>>271 กูคิดว่านิยายมันไม่ต้องเหมือนของจริง100%ก็ได้นะจริงๆแล้วเคสอาการของแต่ละคนก็ต่างกันด้วยพอแถได้...มั่งนะ แต่การกระทำที่มึงอยากให้ตัวละครเป็น กูคิดว่าคนอ่านอาจไม่เชื่อว่า เฮ้ย ตัวละครนี้เป็นโรคซึมเศร้าอยู่ว่ะ
เพราะหลักๆของซึมเศร้า(เทียบกับกูเองที่เคยเป็นแบบอ่อนๆ)คือ ตัวกูไร้ค่าชิบหาย ถ้าช่วยคนอื่นได้มันคงรู้สึกว่าตัวเองมีค่าขึ้นมันก็ออกจะขัดกันอยู่นะ
แต่อาการ21 ข้อกูก็ไม่ได้เป็นทั้งหมด อย่างการกิน การนอนกูก็ไม่เปลี่ยน แต่อาการเจ็บที่คนอื่นพูดให้กำลังใจ รำคาญทุกอย่าง ไม่อยากขอความช่วยเหลือ คิดแง่ลบ ต่อให้ทำเรื่องที่ชอบก็ยังรู้สึกแย่ ตัวเองไร้ค่าอันนี้จริง
ปล.ถ้าเทียบจากเพื่อนกู(ที่เป็นหนัก จนต้องหาหมอ)มันก็ยิ้ม เงียบๆ ทำไรคนเดียวนะ....แต่เสือกไม่ช่วยงานกู และหายหัวไปคนเดียวจริงๆ.... โอเค ตรงนี้กูบ่น