเห็นด้วยมาก กูว่ากะทิชีวิตมันดูเฟคมาก อย่างกูอ่านพวก บ้านเล็กในป่าใหญ่ กูจะรู้สึกชีวิตมันก็มีลำบาก แต่ก็มีช่วงที่เออสนุกนะ ของกินน่ากินชะมัด (ตะกละอีกแล้วกู) หรือพวก เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก แก้วจอมซน กูอ่านไปยังรู้สึกมันเป็นชีวิตของเด็กๆ ในช่วงยุคนั้นจริงๆ แต่ของกะทินี่เฟคแบบอ่านแล้วกลายเป็นรู้สึก ชนชั้นกลางค่อนไปทางสูงดูเป็นพวกดัดจริตอยากมีชีวิตพอเพียงพิกลๆ
>>600 กะทิมันผิดตรงที่เอามุมมองผู้ใหญ่จับยัดลงในตัวเด็กนี่ล่ะ สร้างเด็กและสังคมในอุดมคติขึ้นมาแบบจงใจและไม่เนียน มันทำให้ทุกอย่างดูปลอมไปหมด ความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเด็กหายไป มีแต่สิ่งที่ผู้ใหญ่อยากให้เป็นและต้องเป็นก็เท่านั้น กลายเป็นความน่าเกลียดแต่เอาสีสวยๆทากลบเกลื่อน จริงๆแล้วกลวงไม่มีอะไรเลย
พวกมึงต้องไปอ่านคำผกาวิจารณ์ความสุขของกะทิ เผ็ดร้อนมาก
กูชอบงานเขียนของคำผกานะ แต่ยางทีก็สุดโต่งเกินไปนิด อย่างเรื่องตีความข้างหลังภาพ เรื่องประโยค "น้ำรักท่านเจ้าคุณ"
ช้ำใจทุกที....ที่พอโตขึ้นไม่มีเวลาอ่านนิยาย ตามนิยายเหมือนแต่ก่อน
แถมหลายๆเรื่องยังดองไม่ก็หายไปเลยอีก
คำผกากูไม่ชอบปากแม่งหว่ะเอาจริงๆ กูเปิดเจอรายการแม่งบ่อย แม่งดูเอาความคิดตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาลเหี้ยๆ
ถ้าคำผกาหน้าเหมือนญาญ่า ต่อให้ปากหมากว่านี้ก็คงไม่โดนด่า
ในนี้มีใครตามงานของห้องสมุดบ้างวะ กูเพิ่งอ่านงานของสนพ.นี้เรื่องผลาญไป อีเหี้ยย
ไม่รู้แม่งสนุกจริงหรือเพราะกูไม่มีอะไรอ่านช่วงนี้ เอาเป็นว่ากูติดแล้วกัน
อีชุดโฉมงามบรรณาการของห้องสมุดนี่มันสนุกหรือไม่สนุกวะ?
เหมือนอ่านรีวิวแล้วสรุปได้ว่าช่วงเล่มแรกสนุกแต่พอเล่มหลังแม่งรีบๆจบ
คือไม่ใช่อะไรกูจะได้ไม่ซื้อ แม่งมีรุ่นลุกอีกขอเอาเงินไปซื้ออย่างอื่นเหอะ
ป.ล. ติดผลาญเหมือนกัน ทั้งๆที่อารมณ์เหมือนละครหลังข่าว แต่ติดว่ะ 555555555555
>>611 กูอ่านแล้วก็ไม่อะไร แต่บางทีกูรู้สึกว่าเวอร์ไปหน่อย (สปอยนะสัส ใครยังไม่ได้อ่านก็ข้ามๆกูไป) >> คือนางเอกย้อนเวลามา กูเข้าใจว่าเคยผ่านเหตุการณ์มาแล้ว แก้ไขก่อนเกิดเหตุการณ์ได้ แต่หลายรอบมันประเจิดประเจ้อไปหน่อย ไม่กลัวโดนหาว่าโดนผีโดนปีศาจสิงเหรอวะ
เออ แต่ถึงจะพูดแบบนั้น กูก็ไถหน้าจอ เอฟห้าทุกหนึ่งชม. 555555555 แล้วแม่งงงง คราวก่อนลงทีละนิดทีละหน่อย กูนั่งรีทุกห้านาที 5555 มาเลย พร้อมที่จะจองวันนี้ โอนพรุ่งนี้แล้ว แต่รีบลงหน่อยเถอะ ยังไงก็ชอบคาร์หร่วนเอ๋ออยู่ดี 555
เออ ทำไมนิยายเดี๋ยวนี้ฮิต ตายแล้วไปสิงร่างคนอื่นในอดีตวะ แต่กูยกให้ปู้ปู้จิงชินเป็นนิยายย้อนอดีตที่ดีมากเรื่องนึงเลย นางไม่เปลี่ยนแปลงอดีต และไม่ทำตัวให้คนอื่นเขาสงสัยด้วย เรื่องที่กูว่าแม่งโครตไม่เนียนเลยคือเพชรยอดขุนพลอะไรนี่ว่ะ จับยัดความเก่งกาจให้นางเอกตลอดจนคนอื่นดูโง่ไปเลย
>>619 ไม่ใช่ว่าแม่งเละเทะไปไกลแล้วเหรอวะ? อย่างเหตุการณ์ตอนล่าสุด(จวนเซี่ย)
ในอดีตมันไม่น่าเคยเกิดขึ้นป่ะวะ เพราะชาติที่แล้วนางเจี๋มเจี้ยมเงียบมากคงไม่เคยไปมาก่อน กูว่านางรับมือได้แหละถึงเรื่องเปลี่ยน
แต่กลัวว่าแม่งจะไปโง่เล่มหลังๆ แบบนึกจะโง่ก็โง่เข้าตาจนก็เข้าตาจน
จริงๆเรื่องนี้กูว่าเนื้อเรื่องเทไปด้านเดียวมากตอนนี้ เดี๋ยวแม่งก็พลิกแหละนี่เพิ่ง(กำลัง)จะจบเล่มแรก
มีที่เหลือให้นางเงิบยาวๆ 5 เล่มหลัง ไม่ต้องรีบ 55555555555
>>621 จบเล่มตอนที่ 19 ไม่ใช่เหรอ มันเพิ่งมีถึง 18 ตอนนี่(ตอนที่กูโพสต์) ไปรอเอฟห้าต่อพร้อมกับกูมา
หรือที่จริงอัพแล้วแต่ค่าศรัทธากูไม่พอเลยมองไม่เห็น 5555
ส่วนพระเอก... ถ้ามันไม่ผิดจากที่ห้องสมุดเคยรีวิว พระเอกนี่ก็เป็นคนที่ทุกคนเชียร์อ่ะมึง
ที่แฟนคลับชูป้ายกันเป็นแถวๆ ตอนทำผิดคิวนางเอกเสียเรื่องก็พากันด่าหักป้ายอ่ะมึง คนนั้นแหละ
เรื่องนี้ลัดคิวแน่นอนถ้าเปิดโหวต แต่ละคนนี่แบบเปิดจองพร้อมกันหกเล่มก็เอา ทำอะไรก็ยอม
ป.ล.ขอนอกเรื่อง เรื่องที่กูชอบจริงๆ อ่านแล้วรุ้สึกว่าดี ปูเรื่องดี ตัวละครดูมีมิติ จองแบบไม่ลังเล คือทระนงว่ะ ไม่รู้สรุปจะรอดมั้ยหรือจะคืนลิขสิทธิ์ก็ไม่รู้
ถูหนานจื้อก็ดูดีแต่อ่านตัวอย่างแล้วรู้สึกจืดเลยรอยืมคนอื่นอ่านเอา 55555
>>621 กูตบมึงแปป ห่า รีบเอฟ5รอแล้วพบว่าไม่มีอะไร ให้ความหวังกูหรา55555555
แต่กูเข้าใจว่านางสวยแบบ...สีแดงอ่ะมึง มึงเข้าใจป่ะ5555 ผู้หญิงที่เหมาะกับสีแดง แต่เป็นสีแดงแบบโหดๆหน่อย เอ๊อ เอาเถอะ กูก็อธิบายไม่ถูก /จบ
แต่พระเอกตกลงเป็นท่านอ๋องสินะ ดีๆ แม้กูจะปลดลงจากแท่นไปแล้วก็ตาม ดึงขึ้นมาใหม่ก็ได้วะ
>>623 พระเอกคือคนนั้นแหละ กูก็เชียร์ ชอบตั้งแต่ที่บรรยายว่าเคยวิ่งไล่กวดทั่ววัง อีห่าไม่เคยเจอ 5555555555555
ส่วนทระนงตอนที่ลงไว้ในเว็บมันเพิ่งช่วงแรกอ่ะนะ คร่าวๆก็เริ่มเรื่องนางเอกหนีออกจากบ้านเพราะจะโดนจับแต่งงาน
นางเอกเก่ง(ไม่เว่อร์แบบเจ๊กู้) ฉลาด(คนละแบบแบบกันหร่วนเอ๋อที่ฉลาดล้ำเกินคนไปแล้ว) สวย (สวยล่มเมือง เรื่องปกติของนางเอกนิยายจีน 555
แต่ตอนนางหนีออกจากบ้านก็ใส่หน้ากากทับให้หน้าตาดูธรรมดาอ่ะนะ ในเรื่องเลยยังไม่มีคนรู้ว่าจริงๆแล้วสวย)
ด้วยความที่นางต่อยตีเก่งเลย ไม่มีเงินพอดีเลยไปสมัครเป็นองครักษ์คุณชายบ้านนึงกะว่าเก็บเงินได้แล้วจะลาออกไปเที่ยวต่อ
แล้วด้วยความที่ต้องตามอารักขาตลอด พออีคุณชายต้องไปร่ำเรียนที่สำนักนางเอกก็ต้องปลอมตัวเป็นผู้ชายไปเรียนด้วย
แล้วช่วงที่เรียนก็จะได้ตี้เพิ่ม แล้วตัวละครพวกนั้นโตขึ้นแบบบางคนเป็นรัชทายาทก็ขึ้นเป็นฮ่องเต้ บางคนขึ้นเป็นขุนนางชั้นสูง
แล้วไอ้ความสัมพันธ์ตรงนั้นแหละจะส่งผลต่อการกระทำในเรื่องช่วงหลังที่มันจะต้องมีการเมืองมาเกี่ยวไรงี้
คือเล่มหลังๆอาจจะแผ่วไม่สนุกนะ ไม่รุ้เหมือนกัน แต่กูว่าเขาปูเรื่องดีมาก ตัวละครน่าสนใจ ดูเป็นธรรมชาติ มีมิติ อยากอ่านต่อมากกกก
ลองไปอ่านที่ลงเว็บดูลงไว้ 6 ตอนเอง โคตรเศร้า
ป.ล. คนอื่นอาจจะไม่ชอบเหมือนกูก็ได้นะ ไม่ชอบอย่าด่ากูนะ ฮา
>>621 เพราะเอกก็พี่เซียวเซานั้นแหละมึง เขาเคยสปอยแล้วว่านี้พระเอกก่อนลบทิ้ง อยากให้ลุ้นขึ้นมั้ง แต่กูสงสารที่โดนคนโจมตีว่ะ
คือจากอะไรหลายๆอย่างเฮียก็ไม่รู้อ่ะนะ อีกอย่างถ้าหนทางแก้แค้นราบเรียบลุยฝ่ายเดียวมันจะยาว6เล่มได้ยังไงว่ะ พระเอกยังไงก็คงเป็นคนที่ขัด
ให้นางเอกลืมความแค้นมั้ง เดาจากเรื่องย่อที่เขาเคยรีวิว หนทางรักคงยาวไกล แน่ๆอีน้องซูซู แม่งชาตินี้ไม่หลงรัก อีอ๋อง8แน่ๆจะมารักพี่เซียวเสากูนี้แหละ
แบบชาติไหน ก็รักผู้ชายคนเดียวกันชัวร์ พี่น้องคู่นี้ ที่สำคัญอยากเห็นพี่ชายนางเอกว่ะ นางเอกงามล่มเมืองขนาดนี้พี่คงหล่อมากๆ เมื่อไหร่จะมีบทว่ะ
ตอน 19 มาแล้วนะมึง คราวนี้มาจริง ไม่ได้หลอกแล้ว 5555555
>>622 ถูหนานจื้อ กูจองปกแข็งไปเลยมึง วัดดวงกูมากว่าจะเงิบหรือเยสสสสส ไว้กูอ่านจะมารีวิวสับแหลกในโม่ง 11ตอนแรกแม่งเนื่อยมากจริงๆ
กูเกือยจะหักใจไม่เอา แต่ก็แบบไม่ซื้อตอนนี้อดของแถมกูต้องยอมเป็นทาสการตลาด รวมถึงเคยอ่านรีวิวแล้วคิดว่าสนุกนะ แต่คงจะมันส์ขึ้นเล่มหลังๆมั้ง
เพราะ11ตอนแรกแม่งยังไม่โตเลย เรื่องนี้ยาวกว่า90บทได้ แต่กูภาษาแปลพัฒนาขึ้นนะ ไม่รู้คิดเองเปล่า อวยพรให้กูไม่เงิยเสีย1200ฟรีล่ะกันนะมึง
เสียวชิบหาย
>>629 ไม่หลอกกูแล้วสินะ ดีๆ
เพื่อนโม่งกูอ่านแล้วมีข้อสงสัย...... จริงๆกูสงสัยมานานแล้ว ทำไมนิยาย(+หนัง)จีนต้องวิ่งไปเอาหัวชนกำแพงแล้วตาย คือทางการแพทย์มันตายห่าได้รวดเร็วแบบนั้นจริงๆมั้ย หลายเรื่องละที่เห็น กูอยากรู้มาก คุยถูกห้องมั้ยวะ ถือว่ากูสงสัยเพราะนิยายเถอะนะ 55555
กัดลิ้นตายเจอบ่อยกว่านะ
ใครเคยอ่านนาคราชาของ rabbit บ้างมั้ย กูอ่านแล้วไม่เข้าใจว่ะ เจ๊แกเปิดปมปัญหาไว้ใหญ่เหี้ยๆ แต่เวลาคลายปมกลับคลายแค่กระจึ๋งนึง เหมือนเรื่องแม่งมั่วซั่วชิบหาย เชือดเฉือนกันในตระกูลอยู่ดีๆมีผีโผล่มาหลอก พระเอกถูกบรรยายอย่างโม้เหม็นว่าเก่งมาก ความสามารถสูง แต่อ่านแล้วไม่เห็นความเก่งพระเอกซักเสี้ยว หลายเรื่องไม่มีที่มาที่ไปและไม่มีการอธิบายจนสงสัยว่าใส่มาทำไมวะ เพชรนาคราชาที่เป็นต้นเรื่องก็ไม่มีให้เห็น เปลืองหน้ากระดาษเปล่าๆ ชื่อตัวละครอ่านยากจำยาก แถมฉายาลิเกโครตจนกูอายแทน ใครอ่านเข้าใจช่วยสปอยกูหน่อย ถึงกูจะอ่านสองรอบแล้วก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่ะ
>>631 ถ้าคอหักอ่ะตายทันที แต่ไม่ใช่ก็จริงๆเป็นไปไม่ได้อ่ะ ยังไงก็ต้องมีทุรนทุราย
>>633 เคยอ่าน กูงงไปสองเดือนเลยแล้วตัดสินใจไม่อ่านต่อ 5555
>>634 หนึ่งจะเห็นโลก สองจะรู้คน สามจะเปิดฟ้า สี่จะคุมสวรรค์ ห้าจะเทียมเซียน หกจะเป็นเจ้า แปดจะเหนือมาร
แล้วเวลาเรียกกันก็เรียกแค่ฉายาหลังเลขอ่ะ #กูจำได้ไงวะตั้งห้าหกปีแล้ว
สรุปผลาญได้รัดคิวซู่ซู่ ลูกอวิ๋นแล้วว่ะ 555 กระแสแรงจริง
นาคราชากูอ่านแล้วไม่เข้าใจว่ะ แต่คนชมว่าเรื่องลึกมาก ต้องตีความมาก กูได้แต่มองตาปริบๆ มันใช่เรื่องเดียวกับที่กูอ่านป่าวแว้
กูขอ KY หน่อย คือกูอยากลองอ่านนิยายแจ่มใสก็เจอแต่แนวไม่ชอบ เพื่อนโม่งแนะนำกูหน่อย
-ไม่เอาเรื่องใสๆ/มุ้งมิ้งวัยเรียน พระเอกปากร้าย ปากแข็ง ดราม่าก็ได้ มีพระรองหน่อยก็ดี
เช่น เซ็ตคาสิโน เซ็ตแทททู เซ็ทcriminal case
>>649 กูอ่านบารามอสเเล้วเฉยๆ ยังไม่กล้าพูดให้ใครฟังเลยมึง เดี๋ยวกองอวยรุม กูยิ่งโนบอดี้ไม่มีพวกอยู่ 555 ดีละที่อ่านงานเขาแค่เรื่องนั้นเรื่องเดียว ไม่เสียเงินเปล่าๆไปกับงานอื่นๆ เออ ว่าแต่แรบบิทนี่มีเขียนอีกเรื่องที่เป็นแนวรักด้วยใช่ป่ะ เป็นไงมั่งวะ เห็นคนพูดถึงกันแต่บารามอสกับนาคราชา ตกลงเค้ามีผบงานกี่เรื่องเหรอ
เพชรประดับใจ แอแอ ... ก็แนวนางเอกสไตล์แรบบิท แนวทหาร ต่อสู้ สลับตัว ไรงี้แหละ
แรบบิทนี่ ที่เรื่องอื่นได้พิมพ์เพราะบารามอสดังใช่มะ เพราะนิยายเรื่องอื่นๆ นี่ก็นิยายแต่งเล่นทั้งนั้น
บารามอสเป็นความสุขในวัยเด็กของกูนะ แต่ตอนนี้กูไม่กล้าอ่านอีกรอบว่ะกลัวโลจิคกูในตอนนี้ไปทำลายความสุขวัยเด็กเข้า
เดิมทีป่าละเมาะก็เป็นนิยายวายพาโรดี้อยู่แล้วนี่มึง พอดังขึ้นมาและจะได้ตีพิมพ์ก็ต้องเปลี่ยนเพศให้นายเอกไป
>>656 ทีแรกเป็นนิยายเขียนเล่นก่อน ช่วงเริ่มต้นจะเห็นได้ชัดว่าวายมาก เอาเค้าโครงมาจากหลายเรื่องมายำให้เป็นเรื่องเดียว ตอนนั้นคนเขียนยังไม่สนใจเหตุผลเท่าไหร่ พอคนอ่านเยอะๆก็มาปรับๆบ้างให้ดูมีสตอรี่บ้าง จุดหักเหมันอยู่ตอนที่เฟรินเป็นหญิงนี่ล่ะ แต่พอตีพิมพ์ไอ้ที่เขียนไว้เล่นๆมันต้องแก้ให้จริงจังและหั่นส่วนที่ไม่ดีไม่งามต่อเยาวชนออกไป
เออ ที่มีคนเปรียบเทียบว่าตัวละครในป่าละเมาะนี่เอาเรื่องอื่นมายำกัน มีตัวไหนสังเกตได้ง่าย ๆ บ้างวะ.. นักบวชในหอนี่เหมือนซันโซในไซยูกิอะไรงี้? (อันนี้กูก็ใกล้ลืมละ ลอเรนซ์?)
คิลไง เอามาจากHxHชัดๆ
คิล - คิรัวร์ จากHxH
โรเวน - เจมินี่ ชางะ Saint Seiya
ลูคัส - คุณเซชิโร่จากโตเกียวบาบิโลนและ X พลังวายล้างโลกของป้าแคลมป์
คาโล - คิดว่าน่าจะเป็น คาร์ล จาก Bastard คนนี้ผมเงินใช้พลังน้ำแข็ง มีปมครอบครัวเหมือนกัน
ลอเรนซ์ - เก็นโจ ซันโซ
โร - โคบายาชิ ริน จากปริศนาพิทักษ์โลก
ซีบิล - สึบารุสมัยยังเอ๊าะๆในโตเกียวบาบิโลน
เจ้าชายอาชูร่า -อาชูร่า RG Veda
โซมาเนีย - โซมะ RG Veda
อื่นๆต้องเปิดไกด์บุ๊คดูว่ะ กูจำได้แค่นี้
โซโล - โซโล (รู้กันหมดแล้วมั้ง)
เดท - ฮิเอ
ครี้ด - กัปตันอะไรซักอย่างที่เก่าๆ
กูพึ่งรู้ว่ามันเป็นนิยายพาโรดี้ขนาดนี้ กูนึกว่ามีแค่คิลกับลอเลนซ์
ตัวละครสาวๆเขาน่าจะคิดเองมั้ง เพราะกูก็ไม่รู้สึกว่าสาวๆไปคล้ายเรื่องไหนแบบเด่นชัดมากเท่าพวกหนุ่มๆใน >>660 เลยว่ะ ทีแรกกูนึกว่าเฟรินจะมาจากเทียโนท โยโกะด้วยซ้ำ แต่รายนั้นผมแดงและอึ๋ม เฟรินในฟิคหลายเรื่องเหมือนจะบรรยายว่าเกือบจะเป็นกระดานแล้ว แต่เอาเถอะ เด็กสิบห้าเอง ยังโตได้อีกเยอะ ส่วนเจ้าหญิงเรนอนนี่ กูตงิดๆว่าเป็นเจ้าหญิงชีร่าใน Bastard ว่ะ สวย น่ารัก น่าทะนุถนอม ผมม่วง แต่ตัวละครไทป์เจ้าหญิงมันก็ราวๆนี้กันเกือบหมด
เฟรินมาจากริวโอใน RG Veda
บารามอสหลายคนอาจจะเห็นว่ามันห่วย แต่มันก็เป็นความสุขวัยเด็กก็จริงๆ กูเริ่มหัดเขียนนิยายเขียนฟิคเพราะบารามอสเลยนะ แต่มาตอนนี้ก็ไม่กล้ากลับไปเปิดอ่านอีกรอบ ก็แปลกดี ทั้งที่สมัยก่อนอ่านจนหนังสือเยินคามือไปหมด แต่ตอนนี้กลัวที่จะอ่าน เปิดไปได้สองสามหน้าก็วาง
หนังสือบางเล่มก็อยู่กับเราได้ในบางช่วงของชีวิต บางเล่มก็อยู่กับเราไปจนลมหายใจห้วงสุดท้าย
#ความรักก็เช่นเดียวกัน
จากโม่งฮิปสเตอร์
แต่กูว่ายังไงบารามอสนี่เป็นผลงานยุคแรกที่ส่งผลต่อวงการวรรณกรรมแฟนตาซีไทยโคตรๆ เลยนะ ที่แน่ๆ คือน่าจะเป็นนิยายที่มี fan fic กับ fan art เยอะที่สุด แถมส่งผลต่อสำนวนคนแต่งนิยายแฟนตาซียุคนั้นด้วย กูรู้สึกว่าเห็นสำนวนทำนองนั้นเยอะมาก
นัยน์ตาสีอเมทิสต์ นัยน์ตาสีไพลิน นัยน์ตางดงามราวกับทับทิม บลา บลา บลา
>>673 เห็นด้วยเลย ทำให้มีนิยายแนวโรงเรียนนั่นโน่นนี่ตามมาอีกเป็นพรวน แล้วก็เป็นต้นแบบการบรรยายอย่างที่โม่งบนๆ บอกด้วย www
แต่ทางนี้ก็ซื้อเก็บไว้นะ ถือว่าเป็นความทรงจำสมัยประถม
ความทรงจำตั้งแต่สมัยประถมอีกเรื่องคือ h.a.c.k. ซึ่งตอนนี้สิบปีล่วงแล้วก็ยังไม่จบ o<--<
ว่าไป อีเรื่อง h.a.c.k. นี่ไปถึงไหนแล้ววะ ยังมีโม่งคนไหนตามอยู่บ้างมั้ย
กูเห็นโม่งคอมมูคุยกันเรื่องสวมบทบาทเป็นออริแล้วส่งจดหมายหากัน มาเล่นกันมั้ย แบบสมัครเมลใหม่ ส่งจดหมายแต่งเป็นฟิค 55555 ...คือกุอยากเล่น
กูรอ ไม่เคยเล่น ไม่รู้ว่าต้องทำไงมั่ง พวกมึงคุยไปละกัน 5555
อั๊ยยะ มีเเต่เด็กวัยเรียน มีใครทำงานเเล้วเหมือนกูมั่งปะ ก๊าก
สาวออฟฟิศวัยสามสิบต้นๆขอแจมด้วยได้มั้ยวะ
กูคิดงี้นะ
- อยากให้มีอิสระต่อกันสูง
แยกโลกกันไปเลย แต่มีอุปกรณ์หรือสถานที่ที่ส่งข้อความ/สิ่งของหากันได้ แต่ละคนก็เล่าเรื่องของตัวเองไป
-มีอิสระต่อกันระดับหนึ่ง
อยู่โลกเดียวกัน แต่อยู่คนละที่ซึ่งไกลพอควร มีเรื่องของตัวเองมีอิทธิพลต่อคนอื่นน้อยแต่ก็มีบ้าง(ยังไงก็โลกเดียวกัน) มีส่งจดหมายด้วยอะไรสักอย่างได้(อาจจะสัตว์หรือสิ่งของหรือคน) บางมีอาจมีเจอกันบ้าง จะรู้ตัวหรือไม่รู้ก็แล้วแต่ตกลง แต่จะเล่นแบบนี้ต้องตกลงกฏของโลกที่แต่ละคนห้ามขัดให้ดีก่อน
ไม่งั้นมันจะอยากใส่ไรมาก็ใส่จนล่มเหมือนที่กูกับเพื่อนเคยทำ...แต่ก็ยอมรับว่าสนุกดี 5555
กูอยากเล่นด้วย คือกูแก่แล้วและวาดภาพไม่เป็นเลยไม่เคยเล่นคอมมูว่ะ ใครก็ได้ช่วยเป็นแม่งานหน่อย เอาด้วยๆ
เออ มึงถ้าเล่นงี้อยากขอให้เวลาไม่ว่างจริงๆยืดกำหนดสองอาทิตย์หน่อยแต่ต้องแจ้งไว้ก่อนแบบช่วงใกล้สอบ กูจะติดปั่นมินิโปรเจคs(ขอเติมsเพราะมีหลายวิชา)+อ่านสอบ > สอบ > ทำมินิโปรเจคsให้เสร็จ >รายงาน orz กินเวลาเป็นเดือน(และกินเวลายามปิดเทอม) อิงจากที่กูเคยๆเจอมา ; _ ;
>>697 แล้วแต่วะมึง กูว่าจะแบบไหนก็สนุกดีรอคนออกความเห็นเพิ่มละกัน
>>696 มันไม่เชิงว่าเป็นคอมมูนะ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องวาดด้วย นี่สำหรับพวกสายฟิคอย่างเราๆ ไง แต่ถ้ามึงอยากแนบรูป ลองแบบในเรื่องเดม่อน เบเกอรี่ของลวิตสิ แบบ...สมมติลูกมึงจับปลาได้
...ท้ายจดหมายนี่ผมได้แนบรูปปลามาด้วยครับ
*ในซองจดหมายมีรูปถ่ายใบหนึ่ง เป็นรูปของชายหนุ่มผมสีดำตาสีดำกำลังยิ้มกว้าง ในมือถือปลาตัวใหญ่สีฟ้าสวย*
กูเสนอไอเดียว่าอยู่โลกเดียวกันแต่เป็นมิติซ้อนทับหรือจะคนละทวีปอะไรก็ว่ากันไป แต่ละแห่งจะมีวัฒนธรรมรากเหง้าไม่เหมือนกัน บางทีอาจจะหรูหราหยิ่งๆ แบบผู้ดีอังกฤษหรือบางที่อาจจะดิบเถื่อนเป็นไวกิ้งปาขวานใส่กัน ส่วนวิธีส่งก็เอาให้มันเหมาะกับแบคกราวด์ ถ้าคู่ไหนคุยกันนานๆ แล้วติดใจอาจมีวิธีมุดเข้าหากันได้ด้วยวิธีต่างๆ เช่น ส่งจดหมายหากันเกินสิบครั้งขึ้นไปสามารถมุดชักโครกมาหากันได้ อะไรแบบนี้ ดีไหมวะ
เห้ยน่าหนุก เล่นไงวะ สอนกูหน่อย
>>698 โอเค ถ้าไม่ว่างจริงๆ ก็ดองยาวได้ แต่ให้บอกก่อน
>>701 คนละทวีปดีกว่านะกูว่า แต่ละที่มีวัฒนธรรมต่างกัน ที่กูคิด มันจะแบ่งเป็นสี่ทวีป เรียกตามภาษาชาวบ้านว่าทวีปเหนือ ทวีปใต้ ทวีปตะวันออก ทวีปตะวันตก ทวีปนึงจะมีเมืองหลวงเป็นศูนย์กลาง รอบนอกก็มีเมืองยิบย่อยให้ไปครีเอทเอง ทวีปเหนือจะค่อนข้างหนาว ใต้จะร้อนชื้นแบบฮาวาย ตะวันออกจะแนวพวกจีนๆ ตกจะแนวโกธิค มีมหาสมุทรคั่น ส่วนชื่อ...กูคิดไม่ออก55555
แล้วจดหมายนี่จะส่งแบบไหน คุยเป็นคู่หรือกลุ่ม แบบคนนึงส่งจดหมายให้ทุกคนเลยเหรอ
กูฟิคไม่ภนัดแต่แจมด้วยนะคะะ แม่งน่าหนุกอะะะ
>>703 จะเล่นแนวเวทย์มนต์แล้วก็เอาของ/สัตว์วิเศษสิ อาจมีแบบส่งให้คนเดียวก็ได้ส่งให้หลายๆคนก็ได้?
หรืออาจจะให้แล้วแต่คนจะครีเอทการส่งเอาเอง แบบคนนี้ได้กล่องส่งจดหมายใส่แล้วจะไปอยู่หน้าคนรับ บางคนส่งแบบใส่จดหมายในขวดแล้วปาลงบ่อน้ำวิเศษ ฯลฯ ของแต่ละคนอาจต่างกันคนหนึ่งทำปุ๊บอีกฝ่ายได้รับทันที บางคนอาจต้องรอ อะไรแบบนี้
>>703 ไม่ใช่คนเริ่มแต่อยากช่วย(เสือก)คิด
ส่งจดหมายกูคิดว่าคุยตามที่สบายใจปะ แบบเหมือนส่งจดหมายจริงๆอะ ชอบใครก็ส่งหา ใครส่งมาถูกใจมึงก็ส่งกลับ ใครไม่ถูกใจมึงก็ไม่ต้องส่ง เปลืองแสตมป์(มีมะ?)
.
แบบนี้ป่าววะ กูนึกสภาพคุยเป็นกลุ่มไม่ออกเลย.......
มหาสมุทรหนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด ไปเรื่อยเลย------ คิดเยอะระวังเมื่อย ไว้แก้ก็ได้มั้ง------ นี่กูชุ่ยไปปะ555
กุถึงกับขึ้นไปดูหัวมู้ใหม่...
คนที่จะเล่นลงทะเบียน...ว่าไปนั่น ลงเมลล์ปลอมทางนี้นะ https://goo.gl/oVR9R5
อันนี้พวกข้อกำหนด ข้อห้าม พวกมึงสรุปกันในนี้แล้วค่อยแปะนะ รวมถึงข้อมูลโลกคร่าวๆ ด้วย https://goo.gl/QIfZrl
กูไปอ่านนส.สอบละ มะรืนนี้วิชาโหดสัสด้วย ฮือ
ไอ้ที่จะเล่นกันนี่จุดหมายสุดท้ายคือนัดyedใช่ปะ
สมัครเมลแบบง่อยๆอะมึง ชื่อเมลกูยาวไปแต่ก็ช่างแม่ง ฮรือว UU
ลงเมลไงวะ กูงง ไม่เคยใช้ว่ะ 555
มันเซฟอัตโนมัติใช่มะ
เสริมอีกนิดนะ โลกมันจะกึ่งแฟนตาซี มันก็คงมีสัตว์ประหลาดใช่ม้า แต่พวกที่มันเป็นสัตว์ในตำนาน แรร์ไอเท็มงี้ก็อย่าไปเจอบ่อยละกัน รักษาความแรร์ไว้นะ ส่วนใครจะลงลูก จะอาชีพไรก็ได้ ยกเว้นราชา ราชินี รัชทายาท //คือลงเจ้าชายเจ้าหญิงลำดับต่ำๆ ได้นะ หรือโม่งคนอื่นว่าไง
หมายเหตุสำหรับโม่งมาใหม่ นี่เป็นการเล่นเพื่อฝึกทักษะด้านการเขียน วิธีเล่นคือสมมติตลค.ขึ้นมาแล้วส่งจดหมาย (เมล) ติดต่อกับคนอื่น โดยทำเป็นเหมือนเขียนจดหมายจริงๆ
เล่นด้วยๆ
กูรอพวกมึงลงรายละเอียดเเล้วเดี๋ยวเอาให้เพื่อนดู เผื่อล่อลวงได้เพิ่ม ก๊าก
นี่จะแต่งฟิกกันหรอ กูนึกว่าจะแบบเขียนจดหมายเป็นเพ็นเฟรนซะอีก แบบเรื่องแมรี่แอนแมกส์อ่ะกูอยากลองทำความรู้จักกันผ่านตัวหนังสือมั่ง กูไม่ชอบเล่นคอมมู แต่เพ็นเฟรนก็ขี้เกียจส่งไปรษณีอยากส่งเมล์แทน มีใครจะเป็นเมล์เฟรนกะกูป่ะ ทิ้งเมล์ไว้ได้นะ แล้วมาเลียนแบบยุคสมัยที่ยังส่งจดหมายกัน เขียนอะไรก็เขียนมาได้เลย โรแมนติกสัส อิอิออิิ
กูเป็นโม่งหญิง ไม่ต้องกลัวๆ
หมดรับสมัครวันไหนอ่า กูอยากเล่นมั่งๆ
กูจะลงเป็นคนที่อ่านออกเขียนได้อยู่ในระดับลิมิตนี่ได้ปะวะ แบบไม่มีโอกาสไปเรียนจริงจังอ่ะ เลยว่าจดหมายกูจะมีไทโปมั่ง ใช้คำผิดมั่ง ได้มั้ยวะ
คือกูกลัวคนรับจดหมายกูอ่านแล้วหมดอารมณ์แหละ5555555
เริ่มส่งเมื่อไหร่วะมึง ต้องมีแบบจดหมายแนะนำตัวเวียนไปหาทุกคนก่อนป่ะวะ
กูมาทันมั้ย เล่นด้วยยย
บอกกฎกับอธิบายให้กูอีกรอบได้ไหมเพื่อนโม่ง 5555 กูว่ายังมีคนไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน
สรุปแต่งฟิคเวียนกันไปตามอีเมลล์ใช่มั้ย ยาวเท่าไหร่
กูไม่รู้ว่าโม่งคนไหนเป็นคนเริ่ม เอาเป็นว่ากูสรุปแบบนี้ก่อนแล้วกันนะ โม่งผู้ก่อตั้งถ้ามาถึงแล้วอยากแก้อะไรที่กูเข้าใจก็บอกด้วยล่ะ
สามารถลงทะเบียนด้วยเมล์ปลอม ๆ ได้ในนี้ https://docs.google.com/document/d/1PDz1iDJrsvE57DdTaXa64n6DKHzorarIH0HE-Kgy_Nk/edit
เป็นการเขียนจดหมายตอบโต้กัน จากคนในโลกแฟนตาซีที่แบ่งเป็น ทวีปเหนือ ทวีปใต้ ทวีปตะวันออก ทวีปตะวันตก และทวีปกลาง จะมีหมู่เกาะไรงี้ด้วยก็ได้
ทวีปเหนือจะมีอากาศหนาวเย็น ทวีปใต้เป็นทวีปติดชายทะเลแนวฮาวาย ทวีปตะวันออกเป็นทวีปที่อยู่โพ้นทะเล เป็นแนวจีน ๆ ทวีปตะวันตกเป็นยุโรปโกธิค ส่วนทวีปกลางเป็นทวีปที่มีความหลากหลายทางอารยธรรม ทุกอย่างมาผสมปนเปกันจนพัฒนาเป็นทวีปที่มีเทคโนโลยีผสมกับเวทมนต์ ทวีปกลางไม่มีกษัตริย์แล้วกัน ออกแนวเป็นรัฐอิสระมีสภาปกครอง ส่วนที่เหลือจะมีเมืองหลวงมีผู้ปกครอง/การปกครองแตกต่างกันไป
การส่งจดหมายจะส่งยังไงก็ได้ ขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล ตั้งแต่จะใช้นกฮูก ใช้บุรุษไปรษณีย์ โยนขวดแก้วลงน้ำอะไรงี้ แต่ละคนก็เล่าเรื่องราวของฝั่งตัวเองไป เน้นใช้จดหมายตอบโต้ จะส่งกลุ่ม ส่งแยก ส่งหลาย ๆ คนก็แล้วแต่พวกมึง แต่กูคิดว่าต้องมีจดหมายแนะนำตัวทุกคนก่อน
ความยาวกูว่าแล้วแต่คนแล้วกัน จะเอา 3-4 บรรทัดก็ได้ ถ้ามึงตอบกันเร็ว หรือจะยาวสัก 20 หน้าก็ได้ถ้ามึงคิดว่าจะมีคนอ่านไหว
ขอยังไงก็ได้แต่อย่าเบียวมาก... จุ๊บ ๆ
กูสงสัยว่าไอแบบนี้ไม่นับเป็นคอมมูเหรอ? กระทู้คอมมูอยู่ใกล้ๆนี่เอง เผื่อมีโม่งที่ไม่ใช่นักเขียนอย่างเล่นบ้างไง
กูว่าพวกมึงเอาธีมนี้มาปัดฝุ่นใหม่ดีกว่า https://docs.google.com/document/d/1FOr8CnzUrqtN0R5tGTAOWr6cDVyVqfAY0ZXv0YTLXXE/edit
เปลี่ยนโลโก้แล้วให้เครดิตว่าได้แรงบันดาลใจมาจากคอมมูนี้
แล้วก็กูเห็นกิลหนึ่งในคอมมู APTC เป็นกิลส่งจดหมาย มีลูกกิลเอางานมาลงด้วย กูว่าถ้ามีธีมไว้มันก็น่าสนุกขึ้นนะ เพราะมันจะมีเนื้อเรื่องให้คุยกันในจดหมายมากขึ้น https://m.facebook.com/photo.php?fbid=10204574121740573&id=1459868463&set=oa.1447928408865671&source=56&ref=bookmarks
นักรับจ้างล้างแค้นของเอนเธอร์สนุกป่าว กูรู้สึกว่ากำลังโดนปกล่อลวง
มึง... กูเพิ่งรู้ว่าปู้ปู้จิงซินกับผ่ามิติพิชิตบัลลังก์เป็นเรื่องเดียวกัน ห่า... ปรกติกูแตะแนวจีนไม่เยอะ กูเข้าใจผิดมาตลอดว่ามันคือบู๊กำลังภายใน สยามมึงตั้งชื่อนิยายรักงี้เหรอ... Orz
ปู้ๆแนวเรื่องหลักๆมันก็สื่อถึงความหวาดระแวงของรั่วซีนะ ที่ก้าวแต่ละก้าวในวังหลวงหากพลาดขึ้นมาก็หมายถึงชีวิตน่ะนะ
เรื่องอะไรวะ กะปู้ชินจัง
บางทีกูก็รู้สึกว่าพวกมึงคุยนิยายจีนจนพอตั้งแยกได้แล้วนะนั้น
อย่าแยกเลย ไม่งั้นกระทู้หนังสือจะเงียบชิบ
มึงอยากคุยอย่างอื่นก็พิมพ์ขึ้นมาสิ
ยุคนี้นิยายวายต้องแบบเอะอะก็เอากัน มีฉาก nc รุมเคะ หลาย ๆ P แบบนี้หรือวะ?
ถ้ากูเขียนนิยายวายแบบเนื้อเรื่องไม่หยาบโลนเนี่ย จะมีคนอ่านมั้ย
เออ มึงกูไปเดินร้านหนังสือแล้วไปเห็นนิยายเด็กเก่าที่เอามาพิมพ์ใหม่เล่มหนึ่ง ชื่อการผจญภัยของฮัคเคิลเบอรี่ ฟินน์(ดูแล้วน่าอ่านดี ถ้าเพื่อนโม่งคนไหนอ่านแล้วช่วยรีวิวให้ด้วย) แต่ที่กูแปลกใจคือมันมีสองสนพ.ที่พิมพ์เรื่องนี้ แถมวางอยู่ใกล้ๆกันอีก(อันหนึ่งปกอ่อนอันหนึ่งปกแข็ง กูไม่ได้เช็คคำแปลไม่รู้เหมือนกันมั้ย) คือปกติมันทำได้ด้วยเหรอวะไม่ผิด lc อะไรเหรอ?
มึงๆ มีใครรู้จักสนพเมจิคมั่งกุเห็นกลุ่มไลน์คุยกัน ออกตุลางานหนังสือ สนพ ใหม่มาเกิดช่วงตกต่ำ แบบนี้จะขายได้หรอวะ
แหวกแม่น้ำแปปมึงสนพ.เซ้นท์บ๊วก<กูเซ็นเซอร์เอง ที่เพิ่งเปิดได้ไม่นานเป็นเครือของสนพ.ไหนปะวะคือกูอยากส่งนะแต่รู้สึกแบบว่าส่งไปแม่งต้องเจออวตารสนพ.ไหนสักสนพ.ที่กูรู้จักแน่ๆ#กูสัมผัสได้
ตกลงคอมมูจดหมายเริ่มเล่นวันศุกร์กันใช่ป่ะ งั้นจะแนะนำตัวกันเลยมั้ยหรือรอวันศุกร์ทีเดียว
งานอกาธาเรื่องไหนแจ่มๆมั่งวะ กูเพิ่งจะเริ่มอ่านงานเขา ไม่ค่อยประทับใจเรื่องประตูมรณะเท่าไหร่ว่ะ
มึงกูไปเจอนิยายเรื่องหนึ่งอ่านพล็อตแล้วถึงขั้นร้องคำว่าเหี้ย ที่เหี้ยกว่าคือคนเขียนส่งประกวดของแจ่มใสถ้าได้ขึ้นมาศรัทธากูจะเสื่อมกับการเลือกงานของกรรมการมาก
http://writer.dek-d.com/j_minako/story/view.php?id=882073 แปะลิงค์ให้
>>772 เกือบถูก แต่กฎหมายของอังกฤษนี่หมด 70 ปีหลังจากคนเขียนตาย
หลังจากนั้นใครจะพิมพ์ก็ได้ แต่สิทธิ์ในบทแปลยังเป็นของคนแปลนะ จะไปขโมยฉบับที่คนอื่นแปลมาพิมพ์ไม่ได้ ถ้าจะพิมพ์ก็ต้องจ้างคนแปลมาแปลใหม่เอง
จริง ๆ แล้วการขายลิขสิทธิ์ซ้อนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกในวงการลิขสิทธิ์ด้วย
มีแค่สิ่งพิมพ์เนี่ยแหละมั้งที่ขายลิขสิทธิ์แบบ exclusive right กัน
หนังฉายโรงเนี่ยจะมีบริษัทนึงซื้อมา จัดการทำซับใส่เสียงพากย์ให้เสร็จ แล้วเอาสิทธิ์ในการฉายมาขายต่อให้หลายบริษัท และที่ลงแผ่นบางเรื่องในไทยก็มีผู้ผลิตหลายเจ้า marvel นี่ก็เอาตัวละครมาหั่นขายแยกตัวเลย บางตัวขายให้สองเจ้าอีกตะหาก
ลิขสิทธิ์เพลงก็มีขายให้หลายเจ้าเหมือนกัน ยิ่งพวกขายออนไลน์ยิ่งเยอะ ขายแยกเฉพาะสิทธิ์ในการใช้ทำนองกับเนื้อเพลงก็ยังมี
เกมก็หลายเจ้าเหมือนกันนะ ขายแค่สิทธิ์ในการเอาชื่อหรือตัวละครไปใช้ก็ยังมี
กูย้ายเรื่องเขียนจม.โลกแฟนตาซีไปมู้คอมมูแล้วนะ ไปต่อกันได้เลย
กูถามที่นี่ได้เปล่าวะ ถ้าจะเอานิยายทำมือไปฝากขายตามบูธงานหนังสือ บูธไหนน่าสนสำหรับงานแฟนตาซี
ใครมีประสบการณ์ช่วยเล่สเป็นวิทยาทานกูหน่อย หรือแนะนำบทความให้กูไปอ่านก็ได้
กูขอบ่น มึงอยากอ่านก็อ่านไม่อยากอ่านก็เลื่อนลง กูแค่รู้สึกอัดอั้นกับตัวเอง
กูอยากเขียนนิยายมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว กูชอบอ่านนิยาย แต่ไม่ได้เริ่มจากแจ่มใส กูเริ่มอ่านพวกแก้วเก้า กิ่งฉัตร แล้วมาอ่านแฟนตาซีตอนม.ต้น
กูเริ่มเขียนนิยายแฟนตาซีตั้งแต่ม.1 มาควบเขียนนิยายวายตอนม.ปลาย ชีวิตกูตอนนั้นกูมีความสุขดีมาก กูเขียนใช้ได้เลยมั้ง มีคนอ่านไรงี้
วันหนึ่งกูไปเห็นว่าเขามีประกวดนิยายแฟนตาซี กูส่งไปเล่นๆหลายที่ จนเข้ารอบประกวนนิยายแฟนตาซีของสนพ.หนึ่ง
กูมีไฟมาก กูสนุกกับการเขียนมาก กูไม่ไปโรงเรียน ไม่นอน 2-3 คืนเพื่อเขียนนิยายประกวดในตอนนั้น ทุ่มสุดแรงเพื่อให้เข้ารอบสุดท้าย
สรุปกูไม่ชนะ แต่ได้รางวัลอื่นมา คนก็บอกให้กูเขียนนิยายเรื่องนี้ต่อรับนองว่าได้ตีพิมพ์แน่
แต่มันเหมือนกลายเป็นความกดดันหรืออะไรก็ไม่รู้ กูอ่านคอมเม้นท์คนอ่าน คนที่เข้ามาติเรื่องนิยายกู กูพยายามแก้ พยายามพัฒนา
เรียกได้ว่าพยายามทำทุกอย่างให้คนชอบ จนผ่านไปไม่ถึงเดือน กูก็หมดความอยากเขียนนิยายต่อ
ไม่ใช่แค่แฟนตาซีเรื่องนั้น แต่เป็นนิยายทั้งหมด กูไม่อยากเขียน เขียนไปก็ไม่ดีพอ เขียนไปก็ไม่สนุก ตัวกูเองไม่สนุกแล้วจะเขียนนิยายสนุกได้ยังไง
คนอื่นก็บอกกูว่าให้พักเถอะ พักแล้วจะดีขึ้น เดี๋ยวก็กลับมาเขียนได้เอง เดี๋ยวก็มีแรงเขียนวันละ 20-30 ได้ แต่กูรู้ว่ามันไม่ใช่
จากประกวดตอนนั้นมาจนถึงตอนนี้ เวลาผ่านมาหลายปีแล้ว กูกลายเป็นคนล้มเหลว ไม่ว่าจะพยายามเขียนอะไร กูก็เขียนไม่ได้
เขียนไม่จบ ไม่อยากเขียน ยิ่งมีคนทวง หรือมีคนติ กูยิ่งเขียนไม่ได้ พล็อตในหัวมีเป็นสิบ มีเป็นร้อย แต่ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง
พอเขียนก็รู้สึกภาษาตัวเองไม่เหมือนเดิม ไม่สนุก ใช้คำแปลกๆ เขียนไปด้วยความรู้สึกอัดอึด ไม่มีความสุขเหมือนตอนที่กูอายุยังน้อย
โดยเฉพาะนิยายแฟนตาซีที่ไม่อิงโลกความเป็นจริง แบบที่กูเคยเขียนประกวด กูเขียนแทบจะไม่ได้ แต่ถ้าเป็นนิยายแบบชีวิตคนกูถึงจะพอเขียนได้
ตอนนี้กูอยากเริ่มต้นใหม่ แต่ไม่รู้จะไปจนถึงปลายทางแบบที่ฝันได้หรือเปล่า เอาจริงก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากอะไรดี
KY
มึง กุหานิยายแนวแฟนตาซีรักอยู่ อยากได้แบบแฟนตาซีผสมรักดราม่าๆ มีของใครแนะนำบ้าง
>>784 >>>/subculture/1912 >>>/subculture/1919 ไม่เกี่ยวกับหนังสือโดยตรงเพราะเน้นเรื่องโดจินซะมากกว่า แต่ก็พอมีเรื่องการขายฟิคในงานแทรกเข้ามาบ้าง อย่างเช่น >>>/subculture/1783/289-292/ ลองไปถามดูนะ
แล้วไอ้เขียนนิยายส่งเข้าเมลล์นี่จะเริ่มเมื่อไหร่วะ...
เพื่อนโม่งตุมีเรื่องอยากถาม ตุกำลังเขียนนิยายแนวแฟนตาซีดราม่าอยู่ แต่เพื่อนตุบอกมาว่าตัวละครหลักตุมันดูไม่มีมิติเลย
ตุอยากถามว่าจะทำให้ตัวละครมีมิติลึกๆนี่มันต้องทำยังไงบ้าง
มิติเกิดจากแกนสามแกน X Y Z
สมมุติแทนค่า X ด้วย รูปลักษณ์
แทนค่า Y ด้วย ลักษณะนิสัย
แทนค่า Z ด้วย ภูมิหลัง
ก็จะได้ตัวละครที่มีมิติ
แล้วมึงก็ไปใส่รายละเอียดของ3ค่าให้เยอะๆ ยิ่งเยอะก็ยิ่งมีมิติ
>>806 มันป่วน มองผ่านๆไป
แต่อันนี้จริงจัง มันนอกเรื่องมู้หนังสือไปเยอะละ คือตอนแรกสุดที่จะเอาแค่ส่งจดหมายกันโดยไม่กำหนดเซ็ตติ้งกูว่ายังเข้าข่ายว่ารวมตัวกันฝึกเขียนนะ แต่พอกำหนดกฎเกณท์เยอะขึ้นมีเซ็ตติ้งมีเนื้อเรื่องก็กลายเป็นคอมมูแล้ว ใครมาถามต่อก็บอกให้ไปคุยในมู้นู้นแทนละกัน
>>786
กูเคยเป็นแบบมึงนะ ตอนมหาลัยอยากเชียนอะไรหลายอย่างสุดท้ายไม่ได้ เพราะเขียนไปแล้วต้องมานั่งคิดว่าภาษาสวยมั้ยเนื้อเรื่องสมเหตุสมผลมั้ย บลาๆๆๆ มากๆเข้าก็ไม่มีแรงดึงดูดให้เขียนต่อ แต่ตอนนี้กูกลับมาเขียนอะไรหลายอย่างได้เยอะขึ้นเพราะเล่นคอมมูว่ะ โม่งคอมมูจดหมายข้างบนนั้นก็สร้างขึ้นมาเพราะอยากเจอเพื่อนสายเขียนเหมือนๆกัน มาสร้างผลงานอะไรซักอย่างด้วยกัน ถ้ามึงสนใจก็ลองลงชื่อดู หรือไม่งั้นก็ไปส่องคอมมูตามทวิตเตอร์(ไม่แนะนำคอมมูในเฟสบุ้คเพราะมึงจะเจอร่างโคลน ดร.ป้อปเต็มไปหมด) ดูวิธีการโรลเพลย์ของคนเล่นคอมมู รายชื่อคอมมูในทวิตหาได้จาก @commureport
เออ กูเกิดสงสัยว่ะ ไอ้Weapon universe online นี่ดังได้ไงวะ คือในสถาก็มีแนวเกมออนไลน์หลายเรื่องอยู่นะ แต่ทำไมเรื่องนี้ถึงเป็นเรื่องเดียวที่ได้รับการโปรโมตสุดๆวะ ขนาดได้อยู่ในกลุ่มนักเขียนทำเงินของสนพ. เทียบเท่ากัณฐิดา Season clound อะไรนั่นเลยนะ แถมมีมาสคอตประจำตัวอีก
หรือเพราะปกสวย คนดังวาดเลยล่อลวงคนซื้อได้เยอะวะ
>>809 >>805 same id; ignore
>>810 ใช่ เอาแค่ถูกใจกู เวบนี้แนวทางเอาตามเสียงส่วนใหญ่นี่ กูแค่บอกแนวทางที่กูคิดว่าใช่แค่นั้น กูมองว่านัดส่งจดหมายไม่นอกเรื่องเพราะเจตนาแรกคือตั้งกลุ่มสุมหัวเขียนฟิค ไม่ต่างกับการขอให้วิจารณ์งานตัวเองในเวบอื่นที่มีอยู่แล้วอย่างเด็กดี แต่ถ้าเริ่มมีสตอรี่ร่วมกันมันก็กลายเป็นคอมมู เข้าข่ายอีกกระทู้มากกว่า แค่นั้น
>>816 เล่าแบบนี้คงไม่ซวยมั้ง กูไม่ใช่นักวาดนะ เป็นเพื่อน ๆ กัน คือคนเขียนเรื่องมาก ส่งบรีฟให้เป็นเดือนไม่ดู คือส่งหลายอันด้วย ตั้งแต่ร่าง ตัดเส้น ลงสีคร่าว ๆ คนวาดบอกโอเคครับ แบบนี้ล่ะ พอลงสีพออะไรเสร็จแล้วถึงบอกจะแก้ ไม่ชอบใจปก นักวาดปกก็แก้เท่าที่แก้ได้ จะให้วาดใหม่ก็เสียเวลาทำมาหากิน สรุปจบคือเปลี่ยนนักวาดใหม่ ไปหาคนที่เขาถูกใจกว่า
มีโจ๊กขำ ๆ ที่รู้คือ คนเขียนอยากให้นางเอกที่ขึ้นปกเล่มสองหน้าหวานแบบเอ็มม่า วัตสัน แต่บอกตอนที่ลงสีเสร็จหมดทุกอย่างแล้วนะ เหอ ๆ
>>817 ตั้งกลุ่มสุมหัวเขียนฟิค อยากให้คนวิจารณ์งานตัวเอง มึงก็แยกไปสิวะ มู้นักเขียน นักวาดก็มีอยู่แล้ว ตั้งมู้ใหม่เลยก็ได้
มู้นี้คุยเรื่องหนังสืออยู่ดีๆ จะเสล่อไปซ้ำกับมู้นักเขียนทำไม ถ้าสิ่งที่มึงอยากจะเล่นมันไม่นอกเรื่อง อย่างนี้พวกจะมาเล่นคอมมูก็ถือว่าไม่นอกเรื่องว่ะ
คำแถของมึงดูเด็กประถมไร้ตรรกะเกิน กูให้ลองใหม่อีกครั้ง แก้ตัวอย่างนี้เหมือนเด็กเห่อหมอยเอาแต่ใจเกินไป
มึงๆ กูเห็นคนคอมเม้นเพจแจ่มใสว่าไม่ชอบที่เขากลืนน้ำลายตัวเอง เคยบอกไม่ทำนิยายวายแต่ตอนนี้ทำ แล้วเคยเอานิยายไปพิมใหม่เปลิ่ยนวายเป็นนอร์มอล มีใครรู้เรื่องนี้ป่ะ
>>826 ภาพแจ่มใสมันต้องยัยตัวร้ายกับนายสุดหล่อเนอะ ทั้งที่กูกลับมองว่าเขาเล็งที่นิยายวายแปลจีนมากกว่า เพราะตอนนี้ทำกันออกมาเยอะมากๆ ส่วนนิยายวายไทยก็มีโอกาสไปทางพวกแนวผู้ใหญ่ๆ แบบพวกความรู้สึกดีด้วยว่ะ
ส่วนที่ว่ากลืนน้ำลายตัวเองเขาเคยพูดว่าไงหว่า แต่กูเฉยๆ นะ เวลาผ่านไปทุกอย่างต้องมีการปรับเปลี่ยนหรือภายในองค์กรมีนโยบายใหม่ต้องเป็นงี้ เรื่องทั่วไปมาก
>>827 แจ่มใสเคยกล่าวไว้ว่าไม่มีนโยบายจะจับตลาดวาย แต่มาตอนนี้เห็นวายขายดี สาววายซื้อกันแบบไม่ลืมหูลืมตา เลยจะโกยเงินไง
เค้าเลยด่าว่ากลืนน้ำลายตัวเอง ส่วนตัวถ้าเอานิยายดีๆ มาแปลก็คงซื้อ เพราะตอนนี้นิยายวายดีๆ แม่งหายากชิบหาย คนไทยแต่งก็มีแต่อะไรไม่รู้
แปลจีนก็ใช่ว่าจะดีเท่าไหร่...
https://fanboi.ch/subculture/1976
กลับเข้าคอกได้แล้วนะ พวกควายไม่รู้จักจำ
>>828 ถ้าแค่นั้นกูว่าเรื่องธรรมดาว่ะ เขาแค่บอกไม่มีนโยบาย ไม่ได้มาแสดงตัวอี๋หรือรังเกียจ (อันที่จริงหัว enter เขาก็จับกระแสอยู่แล้วนิ) พวกนี้มันต้องมีการปรับเปลี่ยนว่ะ แต่ถ้าพวกยึดติดก็คงไม่คิดแบบนั้น ส่วนตัวกูว่ามีตัวเลือกที่ดีมาอีกหนึ่ง อยากหวังฝั่งญี่ปุ่นเหมือนกันนะ แต่คงหาเรื่องมาแปลยากมั้ง 555+
กูก็ไม่รู้ล่ะนะ กูเห็นคนคอมเม้นถึงมาถามพวกมึง
มึงงงงงงง มาฮาเดลมีการอัพเดตแล้วเว้ยยยย ถึงจะไม่ได้อัพตอนใหม่ก็เถอะ! //นิยายเรื่องแรกในชีวิตกูววว
แอบขอเช็คสำมะโนประชากรโม่งในกระทู้หนังสือหน่อยได้มะ กูว่าอย่างกระทู้คอมมูนี่ผู้หญิงเกือบหมดแน่ๆ ดูจากหนังสือที่อ่านๆ กันแล้วก็รู้สึกสังหรณ์ว่าที่นี่ก็จะเป็นผู้หญิงเกือบหมดเหมือนกัน ส่วนโม่งชายก็ไปอยู่ห้องกามา กูโม่งหญิงนะ ไหนยกมือกันหน่อยดิ้ ' '/
กูโม่งหญิง
รู้สึกโม่งหญิงจะเปิดประเด็นคุยรัวๆจนโม่งชายหายนะเนี้ย...ส่วนตัวอยากให้แยกนิยายจีนออกไป(เหมือนที่แยกอนิเมที่คุยเยอะๆ) เพราะเรื่องนี้พวกมึงคุยกันเยอะจริงๆ(เปิดมาทีไรกูเจอแต่นิยายจีน) และคุยรัวๆมาก พวกมึงจะเอาไม่เอา?
ใช่ อยากคุยอะไรก็เปิดประเด็นสิวะ ไม่ต้องรอคนอื่นจะคุยเรื่องที่ตัวเองอยากฟังตอนไหน กูอยู่มาตั้งแต่กระทู้แรก เห็นใครเปิดประเด็นอะไรก็มีคนมาคุยด้วยเยอะอยู่นะ
กูโม่งชายนะ บิบิ
จะคุยอะไรมึงคุยกันไปเถอะ กูอ่านได้หมดแหละ วันไหนขี้เกียจอ่านก็เลื่อนๆผ่าน มีประเด็นที่กูคุยได้ก็ค่อยมาคุยเหมือนเดิม
ไม่ต้องแยกอะไรให้มันวุ่นวายหรอก
กูโม่งหญิง คือกูเห็นด้วยว่ามึงอยากคุยเหี้ยไรก็เปิดประเด็นดิ มันไม่มีใครปล่อยเมินมึงหรอก
เกี่ยวเหี้ยไรกะหญิงชาย มีประเด็นไรก็มาสิ กูรออยู่
กูโม่งหญิงเช่นกัน ไม่เห็นจำเป็นต้องแยกเลยก็นิยายเหมือนๆ กัน ใครอยากคุยไรก็เปิดประเด็นไป ไม่มีใครเปิดมันก็เงียบน่ะนะ...
กูพูดถึงมันคุยเยอะจนควรแยกรึเปล่านะ แต่เอาเหอะไม่อยากกันก็ไม่เป็นไร
สรุปถ้าแจ่มใสจะทำวายจริงๆ ช่วยเอานิยายดีๆ ไม่ขอพล็อตกลวงๆ หรือเน้นฉากอย่างว่าละกัน ทุกวันนี้เบื่อนิยายวายไทยมากจนเบนเข้าหาอะไรลุยๆ แปลกๆ กำลังภายในอ่านแก้เซ็งแล้วเนี่ย
ว่าแต่มีใครอ่านหงสาจอมราชัน (ชื่อนี้ปะวะ) บ้าง กูอยากฟังรีวิว
*นึกถึงคาเชนนะมึง กว่าจะแก้ได้
กูอ่านแม่เบี้ยแล้ว งงๆว่าตอนนางเอกจะเอากับผู้ชายจะมีงูโผล่มาทุกทีเลย งูมาจากไหนวะ หรือเป็นแค่งูลามกธรรมดาๆมาแอบดูนางเอกเย็ดกับคนอื่น
มหาภารตะนี่มันฉบับเดียวกันหมดป่าววะ หรือแม่งมีหลายฉบับ คือมันไม่มีคนแต่งที่แน่นอนใช่ไหม เอาไปแต่งเสริมเติมแต่งยังไงก็ได้ กูควรจะเชื่ออันไหนดีวะ จะเชื่อละครแม่งก็เพิ่มบทมาอีกเหมือนกัน
คนแต่งคือฤษีวยาสะ ตามตำนานบอกว่าฤษีวยาสะไม่สามารถเขียนเป็นตัวอักษรได้เนื่องจากยาวเกินไป จึงขอให้พระพิฆคเนชเป็นผู้เขียน เพราะพระองค์เป็นเทพแห่งศิลป สามารถเขียนได้ไวมาก แต่พระองค์ตั้งเงื่อนไขว่าถ้าฤษีวยาสะหยุดพูดเมื่อไหร่พระองค์จะเลิกเขียน ฤษีจึงตั้งเงื่อนไขกลับว่าก่อนพระองค์เขียนต้องตีความนัยของโศลกให้ได้ก่อนเขียน ฤษีวยาสะจึงมีเวลาคิดโศลก โศลกของมหาภารตะจึงเป็นโศลกที่ยาวที่สุดในโลก
โศลกดั้งเดิมของฤษีวยาสะมีอันเดียว แต่มีแยกย่อยไปตามความเชื่อของแต่ละลัทธิ อย่างภควัตคีตาของคนนับถือพระศิวะกับพระวิษนุตีความไม่ตรงกัน แต่เนื้อเรื่องมหาภารตะเนื้อหาหลักตรงกัน ส่วนละครมึงไม่ควรเชื่อแต่แรกแล้ว
>>849 กูตีความว่างูคือวิญญาณของญาติผู้ใหญ่อ่ะมึง(ถ้าจำไม่ผิดอยู่มาก่อนนางเอกเกิดด้วยมั้ง) ทุกคนในบ้านเรียกว่า "เขา" เหมือนจะสื่อว่าเป็นคนๆหนึ่งไม่ใช่แค่งูธรรมดา เป็นตัวแทนคนหัวโบราณที่ไม่อยากให้นางเอกไปมีอะไรกับผู้ชายที่ยังไม่ได้แต่งงาน แล้วมันจะมีอยู่ฉากหนึ่งที่เด็กในเรื่องจะถูกข่มขืนแล้วงูตัวนี้ออกมาช่วย กูจำไม่ได้ว่ามีตัวละครในเรื่องพูดประโยคแนว "งูคือผู้ปกป้องคุ้มครองบ้านหลังนี้" รึเปล่า ไม่ได้อ่านนานแล้ว
หรือมึงจะมองว่าเป็นงูลามก เป็นสิ่งมีที่ชีวิตที่หึงหวงนางเอกก็ได้
ปล.เรื่องนี้กูว่าควรได้ซีไรต์มากกว่าตลิ่งสูงซุงหนักที่เข้าชิงในปีเดียวกัน ตลิ่งสูงใช้ภาษาเรียบๆไม่ค่อยมีอะไรแปลกใหม่เนื้อเรื่องก็สั้นกว่า
ขอKYพวกมึงแปบ
เห็นแท็ก #ทำไมเลิกอ่านแจ่มใส ในทวิตปะ เด็กเห่อหมอยเข้ามาโพสว่าเลิกอ่านเพราะอ่านวาย ไปอ่านฉากเย็ดในนิยายวายดีกว่า ฟินกว่า
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นเว้ย คือฟีดแบ็กแม่งลบมากจนนักเขียนดราม่ากันเลยทีเดียว กูดีใจนะ แม่งจะได้รู้ตัวว่าผลิตงานกลวงๆอะไรกันออกมาซักที
ก็เขียนแต่อะไรเดิมๆ ยัยตัวร้ายกิ๊กนายสุดหล่อพ่อรวยควยใหญ่ไรงี้ คนอ่านมันก็เบื่อเป็นธรรมดา
กูข้ามเรื่องฟุเน่าเห่อหมอยไปเพราะไม่เกี่ยวเหี้ยไรเลย
แต่พวกคห.ดีๆก็มี อยู่ที่นักเขียนจะเอามาดราม่าหรือจะเอาไปปรับปรุง ถถถถถถถถถถ
กูอ่านนิยายแจ่มใสเมื่อวานนี้เรื่องเหี้ยอะไรซักอย่างของ mimoza เพราะมันอยู่ในห้องน้ำพอดีเลยเอาไว้อ่านตอนนั่งขี้ นางเอกสวย รวย เริ่ด ผมแดงชื่อบิวตี้มั้ง มียัยจอมโหด ยัยตัวแสบ นักสู้อะไรด้วย กูล่ะนึกถึงโรงเรียนลูกผู้ชายชิบหาย นี่มันซูซูรันรึไงวะ นางเอกน่ารำคาญมาก อารมณ์แบบลูกคุณหนูบ้านรวยโดนสปอยล์นิสัยเลยทราม เลยนึกว่าตัวเองจะทำอะไรก็ได้ พระเอกน่ารักดี แต่หื่นเหี้ยๆ ถ้ามันไม่หล่อแต่ไปทายขนาดหน้าอกผู้หญิงให้เขาฟังคงโดนตบแล้วจับส่งตำรวจแหง มีการบอกความสามารถว่าปลดกระดุมเสื้อผู้หญิงได้ไวมาก พอขนาดนมไม่ตรงสเปคก็ติดกระดุมคืนให้อย่างไว...เดี๋ยวนี้เป็นเทรนด์แล้วเหรอวะ ถึงกับต้องพลิกมาดูชื่อคนแต่งแล้วจำไว้เลยว่ากูจะไม่ซื้อผลงานอีนี่เด็ดขาด
เอาจริงๆกูว่าแจ่มใสหมวดวัยรุ่นมีไว้ในห้องน้ำก็ขี้คล่องดีนะ
นิยายแจ่มใสบางเรื่องกูยืมอ่านฟรี อ่านเสร็จยังเสียดายตังแทนคนซื้อเลย เสียดายเซลสมองของตัวเองกับเวลาที่หายไปด้วย
แต่บางเรื่องก็โอเคนะ ตรรกะไม่ล่มอ่านเอาเพลินได้
นิยายแจ่มใสดีๆ กูยกให้รักดั่งเทพนิยายของเจ้าปลาน้อยและ Code name G ว่ะ
กุอ่านสมัยมันแปลจากเกาหลีพอเป็นคนไทยเขียนกุก็ๆเลิก ฟีลมันไม่เหมือนกันว่ะ ตอนนี้กุก็อ่านแจ่มใสนะงานมากกว่ารักกับ ของอัญชรีย์
เห็นมู้เงียบๆ เปิดถามละกันว่านิยายที่ห่วยที่สุดในชีวิตพวกมึงคือเรื่องอะไร 555
>>879 หลายเรื่องในเน็ต ถ้าเอาเสียดายเงินคือPride Online กูไปหลงเชื่อพวกคุตุรกีที่บอกว่าสนุกจนคนญี่ปุ่นอ่านแล้วบอกว่าถ้าอยู่ญี่ปุ่นคงได้เป็นเมะแล้ว กูนี่ยกbox setภาคแรกมาเต็มเหนี่ยว ผลคืออ่านได้3บทก็อยากจะเขี้ยงทิ้งแล้ว จริงๆกูควรจะไหวตัวตั้งแต่บอกว่าคนญี่ปุ่นอ่านเรื่องนี้แล้ว
Fate Diary
>>879 แจ่มใสเกือบทั้งหมด บางเรื่องก็มีดีๆ แต่ยุคสมัยนี้ไม่มีอีกต่อไปแล้ว พล็อตวนลูป กลวงๆ เปลืองเซลสมองกูอ่านมาก กูหันมาสนแปลจีนบางเรื่องกับมากกว่ารักแทน แล้วก็แฟนตาซีของสภาพรสมัยก่อน เรื่อง Pride Online ด้วย เมื่อก่อนกูหลงซื้อยกบ็อกมาสองภาคสัสเอ๊ย ทนอ่านได้ถึงแค่เริ่มต้นภาคสองก็อยากจะขว้างทิ้ง อีกอันที่เป็นความทรงจำอันเลวร้ายของกูคือดอกปอป สมัยยังเป็นเด็กไม่ประสีประสาก็หลงเชื่อคำโฆษณาลองซื้อมาอ่าน แถมมีลายเซ็นแม่งด้วย จนทุกวันนี้เอาไปขายที่ไหนก็ไม่มีใครเอา จะเอามารองขาโต๊ะกูก็เสียดายว่าขาโต๊ะกูจะถลอกจริงๆ...
ขอ KY หน่อย กูอ่านเรื่องยุคันตวาทในเด็กดีแล้วชอบมากกกก
มีเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับไทยสมัยโบราณแบบนี้อีกป่ะวะ
ยุคันตวาท...ก็ดีนะ...ดีกว่าเด็กดอเกิดใหม่ต่างโลกเห่อหมอยแน่นอน
พวกมนตร์ขลัง ไสยศาสตร์ ประวัติศาสตร์อะไรยังหยิบมาประยุกต์ได้น่าสนใจ
พูดให้ถูกคือไม่คิดว่าจะมีคนหยิบประเด็นจำพวกนี้มาเล่นในหมวดหมู่แฟนตาซีมากกว่า
แต่กูว่าพวกลูกเล่นของบทรัก บทพ่อแง่แม่งอนยังดู"ตลาด"เกินไปหวะ
ส่วนมุกกูว่ายังประดิษฐ์ประดอยแปลงคำให้เป็นในยุคนั้นได้เนียน 50 ไม่เนียน 50
แต่ก็ตามต่อนะ มีค่าพอให้อ่าน
。・:*:・゜’| ̄ ̄ ̄ ̄ ̄ ̄ ̄|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’|830ซังXโทรลคุง.|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’|_____________|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’。・:*: ||:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’ʕ•ᴥ•ʔ ||。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’/ づ"。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’v v 。・:*:・゜’ :*:。・:*:・゜’
เออ กูแอบสงสัย มาซาลันนี่ออกเรื่องไพรด์เป็นเรื่องแรกใช่ปะ แล้วไหงออกจบก็ย้ายจากกล้วยไปบานาน่าเลยวะ แบบแอบสงสัยว่ามีปัญหาอะไรรึเปล่ามาตลอด 555 อาจคิดไปเองก็ได้มั้ง อ้อ เซอเซสอะไรนี่อีกคน ออกมังกรกับกล้วยแล้วก็ย้ายไปเอนเทอร์เลย หรือกล้วยมีสัญญาอะไรไม่ดีป่าวนะ ฮา
กูอยากให้กล้วยกลับมาเป็นสมัยฟิสิกส์แต่คงหมดหวังแล้วมั้ง เออ เห็นบ่นPride onlineกัน กูไม่เคยอ่าน อยากรู้ว่าเหี้ยไงว่ะ แล้วระหว่างเรื่องนี้กับWeapon universe online เรื่องไหนห่วยกว่ากัน 55
อีก5ค.หได้ชื่อยังว่ะ จะขึ้นทู้ใหม่แล้ว 5555
>>900 มึงไม่เข้าใจความรู้สึกชอบตัวละครเทพๆของเด็ก(ซึ่งเป็นกลุ่มเสียเงินง่าย) ยิ่งกลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กยิ่งไม่รู้ว่าภาษาดี หรือเรื่องดีเป็นยังไง
กูว่าคงเหมือนๆตอนอ่านบารามอสหรืออื่นๆสมัยนั้น ยิ่งถ้าเป็นเรื่องแรกที่อ่านก็จะยิ่งรู้สึกว่าดี สุดยอดสุดแล้ว
พูดถึงหนังสือสมัยนั้นกูยังติดใจเรื่อง ดิโอเมนอยู่กูเห็นมันออกภาค 3 แต่ไหงทำไมมันมาแค่ครึ่งเรื่องหว่าอีกครึ่งไม่มี?
กูอ่าน Pride online นะ ภาคแรกโคตรชอบเลยมึง
แต่ภาคสองเว้นนานไป กูเลยช่วงวัยเบียวมาแล้วเลยไม่อ่านละ 55
จะบอกว่าสำหรับเด็กเบียวแบบกูในอดีต นิยายสนุก=ตัวเอกเทพๆ เน้นเนื้อเรื่องมันส์เข้าว่า มุกตลกขำบ้างไม่ขำบ้าง กลุ่มตัวเอกสวยหล่อ ความสัมพันธ์แบบตลาดๆ ภาพปกสวยๆ กูก็ปาเงินใส่สนพ.แล้ว นอกจากนิยายยังจะมีพรีเมี่ยม หนึ่งอาร์ตล้านผลิตภัณฑ์กูก็ซื้อด้วยความติ่ง มึงนึกดู เด็กวัยเบียวเนี่ยกลุ่มตลาดในอุดมคติชัดๆ
กูเกลียดคนเขียน Pride Online ตรงที่ว่าบทรักมึงไม่ต้องลุ้นเลย
แม่งล็อคหวยง่ายและเร็วไป...เกือบทุกเรื่องเลยไอ้ห่า
นั่งอ่านห้องสมุดรีวิวเรื่องใหม่ชื่อแสนพยศ ชื่อบ้าอะไร กูนึกว่าชื่อม้า เผลอคิดว่าห้องสมุดแม่งเอานิยายคาวบอยมาแปล
แต่กูขำห้องสมุดแม่งออกตัวเองเลยว่าขายฝันและแมรี่ซู 5555555555 ประทับใจ....
。・:*:・゜’| ̄ ̄ ̄ ̄ ̄ ̄ ̄|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’| ขยะฟุออกไป!! .|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’|_____________|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’。・:*: ||:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’ʕ•ᴥ•ʔ ||。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’/ づ"。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’v v 。・:*:・゜’ :*:。・:*:・゜’
นิยายออนไลน์เรื่องไหนดีๆมั่งวะ กูเคยสุ่มอ่านแล้วได้ pangea onlineกับอาหมวยออนไลน์มา ไม่ใช่เฟิร์สอิมเพรสชั่นที่ดีเลยว่ะ
>>915 อวิ๋นแม่งเป็นแมรี่ซูที่น่ารำคาญว่ะ มึงเก่งเว่อร์เกินไป ทุกคนในเรื่องโง่หมด หรือนางมีไอเท็มดูดความฉลาดจากรอบข้างมาเป็นของตัวเองวะ เล่มฉิงยังไปแย่งซีนชาวบ้านเขา ทำเอาฉิงดูง่อยไปเลย ทุกอย่างเอื้ออำนวยให้อวิ๋นโชคดีลักกี้สุดๆตลอด
ไอ้พวกตัวละครลูกรักคนเขียนนี่ส่วนมากมักน่ารำคาญชิบหอย ต้องเด่น ต้องเก่ง ทุกคนรุมรักและเอาใจ ต้องหล่อต้องสวยบลา บลา น่าเบื่อชิบหาย
นิยายออนไลน์ legendary moonlight sculptor มั้ย นิยายแปล ไม่รู้ว่ามีลิขสิทธิ์ไทยรึยัง
กูว่าก็สนุกอยู่
รีอาลีสอีกคน กูไม่ชอบตัวละคร แต่สเกลเรื่องใหญ่มันดี
กูไม่ได้รู้สึกไปเองใช้มั้ยรีอาลีสนี้กูรู้สึกตัวละครมันเป็นหุ่นมากเลย คือมีก็ประวัติมีนิสัยมีมิติอะไรนะ แต่ก็รู้สึกว่ามันเหมือนนักแสดงหน้าใหม่ที่เล่นบทแล้วแข็งอะไรแบบนั้นวะ เหมือนแสดงความรู้สึก คำพูด การกระทำทุกอย่างตามบทไม่ใช้การกระทำจริงๆ
นิยายออนไลน์กูเชียร์มอนสเตอร์โซลอีกเสียง แม่งเป็นนิยายไม่กี่เรื่องที่กูชอบบทบู๊ ยิ่งอ่านไปตัวละครยิ่งดูลึก มีมิติ อ่านมาได้ครึ่งทางนี่กูเปลี่ยนมาอวยศัตรูพระเอกแทนได้เลย ทั้งที่ต้นเรื่องไม่ชอบขี้หน้า
ปล.แต่(เหล่าตัวละครที่อาจจะได้เป็น)นางเอกบทหายทุกคนเบยแจ้ มึงจะได้เสพบู๊เน้นๆ บทรักแม่งไม่มี
ส่วนอาหมวยนี่กูชอบแก๊งสัตวเวทย์กับการเข้าใจผิดทั้งหลาย ตลกดี มึงมองว่าเป็นนิยายแก๊กคอมเมดี้จะดีกว่า อย่าคาดหวังกับเนื้อเรื่องมาก
รีอาลิสมาตอนกูเอียนออนไลน์เต็มทน กูเลยไม่ได้อ่านเลย ใครเล่าย่อๆให้กูฟังบ้างดิ
มาบอกเพื่อนโม่งที่เคยคุยเรื่องงานอลินา ชมรมคนมีสัมผัสพิเศษเล่ม 3 เพจเขามีบอกแล้วออกงานหนังสือคราวนี้ กูนี่ลุ้นรอเกวลินเล่ม 8 ขอให้เขียนทันเหอะ
>>921 +1000000000 มึงรู้มั้ยขนาดเล่มชิงเฟิง สุ่ยซินนางกำนัลของฮองเฮาที่ไม่เคยเห็นใครเป็นคู่แข่งไม่เคยคิดว่าใครจะสู้กูได้
แม้แต่เยี่ยนหงเทียนมันยังไม่เคยเห็นหัว ทั้งๆที่เยี่ยนหงเทียนฉลาดเป็นกรด+เป็นฮองเต้ คนแบบนี้อ่ะมึงกลับคิดว่า กู้อวิ๋นเป็นคนเดียว
ในแผ่นดินนี้ที่สู้นางได้ มึงคิดดูแล้วกันว่าขยันอวยขนาดไหน สวยเก่งเทพตัวโกงยังยอมรับผู้คนรักใคร่ แมรี่ซูเหี้ยๆกูเกลียดอะไรทำนองนี้
แบบว่าอวยจนบทคนอื่นดูโง่ ขนาดซูหลิงเป็นแม่ทัพเหี้ยอะไรอวิ๋นแม่งวางแผนรบแทบจะทั้งหมดประจำ ดูดความเก่งคนอื่นชิบหาย
>>930 กูชอบคาแรคเตอร์เยี่ยนหงเทียนนะ ฮ่องเต้หนุ่ม ฉลาด โหดเหี้ยม แต่ฮีดูโง่ไปเลยเวลาอวิ๋นมาอยู่ใกล้ๆ อีนางอวิ๋นก็คอยจะไปโผล่ในเรื่องชาวบ้านเพื่อแสดงตัวว่ากูนี่ล่ะนางเอก แทนที่นางเอกประจำเล่มไป คนเขียนมันอวยจนน่ารำคาญกูเลยไม่ชอบอวิ๋นไปเลย มีแต่คนชมว่านางเก่งนางฉลาด ก็ฉลาดอยู่ในเล่มตัวเองก็ได้เจ๊ ซูหลิงเป็นแม่ทัพประสาอะไรปล่อยให้ผู้หญิงออกความเห็นจนหมด พี่จับสลากเป็นแม่ทัพได้รึไง กูยังไม่เห็นว่าพระเอกจะเก่งหรือฉลาดตรงไหน เมียว่าอะไร จ๊ะ พี่เอาตาม น้องรองของบ้านก็เหมือนจะฉลาดนะ แต่บทน้อยเกินไป
ถ้าเล่มเพชรยอดบัลลังก์มันยังอวยอวิ๋นอีก....กูว่ากูคงไม่อ่านแล้วว่ะ รำคาญอีอวิ๋น
>>931 ยังคงอวยว่ะ มาขโมยซีนไม่น้อยจนกูแบบรำคาญแต่ไม่เยอะเท่าเล่มหมอจั๋ว นางเอก3คนกูชอบจั๋วฉิงกับชิงเฟิงมาก
อวิ๋นกูจะชอบนะถ้าเด่นแต่ในเล่มตัวเองนี้แบบมาขโมยซีนทุกเล่มกูเพลีย โดยเฉพาะยิ่งอวยว่าเทพเท่าไหร่
แย่งบทนางเอกแต่ละคนแค่ไหนกูยิ่งไม่ชอบ คนชอบบอกบทรักขุนพลจิกหมอน กูมองไม่เห็นความสมเหตุสมผลที่ตรงไหนเลยว่ะ
คืออวิ๋นควายเรื่องรักมานานมากกกกกก แต่อยู่ๆก็รักซูหลิงเฉยแบบเริ่มจากจุดไหนก่อนหน้ากูไม่เห็นอย่างเล่มแรกไปจูบเขา
แม่งยังไม่รู้ตัวว่าที่ทำไปอ่ะ ปกติใครจะทำถ้าไม่ชอบ งงตรงเนี้ย จูบซูหลิงท้ายๆเล่ม1 แต่เล่ม2-3 ก็ยังไม่รู้ว่ามีความรักว่ามีใครชอบ
คือไม่อยู่ในระบบความคิดนาง แต่อยู่ๆก็รักเฉย -*- กูสงสารซูหลิงนะเจออวิ๋น แย่งไปหมดจนฮีดูเป็นพระเอกสุดง่อยไปเลย
มีรุ่นลูกอีก กูคงเห็นอวิ๋นไม่ก็ลูกสาวนางแย่งซีนคนอื่นต่อไป ลูกรักคนเขียนขนาดนี้
>>932 เฮ่อออออออออออ แบบนี้กูอ่านปู้ปู้จิงชินต่อไปก็ได้ว่ะ นางเอกย้อนเวลาไปสิงร่างคนอื่นเหมือนกัน คนมารักเยอะเหมือนกัน แต่ไม่น่าหมั่นไส้หรือน่ารำคาญเท่าอีอวิ๋นเลย กลับกัน กูรักและสงสารนางเอกปู้ปู้จิงชินมากกกกกกกกกกกกก อยากให้นางได้รักกับคนดีๆที่ดูแลนางได้ แต่ก็นะ...//ยักไหล่
เห็นพวกมึงพูดถึงนิยายในเน็ตกันกุก็นึกได้ ไม่มีใครพูดถึงหมวดนิยายในเว็บแมวดุ้นก่อนหน่อยเรอะวะ จำได้ว่าเมื่อก่อนมันมีกิจกรรมแต่งนิยายสาวดุ้นด้วยนี่ ที่โปรโมทไอ้คนเขียนเรียลดรีมอะ
>>932 กูขอเห็นแย้งนะ กูชอบเล่มอวิ๋นสุดว่ะ ฝึกทหารแม่งโคตรฮา กูขำมันทุกบรรทัด
เล่มชิงเฟิงยอดบัลลังก์ กูแอบผิดหวังว่ะ จบแบบรวบรัดเร็วไป เหมือนคลี่คลายทุกอย่างเอาง่ายๆ เฮียเยี่ยนสนมแม่งมีเป็นร้อย กูล่ะสงสารอีนังสนมที่มันโดนเฉดหัวไปตำหนักเย็นแล้วต้องแอบคลอดมาก(สำหรับกูนางคือ นางเอก) คือ กูว่าฮีใจร้ายแล้วก็รักแบบลำเอียงไปหน่อย จู่ๆก็มารักชิงเฟิงทั้งๆที่แต่ก่อนเห็นเป็นของเล่นแก้เบื่อ กูว่ามันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่ พวกมึงอย่าว่ากูนะ แต่กูคิดแบบนี้จริงๆ รักของสองคนนี้แม่งเร็วไป ชิงเฟิงจู่ๆก็รักเพราะมีลูก ? ไหนที่ว่าจะแก้แค้นให้พ่อกับแม่ ? คือ กูว่าคาแรกเตอร์นางแม่งกลับลำแปลกๆว่ะ กูเลยไม่ชอบเท่าไหร่มันดูไม่สมเหตุสมผลชอบกล ถ้านางแผลหายแล้วกลับมาเริ่ดๆเชิดๆปั่นหัวฮ่องเต้ได้แบบว่าด้วยอาชีพนางสนมก็ว่าไปอย่าง แต่นี่กลับมาได้แบบเสียของชอบกล ลเท่าที่เห็นหน้าหายนี่มีประโยชน์แค่ให้คนอ้าปากค้างตอนไปชิงลูกคนอื่นมาเท่านั้นมั้งมึง...
เรื่องแย่งซีนอะไร กูว่ามันไม่ใช่ว่ะ ทั้งสามเรื่องมันผูกโยงกันอยู่แล้ว เล่มหมอจั๋วก็ต้องให้ อวิ๋นมาช่วยตามสถาณการณ์ เล่มอวิ๋นเองก็มีเรื่องของจั๋วกะชิงเฟิงมาแย่งซีนเหมือนกัน กูว่าก็ไม่ถือว่าแย่งซีนอะไรเลยว่ะ
กูอ่านชุดนั้นจบก็กลับมาซบเพียงแรกพบเหมือนเดิม กุว่าอ่านเพียงแรกพบสนุกกว่าตระกูลเพชรอ่ะ สามพี่น้องเพชรมันดีช่วงเริ่มๆหลังจากนั้นแม่งก็ออกทะเลไปไกลสุดสายตา แบบเรื่องนี้ไม่ต้องเอามาใส่ก็ได้เมิงง
>>937 ครือ....เล่มอวิ๋นที่มีฉิงกับชิงเฟิงมาเกี่ยวนี่ แต่มันไม่เด่นเลยว่ะ ฉิงแค่มาโฉบไปโฉบมา รอผ่าตัดช่วย และไอ้ฉากผ่าตัดก็ตัดฉับไปตอนอวิ๋นรอดตาย ไม่ได้แสดงความเก่งออกนอกหน้านางเอกอย่างอวิ๋น ชิงเฟิง ลูกตาย อวิ๋นเข้าวังไปหาสองสามครั้ง คุยกันแบบทื่อๆไม่ได้รักใคร่อะไรกัน พาหมอไปหา แล้วชิงเฟิงก็หายไป ไม่ได้น่าจดจำอะไร ส่วนเล่มของฉิง อวิ๋นเป็นตัวเสริมก็จริง แต่เป็นตัวเสริมที่เด่นกว่านางเอกชิบหาย บทของแม่นางอวิ๋นนี่แทบจะได้เพชรยอดขุนพลเล่ม 4 ด้วยซ้ำมั้ง ทุกเรื่องอวิ๋นจะต้องเข้าไปเกี่ยว ทุกเรื่องอวิ๋นจะต้องรอบรู้ ทุกเรื่องอวิ๋นจะต้องได้ชัยชนะ แล้วแบบนี้จะไม่ให้เอียนได้ไง
>>937 อ่อมันมารักไม่แปลกนะ มันรู้ว่าเป็นคนที่ช่วยมันไว้เท่ากับเป็นคนที่มันรักมาแต่ต้นแล้วด้วย กูว่าไม่แปลกเลยจุดนี้
เรื่องเฟิงกูว่ามันมีจุดเปลี่ยนที่เกิดจากเห็นในแล้วพระเอกก้แสดงให้เห็นไม่น้อยอย่างแรกคือกินยาพิษที่นางให้ รวมๆแล้วมันดูแลปกป้องทางอ้อมซะเยอะด้วย แล้วอีกอย่างยังไงอวิ๋นแม่งบทแย่งซีนบทอวยอ่ะ แล้วแต่คนมองนะ กูไม่ได้เป็นคนเดียวที่คิดแบบนี้ อ่านค.หหลายๆคนเป็นไปในทางเดียวกัน
ว่าคนเขียนดันอวิ๋นมากเกินไป มันไม่จำเป็นขนาดนั้นว่ะ แบบนี้แหละรำคาญ แต่กูก็ยังว่าเล่มนางสนุกสุดนะ ถ้าเอาแค่ความสนุก
แต่สงสารทุกบทในเล่มนางโดยเฉพาะซหลิง แม่ทัพจับฉลากมากๆโดนนางเอกแดกซีนเรียบ
ส่วนตัวกูชอบเล่มชิงเฟิงมากสุดว่ะ เนื้อเรื่องบางส่วนมันไม่ซ้ำกับสองเรื่องเเรกมากเท่าไหร่ อยากเรื่องฉิงกับอวิ๋นกูอ่านเเล้วรำคาญส่วนที่ซ้ำๆกันอ่ะ เเบบสืบคดีทองคำไรงี้ รู้สึกขี้เกียจอ่าน เเต่ตอนนี้กูอยากอ่านรุ่นลูกเหมือนกันโดยเฉพาะลูกฉิงกับลูกเฟิง กูว่าลูกฉิงคู่กับอีฮ่องเต้เด็กเปรตเเหงๆ ส่วนลูกเฟิงกูอยากรู้ว่าจะคลายปมยังไง ลูกอวิ๋นกูเฉยๆเเต่เสือกออกเป็นเล่มเเรกซะงั้น
พวกมึงไม่รู้อะไร อวิ๋นมันสามารถดูดสกิลคนรอบข้างมาได้เว้ย ส่งผลให้ทุกคนฉลาดน้อยลงไปอีกร้อยจุด ส่วนแม่ทัพนี่เขาจับสลากเอา คนได้เป็นต้องไปฝึกทำหน้าดุข่มขวัญศัตรูไปงั้นล่ะ
ใครใช้ kindle มั่ง
อยากรู้ว่าไฟล์มังงะสแกนพวก .pdf .jpg พวกนี้มันใส่เข้าไปเปิดอ่านได้ไหมอะ
ปกติหนังสือกุชอบซื้อแบบเล่มมาอ่านมากกว่า แต่มังงะหลังๆไม่ค่อยซื้อแล้ว จะอ่านในคอมก็เสียสายตา เลยกะจะลอง kindle
>>942 กูว่าเล่มอวิ๋นชิงเฟิง ก็โคตรแย่งซีนเหอะ เล่มสามจากกำลังลุ้นๆเรื่องปมคลายคำสาป แต่พอมีชิงเฟิงมา กลายเป็นทุกคนสนใจไปหมดว่าหล่อนลูกตายนะ หล่อนกำลังจะศัลยกรรมใบหน้า นางจะสวยแล้ว นางจะทำยังไงต่อไป กลายประเด็นนี้หมด หลังอ่านจบ ..... มึงว่าแบบนี้ไม่เรียกว่า แย่งซีนบ้างเหรอ กูถามหน่อย
>>929 มึงชอบเหมือนกูเลย สองคนนี้แม่งโคตรฮา เทียบกับพระเอกแม่งนิ่งสมชื่อ ศิลา ก้อนหิน.... กูว่าคาแรกเตอร์เรื่องนี้ตั้งชื่อได้สมตัวคาแรกเตอร์ดี ถึงจะดูแล้วมันเป็นชื่อง่ายๆก็เถอะว่ะ อย่าง ลูกหิน แบบนี้กูก็ชอบว่ะ เข้าใจง่ายดี (ศิลามันเลี้ยงเหมือนลูกสาว เลยได้ชื่อนี้สินะ 555)
>>947 ไม่นะ กูว่าตอนชิงเฟิงลูกตาย หมอมารักษา คือนางโผล่มาแค่นั้นแล้วก็จากไป คนอ่านก็จำได้แค่นั้นแหละ นางไม่ได้มีผลชี้เป็นชี้ตายอะไรของเรื่อง แต่อวิ๋นนี่คือ...นางโผล่ไปแก้สถานการณ์ให้คนนั้นคนนี้ตลอด เป็นกุญแจสำคัญในเล่มของคนอื่น เด่นเกินหน้าเกินตานางเอกประจำเล่มนั้น แบบนี้กูว่าแย่งซีน
โม่งไหนอ่าน อกเกือบหัก แอบรักคุณสามี แล้วบ้างวะ กูอวยแรงมาก แม่งถูกจริตกูด้วยมั้ง นิยายรักไทยที่ขึ้นหิ้งพวกมึงมีไรบ้างวะ เดี๊ยวกูตามอ่าน
>>950 เอาตามที่มึงพอใจเลยละกันโม่ง กูว่ามึงดูอคติกับอวิ๋นแปลกๆ แต่ก็เอาเถอะว่ะ คนเราคิดไม่เหมือนกัน กูแค่อยากบอกว่าในความคิดของกู มันไม่ได้เรียกว่าแย่งซีนอะไรขนาดที่มึงหงุดหงิดขนาดนั้น แค่สามคนมันเก่งดีกันไปคนละทาง เวลามีสถานการณ์ต้องออกมาช่วยกันแก้ อวิ๋นแม่งก็แก้ได้เพราะบทมันส่งไปแบบนั้นก็เท่านั้น มึงจะคิดว่าเป็นเด็กดันอะไรก็เรื่องของมึงก็ตามใจมึงเถอะ ที่แน่ๆซีรีส์นี้มาต่อยังไงก็ก็ตามต่ออยู่ดี ต่อให้กูคิดว่าคู่ชิงเฟิงมันรักกันไม่สมเหตุสมผลในสายตากูก็ยังคิดว่ามันมีดีให้ตาม เคมะ
มีเรื่องไหนของห้องสมุดแจ่มๆอีกมะ กูได้อ่านแค่มธุรสกับชุดโฉมงามบรรณาการ
>>953 คือเอาตอนนี้ที่เป็นดวงดาวแห่งความหวังก็คงเรื่อง ผลาญ (เซินซื่อหวางเฟย)ว่ะกระแสแรงจนทางค่ายแซงคิว
ซู่ซู่ ลูกเจ๊อวิ๋นอ่ะ เนื้อเรื่องก็มันส์ใช้ได้นะมึงลองไปอ่านดู ลงไว้1เล่มในเว็บห้องสมุด
>>952 ลางเนื้อชอบลางยาอ่ะนะ มองยังไงก็ไม่เหมือนกัน สำหรับกุบทอวิ๋นแย่งซีนและดันเกินไป กูอคติก็ว่าได้นะเพราะกูไม่ชอบบทที่ซูเท่าไหร่
แต่ชุดนี้รวมๆสนุกทุกเล่มว่ะ มีค่าพอให้ตามต่อไป ยันรุ่นลูก
>>952 อ่อคนที่ตอบมึงต่อไม่ใช่กูนะ เดี๋ยวจำเป็นคนเดียวกันกูค.ห>>942 กับ>>954 ถามว่ากูอคติมั้ยใช่ว่ะ
เพราะบทมันทำให้กูคิดแบบที่โม่งๆบางคนในทู้นี้+ทู้ก่อนๆคิด แต่คนชอบเยอะอยู่แล้วจะมีคนคิดลบมากก็ส่วนน้อยว่ะ ไม่ต้องใส่ใจ
กูเป็นส่วนน้อยนั้นแหละแบบเฟิงกูไม่คิดว่าแย่งซีนว่ะ คนอื่นมันมาต่อเป็นรอยเชื่อมบางๆ ไม่ใช่มาเด่นแย่งไปครึ่งเล่ม
>>952 กู >>950 เองนะ
กูขอโทษละกัน ยอมรับว่ากูอคติกับนาง เพราะอวิ๋นแม่งซูจริงๆ กูเห็นว่าคนเขียนดันและอวยนางออกนอกหน้ามากจนเล่มชิงหลิงจืดไปเลย ส่วนเล่มชิงเฟิงนางก็ไปแย่งซีนชาวบ้านเขา กลายเป็นตัวสำคัญในเรื่องไปอีก
ส่วนชิงเฟิง กูชอบการดิ้นรนเอาตัวรอดของนางว่ะ มันดูเป็นผู้หญิงที่เป็นมนุษย์อยู่จริงๆ ไม่ใช่เทพลงมาจุติเก่งทุกอย่างแบบอวิ๋น
รู้สึกว่าคนเขียนอวยอวิ๋นเกินหน้าเกินตาเหมือนกัน อ่านแล้วรำคาญนางจะขโมยซีนคนอื่นไปถึงไหนฟะ เล่มฉิงมีแค่ 2 เล่มจบก็น้อยกว่าชาวบ้านอยู่แล้ว อวิ๋นแม่งโผล่มาแย่งซีนไปอีกครึ่งเล่มกลบทุกคนหมดไม่เว้นแม้แต่พระเอกเล่มตัวเอง เรื่องความรักก็อ่านไม่อิน ผู้ชายทั้งเรื่องแทบจะมาหลงรักนาง ก็ไม่รู้ตัวไปครึ่งเรื่อง จู่ๆ มารักพระเอกเฉยเลย ได้ไงวะเนี่ย
แล้วตอนที่รู้สึกว่าอวยเว่อร์เลยๆ คือตอนที่ไทเฮาบรรยายตอนเห็นสายตาชิงโม่ว่าเทียบเคียงกับเยี่ยนเลย กับตอนที่อีตัวร้ายเล่มเฟิงบอกไม่เห็นใครอยู่ในสายตาแม้แต่เยี่ยนหงเทียน มีแค่ชิงโม่ที่คู่ควรเป็นศัตรูนาง คือแบบ เอามาเทียบว่าระดับเท่ากันหรือเหนือกว่าฮ่องเต้เลยเนี่ยนะ ทั้งๆ ที่เซ็ตติ้งจีนโบราณฮ่องเต้นี่โอรสสวรรค์ เป็นเจ้าชีวิต อยู่เหนือคนทั้งปวง แล้วระดับเยี่ยนก็ไม่ใช่กระจอกๆ แผ่บารมีซะขนาดนั้น เลยยิ่งรู้สึกว่าอวยอวิ๋นเกินไป
หลายคนบอกยอดขุนพลสนุกสุด แต่เจอความเว่อร์ของอวิ๋นเข้าไป แถมเรื่องรักยังไม่ทำให้อิน เลยกลายเป็นเรื่องที่ชอบน้อยที่สุดแทน
พวกฟุโดนจับขังเดี่ยวแล้วพวกเรา
แอดมินคืนความสุขให้จริงๆ
ช่วยแนะนำนิยายสนุกๆในเด็กดีหน่อยค่ะ แนวไหนก็ได้
>>961 เพิ่งไปอ่าน rabbit saga online ตอนแรกกูไม่สนใจเรื่องนี้เลย เพราะคิดว่าพลอตแนวออนไลน์ เบๆ ทั่วไป พออ่านๆไป มึงงงงง ตัวละครเรื่องนี้ลึกๆแม่ง จิต ทุกคน แบบภายในและภายนอก อ่านแล้วได้อารมณ์แนว thriller adventure ว่ะ ถ้าชอบเรื่องที่มีคาแรกเตอร์แนวดาร์กแฟนตาซีก็แนะนำว่ะ
อีกเรื่องตอนนี้ที่ดังๆติดอันดับ 1 หมวดแฟนตาซีก็ เซน จอมเวทอหังการ มั้ง แต่เนื้อเรื่องยังเพิ่งช่วงต้นๆ แถมคนเขียนจากเดิมมาวันเว้นวัน กลายเป็นเริ่มดองแล้วว่ะ กูว่าเรื่องนี้สนุกดี แต่พอรอเก้อบ่อยๆก็เซ็งเหมือนกัน
>>956 ยอมรับว่าอคติก็ดีแล้วมึง
>>958 ผู้หญิงบางคนก็แปลกเห็นผู้หญิงด้วยกันพอเก่งๆก็หมั่นไส้ พอผู้ชายเก่งหน่อยแม่งคิดว่าไม่เป็นไร สมเหตุสมผล เยี่ยนหงเทียนเก่ง ? กูว่าก็นะ มันหล่อ มันมีอำนาจ มันฉลาดอยู่นะ แต่มันง่อยตรงมีดีขนาดนั้นเสือกปกป้องคนที่สมควรปกป้องไม่ได้ ลูกตายแม่งก็หลายคน มีเด็กลูกในไส้คลอดอยู่ตำหนักเย็นแม่งก็ไม่รู้ไม่เห็นอีก กูชอบเรื่องที่นางเอกเก่งๆ ฉลาดๆ เทพกว่าพระเอกได้ยิ่งดี มากกว่า กูว่าสมกับอีตัวร้ายมันว่าละว่า เยี่ยนหงเทียนแม่งไม่อยู่ในสายตาเพราะมันฆ่าลูกเขาได้ตั้งหลายคน แต่เสือกปล่อยมันลอยหน้าลอยตาได้อยู่นั่นล่ะมาตั้งนาน 555555 ส่วนชิงโม่เพิ่งโผล่มาก็ใช้สมองและสองมือสืบหาหลักฐานคดีจนโค่นอำนาจที่หนุนหลังตัวเองได้จนตัวเองต้องหนีออกจากฉงเยว่ แถมยังมีแบคอัพเป็นถึงเอ้าเทียนเจ้าเกาะที่มีบารมีสายยุทธภพพอกันอีก เป็นกู กูก็ให้ราคาชิงโม่ดีกว่าเยี่ยนหงเทียนว่ะ
กูชอบนางเอกหรือตัวละครหญิงเก่งๆนะ แต่เก่งแบบอวิ๋นนี่มันเก่งไม่เผื่อแผ่ใคร เก่งไม่เกรงใจใคร เก่งอยู่คนเดียว ไอ้ที่เขาว่าฉลาดๆดูโง่ไปเลยเวลาอยู่ใกล้อวิ๋น ตัวอย่างง่ายๆก็ท่านแม่ทัพนี่ล่ะ พี่แกจับสลากได้มาชัวร์ กูยังไม่เห็นพี่แกจะสมเป็นแม่ทัพตรงไหน วางแผนอะไรให้ผู้หญิงทำหมด ทำเหมือนเรื่องนี้มีอวิ๋นฉลาดอยู่คนเดียว เวลาอวิ๋นวางแผนคนอื่นต้องฟังนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟ แล้วทุกอย่างจะสำเร็จแฮปปี้เอนดิ้งเองฮ๊าฟฟฟฟฟฟ
หนังสือที่เดินเกมให้มีคนฉลาดมันก็มีคนฉลาดในเรื่องอีกหลายคน เช่น game of throne งี้ พูดชื่อทีเรียนมา....คนตามอ่านแม่งยอมรับละ ไอ้นี่แม่งเก่งว่ะ แต่ก็มีคนแก้เกมกันไปกันมาใช่ว่าทีเรียนมันจะเก่งอยู่คนเดียวซะเมื่อไหร่ คนอื่นเขาก็คิดเป็น ฉลาดเป็นเหมือนกัน และทีเรียนอยู่ใกล้ใครก็ไม่ได้ดูดความฉลาดเขามาหรือทำให้คนรอบข้างโง่ มันเลยไม่น่าหมั่นไส้ไงมึง หรือมังงะเรื่องไททันที่มีนางเอกเก่งๆ แต่มิคาสะมันก็ไม่ได้เก่งที่สุด มีคนตั้งเยอะที่เก่งกว่า และมิคาสะ นางก็ประมาณตนเองเป็นว่ะ ไม่ใช่จะแส่หาเรื่องเข้าไปในทุกสถานการณ์แบบแม่นางอวิ๋น ไม่ได้คิดว่าทุกสถานการณ์รอกูอยู่ กูคือวีรสตรีที่จะมาแก้ไขปัญหานี้ให้ลุล่วงเองนะจ๊ะ
เยี่ยนหงเทียนกูยังไม่ได้อ่าน แต่ขี้เกียจอ่านละ ไปอ่านผลาญต่อยังสนุกกว่าอีก อันนั้นนางเอกเก่งกับฉลาดเหมือนกัน ยังไม่ได้อ่านกูก็แนะนำนะจ๊ะ
ตัวละครแมรี่ ซู แกรี่ สตูก็มักจะถูกหมั่นไส้ได้ง่ายอยู่แล้ว ไม่ใช่ผู้หญิงเก่งจะโดนหมั่นไส้หรอก ผู้ชายก็ด้วย ตัวละครเก่งเมพแล้วมีแต่คนชอบก็มี ตัวละครเมพแต่คนยี้ก็มีเยอะ
ซึ่งอวิ๋นนี่ครบสูตรแมรี่ ซูเลย สวย เก่ง ฉลาดเว่อร์ๆ ทุกคนรุมรักทุกคนลุ่มหลง ดาบในตำนานเลือกให้เป็นเจ้าของ สถานการณ์ต่างๆในเรื่องมีไว้ให้โชว์เทพแต่เพียงผู้เดียว ไม่แปลกที่จะมีคนหมั่นไส้
ปล. อวิ๋นก่อนย้อนเวลามา กูชอบคิดว่านางเป็นผู้หญิงล่ำๆถึกๆ ไม่สวย พอย้อนมาเลยได้ร่างสวยเป๊ะ ชดเชยปัจจุบันของนาง
เอ้า พิมพ์ยังไม่เสร็จกดส่ง โทษๆ
แต่การที่กูยังไม่ได้อ่านเพชรยอดบัลลังก์มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าอวิ๋นแมรี่ซูโครตๆ ทุกเหตุการณ์ถูกสร้างเพื่อให้นางโชว์เมพไปได้นะเธอ
เรื่องผลาญเปิดจองยังวะ กูเข้าไปอ่านตามคำแนะนำเมื่อวานแล้วติดหนึบ
แต่กูสงสัยว่าเว็บห้องสมุดนี่เขาไม่วางขายหนังสือตามร้านทั่วไปเช่นพวกซีเอ็ดหรือนายอินทร์เหรอวะ กูไปหาซื้อเห็นมีแต่เรื่องที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องเดียวเอง
กูขำว่ะ แมรี่ซูจะชายหญิงกูก็ไม่ชอบทั้งนั้นแหละ ยิ่งเขียนอวยอวดอ้างอย่างเทพี เทวดายิ่่งไปไกลๆกุได้เลย อ่ะนะๆ
อ่ออ่านครบ3เรื่องนะ อวิ๋นเนี้ยโครตพ่อโครตแม่ซู
>>967 ก็พวกที่เสือกไม่อ่านเล่มหลัก ตามแต่สปอย แล้วใช้อคติเฮโลตามคนอื่นไงมึง กูว่ามึงไปอ่านให้ครบๆก่อน ถ้ามึงไม่อ่านต่อ ก็ดีเลยมึง มึงก็ไม่ต้องติแล้ว มึงไม่ต้องอ่านน่ะดีแล้ว เดี๋ยวอคติในใจจะเผาผลาญมึงมอดหมด
กูจะบอกให้ในบรรดาฮ่องเต้ที่กูเคยอ่านมาเกือบทั้งหมด การวางตัวของเยี่ยนหงเทียนแม่งง่อยที่สุดแล้วสำหรับกู มีอำนาจแต่ใช้ทำหอยอะไรไม่ได้ รักลำเอียง (ตอนจบนี่กูด่าเลยว่า เลว แล้วพวกสนมที่มึงเคยได้ไปล่ะ ส่งกลับบ้าน ถูกขังในตำหนัก แม่ง ถ้าชิงเฟิงมันไม่มีพี่น้องเป็นหมอจั๋วกับชิงโม่ มันจะหันมามองมึงให้น้ำหนักแล้วสนใจมึงมั้ยกูถามหน่อย) ถ้าเปลี่ยนนางเอกจากชิงเฟิง เป็นนางเอกเรื่อง ว่าด้วยอาชีพนางสนม รับรอง ฮ่องเต้แม่งโดนนางเอกด่าสารเลวไปสิบรอบแล้วมึง ไม่หน้ามืดตามัวอ่อนแอรักหรอก
ไปอ่านผลาญของมึงไปเถอะ เพราะ กูอ่านตัวอย่างแล้วคิดว่า เดี๋ยวนางเอก ผลาญ แม่งคงแมรี่ ซู กว่าอวิ๋นซะอีกว่ะ มึงคอยดูเลย
ความจริงกูไม่ได้อะไรกะอวิ๋นเท่าไหร่นะ แต่กูแค่ว่ามันเกลี่ยบทดีแล้วในสายตากู แต่กูเห็นพวกมึงติๆ เนี่ย กูรำคาญ เพราะเหตุผลกะโหลกกะลามาก ว่า ไม่ชอบเพราะหมั่นไส้ ยกทีเรียน GOT มาเทียบ กูว่ามึงควรจะยก แม่มังกร ที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันมาเทียบนะ สัส กูว่ามันไม่แฟร์ (แม่มังกรนี่ระดับ แมรี่ซูยังอายมั้ง ตอนนี้)
สรุป กูแค่เห็นต่างว่า ในสายตากูมันไม่ได้เว่อร์อะไรนักหนา มีเรื่องอื่นที่ยิ่งกว่านี้อีกเพียบ ถ้าได้บทสายบู๊ นางเอกแม่งก็ประมาณนี้หมดล่ะว่ะ (กูคงเข้าใจไม่ผิดใช่มั้ย ที่คนแต่งมันจงใจให้สามสาวเป็น สามสาวสามมุม ดีคนละทาง ? หนึ่งบู๊ หนึ่งบุ๋น หนึ่งสกิลสาวงาม ในเมื่อมันมีคนที่ต้องออกโรงบู๊ อีกสองสาวมันจะโผล่มาทำส้นอะไรได้) มึงลองไปดูนะนางเอกนิยายจีนสายบู๊ เรื่องอื่นแม่ง โกงกว่านี้สิบเท่า กูว่ายังคิดว่าน่าหมั่นไส้กว่าอีก อย่าง ตำนานรักเหนือภพ ชายาสะท้านแผ่นดิน ลำนำจอมนาง แปดสามี ฯลฯ โคตรพ่อโคตรแม่ซูของแท้ อีอวิ๋นนี่แม่งเด็กน้อยไปเลยมึง
คือเข้าใจแหละว่าบทอวิ๋นมันบู๊ มันสืบคดี มันเอื้อให้เด่นกว่าสายบุ๋น แต่อย่างน้อยมึงช่วยเด่นแค่ในเล่มตัวเองได้มั้ย คือแทนที่เล่มฉิงจะเน้นโฟกัสฉิงชันสูตร แต่ต้องแบ่งมาให้อวิ๋นสืบคดี คือมันน่าจะมีวิธีเล่าที่ทำให้อวิ๋นเด่นน้อยกว่านี้ในความรู้สึกอะนะ
ส่วนเยี่ยน กูไม่คิดว่ามันเป็นคนดีแต่แรกอยู่แล้ว ที่จริงลูกคนอื่นๆ ที่ตายก็อาจจะรู้อยู่ แต่ไม่แคร์ หรือรอเวลารวบตัวการใหญ่ก็ได้ อันนี้ไม่รู้ แต่เรื่องเฟิงอะ เยี่ยนมันสนตั้งแต่นิสัยพยศของเฟิงแล้ว แถมในคืนถวายตัวตอนที่รู้ว่าเป็นคนเดียวกับที่ช่วยชีวิตตัวเอง รู้ว่าตัวเองจำผิดระหว่างชิงหลิงกับชิงเฟิง ก็สนตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว เพราะเป็นผู้หญิงที่จำฝังใจมานาน เพียงแต่เข้าใจผิด ไปจำผิดคนแทน
ส่วนเรื่องผลาญกูอ่านไม่รอดเหมือนกัน รู้สึกจงใจขายความสะใจที่ชาตินี้นางเอกสามารถตลบหลังพวกตัวร้ายได้ มีอะไรมานางเอกรับมือได้หมด (ถึงจะอธิบายว่านางรู้เหตุการณ์แล้วก็เถอะ) ถึงกูจะบอกว่ารำคาญอวิ๋น แต่อย่างน้อยกูก็อ่านจบอะนะ แต่คงไม่ได้เอามาอ่านใหม่บ่อยเท่าอีกสองเรื่องในชุด ไอ้เรื่องที่ยกมาอย่างชายาสะท้านแผ่นดี แปดสามี ฯลฯ นี่อ่านไม่รอดซักเรื่อง
(ส่วนแม่มังกรนี่ไม่หมั่นไส้ว่ะ เพราะนางอาศัยความช่วยเหลือจากคนอื่นๆ รอบตัวหลายคนมาก บางทีถ้าไม่มีคนช่วย นางมีเหวอ มีเงิบ ไม่ก็ตายไปหลายรอบแล้ว เลยไม่รู้สึกนางเก่ง ฉลาด อะไรขนาดนั้น)
แม่มังกรเนี่ยนะซู ถุย แม่งแค่เด็กเล่นสร้างบ้าน คิดว่าตัวเองถูกที่สุด ดีที่สุด ทำอะไรก็ได้ละวะ คิดจะทำตามความต้องการของตัวเองไม่ดูโลกเลย ในหนังสือชีโดนกองทัพเจ้าของทาสรุมจนต้องยอมสงบศึก แต่งงานกับเจ้าของทาสและหยุดการปลดปล่อยทาส มังกรไม่ช่วยอะไรเลย
เดเนริสเป็นตัวแทนของสาวน้อยช่างฝันเปี่ยมอุดมการณ์คิดว่าสามารทำได้ทุกอย่าง สุดท้ายต้องเจอกับความจริงว่ากำลังของคนมันมีขีดจำกัด เธอคิดเปลี่ยนโลกแต่โลกไม่เปลี่ยนเพราะความถูกต้อง"ที่เธอเชื่อ"หรอกนะ แถมโลเลตายห่า ตอนแรกบอกจะชิงบัลลังก์เหล็ก แต่ไม่เห็นทำอะไรนอกจากเล่นสร้างเมืองในอีกทวีปหนึ่ง ตกลงมึงจะปกครองที่ไหนกันแน่
>>973 มึงกลับไปอ่านเพชรคทาใหม่ แล้วช่วยตอบกูที ว่ากูเข้าใจไม่ผิดใช่ป่ะ ที่อีอวิ๋นมันมาสืบคดีช่วย เพราะหมอจั๋วมันทำด๋อยอะไรเองไม่ได้เลยต้องขอความช่วยเหลือเพื่อนตรงๆ จนต้องเข้ามามีบทในเล่ม ?
แล้วเล่ม เพชรบัลลังก์ที่พวกมึงว่าอีอวิ๋นนี่มันแย่งซีน มึงไปนับหน้าดูยัง กูว่า หมอจั๋วออกเยอะกว่าอวิ๋นซะอีกนะ เพชรบัลลังก์เนี่ย พวกยังไม่อ่านแต่ด่าก็ลองไปอ่านดูก่อนนะจ้ะ
แล้วสุดท้าย สำหรับพวกที่อวย เยี่ยนหงเทียน กูก็แค่มองอีกมุมว่า มันไม่ใช่พระเอกที่ถือว่าใช้ได้เท่าไหร่ในสายตากู เพราะ มันง่อยเรื่องบริหารอำนาจในมือ ขนาดที่ลูกตัวเองตายไปหลายศพ ยังจัดการอะไรไม่ได้ ลูกน้องในสังกัดเหมือนจะดีก็ง่อยพอกัน สุดท้ายก็ต้องพึ่งหมอจั๋วกะชิงโม่มาเป็นตัวช่วย ในสามเพชรนางเอกที่กูชอบที่สุดคือ หมอจั๋ว เยี่ยนหงเทียนนี่ตั้งแต่เล่มเพชรคทาแล้วที่คิดว่ามันง่อย ถ้าหมอจั๋วไม่คิดแผนให้ชิงเฟิงเอาตราปั๊มไทเฮามาโบ้ยความผิด โหลวซี่เหยียนแม่งก็คงติดคุกตายไปแล้ว (ไหนว่ามองเฮียโหลวซี่เหยี่ยนเหมือนน้องชาย แต่ง่อยขนาดมาเอาตัวไปตอนวันแต่งงานได้ลงคอนะ = = )
>>955 มึงรู้ตัวว่าเป็น มึงเป็นส่วนน้อย มึงก็ต้องทำใจรับการโต้กลับจากคนอื่นที่ไม่เห็นด้วยกะมึงนะโม่งนะ โตๆกันแล้ว กูอยากบอกมึงแค่นี้ล่ะ ขนาดมึงยังบอกเลยว่าคนชอบมันมีมากกว่า กูก็แค่โม่งที่ผ่านมาแล้วอยู่ในกลุ่มนั้น
การที่กูมาโต้แย้งมึง ไม่ใช่ว่ากูอยากหาเรื่องอะไร กูแค่อยากแสดงความเห็นในส่วนของกู มึงจะรับหรือไม่รับก็เรื่องของมึง แต่มึงต้องจำไว้ว่า บางทีที่มึงนินทาสนุกปากแบบอคติส่วนตัว คนอื่นที่ไม่เห็นด้วย แล้วอยากโต้ตอบก็มีเหมือนกัน
เอาเป็นว่ากูพิมพ์อะไรที่ทำให้พวกมึงฉุน กูขอโทษละกัน ภาษากูมันห่ามเป็นธรรมชาติ พวกมึงจะโกรธก็ไม่แปลกหรอก
>>976 กูงงนิดหน่อยว่ะไม่ได้ค้านอะไรมึงนะแค่แย้งในความเห็นตัวเอง แล้วก็บอกว่ากูมองแบบนี้คือกูไม่ยอมรับตรงไหน กูไม่ได้เชโกธรด้วย ไม่รู้ไมมึงคิดงั้นนะ กูตอบปกติ และไม่คิดว่ามึงตอบระคายใจกูด้วย กูว่ามึงคิดแบบนี้เพราะรู้สึกเองรึเปล่า กูเข้ามาอ่านตอบงงตั้งแต่มึงบอกว่าฝ่ายชายซูคนไม่ด่าแล้วว่ะ มันไปจุดนั้นได้ไง
>>976 ต่ออีกนิด กูคือ >>977 >>955 >>942 >>937 >>977 ขอตอบเพิ่มเพราะมึงเพราะมึงชี้ที่กู ไม่รู้ว่าเถียงไรกันนะ
แต่กูงงคำพูดมึงเช่น โตๆกันแล้ว ค.หกูทุกอัน กูไปแสดงจุดไหนที่เป็นเด็กว่ะ ไม่ใช่ไม่ยอมรับความคิดเห็นมึงนะแค่ไม่มองแบบนั้นแล้วแย้ง
กูขอใช้คำพูดมึงนะ กูแสดงความเห็นในส่วนของกู มึงจะรับหรือไม่รับก็เรื่องของมึง คือกูไม่ได้ไม่ยอมรับกูก็แสดงความเห็นของกูเช่นกัน
ไอโกธรๆนี้คืออะไรว่ะ ถ้ากูเข้าใจผิดกูขออภัยล่ะกันแต่อ่านจากมึงมึงตะลุมบอลกับคนอื่นกูรู้สึกว่ามึงโกธรว่ะ
แม่มังกรนี่ซูเหรอวะ กูว่าไม่นะ เจ๊แกไม่ได้ฉลาดมากมายอะ แค่สาวน้อยอินโนเซนส์ดวงดีนิดหน่อยตรงที่มังกรมันฟักไข่ออกมาเป็นตัวได้ คนเลยยกย่องนาง แต่จริงๆไม่ได้ฉลาดเลย
ที่กูพิมพ์ในคห. >>965 กูก็ตอบคห. >>963 อะ ว่าจะชายจะหญิง ถ้าตัวละครมันเก่งออกนอกหน้าชาวบ้านเขาจนกลายเป็นความซู คนก็หมั่นไส้กันทั้งนั้นล่ะ ไม่ได้เกี่ยวว่าเป็นหญิงเก่งแล้วคนจะไม่ชอบ ข้าใจที่กูต้องการสื่อปะเนี่ย
โอเคๆ กูจะหาเพชรยอดบัลลังก์มาอ่านละกัน จะได้ไม่ลำเอียงด่าอวิ๋น แต่กูอ่านทั้งเพชรยอดคทา ทั้งยอดขุนพล ฉิงไม่เด่นในการเป็นตัวเอกจริงๆ มันเอื่อย มันเฉื่อย ไม่น่าจดจำมากเท่าตอนอวิ๋นโผล่มาในเรื่องว่ะ
เออ อีกนิด ที่กูยกทีเรียนมาเพราะมันเข้าใจง่ายสุดแล้วว่าไอ้นี่ฉลาด แต่ทีเรียนไม่ได้ฉลาดคนเดียวจนคนอื่นโง่หมดนะเว้ย มันยังมีไทวิน มีมาจอรี่ มีก๊กอื่นๆที่แก้เกม เล่นงาน ตลบหลัง ไม่ได้เอาความเก่งกาจเก็บไว้กับตัวเองหมด ทำอะไรต้องสำเร็จตลอดแบบแม่นางอวิ๋น
กูจะไม่พูดถึงอวิ๋นอีกแล้วละกัน ลาก่อย ขอโทษด้วยที่กูลบหลู่ตัวละครที่มึงรัก บัยยยย
เดเนริสไม่ได้เป็นสาวฉลาดว่ะ กูว่านางออกจะโง่+โลกสวย+มั่นใจตัวเองแบบผิดๆด้วยซ้ำ ทีแรกคนของคาลโดโกรเคารพเจ๊แกเพราะเป็นเมียหัวหน้าเฉยๆ ได้สามีดี ดวงเลยเฮงตลอด ตัวเองไม่ได้มีพาว มีสติปัญญาจะไปปกครองชาวบ้านเขาได้หรอก แค่คิดว่าตัวเองโดนพี่ชายกดขี่มาตลอดเลยไม่อยากให้ใครมาโดนกดขี่ พอเจ๊แกได้มังกร+มีกองกำลังก็เลยไปทำอะไรที่มันเกินตัว ทำอะไรไม่คิดเรื่องผลที่ตามมา ถึงมีกองทัพและคนที่ยอมรับใช้ถวายหัว แต่เจ๊แกยังอ่อนอยู่ว่ะ ยังไม่สามารถจะสู้รบกับใครในเรื่องได้เลย คิดตื้นๆเกินไป ไทวินก็ยังเห็นเป็นแค่เด็กน้อย ไอ้พวกเวสเตอรอสก็เขี้ยวลากดินกันชิบหาย เจ๊แกจะเอาอะไรไปสู้เขา มีสิบกองทัพ สิบมังกรก็ไม่ช่วยว่ะ แถมมังกรจะเป็นปัญหากับเดนี่ด้วยซ้ำเพราะควบคุมไม่ได้
กูกำลังจะข้ามาถามเรื่องgotอยู่เลยแต่กูไม่ได้ถามเรื่องซูไม่ซู
คือกูอ่านเล่มสามจบแล้วรู้สึกงงว่าทำไมคนหลายคนแม่งอวยซานซ่าจังวะ แม่งบอกว่าซานซ่าฉลาดอย่างงั้น ซานซ่าดีอย่างงี้ กูยอมรับนะว่าแม่งก็เก่งขึ้นนิดนึงแต่ไม่ได้ฉลาดเลยยยยยย กูขัดใจมากเวลามีคนอวยนางว่านางฉลาดสุดๆเมก้าเครฟเวอร์ อาร์ยากากมีกี่ชีวิตก็ไม่รอดเพราะทำตัวโง่(สัส มึงหมิ่นน้องอาร์ยากู)
ซานซ่าแม่งบทเหี้ยมาตั้งแต่แรกแล้วป่ะวะที่หลงผู้ชายจนขายพ่อตัวเองให้ราชินี จนเน็ดโดนแบบนั้นอ่ะ พอตอนหลังเลยไม่ไว้ใจใครต้องทำตัวอ่อนกากเพื่อให้ตัวเองรอดแต่ถามจริงซานซ่ามีปัญญาไปสู้อะไรใครได้มั้ย(ในแง่การเมือง) ไม่มี! มีปัญญาสร้างสมบารมีแบบมาเจอรี่มั้ย ไม่มี! มีปัญญาหนีออกจากคิงส์แลนดิ้งมั้ย ไม่มี! อยู่เป็นตัวประกันกากๆให้เค้าเอาไปปู้ยี่ปู้ยำอยู่นั่นจนแดนเหนือเกือบตกเป็นของแลนนิสเตอร์มึงมีปัญญาทำอะไรได้บ้างมั้ยย ไม่! ถ้าไม่ใช่เพราะคู่แต่งงานมึงคือทีเรียนมึงเสร็จไปนานละ
ที่ซานซ่าทำอยู่ทุกวันคือการทำตัวให้รอดไปวันๆไม่ใช่หรอวะ ไม่ได้ฉลาดสัสจะตลบหลังใครได้ซักคน คิดจะใช้ประโยชน์จากใครยังทำไม่ได้เลยมีแต่โดนใช้ประโยชน์ซะเอง ขนาดอยู่เป็นตัวประกันจะไม่ไว้ใจใครแล้วนะแต่พอมาเจอรี่หว่านล้อมหน่อย ไอเหี้ย เชื่อใจเค้าเฉยเลยเว้ยจะไปไฮการ์เด้นกะเค้าอยู่แล้วอ่ะ เค้าเสนอจะให้แต่งงานกะใครก็เอาไม่ได้คิดเลยว่ามึงแทบจะเอาแดนเหนือใส่พานถวายให้ไทเรลอยู่แล้ว วันๆคิดแต่ฉันจะเป็นภรรยาที่ดี จะเป็นแม่ที่ดี ทั้งๆที่พี่มึงเค้าสู้รบเพื่อชิงตัวมึงอยู่อีห่านี่ยังนั่งฝันหวานถึงไฮการ์เด้นอยู่เลย อีดอก ตอนที่เซอร์ดอนทอสเสนอตัวจะช่วยแทนที่จะใช้ประโยชน์จากมันให้ช่วยสืบข่าว หรือวางแผนซ่องสุมกำลังหรืออะไรก็ได้ อีห่านี่เค้าไม่ทำไรเว้ย เซอร์ดอนทอสบอกให้รอเด๋วอีกไม่นานกูพากลับบ้านนะจ๊ะ ซานซ่าก็รอ วันๆเอาแต่สวดมนต์กับรอ แล้วก็พูดโกหก กูถามจริงแบบนี้มันฉลาดตรงไหนวะ ไอที่อวยๆกันเนี่ยมึงได้อ่านบทของซานซ่ามั้ยวะว่ามันคิดอะไรบ้าง มันไม่มีปัญญาเอาตัวรอดเองหรือคุมใครได้เลยด้วยซ้ำ ความคิดจะใช้ประโยชน์จากคนอื่นก็ไม่มี แม่งก็แค่สาวโลกสวยทั่วไปทำไมมันถึงได้ถูกอวยเป็นตัวละครฉลาดอันดับต้นๆของเรื่องได้
กูว่าอาร์ยาในหนังสือไม่ใช่เด็กฉลาดอะไรมากนะ(แม่งเพิ่ง 10 ขวบเองมั้ง)แถมใจร้อนอีก แต่พูดเลยว่าซานซ่าฉลาดได้ไม่เท่าขี้ตีนอาร์ยาแน่ๆ ทำไมเอามาบอกว่าซานซ่าเทพอาร์ยากากได้วะ
ซานช่าคนอวยเพราะนักแสดงน่ารักมากกว่ามั้ง แต่บทนางจริงๆน่าตบกระโหลกชิบหาย ที่ฉลาดน่าจะหมายถึงฉลาดเอาตัวเองรอดมากกว่า ต้องเอาใจอีจอฟฟรีย์ไม่งั้นโดนสั่งฆ่า ได้สามีดีอย่างทีเรียน (อันนี้กูอวย ดีงามมาก) แค่ปกป้องตัวเองก็เต็มกลืนแล้ว
ส่วนเรื่องงัดกับพวกตัวใหญ่ๆในเรื่อง นางไม่มีปัญญาหรอก ยิ่งกว่าเดเนริสซะอีก ไม่มีพรรคพวก ไม่มีอำนาจ ไม่มีอะไรหนุนหลัง ไม่คิดหาประโยชน์ กูได้แต่หวังว่านางจะลุกขึ้นมาสู้แบบพี่น้องนางบ้าง แบรน อาร์ยา ร็อบ จอน ริคคอนมันยังลุกมาทำอะไรเพื่อตัวเองกับเพื่อครอบครัวเลย
ถ้าซานช่าเปลี่ยนแปลงจากอีสาวโลกสวย กูคิดว่านางน่าจะคล้ายเซอซีว่ะ คือทำทุกอย่างเพื่อตัวเองเท่านั้น พี่น้อง ครอบครัวช่างหัวแม่ง
ใครมันอวยซานซ่าว่าฉลาดวะถามจริง กูว่าโง่ที่สุดในเรื่องละแม่ง
อีกตัวที่กูเบื่อเหลือเกินคือเดนี ก็แค่สาวน้อยช่างฝันที่เสือกมีมังกรสามตัว เล่มห้านี่รำคาญนางและดาราริโอของนางมากเมื่อไหร่มึงจะหยุดเพ้อเช่อร์แล้วรีบไปเวสเทอรอสซะที กูสงสารบาริสตันเดี๋ยวแม่งแก่ตายห่าก่อนได้ดูมังกรคืนบัลลังค์
>>986 พันทิปเลยมึงอวยกันเต็ม กูว่าเพราะนักแสดงน่ารัก อารมณ์แบบน้องสาวคนดูคนเลยอวย เคยอ่านวิเคราะห์บ่อยๆ มีคนคิดว่านางจะเป็นคนในคำทำนายที่จะโค่นเซอร์ซีด้วยนะ แต่กูไม่เคยคิดแบบนั้นเลยว่ะ 555 กูว่าตามคำนาย ผู้หยิงที่สวยกว่าสาวกว่านั้น มันน่าจะเป็น มาเจอรี่ ไม่ก็ แดเนริส มากกว่าซานซ่า
มีคนอวยซานช่าฉลาดด้วยเหรอ เห็นอวยทีเรียน เจมี่ ไทวิน มาจอรี่ ไอ้นิ้วก้อยว่าฉลาดกันนะ เซอร์ซีกูให้ความฉลาดอยู่ระดับเอาตัวรอดและมากพอที่จะวางอำนาจใส่คนอื่น มาเสียคนตอนตามใจลูกชายนี่ล่ะ
>>987 กูก็ไม่คิดว่าจะเป็นซานช่าว่ะ นางดูโง่เกินกว่าจะทำอะไรยิ่งใหญ่ ทำได้แค่เอาตัวเองรอดไปวันๆ กูก็คิดว่าจะเป็นมาจอรี่เหมือนกัน (แต่ถ้าเป็นบริแอนน์ขึ้นมานี่ฮาเลยนะ 555555555) แต่ก็ไม่แน่ซานช่าอาจจะหยิบชิ้นปลามัน มาตอนเขารบกันเสร็จแล้วตั้งตัวเป็นควีนเองเลย
เซอร์ซี จริงๆแล้วเป็นอีสาวเอาแต่ใจบ้าอำนาจมากกว่า เกิดมาก็มีอำนาจชี้เป็นชี้ตายคน เจ๊แกเลยเบ่งได้เต็มที่เพราะบารมีพ่อ ไม่ได้ฉลาดที่จะไต่เต้ามาจากระดับล่าง แนวๆว่าเกิดมาเพื่อเป็นควีนเลย นางเลยเกลียดคนที่จะมาทาบรัศมีอย่างมาจอรี่ แถมมีเรื่องคำทำนายที่ว่าจะมีผู้หญิงสาวกว่าสวยกว่ามาโค่นล้มตัวเอง เจ๊แกเห็นเป็นมาจอรี่ก็เกลียดหนักเข้าไปใหญ่ แทบไม่เห็นซานช่าอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ
เหมือนในแฮรรี่พอตเตอร์ ที่คำทำนายบอกว่าเด็กเกิดวันนี้ๆจะมาฆ่าลอรด์ แล้วเสือกมีแฮรรี่กะเนวิลที่เกิดวันเดียวกัน ลอรด์มองข้ามเนวิลปัย แต่เนวิลก็แทงนากินีตายนะ ถือว่าฆ่าไปหนึ่งหน่วยรึเปล่าว่ะ
กูเจอในเพจgame of thrones th แม่งอวยซานซ่าออกนอกหน้ามาก บอกฉลาดพูด ฉลาดวางตัว กูไม่เห็นแม่งจะฉลาดตรงไหนโดนมาเจอรี่บอกว่า เด๋วกูให้แต่งกะพี่กูนะ มึงจะได้เป็นเลดี้ไทเรลแห่งไฮกาเด้นไง ซานซ่าก็หัวใจหลุดไปไฮการ์เด้นละ อิห่า ไหนวะที่ว่าฉลาดวางตัว ไม่ไว้ใจใคร แค่ฝั่งไทเรลทำดีด้วยนิดหน่อยก็ยอมเค้าละ นี่คือฉลาดหรอวะ ควยๆ แล้วนางโลกสวยมากๆวันๆเอาแต่สวดมนต์ ไปสวดให้พ่อมึงนู่นที่ตายห่าเพราะมึงอ่ะ
แล้วแม่งมีการบอกว่าเพราะซานซ่าเค้าไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นเลยไม่คิดจะทำอะไร โห น้อยไปสิ มันเคยคิดจะผลักอิจอฟตกปราสาทแล้วด้วยซ้ำไปแต่มันไม่มีปัญญาทำตะหาก ไม่ใช่ว่าไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นแสนดีอะไร ในหนังสือมันก็บรรยายอยู่ว่าซานซ่าแม่งแช่งชักหักกระดูกอิจอฟขนาดไหน ภาวนาให้อิจอฟตายขนาดไหน นี่คือคนไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นหรอวะ อินี่มันไม่มีปัญญาไปสะกิดตีนใครเค้าตะหากเพราะกากไง หลอกด่าใครยังทำไม่เป็นเลย อวยซะจนออกนอกหน้าเลยนะ
กูเห็นด้วยที่มันจะอยู่ในเกมไปอีกนานเพราะแม่งไม่อยู่ในสายตาใครไง เลยไม่มีใครคิดกำจัดมันแถมยังหาทางใช้ประโยชน์ได้อีกเยอะจะกำจัดทิ้งทำไมวะ ที่อยู่นานไม่ใช่เพราะเก่งอย่างไทวินหรือโอเลนน่านะ แต่แม่งไม่มีใครเค้าแลตะหากเลยอยู่นาน ถ้าหัดพัฒนาตัวเองบ้างก็คงจะดีแต่กูว่าคงยาก ขนาดพ่อตายไปมันยังไม่เลิกโง่ โลกสวย ฝันล้มๆแล้งๆว่าจะได้แต่งเข้าตระกูลไทเรล จะเป็นเลดี้ อิดอก ที่มึงควรทำคือสร้างบารมีให้ตัวเองเว้ย ไม่ใช่จะมาทำตัวเป็นเจ้าหญิงโลกสวย
แล้วเสือกมาเปรียบกะอาร์ยาอีกกูรู้สึกทนไม่ได้ มึงเอาตัวละครที่โง่ที่สุดในเรื่องมาเปรียบกะอาร์ยาได้ไงวะ คืออาร์ยาแม่งก็ไม่ได้ฉลาดชิบหายหรอกแต่มาบอกว่ากากกว่าซานซ่านี่หมิ่นมากๆ เด็กนี่แม่งเอาตัวรอดมาได้ขนาดนี้แม่งบอกว่าอาร์ยามีกี่ชีวิตก็ไม่เหลือ(เคืองหนักมาก กูขอโทษที่กูหยาบและฮาร์ดคอร์แต่กูอดโมโหไม่ได้ที่แม่งเอามาเปรียบกะอาร์ยา กูรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแฟนบอยคลั่งโง่ๆเลยแต่เรื่องนี้กูขอเถอะ แถมเนื้อหาในหนังสือก็ไม่มีตรงไหนที่ซานซ่าฉลาดซักครั้งเอาที่ไหนมาพูดวะว่านางฉลาด)
ปล.กูอยากไปโพสในเพจมากแต่เดี๋ยวโดนตามด่า คนกดไลค์คอมเม้นแม่งมีตั้งเจ็ดสิบกว่าคน นั่นแหละจำนวนคนที่จะมาด่ากู
ที่โวลดี้มันเลือกแฮร์รี่เพราะเป็นเลือดผสมเหมือนกัน เลยมีฐานะเท่าเทียมกัน ไม่ได้เลือกเนวิลล์เพราะเนวิลล์เป็นเลือดบริสุทธิ์ ต่างจากตัวเอง
กรณีนี้ก็คงเหมือนเซอร์ซีมั้ง มองแต่คนที่มีฐานะทัดเทียมกับตัวเองอย่างมาจอรี่ว่าเป็นศัตรู มองข้ามสิ่งที่อยู่ต่ำกว่าหรือเหนือกว่าไป ก็ต้องมาดูกันทีหลังว่าซานช่าจะเป็นผู้มากำจัดเจ๊แกทีหลังรึเปล่า
แต่กูให้โอกาสซานช่านะ กูรออยู่ว่าเมื่อไหร่นางจะลุกมาเคาน์เตอร์แอคแทคซักที ใช้ความเป็นหญิงให้เกิดประโยชน์แบบเจ๊เซอร์ซี กระโดดเข้ามาเล่นเกมชิงบัลลังก์นี่เลยอย่ามัวแต่หนี แล้วก็ฆ่าอีนิ้วก้อยซะ คนดูจะปรบมือให้แล้วตั้งเธอเป็นวีรสตรีประจำเรื่องแน่นอน
>>995 กูว่านิ้วก้อยน่าจะจบที่มือซานช่านี้แหละ หรือไม่นางก็ตายห่าแบบไร้ค่าด้วยมือนิ้วก้อยและคนอื่นๆ
แต่ใครจะรู้สักวันนางอาจจะพลิกมานำเกมส์ก็เป็นได้ แต่ตอนนี้คือยัง 5555
>>972 กูว่าคนไม่ชอบเขาก็มีเหตุผลของเขานะ มึงชอบก็มีเหตุผลของมึงไปรำคาญเพราะเขาคิดไม่ตรงกับมึง
จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ที่มึงไม่เห็นด้วย กูว่าออกจะแปลกไปหน่อยนะ อ่านแล้วเก็บมาซีเรียสเปล่าประโยชน์มากๆ
ที่เขาไม่มองไปทางเดียวกับมึง
ยกยอดไปคุยกระทู้หน้าละกัน
>>>/subculture/2008/
ปิดกระทู้
...
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.