Last posted
Total of 1000 posts
กูเลิกรอเมนท์แล้วว่ะ แบบลงตอนนึงก็ปล่อยเลย นานๆทีกลับไปดูทีว่ามีใครมาเมนท์อะไรมั่งยัง ถ้าไม่มีกูก็ไปหาอย่างอื่นทำ 555
>>778 อันนั้นก็เข้าใจว่ะ ถ้าเขียนแล้วไม่มีคนเม้นก็อดคิดไม่ได้แหละว่าเขียนไม่ดีหรือเปล่า แต่การมาเขียนขอให้คนอ่านช่วยเม้น กูไม่ยักคิดว่าจะทำให้คนอยากเม้นขึ้นเลย และรู้สึกจะได้เม้นแบบจำใจ ไม่ค่อยจริงใจไงไม่รู้น่ะสิ คือถ้ากูเม้น กูก็อยากเม้นเพราะกูชอบมากจริงๆ ว่ะ
>>777 แต่งนิยายอยู่ อยากได้เม้นต์ อยากรู้ว่าที่ตัวเองแต่งน่ะโอเคมั้ย สื่อสิ่งที่ตัวเองต้องการจะบอกออกไปได้ตรงมั้ย คนอ่านอ่านแล้วอินมั่งมั้ย ถ้าไม่เม้นต์ให้จะรู้เหรอ นี่เลยถือว่าถ้าตอนนั้นคนเม้นต์น้อย แปลว่าตัวเองแต่งมาจืดเกินไป แต่ไม่อ้อนขอเม้นต์นะ เพราะอยากได้เม้นต์ที่มาจากใจ ไม่ใช่ฝืนเม้นต์ไปงั้นๆเพราะรำคาญขนแต่งที่ขอเม้นต์อยู่ได้
>>781 เหตุผลแบบมึงกูเข้าใจว่ะ กูคิดว่าใครๆ ก็อยากได้เม้นแหละจะได้เอามาพัฒนางานต่อไป ปัญหาที่กูบ่นคือไอ้การเขียนขอเม้นเ จะได้เป็นกำลังใจ คืออย่างที่มึงพูด ไอ้การอ้อนขอเม้นเนี่ย สุดท้ายจะได้แต่เม้นที่จำใจเม้นป่าววะ
พอเรียบเรียงความคิดดู บางคนอาจจะแสดงออกตรงๆ ก็ได้มั้ง ไม่ต้องมาแอ๊บ อยากได้จริงๆ ก็ได้
พวกที่รู้อยู่แก่ใจว่านักเขียนอยากได้คอมเมนต์เพราะอะไร แต่เห็นเค้าขอเมนต์แล้วรำคาญนี่คือยังไงวะ มึงเห็นเค้าเป็นเครื่องจักรผลิตนิยายให้มึงอ่าน ถึงเวลามึงอยากอ่านมันก็ต้องเบ่งปุ้งออกมาให้มึงอ่านว่างั้น? ในเมื่อมึงอยากอ่านของมัน มันก็อยากได้เม้น ก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันดิวะ มันจะได้รู้สึกว่าเออ มันไม่ได้ทำเรื่องไร้ค่า เสียเวลาเปล่าๆปลี้อยู่นะ เมนต์มันก็ไม่ได้ยากตรงไหน มึงอ่านแล้วมึงคิดไงก็เขียนไป ยกเว้นมึงจะสมองกลวงอ่านแล้วไม่มีเหี้ยไรเกิดขึ้นกับเซลล์สมองของมึงเลย
พวกที่ไม่ร้องขอเมนต์ ไม่ใช่เค้าไม่แคร์หรือไม่อยากได้ แต่เพราะรู้ว่ามีคนอย่างพวกมึงอยู่นี่ไง หรือไม่ก็คาดหวังแล้วเจ็บ เลยเลิกหวัง พวกมึงทำงี้ก็ไม่ต้องมาถามว่าทำไมอีนั่นอีนี่ดองนิยาย ทำไมมันไม่อัพต่อ มันเลิกอัพไปห้าปีแล้วนี่คือหมดหวังใช่มั้ย คนเราทำงานก็อยากให้คนเห็นผลงาน พวกมึงที่ขี้เกียตเมนต์ทั้งหลายนี่ก็ด้วยเหอะ ถ้าทำแล้วไม่ได้ฟีดแบคมันก็อยากเอาเวลาไปทำอย่างอื่นแทน มึงจะมาอ้างว่าควรทำเพราะรักอยู่แล้ว ไม่ใช่เมนต์ ถ้าเค้าคิดงั้นเค้าก็เขียนเอาไว้อ่านเองที่บ้านแล้ว จะพิมพ์ลงเน็ตให้มันเมื่อยมือทำไม
บางคนกูเคยเจอ อ่านนิยายคนอื่นไปสร้างแรงบันดาลใจเขียนเรื่องตัวเอง แต่ไม่เคยเมนต์เจ้าของแรงบันดาลใจซักคำก็มี
>>783 แล้วถ้ามันเขียนแล้วไม่รู้จะเม้นห่าอะไรดี กูต้องเม้นเอาใจเหรอวะ หรือกูควรเม้นอย่างจริงใจว่า อ่านจบแล้วนะ ตอนนี้อ่านแล้วเฉยๆ จัง จะรออ่านตอนต่อนะ หรือกูต้องอธิบายด้วยว่า
อ้อ กูไม่เคยทวงนิยายใครว่ะ เข้าใจว่าเขาคงมีเรื่องต้องทำกัน ถ้าเขาทิ้งนิยายก็มีเสียดายบ้าง เพราะที่เสียดายคือกูเม้นเขาว่ะ 5555
ความเห็นมันเรื่องส่วนบุคคล ใครจะให้ก็ให้ตามใจ มันบังคับกันไม่ได้หรอก เหมือนให้คนที่ซื้อหนังสือเขาก็ไม่เขียนวิจารณ์กันทุกคน
ไม่มีใครชอบการบังคับวะ ถ้าขอให้ช่วยคนจะช่วย ถ้าสั่งให้ทำคนจะขัดขืน มันเป็นธรรมชาติของคน ยิ่งบังคับคนยิ่งต่อต้าน
อย่างน้อยการที่มีคนเข้าไปอ่านก็แสดงว่าเขาสนใจเรื่องของมึง แต่เขาจะคิดยังไงมันก็เรื่องของเขา ถ้าเขากลับมาอ่านอีกก็ถือว่าสำเร็จแล้ว
คนอ่านแล้วไม่เมนท์เรื่องของคนอ่าน
คนเขียนอยากจะเขียนขอเมนท์ซักประโยคสองประโยคก็เรื่องของคนเขียน
คนเราถ้ามันคิดจะไม่เมนท์ ขอหรือไม่ขอมันก็ไม่เมนท์
อ่านนิยายเขามาได้ตั้งหลายพันตัวอักษร เขาเขียนขอเมนท์สองสามคำในนิยายเขา พื้นที่ของเขานี่พวกมึงเดือดร้อนทำไม
ด้วยเหตุผลเดียวกับการดูtv กูไม่จ่ายเงินให้รายการtvแต่การที่กูดูมันคือการให้มูลค่ารายการนั้นแล้ว และกูไม่จำเป็นต้องเม้นต์บอกว่ารายการนั้นดีไม่ดีด้วย เว็ปมันก็บอกแต่แรกแล้วว่าเขียนให้อ่านฟรีๆ มึงจะมาเทียบกับการขายหนังสือได้ยังไง มันเหมือนกับair timeกับfree to playนั่นละ
ปล. นี่กูฟีดโทรลอยู่รึปล่าว หรือแค่ไรท์เตอร์เกรียนๆจากเด็กดวก
>>792 รายการทีวีได้รับเงินจากโฆษณา อาจจะอ้อมไปบ้าง แต่เขาได้ feedback เป็นตัวเงินเหมือนกับการที่มึงซื้อหนังสืออ่าน ถ้ารายการไม่ดี คนไม่ดู ไม่มีโฆษณา = หนังสือไม่ดีไม่มีคนซื้อ มึงจะเอามาเปรียบกับการเขียนนิยายให้อ่านฟรีไม่ได้หรอก
เอาจริงกูก็รู้สึกว่ามึงเป็นโทรลล์นะ
>>793 ratioคนดู:ตั้งกระทู้กี่คนละ ไม่ต่างกับนิยายในเน็ตหรอก ส่วนใหญ่อ่านแล้วไม่ตอบทั้งนั้นละ
>>794 เหตุผลเดียยกับพันทิป ทุกคนที่ถามตอบในพันทิปมีส่วนเพิ่มค่าโฆษนาให้เว็ป แต่มีแม้แต่คนเดียวมั้ยที่ได้เงินจากพันทิป
การที่คนเข้าไปอ่านนิยายนั่นละคือการให้มูลค่าแล้ว ไม่งั้นจะมีการโฆษนาว่านิยายยอดนิยมคนอ่านกว่าxxxจากเด็กดีเหรอวะ ถ้าการเข้าไปอ่านเฉยๆไม่มีความหมาย การโฆษนาจำนวนคนอ่านก็ไม่จำเป็นเช่นกัน
ปล. กูโทรลไม่โทรลมึงตัดสินเอาเองละกัน
กูว่าถ้าถูกใจก็เมนท์ไปเหอะ ถือว่าเป็นกำลังใจให้คนเขียน กูก็พยายามเมนท์ให้นิยายที่กูถูกใจเท่าที่กูจะทำได้นะมึง
เราบังคับให้คนชอบไม่ได้หรอก ทำไรก็ทำไป จะโดนด่าไม่โดนก็ดูไป โม่งมีไว้ระะบายที่พูดออกสื่อไม่ได้อยู่ละ
เห็นพูดกันเรื่องเมนท์แล้วกูอยากพูดในฐานะคนอ่านแล้วไม่เมนท์คนหนึ่ง คือกูเขียนไม่ออก เวลาอ่านกูก็มีอิมแพคนู้นนี้นะ แต่ถ้าให้กูเขียนกูเขียนไม่ออก กูเล่าความรู้สึกกูมาเป็นคำพูดไม่ได้สักที สุดท้ายแล้วกูก็เออ ช่างเหอะไม่เมนท์ดีกว่า
เขียน สนุกจังมาต่อไวๆ นะ หรือไปลากกรี๊ดยาวๆ บางทียังโดนนักเขียนว่าเลยก็มี
น่ามีปุ่มlikeมากกว่า วัดความนิยมง่ายกว่าคอมเมนต์อีก ชอบตแนไหนก็like ไม่ชอบก็ไม่like ไม่บอกชื่อคนlikeยิ่งดี กูเคยเจอซิบมาว่าทำไมตอนนี้ไม่คอมเมนต์ละ ยังไม่ได้อ่านเหรอ เราอัพตอนใหม่แล้วนะรู้ยัง โคตรหลอนเลย
>>799-801 กูก็เป็นแบบนี้ 55555
แต่ถ้าเรื่องไหนกูชอบมากๆ กูก็จะพยายามเขียนฟีดแบคให้เขานะ
ถ้ากูไม่รู้จะเขียนอะไรจริงๆ กูจะเลือกสกรีมเกี่ยวกับฉากในแต่ละตอนที่กูชอบแทน
แบบ 'ฉากนี้Aเท่จังเลยค่ะ Bก็ใจร้ายจัง ทำไมไม่เข้าใจAบ้างเลย...'
แต่กูเป็นพวกอ่านรวดเดียวอะ กูเลยเม้นยาวๆ ไปคอมเมนต์เดียวเลย
บางที70ตอนจบ กูก็อ่านโต้รุ่ง70ตอนแล้วเม้นรวดเดียวอย่างยาวก็มี
คือบางทีถ้าอ่านตอนเดี่ยวๆ บางทีเนื้อเรื่องตอนนั้นมันไม่ใช่จุดพีคก็ไม่มีอะไรให้เม้นมากนัก
จะเม้นแบบ'สนุกจังค่ะ รอตอนต่อไปนะคะ' ทุกตอนมันก็ไม่ใช่นิสัยกูอะ ฮืออ
กูขอเควายแปบ คือกูเขียนนิยายแนวๆพระเอกเนี่ย ตามหาน้องสาวที่หายไปอยู่ ระหว่างทางก็เจออะไรเยอะแยะ มีเพื่อนผจญภัยงี้ ทีนี้กูอยากถามว่า ถ้ากูจะเขียนฉากที่พี่หาน้องเจอ ระหว่างน้องสาวกลายเป็นโครงกระดูกไปแล้ว กับเพิ่งตายเนี่ย อันไหนมันกระชากใตมากกว่ากัน (กูเป็นอะไรไม่รู้ ชอบให้ตลค.ญ.ตาย)
>>806 มึงใจร้ายกับตัวละครหญิงงงง กูไม่ยอมมมม
กูว่าเพิ่งตายจะอิมแพคกว่านะ คือถ้าตายนานแล้วมันเหมือนหลอกตัวเอง(ทั้งคนอ่านและตัวละคร)ว่าจริงๆอีนี้อาจไม่ตายได้ง่าย แล้วอย่างพึ่งตายมันเหมือนอีกนิดเดียวก็ได้เจอกันแท้ๆไรแบบนี้ อีกนิดเดียวก็จะไม่เป็นแบบนี้แล้วแท้ๆนี้กูว่ามันเป็นอิมแพคอย่างหนึ่งนะ
>>806 เจอหน้าตอนกำลังตายน่าจะสะเทือนใตมากกว่า แต่แบบนี้มันคลิเช่ไปหน่อย
ถ้ามึงจะเอาโรคจิตหน่อยก็ให้โครงกระดูกน้องสาวกลายเป็นงานศิลปะของฆาตกรโรคจิต
ต้องเล่าด้วยว่าน้องสาวโดนทรมานก่อนตายยังไงกว่าจะเป็นงานศิลปะชิ้นนี้ อะไรประมาณนี้ละ
พล็อตนี้กูจำไม่ได้ว่าเคยอ่านที่ไหน สะเทือนใตกูดี แต่อ่านจบแล้วอยากกินคากิเฉยเลย
>>807 กูไม่ได้อยากใจร้าย แต่กุุอดไม่ได้ หลังๆ นี่พล็อตกูนางเอกตาย คนหล่อต้องเป็นของกู (...)
>>808 เออว่ะ ที่มึงพูดก็น่าสน ตายเฉยๆมันยังตะเตือนใตพระเอกไม่พอ น้องต้องถูกทรมานด้วย //ว่าแต่คากิคือไรวะ
>>809 แต้งกิ้วมากเพื่อนโม่ง กูก็อยากได้ฟีลนั้นเหมือนกัน งั้นรวมความเห็นพวกมึงเป็นน้องสาวถูกทรมาน เพิ่งขาดใจตายแปบเดียวก่อนพระเอกมาถึง (กูไม่ได้โรคจิตนะ! ว่าแต่อีโมคือไรวะ)
ไหนๆ กรุขอความปรึกษาหน่อย คือหลังจากที่กรุไม่ได้แต่งนิยายมานานมาก ตอนนี้กลับมาปัดฝุ่นใหม่ แต่ที่นี่พล็อตกรุเสือกมี 2-3 เรื่องที่อยากแต่งวะ กรุเลยไม่รู้จะตัดสินใจไงดีว่าจะแต่งเรื่องไหนก่อน พวกเมิงว่ากรุควรใช้เกณฑ์อะไรเลือกดี นอกจากความอยาก เพราะกรุอยากแต่งหมดเลยไง
>>815 แบ่งตามระยะเวลา เรื่องไหนจบสั้นสุด กลางๆ ยาวสุด
แล้วมึงดูว่ามีเวลาว่างแค่ไหน ว่างมากก็เอายาวสุด ไม่ว่างก็สั้นสุด ไม่ก็เอากลางๆ
อีกแบบก็พล็อตไหนชอบสุดเอทไว้ท้ายสุด จะได้มีเวลาเติมพล็อตได้
บางทีเขียนเรื่องอื่นมึงอาจได้ไอเดียสำหรับเรื่องนี้เพิ่มด้วยก็ได้
มึงน่าจะเคยเป็นเวลาเขียนเรื่องหนึ่งแล้วพล็อตอีกเรื่องผุดมาเอง
ถ้าว่างจัดก็เขียนพร้อมๆกันเลย เบื่ออันไหนก็มาเขียนอีกเรื่อง
การทำไรหลายๆอย่างพร้อมกันบางทีไอเดียมันจะกระฉูดกว่าทำอย่างเดียว
>>806 ตายต่อหน้าสิวะ แบบเข้าไปจะเจอกัน จะแตะมือกันได้อยู่แล้ว อยู่ๆมีปืนยิงเปรี้ยงทะลุหน้าผาก ล้มลงต่อหน้าต่อตา
หรือยังไม่ตาย แต่โดนฆาตกรโรคจิตเอามาดัดๆร่างกายให้พิกลพิการ ต้องฆ่าน้องด้วยมือตัวเองเพื่อไม่ให้ทรมานอีกต่อไป จากนั้นพระเอกก็ตามล่าฆาตกรรายนี้เพื่อล้างแค้น การเผชิญหน้าครั้งสุดท้ายเป็นทางเลือกว่าเขาจะเป็นมนุษย์ หรือจะตกไปในจุดต่ำสุดแบบฆาตกรคนนี้
กูว่าแบบตายต่อหน้า มันดูจงใจไปนิดว่ะมึงเหมือนพยายามสร้างดราม่าอะไรแบบนี้ว่ะ
กูมีปัญหากับการเขียนนิยายบ่นแปบ
คือกูเป็นพวกที่ถ้าไม่ทิ้งไว้สักพักจะอ่านงานตัวเองไม่ได้ ประมาณว่ากูจำประโยคและคำที่กูใช้ได้เกือบหมด พอเอามาอ่านซ้ำเลยรู้สึกว่ามันแปลก ๆ (ถ้าไม่อ่านมันสักเดือนกลับมาอ่านมันก็โอเค) กูเลยไปไหนไม่รอดเอาแต่รีไรท์ไปมา
แถมพล็อตกูก็กล๊วงกลวงแบบถ้ามีตรงกลางจะไม่มีต้นกับจบ มีต้นกับจบก็ไม่มีตรงกลาง ไอ้ที่ไม่กลวงก็เขียนไม่ออก คือกูเหมาะกับการเขียนเรื่องสั้นมากกว่าเพราะมันปังเดียว มีพ้อยท์เดียวให้พุ่งชน แต่กูก็ชอบนิยายอะ อยากเขียนให้จบสักครั้ง ตอนนี้เลยเป็นสภาพเขียนแต่ฉากที่ชอบอย่างเดียว ทำไงดีวะ
มีใครมีวิธีสร้างปมประเด็นของเรื่องที่น่าสนใจบ้างมะ...
เปลี่ยนเรื่องนิด enter จะเอา 1/2 prince (นิยาย)มาขายใหม่ พูนิก้าก็พิมพ์จบไปแล้วนี้จะขายได้เหรอว่ะ
Enterสาวกเยอะจะตาย ออกอะไรมาคนก็ซื้อ อีกอย่าง1/2princeของพูนิก้าหายากมาก ทำตลาดไม่ดีของขาดตลอด แม้แต่งานหนังสือก็ไม่เคยครบ
กูว่ามันน่าจะหมดสัญญาแล้วนะ ของพูนิก้าแรร์มาก ขายกันแพง
กูซื้อมาตั้งแต่แรกๆเลยไม่รู้ว่าแรร์ เคยเห็นปกที่enter เอามายั่วหนกูรู้สึกอิจฉา....
กูไม่เคยอ่าน กูรู้แค่ตัวเอกเป็นผู้หญิงแต่เวลาเล่นเกมใช้ตัวละครชาย สรุปจบไงวะ
>>832
สปอยล์มึงนะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ตัวร้ายคือพี่ชายของGMเพื่อนนางเอก พยายามเปลี่ยนคนจริงๆเข้าไปอยู่ในเกม เพราะตัวเองป่วยใกล้ตายเลยอยากเอาตัวเองไปมีชีวิตในเกมนั้น พวกNPCลับก็คือคนที่โดนกระชากวิญญาณมาขังไว้ในเกม แล้วมันก็ควบคุมทุผ่านNPCเกมมาสเตอร์ (ซึ่งเป็นNPCที่เอาดาบกับPetซาลาเปาให้นางเอกเพราะตัวเองแอบรักนางเอก wtf)
พอรู้ตัวร้ายพวกนางเอกก็รวมตัวกันไปสู้ในชีวิตจริงๆ ทีมในเกมของนางเอกก็มารวมตัวกัน สุดท้ายก็ฆ่าตัวร้ายได้ แล้วนางเอกก็ได้กับกีล(อาจารย์นางเอก) เพื่อนนางเอกได้กับน้องชายนางเอก ก็อาศัยอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวใหญ่ ส่วนพี่ชายข้างบ้านแห้วแดกอยู่หลายปีจนโดนลูกสาวนางเอกจีบแล้วก็ได้กัน...
เชี่ย ยาวขนาดนี้มันยังไม่ย่อให้อีกเหรอ กูขอโทษ
กูมีปัญหาว่ะ กูอยากเขียนดิสโทเปีย แต่กูคิดแรงจูงใจที่จะทำให้อีตัวเอกที่เป็นชนชั้นล่างของสังคมลุกขึ้นมาเห็นว่าอีระบบปกครองนี่มันเลวร้ายยังไง
คือกูไม่ได้อยากให้แม่งลุกขึ้นมาปฏิวัติจริงจังนะ กูกะให้แม่งลอบส่งข่าวเฉยๆ ยังไงตอนจบพวกกบฏตายเรียบอยู่แล้ว
กูแค่ติดว่ากูไม่มีมุก จะเอาน้องสาวพี่ชายมันมาเชือดกูก็ว่ามันคลิเชไปว่ะ หรือจะให้ตัวเอกถูกกระทำงี้
พวกมึงพอมีไอเดียอะไรให้กูป้ะ
กู 836 เองนะ ขอบคุณเพื่อนโม่ง กูพอหาทางไปต่อได้ละ
อ่านผ่านๆมีคนชอบ Monster Soul เหมือนกูด้วยเหรอห้องนี้
เอาจริงๆเรื่องนี้ตอนแรกๆไม่ชอบนะเพราะพระเอกมันดูนิสัยเด็กเกินไป
เรียกได้ว่าเป็นอคติแรกที่กรูจะหักคะแนนเรื่องนี้เลยแหละ
แต่ยิ่งอ่านมากเข้าๆก็เข้าใจว่าคนเขียนเขาไม่ได้สักแต่จะให้ตัวเอกออกมาเกรียน ง้องแง้ง
มันผ่านการวาง Plot และดำเนินเรื่องอย่างดีว่าควรจะเติบโตยังไงมีพัฒนาการแบบไหน
แต่มันต้องเริ่มต้นจากเด็กน้อยเห่อหมอยก่อน
สุดท้ายจากที่เกลียดจนทำให้เป็นผูกพันและคล้อยตามอะ...
ในกระบวนหมู่นิยายแนวเกมออนไลน์เท่าที่กรูเคยอ่านมา
กรูว่า Persona มันเล่นเกี่ยวกับทักษะ, ไอเท็ม, สัตว์เลี้ยง ได้บรรเจิดที่สุดแล้วนะ
เรียกได้ว่าคาดไม่ถึงอยู่บ่อยครั้งมาก
และเป็นนักแต่งที่กรูคิดว่าประยุกต์วัฒธรรมญี่ปุ่นและนิยายกำลังภายในมาใช้ได้ดี
คือเอามาเป็นแรงบันดาลใจได้แบบไม่น่าเกลียด ประยุกต์ได้จนคิดว่า"เออ...สมเป็นนักเขียนคนนี้"
จุดเด่นอีกอย่างคือกรูว่า Persona มันคิด Character ของตัวละครแต่ละตัวเก่งมาก
มีนิยายไม่กี่เรื่องหรอกนะที่ทำให้กูประทับใจจนจำตัวละครได้ทุกตัวไม่ว่าจะอ่านมาแล้วนานแค่ไหน
ขาดตัวไหนไปก็ไม่ใช่ Monster Soul
ไอ้เรื่องแฝงปรัชญาเข้าไปสอดแทรกมันมีทุกเรื่องอยู่แล้ว
แต่เผอิญว่าเรื่องนี้ทำได้เนียนและกินใจ มาในบทบรรยายที่เหมาะสม
อาจจะไม่ใช่เรื่องที่สมบูรณ์อาจจะมีขาดๆเกินๆบ้างแต่รวมๆแล้วกูชอบมาก
คนเขียนเรื่องนี้เขียนเรื่องยาวเรื่องแรกด้วย แต่ยิ่งอ่านยิ่งรัก
คือเอาง่ายๆว่าฝีมือการเขียนพัฒนาไปพร้อมๆกับตัวเอกในเรื่องเลย
จุดที่ต้องติถ้าจะให้พูดก็คือ...
ตอนแรกเหมือนคนเขียนมันคุยๆกับ SIC ว่าจะจบภายใน 10 เล่มไม่ก็ 12 เล่มนี่แหละ
ทำให้มีช่วงหนึ่งของเรื่องเร่งมากแบบผิดธรรมชาติ ดำเนินเรื่องกระชับขึ้นจนผิดปกติ
แต่พอมันไปคุยกับกองบรรณาธิการแล้วกองบรรณาธิการบอกว่าคนอ่านก็ยังไม่ให้อยากเร่งจบ
สำนักพิมพ์ก็ไม่ได้หวังให้รีบจบอะไรแล้วจะบีบตัวเองให้จบทำไม อะไรราวๆนี้แหละมันถึงกลับไปเขียนในจังหวะปกติของมัน
เอาจริงๆกูยกให้ Monster Soul เป็นนิยายออนไลน์ของไทยที่กูชอบที่สุดไปเลยนะ ถึงหลังๆกูจะไม่ค่อยตามก็เหอะ 55555555 กูอ่านอยู่แค่มอนโซล อีโว แล้วก็แพนเจีย (เรื่องหลังนี่อ่านเพื่อสร้างสรรค์ความซูระดับ MAX) เป็นนิยายที่บทบู๊มันส์มาก ไม่เคยข้าม ตัวละครมีมิติดี เนื้อเรื่องดี ศิลาโง่ดี มนตราเท่ชิบหาย อยากจะด่าไอ้เหี้ยแล้วดึงมากอดไว้ ; - ;
กูชอบโจร555สุดแล้ววะ แม่งบ้าได้ใจดี
อีโวกูชอบราชาฟ้ากับวาซาบิไม่ไหวแล้ว โผล่มานาน ๆ ทีแต่คนอ่านอย่างกูมีความสุขมากกก
เห็นพวกเมิงคุยเรื่องแนวออนไลน์ Monster Soul กับ Persona คือว่าโอเคอ่านได้ใช่เปล่า เพราะกรุกำลังอยากอ่านอะไรพวกนี้พอดี
สนุกแน่นะ โอเค งานหนังสืองวดหน้ากูเตรียมสอย
ตอนแรกๆก็แกรี่ตามแบบเด็กดีทั่วไปแล้วค่อยพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ
Personaชื่อคนเขียนนะ monster soul onlineชื่อเรื่อง
มึงเข้าไปอ่านในเด็กดีก่อนก็ได้ สยามไม่มีนโยบายลบเรื่องที่ตีพิมพม์แล้ว
มีใครชอบจิตมารบ้าง กูชอบจิตมารมากกว่าศิลาอีก โฉดชิบหาย ถ้าเป็นพระเอกนี่เรื่องคงจบในไม่กี่ร้อยตอน 555555555555
แต่ยังไงกูก็ชอบมนตราสุดอยูดี
กูเคยอยากลองนิยายออนไลน์ กูเสือกไปเลือกเรื่อง Pangaea online มาอ่าน มันก็สนุกแบบแกรี่ๆนะ แต่กูทนได้สามสิบตอนแล้วกูก็เลิกว่ะ
มีอีกเรื่อง อาหมวยออนไลน์ ยาวชิบหายเลยไอสัด กูเลยอ่านไม่จบ
Pangea ...นักแต่งเรื่องนี้พรรณนาเก่งมาก
แต่เผอิญ Plot มันขยะมาตั้งแต่ต้น ต่อให้มีเทคนิกแพรวพราวมาเสริมปรุงแต่งแค่ไหนก็ไม่ทำให้ขยะเฉิดฉายขึ้นมาได้
จุดเด่นของเรื่องนี้
1. เอาเรื่องในวรรณคดีของแต่ละประเทศหรือเทพตามความเชื่อของแต่ละศาสนา / ขุนศึกในประวัติศาสตร์ มายำเล่นรวมกันในโลกใบเดียว
2.พรรณนาเก่ง...มาก
จุดด้อยและจุดหงุดเงี้ยวของเรื่อง
1.โลกหมุนรอบตัวพระเอกเกินไป
2.ช่วงต้นเรื่องได้อิทธิพลฮาเร็มเยอะเกินไป
3. โลกสวยเด็กน้อยเกินไป
.....
พัฒนาการของตัวเอกไม่เป็นธรรมชาติ
ก้าวกระโดดอย่างกับบรรลุโสดาบัน
สักพักแม่งจะตรัสรู้แล้ว
อารมณ์คนอ่านที่ตามมาตลอดอย่างกรู
ให้ครึ่งเรื่องส่วน a เป็นแกรี่ปกติ
ครึ่งเรื่องส่วนหลังเหมือนมึงไปบวชมาสองปีแล้วกลับมาเขียน
คนเขียนเหมือนหลุดโค้งช่วงเห่ออิทธิพลการ์ตูนญี่ปุ่นหลุดออกจากดักแด้เป็นผีเสื้อสมุทร
สรุปคือ...ถ้ามีเรื่องใหม่ของคนเขียนคนนี้กรูว่าน่าติดตาม
แต่เรื่อง pangea มันหลวมตัวเขียนมาแล้วเลยต้องต่อยอดจากขยะดั้งเดิม
เออ เห็นพูดถึงออนไลน์มีใครตาม Realis จนจบไหมวะ
จะว่างงมันก็งง แต่กูประทับใจอยู่
คือเนื้อเรื่องมันมีตัวละครหลักหลายตัวเกินไปทำให้ตัดไปตัดมา เหมือนพอกูจะเบื่อกลุ่มนี้ละเดี๋ยวมันก็ย้ายฉากทำให่กูอ่านต่อ กูชอบความเกรียนของตัวกลุ่มพระเอกที่ทำอะไรใครเดือดร้อนก็ช่างกูมีความสุขเป็นพอ ตัวประกอบอย่างกลุ่มแฮรี่อะไรงี้ ไหนจะพาโรดี้นิยายตัวเอง(ฟ้าไร้ดาว)ออกมาอีก แต่เนื้อเรื่องหลักกูไม่ได้ประทับใจมากเลยยังไม่ได้ซื้อเล่มต่อ
แต่เล่มสามแม่งทำกูอึ้งมาก มีใครบอกได้ไหมว่าเล่มสี่เป็นต้นไปสนุกไหม กูอยากรู้ว่าจะซื้อต่อดีรึเปล่า
สปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอยสปอย
กลางเล่มสามกลุ่มเพื่อนพระเอกที่เกรียนด้วยกันมาตลอดทิ้งพระเอกยกก๊วน บอกว่าเกรียนไปทนไม่ไหวแล้ว พระเอกเคว้งเหลือแต่ npc คนนึงอยู่ด้วย
เชี่ยยย กูไม่เคยเห็นนิยายเรื่องไหนแม่งหักหลังตัวเอกได้แรงขนาดนี้เลยว่ะ
ชิบหาย...กูนึกว่ากูอักษรเยอะพอจะโดนย่อละนะ T_T
>>859 กูไม่ได้ตามจนจบ ค้างไปราวๆภาคสามภาคสี่(ตามเว็บในเล่มคือเท่าไรไม่รู้) กูยอมรับว่าสนุกนะเป็นเรื่องที่ดีมึงน่าจะตามต่อ แต่สุดท้ายกูก็ทำใจยอมรับเรื่องของคนแต่งคนนี้ไม่ได้สักที รสนิยมกูกับเขามันไม่เข้ากันจริงๆ
ปล.มึงจะได้เจอจุดหักอีกเพียบว่ะ
ปปล.ตอนฉากนั้นกูกลับสมน้ำหน้าว่ะ กูเกลียดพวกเกรียนแล้วคนอื่นเดือดร้อนมาก
ปปล.ตอนเริ่มงงจริง แบบอยากตะโกน มึงหยุดก่อน อธิบายกูก่อนนนนน
นิยายออนไลน์กูชอบอีโวลูชั่นออนไลน์ แต่ขัดใจหน้าปกแม่งเล่มแรกๆมาก ยังกับเด็กประถมวาด
ของหยงเล่อกูเคยอ่านแค่เรื่องนักเดินทางแห่งสายลมกับเรื่องของผมกับผีเองว่ะ แล้วก็เรื่องหยดน้ำตาที่ลงในเว็บ ตอนนั้นเด็กๆอ่านแล้วงงชิบ 555555
>>863 หยงเล่อนั้นแหละ อ่านของเขากี่เรื่องกูก็ว่าเขาแต่งดีนะ แต่อ่านไปกูจะมีความรู้สึกแบบไม่ใช้ว่ะ กูไม่ชอบเรื่องนี้มันมีอะไรสักอย่างที่กูรู้สึกไม่ไหว เกลียด ไม่ชอบ ที่กูก็ไม่รู้มันคืออะไรขึ้นมาทุกที
ปล.ชัดๆคือมุกเขานะ แบบรีอารีสนี้กูรู้สึกมันอยากใส่ฉากตลก ก็ทำไปแต่ตัวละครเวลาเล่นตลกมันจะแข็งมากเหมือนหุ่น ใส่รีแอคชั้นตามบทจังว่ะ
เมิงกรุขอ KY แป๊บ กรุคิดไปเองหรืออะไร
http://www.mx7.com/view2/yonNYDDg20nvjRyr
รีอาลีสนี่กูชอบเล่มล่าสุดที่สุดนะ (เล่มหกป่ะวะ) ที่อยู่ๆมันย้ายมาเล่าเรื่องของพวกไอรา ตอนแรกกูโคตรเกลียอตัวละครนี้เลย แต่มาถึงเล่มนี้ค่อยรู่ว่าแมร่งหลอกกู
>>874 กูค่อนข้างชอบนะ ขำในความซวยมัน+ ความประทับใจแรกพบแบบเรื่องมันเริ่มมางงๆแบบแม่ง มึงเดินเรื่องกันไม่รอกูเข้าใจไรเลย(ไอ้นี่คือไร สกิลนี้คือไร ใครเป็นใคร) แล้วอยู่ๆก็มีอายะมาอธิบายนู้นนี้ให้กูฟัง ระบบเกมมันเริ่มงี้นะมึง ไอ้นี้มันเป็นแบบนี้ โอ้ววว แม่พระมาโปรดท่ามกลางทะเลความงง อะไรแบบนี้
แต่หลังๆเดินเรื่องโลกจริงความชอบกูก็ดรอป เออช่วงนั้นเป็นช่วงเดียวกับที่กูเริ่มดรอปเรื่องนี้ด้วยแฮะ
กูขอกลอกตาแปบ ถึงหัวข้อมันจะบอกว่าอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนแต่เสือกวาดรูปไม่เป็น เลยแต่งเป็นนิยายแทน แต่เนื้อเรื่องกลวงชิบหาย คำผิดเยอะโคตร http://pantip.com/topic/33755402
กูว่ามันควรไปnetมากกว่า แต่กูก็เคยเป็นแบบมันนะไม่ใช้ดรอปเรียน(การเรียนกูให้ความสำคัญอันดับต้นๆ) แต่เรื่องวาดไม่ได้เลยกะมาแต่งนิยานแทน แต่ลองศึกษาไปมาก็ว่ามันยากคนละแบบกันนิหว่า แต่ก็อยากแต่งให้รอดสักเรื่องว่ะ
เอาเข้าจริงนะ กว่ากูจะมาเริ่มแต่งแล้วได้มาส่วนนึงนี่ นั่นก็มาตอนหลังจากกูเรียนจบแล้วว่ะ บางทีก็มาคิดว่าเริ่มช้าไปรึเปล่า แต่มาตอนนี้กูก็ไม่ได้เสียใจเลยน่ะนะ
กูอ่านweapon universแล้วเหนื่อย พระเอกแกรี่ยิ่งกว่าเทพทัตกะโลกแตกอีก คะแนนให้แค่10คสเงโร่พอ
กูไม่เข้าใจว่าทำใมพระเอกนิยายพวกนี่ถึงต้องดวงดีโคตรๆด้วย หรือถ้าไม่เขียนให้ดวงดีจะไม่มีปัญญาเก่งได้
ในนี้ใครอ่านเพอร์ซี่ แจ็คสันมั่งวะ
กูชอบไอเดียเขานะ แต่หลังๆกูว่าเขายัดเยียดคู่ให้ทุกคนไปหน่อย ตัวละครก็เยอะขึ้นทุกที
แต่กูก็ตามเก็บงานเขาทุกเรื่อง OTL
>>885 ตอนเฉลยกูก็ห๊ะ!!นะ กูอิมเมจนิโคเป็นหมาป่าเดียวดายซิสคอนอ่อนๆมาตลอดพอมางี้ก็ห๊ะ!!ขัดอิมเมจกูจิ้นมาก
แต่เล่มจบกูยังไม่มีพลังอ่าน...ยัดคู่ให้สินะ(ฮา)
ภาคสองมันดิ่งเหวขึ้นทุกเล่มๆว่ะ ไม่น่ายืดเลย ตัวละครเยอะบัดซบจริงๆ ไม่รู้โดนกดดันมาให้ ใส่คู่ให้หมดซะ ไรงี้รึเปล่าว่ะ เวลาจะเพิ่มตัวละครก็เหมือนกับต้องใส่มาทีละสองงี้
กูว่าคุณริกไอเดียเริ่มตันและซ้ำแล้วล่ะ เพอร์ซี่สองภาคแรกไม่เท่านั้น แต่อ่านเคนแล้วมันซ้ำเพอร์ซี่มาก ล่าสุดเขียนแม็กนัสกับตำนานนอร์สอีก กูกลัวออกมาแป๊กจริง แล้วยังจับรวมกันอีกซึ่งกูอ่านแล้วไม่ค่อยเวิร์ค แต่พออ่าน Son of Magic ที่ลูกคุณริกเขียนรู้สึกสนุกและน่าสนกว่าเพอร์ซี่อีก เสียดายไม่มีต่อ
พวกมึง กูไม่เคยอ่าน(และไม่คิดอ่าน)Weapon universe online อะไรนั่นเลย แต่เห็นบ่นกันเลยลองไปหาข้อมูลดู ตอนเจอรูปปกกูตกใจมาก ทำไมเล่มหนึ่งกับสองมันต่างจากเล่มหลังๆโคตรๆ จนกูนึกว่าคนละเรื่องอะ แต่พออ่านเรื่องย่อก็นะ เบียวชิบหาย 555 แบบนี้สินะที่เขาเรียกว่าปกหลอก
กระทู้เก่าๆเล่าว่ามีดราม่านักเขียนกับนักวาดวะ คนเขียนบอกว่าปกกากทำให้ขายไม่ได้เลยเปลี่ยนนักวาด นักวาดก็บ่นว่าคนเขียนเรื่องมากติทุกจุด พอได้นักวาดใหม่ที่ดังกว่ากลับชมทุกอย่างไม่ขาดปาก
ว่าแต่นักวาดคนเก่านี่ใครวะ กูหาชื่อไม่เจอเลย อยากดูงานซักหน่อย
เอาจริงๆคนวาดเก่าก็น่าสงสารนะ เพิ่งรับงานครั้งแรกแท้ๆก็โชคร้ายเจอลูกค้าแบบนี้ละ แถมคนวาดใหม่ก็ดันวาดสวยกว่าตั้งเยอะ ไม่แปลกที่คนเขียนจะตามประจบตามเอาใจ
นักวาดคนเก่า the.wolf คนเดียวกับที่เขียนโจรสลัดที่แม่ง(เกือบ)วายยยยยย กูว่าเส้นเขาไม่เด่นพอจะเอามาทำปก...
กูว่าเล่ม 1-2 ปกมันก็ไม่ดีจริงนะ เหมือนสกิลยังอัพมาไม่ดี แต่มาวาดเอาตังคนเขียนคงไม่ชอบหรอก
กุมโม่งแป๊บ (แต่คงแตกง่าย) กรุได้ยินว่าให้รายละเอียดที่ไม่มีผลต่อการวาดว่ะ แบบว่าถุงมือทอมาจากแสงจันทร์พันปีอะไรไม่รู้....
ถุงมือทอจากแสงจันทร์พันปี อีแสงจันทร์พันปีนี่หน้าตาเป็นยังไงวะ กูไม่เคยเห็น
กูว่าปกเล่มแรกก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร แต่คือมันไม่เด่นล่ะเทียบกับคนวาดปกคนล่าสุด
อ่อ กูสงสัยว่ะ เปลี่ยนคนวาดแล้วขายดีขึ้นจริงป่าววะ
>>908 มีคนโง่อย่างกูที่เวลางานสัปดาห์แล้วเงินเหลืออยากใช้เงินจัดจะเดินดูหนังสือเบาสมอง เลือกเอามั่ว ๆ เน้นเรื่องย่อด้านหลังกับปกโดนใจ ขอแค่มีคนแบบกูเยอะ ๆ นะ...
ปล. ถ้าเป็นสมัยยังเบียวกูซื้อของเพื่อให้ยอดครบ ก็จะหยิบเพิ่มจากความสวยของปกนี่แหละ พวกนี้เวลาไม่หวังมากมันจะอ่านได้ง่าย..
มันอยู่ในเฟซนิยายว่ะ กูไม่รู้จะเอาลงยังไง
เก่า
https://imgur.com/nS64sOY,G94HxG8#1
ใหม่
https://imgur.com/nS64sOY,G94HxG8#0
กูคิดเหมือน>>907 นะ รายละเอียดเหมือนเดิมแค่สวยขึ้นแค่นั้นเอง
>>912 https://m.facebook.com/WeaponUniverseOnline
ลองหาในอัลบั้มรูปหน้าปกดู มีให้เทียบอยู่ กูว่าโดยรวมไม่ค่อยแตกต่างเท่าไหร่ว่ะ แล้วรูปเก่ามันผิดอิมเมจตรงไหนวะ
ส่วนอันนี้ the wolf บ่น
ปกเล่มหนึ่ง
https://mbasic.facebook.com/the.wolf.zaa/photos/a.400366583419190.1073741827.186509511471566/400366626752519/?type=1&refid=17
ปกเล่มสอง
https://mbasic.facebook.com/the.wolf.zaa/photos/a.400366583419190.1073741827.186509511471566/401623313293517/?type=1&source=46&refid=17
ปกติถ้านักเขียนไม่รรเควสสนพ.จะหาให้เอง ถ้ารีเควสมาจะติดต่อไปถามนักวาดก่อน บางคนจะขอรายละเอียดรูปที่ต้องการคร่าวๆก่อนรับงานด้วย อย่างนักวาดผู้หญิงบางคนไม่ชอบวาดรูปผู้หญิงบุฮี้ก็จะไม่รับงานแบบนี้ แต่ถ้ามึงสนิทกับนักวาดก็ขอให้มาวาดได้เลย ส่วนใหญ่สนพ.จะตามใจนักเขียน แต่ตอนหลังสนพ.รู้ตัวว่าปกสวยขายได้ดีกว่า เลยกำหนดให้ใช้นักวาดเก่งๆเป็นหลักก่อน ยกเว้นทำมาแล้วก็ทำต่อไป อย่างปกยุทธภพออนไลน์กับมอนสเตอร์โซลภาคแรกที่ใช่ปกแบบเดิมเรื่อยๆ มอนสเตอร์ฯภาคสองถึงเปลี่ยนคนวาด
กูสงสัยนานใะว่าใครขอหน้าปกยุทธภพแบบนั้น
กูว่าโคตรไล่ลูกค้าเลย เหี้ยกว่านี้ก็ห้องสมุดแล้ว
กูเห็นพวกมึงพูดๆเรื่อง Weapon universe online กูเลยลองไปอ่านดู
อีเหี้ย อ่านไปแค่ตอนแรกกูก็อยากเอาตีนบี้หน้าพระเอกแล้ว โอ๊ย
เห็นพวกมึงพูดกันกูเลยไปลองอ่านบ้าง เปิดบทแรกกูได้ข้อสรุป อย่างน้อยก็ใส่ใจต่อการจัดหน้าหน่อยเถอะ//กดปิด
>>927 กูเห็นด้วยแบบมึง แต่เขาก็วาดดูดีขึ้นกว่าของเก่าเยอะเลยน่ะ นี่ว่าคุณวูล์ฟแกแต่งนิยายเก่งอยู่ โจรสลัดก็ดี เจ้าชายก็ดี นิยายวายก็ดี คือดีกูชอบงานเขา ได้บรรยากาศดี
มันบอก 1 แสน ใน 7วัน
1 วันอ่านได้ประมาณ 14285.71เล่ม
คิดให้หนังสือ1เล่มมี 250 หน้าโดยประมาณ
14285.71 × 250 = 3,571,427.5
1 วันอ่านได้ 3,571,427.5 หน้า
1 วันมี 86,400 วินาทีแสดงว่า
ถ้าให้ครบอ่านแสนเล่มใน 1 สัปดาห์โดยไม่พักต้องอ่าน 41.33 หน้าใน 1 วินาที....อ่านแบบนี้จะเข้าใจไรมั้ยนั้น
ไปอ่านดีๆ มันบอกมันใช่เวลา 12 ชม.ต่อวัน แต่คลื่นสมองมันทำให้ 1 ชม.โลกจริง = 60 วันโลกเสมือน....มึงเบือกติดอยู่ในนั้น 720 ชม.(30 วัน)ไม่ยอมทำอย่างอื่นนอกจากอ่านหนังสือ น่ากลัวสัส
มึง คือกูงงนิดหน่อยอ่ะ ระบบนิยายในเด็กดีมันแยกฟิคกับวายเป็นหมวดๆ ไปแล้วไม่ใช่เหรอวะ ทำไมหมวดตลกขบขัน หมวดเล็กๆ อื่นๆ แม่งเสือกมีนิยายวายโผล่มาติดท็อปวะ เด่นสัส แอดมินไม่ว่าเรอะ หรือแม่งเลือกหมวดนิยายได้มากกว่าหนึ่งหมวด กูสงสัย(ปนขัดใจ)
เลือกได้แค่หมวดเดียว แอดมินแยกให้แล้วแต่คนจะทำหรือเปล่าอีกเรื่องหนึ่ง
กูว่าแยกเท่าไหร่ก็คงไม่พอ
โทษทีมึง กูขอรบกวนถามอะไรหน่อยนะ คือกูเขียนนิยายลงในเน็ตไป เป็นเรื่องสั้นตอนนึงและคนก็ชอบงานกูมาก รออ่าานงานชิ้นต่อไปของกูสุดๆ แล้วพอทีนี้ กูต้องเขียนนิยายใหม่ให้เสร็จภายในเดือนนี้ แต่นอกจากว่ากูจะไม่มีอารมณ์และพล็อตที่ดูเข้าท่ามาใช้เขียนแล้ว กูยังรู้สึกกดดันโคตรๆด้วยว่ะ ในสถานการณ์แบบนี้ พอจะมีใครแนะนำอะไรกูได้บ้างมั้ย หรือไม่ก็ประสบการณ์ก็ได้ กูไม่รู้จะทำยังไงแล้วว่ะ
Weapon นี่ดูพัฒนาการตัวเองท่าจะตันตั้งแต่บทแรก สร้างมาให้เก่งโอเวอร์ขนาดนั้น
นิยายไทยแนวออนไลน์
ทำไมพระเอกมักจะแกรี่ ?
กูว่ารอบนี้งานน่าไปอีกแล้ว แต่กูขอโทษกูไม่เคยอ่านงานคุณ Ring Tail
>>957 ผู้หญิงมึง https://www.facebook.com/enterbooks/photos/pb.86298168994.-2207520000.1433956386./10152831504383995/?type=3&src=https://scontent-sin1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/t1.0-9/11011017_10152831504383995_3057878794647789815_n.jpg?oh=96934551fb6533f142729160b035f03a&oe=562F05B8&size=640,640&fbid=10152831504383995
กูไม่เคยไปงานคานิวาลแฟนตาซี ตัวงานมันมีอะไรบ้างหรือแค่ขายหนังสืออย่างเดียว
งานเน้นกิจกรรมบนเวทีเยอะอ่ะ
ก็จากที่ไปมาปีที่แล้วมีคุยกับนักเขียนสามคน
คือที่จำมี ซีซั่นคลาวกับมิยู อีกคนจำไม่ได้ว่ะ
ก็มีการแชร์เทคนิคการเขียนอ่ะ
บ่ายๆมีประกวดคอสเพลย์
ปีที่แล้วมีประกาศผลประกวดเรื่องสั้นด้วย
เห็นว่าที่หนึ่งได้รวมเล่มกับนักเขียนของเขานะ
ถ้าชอบแนวฟังๆก็โอเคนะ
ส่วนของทำใจ ของน้อยพอสมควร
กูเห็นนิยายออนไลน์ที่ไม่ใช่ของสถาพรอ่ะมึง (กูเจอบ่อย แต่ไม่ได้สังเกตว่าของที่ไหน) ไอ้เชี่ยยย ปกอย่างกับพวกLNหื่นๆ กู กูรับไม่ได้้้้้ แค่ออนไลน์กับฮาเร็มกูก็ไม่อยากหยิบแล้ว ปกแม่งเป็นสาวน้อยหน้าประถมนมทะลักสีวิ้งๆ อีก เชรี่ยยยยยย //ขอบคุณที่อ่านกูบ่นจนจบ
สงสัยวะงานนิยายแฟนซีไทยเนี้ยมีเจ้าไหนที่มีคู่รักเพศที่3บ้างมะ กูอยากรู้
คำถาม... สำหรับคนที่เคยรักการแต่งนิยาย แต่วันนึงมึงแก่ขึ้น รู้สึกกลวงๆ ไม่มีอะไรอยากบอกเล่าอีกต่อไป มึงจะทำยังไงกัน ปล่อยไป ชีวิตกูมาถึงจุดที่ไฟมอดแล้ว หรือพยายามฝืนเขียนโน่นนี่นั่นไปเรื่อย ถึงจะฝืดก็เอาวะ...
จะไม่ฝืนแต่ง ก็มันฝืด ยิ่งฝืนยิ่งฝืด แต่จะไปทำหน้าที่คนอ่านแทน หยุดแต่งมัน 4-5 เดือนไปเลย อ่านเยอะๆ แล้วเดี๋ยวอารมณ์มันจะสะสมจนอยากแต่งนิยายขึ้นมาเอง ตอนนี้สนุกกับเรื่องอื่นก่อนซะไป๊
>>974 เขียนแต่เรื่องที่อยากเขียน เปลี่ยนแนวไปเป็นพวกความเรียง วิจารณ์ข่าว
กูรักการเขียน ชอบเรียบเรียง แต่เขียนนิยายไม่ได้ (กูบ่นไว้ประมาณ 821 มั้ง) ปีนึงกูสามารถเข็นเรื่องสั้นดี ๆ ออกมาได้อย่างมากเรื่องเดียว กูฝืดมากตั้งแต่ยังไม่แก่ แต่ไม่ได้อยากฝืนนะ
ปล. หากต้องการแรงบันดาลใจ ไปเปิดพันทิป โม่งอ่าน ๆ เอาพล็อตมาเพียบ หรือหากิจกรรมที่ก่อให้เกิดเรื่องราว ก็เล่นเกม ถ้าจะหาอะไรเขียนเฉย ๆ หานิยายที่ไม่ชอบแล้วพยายามเขียนใหม่ให้ตัวเองอ่านแล้วสนุกก็ได้
ส่วนใหญ่คือกูพยายามหาแรงบันดาลใจก่อนว่ะ แต่ถ้าไม่ไหวก็ไม่เอาเหมือนกัน ควรถึงเวลาพัก
Tatakau! Shoten Girl
แปลไทยก็ประมาณว่า สู้ๆ สาวร้านขายหนังสือ ประมาณนี้เเหละ นี่ลิงค์ตอนที่หนึ่ง
http://alive.in.th/watch_video.php?v=6M582DXADBXD
>>981 น่าจะใช้ได้ >>>/lounge/89/
อีเรื่อง DWO ที่คุณโยะวาดปกให้นี่สนุกมะ คือกูเห็นปกสวย แต่กูไม่มั่นใจนิยายสถาพรเลย
>>985 เรื่องนี้สนุก พระเอกค่อยๆแกรี่ทีละนิด จุดเด่นอยู่ที่ระบบการ์ด ถ้ามึงเล่นยูกิ ซัมมอนเนอร์ หรือเมจิคมามึงอาจจะชอบ
เนื้อเรื่องมีดราม่าเป็นระยะ สร้างประเด็นให้ติดตามได้ดี ภาษาไม่เลวแต่ข้อเสียคือชอบใช้ภาษาสูงwannabeโดยไม่จำเป็น
จุดติหลักๆคือความเวอร์ที่มากขึ้นเรื่อยๆจนเฟ้อ ปริศนางั้นๆไม่ลึกอะไร นอกจากภาษาสูงwannabeก็ตั้งชื่อภาษาญี่ปุ่นตลกๆ
แต่ที่แย่ที่สุดคือการใช้ภาษาวัยรุ่นและเหตุการณ์ปัจจุบันในนี้เยอะมาก ถ้ามึงไม่ตามข่าวหรือไม่อ่านตอนมีข่าวก็งงได้
จำได้คร่าวๆประมาณนี้นะ กูเลิกตามไปนานละ
อ้อ เจอละ โอเค ว่าเเต่สถาพรเปลี่ยนหน้าเว็บใหม่เเล้วเหรอวะ ไม่มีส่วนเว็บบอร์ดเเล้วเหรอ
เห็นเหล่าโม่งข้างบนเขียนถึงเรื่อง monster soul ก็เลยลองไปอ่านดู สนุกกว่าที่คิดแฮะ ตัวละครกับ npc ทุกคนมีเอกลักษณ์ดี โดยเฉพาะพ่อบ้านปีศาจเซบาสเตียน(...) กูชอบเรื่องราวตอนที่ศิลาไปฝึกฝนในเกมมากกว่าตอนที่ไฝว้กับมนตราซะอีก(ฮา)
แต่ที่รู้สึกแปลกๆ คือตัวละครหญิงที่ชิงตำแหน่งนางเอกกันอยู่ไม่มีสเน่ห์เท่าไหร่ ดูนิสัยพวกนางไม่เป็นธรรมชาติเลย
อีกสองเรื่องที่ตามอ่านจากข้างบนคือ evolution online กับ pangea online
เรื่องแรกอ่านๆ ไปก็สนุกดี แต่พอมาบทที่สามสิบกว่าๆ เริ่มสงสัยว่าพระเอกเป็น bipolar เพราะพี่เปลี่ยนอารมณ์ไวมากกก ก็เลยเลิกอ่าน กูเกลียดเสียงหัวเราะ หุหุ คิกคิก พวกนี้ด้วยละ อ่านแล้วสยอง ก็ตามที่เขาเกริ่นไว้ว่าตัวเอกบ้า npcโรคจิต อะไรนั่นแหละ กูอ่านแล้วจะประสาทตาม
เรื่องที่สองกูชอบเทพอสูรในฮาเร็มพระเอกนะ อย่างน้อยก็ชอบกว่าสี่ดรุณีใน monster soul แต่พระเอกแกรี่แบบไม่ต้องพยายามอะไรเท่าไหร่เลย ก็ตามสูตรฮาเร็มอะ อ่านไม่ไหวจริงๆ มันไม่น่าติดตาม กูทนอ่านถึงบทที่เก้าสิบด้วยความสงสัยแบบโม่งด้านบนว่าความแกรี่นี้จะจบเมื่อไหร่(พยายามมาก) แต่ก็ต้องยอมแพ้ไป
#กูกลับไปป่วยดาบต่อดีกว่า
เตรียมวิ่งควายกันเถิดรา ใครตั้งกระทู้ใหม่ทีเด่ะ
>>992 กรุตั้งให้ล่ะ >>>/subculture/1863/
พวกเมิงคุยเรื่อง monster soul กรุอยากรู้เลยว่าตอนนี้มีกี่เล่มแล้ว จะได้ลองหามาอ่านดู เพราะกรุกำลังหาแนวออนไลน์ที่โอเคๆ (พวกเมิงจะแนะนำเรื่องอื่นก็ได้นะ)
ถมที่ล่ะนะ ไปเปิดประเด็นต่อที่มู้ใหม่ไป
เย่
1๐๐๐
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.