>>161 พูดในฐานะที่เป็นนักวาดกระจอกๆ คนหนึ่งได้ไหม ถ้าสำหรับกู ไม่ว่าจะเป็นคนซื้อหรือแค่มาเอนเกจกับงานเรา เคยอยู่ในด้อมหนึ่งที่เอนเกจดีสัส จนขนาดว่าถ้างานไหนกูได้เอนเกจไม่ถึงพันจะนอยหนัก จนกระทั่งย้ายมาด้อมหนึ่งเพราะความชอบเปลี่ยน งานกูเหลือเอนเกจหลักหน่วยหลักสิบ มากสุดคือหลักร้อยที่มี 1 นำหน้าอ่ะมึง ตอนนั้นถึงรู้ว่า การมีคนซักคนมาชอบ กูควรรู้สึกดีใจมากๆ สิวะ แล้วก็มีคนที่เคยอ่านงานกูคนหนึ่งมาหวีดให้ฟัง ตอนนั้นกูเข้าใจความรู้สึกของพวกสายผลิตที่บอกว่าต่อให้มีคนชมแค่คนเดียวก็จะผลิตงานต่อไป มันเป็นแบบนี้นี่เอง