Last posted
Total of 1000 posts
มีใครอ่านเรื่องร้านชำสำหรับคนอยากตายรึชื่ออะไรทำนองนี้แหละ ที่เขียนโดยคนฝรั่งเศษอะมึง น่าจะของสนพ.ฟรีฟอร์ม คือกูอ่านแล้วก็หน่วงๆดี แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจความหมายที่เรื่องต้องการสื่อเท่าไหร่ ใครก็ได้มาถกกับกูที
H.A.C.K นิยายที่บางลงเรื่อยๆ จนตอนนี้ไม่แน่ใจว่ามันเป็นหนังสือหรือผ้าอนามัยเป็นยังไงบ้างวะ
จำได้ว่าอ่านตอนสุดท้ายที่ไปสวนสัตว์ร้างหรืออะไรนี่ล่ะ ที่มีพวกจระเข้กลายพันธุ์และพระเอกรู้ว่าจริงๆแล้วตัวเองเป็นตัวทดลองหรือเด็กหลอดแก้วหรืออะไรสักอย่าง
จากนั้นไงต่อ
ไม่ได้อ่านอีกเลยว่ะ กูอ่านเล่มสุดท้ายคือเจอคนมีหัวเป็นจระเข้ แต่ไม่ค่อยสนุกแล้ว มันไม่จบซักทีแถมออกเล่มบางเฉียบแข่งกับผ้าอนามัยอีก ทั้งเรื่องกูจำแค่มิสเตอร์อาร์ได้คนเดียวเอง
มันเป็นนิยายที่ ทำไมมึงไม่เฉลยปมแล้วจบซักทีวะ พากูไปเจอตัวเหี้ยตัวห่าอะไรอยู่ได้ มึงจะตั้งแก๊งค์แข่งกับอีพวกชุดดำในโคนันรึไงวะ นานเหี้ยๆที่มันยังไม่เฉลยบอสของมันอะ
กูอัดอั้นอยากบ่น มันเหมือจะทำแบบซีรีย์ยาว เรื่องใหญ่ๆ เหมือนจะดูดีแต่ก็เล่นไม่เฉลยสักปม(คืดว่าคงไม่ได้วางโครงดีๆมาก่อน สถานะมันต่างกันเกินจะล้มไงวะ) แล้วเรื่องก็วนอยู่ที่ บุกสักที่>เจอตัวประหลาด>หนีๆ สู้ๆ>ล้วงข้อมูลได้นิดๆ(แต่กว่าจะเฉลยมาสักเรื่องก็...นะ)
แล้วก็ลูป แล้วแม่งก็ไม่ใช้การ์ตูนรายสัปดาห์ด้วยไง กว่าจะมาทีคนก็ลืมหมด แล้วบางลงๆแบบบอกเลยว่าคนเขียนจะหมดมุกละจ๋าอะไรแบบนี่เลย
สรุปว่าไม่มีใครตามต่อเหมือนกูสินะ คือถ้ามันรวมๆเล่มมาออกหนาๆหน่อยกูก็อาจตามนะ แต่ออกมาบางเฉียบแบบนี้ก็ไม่ไหว เปิดๆอ่านก็วนลูปอย่างที่พวกมึงว่า ไปทำภารกิจ > มีอะไรสักอย่างผิดพลาด > ได้เบาะแสเพิ่ม
ตกลงมีถึงเล่มไหนแล้ววะ กูไม่ได้ตาม แค่เคยเห็นผ่านๆ ออกมาซะเยอะ เขียนกี่ปีแล้วหว่า
เฮ้ย โม่งตัวไหนสั่งสามชาติเหนือเขนยไว้เหมือนกู เจ๊หลินโหม่วแกออกมาประกาศคืนเงินแล้วนะเว้ย ใครไม่อยากรอรีบฉวยโอกาสนี้ขอเงินคืนโดยพลัน
http://writer.dek-d.com/w/writer/view.php?id=1289952.
กูอยากให้พวกมึงดูความเหี้ยของเรื่องนี้
หนังสือเจ๊หลินไม่พร้อมรอเป็นปีๆห้ามจองเด็ดขาด รอเจ๊แกพิมพ์ออกมาแล้วค่อยสั่งเหอะ
เจ๊หลินโหม่วบอกจะเสร็จเมื่อไหร่มึงใส่เพิ่มไปได้เลย+1ปี
รอบนี้แม่งดราม่าทั้งคนแปล คนวาด คนซื้อ กูเซ็ง
พูดตามตรง ไม่ทีปัญญาออกตามกำหนดได้ อย่าเปิดจองเก็บเงินเลย แม่งยังกับสัญญาทาส
อะ กูลองอ่านมาแล้ว จะบอกว่าเหี้ยชิบหาย
คือนางเอกแม่งเปิดประตูเข้าไปเจอแฟนเย็ดกับคนอื่นอยู่ นางเลยจะเลิกแต่พระเอกไม่เลิกเว้ย ใช้กำลังจะข่มขืนแต่นางเอกสลบไปก่อนเลยไม่ได้ทำ นางเอกตื่นมาร้องไห้โฮๆนึกว่าเสียตัว พระเอกเลยตีเนียนลวนลามไปเรื่อย กูอ่านถึงตรงนี้กูก็ปิด กูให้โอกาสห้าบทแรกเท่านั้น
เทยฟุทำตัวเรื้อนไปทุกห้องเลยจริงๆ
เจอเมื่อไหร่จะเอาก้อนหินขว้างแล้วโยนใส่รถขยะ
กูไปเจอบทสัมภาษณ์เอเจนต์นิยายของอเมริกามาว่ะ
https://www.guernicamag.com/interviews/the-art-of-agenting/
>>838 มั่ยยยยย รสนิยมการแต่งนิยายกูไม่หีแตดขนาดนี้ 555555 ถ้ากูแต่งกูคงไม่ชวนให้มึงดูด้วยคำว่าเหี้ยหรอกค่ะ กูจะแบบ ทุกคนค่ะ นิยายเรื่องนี้สนุกเจรง ๆ มาดูกันมา
เมื่อวานกูพึ่งลงนิยายไปแล้วคุ้ยหานิยายตัวเองในอีหมวดรักเงี่ยน แล้วไปเจอเข้าพอดีเว้ยตอนแรกก็งงเรื่องย่อทำไมเส็งเคร็งจังพอกูกดเข้าไปอ่าน แค่บทนำกูก็ปิดล้าว ตอนนั้นกูอยากสรุปให้พวกมึงฟังกันนะคะ แต่ตีหนึ่งกว่า ๆ กูง่วงกูเลยแปะไว้
พวกมึงนี่นะ... เห็นแก่ความอยากเผือกของพวกมึง กูจะย่อเมล์เจ๊หลินโหม่วให้ก็ได้คร่าวๆ ดังนี้
มหากาพย์การทำต้นฉบับนี้เริ่มจากการเปลี่ยนนักวาดภาพประกอบคนแล้วเล่า สรุปแล้วเปลี่ยนมาทั้งหมดสี่คน เฉียนอวี๋เป็นคนสุดท้าย
ฝีมือได้ข่าวว่าเลิศเลอมาก ขนาดนักเขียนยังออกปากชม แต่ประเด็นคือแม่งวาดช้ามาก หนังสือจะออกสี่เล่มภาพปกยังเสร็จอยู่เล่มเดียว
ตอนแรกเจ๊เลยจะให้โหวตเลือกภาพของนักวาดอีกคนคือ ENO (ที่มีภาพสำเร็จแล้วแต่ไม่ถูกใจเจ๊) ใครขี้เกียจรอก็เอาปกนี้ไปเลย ปรากฎผลโหวตแม่งแตกเป็นหลายสาย บางคนก็ว่าจะเอาของไม่สมบูรณ์มาขายเราเหรอ บลาๆๆ เจ๊เลยตัดปัญหาแม่ง ไม่ต้องให้เลือกแล้ว พวกมึงเอาภาพเฉียนอวี๋ไปให้หมด แต่เสร็จเมื่อไหร่ไม่รู้นะ เอางี้ละกัน ใครรอได้จะแถมโปสเตอร์สี่สีสวยงามให้สามแผ่น แต่ใครจะเอาของแถม พวกมึงหมดสิทธิทวงเงินคืนนะเว้ย
จงนั่งรอต่อไปอย่างไร้ปากเสียง ส่วนใครจะเอาเงินคืนก็ได้ โดยปฎิบัติตามเงื่อนไขที่พวกกูกำหนดมาดังนี้ 23.1-23.4 ถ้าปฎิบัติไม่ถูกต้องครบถ้วนกูไม่คืนเงินนะ แล้วมึงก็ไม่ใช่ลูกค้า VIP ของกูแล้ว ของแถมก็ไม่ต้องเอา
ก็ตามนั้น จบข่าว
>>843 กูล่ะดีใจที่ไม่หลวมตัวไปอ่านตอนเพื่อนมันชวน เห็นมันด่าแล้วด่าอีกว่าหนังสือโคตรแพงแต่เสือกสนุกจนลงแดง
กูซึ้งเจ๊หลินแกมาตั้งแต่ม่านม่านชิงหลัวละ จองกันข้ามปี รอจนเหงือกแห้ง แถมพอได้มาแล้วเสือกรู้สึกไม่คุ้มค่าอีก เชิงอรรถแม่งจะเยอะไปไหน มึงไม่ต้องใส่มาก็ได้มั้งครับ บ้ามากเชิงอรรถเกือบร้อยหน้า มีหน้าสีด้วย แล้วรูปกระกอบคำ มึงเอาคำละ 1 รูปก็ได้ นี่มึงเล่น คำละหน้า ใส่มาสามรูป กรูว่า เจ๊ใส่รูปไปเยอะๆ เพื่อเพิ่มมูลค่าชัวร์ว่ะ เห็นแล้วโคตรโมโห ยิ่งตอนนี้เห็นมีคนมาปล่อยบิตยิ่งโมโห แม่ง กูซื้อมาเป็นพันนน
กูอยากอ่านนิยายนะ เล่มก็ดีด้วย แต่พฤติกรรมอีเจ๊นี่กูไม่ชอบว่ะ รำคาญ มึงจะดองงานไว้ทำไมวะ แปลช้าไม่ว่านะ แต่ข้ามปีข้ามชาติ สามชาติสามภพนี่มันก็เกินไปว่ะ ทำแบบนี้แทนที่ลูกค้าจะซื้อ กลายเป็นไล่เขาหนีไปหมดแล้ว
กูยอมอ่านงาน เลยเชียร์ให้สนพ ที่มืออาชีพมากกว่าเจ๊ได้lcนี้ว่ะ อย่างสยาม แจ่มใส มติชน งานด้อยกว่าพอประมาณ แต่ราคาถูกลงกว่าครึ่ง แถมมีความรับผิดชอบ ไม่มีดราม่าป่วยประสาทแบบนี้ด้วย
perfectionistที่ไหนเขาไม่ตรงต่อเวลาวะ กูพึ่งเคยเห็นแบบอีเจ๊นี่แหละ
ของจริงเขาต้องทั้งตุณภาพ+เวลาเป๊ะๆดิ
ถามว่าภาพปกสวยไหม... เจ๊แกส่งมาให้ดูทั้งของ ENO และเฉียนอวี๋ สำหรับกูมันไม่ได้แตกต่างกันมากอ่ะ รู้สึกว่าเฉียนอวี๋ลงสีออกช้ำๆ ด้วยซ้ำไป
กูไม่ได้ซีเรียสเรื่องภาพประกอบอยู่แล้ว จริงๆ ไม่มีก็ได้ เนื้อเรื่องมันดีอยู่แล้ว ส่วนนักวาดที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ มีเหตุผลดังนี้
ENO --> ขอถอนตัวเลิกวาดกลางคัน
เมาจวิน --> ขาดการติดต่อไป
นักวาดไทย --> ขอถอนตัว
เฉียนอวี๋ --> หวังว่าจะเป็นคนสุดท้าย
กูดูทรงแล้วคิดว่าเจ๊แม่งคงเรื่องมากจนนักวาดทนไม่ไหวขอถอนตัวน่ะแหละ อย่างอีโนนี่ภาพสวย แต่เจ๊แกบอกว่ามันไม่ใช่ ! ตงหัวของกูจะพิงต้นไม้กอดอกนอนหลับได้ไงวะ มันไม่ใช่ตงหัว ! วาดใหม่ๆ นักวาดเลยถอนตัวแม่ง กูอ่านแล้วเหนื่อยแทน
ส่วนใครอยากอ่านเมล์เต็มๆ กูงก กูไม่ให้มึงอ่านหรอก มันเป็นความบันเทิงรายสัปดาห์ที่มีแต่คนที่เอาเงินไปดองอยู่เท่านั้นพึงได้รับเว้ย หึหึหึ
เสียดายว่ะ ที่จริงกูอยากอ่านหนังสือเจ๊หลินนะ เคยอ่านสมัยก่อนๆ อย่างจอมนางฯ ที่ตอนนั้นพิมพ์กะฟิสิกส์เซนเตอร์ใช่ปะถ้าจำไม่ผิด แต่หลังๆ รู้สึกไม่โอเคกับสารพัดเงื่อนไขของแกที่ทำให้กูรู้สึกว่าคนอ่านต้องไปกราบกรานอ้อนวอนขออ่าน ทำให้มันยุ่งยากวุ่นวายเพื่อสกรีนคนอ่าน ขายให้เฉพาะคนที่อยากอ่านจริงๆ ทำตัวเป็นคนอ่านผู้มีคุณภาพผ่านมาตรฐานแกได้เท่านั้น เลยบายดีกว่า หนังสือดีๆ สนุกน่าอ่านในโลกนี้มีอีกเยอะชนิดที่ชาตินี้ทั้งชาติกูคงอ่านได้ไม่หมดอยู่แล้ว แล้วถ้าจะดองนานขนาดนี้กูว่าถ้ากูเริ่มเรียนภาษาจีนซะตั้งแต่แรกที่แกเริ่มแปล เผลอๆ จะอ่านต้นฉบับได้ก่อนแกพิมพ์ออกมาครบอีกปะวะ อีกอย่างคือกูอิจฉาด้วยแหละ ถ้ากูมีความสามารถมีปัญญาจะหางานสนุกๆ มาแปลได้ ติดต่อลิขสิทธิ์เองพิมพ์เองได้ขนาดนี้ กูก็อยากแปลงานที่กูเห็นว่าดีเห็นว่าสนุกให้คนได้อ่านกันเยอะๆ ไหนๆ ก็ลงแรงแปลแล้วทั้งทีอะ แต่ก็ได้แต่เพ้อไปงั้นแหละเพราะไม่มีปัญญา เห้อ
กูอยากรู้จังว่ะ ว่านักวาดไทยทีเข้าตาเจ๊หลินเป็นใคร นางต้องเทพมากแน่
>>850 กูละสงสัย ลิขสิทธิ์หนังสือนี่มันไม่ได้หมดทุก 3 ปี 5 ปีหรือวะ กว่าจะออกหนังสือมาได้ เจ๊หลินมิต้องเสียค่าลิขสิทธิ์ไปฟรี ๆ รอบนึงเลยเหรอวะ หรือว่าค่าลิขสิทธิ์มันถูกมาก? แล้วทำไมเจ๊ไม่ใช้ปกดั้งเดิมฉบับจีนให้มันหมดเรื่องไปวะ? อีกอย่าง เจ๊ลืมไปหรือเปล่านี่ว่าเจ๊ไม่ใช่คนเขียนนะ เป็นแค่คนแปล จะมาทำมีอิมเมจตัวละครในหัว ตัวละครกูงั้นงี้ได้ยังไงกัน?
ป.ล. มึงก็ถือซะว่าอีเมลรายสัปดาห์จากเจ๊เป็นดอกเบี้ยเงินจองของมึงก็แล้วกัน กูว่าเผลอ ๆ เจ๊หลินจะใช้สมองกับอีเมลรายสัปดาห์มากกว่าตอนแปลอีกละมั้ง
>>853 เรื่องลิขสิทธิ์นี่ไม่รู้เจ๊แกไปคุยไว้ยังไงว่ะ อาจจะ 3-5 ปีตั้งแต่ออกเป็นรูปเล่มมั้ง ถึงได้ใจเย็นขนาดนี้ มึงอย่าพูดไป บางทีเจ๊แกรู้ดีกว่าคนเขียนอีกนะเว้ย คุ้นๆ ว่าเจ๊แกเขียนเล่าไว้ที่ไหนซักแห่งว่าเคยเขียนกลับไปท้วงคนเขียนว่าพระเอกนางเอกมันจะเดินทางกี่ชั่วยามถึงเมืองนี้ได้ไง มันไกลกว่านั้นนี่หว่า ฯลฯ จนคนเขียนยอมรับว่าผิดแล้วก็แก้ให้นางด้วย เคสนี้กูว่าแม่งทำเกินไปจริงๆ ว่ะ เป็นนักแปลนะไม่ใช่บ.ก.
เจ๊หลิน ลวิตร นิ้วกลม หมอป๊อป
ชาตินี้มึงก็วนกันอยู่แค่นี้แหละ ตั้งแต่ขยะฟุแม่งเสนอหน้าเข้ามา
อยากตามพวกที่หนีไปคุยที่เล้าเป็ดกลับมากระทู้นี้ยังไงไม่รู้ www
ถามนิดนอกจากพวกสนพ.ln กับทาเลนซ์ มีเจ้าไหนเอานิยายญี่ปุ่นมาแปลอีกบ้างหว่า กูชอบโทนอารมณ์ของพวกนิยาญี่ปุ่นนะ กูอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน แบบกูอ่านนิยายไทยมันจะมีโทนอารมณ์แบบหนึ่ง
>>861 แจ่มใสไง มีพวกเฮียวกะ สึคุโมโดะไรงี้ ไม่เน้นนิยายมีฉากวาบหวิวเท่าไหร่ แต่นิยายญี่ปุ่นที่เน้นอารมณ์แบบผู้ใหญ่ เท่าที่นึกออกก็มีพวกอมรินทร์ มติชน ฟรีฟอร์ม ไรงี้ ไม่ได้หมายความว่า 18+ ไรงี้นะ แต่มันซับซ้อนกว่านิยายวัยรุ่นอ่าน ของผีเสื้อนี่รู้สึกจะมีเอโดงาวะ รัมโปด้วย แต่เอากึ่งๆนิยายกึ่งๆชีวประวัติก็โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง เป็นมุมมองเด็กผู้หญิงในช่วงสงครามโลก พ่อต้องไปรบแล้วตัวเองอยู่กับแม่ สนุกดี
>>860 กูก็ไปๆมาๆมู้นั้นกับมู้นี้นะ ไม่อยากพูดเท่าไหร่เพราะมีไอ้เหี้ยโทรลมันป้วนเปี้ยนอยู่อะดิ
>>862 แจ่ทใสกูรวมเป็น สนพ.lnอะ(เออ แต่จริงๆก็ไม่ใช้lnหมดอะนะ) พวกอารมณ์ผู้ใหญ่หน่อยนี้ละที่กูอยากอ่าน ขอจดไว้แล้วเดี๋ยวกูไปหา ใกล้งานละเดี๋ยวกูไปซื้อ มึงมีเรื่องไรแนะนำบ้างมั้ยกับอีกเรื่องคือนิยายโรคจิตแต่โรคจิตอย่างไม่น่าแหวะ(ตย.อย่างโรคจิตน่าแหวะคือ10คดีบาป)นอกจากgoth(เรื่องนี้กูอ่านแล้ว)พวกมึงมีเรื่องไรนำเสนออีกบ้างวะ
>>863 กูชอบพระอาทิตย์เที่ยงคืน อันนี้จิตนิดนึง แต่ดาร์กมาก จะเป็นแนวเรื่องเล่าจากหลายๆคนมาผูกเข้าด้วยกัน ดูเหมือนไม่เกี่ยวข้อง ไม่รู้จักกัน แต่มีผลกระทบต่อกันเป็นลูกโซ่ สืบสวนหน่อยๆ แต่เน้นอารมณ์กับจิตใจคนมากกว่า
โคโคโระ นัตสึเมะ โซเซกิ อันนี้แนะนำเลย ภาษาสวย สื่อความหมายดีโครต เรื่องหม่นๆเทาๆไปขั้นมืดนิดนึง
คำสารภาพ จิต เลือด อธิบายเพิ่มเติมจากในหนัง เรื่องราวกระชากอารมณ์และตับไต
พวกฉันหายไปในวันหยุด GOTH Zoo อะไรพวกนี้มึงอ่านรึยังวะ กูเห็นเนชั่นเอามาขายอยู่นะ
โตเกียวทาวเวอร์ เกี่ยวกับความสัมพันธ์ในครอบครัว ไม่เน้นรักใคร่แบบหนุ่มสาว ดราม่าจัดเต็ม
บันทึกน้ำตาหนึ่งลิตร หนังสือไม่หดหู่เท่าหนัง ออกแนวให้กำลังใจตัวเองว่าต้องสู้กับโรคร้าย
พวกนิยายของมูราคามิไง Norwegian Wood,1Q84 ฯลฯ
จะว่าไป กูกำลังหาหนังสือของมิยาซาวะ เคนจิ ที่แปลไทยอยู่ มันมีใครหยิบมาแปลมั่งไหมวะ?
มุราคามิอ่านเล้มไหนก็ได้ที่นพดลไม่ได้แปล
จริงๆ สยามอินเตอร์ก็ได้นิยายญี่ปุ่นตัวเด็ดๆ ไปหลายเรื่อง แม่งไม่โฆษณา ออกมาแล้วเงียบฉี่เป็นเป่าสาก ส่วนหนังสือมิยาซาว่า เคนจิ มีแปลไทยแล้วหนึ่งชื่อรถไฟสายทางช้างเผือก อ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง งงๆ ไม่ใช่แปลไม่ดีนะ แต่งงๆ สไตล์ญี่ปุ่นว่ะ
โม่ง พวกมึงอ่านนิยาย ณ บ้านวรรณกรรมกันบ้างเปล่าวะ มึงคิดเหมือนกูมั้ยว่านักเขียนใหม่ ๆ ของ ณ บ้านฯ ใช้สำนวนราวองค์ป้าทมลงประทับ ถึงงานประกวดมันจะชื่อทมยันตีอวอร์ด ก็ไม่จำเป็นต้องเขียนด้วยสำนวนป้าทมก็ได้มั้งวะ
กูว่าสนพ.บ้านวรรณกรรมหนังสือโคตรแพงเลย... ซื้อไม่ลง...
แหมกูไม่ได้เข้าสักพักมีประเด็นเรื่องปกเจ๊หลินอีกแล้ว นั้นไงปัญหาเยอะไม่จบไม่สิ้นสมเป็นเจ๊แก กูเคยบ่นไว้แรกๆวันนี้ก็ยังเหมือนเดิม
บางทีนะกูก็คิดว่าแม่งใช้ข้ออ้างมากมายสารพัดแบบหรือไง ราคาก็แพง งอกเล่มไม่พอ แถมงานช้ามาก กูขออวยพรคนที่สั่งซื้อให้พวกมึงไม่ต้องรอนาน
ยาว3ปีแบบม่านม่านนะ ตอนม่านม่านมีปัญหาเรื่องเนื้อหาบางจุดไม่สมจริงจะขอปรับแก้จึงต้อง ปรึกษาจวงจวงก่อน กูนี้เอิ่ม แบบนางเยอะเนอะ
จะสมจริงหรือไม่ก็งานเค้าป่ะว่ะ ยังจะขอไปปรับแก้ เพื่อ
ใครอ่านแล้วช่วยบอกเราทีนะคะ ว่าปรับให้เหนือชั้นกว่าอาเธอร์ โคนันดอยล์นี่คืออะไรกัน แล้วคือเอามุขเขามาเล่นแบบนี้ไม่ต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์หรืออะไรเหรอ หรืออะไรยังไง งงแรงมาก
กูสงสัยว่ะเพื่อนโม่ง ว่าทำไมนิยายอังกฤษมันถึงอธิบายเรื่องอาหารได้น่าแดกจังวะ ไม่ว่าจะเป็นซีรีย์ผจญภัยทั้งหลายแหล่ของอีนิด ไบร์ทตัน หรือแม้แต่แฮร์รี่ แต่พอมาแดกอาหารอังกฤษจริงๆนี่โคตรกาก แม่งมีปมด้อยกับอาหารของตัวเองเปล่าวะเลยต้องเอามาชูคอในหนังสือ หรือกูคิดไปเอง
พูนิก้าคงเข้าใจแล้วสิว่าอีนางเอกน่ารำคาญ
เพื่อนโม่ง กูขอแทรกแปบนะเว้ย คือทำไงดีวะ กูรู้สึกผิดมากอ่ะ ประเด็นคือกูหาซื้อหนังสือให้เป็นของขวัญเรียนจบให้พี่รหัสกู เลือกนิยายก็ไม่รู้ว่าพี่เขาชอบอะไร กูเลยเลือกซื้อหนังสือของนิ้วกลมให้พี่เขาอะ หลังจากนั้นกูก็คนพบมู้โม่งที่คุยกันเรื่องความ....ของหนังสือของนิ้วกลม เหี้ยยย กุควรไปขอขมาพี่เขามั้ยวะ //กูไม่เคยอ่านของนิ้วกลมมาก่อน มาฟังเพื่อนโม่งสับเละแล้วกูรู้สึกผิดกับพี่กูมากเลยอะ
ถ้าคนเขียนการินเป็นคนเดียวกับที่กูคิดไว้ นางก็น่าจะหมอยหงอกแล้วละว่ะ ยังจะเขียนนางเอกน่ารำคาญอีก
>>885 ไอ้พวกเห่อหมอยในนี้มันก็แฟนนิ้วกลมมาก่อนนั่นแหละ
แต่พอเริ่มมีคนวิจารณ์ว่ามันกลวงยังไง ไอ้พวกนี้ก็คิดว่ากูควรตามกระแสไปจะดูฉลาดกว่า
เหมือนมุราคามิ แม่งก็อ่านแปลนพดลมาก่อนทั้งนั้น
พอกูเข้ามาวิจารณ์หน่อย ต่อมาแม่งก็วิจารณ์ตามกู
ไร้สมองกันทั้งนั้นแหละในนี้ ไว้วันหลังกูจะมาวิจารณ์ลวิตรให้พวกมันฉลาดขึ้นดูบ้าง
พูดถึงผู้หญิงน่ารำคาญ นึกถึงมิโคชิบะกาคุโตะ ตัวละครหญิงก็น่ารำคาญชิบหาย
ถ้าไม่ติดตรงกาคุโตะสเปคนะ อ่านไม่จบแหงๆ
โม่งดาวพลูโตแม่งก็งี้ละ พอเขาถามกลับก็หนีประจำ ครั้งก่อนถามว่ากูอ่านหนังสือภาษาอังกฤษอะไร เจอกูแปะชื่อหนังสือทีไม่กลับมาตอบเลยวะ
นิ้วกลมกูอ่านได้แต่หนังสือพาเที่ยวว่ะ อย่างน้อยก็เป็นFactไม่เวิ่นเว้อมากนัก แต่นิยายนี่กูแบนชิบหายเลย
878> ทำไมกุรู้สึกทะแม่งๆ กับคำโฆษณาจัง ไอ้ "ถูกพลิกให้เหนือชั้นกว่าต้นฉบับ" น่ะ
คือเคยอ่านการ์ตูน กับนิยายแค่เล่ม 1 แล้วกรุรู้สึกว่ามันเสิ่นเจิ้นมากกว่า เหมือนหยิบเอาแค่ชื่อตัวละครมา วัตสัน โฮล์มมาใช้แค่นั้น เรื่องสืบสวนก็กากชิบ...
>>กูเคยพาเพื่อนที่ยึดหนังสือเที่ยวญี่ปุ่นของนิ้วกลมเป็นคัมภีร์ไปเที่ยวญี่ปุ่น แต่โชคร้ายที่คนที่มาด้วยกันไม่ใช่ฮิปสเตอร์ แต่เป็นซิ้มๆ ที่นิยมการเซลฟี่ทุกสามก้าว ทริปนั้นแม่งหายนะมาก...
พูนิก้าแม่งกากจนกูแทบจะเลิกตามละ บางเรื่องที่สนุกดีก็เสือกดองซะงั้นบักห่า อลิสกูเงี้ยเล่ม 2 รอมาสามชาติยังไม่ออก เน้นปั่นเรื่องกากๆที่เด็กเห่อหมอยมันอวยกัน การตลาดแม่งการตลาดจริงๆ
>>906 https://fanboi.ch/subculture/1074/
ต้นเรื่องเริ่มแถวๆ400ตอนคุยเรื่องmagiกับแฮรี่ มึงถามกูว่า https://fanboi.ch/subculture/1074/437/ กูเลยตอบมึงว่า https://fanboi.ch/subculture/1074/438/ เข้าใจตรงกันนะ
พวกมึง กูขอถามหน่อย พวกนิยายไทยเก่าๆ ที่พวกมึงว่าภาษาโอเคอ่ะมันอยู่สำนักพิมพ์อะไรเหรอ? กูว่างานหนังสือจะลองไปตามอ่านดูว่ะ แล้วนิยายเก่าๆมีแนวๆไหนที่ไม่ใช่แนวรักบ้างไหม? ขอบคุณล่วงหน้าจ้ะ
>>910 กูแนะบ้านของวันพรุ่งนี้ ว.วินิจฉัยกุล ไม่เน้นรักใคร่ เพราะเป็นปัญหาเกี่ยวกับครอบครัว เหมืองแร่ เป็นเรื่องสั้นเกี่ยวกับชีวิตการทำงานในเหมืองแร่ของนักศึกษาที่โดนรีไทร์ออกจากมหาลัยแล้วไปทำงานเหมืองแร่ดีบุกที่ภาคใต้ ไม่มีรักเลย มีแต่งานกับปัญหาที่ต้องฝ่าไปให้ได้
กูชอบจันดารานะ เนื้อหาแม่งเหี้ยมาก แต่ภาษามันสุดยอด
คำพิพากษา?
กูถามความเห็นพวกมึงหน่อย มึงคิดว่านิยายแฟนตาซีไทยแต่ละสำนักพิมพ์เป็นไงบ้างวะ
อย่าง 1168 นี่กูอวยแค่ของ Finch อ่ะ ส่วนคนอื่นๆ อย่าง ringtale กูปลื้มแค่เรื่องแรกของเจ๊แกว่ะ ไอ้เรื่องที่มีรร.หมอผี แต่พระเอกแม่งแกรี่เกินไป อ่านได้แต่ไม่สมควรซื้อเก็บ ส่วนคนเขียนจอมโจรอะ กูไม่ปลื้มนิสัย(?)กับภาษาของเขาว่ะ //กูเห็นด้วยกับโม่งที่บอกว่าจะอ่านงานใครอย่าไปรู้นิสัยนักเขียนว่ะ
เอนเทอร์ ...บางที่แม่งก็จิ้นมากเกินไป เกินจนสาววายระยะเริ่มต้นอย่างกูรับไม่ได้
สถาพร กูซื้อแค่ของ V.rondell กับเรื่อง circle อะ ของมาซาลันกูอ่านนะ แต่ไม่เก็บ ส่วนของเจ๊กัล...ถ้าน้องกูไม่บังคับกูก็ไม่ซื้อ
พูนิก้า ...กูเหนื่อยจะตามแต่ละเรื่องละ แม่ง หลังๆ มึงอย่ายืด อย่าเอานางเอกน่ารำคาญมาใส่ กูขอร้องล่ะ กูตามแค่ BlacX
ส่วนนามปากกาที่ยังไม่มีงานตีพิมพ์ กูชอบ The.wolf อะ คนเขียน P.R.I.N.C.E ที่ลงประกวดเอนเทอร์ปีนี้ กูชอบมุมมองของเจ๊แกว่ะ
แล้วสหายโม่งคิดไงกันบ้าง กูอยากรู้เพราะกูเป็นโม่งสายนิยาย(แฟนตาซี+สืบสวน+สยองขวัญ)ฝีมือคนไทย กูเลยอยากรู้ว่าพวกมึงที่เหมือนร่างแยกกูจะคิดยังไงกับนิยายไทยบ้างน่ะ
ช่วงนี้แอบหงุดหงิดแปลกๆที่หนังสือบางเล่มที่กูชอบของกูดีๆมาตั้งนานแล้วอย่าง เจ้าชายน้อย หรือหนังสือของ Jimmy Liao ถูกพวกเด็กแนวหรือฮิปสเตอร์วอนนาบีกลวงๆมาอวยจนกลายเป็นภาพลักษณ์ติดสายตาคนทั่วไปว่าคนที่จะชอบของพวกนี้เป็นคนพวกนั้นไปหมด...
ฮิปสเตอร์ของแท้ต้องอ่าน a day สิวะ
>>916 กูก็คิดคล้ายๆมึงอ่ะ แต่ของ1168กูเคยอ่านของFinchแค่คนเดียว สเกลพลังเขาก็เว่อร์นะ แต่กูก็ชอบอ่าน 555
เอนเทอร์...แต่ก่อนกูชอบนะตอนมาแรกๆ มันสนุก แต่กูไม่ชอบนิยายไต้หวันเท่าไหร่แล้ว บาย งานอวี้หว่อที่เขาว่าสนุกกูก็ไม่ค่อยหนุกอ่ะ กูอ่านkill no moreแล้วกูเลิกเลย ค่ายนี้ขายวายจัดด้วย ไม่รู้มึงเคยอ่านงานคุณลวิตร์ไหม กูยกงานคุณลวิตร์ขึ้นหิ้งไปแบ้ววว
สถาพร...แต่ก่อนชอบมาก เพราะแฟนตาซีหลากหลาย เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยได้ตามแล้ว Orz กูว่าสถาพรไม่ค่อยมีคุณภาพอ่ะ บางเรื่องสนุกนะ บางเรื่องกูอยากปาทิ้งมากๆเลย
พูนิก้า...กูตามการินตอนแรกๆเลย นิยายเล่มแรกกับการ์ตูนชุดแรก พอเห็นแววยืดกูก็เลิกตามละ แต่กูชอบงานสั้นๆเขานะ พวกสองเล่มจบ แต่เรื่องมันก็นานมาแล้วล่ะ...//ยิ้มแห้ง เรื่องอื่นๆกูก็ไม่ค่อยสนใจอ่ะ ไม่ใช่แนวด้วยมั้ง แต่กูว่านิยายของพูนิก้าไม่สนุกอ่ะ
แล้วก็สำนักพิมพ์ที่อ่านอีกก็มีฟิสิกส์เซ็นเตอร์ที่ตอนนี้กลายพันธุ์เป็นกล้วยสุข(happybanana)แล้ว นิยายตอนเป็นฟิสิกส์ฯอ่ะ สนุกอยู่ ในบรรดาสนพ.ที่ผ่านมากูชอบฟิสิกส์ฯที่สุด แต่พอเปลี่ยนเป็นกล้วยนิยายไต้หวันเยอะขึ้น กูก็เลยบาย ไม่ค่อยได้ตามแล้ว (ส่วนหนึ่งที่กูไม่ค่อยได้ตามนิยายไต้หวันคงเป็นเพราะซีรี่ย์Wind with voiceว่ะ โอย กูก็ตามจนจบนะ แต่ไม่เอาแล้ว ;v;)
งานของอวี้หว่อทุกเรื่องดีแค่เล่มแรกเล่มเดียว
เหมือนเขียนแบบมีไฟสุดๆได้เล่มนึงจากนั้นก็มอด กลายเป็นห่าอะไรก็ไม่รู้ ขายวายห่าเหว
เรื่อง lsk ของไอ้ครีอุสนี่พอจบเล่มเจ็ดกูเลิกยุ่งเลยไร้สติสัสๆ จนป่านนี้ก็ยังไม่รู้ว่ามันจบยังไง สปอยล์ที
>>925 เท่าที่จำได้
ครีอุสกลายเป็นเจ้าชายปีศาจ ไปกวนประสาทนักเดินทาง ไปกวนประสาทกับพรรคพวกเก่า
แล้วดันเก็บเด็กที่เคยช่วยไว้มาเป็นเด็กรับใช้
รองหัวหน้าตามมาสมัครเป็นพวก
สุดท้านโดนเด็ก+รอง ตลบหลังพากลับไปวิหารเทพแสง
โดนจัดฉากว่าคนอื่นตายเพราะฝีมือตัวเอง ก็เลยยอมสละพลัง สุดท้ายเทพอัศวืนคนอื่นก็มาเป็นตัวผนึกพลังให้....ตอนจบเลือกเด็กที่ตัวเองเก็บมาเป็นเป็นรุ่นต่อไป
อวี้หว่อ นี่กูซื้อทุกเรื่อง เห็นด้วยเรื่องสนุกมากช่วงแรกๆแต่แผ่วปลายช่วงใกล้จบ กูว่าเพราะคนเขียนอยากให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งด้วย ถ้าไม่ปล่อยปมง่ายๆจะไม่จบเอาเพราะดราม่าแต่ละอย่างในเรื่องก็หนักอยู่ ตอนนี้รอเรื่อง Black Flower อยู่(เรื่องนี้โคตรดราม่าขนาดหนัก) แต่กูก็ตามอยู่ดี... สงสัยจะเป็นแนวกู อีกอย่างแนวแฟนตาซีช่วงนี้กูตามแต่ของสยามว่ะ เลือกเรื่องได้มันส์ดีใครชอบแฟนตาซีสายบู๊มันส์ๆหน่อยกูแนะนำ กูชอบ Pangea online โคตรๆ มี สนพ ลูกๆพวก Kirin ก็เลือกเรื่องมาสนุกดี นี่กูตาม The Unique Legend กะ Mr.Box man อยู่มันโคตรฮา
>>930 Pangea online ถ้าจำไม่ผิด กูเคยอ่านในเน็ตนี้มันโคตรพ่อโคตรแม่แกรี่เลยนี้หว่า พระเอกแม่งมีทั้งสัตว์เทพแล้วเทพอีกมีแล้วมีอีก ทุกคนให้ความสำคัญ จนกูเลิกอ่านเลย หรือในหนังสือมันเปลี่ยนหว่า
อี้หว่อตอนแรกๆก็ดีอยู่หรอก แต่ดูไม่วางแผนเลยก็เลยลงเหวตอนจบ ยิ่งgodนี้โคตรลงเหว
Pangea มีใรเด็กดี กูอ่านเอาการบรรยายเอฟเฟคล้วนๆ แม่งอลังการดี พระเอกแกรี่ กูรอดูอยู่ว่าจนถึงตอนจบมันจะบาดเจ็บซักครั้งไหม ไม่นับตอนตายครั้งแรกนะ
อวี้หว่องกูชอบทุกเรื่องของเขาเลยนะ เล่มแรกอ่ะ แนวความคิดแม่งแหวกดี แต่หลังๆนี่..
ฮิปสเตอร์อ่านคินโฟล์คสิสัส แพงชิบหายแงแง
Pangeaมันเป็นฮาเร็มดิจิตอลไว้สนองคุขี้เงี่ยนมากกว่าวะ กูอ่านไปเห็นมีแต่ให้ซัมมอนไปสู้ แถมแต่ละตัวมีไว้สนองความเงี่ยนล้วนๆ กูยังสงสัยเลยว่าอ่านไปถึงตอนมังกรทองได้ไง
>>933 ลำดับเหี้ยไรของมึงวะครับ
มันนักเขียนคนละยุคสมัย เขียนหนังสือคนละประเภทเลยจะเอาอะไรมาเทียบความดัง
อย่างที่บอก แนวการอ่านมึงสะเปะสะปะ จับฉ่าย มั่วซั่วสัสๆ
เหมือนเห็นใครดัง ชื่อคุ้นหูหน่อยก็ยกมาสวมบารมีให้ตัวเอง มึงอ่านจริงป่าววะ
สงสัยมึงคือโม่งเห่อหมอยที่เคยมาถามหาที่ซื้อหนังสือของเฮสเสป่าววะ
พูดถึงแฟนตาซีไต้หวันนี่ มีใครเคยอ่านจอมคาถามหาติงต๊องของสถาพรกับก๊วนป่วนแดนพิศวงของคิรินบ้างป่าว
เรื่องแรกไม่มีอะไรมาก แค่รู้สึกว่าชอบแต่หาที่ระบายไม่ได้ เรื่องที่สองอยากถามว่ามันสนุกรึป่าว ถ้าสนุก เจ๊แกจะพล่ามแบบนี้ไปตลอดเล่มเลยใช่มั้ย จะได้กัดฟันอ่าน (ซื้อมาเพราะโดนล่อลวงด้วยปก orz)
D W O ที่คุณโยะวาดปกสนุกมะ เห็นปกสวยดีเลยอยากลอง
>>937 กูอ่านก๊วนป่วนจนจบเเล้ว เรื่องนี้ถ้าอยากอ่านเอาเนื้อเรื่องมันๆอาจจะไม่สนุก เเต่สำหรับสาวน้อยอย่างกูที่ชอบนิยายที่เน้นเชื่อมโยงความสัมพันธ์อย่างกูมันน่ารักมากๆถึงมากที่สุด น่ารักเเบบไอเหี้ยสุดตีนนน(ถึงตอนจบจะโหดร้ายเเละน่ารักเเต่ก็น่าเศร้าไปหน่อยก็เถอะ)
ใช่ๆมึง เจ๊เเกจะพล่ามตลอดทั้งเล่มเลยล่ะ(ตั้งเเต่เล่ม1-12 ยกเว้นเล่มที่ย้อมอดีตเสี่ยชีนะ อันนั้นไม่มีเจ๊มาพล่าม)
เเต่ถ้าคุณใช้ใจนะจะรู้ว่าเจ๊เเกน่ารักเเละเป้นผู้หญิงที่น่าสงสารมากๆอ่ะสำหรับกู ถึงเจ๊จะบ่นเยอะเเต่เหมือนเจ๊เเกเเทนความรู้สึกนักอ่านบางคน(อย่างกู)ได้ดี อ่านเเล้วตลกโปกฮาเพราะภาษาที่ใช้อาเจ๊เขาบรรยาย (เเต่อรรถรศอาจหายเพราะคนเเปลนิดหน่อยมีคนว่ามาอย่างงั้น) เรื่องนี้ใครว่าไม่สนุกใครว่าน่ารำคาญอ่านไม่รู้เรื่องเเต่กูให้ 150/100 มันอ่านช่วงเล่มต้นๆกลางๆหลังๆนี่มันอบอุ่นมาก กูชอบคนเขียนที่เขียนเรื่องมันส์ๆไม่เก่งเเต่เขียนเกี่ยวกับคามสัมพันธื เขียนเเสดงความรักของคนที่วุฒิภาวะสูงได้น่ารักมาก(จนกูเเอบเเนะนำให้พี่หลินลวี่(woodsgreen)เขาไปเขียนนิยายรักเเทน #ผิด)
ฮืออออออออ ไม่คิดว่าจะมีใครอ่านเรื่องนี้ด้วย จริงๆกูมีอะไรจะพิมพกว่านี้เยอะเเต่คิดไม่ออก บอกได้เเค่ว่ามันน่ารักเเละอบอุ่นสำหรับกู
กูชอบหลินจือผิง เสี่ยวชี อาซี เหล่าหวัง ต้นหอม เห็ด พิราบ บลาๆๆๆ เรื่องราวตัวละครเขาเขียนออกมาได้ดีมากอ่ะมึง ให้ข้อคิดด้วยนะสำหรับกู
เเต่ทำไมคนบอกอ่านไม่รู้เรื่องเเล้วก็ไม่สนุกวะ กูเสียใจ . _ . มันนิยายคุณภาพ มากๆเลยนะ อ่านเเล้วให้ข้อคิดไม่ไร้สาระเกินไปด้วย(ถึงเจ๊เเกจะบ่นเยอะ)
>>936 มึงบอกว่าจับฉ่ายนี่มึงมองแก่นแท้ออกรึปล่าววะ หนังสือที่พวกนี้เขียนมีองคืประกอบของQuest/Atonement/Utopiaทั้งนั้น
UtopiaกับGlass bead Gameคือการตั้งคำถามต่อแดนสวรรค์ ยูโทเปียก็เช่นเดียวกับคาสตาเลียที่ไม่มีจริง เป็นเพียงอุดมคติที่เราฝันถึง
เป็นแค่Idealหนึ่งในIdealทั้งหลาย เราเลือกจะอยู่ในดินแดนนั้นหรือไม่เป็นเรื่องที่เราต้องเลือกด้วยตัวเอง
การออกจากแดนสวรรค์และเกมลูกแก้วต่างกันตรงใหนกับการออกจากยุโทเปียมาอยู่เกาะอังกฤษ
หนังสือเรื่องหนึ่งมองได้มากมาย กูมองหนังสือเหล่านี้เป็นคำถามต่อคนอ่านมากกว่าบทละครที่แต่งให้เราดู และคำถามพวกนี้ก็คล้ายคลึงกัน
สุดท้าย คนใหนวะที่อ่านชื่อผิด
ใครรู้เนื้อเรื่องว้าบ ว้าบ พิภพมหัศจรรย์ หลังจากเล่ม7บ้าง กูอยากรู้ว่าเรื่องนี้จะจบอย่างไง
>>910 กูแนะหุบเขากินคน ชื่อเรื่องน่ากลัว แต่จริงๆไม่ใช่ เกี่ยวกับเด็กหกคนไปผจญโลกต่างมิติยุคทวารวดีมั้ง
ล่า แม่ลูกที่โดนคนร้ายเจ็ดคนเรียงคิวข่มขืน ตัวใหญ่ๆรอดคดี ลูกกระจ๊อกติดคุก คนลูกเป็นบ้า แม่เลยต้องออกล่าพวกเดนนรกนี่แก้แค้น
สองฝั่งคลอง เกี่ยวกับการล่มสลายของตระกูลใหญ่ในยุคร.6 มีรักนิดหน่อยตรงพระเอกมาขอนางเอกแต่งงาน นอกนั้นเป็นเรื่องการใช้ชีวิตของคนยุคร.7-9
ข้ามสีทันดร เรื่องยาเสพติดและปัญหาในครอบครัว พระเอกพยายามช่วยเหลือครอบครัวนางเอกเพราะตัวเองก็เคยติดยามาเหมือนกัน
จดหมายจากเมืองไทย คนจีนมาอาศัยอยู่เมืองไทย เขียนจดหมายถึงแม่ที่อยู่จีน
ลอดลายมังกร คนจีนโล้สำเภาเข้ามาสู้ชีวิตในประเทศไทย
อยู่กับก๋ง แนะนำเลยอันนี้ อ่านแล้วมึงจะรู้ว่าก๋วยเตี๋ยวแม่งน่ากินแค่ไหน 55555555
>>916 นี่เพื่อนกูเอง the wolf น่ะ มึงรับงานวายๆได้ใช่มั้ย เพราะเขาอะสาววายขั้นสุดแล้ว ขออวยเพื่อนตัวเองหน่อย เขาเขียนนิยายได้เท่นะ ทั้งเรื่องการใช้คำกับเนื้อเรื่อง มันรวบรัด แต่ได้ใจความดี หลังๆกูชักไม่ชอบอ่านนิยายที่บรรยายละเอียดทุกเม็ดแต่ไม่มีอะไรนอกจากน้ำ บรรยายมาเกะกะเวิ่นเว้อ บางครั้งไม่ต้องบรรยายลึกขนาดนั้นก็ได้ เช่นร่างบางหยิบพัดสลักสลายหงส์แกะสลักด้วยช่างฝีมืออันดับหนึ่งในเมืองหลวง ฝังมรกตน้ำงามสามสิบกะรัตประดับรอบๆเรียงเป็นรูปเหี้ย บลา บลา อะไรทำนองนี้
>>924 เชรดดด มึงนี่ร่างแยกกุจริงๆ ด้วย ทำไมกุไม่เจออย่างงี้ในชีวิตจริงบ้างวะ การินกุก็ตามแค่แรกๆ เหมือนกัน แล้วกุก็รู้สึกว่า อิการินนี่มันเด็ก 14 แน่เหรอวะ หน้าแก่ ตัวสูง 14 มันต้องยังโชตะเด้!! ส่วนอีนิศาพาณิชย์ หลายครั้งกุคิดนะ พวกมึงนี่รร.ม.ปลายหรือมหาลัยวะ บอกเป็นม.ปลาย แต่ฉากเอยชุดเอยนี่มหาลัยชัดๆ
>>930 mr.box man สนุกดีนะมึง กุชอบเรดอ่ะ แหวกแนวชิบหาย กุชอบหัวกล่อง!! กุลุ้นว่ามันจะมีครบห้าสีเป็นขบวนการเซนไตป่ะวะ ท่านเรดดดด ซึนชิบหายอะ โอยกุชอบ//แต่กุรำคาญ 'ผม' นะ ไอ้เด็กตัวดำเนินเรื่องอ่ะ ฟฟฟฟ
>>945 เพื่อนมึงเหรอ งั้นฝากบอกคุณwolfหน่อยว่ากุชอบภาษากับแนวคิดเขามากกกกก วายของเขามันอ่านแล้วไม่รู้สึกเลี่ยนเหมือนอันอื่นอะ ไม่รู้ดิ กุอ่านวายของเขาแค่อันเดียวคือไอ้จดหมายถึงยมบาลอ่ะ แต่แนวปกติกูก็เป็นสายจิ้นอยู่แล้วไงมึง แล้วเรื่องที่จิ้นได้นี่ตัวเอกกูไม่ชอบแบบเคะจัดเลย (แบบ 7 brother) กูชอบฟีลเท่ๆ ว่ามึงเท่ มึงหล่อ มึงเป็นพระเอกนะ! (---แล้วเดี๋ยวกุเอามึงไปจิ้นกับพระรองเอง) อะไรงี้ กุติ่งพี่เขามาก //บังเอิญว่ากูเพิ่งรู้ว่าพี่เขาเรียนอยู่คณะกับม.ที่กุอยากเข้าพอดี กุยิ่งนับพี่เขาเป็นไอดอลรองจาก finch กุเลย//กุรู้ กูติ่งfinch //ขอโทษที่หยาบคายใส่รุ่นพี่นะ แต่จะมาพูดสุภาพในบอร์ดโม่งกูว่าแปลกอ่ะ
>>924 ลวิตรกูอ่านนะ ชอบไมรอนอ่ะ ตอนเด็กๆ กุอ่านแล้วกุรู้สึกว่าไม่ชอบว่ะ แบบมันหน่วงเกิน แต่ตอนนี้กูชอบนะ กูอยากเขียนให้ดีแบบนี้บ้างจัง แบบ เขียนให้มีความรู้สึกว่า 'ถ้าตอนนั้นไม่ทำแบบนั้น' อนาคตจะเปลี่ยนไหม ตอนจบจะมีความสุขไหม //กูชอบผู้หญิงที่อยู่กับไมรอนอ่ะ ตอนที่นางตะโกนด่าเมอร์ลินป่ะ กุก็จำไม่ค่อยได้ละ กุโคตรสะใจ 5555
>>943 มั่วชิบหาย องค์ประกอบอะไรของมึงวะ
อูโก้พ่องยูโทเปีย ดันเต้พ่องยูโทเปีย นักเขียนได้ยินแม่งร้องไห้อ่ะเจอมึงมโนอย่างนี้
สรุปแก่นอะไรของมึงก็แค่บางเล่มของบางคนแค่นั้น เสือกมาเหมารวมว่าทั้งนั้น
เหมือนมึงคิดว่าโม่งโง่ๆแถวนี้คงไม่รู้จักนักเขียนที่มึงพูดถึงมึงเลยพล่ามอะไรมั่วๆได้สินะ
>>945 ตอนเด็กๆกูนึกว่าจดหมายจากเมืองไทยกับลอดลายมังกรคือเรื่องเดียวกันว่ะ 555 แต่ก็แนะนำทั้งสองเรื่องนะ ไม่ดุเดือดขนาดมาเฟียฮ่องกง แต่ก็พอได้น้ำตาซึมๆ โดยเฉพาะจดหมายจากเมืองไทยเนี่ย ไม่ค่อยมีใครพูดถึง แต่เล่นเอากูตาแดงไปหลายวันเลย คุ้นๆว่าเห็นชื่อโบตั๋นบนปก แต่ไม่รู้ว่าเขียนเองหรือแปลมา
กูว่าเขียนนิยายแบบนี้ให้น่าอ่านยากกว่าเยอะ ไอ้นิยายเบียวๆแกรี่หึ่งๆเนี่ย เด็กที่ไหนก็เขียนได้ แต่เรื่องราวชีวิตบางอย่างแบบที่นิยายเก่าๆเขาเขียนกันเนี่ย ถ้ามีฝีมือจริงกูว่าอ่านสนุก อินกว่ากันเยอะ
อยากได้นิยายบ้านนอกแบบ เสเพลบอยชาวไร่วะ มีเรื่องไรหนุกบ้างวะ
เหมือนจอนชาวไร่ป่ะ กูนี่หูแว่วได้ยินเสียงจอนเลย
>>941 กูอ่านนานแล้ว ความทรงจำเลือนลาง แต่ลองเอาตัวอย่างไปอ่านนะ http://writer.dek-d.com/Inaka/story/view.php?id=493151 บางช่วงก็ฮา แต่บางช่วงดราม่าเเหมือนกันนะมึง ;w;
>>945 ขอบคุณมากจ้ะ น่าอ่านทั้งนั้นเลย กระเป๋ากูฟีบอีกแน่ๆ Orz
>>947 กูก็อยากเจอมึงเหมือนกัน //กอดมึง ถ้ามึงไม่บอกนี่กูลืมไปแล้วนะว่าการินมัน14 5555 กูนึกว่าม.ปลายแบบปลายๆกันแล้วด้วย Orz
>>949 ตอนเด็กกูก็อ่านไม่จบ พลิกได้แค่สิบหน้าเลิกเลย กูมองว่ามันไม่สนุก พอโตมาหน่อยหยิบมาอ่านอีกรอบเพราะเสียดายเงิน โอ้โห ขึ้นหิ้งไปเลย กูร้องไห้ทั้งเรื่องอ่ะ ทั้งร้องเพราะเสียใจ กับร้องเพราะตื้นตัน คือเรื่องนี้แม่งสะท้อนให้เห็นชีวิตของคนคนหนึ่งจริงๆเลยอ่ะ ผู้หญิงที่อยู่กับไมรอนชื่อซินด์ คาแรคเตอร์เรื่องนี้แบบ...สุดยอดทุกตัวเลยง่า ;w;
แนะนำนิยายแนวสยองขวัญผีๆ แบบแนวพระเอกเป็นหมอผีหรือทำเหี้ยไรก็ได้ที่ไม่ใช่วิ่งหนีผีอย่างเดียวหน่อยดิ อนุโลมเป็นปิศาจก็ได้ กูไม่เกี่ยงว่านิยายประเทศไหน ขอแค่มีแปลไทยพอ//คือกูชอบอ่านแนวไสยศาสตร์อ่ะมึง แต่กูไม่ชอบไอ้ซีรี่ย์แบบของภาคินัยที่ตัวเอกแม่งโดนผีไล่ฆ่าอย่างเดียวอ่ะ กูอยากอ่านพระเอกไล่ปราบผีมั่ง
เตรียมคิดชื่อมู้หกได้แล้วน่ะเพื่อนโม่ง
>>965 ก็พอตัวว่ะ มีทั่งผี ทั้งซาตาน มีเทวดาบางตัวเป็นตัวร้ายอีกต่างหาก คร่าวๆ ก็ดูลิงค์ข้างล่าง
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2010/05/A9295044/A9295044.html
>>978 ตามความเข้าใจของเราอะนะ ตัวร้ายเกรดบีคือพวกที่ออกมาร้ายโดยกำเนิด ค่อนข้างแบน โผล่มาก็ร้ายละ และร้ายแบบมีเหตุผลบ้านๆ จะเอาเงินบ้าง เป็นผู้มีอิทธิพลบ้าง แต่ก็ไม่ได้แสดงอิทธิพลอะไรมากกว่าสั่งให้ลูกน้องไปจัดการ (และลูกน้องก็แพ้พระเอก มันเลยต้องออกโรงเองแล้วก็แพ้พลังมิตรภาพ/ท่าไม้ตายที่คิดขึ้นใหม่ในตอนนั้น) คือถ้ามันเป็นผู้มีอิทธิพลจริงก็น่าจะมีการวางแผนที่รอบคอบกว่านี้ ไม่ใช่ออกมาตอนสองตอบจบปิ้งอะ
ระหว่างซิลมาริลกับบุตรแห่งฮูรินควรอ่านเล่มไหนก่อนวะ
ถามเพื่อนโม่ง มีงานเขียนไหนดีๆเหมาะกับการศึกษาการเรียบเรียงเพื่อใช้ภาษาบ้าง
เฮ้ย มึง กูสมัครพาร์ทไทม์ของHappy bananaไป แต่แม่งลืมตรวจเมล พอวันนี้กูเข้าไปดู แม่งมีตอบกลับว่าจะนัดสัมภาษณ์กูว่ะ ปัญหาคือมันรับ 28กพ.-14มีค.อะมึง กูมารู้วันที่15 พวกมึงว่าพรุ่งนี้กูโทรไปขอเขายังทันมั้ยวะ กูอยากทำจริงๆอะ
จดๆ งั้นถ้านิยายไทยล่ะ
มีอะไรแนะนำมั้ย
https://fanboi.ch/subculture/1639/l5/
ตั้งกระทู้ใหม่ล่ะ เตรียมวิ่งควายกันได้ล่ะเหวย
วิ่งฟาย
มา
เดี๋ยว
กู
ดัน
ให้
จบ
เอง
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
