Fanboi Channel

[FICTION!] กระทู้สำหรับชาวloser เห่อหมอย ฯลฯ ขอเชิญมาแบ่งปันจินตนาการแบบไร้ขีดจำกัด
กูโดนขับไล่มาจากกระทู้loserโทษฐานแต่งฟิคไม่อวยloser
เลยขออนุญาตมาตัั้งรกรากบนแผ่นดินใหม่นี้แล้วกัน

อะไรวะ นี่คืออะไร 5555555555555

Part1 >>>/animanga/1785/124/
Part2 >>>/animanga/1785/153/

ขอให้โชคดีนะนักหลวม(Looser)ทุกท่าน

กูว่าน่าจะไป lounge มากกว่านะที่นั้นก็ลงไว้หลายเรื่อง

ไม่มีน้องK กูไม่อ่าน

>>4 lounge จริงๆควรแตกมานี่ แต่หายไปนานแล้วช่างแม่งละกัล

นิยายloser แต่งจากวัยเห่อหมอย แนะนำเพื่อนโม่งที่เริ่มอ่านอย่าเพิ่งใจร้อนรีบอ้วก มึงใจเย็นๆ ค่อยๆอ่าน
หาขนมกรุบกรอบมากินหาน้ำอัดลมมาดื่มไปพลาง มึงจะได้อารมณ์สุนทรีในการรับอ่าน
แต่ไม่แนะนำทิชชูเพราะเรื่องที่กูแต่งยังไม่เทพฯพอให้พวกมึงสำเร็จความใคร่ได้

Part 1 .... เรื่องราวloserของกูก็ไม่มีอะไรมากตอนม.ปลายก็ชอบอยู่คนเดียวเป็นหมาป่าเดียวดาย
แล้วในห้องกูก็มีไอ้หล่อเรียนดีกีฬาเด่นเป็นนักบอลประจำห้องอยู่แน่นอนว่าไอ้หล่อมีเพื่อนมากมายตรงข้ามกับกู
พวกเพื่อนในห้องเวลามีอะไรก็ชอบแขวะกูแล้วทำเป็นพูดเปรียบเทียบยกยอไอ้หล่อว่าดีกว่ากูอย่างนั้นอย่างนี้ให้ได้ยิน
แต่ก็มีหัวหน้าสาวแว่นสุดสวยที่ชอบมาวุ่นวายวนเวียนกับชีวิตกูคอยเจ้ากี้เจ้าการให้กูพยายามหาเพื่อนอ้างว่าเป็นหน้าที่ของหัวหน้าห้อง
ส่วนไอ้หล่อแอบชอบหัวหน้าห้องสาวแว่นอยู่กูรู้ มันเลยทำทีเป็นเสนอตัวว่าจะเป็นเพื่อนกับกูให้จากนั้นกูก็อยู่กับสังคมกลุ่มเพื่อนตอแหลของมันเรื่อยมา

จนถึงวันสอบปลายภาคกูตกวิชาเลขแล้วอาจารย์ก็ให้โจทย์มา20ข้อทำส่งก่อน5โมงเย็นแทนการสอบซ่อม
หัวหน้าห้องสาวแว่นก็อาสาจะสอนกูทำโจทย์ส่งให้ทันโดยที่กูไม่ได้ขอพอเลิกเรียนพวกเพื่อนๆกูต่างก็ทยอยกันกลับบ้านบ้าง
ไปเตะบอลกับพวกไอ้หล่อบ้างเหลือแต่กูกับหัวหน้าห้องสาวแว่นที่จะต้องทำเวรคู่กันพอดีเลยได้อยู่กันสองต่อสอง
เสร็จแล้วหัวหน้าห้องก็บอกกูว่าให้เอาโจทย์เลขออกมาทำให้เสร็จก่อนแล้วค่อยเริ่มทำเวรกัน
แต่กูบอกว่ากูอยากจะทำเวรก่อนแล้วเดินไปล็อคประตูห้องหัวหน้าห้องก็ได้แต่ทำหน้างงๆ
ก่อนที่กูจะตรงเข้าไปใกล้ๆอ้อมไปด้านหลังแล้วเอาผ้าที่กูเตรียมไว้มัดปากไม่ให้ร้องแล้วจับมัดมือไขว้หลังแล้วผลักให้นอนคว่ำหน้าลงไปบนโต๊ะ
กูมองหัวหน้าห้องที่ตกใจกลัวน้ำตาไหลตัวสั่นอยู่สักพักกูก็ก้มลงไปกระซิบข้างหูเธอว่า ขอโทษนะแต่กูอยากเห็นหน้าไอ้หล่อมันเจ็บปวด
จากนั้นกูก็ลงมือ@#$&*ด้วยท่าdogstyleแรกๆก็ดิ้นร้องอู้อี้อยู่สักพักก็ดูเหมือนว่าจะหมดแรงยอมให้กูทำต่อแต่โดยดี

กูสังเกตเห็นใบหูเธอเริ่มแดงและตรงนั้นก็ตอบสนองจนกูเสร็จกิจเลยรู้สึกว่าเธอจะติดใจเข้าแล้ว แน่นอนว่าหลังจากนั้นกูถ่ายคลิปไว้ขู่เรียบร้อย
หลังจากนั้นกูก็มีอะไรกับเธอทุกวันส่วนไอ้หล่อก็เข้ามาคุยทำคะแนนกับหัวห้องสาวแว่นบ่อยขึ้น
อาจจะเพราะเธอทำสีหน้าเศร้าๆแต่กูก็สะใจเวลาที่สองคนั้นคุยกันแล้วกูเข้าไปขัดโดยเรียกให้หัวห้องสาวแว่นตามกูมา
แล้วเธอก็ทำหน้าแบบขัดขืนไม่ได้ยิ่งสีหน้าเจ็บใจของไอ้หล่อที่มองกูตอนที่หัวหน้าห้องสาวแว่นเดินตามกูต้อยๆกูยิ่งรู้สึกฟินอย่างบอกไม่ถูก
นั่นเลยทำให้กูคิดที่จะทำเรื่องสะใจมากกว่านั้นอีกกูเลยไปบอกกับไอ้หล่อว่าเย็นนี้5โมงหลังจากที่มึงซ้อมบอลเสร็จให้แวะมาที่ห้องเรียน
เพราะหัวหน้ามีเรื่องทุกข์ใจอยากจะปรึกษามึงแต่ไม่อยากให้ทุกคนในห้องรู้พอไอ้หล่อได้ยินก็ตกปากรับคำโดยที่กูเผลอแสยะยิ้มในความเป็นคนดีของมัน
แล้วกูก็เตรียมเวทีไว้รอรับไอ้หล่อส่วนนางเอกก็พร้อมแล้วและกำลังครางเสียงหลงอยู่ตรงหน้ากูนี่แหละ

เวลา5โมงตรงเสียงประตูห้องเปิด วินาทีนั่นกูนี่สะใจจนแทบกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ที่ได้เห็นไอ้หล่อทำหน้าช็อคกับภาพที่เห็นตรงหน้า
กูกับหัวหน้าห้องที่อยู่ในท่าdogstyleตะโกนบอกเซอร์ไพรส์แล้วกูก็ดึงผมหัวหน้าห้องให้เงยหน้าขึ้นมาให้ไอ้หล่อมันเห็นใบหน้าตอนเธอกำลังมีความสุขอย่างชัดๆ
จากนั้นกูก็บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงของกูแล้วเสียใจด้วยว่ะ แต่ไม่ทันพูดจบประโยคดีไอ้หล่อตรงเข้ามาต่อยหน้ากูอย่างจัง
แน่นอนว่ากูที่อ่อนกีฬาหลบไม่ทันโดนต่อยกลิ้งล้มลงไปไอ้หล่อไม่รอช้าแม่งเข้ามาซ้ำกูอีกหลายหมัด
แต่ก่อนที่กูจะหมดสติจู่ๆหัวหน้าห้องก็เอาตัวเข้ามาบังกูไว้แล้วบอกให้ไอ้หล่อหยุดทำร้ายกูทั้งน้ำตา
กูก็ไม่รู้หรอกว่าเธอที่ทำไปเพราะสงสารกูทั้งๆที่กูทำกับเธอขนาดนี้หรือไม่ก็อาจเป็นเพราะเธอเป็นคนดีจริงๆ
แต่พอกูเห็นไอ้หล่อกำลังช็อคทำสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกกูก็ระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความสะใจออกมาใส่หน้ามันที่กำลังสิ้นหวัง...

to be continued....

>>4 โทษทีวะเพื่อนโม่งกูตอนแรกกูไปตั้งที่นั่นมาแต่เห็นว่าต้องไปขอModก่อนยุ่งยากกูเลยขี้เกียจ
แล้วพอดีเห็นเพื่อนโม่งแนะนำที่นี่อีกที่กูเข้ามาดูแล้วตั้งได้เลยไม่ถามเหี้ยอะไรทั้งนั้นตั้งแม่งเลย

กูก็ว่าเหมาะกับห้องloungeมากกว่านะ

Part 2 .....หลังจากเหตุการณ์นั้นก็เข้าสู่ช่วงปิดเทอมให้กูได้พักรักษาตัวและดูเหมือนไอ้หล่อก็ไม่ปริปากเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง
ส่วนหัวหน้าห้องกูก็คิดว่าจะปล่อยเธอไปเพราะเป้าหมายกูสำเร็จแล้วที่ขยะสังคมอย่างกูได้ทำลายความฝันของไอ้หล่อที่เป็นคนเด่นคนดังของสังคมได้
แค่นี้กูก็พอใจแล้วหลังจากนี้ก็ช่างหัวแม่งถึงแม่งจะเอาไปฟ้องอาจารย์หรือแจ้งตำรวจกูก็ไม่สนใจแล้วแต่เรื่องก็เงียบผิดคาด
เปิดเทอมใหม่ก็เป็นอย่างที่คาดพวกในห้องเริ่มกลั่นแกล้งกูหนักขึ้นแน่นอนคนนำก็คือไอ้หล่อแค่วันแรกของเปิดเทอมตอนจะกลับบ้าน
แม่งก็พาพวกนักบอลมารุมกระทืบกูแล้ว แต่หัวหน้าห้องมาเห็นพอดีเธอก็เข้ามาห้ามช่วยกูไว้อีกครั้ง ทำให้ไอ้หล่อยิ่งไม่สบอารมณ์ขึ้นไปอีก
ก่อนที่แม่งจะถุยน้ำลายใส่หน้ากูแล้วพาพวกมันเดินจากไป ด้วยความสงสัยกูเลยถามหัวหน้าห้องว่ามาช่วยคนอย่างกูไว้ทำไม

เธอก็อ้างว่าถ้าไม่มาช่วยไว้ก็กลัวกูจะโมโหแล้วเอาคลิปที่ถ่ายไว้ไปประจาน กูก็เลยบอกไปว่าเธอเป็นอิสระแล้วคลิปอะไรนั่นกูก็ลบทิ้งไปหมดแล้ว
และตอนนี้กูเองก็กำลังชดใช้กรรมที่ทำกับหัวหน้าห้องไว้เพราะงั้นพวกเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก แต่สิ่งที่กูไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
เพราะกูได้ยินเสียงคุ้นๆตะโกนว่ากูเป็นอะไรรึเปล่าซึ่งเจ้าของเสียงที่ตรงเข้ามาหากูด้วยความเป็นห่วงก็คือน้องสาวกูเอง กูถามน้องว่ามาทำอะไรที่นี่
น้องกูก็บอกว่าเธอมาเรียนต่อม.ปลายที่นี่และวันนี้ก็เป็นวันแรกแต่ปิดกูไว้เพราะอยากจะเซอร์ไพรส์กู
ส่วนกูหันไปส่งสายตากับหัวหน้าห้องทำนองว่าอย่าบอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด น้องสาวเห็นกูมองตากันก็แซวกูว่าคนนี้คือแฟนกูใช่ไหม
กูก็แก้ตัวไปว่าเธอเป็นแค่หัวหน้าห้องที่เผอิญผ่านมาเห็นกูโดนพวกเกเรมันแกล้งก็เลยมาช่วยกูไว้ น้องกูก็ขอบคุณและพากูกลับบ้านส่วนหัวหน้าก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆตอบรับ

ระหว่างกลับบ้านน้องสาวกูก็เอาแต่แซวกูเรื่องหัวหน้าห้องไม่เลิกถามว่ากูสนใจเธอยู่รึเปล่า คบกันแล้วรึยังบ้างล่ะ ดูแล้วเหมือนจะมีความสุข
แต่ในใจกูตอนนั้นกำลังร้อนรนมากเพราะคิดว่าจะให้ไอ้หล่อรู้เรื่องน้องสาวกูไม่ได้ไม่งั้นมันต้องแก้แค้นกับน้องกูแน่ๆ
หลายวันผ่านไปดูเหมือนจะสงบสุขกว่าที่คิดถึงแม้กูจะโดนพวกไอ้หล่อแวะเวียนมาหาเรื่องอยู่เรื่อยๆแต่หัวหน้าห้องก็จะมาช่วยห้ามไว้อีกเช่นเคย
โดยเธออ้างว่าไม่ได้อยากช่วยกูแต่เห็นแก่น้องสาวที่่น่ารักของกูถึงได้ช่วยกูไว้ จริงๆหลังจากที่ทั้งคู่เจอกันก็เหมือนจะสนิทกันดี
เพราะเคยมีเรื่องที่กูห้ามน้องสาวไม่ให้มาหาที่ห้องเรียนโดยอ้างว่ากูอายเพื่อนแต่น้องกูก็ยังจะแวะมาหาแต่ความไม่แตกก็เพราะ
ได้หัวหน้าห้องออกมารับหน้าให้ว่าเป็นรุ่นน้องที่น่ารักของเธอและมักจะมาให้เธอสอนการบ้านบ่อยๆ ช่วงนั้นกูก็เผลอคิดว่ามีความสุขดี

แต่แล้ววันหนึ่งก็มีข่าวลือเรื่องคลิปโป๊หลุดออกมาซึ่งพวกในห้องก็ลือกันว่าดูจากในคลิปแล้วเป็นโรงเรียนของกูแถมเป็นในห้องเรียนกูแน่ๆ
กูตกใจมากรีบตรงเข้าไปขอดูคลิปจากกลุ่มเพื่อนที่กำลังดูอยู่ซึ่งแม่งก็เป็นคลิปที่กูถ่ายเอาไว้อย่างที่คิดจริงๆ แต่ในภาพเห็นแต่ด้านหลังของผู้หญิง
เรื่องที่หัวหน้าห้องคือคนในคลิปก็เลยยังไม่แตก แต่กูสับสนสุดๆว่ามันเป็นฝีมือใครแล้วทำได้ยังไงในเมื่อกูลบคลิปนี้ไปแล้ว
ระหว่างนั้นกูก็ได้ยินเสียงเก้าอี้ล้มพอกูมองไปทางต้นเสียงก็คือหัวหน้าห้องที่ยืนช็อคตัวสั่นหน้าซีดน้ำตาคลออยู่
กูสบตาเธอแล้วพยายามจะสื่อว่ากูไม่ได้ทำแต่เมื่อเธอสบตากูก็ร้องไห้วิ่งหนีออกไป กูรีบวิ่งตามไปทันทีเพื่อที่จะไปบอกหัวหน้าห้องว่ากูไม่ได้ทำ
แต่ก็ได้ยินเสียงทักก่อนว่า ใช้ไม่ได้เลยนะมาแอบดูคลิปโป๊กับเพื่อนจนทำให้แฟนเสียใจแบบนี้ ซึ่งเมื่อกูหันไปทางเจ้าของเสียง
ก็คือน้องสาวของกูเองที่กำลังเผยรอยยิ้มน่าสงสัยออกมา....

to be continued....

>>8 ไม่เป็นไรมึง จั่วหัวว่าfictionก็ลงที่นี่แหละ

fiction=เรื่องแต่ง=ห้องนี้

ชื่อมู้ไม่ Looser ไม่เฟี้ยวฟ้าว

>>7 ทำไมมึงเป็นคนแบบนี้ ไอ้หล่ออุตส่าห์แอบชอบมึง คอยตามแอบหึงที่มึงมาสาวแว่นมาเดินตามต้อยๆ พยายามจะกันสาวแว่นออกไปจากมึง
สุดท้ายมึงก็มาเย็ดสาวแว่นโชว์ให้มันหัวใจสลายจนมันโกรธเดินมาต่อยมึงไปตั้งหลายหมัดมึงก็ยังไม่สำนึก จิตใจมึงทำด้วยอะไร!!

มึงแม่งเอาตอนเก่ามาหากิน ตอนใหม่ล่ะว้อย

>>14 ใจเย็นๆเพื่อนโม่งกูกำลังตรวจความเรียบร้อยอยู่

Part 3

...ด้วยความสงสัยในท่าทีกูเลยถามน้องกูว่ารู้อะไรเกี่ยวกับคลิปนี้รึเปล่า น้องกูก็ตอบว่าทะลึ่งแล้ววิ่งหนีไปด้วยท่าทางขี้เล่น
จากนั่นกูก็ออกตามหาหัวหน้าห้องแต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอจนกระทั้งใกล้จะหมดเวลาพักกูเลยตัดสินใจเดินกลับมาที่ห้องเรียน
ระหว่างทางเข้าห้องกูดันมาเจอกับไอ้หล่อซึ่งมันตรงเข้ามาหา กูก็คิดว่ามันจะต่อยกูแต่มันมากระซิบบอกว่า
"ถ้ามึงไม่อยากให้น้องมึงเป็นแบบในคลิปที่เป็นข่าวลือตอนนี้ เวลา5โมงเย็นมึงมาเจอกับกูที่ห้องชมรมฟุตบอลตัวคนเดียวแล้วห้ามบอกใครด้วย "

กูได้ยินถึงกับหน้าถอดสี ไอ้หล่อมองกูด้วยสีหน้าเย็นชาแล้วผละตัวออกไปแต่ก่อนที่มันจะเดินเข้าห้องเรียนไป
กูที่กำลังสับสนไม่รู้จะทำยังไก็ตะโกนบอกว่า"มึงทำแบบนั้นไม่ได้นะ" แต่เหมือนไปกระทบต่อมอะไรสักอย่างไอ้หล่อรีบหันมาคว้าคอเสื้อแล้วเหวี่ยงกูอัดกำแพง
ก่อนจะพูดตอกหน้ากูว่า "ขยะสังคมอย่างมึงไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้กับกู" จนพวกเพื่อนๆในห้องหันมามองกันหมดไอ้หล่อจึงรีบปล่อยกูแล้วกลับไปนั่งที่ของมัน

คาบเรียนเริ่มแล้วแต่กูไม่มีสมาธิจะรับฟังอะไรทั้งนั้นกูรีบแอบกดโทรศัพท์ไปเช็คว่าน้องกูยังอยู่ดีรึเปล่าแต่น้องกูก็ไม่รับสาย
ไหนจะหัวหน้าห้องที่ไม่ยอมกลับมาในคาบเรียนอีกทั้งๆที่เธอไม่เคยโดดเรียนแท้ๆนั่นยิ่งทำให้กูเป็นกังวลขึ้นอีกหลายเท่าว่าที่ไอ้หล่อพูดน่าจะไม่ใช่ขู่กันเล่นๆ
หลังหมดคาบเรียนกูรีบวิ่งไปที่ห้องเรียนของน้องสาวกูอย่างไม่คิดชีวิตและหวังว่าที่ไอ้หล่อพูดจะเป็นเรื่องโกหกให้กูกลัวแต่เพื่อนในห้องน้องกูก็บอกว่า
น้องกูหายไปตั้งแต่คาบบ่ายแล้ว นั่นทำให้กูแทบบ้าวิ่งตามหาทั่วโรงเรียนจนใกล้ถึงเวลา5โมงเย็นกูที่กำลังหอบแดกก็ตัดสินใจไปที่ชมรมฟุตบอลตามนัด

เมื่อไปถึงสิ่งที่กูกลัวที่สุดก็เป็นจริงจนได้เมื่อก้าวเข้าไปในห้องชมรมสิ่งที่กูเห็นคือมีรุ่นพี่นักบอลตัวล่ำๆ3คนจับตัวน้องสาวกูมาขังไว้ที่นี่
ส่วนไอ้หล่อที่นั่งรออยู่ข้างๆอย่างใจเย็นก็พูดกับกูว่า "ไงความรู้สึกที่ได้เห็นของสำคัญกำลังจะโดนขยี้ มึงชอบไม่ใช่รึหัวเราะเหมือนตอนนั้นอีกสิวะ"
ถึงกูจะรู้ว่าเปล่าประโยชน์แต่กูก็บอกมันไปว่าให้ปล่อยน้องกูไปซะ แล้วจะกระทืบกูให้ตายหรือเอากูไปให้ตำรวจก็ตามใจมึง
แต่ไอ้หล่อก็ยังใจเย็นและพูดว่ามันไม่เหมือนขยะสังคมอย่างกูมันไม่อยากทำเรื่องโหดร้ายกับผู้หญิงถ้าไม่จำเป็นและมันบอกว่าที่มันต้องทำแบบนี้เพราะกูไปบีบคั้นมัน
ซึ่งนั่นทำให้กูสับสนกับคำพูดของมันมาก แล้วที่มันเรียกกูมานี่ไม่ใช่เพราะอยากแก้แค้นกูงั้นรึ?

จากนั้นไอ้หล่อก็บอกว่าให้กูเลิกแกล้งซื่อแล้วเข้าเรื่องกันได้แล้วสิ่งที่มันต้องการในตอนนี้คือคลิปที่กูข่มขืนหัวหน้าห้องแลกกับตัวน้องสาวกู
และนั่นทำให้กูยิ่งจับต้นชนปลายไม่ถูกเข้าไปใหญ่ คลิปนั่นเป็นฝีมือใครก็ไม่รู้กูได้แต่บอกมันไปตามตรง
ไอ้หล่อเหมือนจะไม่พอใจและบอกให้พวกรุ่นพี่ฉีกเสื้อผ้าน้องกู กูทนดูไม่ได้พยายามวิ่งเข้าไปช่วยแต่ก็โดนไอ้รุ่นพี่คนหนึ่งตุ้ยท้องลงไปนอนกอง
พอมันรุมกระทืบกูจนหมดสภาพก็จิกหัวกูขึ้นมามองน้องสาวกูที่กำลังร้องไห้ ไอ้หล่อถามกูเป็นครั้งสุดท้ายว่าจะยอมส่งคลิปมาให้มันดีๆรึเปล่า
ก่อนที่จะหยิบมือถือขึ้นมาทำท่าถ่ายคลิปไปที่น้องสาวกูและเตรียมออกคำสั่งพวกรุ่นพี่ให้ทำเรื่องโหดร้ายกับน้องกู

กูได้แต่ตะโกนว่ากูไม่ได้เป็นคนปล่อยคลิปไอ้สัตว์กูไหว้ล่ะเชื่อกูเถอะ แต่ดูเหมือนไอ้หล่อจะหมดความอดทนมันสั่งให้พวกรุ่นพี่ลงมือข่มขืนน้องสาวต่อหน้ากู
ส่วนกูก็ได้แต่ร้องไห้ตะโกนห้ามอย่างน่าเวทนาและสำนึกในเรื่องเหี้ยๆที่กูได้ทำลงไปจนลากเอาน้องสาวกูมารับกรรมไปด้วย

to be continued....จริงๆกะจะให้จบPartนี้แต่กูขอตัวไปขยายความช่วงท้ายให้สมบูรณ์แป๊บ

...........................................

กูเผลอจิ้นน้องสาวเป็นโคมาจิ แม่งเอ้ยจิตตกทักทีเลย

>>18 กูเอาเค้าโคลงมาเหมือนกันว่ะ แต่จริงๆสายน้องสาวก็ร่าเริงแบบนี้เกือบทุกตัวละครเหมือนกันนี่หว่า

หัวหน้าสาวแว่นนี่ฮาเนกาว่าลอยเข้าหัวมาเลย โกเมนเนะน้องแมว

ไอ้ห่า ใกล้เคียงตอนจบที่กุจินตนาการไว้ด้วย

ตอนจบโดนไอ้หล่อสอยตูดแน่เลยว่ะ

กูว่าน้องมึงต้องแอบร่วมมือกับไอ้หล่ออยู่ดูจากที่มึงวางบทไว้นะ

มึง=ฮาจิมัง
ไอหล่อ=ฮายยาโตะ
หัวหน้า=เอบินะ
น้องมึง=โคมาจิ
ตอนกูอ่านกูจินตนาการได้แบบนี้ว่ะ

>>24 เหมือนกู รู้สึกเสื่อมมากเมื่อกูนึกภาพฮาจิมังเย็ดเอบินะ และภาพเอบินะขอร้องให้รุ่นพี่ชมรมฟุตบอลเย็ดกันเองแทนที่จะข่มขืนมันพร้อมทำหน้าบุฮี้

>>25 เดี๋ยวรอกูแปะตอนจบมึงอาจจะคิดว่าหัวหน้าห้องอาจมีบางส่วนที่เหมือนเอบินะในด้านที่ทุกคนไม่รู้จักก็ได้นะ

>>26 แปะซักที

>>27 รอกูแต่งช่วยท้ายๆอีกนิดไม่เกิน4ทุ่มพอดีกูเพิ่งกลับบ้าน

คำถาม ถ้าแปะตอนจบแล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับกระทู้นี้? ปล่อยตก? เว้นวรรค 1 ซีแล้วขึ้นภาค2?

เวลาเจอใครมาแต่งฟิคแบบพวกนักหลวมก็ไล่มาที่นี่แทน เพราะกระทู้ไม่ได้ระบุไว้ว่าต้องเป็นเรื่องนี้เท่านั้น

>>29 จริงก็ตามหัวกระทู้นะ คือพวกมึงเองก็สามารถเอาเรื่องราวที่พวกมึงแต่งมาลงได้
ไม่จำเป็นต้องรอเรื่องของกูอย่างเดียวหรอก ส่วนถ้ากูถ้าปิ้งไอเดียเรื่องเห่อหมอยอะไรได้
กูก็จะเอามาให้พวกมึงด่ากันอีก

ลืมบอกไปว่าไม่จำกัดไอเดีย นิยายจะดีจะเหี้ย จะยาวจะสั่น แต่งเล่นๆแล้วเลิก แต่งจริงจังแล้วยาว
จะนิยายฟุฯนิยายลิลลี่ พวกมึงแสดงความเห่อหมอยออกมาได้เต็มที่เลยไม่ต้องไปอัดอั้น

ส่วนนิยายตอนจบกูขอเลยเวลาไปสักเกือบ5ทุ่มแล้วกัน กูด้นสดช่วงท้ายๆเริ่มงงตัวเองไอ้สัส

>>32 ตอนจบไอ้หล่อกับรุ่นพี่รุมลงแขกพระเอกสินะ

>>32 เกิน5ทุ่มแล้วไอสัสเอามาเลยตามสันดาน

>>34 ไอ้เหี้ยกูขออีก5นาที

>>35 เลย 5 นาทีแล้ว

กูนั่งรีเฟสมู่รัวๆ

กูลงพนันว่ามันจะไม่เอาลงในวันนี้

พอเรื่องนี้จบมีใครสนใจต่อเรื่องอื่นอีกมั้ย

>>38 ไอ้สัสเสร็จแล้ว กูกำลังตรวจคำผิดหรือคำตกหล่นอยู่ แป๊บนึง

พวกมึงก็เร่งจังไอ้ห่า มันพักเก็บข้อมูล 1 สัปดาห์เว้ย

กำควยรอแล้วนะครับ

Part 4

....แต่แล้วจู่ๆที่ประตูห้องชมรมก็เสียงกระแทกดังขึ้นและเสียงเหมือนพวกอาจารย์พยายามจะพังประตูที่ล็อคไว้เข้ามา
จนไอ้พวกรุ่นพี่ตกใจกระโดดหนีออกทางหน้าต่างเหลือแต่เพียงไอ้หล่อไว้คนเดียวและเมื่อประตูเปิดออก
สิ่งที่กูได้เห็นคือหัวหน้าห้องได้พาอาจารย์ฝ่ายปกครองเข้ามาช่วยกูกับน้องสาวเอาไว้

ไอ้หล่อทำหน้าตกตะลึงแต่ใบหน้านั้นแสดงออกว่างุนงงกับบางสิ่งมากกว่ากลัวที่ถูกพวกอาจารย์จับได้
ระหว่างที่อาจาย์ฝ่ายปกครองกำลังควบคุมตัวไป ไอ้หล่อก็สติแตกตะโกนมาทางพวกกูว่า
" ทำไมล่ะ!! ทั้งๆที่ฉันทำเพื่อเธอแท้ๆ ทั้งๆที่เธอเป็นคนมาขอร้องฉันแท้ๆ ทำไมๆๆๆๆๆ"

หลังจากนั้นพวกกูก็ตามอาจาย์ไปที่ห้องปกครองทำให้กูได้รู้ว่าหัวหน้าห้องยอมเอาเรื่องคลิปของเธอไปฟ้องกับ ผอ.
โดยที่เธอตกลงกับ ผอ.ว่าเธอจะขอร้องผู้ปกครองว่าไม่ให้เรื่องนี้ถึงตำรวจเพราะเมื่อเป็นข่าวคนในโรงเรียนก็จะรู้ทันทีว่าใครคือผู้เกี่ยวข้อง
และให้พวกผู้ปกครองมาเคลียร์กันเองเพื่อเห็นแก่อนาคตของแต่ละคนที่หลงผิดและตัวผู้ถูกกระทำอย่างหัวหน้าห้อง
แต่กูคิดว่าสิ่งสำคัญสำหรับ ผอ. มีอย่างเดียวก็คือชื่อเสียงโรงเรียนจะได้ไม่ป่นปี้

ซึ่งกูก็เตรียมที่จะรับโทษเพราะหัวหน้าคงบอกเรื่องที่กูข่มขืนไปเรียบร้อยแล้ว แต่สิ่งที่กูไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีก
เมื่อหัวหน้าห้องกลับบอกว่าคนที่ข่มขืนเธอในคลิปก็คือไอ้หล่อและอ้างต่อว่าเธอแอบไปรู้ว่าไอ้หล่อ
กำลังจะไปถ่ายคลิปข่มขืนน้องสาวกู เธอเลยมาบอกให้พวกอาจารย์ไปช่วยเอาไว้ได้ทัน
ส่วนไอ้หล่อนั่งนิ่งไม่โต้แย้งอะไรใบหน้าเหมือนคนหมดอาลัยตายอยากที่โดนทำลายหัวใจไปแล้ว

หลังจากพวกอาจารย์แจ้งว่าจะนัดผู้ปกครองมาคุยเรียบร้อยแล้วก็ปล่อยพวกเรากลับบ้าน
เมื่อพวกอาจาย์ไปกันหมดน้องสาวกูก็วิ่งเข้าไปกอดหัวหน้าห้องคลอเคลียเธอราวกับเป็นคนรัก
ส่วนหัวหน้าห้องก็ยิ้มและลูบหัวน้องสาวกูอย่างเอ็นดูและเอ่ยปากชมว่า "ทำได้ดีมากจ๊ะ"

ระหว่างนั้นตัวกูเย็นเฉียบเพราะหลังเหตุการณ์สงบสมองกูดันปะติดปะต่อเรื่องราวน่าสงสัยมากมายขึ้นมาได้
อย่างแรกเรื่องคลิป ถึงกูจะบอกว่าลบทิ้งไปแล้วแต่จริงๆมันหายไปจากมือถือกูเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
เพราะจริงๆตัวกูไม่ได้ใส่ใจด้วยซ้ำเลยอาจจะคิดว่าตัวเองเผลอลบทิ้งไปแล้วจริงๆ
อย่างที่สอง ตอนหัวหน้าห้องตกใจเรื่องคลิปแล้ววิ่งหนีไป เธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นคลิปตัวเธอหลุด
ทั้งๆที่ไอ้พวกที่มันนั่งดูคลิปอยู่ไกลจากเธอตั้งอีกฝากของห้องแถมข่าวลือก็เพิ่งจะกระจายจากตอนนั้นแท้ๆ
อย่างที่สาม หัวหน้าห้องตกลงเรื่องอะไรกับ ผอ.โดยเอาเรื่องที่บอกว่าจะไม่ให้ผู้ปกครองไปแจ้งความเหมือนกับกำลังใช้เป็นข้อต่อรองอะไรสักอย่าง

กูค่อยๆหันหลังไปทางหัวหน้าห้องและน้องสาวกูที่กำลังหยอกล้อกันอย่างช้าๆและเมื่อกูสบตากับหัวหน้าห้อง
กูเห็นรอยยิ้มอ่อนโยนของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่ดูเย็นเฉียบและถามกูว่า "เป็นอะไรงั้นรึสีหน้าดูไม่ดีเลย"
กูจึงตัดสินใจยิงคำถามที่จะเป็นตัวแปรไปสู่การเฉลยทุกสิ่งทุกอย่างออกมาว่า "ทั้งหมดนี่เป็นฝีมือเธอเองงั้นรึ"

Part 5

จากนั้นหัวหน้าห้องก็ยิ้มตอบด้วยสีหน้าใสซื่อแต่ในแววตาเธอนั้นกลับขุ่นมัว
ก่อนที่เธอจะบอกกูว่า ทั้งหมดเป็นความผิดของกูที่จู่ๆจะมาทิ้งเธอไปง่ายๆซะอย่างนั้นน่ะสิ
ส่วนน้องสาวกูก็ช่วยพูดสมทบขึ้นมาราวกับเป็นพวกเดียวกันไปแล้วว่า "ใช่ๆเพราะพี่นั่นแหละไม่ดีเอง"
แล้วหัวหน้าห้องก็อธิบายขยายความเพิ่มว่า แรกเริ่มเดิมทีเธอทั้งเจ็บทั้งกลัวในตอนที่ถูกข่มขืน
แต่ในช่วงที่เธอสับสนนั้นก็เหมือนมีบางสิ่งในตัวเธอที่ตอบสนองและต้องการมันเพิ่มขึ้นไปอีก เธอต้องการให้กูกระทำกับเธอมากขึ้นไปอีก
แล้วจู่ๆวันหนึ่งกูก็มาบอกว่าเธอเป็นอิสระแล้วและไม่แตะต้องตัวเธออีกเลยซะอย่างนั้น ซึ่งมันทำให้เธอทนไม่ได้และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอเปลี่ยนไป

และเหมือนฟ้าดินเป็นใจ เพราะหลังจากที่หัวหน้าห้องและน้องสาวกูเจอกันในวันเปิดเทอมวันแรกทั้งคู่ก็แอบไปเจอกันแบบลับๆ
ซึ่งนั่นทำให้กูรู้ความจริงอีกว่า คลิปข่มขืนที่หายไปจริงๆเป็นฝีมือของน้องกูเอง เธอมาแอบซนกับมือถือของกูตามประสาน้องสาวแล้วไปเปิดเจอคลิปโดยบังเอิญ
น้องกูตกใจมากไม่คิดว่ากูจะทำเรื่องที่เป็นอาชญากรรมแบบนี้ขึ้น เธอเลยจัดการก็อปปี้คลิปไว้ที่ตัวเองและลบต้นฉบับจากมือถือกู
หลังจากนั้นน้องกูก็ตัดสินใจมาเข้าโรงเรียนกูเพราะต้องการตามหาตัวผู้เสียหายในคลิปและจะแอบตกลงขอร้องกันอย่างลับๆไม่ให้เอาเรื่อง เพื่อช่วยเหลือกู
และจะมอบคลิปที่ก็อปปี้ให้ผู้เสียหายเพื่อเป็นตัวประกันและพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจว่าถ้าน้องกูไม่ทำตามเงื่อนไขให้เอาคลิปนี้ไปแจ้งความได้
ซึ่งเมื่อน้องกูได้มาเจอกับหัวหน้าก็รู้ว่าเธอคือผู้เสียหายทันทีและเรื่องทั้งหมดก็เข้าทางหัวหน้าพอดีอีกเช่นกัน

ระหว่างที่กูกำลังอึ้งกับเรื่องราวทั้งหมดจู่ๆหัวหน้าก็เปิดคลิปที่ทำให้กูต้องหน้าถอดสีเข้าไปอีก
เพราะมันเป็นคลิปที่หัวหน้าห้องกำลังกระทำกับน้องสาวกูต่างๆนาๆอย่างที่กูไม่สามารถจะอธิบายออกมาให้เห็นได้
แรกๆน้องกูทั้งร้องไห้ทั้งขัดขืนแต่แล้วสีหน้าน้องกูก็ค่อยๆเปลี่ยนไปในทางมีความสุขขึ้นเรื่อยๆ
และนั่นทำให้กูรู้แล้วว่าในตอนนี้น้องสาวกูตกเป็นทาสทั้งกายและใจของหัวหน้าห้องโดยไม่อาจขัดขืนได้อีกแล้ว

พอเธอได้ครอบงำน้องสาวกูเรียบร้อยแผนการต่อไปจึงเริ่มขึ้น เธอจัดการตัดต่อคลิปที่ได้มาและอัพโหลดมันด้วยตัวเอง
จากนั้นก็เอาเรื่องนี้ไปหลอกใช้ไอ้หล่อให้เป็นตัวหมากโดยไปทำทีขอความช่วยเหลือให้มาทำลายคลิปจากกูเป็นการส่วนตัว
และเปิดเผยเรื่องน้องสาวของกูยุยงไอ้หล่อให้แก้แค้นให้เธอและยังสั่งให้น้องกูไปเป็นนางนกต่อทำทีเป็นตัวประกันของไอ้หล่อโดยที่ไอ้หล่อก็ไม่รู้เรื่องนี้
ระหว่างที่พวกไอ้หล่อกำลังดำเนินการ เธอก็ไปจัดการขู่ ผอ.ด้วยคลิปตัวเต็มที่เธอถูกข่มขืนในโรงเรียนโดยเอาชื่อเสียงโรงเรียนเป็นตัวประกัน
ส่วนเรื่องที่เธอตกลงกับ ผอ.ก็คือเธอบอกให้ ผอ.เอาผิดกับไอ้หล่อให้ได้โดยไม่ต้องไปสืบสาวราวเรื่องที่แท้จริงอะไรทั้งนั้นและปิดคดีคลิปที่เธอปล่อยออกไป...ซึ่งนั่นคือแผนการทั้งหมด

Part 6 ตอนจบ

สถานการณ์ตอนนี้มันกลับกันหมด หัวหน้าห้องเธอครอบงำกูโดยสมบูรณ์แบบแล้ว
และกำจัดไอ้หล่อที่ชอบมาตามตื้อเธอบ่อยๆจนอาจจะทำให้มันรู้สึกระแคะระคายในตัวเธอ ออกไปได้
เธอรู้แต่แรกว่ากูไม่สนตัวเองถึงจะขู่ว่าจะไปแจ้งความกูก็คงไม่กลัวเธอจึงใช้น้องสาวสุดที่รักของกูเป็นตัวประกันแทน
กูทรุดตัวคุกเข่าลงกับพื้นอย่างคนไร้เรี่ยวแรงก่อนที่หัวหน้าจะเดินเข้ามาใกล้ๆ
แล้วค่อยๆโน้มตัวที่แสนบอบบางของเธอลงมากระซิบข้างหูกูด้วยร้อยยิ้มอ่อนโยนว่า
"จากนี้ไปก็ฝากตัวด้วยนะและหวังว่านายจะเชื่อฟังฉันในทุกๆเรื่องล่ะ ไม่อย่างงั้นแล้ว..."

หลังเหตุการณ์นั้นพวกไอ้หล่อก็ถูกไล่ออกแต่หน้าฉากพวกอาจารย์แจ้งว่าพวกไอ้หล่อย้ายโรงเรียนกระทันหัน
ส่วนทางผู้ปกครองของกูและผู้ปกครองของหัวหน้าห้องก็ไม่เอาความเพราะ น้องสาวกูกับหัวหน้าห้อง
อ้างกับพ่อแม่ว่าไม่อยากให้เรื่องไปถึงหูพวกสื่อและนำเสนอจนพวกเพื่อนๆในห้องรู้ว่าพวกเธอถูกข่มขืนคนไม่สามารถเรียนที่นี่ต่อได้
พวกผู้ปกครองของกูและหัวหน้าจึงใจอ่อนไม่เอาความ

ส่วนชีวิตกูหลังจากนั้นก็เปลี่ยนไป ผลการเรียนกูดีขึ้น เพื่อนฝูงกูก็มี แต่นั่นไม่ใช่ตัวกูเลยสักนิด
มันเป็นตัวกูที่ถูกบีบบังคับจากหัวหน้าห้องที่ขีดเส้นทางให้กูไว้เรียบร้อยแล้วซึ่งกูไม่อาจขัดขืนเธอได้
และตอนนี้กูมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องเรียนที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
ในมือของกูกุมผลเกรดเฉลี่ยของเทอมนี้ที่กูไม่คิดว่าคนอย่างกูจะสามารถทำได้มาก่อน

เมื่อกูเปิดประตูเข้าไป คนที่เป็นเจ้าชีวิตกูก็กำลังนั่งรออยู่บนโต๊ะในท่าไขว่ห้าง
และมีน้องสาวสุดที่รักกำลังกอดคลอเคลียเธออยู่ที่ด้านหลังก่อนที่เธอจะพูดกับกูว่า
"ทำได้ดีมาก เข้ามารับรางวัลของนายไปสิ"

............"แม่งเอ๊ยกูเกลียดชีวิตแบบนี้ชมัด" กูได้แต่คิดในใจและเดินเข้าไปหาเธอที่กำลังอยู่ในท่าทางยั่วยวนอย่างว่าง่าย

จบบริบูรณ์

อ่านจบแล้ว จะด่า จะชม จะติ จะบอกจุดบอด เหี้ยหาอะไรก็แล้วแต่ ให้กูด้วยแล้วกันนะ
กูจะได้เเลือกเอาที่มีประโยชน์ไปใช้เป็นแนวทางในนิยายอันต่อไป

ทำไมมันดาร์คจังว่ะ