>>223 พี่ไม่ผิดหรอกครับ อย่าโทษตัวเองเลย คนพวกนี้จำนวนหนึ่ง มันเล่นของขลังสายเสน่ห์ เมตตามหานิยม บางคนอัธยาศัยอย่างเหี้ย สมองหมาปัญญาควาย แต่ดันมีวาทะศิลป์ขายของเก่ง มันก็เกิดจากที่มันห้อยสาริกาไว้บ้าง เอาสีผึ้งทาที่ปากบ้าง คนบางคนในนั้น หน้ายังกับแมลงสาบพอกเครื่องสำอางค์ แต่ทำไมนายท่านหลายคนแค่สองหนก็เหมือนโดนมนต์สะกด แล้วแห่ไปโอชิ คำตอบก็คือ นะหน้าทอง
ของพวกนี้เป็นของต่ำ พระพุทธเจ้าเรียกว่า เดรัจฉานวิชา คนที่เข้าไปยุ่งจะถูกห้ามสวรรค์ ห้ามนิพพานในชาตินี้ ในชาติหน้าต้องตกอเวจีมหานรก เหลือเศษกรรมต้องไปเป็นหนอนแมลงวัน กินขี้เยี่ยว กินน้ำเหลืองจากศพ เหลืออีกเศษกรรมไปเป็นผีเปรต ที่ต้องมีชะตาให้โดนหมอคุณไสย์จับไปเป็นบริวาร ผมเห็นสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่วันแรกที่เหยียบเข้ามาแล้ว พวกลูกค้าขาประจำฝ่ายเมดเกินครึ่งบางกลุ่ม ผมก็เห็นว่ากำลังโดนของอยู่ มันถึงเปย์จนหน้ามืดตามัว หลงขนาดต้องมานั่งเฝ้ากะ แต่ด้วยเหตุที่พวกมันชอบตั้งแง่กับผม มองผมเป็นศัตรู เลยตัดสินใจปล่อยแม่ง อันที่จริงก็ทยอยกวาดล้างไอ้พวกเดนนรกนี้ออกไปให้มากที่สุด ซึ่งก็ทำมาตลอด หนึ่งในกลุ่ม จตุรอาชา ที่เป็นผัวเมด เค้าก็โดนของ กว่าผมจะถอนให้เขาได้ ต้องมา role play เสียเงินเป็นแสนๆ พอถอนได้เท่สนั่น ทัศนคติที่มีต่อเมดคนนั้นก็เปลี่ยนไปสุดขั้ว ต่อรังเกียจ ขยะแขยง
อันที่จริงผมก็เคยแจ้งให้เจ้าของร้านทราบเรื่องทำนองนี้มาซักพักใหญ่แล้ว เรื่องบางเรื่องน่ะครับ เรากำลังเผชิญกับสิ่งลี้ลับ สิ่งที่มองไม่เห็น