ฟังในมุมพวกมึงแล้วก็เห็นใจนะ แต่ที่กูเคยเจอมาในมูเซอไวก็มีทั้งแม่งานที่ใจร้อนไม่มีวุฒิภาวะจะสวบหัวลูกมู ใจอ่อนไหวซะเองแต่อยากให้คนอื่นใจดีด้วยทั้งที่ตัวเองก็โหดใส่คนอื่น หวังจะได้รับความชอบทั้งที่ไม่ได้ยื่นดอกไม้ให้ หรือไม่บางมูถ้าใครไม่เฮโลอินตามแม่งาน ไม่มาเกาะกลุ่มหวีดลูกรักแม่งานหรือเอนพีซีก็จะโดนมองว่าหยิ่ง ไม่มีส่วนร่วม ทั้งที่เรื่องความชอบความอินของแต่ละคนไม่เหมือนกัน คาร์แต่ละคนก็มีข้อจำกัดในการสานสัมพันธ์ด้วย มีอะไรหลายด้านมาก กูว่าถ้าลองเปิดใจคุยกันหลังจบมูบางทีอาจมีด้านที่เราไม่เคยคิดมาก่อน ไม่เคยมองมาก่อน อาจเปิดมุมมองให้เข้าใจกันมากขึ้น สิ่งที่คิดกับสิ่งที่เป็นจริงๆ อาจจะต่างกันเลยก็ได้ อาจจะเข้าใจผิดกัน เข้าใจไม่ตรงกันก็มีมากมาย กูว่าทุกการกระทำมันมีที่มาเสมอว่ะ ถ้าคุยกันดีๆ ได้ก็คงดีกว่า ส่วนตัวกูชอบมูที่เปิดให้เขียนฟี้ดแบกตอนท้ายโดยไม่อคติความเห็นใครแล้วน้อมรับได้ถ้าไม่ใช่คำด่าเอาสะใจ