Fanboi Channel

>>726 เออ โมเม้นแบบเนี่ยละชอบ พวกตัวร้ายซึน ๆ นี่สเป็คเลย มีอีกมั้ยวะ การ์ตูนก็ได้

มึงกูมาเปลี่ยนเรื่องดื้อๆ เพื่อนโม่งรู้สึกมั้ยว่ารำคาญพ่อแม่ที่ขนลูกเล็กมางานหนังสือมาก คนจะเหยียบกันตาย ต้องมาระวังเหยียบเด็กอีก แล้วแถมครอบครัวสุขสันต์พวกนี้ชอบกลับบ้านตัวปล่าวอีกกก คืองานหนังสือนี่คือเหมาะกับมาเที่ยวแล้วเหรอวะ ลำบากชาวบ้านป่าววะ

>>727 เปลวฟ้าผ่าปฐพี มีร่วมมือกันระหว่างพระเอกกับตัวร้าย (จริงๆตัวร้ายก็มีเหตุผลที่ต้องร้ายของเขาอะนะ)

ถ้าเอาการ์ตูนด้วยนี่โคตรเยอะเลยมึง สุ่มๆหยิบแนวโชเน็นมาสิบเล่มต้องเจอซักเก้าล่ะ แต่กูขอคาซาม่าหน่อยละกัน ถ้าจะเอาการ์ตูนไปถามอีกทีในมู้นี้ >>>/animanga/1508 หรือไลท์โนเวลก็มู้นี้ >>>/animanga/1511 ดีกว่า มันมีแยกของมันอยู่แล้ว ได้คำตอบทันสมัยกว่าเซย่ากับเปลวฟ้าด้วย (ไอ้คนตอบสองอันนี้ก็ยกตัวอย่างเก่าชิบ นี่พวกมึงเลิกอ่านการ์ตูนตั้งแต่เด็กเลยเรอะ)

>>730 ให้กูนึกทันที กูนึกออกแต่เรื่องนี้นี่หว่า
ว่าไปเบจิต้าก็เข้าข่ายตัวร้ายซึนๆนะมึง
>>728 กูเคยโดนเด็กเปรตที่พ่อแม่มันพามางานหนังสือดึงผม ตอนนั้นกูถักเปียรวบไว้ข้างหล้ง แม่งมากระตุกผมกูแล้วหัวเราะชอบใจ อีพ่อแม่มันก็ไม่ห้ามนะ กูจะด่าอีดอกก็ไม่ได้เพราะตอนนั้นมาเดทกับคนที่แอบชอบอยู่ เดี๋ยวแม่งตกใจ

>>715 มึงหมายถึงเฮสเสหรือเปล่า หยิบได้เลย กูเชียร์ทุกเล่ม ถ้าเริ่มจากอ่านง่ายๆ วายหน่อยๆ ก็เรื่อง บทเรียน แล้วก็ขยับมา เดเมี่ยน สิทธัตถะ ฯลฯ ส่วนเกมลูกแก้วนี่ไว้หลังสุดเลย

>>730 ในฐานะนักภาษาศาสตร์ กูอยากวิเคราะห์คำ "คาซาม่า" ความเปลี่ยนแปลงและบทบาทที่มีในบอร์ดโม่งจัง เปลี่ยนจาก noun เป็น adj. และ verb ได้อย่างน่าสนใจเลยนะเนี่ย

กระเทย (adj.)
ฟุ (noun)
โม่ง (verb)
วิปริต (adv.)

ขอบคุณสำหรับพื้นที่เล็กๆ อยากลองวิเคราะห์แบบนักภาษาศาสตร์ดูบ้าง

กูว่าโม่งนี่เป็นได้ทั้ง verb adj. adv. noun เลยนะ...

>>734 กูก็อยากวิเคราะห์เหมือนกัน ว่าคนที่เอาแต่หมกมุ่นคำคำนี้ เคยมีปม มีอดีต มีความหลังฝังใจอะไรรึเปล่า แบบว่าเคยโดนโฮมเลสอัดตูดแล้วมีฟุถ่ายวิดิโอเก็บไว้ ให้ชูสองนิ้วด้วย กูก็พูดไปเรื่อยอ่ะน้า

>>734 *กะเทย ไม่มีตัว ร.
ส่วนคำว่าวิปริตแต่เดิมหมายถึงการผิดไปจากปกติเท่านั้น แต่ช่วงหลังกลายเป็นความหมายแง่ลบ เช่น "วิปริตผิดเพศ" ซึ่งใช้ในการ label/ stereotype คนอื่นๆ
ซึ่งอันที่จริงแล้วทั้งสี่คำมันทำหน้าที่ได้ทุกอย่าง v./ adj./ n./ adv. เพราะตอนนี้มันทำหน้าที่เป็นคำที่ใช้แบ่งแยกคนออกจากพวกจากกลุ่มของตนไปหมดแล้ว

>>737 ดูเป็นโม่งหนังสือขึ้นมาเลยวะ 555
กูวิเคราะห์พวกภาษาไม่เป็นแต่พอเห็นคนทำแล้วก็รู้สึกว่ามันน่าสนุกดีกับเจ๊งดี

>>738 เจ๊งหรือเจ๋งวะ เอาให้ดีๆ

>>738 เจ๊ง เลยเหรอวะ 555

>>739 >>740 กูกดผิด ; _ ; มันอยู่ใกล้แล้วกูเล่นในมือถือแล้วกูลืมดูกูผิดไปแล้ว

>>738 กูเสียใจกับคำว่าเจ๊ง /เศร้ามาก
เรื่องภาษาพูดทั้งวันก็พูดไม่จบ ภาษามันเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ด้วยเหตุผลต่างๆกัน การเปลี่ยนแปลงทางสังคมบ้าง หรือการที่พวกเราใช้อินเตอร์เน็ตก็มีส่วนทำให้ภาษาเปลี่ยนเหมือนกัน พอเรียนไปถึงจุดๆหนึ่งก็จะเกิดคำถามว่า จริงๆแล้วคำว่า "ภาษาวิบัติ" มันเป็นจริงไหม
(วิบัติ แปลได้ทั้ง ความคลาดเคลื่อน ความผิด หรือ ความวิบัติ หายนะ ฉิบหาย แต่สำหรับคำว่าภาษาวิบัติ เหมือนหลายๆคนจะยึดถือว่าเป็นหายนะทางภาษามากกว่า)

กะเทย ไม่มี ร.เรือ
สุดยอดเลยว่ะเฮ้ย พอกูรู้ว่าแม่งไม่มี ร.เรือแล้วชีวิตกูดีขึ้นเยอะเลยอ่ะ
เหมือนทุกอย่างบนโลกแม่งหมดความสำคัญไปเลยอ่ะ ต่อไปนี้ชีวิตกูจะอุทิศเพื่อ ร.เรือ
ใครเขียนผิดกูจะเข้าไปบี้มันทันที

>>742 กูคิดว่าภาษามีความเปลี่ยนแปลง แต่มันก็เปลี่ยนแปลงทั้งดีขึ้นและเลวลง คำไหนผ่านกระบวนการยอมรับของสังคมก็คือดีขึ้น (สำหรับกู คำว่า "มุ้งมิ้ง" เป็นคำใหม่ที่กูชอบและรับได้) ส่วนที่เลวลงหรือคนส่วนมากรับไม่ได้ ก็คือวิบัติ ตัวอย่างที่เห็นชัดภาษาสก๊อย แต่ถ้าซักวันภาษาสก๊อยเพิ่มมากขึ้นจนเป็นที่ยอมรับของสังคม มันก็จะหายความวิบัติไป และเข้าสู่สังคม planet of the apes

>>742 กูขอโทษมึง //ปลอบมึง
พูดถึงภาษาสก๊อยกูสงสัยมันเกิดขึ้นมาได้ไง ภาษาแชตแบบ ก็ =ก้อไรแบบนี้กูเข้าในว่ามันทำให้พิมพ์ง่ายขึ้น แต่ภาษาสก๊อยนี้กูสงสัย อ่านก็อ่านยากดูแล้วการพิมพ์ก็ไม่ได้ง่ายขึ้นตรงไหนเลย(หรือกูเป็นคนเดียววะ) แล้วมันเกิดขึ้นมาจากอะไรหว่า

>>745 กูโคตรเกลียดภาษาสก๊อยเลย มันไม่ได้ดูดีอะไรเลยสักนิด แล้วเพื่อนกูเสือกมีคนใช้ภาษาแบบนี้อีก ทำรัยอะ ยังงัย เห็นละขัดใจมากกก

แล้วคิดยังไงกับคนที่พิมพ์ภาษาคาราโอเกะวะ กูเกลียดพอๆ กับภาษาสก๊อยเลย อ่านก็ยาก กระแดะยังไงไม่รู้ จะพิมพ์ไทยก็ไทย จะอังกฤษก็อังกฤษไปเลยดิวะ ห่า

มันมีคนอีกประเภทนึงที่ชอบเว้นวรรคแบบแปลกๆ กูเคยเห็นเขียนส่งมาในเมล์ทำนอง "ดิฉันขอ เรียน ปรึกษา และแจ้ง ให้ทราบ ดัง ต่อไป นี้"
กูอ่านแล้วรู้สึกเหมือนจะสำลักน้ำตาย

>>747 เขากลัวมึงอ่านไม่เข้าใจมั้งมึง เลยเว้นให้อ่านง่าย ๆ นึกถึงหนังสืออ่านประถมเลย มานี ไป หา อา ใน นา 555555555555555555555555555

>>747 แบบนั้นกูอ่านแล้วเหมืนกูสะดุดล้มไรสักอย่างตลอด แต่ก็มีเหมือนกันที่วรรคแบบนั้นเน้นอารมณ์ด้วยการแยกคำแบบ >>>/animanga/1462/863
แต่ถ้าใช้แบบคำธรรมดานี้กูอยากตบให้ไปจัดวรรคใหม่เลยวะ อารมณ์มันสะดุด

พูดถึงภาษาสก๊อย อีคำว่านะค่ะ มันกำเนิดมาได้อย่างไร ไปแร้วนะอีก กูควรต้องทัมจัยชิมิ

นิยายก็อบบารามอสมาขายเอาตังค์เว้ยเฮ้ย กรณีแบบนี้รีพอร์ทได้ป่าววะ
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1295704&chapter=1

>>751 รีพอร์ทดิมึงแล้วเขียนเหตุผลใส่ไปด้วย มีใครอยากร่างมั้ยกูจะข่วยรีพอร์ทให้

>>751 องค์ประกอบแม่งเหมือนกันมากอ่ะ อินสไปเรชั่นกับก๊อปปี้มันมีเส้นบางๆ คั่นจิมๆ

มีโม่งไปเม้นท์แล้วสินะ กูฮาว่ะ 555 ดูสิจะเอาไง

>>751 ไอ้สัส กูลั่น 55555555555555555
คาซาม่าจังนี่โม่งตัวไหนวะ แสดงตัวมาหน่อย

>>744 มันมีคำพูดที่ว่า Der Mensch ist ein Gewohnheitstier = Man is a creature of habit ก็คือ มนุษย์เป็นสัตว์ที่จะทำอะไรๆ และเปลี่ยนแปลงวิธีการใช้ชีวิตไปตามความเคยชิน อะไรที่เห็นว่าใช้แล้วดีใช้แล้วสะดวก ก็จะใช้อย่างนั้นจนเคยชิน จนกลายเป็น norm ไปในที่สุด หลายๆครั้งภาษามันก็เปลี่ยนไปตามความเคยชินในการใช้ เช่นแต่แรกคำๆหนึ่งอ่านออกเสียงแบบหนึ่ง แต่คนในสังคมอาจอ่านมันเป็นอีกแบบมากๆเข้า สุดท้ายราชบัณฑิตฯก็อาจออกมาบอกว่า โอเคอ่านได้สองแบบ หรือในภาษาที่มีการผัน noun/ verb อะไรทั้งประโยคอย่างภาษาเยอรมันภาษารัสเซียก็จะเห็นตรงนี้ได้ชัดเหมือนกัน เพราะแกรมม่าหลายๆอย่างจะถูกลดทอนไป หรือเปลี่ยนไปเพราะความเข้าใจผิดของคนในสังคม
หรืออีกอย่างหนึ่ง มันก็มีสิงที่เรียกว่า Ethnolect ก็คือ ภาษาใดภาษาหนึ่งที่ถูกพูดโดยอีกกลุ่มชาติพันธุ์ที่เข้ามาอยู่ในสังคมนั้น แล้วแกรมม่าหรืออะไรก็ตามของภาษามันเปลี่ยนไป เช่นชาวตุรกีในเยอรมัน หรือพม่าในไทยเองก็คงใช่

แต่ทีนี้ ภาษาสก๊อยมันไม่ได้อยู่ในทั้งสองกรณีนี้ คือมันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะภาษาเป็นแบบนี้แล้วใช้ง่ายกว่า (ใฌ้ญากเฮี่ยๆเฬยค่) และสก๊อยก็ไม่ใช่กลุ่มชาติพันธุ์ที่ใช้ตัวสะกดอีกระบบต่างไปจากไทย แต่มันเหมือนการหา identity ให้ตัวเองมากกว่า เฮ้เราคือสตรีที่ชื่นชอบการใช้ชีวิตอยู่กับความเร็วบนเบาะหลังมอเตอร์ไซค์ และพวกเราใช้ภาษาแบบนี้ หรืออะไรก็ว่าไป
ซึ่งกูไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ว่าภาษาสก๊อย เช่น ค้ะ ค๊ ก่ มันจะทำให้ภาษาไทยแต่เดิมเปลี่ยนไปไหม เพราะ หนึ่ง มันใช้ยาก สอง ขอบเขตการแพร่ของภาษานี้มันไม่เร็วหรือกว้างพอที่จะแพร่ไปในระดับกว้าง สาม สังคมหลายๆกลุ่มมองภาษาลักษณะนี้ในแง่ลบ มองว่าเป็นการดีเกรดตัวเองถ้าไปใช้ภาษานี้ กูว่าคำว่า นะค่ะ ยังน่าเป็นห่วงกว่า /ร้องไห้

หรือคำอื่นๆที่ใช้กันเป็นพักๆแล้วหายไปก็ดี เช่น ขิงๆ ฝุดๆ อย่างแรง อะไรก็ว่าไป มันก็ปรากฏขึ้นมาแค่ช่วงหนึ่ง ถูกใช้แค่ช่วงหนึ่ง พอผ่านจากระยะเวลานั้น เราก็จะมองว่า เหย คนใช้คำนี้แม่งตกยุคว่ะ มันเลยไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงทางภาษาแบบถาวรขึ้น ราวๆนั้น

>>756 เหยดดด มีสาระ คุ้นๆ ว่าเคยเรียนมาเหมือนกันเรื่องภาษาศาสตร์และวัฒนธรรมไรเนี่ยแหละ

>>756 กราบรัวๆ

>>756 กราบบ อ่านแล้วรู้สึกกลายเป็นชะนีอักษรเลยทีเดียว

>>759 ในโม่งวรรณกรรมนี่โม่งกูปลิวตลอด.. กูเสียใจ

>>760 ไม่เป็นไร จากการสังเกต กูว่าชะนีอักษรแฝงตัวอยู่แถวนี้เยอะนะ กูก็คนหนึ่ง

>>756 Der Mensch ist ein Gewohnheitstier = Man is a creature of habit นึกถึงคำพูดของฮันน่า อาเรนด์ที่ว่า"ความชั่วร้ายเกิดจากhabit=การกระทำตามโดยไม่ไตร่ตรอง"เลย

กูไม่เคยอ่านงานของอาเรนด์โดยตรงแต่เคยอ่านที่เอาไปเทียบกับไฮเด็กเกอร์ที่เป็นอ.อยู่ แนวคิดของเธอก็ง่ายๆ เธอเชื่อการขาดการไตร่ตรองในสิ่งที่ทำเพราะเป็นสิ่งที่ทำตามกันมา ทำอยู่บ่อยๆ หรือทำตามสังคม(เรียกรวมๆว่าhabit)คือต้นตอของความชั่วร้ายและสาเหตุที่คนทำและยอมรับเรื่องร้ายๆได้ง่ายๆ เธอประกาศว่าhabitคือรากเหง้าของนาซี ชาวเยอรมันไม่ต้องหารละทิ้งและลืมhabitของเยอรมันก่อนสงคราม(habitในที่นี้หมายถึงความทรงจำและสิ่งที่เป็น/เคยเป็น) พวกเขาจึงยอมรับผู้ที่จะ"ฟื้นฟู/รักษา"habitของเยอรมันไว้

ปล. ไม่เกี่ยวกับภาษาแล้วแฮะ

>>762 แบบคำพูดใครๆเขาก็ทำกันใช้มะมึง
ยกคำพูด/แนวคิดจากในหนังสือมาพูดงี้กูว่ามันยังเข้าอยู่นะ
ปล.กูชอบด้วยแหละ 555

>>732 อ่านว่าเฮสเสเหรอวะ ขอบคุณมาก อ่านผิดตลอดเลยว่ะ 55 มีแต่คนบอกกูว่าอ่านยยากกูเลยอยากเริ่มอ่านที่มันไม่ปรัชญาลึกเกินไปเดี๋ยวจะลองอ่านบทเรียนดู แล้วมึงเคยอ่านคนุลป์มั้ย กูอยากอ่านเล่มนี้อะ

>>764 คนุลป์ยังไม่ได้อ่านว่ะ เพิ่งเห็น แต๊งกิ้วมาก ไว้กูจะกดซื้อ เฮสเสนี่กูชอบนะ คือไม่ใช่ปรัชญาทีอ่านยากอ่ะ อ่านเอามันส์เฉยๆ ก็ได้ กูปลื้มนักแปลมาก สำนวนงามหยดย้อย

งามของมึงนี่ต้นฉบับเยอรมันหรือแปลไทยวะ
กุอ่านแปลอิงแม่งสำนวนธรรมดาชิบหาย

>>766 แปลไทยสำนวนอาจารย์สดใส

กุไปเปิดดูรักเมื่อคราวห่าลงมา มึงจำชื่อสำนักพิมพ์บทจรไว้เลย
แม่งแปลเหมือนใช้ gg translate แล้วมาเรียบเรียงประโยคเอาทีหลัง
ทั้งเล่มเต็มไปด้วยคำเชื่อม 'แล้วก็' 'แล้วก็' แถมใช้ติดๆกันอีก

เอ่อ... ขอพื้นที่ให้สมองอันจ้อยของกูแทรกตัวนิด... มีใครอ่านเรื่อง อารมณ์เศร้า เลม่อนเค้ก (The particular sadness of lemon cake) บ้างไหม... กูอ่านจนจบแล้ว wtf เล็กน้อย สัญลักษณ์บางอย่างที่เค้าใส่มาในเรื่องกูก็ไม่เข้าใจ มองไม่เห็น แต่อ่านจบแล้วรู้สึกดีว่ะ รู้สึกว่าเนื้อเรื่องมันไม่มีความแฟนตาซีใดๆ ทั้งที่มันแฟนตาซีฉิบหาย *ซับ* เลยอยากจะรู้ว่าคนที่อ่านแล้วคิดยังไงบ้าง ขอบคุณ...

>>759 เห็นชื่อแล้วน่าสนใจดี เกี่ยวกับอะไรวะ

ผิดๆ >>769

>>768 จริงดิ่ เห็นโม่งเคยบ่นๆ เรื่องสำนวนแปลไว้เหมือนกัน แต่ดูชื่อคนแปลกก็มีผลงานมาเยอะแล้วนะ

>>772 คนแปลก? อะไรของมึง 555

>>772 กูพิมพ์ตกกกก จะพิมพ์ว่า "คนแปลก็" อย่าซ้ำเติมกูววววว์ //วิ่งหนีจากกระทู้ด้วยความอับอาย

>>767 กุว่าสีมนแปลโอกว่าสดใสนะในสิทธารถะ อะ

>>774 โอ๋ๆ กลับมาก่อนมึง กูแค่เห็นว่ามันเปิดโอกาสให้กูแซวมึงได้เฉยๆ 555 อย่าเพิ่งโกรธกู

สวัสดีครับทุกคน นี่ก็ใกล้จะงานหนังสือแล้ว อยากให้เพื่อนโม่งแนะนำหนังสือที่ตัวเองประทับใจกันหน่อยครับ เผื่อเราจะซื้อบ้าง

>>777 อยากได้แนวไหนล่ะ

พูดถึงงานกนังสือจัดมีตติ่งรอบสองไหมกูอยากไปอีก

>>774 กูยังสิงสู่อยู่ ไม่ต้องห่วง ตราบใดที่โม่งกูยังไม่หลุด //ยึดโม่ง

>>767 เรื่องนั้นกูอ่านแต่สำนวนอ.สดใสอ่ะ แต่กูชอบสำนวนสีมนที่แปล "น้ำหอม" นะ

>>779 มีตติ่งเลยเหรอมึง กูเพิ่งเป็นโม่งไม่นานนี่เองว่ะ

ถ้าnon-fiction ปกติกูซื้อของโอเพ่นเวิลด์ทุกเล่มนะ ลองอ่านดูถ้าชอบแนวนี้สนพ.นี้มีหนังสือน่าอ่านเยอะ
ส่วนfictionกูกะไปสอยคังซีกับมินจายองของมติชน ไซฮั่นปกแดง ที่เหลือก็ดูๆไปตามเรื่องตามราว

>>780 เรื่องน้ำหอมนี่ กูแม่งอยากดมน้ำหอมของเกรอนุยมาก ไอ้ที่หอมจนแทบคลั่ง หอมจนสยบแทบเท้านี่อะ หนังสือบรรยายความคลั่งไคล้ยึดติดของเกรอนุยที่มีต่อกลิ่นได้ดีจริงๆว่ะ

>>777 ซื้อหนังสือฮิงาชิโนะ เคโงะ ไม่มีผิดหวัง เชื่อเรา เพื่อนโม่ง

>>783 น้ำหอมนี่ใช้เรื่องที่จับคนมาทำน้ำหอมปะเหมือนกูเคยเห็นเป็นหนัง

>>784 หนังสือฮิงาชิโนะบางเล่มแปลไทยห่วยสัสๆ

>>786 ถ้ามึงพูดถึงของสนพ.เนชั่นที่มีคนแปลชื่อเสร่อๆ ล่ะก็จับมือกับกูได้เลย

>>785 เออ แต่พูดซะ ชื่อเหมือนหนังจับคนมาทำตะขาบ จับคนมาทำเชื้อโรคเลยมึง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
>>777 พระอาทิตย์เที่ยงคืน ดาร์กมาก หม่นมาก แต่มึงเห็นความหนาอย่าเพิ่งถอดใจ แม้การแปลจะเหี้ยห่วยไปบ้าง แต่รวมๆแล้วยังสนุกอยู่นะ

>>770 เด็กผู้หญิงที่รับรสความรู้สึกของคนที่ปรุงอาหารได้ เลยรับรู้ปัญหาในครอบครัวอะ //เรื่องย่อดูดีแต่อ่านไปอ่านมาแล้ว WTF หน่วงๆ55

>>789 น่าสนๆ ยังหาซื้อได้อยู่ป่าววะ คงไม่หายากอะไรมากนะมึง

>>790 ของสนพ.กำมะหยี่ เพิ่งออก หาไม่ยาก

>>791 โอเคๆ เดี๋ยวงานหนังสือกูจะไปหาดู

ว่าไปมีหนังสือแนะนำเกี่ยวกับปัญหาในครอบครัวไม่เน้นรักๆใคร่ๆมั่งมะ ได้อ่านบ้านของวันพรุ่งนี้กับจะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ร่วงหล่นแล้วรู้สึกหน่วงๆในใจว่ะ

>>793 กูว่าทองเนื้อเก้าก็ใช่นะ ในแง่นึง...

>>793 กับพระจันทร์สีน้ำเงินอีกเสียง อันนี้โคตรเก่า

มีใครอ่านเรื่องร้านชำสำหรับคนอยากตายรึชื่ออะไรทำนองนี้แหละ ที่เขียนโดยคนฝรั่งเศษอะมึง น่าจะของสนพ.ฟรีฟอร์ม คือกูอ่านแล้วก็หน่วงๆดี แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจความหมายที่เรื่องต้องการสื่อเท่าไหร่ ใครก็ได้มาถกกับกูที

>>796 กูอ่านรอบเดียวเอง อ่านแล้วก็มึนๆ เหมือนกับอีลูกคนน้องที่ไม่เข้าพวกมันมีภารกิจมาเพื่อเปลี่ยนใจให้คนอื่นๆ อยากอยู่ต่อไป พอสำเร็จภารกิจแล้วก็กลับไปเป็นแองเจิลงี้ป่าว

>>796 กูก็อ่านรอบเดียว คิดแบบเดียวกับมึงเลย

ผิด >>797

>>799 ถ้าผิดมึงก็อธิบายหน่อย

H.A.C.K นิยายที่บางลงเรื่อยๆ จนตอนนี้ไม่แน่ใจว่ามันเป็นหนังสือหรือผ้าอนามัยเป็นยังไงบ้างวะ

จำได้ว่าอ่านตอนสุดท้ายที่ไปสวนสัตว์ร้างหรืออะไรนี่ล่ะ ที่มีพวกจระเข้กลายพันธุ์และพระเอกรู้ว่าจริงๆแล้วตัวเองเป็นตัวทดลองหรือเด็กหลอดแก้วหรืออะไรสักอย่าง

จากนั้นไงต่อ

ไม่ได้อ่านอีกเลยว่ะ กูอ่านเล่มสุดท้ายคือเจอคนมีหัวเป็นจระเข้ แต่ไม่ค่อยสนุกแล้ว มันไม่จบซักทีแถมออกเล่มบางเฉียบแข่งกับผ้าอนามัยอีก ทั้งเรื่องกูจำแค่มิสเตอร์อาร์ได้คนเดียวเอง

>>801 กอดมึงกูก็ไม่ได้ตามช่วงเดียวกับมึงเลย มันบางขึ้น ออกนานขึ้น มุกเริ่มไม่มีไรแปลกใหม่ เหมือนทำสเกลใหญ่แต่หาทางลงไรไม่ได้มันก็เลยวนเวียนๆจนไม่น่าตามแล้ว

มันเป็นนิยายที่ ทำไมมึงไม่เฉลยปมแล้วจบซักทีวะ พากูไปเจอตัวเหี้ยตัวห่าอะไรอยู่ได้ มึงจะตั้งแก๊งค์แข่งกับอีพวกชุดดำในโคนันรึไงวะ นานเหี้ยๆที่มันยังไม่เฉลยบอสของมันอะ

กูอัดอั้นอยากบ่น มันเหมือจะทำแบบซีรีย์ยาว เรื่องใหญ่ๆ เหมือนจะดูดีแต่ก็เล่นไม่เฉลยสักปม(คืดว่าคงไม่ได้วางโครงดีๆมาก่อน สถานะมันต่างกันเกินจะล้มไงวะ) แล้วเรื่องก็วนอยู่ที่ บุกสักที่>เจอตัวประหลาด>หนีๆ สู้ๆ>ล้วงข้อมูลได้นิดๆ(แต่กว่าจะเฉลยมาสักเรื่องก็...นะ)
แล้วก็ลูป แล้วแม่งก็ไม่ใช้การ์ตูนรายสัปดาห์ด้วยไง กว่าจะมาทีคนก็ลืมหมด แล้วบางลงๆแบบบอกเลยว่าคนเขียนจะหมดมุกละจ๋าอะไรแบบนี่เลย

สรุปว่าไม่มีใครตามต่อเหมือนกูสินะ คือถ้ามันรวมๆเล่มมาออกหนาๆหน่อยกูก็อาจตามนะ แต่ออกมาบางเฉียบแบบนี้ก็ไม่ไหว เปิดๆอ่านก็วนลูปอย่างที่พวกมึงว่า ไปทำภารกิจ > มีอะไรสักอย่างผิดพลาด > ได้เบาะแสเพิ่ม

>>800 ม่ายช่ายมึง กู>>798 จะชี้ตอบ >>797 ดันชี้ผิดไปชี้>>796 เลยแก้ใน >>799 ว่ะ โทษที จริงๆกูเห็นด้วยโว้ย 555

ตกลงมีถึงเล่มไหนแล้ววะ กูไม่ได้ตาม แค่เคยเห็นผ่านๆ ออกมาซะเยอะ เขียนกี่ปีแล้วหว่า

เฮ้ย โม่งตัวไหนสั่งสามชาติเหนือเขนยไว้เหมือนกู เจ๊หลินโหม่วแกออกมาประกาศคืนเงินแล้วนะเว้ย ใครไม่อยากรอรีบฉวยโอกาสนี้ขอเงินคืนโดยพลัน

>>809 ทำไมวะ นางไม่ทำแล้ว?

>>808 เช็คจากเว็บเขียนมา 15เล่ม กูซื้อเล่ม1-3ตอนกูอยู่ ม.2-3 ก็น่าจะสัก5-8ปีละวะ
ปล.ไม่อยากนับเล่มหลังๆเป็น1เล่มซะเท่าไรมันบางชิบหาย

>>810 ยังทำอยู่ แต่เงื่อนไขเหี้ยอะไรเยอะมากประมาณสามหน้ากระดาษ (ไม่ได้ล้อเล่น) สรุปสั้นๆ ว่าใครรอจะแถมโปสเตอร์ ใครไม่รอ มึงอด กูยินดีอด กูรออ่านแสกนได้

>>809 ตกลงเจ๊หลินโหม่วเป็นคนจีนรึไทยวะ กูงง

>>811 เช็คอีกที(จากซีเอ็ต)มันวางขายเล่มแรกปี 2005 ก็10ปีแล้วนี้หว่า เทียบเรื่องแล้วเขียนช้าสัสๆเลยวะ

>>812 มึงมีพิกัดสแกนเล่มก่อนๆไหม ขอกูหน่อย

>>812 ขอลิงค์ที่ประกาศคืนตังหน่อย

http://writer.dek-d.com/w/writer/view.php?id=1289952.

กูอยากให้พวกมึงดูความเหี้ยของเรื่องนี้

>>816 มาทางเมล์ ถ้ามึงไม่ได้ก็สอบถามไปทางเจ๊หลินโลด

>>815 หาได้ตามเวบบิททอเรนต์ทั่วไป ตอนนี้มีหยงเหยี่ยกับสามชาติสามภพ ป่าท้อฯ หลุดออกมา

>>817 แค่กูเปิดเข้าไปก็เล่นเพลงอัตโนมัติ หักห้าคะแนนจากฮัพเฟิลพัฟ ตัวอักษรมีลูกเล่นน่าเบื่อๆ หักสิบคะแนนจากฮัฟเฟิลพัฟ เจอเรื่องย่อเหี้ยๆ หักร้อยคะแนนจากฮัพเฟิลพัฟและสั่งกักบริเวณ

>>820 บวกไรเตอร์เรียกร้องความสนใจเหี้ยๆ ด้วยป่ะ แต่นี่มันก็ typical ความเหี้ยทั่วไปของเด็กดวกนิ

>>817 กูไม่ทันได้อ่านว่าทำไมอีนางเอกมันถึงยอมทนกูก็ปิดไปและ อะไรวะ นิยายหีๆควยๆแบบพยายามให้มันดราม่า มึงเล่นกัน 3 คนเลยสิสัส

ใครอ่านถึงตอนสุดท้ายแล้วสรุปที

>>817 ไม่รู้ว่ะ กูเล่นมือถือ ปิดเสียงอยู่ เลยเลื่อนผ่านๆ แค่เห็นเรื่องย่อกับการตกแต่งก็ปิดละ ทนอ่านต่อไม่ไหว

หนังสือเจ๊หลินไม่พร้อมรอเป็นปีๆห้ามจองเด็ดขาด รอเจ๊แกพิมพ์ออกมาแล้วค่อยสั่งเหอะ
เจ๊หลินโหม่วบอกจะเสร็จเมื่อไหร่มึงใส่เพิ่มไปได้เลย+1ปี
รอบนี้แม่งดราม่าทั้งคนแปล คนวาด คนซื้อ กูเซ็ง

>>824 ดราม่าเยอะมากจริงๆ โดยเฉพาะครั้งนี้เจ๊แกเขียนอธิบายมา 6 หน้า 25 เงื่อนไขนะเว้ย กูอ่านจนเหนื่อย แถมมีการแคปแชทที่คุยกะคนแต่งมาให้ดูด้วย
กูเป็นคนวาดคงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ว่ะ

พูดตามตรง ไม่ทีปัญญาออกตามกำหนดได้ อย่าเปิดจองเก็บเงินเลย แม่งยังกับสัญญาทาส

>>821 กูบวกให้อีกตรงที่แม่งเปิดบทไหนก็เจอเพลงอัตโนมัติไม่ใช่แค่หน้าแรกนิยาย สัส

อะ กูลองอ่านมาแล้ว จะบอกว่าเหี้ยชิบหาย
คือนางเอกแม่งเปิดประตูเข้าไปเจอแฟนเย็ดกับคนอื่นอยู่ นางเลยจะเลิกแต่พระเอกไม่เลิกเว้ย ใช้กำลังจะข่มขืนแต่นางเอกสลบไปก่อนเลยไม่ได้ทำ นางเอกตื่นมาร้องไห้โฮๆนึกว่าเสียตัว พระเอกเลยตีเนียนลวนลามไปเรื่อย กูอ่านถึงตรงนี้กูก็ปิด กูให้โอกาสห้าบทแรกเท่านั้น

>>828 กูจะให้5คะแนนกับฮัฟเฟิลพัฟถ้าไปเจอพระเอกโดนเย็ดแบบsmอยู่

>>829 อ่าน 50 shade of grey สิวะ

เทยฟุทำตัวเรื้อนไปทุกห้องเลยจริงๆ
เจอเมื่อไหร่จะเอาก้อนหินขว้างแล้วโยนใส่รถขยะ

>>831 แล้วเมื่อไหร่มึงจะไปจากกระทู้หนังสือ

>>828 แหวะ ผู้ชายยังงี้ รักลงได้ไงวะ

>>830 อันนั้นนางเอกโดน ต้องพระเอกโดนกระทำสิวะ!!!

>>834 พระเอกมันก็โดนเพื่อนแม่เย็ดแบบ sm นะ

>>817 แค่แนะนำตัวละครก็นิยายรสนิยมสก๊อยละ บายแจ้

กูไปเจอบทสัมภาษณ์เอเจนต์นิยายของอเมริกามาว่ะ
https://www.guernicamag.com/interviews/the-art-of-agenting/

>>817 มึงเป็นคนแต่งปะวะ

>>825 กูไม่ได้สั่งแต่กูอยากเสือกด้วยว่ะ เล่าสรุปๆ มาหน่อยได้มะว่ามหกรรมเงื่อนไขเจ๊แกรอบนี้เป็นไงบ้าง

>>838 มั่ยยยยย รสนิยมการแต่งนิยายกูไม่หีแตดขนาดนี้ 555555 ถ้ากูแต่งกูคงไม่ชวนให้มึงดูด้วยคำว่าเหี้ยหรอกค่ะ กูจะแบบ ทุกคนค่ะ นิยายเรื่องนี้สนุกเจรง ๆ มาดูกันมา

เมื่อวานกูพึ่งลงนิยายไปแล้วคุ้ยหานิยายตัวเองในอีหมวดรักเงี่ยน แล้วไปเจอเข้าพอดีเว้ยตอนแรกก็งงเรื่องย่อทำไมเส็งเคร็งจังพอกูกดเข้าไปอ่าน แค่บทนำกูก็ปิดล้าว ตอนนั้นกูอยากสรุปให้พวกมึงฟังกันนะคะ แต่ตีหนึ่งกว่า ๆ กูง่วงกูเลยแปะไว้

>>825 กูเสียดายมากที่ไม่เคยจองนิยายเจ๊หลินเลย กูว่าเมลเค้าน่าจะหรรษากว่านิยายที่เค้าขายอีก แม่งงง คนเรามีเหี้ยอะไรมาเป็นข้ออ้างในการดองงานได้นานขนาดนั้นวะ กูอยากอ่านมหากาพย์เมลเจ๊ว่ะ

>>841 กูก็อยากรู้เหมือนกัน อะไรทำให้สามารถเลื่อนแล้วเลื่อนอีกได้ขนาดนี้ ผลงานไม่ดีพอ...กูว่ามืออาชีพควรสามารถทำงานให้ดีที่สุดเท่าที่จะดีได้ในกำหนดการได้นะ ถ้าไม่ใช้จุดที่พลาดแบบเหี้ยจริงๆก็ไม่ควรเลื่อนแบบนี้

พวกมึงนี่นะ... เห็นแก่ความอยากเผือกของพวกมึง กูจะย่อเมล์เจ๊หลินโหม่วให้ก็ได้คร่าวๆ ดังนี้
มหากาพย์การทำต้นฉบับนี้เริ่มจากการเปลี่ยนนักวาดภาพประกอบคนแล้วเล่า สรุปแล้วเปลี่ยนมาทั้งหมดสี่คน เฉียนอวี๋เป็นคนสุดท้าย
ฝีมือได้ข่าวว่าเลิศเลอมาก ขนาดนักเขียนยังออกปากชม แต่ประเด็นคือแม่งวาดช้ามาก หนังสือจะออกสี่เล่มภาพปกยังเสร็จอยู่เล่มเดียว
ตอนแรกเจ๊เลยจะให้โหวตเลือกภาพของนักวาดอีกคนคือ ENO (ที่มีภาพสำเร็จแล้วแต่ไม่ถูกใจเจ๊) ใครขี้เกียจรอก็เอาปกนี้ไปเลย ปรากฎผลโหวตแม่งแตกเป็นหลายสาย บางคนก็ว่าจะเอาของไม่สมบูรณ์มาขายเราเหรอ บลาๆๆ เจ๊เลยตัดปัญหาแม่ง ไม่ต้องให้เลือกแล้ว พวกมึงเอาภาพเฉียนอวี๋ไปให้หมด แต่เสร็จเมื่อไหร่ไม่รู้นะ เอางี้ละกัน ใครรอได้จะแถมโปสเตอร์สี่สีสวยงามให้สามแผ่น แต่ใครจะเอาของแถม พวกมึงหมดสิทธิทวงเงินคืนนะเว้ย
จงนั่งรอต่อไปอย่างไร้ปากเสียง ส่วนใครจะเอาเงินคืนก็ได้ โดยปฎิบัติตามเงื่อนไขที่พวกกูกำหนดมาดังนี้ 23.1-23.4 ถ้าปฎิบัติไม่ถูกต้องครบถ้วนกูไม่คืนเงินนะ แล้วมึงก็ไม่ใช่ลูกค้า VIP ของกูแล้ว ของแถมก็ไม่ต้องเอา

ก็ตามนั้น จบข่าว

>>843 กูล่ะดีใจที่ไม่หลวมตัวไปอ่านตอนเพื่อนมันชวน เห็นมันด่าแล้วด่าอีกว่าหนังสือโคตรแพงแต่เสือกสนุกจนลงแดง
กูซึ้งเจ๊หลินแกมาตั้งแต่ม่านม่านชิงหลัวละ จองกันข้ามปี รอจนเหงือกแห้ง แถมพอได้มาแล้วเสือกรู้สึกไม่คุ้มค่าอีก เชิงอรรถแม่งจะเยอะไปไหน มึงไม่ต้องใส่มาก็ได้มั้งครับ บ้ามากเชิงอรรถเกือบร้อยหน้า มีหน้าสีด้วย แล้วรูปกระกอบคำ มึงเอาคำละ 1 รูปก็ได้ นี่มึงเล่น คำละหน้า ใส่มาสามรูป กรูว่า เจ๊ใส่รูปไปเยอะๆ เพื่อเพิ่มมูลค่าชัวร์ว่ะ เห็นแล้วโคตรโมโห ยิ่งตอนนี้เห็นมีคนมาปล่อยบิตยิ่งโมโห แม่ง กูซื้อมาเป็นพันนน

กูอยากอ่านนิยายนะ เล่มก็ดีด้วย แต่พฤติกรรมอีเจ๊นี่กูไม่ชอบว่ะ รำคาญ มึงจะดองงานไว้ทำไมวะ แปลช้าไม่ว่านะ แต่ข้ามปีข้ามชาติ สามชาติสามภพนี่มันก็เกินไปว่ะ ทำแบบนี้แทนที่ลูกค้าจะซื้อ กลายเป็นไล่เขาหนีไปหมดแล้ว

กูยอมอ่านงาน เลยเชียร์ให้สนพ ที่มืออาชีพมากกว่าเจ๊ได้lcนี้ว่ะ อย่างสยาม แจ่มใส มติชน งานด้อยกว่าพอประมาณ แต่ราคาถูกลงกว่าครึ่ง แถมมีความรับผิดชอบ ไม่มีดราม่าป่วยประสาทแบบนี้ด้วย

perfectionistที่ไหนเขาไม่ตรงต่อเวลาวะ กูพึ่งเคยเห็นแบบอีเจ๊นี่แหละ
ของจริงเขาต้องทั้งตุณภาพ+เวลาเป๊ะๆดิ

>>843 คาใจกูมากว่า งานของคนที่ว่า เทพกว่าภาพปกของคุณlyreอีกเหรอออ

>>843 กราบ แต่ย่อมาซะอยากอ่านฉบับเต็มกว่าเดิมเลย แล้วนี่เปลี่ยนมาสี่รอบนี่เจ๊ได้เล่ามั้ยว่าเรื่องอะไร กูได้ข่าวว่ามีนักวาดไทยหลวมตัวไปทำ สุดท้ายหนีไป แล้วปกอีโนมันไม่ดียังไงกูไม่เข้าใจ

ถามว่าภาพปกสวยไหม... เจ๊แกส่งมาให้ดูทั้งของ ENO และเฉียนอวี๋ สำหรับกูมันไม่ได้แตกต่างกันมากอ่ะ รู้สึกว่าเฉียนอวี๋ลงสีออกช้ำๆ ด้วยซ้ำไป
กูไม่ได้ซีเรียสเรื่องภาพประกอบอยู่แล้ว จริงๆ ไม่มีก็ได้ เนื้อเรื่องมันดีอยู่แล้ว ส่วนนักวาดที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ มีเหตุผลดังนี้
ENO --> ขอถอนตัวเลิกวาดกลางคัน
เมาจวิน --> ขาดการติดต่อไป
นักวาดไทย --> ขอถอนตัว
เฉียนอวี๋ --> หวังว่าจะเป็นคนสุดท้าย
กูดูทรงแล้วคิดว่าเจ๊แม่งคงเรื่องมากจนนักวาดทนไม่ไหวขอถอนตัวน่ะแหละ อย่างอีโนนี่ภาพสวย แต่เจ๊แกบอกว่ามันไม่ใช่ ! ตงหัวของกูจะพิงต้นไม้กอดอกนอนหลับได้ไงวะ มันไม่ใช่ตงหัว ! วาดใหม่ๆ นักวาดเลยถอนตัวแม่ง กูอ่านแล้วเหนื่อยแทน
ส่วนใครอยากอ่านเมล์เต็มๆ กูงก กูไม่ให้มึงอ่านหรอก มันเป็นความบันเทิงรายสัปดาห์ที่มีแต่คนที่เอาเงินไปดองอยู่เท่านั้นพึงได้รับเว้ย หึหึหึ

เสียดายว่ะ ที่จริงกูอยากอ่านหนังสือเจ๊หลินนะ เคยอ่านสมัยก่อนๆ อย่างจอมนางฯ ที่ตอนนั้นพิมพ์กะฟิสิกส์เซนเตอร์ใช่ปะถ้าจำไม่ผิด แต่หลังๆ รู้สึกไม่โอเคกับสารพัดเงื่อนไขของแกที่ทำให้กูรู้สึกว่าคนอ่านต้องไปกราบกรานอ้อนวอนขออ่าน ทำให้มันยุ่งยากวุ่นวายเพื่อสกรีนคนอ่าน ขายให้เฉพาะคนที่อยากอ่านจริงๆ ทำตัวเป็นคนอ่านผู้มีคุณภาพผ่านมาตรฐานแกได้เท่านั้น เลยบายดีกว่า หนังสือดีๆ สนุกน่าอ่านในโลกนี้มีอีกเยอะชนิดที่ชาตินี้ทั้งชาติกูคงอ่านได้ไม่หมดอยู่แล้ว แล้วถ้าจะดองนานขนาดนี้กูว่าถ้ากูเริ่มเรียนภาษาจีนซะตั้งแต่แรกที่แกเริ่มแปล เผลอๆ จะอ่านต้นฉบับได้ก่อนแกพิมพ์ออกมาครบอีกปะวะ อีกอย่างคือกูอิจฉาด้วยแหละ ถ้ากูมีความสามารถมีปัญญาจะหางานสนุกๆ มาแปลได้ ติดต่อลิขสิทธิ์เองพิมพ์เองได้ขนาดนี้ กูก็อยากแปลงานที่กูเห็นว่าดีเห็นว่าสนุกให้คนได้อ่านกันเยอะๆ ไหนๆ ก็ลงแรงแปลแล้วทั้งทีอะ แต่ก็ได้แต่เพ้อไปงั้นแหละเพราะไม่มีปัญญา เห้อ

กูอยากรู้จังว่ะ ว่านักวาดไทยทีเข้าตาเจ๊หลินเป็นใคร นางต้องเทพมากแน่

>>850 กูละสงสัย ลิขสิทธิ์หนังสือนี่มันไม่ได้หมดทุก 3 ปี 5 ปีหรือวะ กว่าจะออกหนังสือมาได้ เจ๊หลินมิต้องเสียค่าลิขสิทธิ์ไปฟรี ๆ รอบนึงเลยเหรอวะ หรือว่าค่าลิขสิทธิ์มันถูกมาก? แล้วทำไมเจ๊ไม่ใช้ปกดั้งเดิมฉบับจีนให้มันหมดเรื่องไปวะ? อีกอย่าง เจ๊ลืมไปหรือเปล่านี่ว่าเจ๊ไม่ใช่คนเขียนนะ เป็นแค่คนแปล จะมาทำมีอิมเมจตัวละครในหัว ตัวละครกูงั้นงี้ได้ยังไงกัน?

ป.ล. มึงก็ถือซะว่าอีเมลรายสัปดาห์จากเจ๊เป็นดอกเบี้ยเงินจองของมึงก็แล้วกัน กูว่าเผลอ ๆ เจ๊หลินจะใช้สมองกับอีเมลรายสัปดาห์มากกว่าตอนแปลอีกละมั้ง

>>853 เรื่องลิขสิทธิ์นี่ไม่รู้เจ๊แกไปคุยไว้ยังไงว่ะ อาจจะ 3-5 ปีตั้งแต่ออกเป็นรูปเล่มมั้ง ถึงได้ใจเย็นขนาดนี้ มึงอย่าพูดไป บางทีเจ๊แกรู้ดีกว่าคนเขียนอีกนะเว้ย คุ้นๆ ว่าเจ๊แกเขียนเล่าไว้ที่ไหนซักแห่งว่าเคยเขียนกลับไปท้วงคนเขียนว่าพระเอกนางเอกมันจะเดินทางกี่ชั่วยามถึงเมืองนี้ได้ไง มันไกลกว่านั้นนี่หว่า ฯลฯ จนคนเขียนยอมรับว่าผิดแล้วก็แก้ให้นางด้วย เคสนี้กูว่าแม่งทำเกินไปจริงๆ ว่ะ เป็นนักแปลนะไม่ใช่บ.ก.

>>854 เจ๊แกเกินไปว่ะ ทำไมไม่ไปเขียนเรื่องเองเลยวะอีดอก มึงแค่ซื้อลิขสิทธิ์มาแปล ไม่ได้ซื้อลิขสิทธิ์มาเขียนต่อนะ

>>854 อาจดูเสียมารยาท แต่ผู้แต่งอาจจะมองว่าเป็นการท้วงติงจากแฟนผลงานก็ได้นะ อย่างกูถ้ามีแฟนงานมาช่วยติงจุดที่ผิดให้แรงๆแบบนี้โคตรดีใจเลยนะโว้ย

>>856 ท้วงได้นะ แต่กูว่าที่เจ๊หลินทำแบบนี้มันคือการเจ้ากี้เจ้าการเกินไปว่ะ หน้าที่นักแปลคือถอดความออกมาเรียบเรียงนี่ กูยังไม่เคยเห็นนักแปลนิยายคนไหนเขียนจดหมายส่งไปด่าคนแต่งว่ามึงทำแบบนี้ไม่ถูกต้องนะ เลยว่ะ

เจ๊หลิน ลวิตร นิ้วกลม หมอป๊อป
ชาตินี้มึงก็วนกันอยู่แค่นี้แหละ ตั้งแต่ขยะฟุแม่งเสนอหน้าเข้ามา

>>858 งั้นมึงก็เสนอเรื่องคุยมาสิ

อยากตามพวกที่หนีไปคุยที่เล้าเป็ดกลับมากระทู้นี้ยังไงไม่รู้ www

ถามนิดนอกจากพวกสนพ.ln กับทาเลนซ์ มีเจ้าไหนเอานิยายญี่ปุ่นมาแปลอีกบ้างหว่า กูชอบโทนอารมณ์ของพวกนิยาญี่ปุ่นนะ กูอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน แบบกูอ่านนิยายไทยมันจะมีโทนอารมณ์แบบหนึ่ง

>>861 แจ่มใสไง มีพวกเฮียวกะ สึคุโมโดะไรงี้ ไม่เน้นนิยายมีฉากวาบหวิวเท่าไหร่ แต่นิยายญี่ปุ่นที่เน้นอารมณ์แบบผู้ใหญ่ เท่าที่นึกออกก็มีพวกอมรินทร์ มติชน ฟรีฟอร์ม ไรงี้ ไม่ได้หมายความว่า 18+ ไรงี้นะ แต่มันซับซ้อนกว่านิยายวัยรุ่นอ่าน ของผีเสื้อนี่รู้สึกจะมีเอโดงาวะ รัมโปด้วย แต่เอากึ่งๆนิยายกึ่งๆชีวประวัติก็โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง เป็นมุมมองเด็กผู้หญิงในช่วงสงครามโลก พ่อต้องไปรบแล้วตัวเองอยู่กับแม่ สนุกดี
>>860 กูก็ไปๆมาๆมู้นั้นกับมู้นี้นะ ไม่อยากพูดเท่าไหร่เพราะมีไอ้เหี้ยโทรลมันป้วนเปี้ยนอยู่อะดิ

>>862 แจ่ทใสกูรวมเป็น สนพ.lnอะ(เออ แต่จริงๆก็ไม่ใช้lnหมดอะนะ) พวกอารมณ์ผู้ใหญ่หน่อยนี้ละที่กูอยากอ่าน ขอจดไว้แล้วเดี๋ยวกูไปหา ใกล้งานละเดี๋ยวกูไปซื้อ มึงมีเรื่องไรแนะนำบ้างมั้ยกับอีกเรื่องคือนิยายโรคจิตแต่โรคจิตอย่างไม่น่าแหวะ(ตย.อย่างโรคจิตน่าแหวะคือ10คดีบาป)นอกจากgoth(เรื่องนี้กูอ่านแล้ว)พวกมึงมีเรื่องไรนำเสนออีกบ้างวะ

>>863 กูชอบพระอาทิตย์เที่ยงคืน อันนี้จิตนิดนึง แต่ดาร์กมาก จะเป็นแนวเรื่องเล่าจากหลายๆคนมาผูกเข้าด้วยกัน ดูเหมือนไม่เกี่ยวข้อง ไม่รู้จักกัน แต่มีผลกระทบต่อกันเป็นลูกโซ่ สืบสวนหน่อยๆ แต่เน้นอารมณ์กับจิตใจคนมากกว่า
โคโคโระ นัตสึเมะ โซเซกิ อันนี้แนะนำเลย ภาษาสวย สื่อความหมายดีโครต เรื่องหม่นๆเทาๆไปขั้นมืดนิดนึง
คำสารภาพ จิต เลือด อธิบายเพิ่มเติมจากในหนัง เรื่องราวกระชากอารมณ์และตับไต
พวกฉันหายไปในวันหยุด GOTH Zoo อะไรพวกนี้มึงอ่านรึยังวะ กูเห็นเนชั่นเอามาขายอยู่นะ
โตเกียวทาวเวอร์ เกี่ยวกับความสัมพันธ์ในครอบครัว ไม่เน้นรักใคร่แบบหนุ่มสาว ดราม่าจัดเต็ม
บันทึกน้ำตาหนึ่งลิตร หนังสือไม่หดหู่เท่าหนัง ออกแนวให้กำลังใจตัวเองว่าต้องสู้กับโรคร้าย

>>864 พวกของโอตสึกูอ่านน่าจะหมดแล้วละ
พระอาทิตย์เที่ยงคืนกูจดไว้ดูท่าจะตรงแนวกู ส่วนคำสารภาพนี้มันยังมีขายอยู่รึเปล่าวะ(แต่อ่านเรื่องนี้แล้วกูต้องหดหู่เป็นเดือนแหง)

พวกนิยายของมูราคามิไง Norwegian Wood,1Q84 ฯลฯ
จะว่าไป กูกำลังหาหนังสือของมิยาซาวะ เคนจิ ที่แปลไทยอยู่ มันมีใครหยิบมาแปลมั่งไหมวะ?

>>865 พระอาทิตย์เที่ยงคืนเล่มมันหนานะ กูแนะให้มึงลองเช่าดูก่อนดีกว่า กลัวมึงผิดหวัง

>>866 พวกมุราคามิ เห็นโม่งบอกมันแปลไม่ค่อยดีนิ(เห็นเพิ่มบทอีโมเข้าไป?) บวกกับตอนอ่านนิดๆในร้านแล้วรู้สึกมันคงไม่ตรงแนวกูเท่าไรเลยไม่ตาม
>>867 เดี๋ยวกูไปหามาลองเชิงก่อนละกัน ขอบใจเพื่อนโม่ง

มุราคามิอ่านเล้มไหนก็ได้ที่นพดลไม่ได้แปล

จริงๆ สยามอินเตอร์ก็ได้นิยายญี่ปุ่นตัวเด็ดๆ ไปหลายเรื่อง แม่งไม่โฆษณา ออกมาแล้วเงียบฉี่เป็นเป่าสาก ส่วนหนังสือมิยาซาว่า เคนจิ มีแปลไทยแล้วหนึ่งชื่อรถไฟสายทางช้างเผือก อ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง งงๆ ไม่ใช่แปลไม่ดีนะ แต่งงๆ สไตล์ญี่ปุ่นว่ะ

>>869 แสดงว่ามึงอ่านฉบับแปลมาหมดแล้วสิ
น่าสงสารจัง

โม่ง พวกมึงอ่านนิยาย ณ บ้านวรรณกรรมกันบ้างเปล่าวะ มึงคิดเหมือนกูมั้ยว่านักเขียนใหม่ ๆ ของ ณ บ้านฯ ใช้สำนวนราวองค์ป้าทมลงประทับ ถึงงานประกวดมันจะชื่อทมยันตีอวอร์ด ก็ไม่จำเป็นต้องเขียนด้วยสำนวนป้าทมก็ได้มั้งวะ

>>872 อ่าน แต่กูว่าไม่ค่อยสนุกว่ะ ทั้งสนพ.กูอ่านแค่ป้าทมคนเดียวเอง สนพ.ในเครือก็อ่านแค่ foxilla

กูว่าสนพ.บ้านวรรณกรรมหนังสือโคตรแพงเลย... ซื้อไม่ลง...

>>874 ใช่ ถ้าไม่มีโปรลดราคา 35-40% กูไม่ซื้อเด็ดขาด ยกเว้นกูจะอยากอ่านมากจริงๆ เมื่อก่อนมันก็ไม่แพงเว่อร์ขนาดนี้นะ ยกเว้นพวกปกแข็ง

แหมกูไม่ได้เข้าสักพักมีประเด็นเรื่องปกเจ๊หลินอีกแล้ว นั้นไงปัญหาเยอะไม่จบไม่สิ้นสมเป็นเจ๊แก กูเคยบ่นไว้แรกๆวันนี้ก็ยังเหมือนเดิม
บางทีนะกูก็คิดว่าแม่งใช้ข้ออ้างมากมายสารพัดแบบหรือไง ราคาก็แพง งอกเล่มไม่พอ แถมงานช้ามาก กูขออวยพรคนที่สั่งซื้อให้พวกมึงไม่ต้องรอนาน
ยาว3ปีแบบม่านม่านนะ ตอนม่านม่านมีปัญหาเรื่องเนื้อหาบางจุดไม่สมจริงจะขอปรับแก้จึงต้อง ปรึกษาจวงจวงก่อน กูนี้เอิ่ม แบบนางเยอะเนอะ
จะสมจริงหรือไม่ก็งานเค้าป่ะว่ะ ยังจะขอไปปรับแก้ เพื่อ

>>876 ไอ้เรื่องปรับแก้เนี่ย ถ้ากูไม่ได้เป็นผัวนักเขียน กูไม่กล้าอาจหาญขนาดนั้นนะเนี่ย

https://www.facebook.com/blacxpage/photos/a.249868328379336.68213.249854975047338/924917390874423/?type=1&theater

ใครอ่านแล้วช่วยบอกเราทีนะคะ ว่าปรับให้เหนือชั้นกว่าอาเธอร์ โคนันดอยล์นี่คืออะไรกัน แล้วคือเอามุขเขามาเล่นแบบนี้ไม่ต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์หรืออะไรเหรอ หรืออะไรยังไง งงแรงมาก

กูสงสัยว่ะเพื่อนโม่ง ว่าทำไมนิยายอังกฤษมันถึงอธิบายเรื่องอาหารได้น่าแดกจังวะ ไม่ว่าจะเป็นซีรีย์ผจญภัยทั้งหลายแหล่ของอีนิด ไบร์ทตัน หรือแม้แต่แฮร์รี่ แต่พอมาแดกอาหารอังกฤษจริงๆนี่โคตรกาก แม่งมีปมด้อยกับอาหารของตัวเองเปล่าวะเลยต้องเอามาชูคอในหนังสือ หรือกูคิดไปเอง

>>878 เรื่องเชอร์ล็อค โฮล์มส์ ไม่มีลิขสิทธิ์ ละเลงได้เต็มที่ เท่าที่กูรู้มานะ
จำไม่ได้ว่าเพราะมันมาก่อนที่จะมีสิ่งที่เรียกว่าลิขสิทธิ์หรือยังไงนี่แหละ แต่ที่แน่ๆทุกคนสามารถเอาไปยำได้เต็มที่

>>880 ไม่ใช่เรื่องนี้แม่งนานจนลิขสิทธิ์ขาดไปแล้วเหรอวะ เหมือนโรมิโอจูเลียต les miserable ไรงี้ นานจนเป็นสมบัติชาติ สมบัติสาธารณะไปแล้ว

>>881 ประมาณนั้นแหละมั้ง กูก็เขียนอยู่ว่ากูจำไม่ได้ 55555 แต่สมบัติสาธารณะอ่ะใช่ มึงพูดถูกใจ

พูนิก้าคงเข้าใจแล้วสิว่าอีนางเอกน่ารำคาญ

>>876 กูเขียนไปขอเงินคืนล่ะ กูจะไม่ทนนนนน ถ้ากูเป็นนักเขียนคงแบล็กลิสต์สนพ.นี้ไว้ ถ้ามันมาขอซื้อลิขสิทธิ์ กูจะไม่ขายให้แม่งอีกต่อไป เรื่องเยอะชิบ

เพื่อนโม่ง กูขอแทรกแปบนะเว้ย คือทำไงดีวะ กูรู้สึกผิดมากอ่ะ ประเด็นคือกูหาซื้อหนังสือให้เป็นของขวัญเรียนจบให้พี่รหัสกู เลือกนิยายก็ไม่รู้ว่าพี่เขาชอบอะไร กูเลยเลือกซื้อหนังสือของนิ้วกลมให้พี่เขาอะ หลังจากนั้นกูก็คนพบมู้โม่งที่คุยกันเรื่องความ....ของหนังสือของนิ้วกลม เหี้ยยย กุควรไปขอขมาพี่เขามั้ยวะ //กูไม่เคยอ่านของนิ้วกลมมาก่อน มาฟังเพื่อนโม่งสับเละแล้วกูรู้สึกผิดกับพี่กูมากเลยอะ

>>885 ไม่เป็นไรหรอกสหายโม่ง รุ่นพี่มึงอาจเป็นฮิปสเตอร์ที่ชอบอ่าน Aday ก็ได้ ยังไงนิ้วกลมมันก็ mass เก๋ๆ ดี เอาไปวางทิ้งไว้บนโต๊ะกาแฟก็ดูดีมีรสนิยม
รุ่นพี่มึงอาจจะชอบก็ได้นะ

>>883 กูรักมึงค่ะโม่ง//จูบ

>>883 นักเขียนนิยายของพูนิก้าส่วนใหญ่เป็นเด็กเห่อหมอย จูนิเบียว เพื่อคนติดตามอ่านที่เห่อหมอย จูนิเบียว ซึ่งบางทีกูก็ไม่เข้าใจผู้หญิงด้วยกันว่ามึงจะเขียนนิยายออกมาให้ผู้หญิงน่ารำคาญทำไมวะ ผู้หญิงเก่งๆเท่ๆมีเยอะเสือกไม่เขียน เขียนตัวละครน่ารำคาญออกมาเป็นพรวน

>>888 กอดมึงเพื่อนโม่ง กูต้องการผู้หญิงเท่ๆนิสัยหล่อๆในนิยายยยยยย ทำไมต้งทำผู้หญิงน่ารำคาญมาใส่ด้วยย
จริงแล้วนิยายจูนิหน่อยๆมันทำกูหนีจากโลกจริงได้ดีนะ คือกูอยากอ่านคลายเครียด แต่ส่วนใหญ่ทำนิยายจูนิแบบอีตัวละคร/เรื่องนี้น่าปวดหัว ปวดไส้ติ่งทั้งนั้นเลยวะกูเศร้า

ถ้าคนเขียนการินเป็นคนเดียวกับที่กูคิดไว้ นางก็น่าจะหมอยหงอกแล้วละว่ะ ยังจะเขียนนางเอกน่ารำคาญอีก

>>890 ผู้หญิงหรือผู้ชายวะ ที่เขียน

>>885 ไอ้พวกเห่อหมอยในนี้มันก็แฟนนิ้วกลมมาก่อนนั่นแหละ
แต่พอเริ่มมีคนวิจารณ์ว่ามันกลวงยังไง ไอ้พวกนี้ก็คิดว่ากูควรตามกระแสไปจะดูฉลาดกว่า
เหมือนมุราคามิ แม่งก็อ่านแปลนพดลมาก่อนทั้งนั้น
พอกูเข้ามาวิจารณ์หน่อย ต่อมาแม่งก็วิจารณ์ตามกู
ไร้สมองกันทั้งนั้นแหละในนี้ ไว้วันหลังกูจะมาวิจารณ์ลวิตรให้พวกมันฉลาดขึ้นดูบ้าง

>>892 วันนี้นี่แหละ ไม่ต้องวันหลังหรอก อย่าเล่นตัวเยอะ น่ามคาญ

พูดถึงผู้หญิงน่ารำคาญ นึกถึงมิโคชิบะกาคุโตะ ตัวละครหญิงก็น่ารำคาญชิบหาย
ถ้าไม่ติดตรงกาคุโตะสเปคนะ อ่านไม่จบแหงๆ

http://imgur.com/mqVzgjh

เขาตอบกูมาแบบนี้ว่ะ

>>893 แฟนเก่านิ้วกลมอย่างเพิ่งรำคาญ ไว้รอกุว่างก่อนจะมาทำให้มึงฉลาดขึ้นนะ รอแป๊ปป

>>894 อ้าว สัสกูซื้อมาแล้วยังไม่ได้เปิดอ่าน อารมณ์แบบผู้หญิงในยาคุโมะป่ะวะ เห็นผ่านๆ ในมิโคชิบะว่าเป็นตำรวจนี่ กูนึกว่าจะเก่งๆ เท่ๆ

>>893 มันก็มีโม่งตัวเดิมๆ มาแขวะงี้ตลอดละนะ แต่ก็ไม่ยอมทำอะไร 555 มึงจะวิจารณ์ก็วิจารณ์มา จะบอกว่ากากก็บอกเหตุผลมา ไม่งั้นก็เป็นได้แค่โทรลกากๆหนึ่งตัว
>>897 เคยอ่านในการ์ตูนเล่มแรก ไม่ค่อยเก่ง เท่เท่าไร เหมือนทำเป็นตัวแทนผู้อ่านมาถามว่าคณิตสำคัญยังไงมากกว่า ในความรู้สึกกูมันแบบนี้อะนะ

โม่งดาวพลูโตแม่งก็งี้ละ พอเขาถามกลับก็หนีประจำ ครั้งก่อนถามว่ากูอ่านหนังสือภาษาอังกฤษอะไร เจอกูแปะชื่อหนังสือทีไม่กลับมาตอบเลยวะ

>>895 อะ แต๊งกิ้วเพื่อนโม่งที่มีจิตสำนึกช่วยกันรีพอร์ท เราก็ทำเท่าที่ทำได้ไปแล้ว (นางถอดนิยายไปแล้วป่ะ ?) ถ้าผู้รักษากฎว่างั้นก็ช่างแม่งเถอะ

นิ้วกลมกูอ่านได้แต่หนังสือพาเที่ยวว่ะ อย่างน้อยก็เป็นFactไม่เวิ่นเว้อมากนัก แต่นิยายนี่กูแบนชิบหายเลย

878> ทำไมกุรู้สึกทะแม่งๆ กับคำโฆษณาจัง ไอ้ "ถูกพลิกให้เหนือชั้นกว่าต้นฉบับ" น่ะ

คือเคยอ่านการ์ตูน กับนิยายแค่เล่ม 1 แล้วกรุรู้สึกว่ามันเสิ่นเจิ้นมากกว่า เหมือนหยิบเอาแค่ชื่อตัวละครมา วัตสัน โฮล์มมาใช้แค่นั้น เรื่องสืบสวนก็กากชิบ...

>>878 เอ้า โทษที กุพิมพ์ลิ้งก์ผิด

>>กูเคยพาเพื่อนที่ยึดหนังสือเที่ยวญี่ปุ่นของนิ้วกลมเป็นคัมภีร์ไปเที่ยวญี่ปุ่น แต่โชคร้ายที่คนที่มาด้วยกันไม่ใช่ฮิปสเตอร์ แต่เป็นซิ้มๆ ที่นิยมการเซลฟี่ทุกสามก้าว ทริปนั้นแม่งหายนะมาก...

>>902 เวลาโฆษณาเขาก็ต้องโฆษณาให้มันเกินจริงหน่อย แต่กูเคยอ่านการ์ตูนมันออกจะแนวแฟนตาซีมากกว่าสืบสวนนะ 5555
ปล.อยากโกงด้วยให้ตัวละครมีพลังพิเศษสิ!!

>>899 กูไปถามตอนไหนวะคุณ มึงโควทมาดิ๊
หรือมึงแปะชื่อ the white road กูจะลืมก็คงไม่แปลก

ปล.โม่งโง่วๆออกมาดิ้นเต็มเบย กุชอบนักละการเขี่ยฝูงมดโง่วๆให้มันดิ้นเล่นๆ

>>902 กูเคยอ่านโฮล์มที่เป็นผู้หญิงอะ สนพ.นี้ล่ะ อยากจะบอกว่ากากสัส ไม่ได้เรื่องเลยในแง่นิยายสืบสวน กูจับไต๋ได้แม่งตั้งแต่กลางเล่ม ทำไมพูนิก้ามันมีแต่งานแบบนี้วะ หรือกูควรให้โอกาสโฮล์มเรื่องใหม่นี่ดีวะ เห็นว่าจะเหนือกว่าโฮล์มต้นตำรับอีกเหรอ ว้าย กูตื่นเต้นจัง

พูนิก้าแม่งกากจนกูแทบจะเลิกตามละ บางเรื่องที่สนุกดีก็เสือกดองซะงั้นบักห่า อลิสกูเงี้ยเล่ม 2 รอมาสามชาติยังไม่ออก เน้นปั่นเรื่องกากๆที่เด็กเห่อหมอยมันอวยกัน การตลาดแม่งการตลาดจริงๆ

>>906 https://fanboi.ch/subculture/1074/
ต้นเรื่องเริ่มแถวๆ400ตอนคุยเรื่องmagiกับแฮรี่ มึงถามกูว่า https://fanboi.ch/subculture/1074/437/ กูเลยตอบมึงว่า https://fanboi.ch/subculture/1074/438/ เข้าใจตรงกันนะ

พวกมึง กูขอถามหน่อย พวกนิยายไทยเก่าๆ ที่พวกมึงว่าภาษาโอเคอ่ะมันอยู่สำนักพิมพ์อะไรเหรอ? กูว่างานหนังสือจะลองไปตามอ่านดูว่ะ แล้วนิยายเก่าๆมีแนวๆไหนที่ไม่ใช่แนวรักบ้างไหม? ขอบคุณล่วงหน้าจ้ะ

>>910
พล นิกร กิมหงวน สนพ.แสงดาว
เพชรพระอุมา (ไม่รู้เรียกว่าเก่าได้รึยัง) สนพ. ณ บ้านวรรณกรรม
เหมืองแร่ (ฉบับสมบูรณ์) สนพ.มติชน

>>910 กูแนะบ้านของวันพรุ่งนี้ ว.วินิจฉัยกุล ไม่เน้นรักใคร่ เพราะเป็นปัญหาเกี่ยวกับครอบครัว เหมืองแร่ เป็นเรื่องสั้นเกี่ยวกับชีวิตการทำงานในเหมืองแร่ของนักศึกษาที่โดนรีไทร์ออกจากมหาลัยแล้วไปทำงานเหมืองแร่ดีบุกที่ภาคใต้ ไม่มีรักเลย มีแต่งานกับปัญหาที่ต้องฝ่าไปให้ได้

>>910 >>912 กอดหน่อยยย กูชอบมหาลัยเหมืองแร่มาก เป็นหนังสือที่โคตรเท่เลย

กูชอบจันดารานะ เนื้อหาแม่งเหี้ยมาก แต่ภาษามันสุดยอด

คำพิพากษา?

กูถามความเห็นพวกมึงหน่อย มึงคิดว่านิยายแฟนตาซีไทยแต่ละสำนักพิมพ์เป็นไงบ้างวะ
อย่าง 1168 นี่กูอวยแค่ของ Finch อ่ะ ส่วนคนอื่นๆ อย่าง ringtale กูปลื้มแค่เรื่องแรกของเจ๊แกว่ะ ไอ้เรื่องที่มีรร.หมอผี แต่พระเอกแม่งแกรี่เกินไป อ่านได้แต่ไม่สมควรซื้อเก็บ ส่วนคนเขียนจอมโจรอะ กูไม่ปลื้มนิสัย(?)กับภาษาของเขาว่ะ //กูเห็นด้วยกับโม่งที่บอกว่าจะอ่านงานใครอย่าไปรู้นิสัยนักเขียนว่ะ
เอนเทอร์ ...บางที่แม่งก็จิ้นมากเกินไป เกินจนสาววายระยะเริ่มต้นอย่างกูรับไม่ได้
สถาพร กูซื้อแค่ของ V.rondell กับเรื่อง circle อะ ของมาซาลันกูอ่านนะ แต่ไม่เก็บ ส่วนของเจ๊กัล...ถ้าน้องกูไม่บังคับกูก็ไม่ซื้อ
พูนิก้า ...กูเหนื่อยจะตามแต่ละเรื่องละ แม่ง หลังๆ มึงอย่ายืด อย่าเอานางเอกน่ารำคาญมาใส่ กูขอร้องล่ะ กูตามแค่ BlacX
ส่วนนามปากกาที่ยังไม่มีงานตีพิมพ์ กูชอบ The.wolf อะ คนเขียน P.R.I.N.C.E ที่ลงประกวดเอนเทอร์ปีนี้ กูชอบมุมมองของเจ๊แกว่ะ
แล้วสหายโม่งคิดไงกันบ้าง กูอยากรู้เพราะกูเป็นโม่งสายนิยาย(แฟนตาซี+สืบสวน+สยองขวัญ)ฝีมือคนไทย กูเลยอยากรู้ว่าพวกมึงที่เหมือนร่างแยกกูจะคิดยังไงกับนิยายไทยบ้างน่ะ

ช่วงนี้แอบหงุดหงิดแปลกๆที่หนังสือบางเล่มที่กูชอบของกูดีๆมาตั้งนานแล้วอย่าง เจ้าชายน้อย หรือหนังสือของ Jimmy Liao ถูกพวกเด็กแนวหรือฮิปสเตอร์วอนนาบีกลวงๆมาอวยจนกลายเป็นภาพลักษณ์ติดสายตาคนทั่วไปว่าคนที่จะชอบของพวกนี้เป็นคนพวกนั้นไปหมด...

>>917 กอดมึงเพื่อนโม่ง ของกูไม่ใช้หนังสือแต่พอเข้าใจความรู้สึกมึง

>>917 พูดถึงกูก็เคืองเหมือนกัน เคยมีแฟนเพจของนิตยสารการตลาดเจ้านึงบอกว่า ฮิปสเตอร์ชอบอ่านมุราคามิ

ฮิปสเตอร์ของแท้ต้องอ่าน a day สิวะ

>>920 เมื่อก่อนก็ดีอยู่หรอก หลังๆมาเป็นขี้ข้าทุนนิยมไปแล้ว

>>911-915 ขอบคุณมากกก ได้ลิสท์แล้ว รักพวกมึง จูบๆ

>>909 มั่วสัส ไม่ใช่กุแระ กุก็งงอยู่ว่าโทรลอยู่ดีดีทำไมเรียกกูพลูโต
แต่ชื่อนักเขียนมึงยังเรียกไม่ถูกเลย กุสงสัยว่ามึงอ่านจริงรึเปล่านะ
แล้วนักเขียนแม่งก็คนละแนวกันเลย จับฉ่ายมากมึงเอาชื่อเฮสเสมาประดับบารมีอย่างงั้นสินะ

>>916 กูก็คิดคล้ายๆมึงอ่ะ แต่ของ1168กูเคยอ่านของFinchแค่คนเดียว สเกลพลังเขาก็เว่อร์นะ แต่กูก็ชอบอ่าน 555
เอนเทอร์...แต่ก่อนกูชอบนะตอนมาแรกๆ มันสนุก แต่กูไม่ชอบนิยายไต้หวันเท่าไหร่แล้ว บาย งานอวี้หว่อที่เขาว่าสนุกกูก็ไม่ค่อยหนุกอ่ะ กูอ่านkill no moreแล้วกูเลิกเลย ค่ายนี้ขายวายจัดด้วย ไม่รู้มึงเคยอ่านงานคุณลวิตร์ไหม กูยกงานคุณลวิตร์ขึ้นหิ้งไปแบ้ววว
สถาพร...แต่ก่อนชอบมาก เพราะแฟนตาซีหลากหลาย เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยได้ตามแล้ว Orz กูว่าสถาพรไม่ค่อยมีคุณภาพอ่ะ บางเรื่องสนุกนะ บางเรื่องกูอยากปาทิ้งมากๆเลย
พูนิก้า...กูตามการินตอนแรกๆเลย นิยายเล่มแรกกับการ์ตูนชุดแรก พอเห็นแววยืดกูก็เลิกตามละ แต่กูชอบงานสั้นๆเขานะ พวกสองเล่มจบ แต่เรื่องมันก็นานมาแล้วล่ะ...//ยิ้มแห้ง เรื่องอื่นๆกูก็ไม่ค่อยสนใจอ่ะ ไม่ใช่แนวด้วยมั้ง แต่กูว่านิยายของพูนิก้าไม่สนุกอ่ะ
แล้วก็สำนักพิมพ์ที่อ่านอีกก็มีฟิสิกส์เซ็นเตอร์ที่ตอนนี้กลายพันธุ์เป็นกล้วยสุข(happybanana)แล้ว นิยายตอนเป็นฟิสิกส์ฯอ่ะ สนุกอยู่ ในบรรดาสนพ.ที่ผ่านมากูชอบฟิสิกส์ฯที่สุด แต่พอเปลี่ยนเป็นกล้วยนิยายไต้หวันเยอะขึ้น กูก็เลยบาย ไม่ค่อยได้ตามแล้ว (ส่วนหนึ่งที่กูไม่ค่อยได้ตามนิยายไต้หวันคงเป็นเพราะซีรี่ย์Wind with voiceว่ะ โอย กูก็ตามจนจบนะ แต่ไม่เอาแล้ว ;v;)

งานของอวี้หว่อทุกเรื่องดีแค่เล่มแรกเล่มเดียว

เหมือนเขียนแบบมีไฟสุดๆได้เล่มนึงจากนั้นก็มอด กลายเป็นห่าอะไรก็ไม่รู้ ขายวายห่าเหว

เรื่อง lsk ของไอ้ครีอุสนี่พอจบเล่มเจ็ดกูเลิกยุ่งเลยไร้สติสัสๆ จนป่านนี้ก็ยังไม่รู้ว่ามันจบยังไง สปอยล์ที

>>925 งานเขายืดด้วยมึง...เหมือนยืดปมออกไปให้ไกลสุดลูกหูลูกตา กูก็บายค่ะ

>>924 kill no more ไม่สนุกว่ะ ทั้งๆที่กูชอบ legend of sun knight นะ แต่เรื่องนี้กูอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ มันไปไม่สุดซักทาง จะบู๊ ตลก ดราม่า แฟนตาซี ก็เลือกเอาซักอย่างสิวะ

>>925 เท่าที่จำได้
ครีอุสกลายเป็นเจ้าชายปีศาจ ไปกวนประสาทนักเดินทาง ไปกวนประสาทกับพรรคพวกเก่า
แล้วดันเก็บเด็กที่เคยช่วยไว้มาเป็นเด็กรับใช้
รองหัวหน้าตามมาสมัครเป็นพวก
สุดท้านโดนเด็ก+รอง ตลบหลังพากลับไปวิหารเทพแสง
โดนจัดฉากว่าคนอื่นตายเพราะฝีมือตัวเอง ก็เลยยอมสละพลัง สุดท้ายเทพอัศวืนคนอื่นก็มาเป็นตัวผนึกพลังให้....ตอนจบเลือกเด็กที่ตัวเองเก็บมาเป็นเป็นรุ่นต่อไป

>>928 ขอบคุณมากครับ

งานของอวี้หว่อทำกูพานเกลียดนิยายไต้หวันทุกเรื่องที่เอามาแปลไทยไปเลยอะพูดตรงๆ ไม่ใช่เกลียดแบบขยะแขยงนะ แต่กลัวซื้อมาแล้วต้องตามซื้อต่อเพราะหวังว่ามันจะดีขึ้นหรือคงความสนุกไว้ได้

พูดตรงๆกูผิดหวัง

อวี้หว่อ นี่กูซื้อทุกเรื่อง เห็นด้วยเรื่องสนุกมากช่วงแรกๆแต่แผ่วปลายช่วงใกล้จบ กูว่าเพราะคนเขียนอยากให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งด้วย ถ้าไม่ปล่อยปมง่ายๆจะไม่จบเอาเพราะดราม่าแต่ละอย่างในเรื่องก็หนักอยู่ ตอนนี้รอเรื่อง Black Flower อยู่(เรื่องนี้โคตรดราม่าขนาดหนัก) แต่กูก็ตามอยู่ดี... สงสัยจะเป็นแนวกู อีกอย่างแนวแฟนตาซีช่วงนี้กูตามแต่ของสยามว่ะ เลือกเรื่องได้มันส์ดีใครชอบแฟนตาซีสายบู๊มันส์ๆหน่อยกูแนะนำ กูชอบ Pangea online โคตรๆ มี สนพ ลูกๆพวก Kirin ก็เลือกเรื่องมาสนุกดี นี่กูตาม The Unique Legend กะ Mr.Box man อยู่มันโคตรฮา

>>930 Pangea online ถ้าจำไม่ผิด กูเคยอ่านในเน็ตนี้มันโคตรพ่อโคตรแม่แกรี่เลยนี้หว่า พระเอกแม่งมีทั้งสัตว์เทพแล้วเทพอีกมีแล้วมีอีก ทุกคนให้ความสำคัญ จนกูเลิกอ่านเลย หรือในหนังสือมันเปลี่ยนหว่า
อี้หว่อตอนแรกๆก็ดีอยู่หรอก แต่ดูไม่วางแผนเลยก็เลยลงเหวตอนจบ ยิ่งgodนี้โคตรลงเหว

Pangea มีใรเด็กดี กูอ่านเอาการบรรยายเอฟเฟคล้วนๆ แม่งอลังการดี พระเอกแกรี่ กูรอดูอยู่ว่าจนถึงตอนจบมันจะบาดเจ็บซักครั้งไหม ไม่นับตอนตายครั้งแรกนะ

อวี้หว่องกูชอบทุกเรื่องของเขาเลยนะ เล่มแรกอ่ะ แนวความคิดแม่งแหวกดี แต่หลังๆนี่..

>>923 ชื่อใหนที่อ่านผิด ถ้าเทียบชื่อในนั้นเฮสเสต่ำที่สุดแล้วมั้ง
เรียงจากความดังในโลกตะวันตก Dante Saavedra Defoe More Hugo Tolstoy Tolkien Hesse
พูดอย่างกับสาวกJBที่เอาBeatlesมาเทียบกับJB มึงรู้จักคนอื่นนอกจากHesseจริงๆรึปล่าว

ฮิปสเตอร์อ่านคินโฟล์คสิสัส แพงชิบหายแงแง

Pangeaมันเป็นฮาเร็มดิจิตอลไว้สนองคุขี้เงี่ยนมากกว่าวะ กูอ่านไปเห็นมีแต่ให้ซัมมอนไปสู้ แถมแต่ละตัวมีไว้สนองความเงี่ยนล้วนๆ กูยังสงสัยเลยว่าอ่านไปถึงตอนมังกรทองได้ไง

>>933 ลำดับเหี้ยไรของมึงวะครับ
มันนักเขียนคนละยุคสมัย เขียนหนังสือคนละประเภทเลยจะเอาอะไรมาเทียบความดัง
อย่างที่บอก แนวการอ่านมึงสะเปะสะปะ จับฉ่าย มั่วซั่วสัสๆ
เหมือนเห็นใครดัง ชื่อคุ้นหูหน่อยก็ยกมาสวมบารมีให้ตัวเอง มึงอ่านจริงป่าววะ
สงสัยมึงคือโม่งเห่อหมอยที่เคยมาถามหาที่ซื้อหนังสือของเฮสเสป่าววะ

พูดถึงแฟนตาซีไต้หวันนี่ มีใครเคยอ่านจอมคาถามหาติงต๊องของสถาพรกับก๊วนป่วนแดนพิศวงของคิรินบ้างป่าว
เรื่องแรกไม่มีอะไรมาก แค่รู้สึกว่าชอบแต่หาที่ระบายไม่ได้ เรื่องที่สองอยากถามว่ามันสนุกรึป่าว ถ้าสนุก เจ๊แกจะพล่ามแบบนี้ไปตลอดเล่มเลยใช่มั้ย จะได้กัดฟันอ่าน (ซื้อมาเพราะโดนล่อลวงด้วยปก orz)

>>937 เรื่องสองนี่แล้วแต่รสนิยม คือตัวเรื่องมันเอาเจ๊แกดำเนินเรื่องอยู่แล้วอ่ะมึง ถ้ามึงชอบมึงก็อ่านต่อไปได้ แต่กูว่าสนุกเพราะเห็นความสัมพันธ์แปลก ๆ ดี

D W O ที่คุณโยะวาดปกสนุกมะ เห็นปกสวยดีเลยอยากลอง

>>937 กูอ่านจอมคาถา เรื่องนั้นสนุกจริงไรจริงว่ะ ถึงปกจะแบบนั้นก็เถอะ กูก็ชอบนะ

>>940 เรื่องมันประมาณไหนนะมึง รีวิวกูหน่อยกูเห็นในห้องสมุดหลายรอบละแต่เห็นปก+ชื่อแล้วไม่กล้าอ่าน

>>937 กูอ่านก๊วนป่วนจนจบเเล้ว เรื่องนี้ถ้าอยากอ่านเอาเนื้อเรื่องมันๆอาจจะไม่สนุก เเต่สำหรับสาวน้อยอย่างกูที่ชอบนิยายที่เน้นเชื่อมโยงความสัมพันธ์อย่างกูมันน่ารักมากๆถึงมากที่สุด น่ารักเเบบไอเหี้ยสุดตีนนน(ถึงตอนจบจะโหดร้ายเเละน่ารักเเต่ก็น่าเศร้าไปหน่อยก็เถอะ)
ใช่ๆมึง เจ๊เเกจะพล่ามตลอดทั้งเล่มเลยล่ะ(ตั้งเเต่เล่ม1-12 ยกเว้นเล่มที่ย้อมอดีตเสี่ยชีนะ อันนั้นไม่มีเจ๊มาพล่าม)
เเต่ถ้าคุณใช้ใจนะจะรู้ว่าเจ๊เเกน่ารักเเละเป้นผู้หญิงที่น่าสงสารมากๆอ่ะสำหรับกู ถึงเจ๊จะบ่นเยอะเเต่เหมือนเจ๊เเกเเทนความรู้สึกนักอ่านบางคน(อย่างกู)ได้ดี อ่านเเล้วตลกโปกฮาเพราะภาษาที่ใช้อาเจ๊เขาบรรยาย (เเต่อรรถรศอาจหายเพราะคนเเปลนิดหน่อยมีคนว่ามาอย่างงั้น) เรื่องนี้ใครว่าไม่สนุกใครว่าน่ารำคาญอ่านไม่รู้เรื่องเเต่กูให้ 150/100 มันอ่านช่วงเล่มต้นๆกลางๆหลังๆนี่มันอบอุ่นมาก กูชอบคนเขียนที่เขียนเรื่องมันส์ๆไม่เก่งเเต่เขียนเกี่ยวกับคามสัมพันธื เขียนเเสดงความรักของคนที่วุฒิภาวะสูงได้น่ารักมาก(จนกูเเอบเเนะนำให้พี่หลินลวี่(woodsgreen)เขาไปเขียนนิยายรักเเทน #ผิด)
ฮืออออออออ ไม่คิดว่าจะมีใครอ่านเรื่องนี้ด้วย จริงๆกูมีอะไรจะพิมพกว่านี้เยอะเเต่คิดไม่ออก บอกได้เเค่ว่ามันน่ารักเเละอบอุ่นสำหรับกู
กูชอบหลินจือผิง เสี่ยวชี อาซี เหล่าหวัง ต้นหอม เห็ด พิราบ บลาๆๆๆ เรื่องราวตัวละครเขาเขียนออกมาได้ดีมากอ่ะมึง ให้ข้อคิดด้วยนะสำหรับกู
เเต่ทำไมคนบอกอ่านไม่รู้เรื่องเเล้วก็ไม่สนุกวะ กูเสียใจ . _ . มันนิยายคุณภาพ มากๆเลยนะ อ่านเเล้วให้ข้อคิดไม่ไร้สาระเกินไปด้วย(ถึงเจ๊เเกจะบ่นเยอะ)

>>936 มึงบอกว่าจับฉ่ายนี่มึงมองแก่นแท้ออกรึปล่าววะ หนังสือที่พวกนี้เขียนมีองคืประกอบของQuest/Atonement/Utopiaทั้งนั้น
UtopiaกับGlass bead Gameคือการตั้งคำถามต่อแดนสวรรค์ ยูโทเปียก็เช่นเดียวกับคาสตาเลียที่ไม่มีจริง เป็นเพียงอุดมคติที่เราฝันถึง
เป็นแค่Idealหนึ่งในIdealทั้งหลาย เราเลือกจะอยู่ในดินแดนนั้นหรือไม่เป็นเรื่องที่เราต้องเลือกด้วยตัวเอง
การออกจากแดนสวรรค์และเกมลูกแก้วต่างกันตรงใหนกับการออกจากยุโทเปียมาอยู่เกาะอังกฤษ
หนังสือเรื่องหนึ่งมองได้มากมาย กูมองหนังสือเหล่านี้เป็นคำถามต่อคนอ่านมากกว่าบทละครที่แต่งให้เราดู และคำถามพวกนี้ก็คล้ายคลึงกัน
สุดท้าย คนใหนวะที่อ่านชื่อผิด

ใครรู้เนื้อเรื่องว้าบ ว้าบ พิภพมหัศจรรย์ หลังจากเล่ม7บ้าง กูอยากรู้ว่าเรื่องนี้จะจบอย่างไง

>>910 กูแนะหุบเขากินคน ชื่อเรื่องน่ากลัว แต่จริงๆไม่ใช่ เกี่ยวกับเด็กหกคนไปผจญโลกต่างมิติยุคทวารวดีมั้ง
ล่า แม่ลูกที่โดนคนร้ายเจ็ดคนเรียงคิวข่มขืน ตัวใหญ่ๆรอดคดี ลูกกระจ๊อกติดคุก คนลูกเป็นบ้า แม่เลยต้องออกล่าพวกเดนนรกนี่แก้แค้น
สองฝั่งคลอง เกี่ยวกับการล่มสลายของตระกูลใหญ่ในยุคร.6 มีรักนิดหน่อยตรงพระเอกมาขอนางเอกแต่งงาน นอกนั้นเป็นเรื่องการใช้ชีวิตของคนยุคร.7-9
ข้ามสีทันดร เรื่องยาเสพติดและปัญหาในครอบครัว พระเอกพยายามช่วยเหลือครอบครัวนางเอกเพราะตัวเองก็เคยติดยามาเหมือนกัน
จดหมายจากเมืองไทย คนจีนมาอาศัยอยู่เมืองไทย เขียนจดหมายถึงแม่ที่อยู่จีน
ลอดลายมังกร คนจีนโล้สำเภาเข้ามาสู้ชีวิตในประเทศไทย
อยู่กับก๋ง แนะนำเลยอันนี้ อ่านแล้วมึงจะรู้ว่าก๋วยเตี๋ยวแม่งน่ากินแค่ไหน 55555555

>>916 นี่เพื่อนกูเอง the wolf น่ะ มึงรับงานวายๆได้ใช่มั้ย เพราะเขาอะสาววายขั้นสุดแล้ว ขออวยเพื่อนตัวเองหน่อย เขาเขียนนิยายได้เท่นะ ทั้งเรื่องการใช้คำกับเนื้อเรื่อง มันรวบรัด แต่ได้ใจความดี หลังๆกูชักไม่ชอบอ่านนิยายที่บรรยายละเอียดทุกเม็ดแต่ไม่มีอะไรนอกจากน้ำ บรรยายมาเกะกะเวิ่นเว้อ บางครั้งไม่ต้องบรรยายลึกขนาดนั้นก็ได้ เช่นร่างบางหยิบพัดสลักสลายหงส์แกะสลักด้วยช่างฝีมืออันดับหนึ่งในเมืองหลวง ฝังมรกตน้ำงามสามสิบกะรัตประดับรอบๆเรียงเป็นรูปเหี้ย บลา บลา อะไรทำนองนี้

>>945 หุบเขากินคนหลุดไปยุคฟูนันว่ะมึง ก่อนทวาราวดีซักสี่ห้าร้อยปี คนละบริเวณด้วย (แต่กูก็เชียร์เรื่องนี้สุดไตเหมือนกัน)

>>924 เชรดดด มึงนี่ร่างแยกกุจริงๆ ด้วย ทำไมกุไม่เจออย่างงี้ในชีวิตจริงบ้างวะ การินกุก็ตามแค่แรกๆ เหมือนกัน แล้วกุก็รู้สึกว่า อิการินนี่มันเด็ก 14 แน่เหรอวะ หน้าแก่ ตัวสูง 14 มันต้องยังโชตะเด้!! ส่วนอีนิศาพาณิชย์ หลายครั้งกุคิดนะ พวกมึงนี่รร.ม.ปลายหรือมหาลัยวะ บอกเป็นม.ปลาย แต่ฉากเอยชุดเอยนี่มหาลัยชัดๆ
>>930 mr.box man สนุกดีนะมึง กุชอบเรดอ่ะ แหวกแนวชิบหาย กุชอบหัวกล่อง!! กุลุ้นว่ามันจะมีครบห้าสีเป็นขบวนการเซนไตป่ะวะ ท่านเรดดดด ซึนชิบหายอะ โอยกุชอบ//แต่กุรำคาญ 'ผม' นะ ไอ้เด็กตัวดำเนินเรื่องอ่ะ ฟฟฟฟ

>>945 เพื่อนมึงเหรอ งั้นฝากบอกคุณwolfหน่อยว่ากุชอบภาษากับแนวคิดเขามากกกกก วายของเขามันอ่านแล้วไม่รู้สึกเลี่ยนเหมือนอันอื่นอะ ไม่รู้ดิ กุอ่านวายของเขาแค่อันเดียวคือไอ้จดหมายถึงยมบาลอ่ะ แต่แนวปกติกูก็เป็นสายจิ้นอยู่แล้วไงมึง แล้วเรื่องที่จิ้นได้นี่ตัวเอกกูไม่ชอบแบบเคะจัดเลย (แบบ 7 brother) กูชอบฟีลเท่ๆ ว่ามึงเท่ มึงหล่อ มึงเป็นพระเอกนะ! (---แล้วเดี๋ยวกุเอามึงไปจิ้นกับพระรองเอง) อะไรงี้ กุติ่งพี่เขามาก //บังเอิญว่ากูเพิ่งรู้ว่าพี่เขาเรียนอยู่คณะกับม.ที่กุอยากเข้าพอดี กุยิ่งนับพี่เขาเป็นไอดอลรองจาก finch กุเลย//กุรู้ กูติ่งfinch //ขอโทษที่หยาบคายใส่รุ่นพี่นะ แต่จะมาพูดสุภาพในบอร์ดโม่งกูว่าแปลกอ่ะ

>>924 ลวิตรกูอ่านนะ ชอบไมรอนอ่ะ ตอนเด็กๆ กุอ่านแล้วกุรู้สึกว่าไม่ชอบว่ะ แบบมันหน่วงเกิน แต่ตอนนี้กูชอบนะ กูอยากเขียนให้ดีแบบนี้บ้างจัง แบบ เขียนให้มีความรู้สึกว่า 'ถ้าตอนนั้นไม่ทำแบบนั้น' อนาคตจะเปลี่ยนไหม ตอนจบจะมีความสุขไหม //กูชอบผู้หญิงที่อยู่กับไมรอนอ่ะ ตอนที่นางตะโกนด่าเมอร์ลินป่ะ กุก็จำไม่ค่อยได้ละ กุโคตรสะใจ 5555

>>943 มั่วชิบหาย องค์ประกอบอะไรของมึงวะ
อูโก้พ่องยูโทเปีย ดันเต้พ่องยูโทเปีย นักเขียนได้ยินแม่งร้องไห้อ่ะเจอมึงมโนอย่างนี้
สรุปแก่นอะไรของมึงก็แค่บางเล่มของบางคนแค่นั้น เสือกมาเหมารวมว่าทั้งนั้น
เหมือนมึงคิดว่าโม่งโง่ๆแถวนี้คงไม่รู้จักนักเขียนที่มึงพูดถึงมึงเลยพล่ามอะไรมั่วๆได้สินะ

>>939 dwo กูไม่เคยอ่านนะ เห็นว่าเป็นแนวออนไลน์ที่ใช้การ์ดอ่ะ ว่ากันว่าพระเอกเกรียนสัส //แนวเกมส์กูแนะนำ Soul playing game ของfinch!!! มันเป็นนิยายเกมส์ที่ไม่ใช่เกมออนไลน์!!

>>945 ตอนเด็กๆกูนึกว่าจดหมายจากเมืองไทยกับลอดลายมังกรคือเรื่องเดียวกันว่ะ 555 แต่ก็แนะนำทั้งสองเรื่องนะ ไม่ดุเดือดขนาดมาเฟียฮ่องกง แต่ก็พอได้น้ำตาซึมๆ โดยเฉพาะจดหมายจากเมืองไทยเนี่ย ไม่ค่อยมีใครพูดถึง แต่เล่นเอากูตาแดงไปหลายวันเลย คุ้นๆว่าเห็นชื่อโบตั๋นบนปก แต่ไม่รู้ว่าเขียนเองหรือแปลมา

กูว่าเขียนนิยายแบบนี้ให้น่าอ่านยากกว่าเยอะ ไอ้นิยายเบียวๆแกรี่หึ่งๆเนี่ย เด็กที่ไหนก็เขียนได้ แต่เรื่องราวชีวิตบางอย่างแบบที่นิยายเก่าๆเขาเขียนกันเนี่ย ถ้ามีฝีมือจริงกูว่าอ่านสนุก อินกว่ากันเยอะ

>>945 จดหมายจากเมืองไทยซึ้งจริง โบตั๋นเขียนเอง ว่าแล้วกูก็อยากอ่านอยู่กับก๋งขึ้นมายังไงไม่รู้ว่ะ ซับน้ำตาแป๊บ...

อยากได้นิยายบ้านนอกแบบ เสเพลบอยชาวไร่วะ มีเรื่องไรหนุกบ้างวะ

เหมือนจอนชาวไร่ป่ะ กูนี่หูแว่วได้ยินเสียงจอนเลย

>>941 กูอ่านนานแล้ว ความทรงจำเลือนลาง แต่ลองเอาตัวอย่างไปอ่านนะ http://writer.dek-d.com/Inaka/story/view.php?id=493151 บางช่วงก็ฮา แต่บางช่วงดราม่าเเหมือนกันนะมึง ;w;
>>945 ขอบคุณมากจ้ะ น่าอ่านทั้งนั้นเลย กระเป๋ากูฟีบอีกแน่ๆ Orz
>>947 กูก็อยากเจอมึงเหมือนกัน //กอดมึง ถ้ามึงไม่บอกนี่กูลืมไปแล้วนะว่าการินมัน14 5555 กูนึกว่าม.ปลายแบบปลายๆกันแล้วด้วย Orz
>>949 ตอนเด็กกูก็อ่านไม่จบ พลิกได้แค่สิบหน้าเลิกเลย กูมองว่ามันไม่สนุก พอโตมาหน่อยหยิบมาอ่านอีกรอบเพราะเสียดายเงิน โอ้โห ขึ้นหิ้งไปเลย กูร้องไห้ทั้งเรื่องอ่ะ ทั้งร้องเพราะเสียใจ กับร้องเพราะตื้นตัน คือเรื่องนี้แม่งสะท้อนให้เห็นชีวิตของคนคนหนึ่งจริงๆเลยอ่ะ ผู้หญิงที่อยู่กับไมรอนชื่อซินด์ คาแรคเตอร์เรื่องนี้แบบ...สุดยอดทุกตัวเลยง่า ;w;

>>955 ดาวเรือง-ทมยันตี ชาวไร่ชาวนาสมใจมึงแน่ แต่มันเป็นนิยายตลกนะมึง

แนะนำนิยายแนวสยองขวัญผีๆ แบบแนวพระเอกเป็นหมอผีหรือทำเหี้ยไรก็ได้ที่ไม่ใช่วิ่งหนีผีอย่างเดียวหน่อยดิ อนุโลมเป็นปิศาจก็ได้ กูไม่เกี่ยงว่านิยายประเทศไหน ขอแค่มีแปลไทยพอ//คือกูชอบอ่านแนวไสยศาสตร์อ่ะมึง แต่กูไม่ชอบไอ้ซีรี่ย์แบบของภาคินัยที่ตัวเอกแม่งโดนผีไล่ฆ่าอย่างเดียวอ่ะ กูอยากอ่านพระเอกไล่ปราบผีมั่ง

>>959 การินไงมึง

>>959 the o men / exorcist แต่หนังสือหายากแล้วล่ะ ดูหนังเอาก็ได้นะ

>>959 Constantine มีทั้งหนังสือการ์ตูน นิยาย หนัง ซีรีย์

>>959 สยองขวัญของเอโดงาวะ รัมโป สนพ ผีเสื้อได้มั้ยวะ แต่มันไม่ใช่ผีไล่ฆ่าเนี่ยสิ 55+

เตรียมคิดชื่อมู้หกได้แล้วน่ะเพื่อนโม่ง

>>960 กูไม่ปลื้มไอ้เด็กหน้าแก่นั่น!
>>961 >>962 แต้งกิ้ว กูจะไปลองหาอ่านดู
>>963 พระเอกเก่งป่ะ กูไม่ชอบอ่านพระเอกกระจอกอ่ะ แต่มันมีผีด้วยเรอะ นิายสยองขวัญเนี่ย

>>965 กูแนะแมวดำของเอดการ์ โป สนพ.ฟรีฟอร์มด้วย ไม่ได้สู้กับผีหรอก แต่ออกแนวเรื่องสั้นจบในตอนมากกว่า

>>965 ก็พอตัวว่ะ มีทั่งผี ทั้งซาตาน มีเทวดาบางตัวเป็นตัวร้ายอีกต่างหาก คร่าวๆ ก็ดูลิงค์ข้างล่าง
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2010/05/A9295044/A9295044.html

>>938 >>942 สรุปคืออ่านได้ใช่มั้ย ขอบคุณมาก เอาไว้ว่างๆ จะลองกลับไปอ่านใหม่อีกรอบ (ชอบแนวเน้นความสัมพันธ์ตลคอยู่แล้วด้วยล่ะ :3)

>>968 อ่านได้ค่ะมึงดีงามด้วย

มีคนแคป >>930 >>947 ไปให้คนเขียน mr.box man แล้ว ได้ลงเพจด้วย 55555

>>970 ห๊ะ เพจไหนวะ แต่เดี๋ยวแคปไปทำไมละนั้น

>>971 เพจคนเขียน Mr.Boxman
https://www.facebook.com/1481501005440299/photos/pcb.1561082227482176/1561082207482178/?type=1

>>972 ขอบใจมึง(ถึงว่าหาไม่เจอ กูหาด้วยชื่ออิง)
มีเซนชื่ออีกแหนะ 5555 เห็นงี้แล้วก็สนเรื่องนี้ดีเหมือนกันแฮะ เดี๋ยวมีเวลาไปลองอ่านดู
แต่ถามนิดกูอ่าน sss ไม่สนุก(เพราะช่วงแรกตัวร้ายเกรด b เกินจนทนอ่านไม่ไหว)เรื่องนี้กูจะสนุกมั้ยวะ

>>959 ปราบผีไม่มีอั้น

>>973 ลองอ่านในเน็ตก่อนดิ ตอนแรกๆ มีลงไว้ ถ้าชอบก็อ่าน สำหรับกู กูชอบเรื่องนี้มากกว่า sss ว่ะ เกรียนดี

>>975 ถามเป็นแนวๆก่อนนะมึง เผอิญช่วงนี้กูไม่ค่อยมีเวลาอ่าน ไว้เก็บรออ่านแล้วดันไม่สนุกกูคงโคตรเฟล
แต่สนุกกว่า sss คงน่าลองดี

>>973 ก็ใช้ได้นะ กูเห็นโม่งในนี้อวยแล้วตามไปอ่านเด็กดี สำหรับกูคืออ่านได้เพลินๆ คุ้มค่าที่จะซื้อเล่ม

>>973 มันเดินเรื่องกระชับกว่า sss อ่ะ ส่วนตัวร้ายเกรดบี...? ไอ้พวกระดับสูงในองค์กรที่เป็นศัตรูกับพระเอกนี่ใช่ตัวร้ายเกรดบีป่ะ? (คือกูไม่ค่อยแน่ใจคำว่าเกรดบีเท่าไหร่) คือเรื่องนี้ภายในเล่มแรกเรดแม่มฉะกับพวกบอสระดับสูงแล้วอ่ะ เดินเรื่องไม่ยืดดีนะ

>>978 ตามความเข้าใจของเราอะนะ ตัวร้ายเกรดบีคือพวกที่ออกมาร้ายโดยกำเนิด ค่อนข้างแบน โผล่มาก็ร้ายละ และร้ายแบบมีเหตุผลบ้านๆ จะเอาเงินบ้าง เป็นผู้มีอิทธิพลบ้าง แต่ก็ไม่ได้แสดงอิทธิพลอะไรมากกว่าสั่งให้ลูกน้องไปจัดการ (และลูกน้องก็แพ้พระเอก มันเลยต้องออกโรงเองแล้วก็แพ้พลังมิตรภาพ/ท่าไม้ตายที่คิดขึ้นใหม่ในตอนนั้น) คือถ้ามันเป็นผู้มีอิทธิพลจริงก็น่าจะมีการวางแผนที่รอบคอบกว่านี้ ไม่ใช่ออกมาตอนสองตอบจบปิ้งอะ

ระหว่างซิลมาริลกับบุตรแห่งฮูรินควรอ่านเล่มไหนก่อนวะ

ถามเพื่อนโม่ง มีงานเขียนไหนดีๆเหมาะกับการศึกษาการเรียบเรียงเพื่อใช้ภาษาบ้าง

>>981 โคโคโระ - นัตสึเมะ โซเซกิ

>>982 เกี่ยวกับอะไรวะ

>>982 หือออ งานนัทสึเมะมีแปลไทยด้วยเหรอ

>>984 เกี่ยวกับเรื่องหัวใจของมนุษย์ที่มีรัก โลภ โกรธ หลง มีความอิจฉาริษยา มีสามตอน ทุกคนไม่มีชื่อ จะดำเนินเรื่องโดย "ฉัน" เป็นเรื่องราวของฉันกับเซนเซย์ และอดีตของเซนเซย์ที่ใช้ชีวิตจมอยู่ในความสำนึกผิดต่อบาปที่ก่อ และเล่าเรื่องพวกนั้นให้ "ฉัน" ฟัง
>>984 มีดิ ของดอกหญ้า แต่เก่าแล้วล่ะ ต้องตามหาหน่อยนะ

เฮ้ย มึง กูสมัครพาร์ทไทม์ของHappy bananaไป แต่แม่งลืมตรวจเมล พอวันนี้กูเข้าไปดู แม่งมีตอบกลับว่าจะนัดสัมภาษณ์กูว่ะ ปัญหาคือมันรับ 28กพ.-14มีค.อะมึง กูมารู้วันที่15 พวกมึงว่าพรุ่งนี้กูโทรไปขอเขายังทันมั้ยวะ กูอยากทำจริงๆอะ

>>984 ที่คิโนะเซ็นทรัลเวิร์ดน่าจะยังมีอยู่นะ

จดๆ งั้นถ้านิยายไทยล่ะ
มีอะไรแนะนำมั้ย

>>988 กูแนะ โสดสโมสร ไม่ใช่นิยายรัก แต่ออกแนวมุมมองคนโสดทั้งหลายกับการใช้ชีวิตคู่ เป็นเรื่องสั้นจบในตอน ผ่านสายตาพระเอกที่เป็นคนเล่าเรื่อง

>>989 โสดสโมสร หนึ่งเสียง มาลัยลายครามกับมาลัยสามชาติของผู้เขียนคนเดียวกันก็หนุกมากๆ

>>990 เฮ้ย โทษๆ มาลัยสามชาย พิมพ์เพลินไปหน่อย

https://fanboi.ch/subculture/1639/l5/
ตั้งกระทู้ใหม่ล่ะ เตรียมวิ่งควายกันได้ล่ะเหวย

วิ่งฟาย

มา

เดี๋ยว

กู

ดัน

ให้

จบ

เอง