>>823 กูจับมือด้วย
ขอระบายแปบ กูมีความเครียดมานานแล้ว คือกูเป็นพวกชอบเล่นเคะบาง เคะแต๋ว เคะแร่ด เคะตัวเล็กๆ แต่คือคนรอบตัวกูชอบเล่นตัวละครแมนๆ กัน กูเลยต้องปรับตัว ซึ่ง การปรับตัวนี้ทำให้กูเครียดมาก แต่ไม่รู้จะทำยังไง คือเข้าใจว่าพวกมันไม่สนใจหรอก แต่ด้วยนิสัยกุเป็นพวกคิดมาก ทำให้กูเครียด แล้วนั่นก็ทำให้บางทีไปลงกับลูก (เช่น ตัวละครตัวโตเหมือนควายแต่นิสัยเคะใจตุ๊ดรักสงบสัดหมา) กูเลยกังวลหนักกว่าเดิม เหมือนกะเทยแอ๊บแมนนั่นล่ะ บางทีก็หลุดสร้างตัวละครเคะบางแร่ดๆ ออกมาบ้างเหมือนคนปล่อยของ แต่พอปล่อยเสร็จก็กลับมากังวลเหมือนเดิมและสร้างคาร์แนวแมนนะฮะมาอีกรอบ
...ซึ่งปัจจุบันกูก็ไม่สามารถที่จะปรับทัศนคติตรงนี้ได้ มันลำบากมากๆ คือเข้าใจพวกเค้าว่าชอบคนละแบบ ส่วนหนึ่งเพราะเวลาคุยกันเพื่อนชอบบ่นว่าเคะบางมาจีบอีกละ ลูกกูเคะว้อย อะไรประมาณนี้ บางทีกูก็เฟลเลย แบบ.. อา.. กูก็เคะบางนะ ระหว่างพิมพ์คุยก็เออออตามปกติไปแต่ในใจนี่แทบร้องไห้ สัด กูกังวลมากๆ กังวลสุดๆ แล้วกูกับเพื่อนก็มีลูกคู่กัน ซึ่งตรงนี้กูก็กังวล คิดมากๆ ว่าเออเนี่ย เค้าเบื่อลูกเราป่าววะ เห็นบอกว่าไม่ชอบคาร์แนวบอบบาง คิดมากสุดๆ เหมือนเราไปจับลูกเค้ามาทรมานในสิ่งที่เค้าไม่ชอบ ก็พยายามทำให้แมนนะ แต่มันไม่ไหวจริงๆ มันเหมือนสองอารมณ์ในตัวกูตีกันตลอดเวลาว่ะ ถึงกูจะอยากสร้างคาร์ผู้ชายแมนๆ ยังไงก็ทำไม่ได้ กูถือคติว่าเคะคือเคะ เมะคือเมะ (เหมือนพวกมังงะยุคเก่านั่นล่ะ) เลยทำให้มีปัญหานิดหน่อย แต่เคะกับเมะในความหมายกูคือนิสัยนี่นะ ดังนั้นกูเลยมีปัญหามากและเก็บความคิดมากนี้ไว้ตลอด คือกังวลจริงๆ ว่ะ เรื่องเคะบางเคะแมน เคะห่าเคะเหว เมะมุ้งมิ้งงุ้งงิ้งกุ้งกิ้งเนี่ย คิดมากจริงๆ เพราะรสนิยมกูสวนทางกับพวกเพื่อนเอามากๆ กูทั้งรักทั้งหลงสาวดุ้น แต่พวกนั้นชอบผู้ชายแมนๆ ฮืออออออ จะปรับตัวก็ได้ กูเสพได้หมด แต่กูไม่สามารถวาดหนุ่มผู้ชายปกติมาวายได้จริงๆ (เพราะแค่คำว่าผู้ชายปกติมันก็เหมือนมีฟิลเตอร์นอร์มอลฉาบบางๆ อยู่แล้ว) โฮกกกกกก
#สวมโม่งแล้วก็นอนร้องไห้กับพื้น