คือ กุว่าถ้าเจอแบบนั้น >>401 มึงควรตัดเขาให้ขาดนะ สำหรับกู กุว่ามันช่วยเขาได้ คือ กูขอ เควาย กูตรงข้ามกับมึง คือ กูเป้นเหมือนอีกฝั่ง กูไม่รู้ว่า สิ่งที่กูรู้สึกคือความรักมั้ย สมัยก่อนกูเคยเจอคนที่แบบ เหี้ย แม่ง ใจดีว่ะ คุยกับกุเล่นไปเรื่อยๆได้ แน่นอนว่า กุไม่เคยคิดถามเรื่องส่วนตัว เป็นเหมือนเพิ่อนคนแรก กลุ่มแรกในคอมมูที่สนิทกัน เพราะลูกคู่กันนั้นแหละมึง
เขาตามใจกูมาก แสดงความเป็นห่วง คือ มึงลองคิดนะ มึงไม่รู้จักเขา แต่เวลาที่มึงออน มึงจะถูกเขาทักตลอดอะ เวลามึงพ่นว่าเครียด งานหนัก มีเขาจะทักว่า เป็นห่วงนะ ห่วง ตลอด
กุไม่อยากพูดว่า มันทำให้กูดีใจจนรู้สึกว่า ความเป้นเพื่อนแบบนี้อยู่ตลอดมันก็คงดี เราไม่ได้รักมัน หรือรัก ก็ไม่รู้ ลูกเราเริ่มคู่กันมาเรื่อยๆ วันหนึ่งมันเหมือนมีบางอย่าง คือ กุก้คนปกติปะวะ เวลามีอะไร กูบอกให้เขาพูกตรงๆ แต่สิ่งที่เขาทำคือหลบเลี่ยงตลอด เลี่ยงชนิดนี้ เห้ย วันนี้อยู่ๆ คุยกัน แล้ว ตูม สัส หายไป 1 อาทิตย์ วันต่อมาทำเหมือนกุไม่มีตัวตนเลย แล้วช่วงนั้นกุเครียดมาก ก็เข้าใจแล้วละว่าเราอยากให้เขาปลอมเรา แต่เขาพยายามหนี ทำตัวรำคาญ คือ ก็เข้าใจว่า ช่วงนั้นเราบ้ามากๆ เลยมึง
พอเขาไปพูดกับใครเราเกิดความรู้สึกไม่พอใจ ที่ไม่พอใจคือ ทำไมมันคุยกับคนอื่น แต่พอเราทัก พี่แกเล่นเมินวะ ทุกอย่างแม่งชัด ที่โกรธคือ บอกให้พูดตรงๆ มันเจ็บครั้งเดียว แต่สิ่งที่เขาทำคือการเลี่ยง แล้วบ่นออกมาทางสเตตัส ซึ่งมันอัปปรีย์มาก ถ้ากูไม่มีค่าขนาดนั้น มึงจะมาคุยทำเหี้ยอะไร แล้วการแสดงความเป้นห่วงมันก็เยอะ เราคิดว่ามันจริงใจตลอด ขนาดเป็นเพื่อนกัน แต่ท้ายสุด
เราเป็นแค่เพื่อนในเฟส ไม่ใช่เพื่อนในชีวิตจริง