>>266 กูคิดแบบมึงนะเพื่อนโม่ง บอกตามตรง กูยังมองเพื่อนในมูเป็นเพื่อนอินเตอร์เน็ต ไม่ได้ไว้ใจทุกเรื่อง บางครั้งเห็นผปคเขยใภ้มานั่งโอ๋ปัญหาส่วนตัวประจำวันทั้งที่เคยเจอหน้ากัน บางคนถึงขนาดเปย์ข้าวของจริงๆให้ รู้ที่อยู่บ้าน กูก็แอบระแวงว่าถ้าวันหนึ่งไม่ชอบหน้ากันแล้วจะเหม็นหน้ากันแรงขนาดไหน บางคนตัวจริงมีคดีที่หมายถึงคดีจริงๆ จะเผลอเกรงใจจนไม่กล้าปฏิเสธมั้ย ตั้งความหวังมากก็เกลียดมาก ให้ใจมากก็เสียใจมาก
อย่างกูนี่เขยใภ้ในมูคนไหนไม่ใช่เพื่อนอยู่ก่อน ไม่เคยเจอหน้ากัน กูอาจไม่ได้แอดเขาเป็นเพื่อนในโซเชียล คุยกันผ่านแอคลูกแทน แต่เวลามีปัญหาอะไรที่อาจกระทบกับการตอบโรลกูแจ้งเขาตลอด ฝ่ายนั้นก็ทำแบบเดียวกัน ถ้าจะให้กำลังใจก็มักเป็นเรื่องงานหรือเรียน ใช้คำกลางๆที่ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัว ถ้าเขาหรือกูอยากหายไปพักผ่อนก็หาย ไม่ได้กดดันกัน แต่ถ้าอยากคุยกันเมื่อไหร่มันเลี่ยงไม่ได้ที่จะกลับมาแอคลูก ทำให้กูไม่ลืมคู่นี้ด้วย สำหรับกูเป็นคสพ.ที่แฮปปี้ดี