บนๆอ่านแล้วกูนึกถึงแอคโซเชี่ยลนางนึงที่กูกเคยถกด้วยเมื่อนานมาแล้วเลย ทุกอย่างเท่าเทียมกันหมดไม่มียากกว่าง่ายกว่า คนตจวอยู่ยากพอกะคนกทมไม่ต่างกัน คนรวยอยู่ยากพอจะคนจนไม่ต่างกัน ต้มไข่ยากพอกะทำครัวซองขึ้นกะถนัดทำอะไร 55 ถกด้วยแล้วเหนื่อยมาก ถ้าบอกตอนผลิตขายจริงยากกันคนละขั้นตอนยังคุยกันรู้เรื่อง นี่เหมือนยึดอุดมคติในหัว ทุกอย่างปัดเป็นพอพอกัน ถกไปด้วยก็เหนื่อยเปล่า