(พูดตรงนี้ได้มั้ง??) กูรู้สึกว่านิยายสมัยนี้แม่งแพงว่ะ Ln งี้กูอาจจะชินราคาสมาชิกของบลิสจนซื้ออย่างอื่นไม่ลง เพราะจำนวนหน้ากับราคานี่พอ ๆ กับนิยายสถาพรทั้งที่หน้าแม่งเล็กกว่าเยอะ กูก็รู้ว่าค่าลิขสิทธิ์มันแพง คนซื้อน้อยแล้วเดี๋ยวล้มเอาแต่ก็ก็รับไม่ได้อยู่ดี แต่ก่อนซื้อหนังสือ ราคา*1.5=จำนวนหน้า กูก็บ่นละนะ แต่สมัยนี้แม่ง *1.2-1.3 ได้มั้ง
*กูไม่ชอบอ่านก่อนซื้อเพราะกูงก อยากซื้อแล้วค่อยอ่านทั้งเรื่องไม่งั้นกูรู้สึกไม่คุ้ม ใครไม่เข้าใจกูก็ช่างเถอะ เอาเป็นว่ากูชอบอ่านรีวิว/อ่านเรื่องย่อหลังปกไม่ก็หน้าตาถูกชะตากับกูแล้วซื้อเลย กูเลยผิดหวังบ่อยแล้วหนังสือยังแพงอีก
--
เออเห็นมู้เก่ามีคนพูดถึงภาคลูกเซวีน่า กูยืมมาอ่านด้วยอารมณ์กะเอามาด่าเต็มที่ เพราะเท่าที่กูอ่านมาทั้งเดรกเกอร์และคาเลนดาร์แม่งกากสัส โดยเฉพาะเรื่องหลังกูรับไม่ได้มากแต่ไว้มีคนพูดแล้วค่อยกลับมาซ้ำเติมอีกที คือทั้งหมดนี่พระเอกต้องเท่ ๆ เก่งโคตร ไม่มีสไตล์หมาน้อยน่ารักโผล่มา นางเอกก็ต้องเทพสุด ๆ ล่ะไม่ว่าภาพลักษณ์เป็นไง
เกี่ยวกับภาคลูกก็พอใช้ได้แบบอ่านฆ่าเวลาได้ คนที่เคยตามเซวีน่ามาก่อนจะรู้เรื่องกว่า แต่ที่กูเกลียดมากคือตัวประกอบ/เพื่อนนางเอกพระอกแม่งเป็นลูกภาคหลักหมดเลยยกเว้นนางเอก แถมมีการเอามาคู่กันอีกสัส แต่ที่เกลียดกว่าคือการตั้งชื่อสั่ว ๆ ของกัลฐิดา กูจะยกตัวอย่างเบาะ ๆ ให้มึงดู
- ลินคอร์น มาจากการรากศัพท์ Link+Unicorn ค่ะ(คนเขียนบอกมางี้ในบทนำ) -> กูอ่านแล้วแบบพ่องงงง แล้วไม่เกี่ยวเชี่ยอะไรเลยในเนื้อเรื่อง ตั้งมางี้สู้มึงไม่อธิบายดีกว่า ถ้ามันเหมือนปธน.ลินคอล์นนักมึงจะเปลี่ยนหรือเงียบ ๆ ไปเหอะ
- ผู้ใช้สายฟ้า "เวิร์น โบลท์" แสรดดด มึงคิดว่ากูโง่มากใช่ไหม เออ ตั้งชื่อตัวประกอบแบบนี้มันก็จำง่ายดี แต่กูไม่ชอบมาก ๆ เหมือนตั้งแบบสิ้นคิดอะมึง
นางเอกเรื่องนี้แม้จะดูกาก ๆ แต่ก็แฝงไว้ด้วยพลังอันยิ้งหย่ายยย เหมือนเดิม แต่ดีที่นางขี้แหยแล้วค่อย ๆ มาเข้มแข็งทีหลัง กูชอบแบบนี้ ตอนที่มาเข้มแข็งทีหลังนางก็ยังเรียบร้อยน่ารักอยู่ (ถึงกูจะไม่ชอบที่ตอนท้ายนางเอกได้ไปเป็นตัวเอกในการแสดงระบำอะไรก็เถอะ แม่งสูตรเดิม) แต่ตอนต้นกูให้คะแนนความโง่นาง110/100 พระเอกหลอกให้นางเอกท้าสู้ด้วย จากนั้นก็บังคับให้นางเอกมาประลองด้วยทุกวัน ซึ่งแบบไร้สาระมาก ตอนนั้นนางเอกกากแพ้ตลอดเชื่อฟังพระเอกเพราะกลัวแม่งโกรธ
พระเอกก็มาสไตล์เดิมคือเทพมาก ยังดีที่ไม่หน้าตายเย็นชา แต่เป็นสไตล์หล่อมายไอดอลของทุกคนแต่ลึก ๆ นิสัยค่อนข้างเลวถึงเหี้ย คนเขียนชอบพยายามทำให้ชีวิตมันดูรันทด แม่รู้สึกผิดที่ไม่ค่อยได้ดูแลลูดคนนี้ฯลฯ แล้วค่อยเพิ่มความเทพระดับสูงสุดให้มันซึ่งทำให้กูยิ่งเกลียดมันเข้าไปใหญ่
อีกอย่างที่ไม่ดีคือมันโยงทั้งเดรกเกอร์แล้วภาคแรก อ่านแล้วจะมีส่วนที่หยอดให้กูงง แต่ไม่เกี่ยวกับภาคนี้มึงก็อ่านข้าม ๆ ไป
สรุปคือถ้ามึงมองมันในฐานะนิยายรักพระเอกแบดบอยขี้เสือกกับนางเอกขี้หงอ+ดูพัฒนาการนางเอกในเซ็ตติ้งแฟนตาซีเป็นอันใช้ได้
อ้อ มีอีกจุดนึงคือเพื่อนร่วมชั้นนางเอกทำท่าเหมือนจะจีบนางเอกอะไรงี้ แต่พอเขียนไปเรื่อย ๆ แล้วพระนางลงล็อกกันแล้วพระเอกยังไม่ทันได้หึงจริงจังก็โยนประเด็นนี้ทิ้งทันทีอะไรงี้
ปล. เห็นกูบ่นมากขนาดนี้ตอนอ่านเล่มหนึ่งจบกูค้างจนต้องวิ่งไปยืมเล่มสองเลยนะเว้ย กูชอบแนวนางเอกมีพัฒนาการแบบนี้