>>791 กูก็ไม่ได้หมายความว่าถึงขั้นห้ามคิด เพราะมันเป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้แหละความคิด แต่เราจำกัดได้นะ เช่น กูรำคาญหมาข้างบ้านเพราะแม่งปากเปราะสัสเห่าทั้งวันทั้งคืน จนมีคิดแวบมาว่ากูจะฆ่ามันทิ้งซะจะได้เงียบๆไป อันนี้ถ้ากูเผลอคิดแวบๆก็ไม่ผิด แต่ถ้ากูคิดถึงขั้นหมกมุ่นแบบวันนี้หมาไม่เห่านะสงบปากดี แต่กูยังวางแผนจะเชือดมันอยู่ดีว่ะ คิดวนไปในหัววันละหลายรอบว่าจะฆ่ามันไงดี จะวางยาเบื่อหรือยิงหรือแทง อันนี้คือเริ่มเหี้ยละ กูควรได้รับการบำบัดก่อนจะลงมือจริงๆ
ถ้าจะเด็ดขาดแบบห้ามแม้แต่จะคิด คือเป็นไปไม่ได้ละคนเรามันไม่ได้ขาวสะอาดแต่แรก ต้องมีเสี้ยวความดำมืดให้คิดเรื่องชั่วๆบ้างแหละวะ แต่ถ้าพอควบคุมได้แบบไม่ลงมือกระทำจริงหรือเลิกคิดถึงมันให้น้อยลง=ความผิดยังไม่เกิด แต่ถ้าเริ่มหมกมุ่นคิดถึงมันมากๆจนสุ่มเสี่ยงจะลงมือทำจริง=อันนี้ผิดแน่ รีบไปจัดการตัวเองก่อนจะขาดสติ ถ้าลงมือทำมันจะแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว