Last posted
Total of 1000 posts
>>>/subculture/648/ แม่บ้านโม่งสายหนังสือ วงการนิยายไทยมีเหี้ยไรให้นินทามั้ย
>>>/subculture/890/ มหกรรมแม่บ้านสายหนังสือแห่งเว็บโม่งครั้งที่ 2
>>>/subculture/1074/ สารบัญหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง เล่มที่3
>>>/subculture/1243/ บันทึกชุมนุมหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง เล่มที่4
แนะนำหนังสือประวัติศาสตร์โลกแบบอ่านง่ายๆให้ทีสิ
งานหนังสือปีนี้ใครเล็งอะไรไว้มั่งวะ แชร์หน่อยเด๊ะ
เกมออฟโทรน
ลายเซ็นหมอป๊อป
พวก 100 หนังสือที่คนไทยควรอ่าน กูอยกมีเก็บไว้ประดับบ้าน ตอนนี้กูพอมีสิบกว่าเล่มละ
มีทงานหนังสือดีไมพวกมึง
มีใครพอรู้จักหนังสือหรือนิยายเกี่ยวกับอาเธอร์บ้างป่ะ จะเอาไปเป็นข้อมูลเเต่งนิยาย OJz
แสตมป์เบอรี่ก็ไม่ได้พล็อตอ่อน พล๊อตง่ายๆ แต่less is more อ่านสบายๆทุกเรื่อง
https://imgur.com/DOh6XKb
/heavy breathing....... very heavy
กูก็คิดนะว่าทำไมนิยายอีโมติคอนไม่ใช้ อีโมแบบญี่ปุ่นมันหลากหลายและสื่ออารมณ์ได้ดีกว่านะ!!
เอาน่า อย่างน้อยที่จขทก.พูดมาแม่งก็จริง ทุกวันนี้กูยังสงสัยเลยว่า ถนนขาวกับนิยายแฟนตาซีห่วยแตกยุคก่อน แม่งพิมพ์มาได้ไงว่ะ แถมมีคนโดนหลอกอ่านให้เป็นสาวกได้ไงว่ะ ทั้งที่มีนิยายดีกว่าตั้งมากมาย พูดไปพูดมาแล้วเศร้า กูพยายามชักจูงให้เพื่อนอ่านนิยายดีอย่างเดอะลอร์ด แต่เพื่อนมันไม่เอา บอกหน้าปกไม่สวย เอาแต่อ่านนิยายออนไลน์กากๆอย่างไพร์ดกับยุทธภพ แล้วบอกว่าเป็นนิยายที่ดีมากมาย ทั้งที่มันก็เป็นคนเรียนเก่งน่าจะรู้จักเลือกอ่านดีกว่านี้หน่อย ตอนนั้นถึงกับสิ้นหวังในรสนิยมของคนไทยเลย
>> 19 ธุรกิจไงมึง เรื่องไหนสนพ.คิดว่าขายเด็กได้ แม่งก็เลือกมาตีพิมพ์หมดล่ะวะ ขืนรอแต่เรื่องดีๆ จะเอาเงินที่ไหนมาแดก มึงพูดงี้แล้วกูนึกถึงนิยายแฟนตาซีที่รุ่นน้องกูสมัยมัธยมเคยเขียนเลยว่ะ เรื่องนั้นแบบว่าแม่ง...
แสตมเบอรี่แม่งมีพล็อตด้วยเหรอ
แจ่มใสเดี๋ยวนี้แม่งก็พล็อตซ้ำๆ ขอแค่พระเอกหล่อ นางเอกงุ้งงิ้งให้เด็กๆอ่านแล้วฟินเล่นก็พอว่ะ เนื้อหาเรื่องบางเรื่องแม่งก็กลวงๆจนกูอยากตบมุกเรียงประโยค
เห็นแต่พวกสิ้นหวังขี้อิจฉาว่ะ
สงสารคุณแสตมเบอรี่ที่น่ารักโดนหมาเห่าอยู่หลังคีย์บอร์ด
แตมเบอรี่ไม่ได้ตามงานแม่งเลอ.. /กลอกตา แต่เล่มล่าสุดที่อ่านทำไมเหมืองานเเจ่มใสแม่งพระเอกพาเย็ดขึ้นเรื่อยๆวะมึง บอกรักแล้วเย็ด โกรธก็จับเย็ด คบเป็นแฟนก็เย็ด กูว่าแม่งเริ่มไม่แจ่มใสล่ะ นักเขียนหงี่อะไรกันเหรอ
นิยายปกลูกกวาดหลอกพ่อแม่ได้แม่งก็ขายดีละนะ
http://www.dek-d.com/board/view/3448539/
กระทู้ในเด็กดีที่คุยได้มีสาระที่สุดเท่าที่กูเคยเห็นจนไม่น่าเชื่อว่าจะอยู่ในเด็กดีได้
ถ้าแม่งคุยกันมีสาระแบบนี้ได้แล้วทำใมแม่งแต่งนิยายเห่อหมอยกากๆกันจังวะ
มันก็เหมือนนักพากษ์กีฬานั่นแหละ มีแต่ทฤษฎี
จริงๆ กูลองดูพวกที่เข้ารอบส่งประกวด Enter ก็ถือว่ามาตรฐานสูงอยู่นะ พล็อตดูดีกว่า LN กากๆ แต่สำนวนนี่เห็นชัดเลยว่างานฝรั่งจ๋ามาเลย กูเล็งๆ ไว้บ้างว่าเรื่องไหนที่น่าจะผ่านเข้ารอบลึกๆ (ส่วนมากแม่งสวนทางกะคะแนนโหวต) ทำให้รู้ว่าคนที่ไม่แต่งกากๆ มันก็มี แต่เสือกไม่ฮิตเองนี่หว่า...
กูอ่านสามอันดับแรกแล้วสำนวนน่ารำคาญชิบหาย พวกนักเขียนนี้มันไม่ใช่นักอ่านแน่นอน
ถ้ามันเป็นนักอ่านมันไม่เขียนออกมาอย่างนี้หรอก รอนักวิจารณ์อย่างกุเป็นนักเขียนก่อนเถอะ
>>ดูจากคะแนนโหวตด้านหลังแต่ละเรื่อง เรื่องท็อปๆ ได้คะแนนโหวตอยู่ที่ 21% 22% 14% แต่คะแนนตัดสินของกรรมการมีผล 75% โหวตอีก 25% ผลตัดสินอาจพลิกคะแนนโหวตได้
http://www.dek-d.com/board/view/3449816
เสพดราม่าบอร์ดนักเขียนเด็กดีมั้ย
>>49 ยังๆ คือกูอยากเริ่มอ่านไรพวกนี้แต่ไม่รู้ไรเลยมึง(ไอ้ปราสาทนั้นพอดีกูไปเห็นในร้านมาพอดี) เนะนำเรื่องกับรีวิวให้กูนิดหนึ่งก็ดี
ปล.กูอาจเรื่องมากก็ได้แต่กูอยากอ่านพวกนี้แบบฉบับเต็มๆนะมึง ไม่เอาแบบฉบับย่ออย่างพวกโดโรธีที่ส่วนใหญ่มีแต่เล่มย่อๆงี้ ไม่รู้หายากรึเปล่าวะ
Moby dick
ถ้าจะอ่านภาษาอิงแบบประหยัดๆ ไปหาโหลดตามเน็ทเอาก็ได้นะ พวกนี้มันกลายเป็นสมบัติแผ่นดินแล้ว โหลดอ่านได้ไม่ผิดกม.
ขอบคุณพวกมึงมาก
Heidi กูอ่านในห้องสมุดโรงเรียนแล้วติดงอมแงมมาก แต่ยืมกลับไปอ่านที่บ้านไม่ได้เพราะแม่งถูกจัดอยู่ในหมวดหนังสืออ้างอิง *ร้องไห้*
little prince
Little princess
little house in the big woods ว่ะ ทั้งซีรีย์เลย อ่านไปกูหิวไปทุกครั้งที่แม่ทำอาหาร
จอมโจรหนังสือก็สนุกนะมึง แต่เพิร์ลมันล่มไปแล้ว คงหาอ่านได้ยากนิดนึง
เพราะมันติดหนี้ไง เยอะด้วยถึงขนาดไม่ยอมจ่ายเงินเดือนพนักงาน แอบพิมพ์หนังสือด้วยที่เจ้าลิขสิทธิ์ยังไม่ให้
เพิร์ลกูจำได้ว่าจองบูทใหญ่แถมริมตลอดในงานหนังสือ กูซื้อมาหลายเล่ม สนพ.นี้คนรุมซื้อตรึม แถมขายโครตแพง มันบริหารงานยังไงให้เจ๊งได้วะ
มีใครเคยอ่านสู่อนันตกาลบ้างป่ะ กูบังเอิญเจอที่ซีเอ็ดน่าอ่านจังแต่หนาโฮกก เรื่องของสตีเฟ่น ฮอว์คินอ่ะ
งานหนังสือใกล้เข้ามาแล้ว พวกมึงมีลิสต์อะไรกันบ้าง มาแบ่งปันกันหน่อย
1.ไปเดินเหล่สาวมัธยมน่ารักๆ
2 ไปเดินเหล่สาวมหาลัยน่ารักๆ
3. ไปเดินเหล่คุณแม่น่ารักๆ
มีใครเคยอ่าน โจนาทาน ลิฟวิงสตัน นางนวลบ้างปะกูเพิ่งอ่านจบเหมือนอ่านประวัติย่อของพุทธศาสนาเลยวะตั้งแต่เริ่มคำสอนจนถึงปัจจุบัน
มีนิยายแนวปรัชญาแนะนำมั้ย เอาแบบไม่ต้องปีนกะไดอ่าน เข้าใจง่ายแต่ก็แฝงไว้ให้คิดด้วยน่ะ
โลกของโซฟี...
4.ไปเดินเหล่ผู้ชายน่ารักๆ
5. ไปกระทืบคนลากรถเข็นทับตีน
6.ไปกระทืบโอตาคุอ้วนสิวที่ชอบเบียดคนอื่น
7. ไปเนียนเดินเบียดหนุ่มแว่นเนิร์ดน่ารักๆ
8.ไปชูป้ายว่า โอตาคุพ่อตายทั้งหมด
พูดถึงรถเข็นทับตีน กูมักจะโดนสาววัยรุ่นแบ๊วๆลากรถเข็นมาทับว่ะ ไปทุกเที่ยว เจอทุกเที่ยว เด็กสมัยนี้มันลากรถไม่ดูคนกันเลยเหรอวะ
9. ไปเหล่สาววัยรุ่นแบ๊วๆลากรถเข็น
เอ๊ากุเบื่อพวกชอบมาแขวะนิ้วกลมว่ะ เผลอๆฟังเค้ามาอีกทีไม่เคยอ่านเองด้วยซ้ำ
นิยายไทยทั้งหลายที่เห็นมึงคุยกันก็พอๆกับนิ้วกลมแหละ
อยากเจ๋งแบบกูมึงต้องไปฝึกภาษาอังกฤษมาก่อน แล้วกุจะบอกให้ว่าเล่มไหนคนมีรสนิยมเค้าอ่านกันเอ๊า
กูอ่านนะอีโตเกียวไม่มีขา อ่านแล้วจะหลับ น่าเบื่อเหี้ยๆ ใจความมีสองบรรทัดแต่พรรณาโวหารซะยี่สิบบรรทัด แถมให้ฟีลเหมือนเพจคำคมกลวงๆหน้าเฟซอีก เป็นผลงานที่ถูกจริตสำหรับชนชั้นกลางที่อ่านหนังสือน้อยจริงๆ
จอมโจรหนังสือนี่ถือเป็นปรัชญาป่าววะ
กูชอบปรัชญาแบบกูจะปรัชญานะ! มึงจงเตรียมตีความ ยูโน้!? แบบของคาลิล ยิบรานมากกว่าว่ะ
เออ จริงๆ ก็ไม่เชิงปรัชญานะ แต่กูชอบอ่านหนังสือของ Osho ว่ะ แม่งอ่านแล้วเคลิ้มๆ มันๆ ดีเหมือนเมายา
ยิบรานกูว่าไม่ใช่ปรัชญานะ เป็นบทกวีเหมือนกลอนสุนทรภู่สอนหญิงมากกว่า
ร้านหนังสือต่างประเทศมือสองมีร้านไหนแนะนำบ้างไหมนอกจาก dasa
>>96 กูสปอยนิดๆเลยนะคือตอนแรกกูนุกว่าออกแนวนกขบถหัวเสรีนิยมไม่ยอมทำตามฝูง ซึ่งเนื้อเรื่องมันก็แนวนั้นละแต่เป็นแค่บทแรกบทต่อๆมามันจะออกแนวปรัชญา ซึ่งแล้วแต่คนตีความเป็นได้ทั้งปรัชญาพุทธ คริสต์ พรามห์ แต่ที่กูเข้าใจจะออกแนวๆพุทธมากกว่าเพราะมันพูดถึงเรื่องจิต ส่วนแนะนำอ่านไหม กูแนะนำแต่อย่าไปคาดหวังสูงมากตอนแรกกูหวังซะสูงแต่พออ่านจบผิดหวังนิดหน่อยแต่ก็ไม่แย่
เล็งหนังสือเก่าๆของเพิร์ลไว้ มีบูธมือสองมาขายมั้ยวะ กูยังไม่ได้เก็บซีรีย์ in death เลย
กูเห็นบอร์ดเงียบ ๆ กูอยากเปิดประเด็นว่ะ
หัวข้อว่า
มีหนังสือเล่มไหนที่อ่านเพราะคนอวยแล้วรู้สึกผิดหวังบ้าง?
>>110 กูแนะวิธีอ่านให้สนุกนะ คือมึงอ่านให้เป็นSex fantasyแบบAZซะ ไม่กูนึกถึงหนังของไมเคิล เบย์ระเบิดภูเขาเผาสุสานเข้าไว้มึงจะสนุกเอง
เรื่องสนุกไม่สนุกมันอยู่ที่จริตคนอ่านด้วยวะ เรื่องนี้คนละแนวกับกู กูไม่ชอบหนังบู๊ที่นึกจะยัดอะไรมาก็ยัดให้ตื่นเต้นแต่เหตุผลกับสาระคนเขียนนึกไม่ออก
จุดที่น่าเกลียดที่สุดของเรื่องนี้คือแม่งมีปริศนายุบยับเต็มไปหมดแต่ไม่เฉลยซักอย่างเพราะอ้างว่าจะเอาไปเขียนภาค2 มุขแม่งเหี้ยจนกูมองดอกป๊อปเป็นนักเขียนที่ดีไปเลยวะ
ลวิตรทุกเล่ม
>>114 ถึงอวยกูก็ยังเห็นสาวฟุในมู้สาวฟุบ่นกับตอนจบไม่เคลียอยู่นา อ่านแล้วก็เหมือนอวยตัวละครมากกว่าเนื้อเรื่องวะ
ปล.เรื่องไหนที่มีคนอวยกูว่าเวลาอ่านแล้วมันแย่แยกได้สองอย่างคือห่วยจริงกับไม่ถูกสเปกวะ
กูได้อ่านหนังสือของวินแล้วไม่ชอบจังเลยวะ เล่มเดือนช่วงเดือนเด่นฟ้านะอ่านแล้วกูว่ายังกะมีผู้ใหญ่มาเทศนาสั่งสอน ดุ แล้วก็เหยียบย่ำกูอยู่ อ่านแล้วกูรู้สึกมืดมนกับชีวิตมาก แล้วไซไฟในเรื่องกูรู้สึกเหมือนมันเก่าๆกับรู้สึกมันไม่ได้เจ๋งยังไงชอบกล แบบเอาโลกอนาคตนิดๆหน่อยๆจนแทบไม่ค่อยรู้สึกมาเป็นส่วนประกอบแล้วเน้นแนวสังคมเต็มอัตราอะไรแบบนี้ (กูอาจอธิบายได้ไม่ค่อยตรงอะนะ เพราะกูยืมมาอ่านมาสักพักละละแต่อยากบ่นเป็นบ้าพึ่งมาได้บ่นนี้ละ)
วน ไปน้านหนังสือมา คนมาซื้อเชด ออฟ เก เยอะชิปหาย
ที่หลงซื้อมาก็ ความสุขของกะทิ อ่านจบ อีเด็กบ้านรวยแอ๊บจน เซ็งจิต
Divergent กูอ่านตอนก่อนเป็นหนัง ในใจหวังไว้มาก แต่อ่านๆ ไปแล้ว เอิ่ม...เอาเป็นว่ากูไม่อินกับสังคมในเรื่อง วิธีคัดเลือกว่าใครควรอยู่สังกัดไหนก็ดูมักง่ายจังว่ะ อีหมวดคัดสรรในแฮร์รี่ยังดูดีซะกว่า
>>117 http://pantip.com/topic/31200090 ถ้าอีเด็กกะทิมาเห็นกระทู้นี้มันอาจจะเลิกแอ๊บจนไปเลยก็ได้ รวยสัส ๆ
ถ้ากูพูดคงเป็นพวกหนังสือที่ชนะการประกวดเอ็นเธอร์ ท่านประธานบริษัทงี้ กูเห็นคนอวยกูก็เลยซื้อเปล่า.....สัตว์ ต้องการสื่ออะไร
7 Brothers ส่วนมากมาจากโครงการประกวดทั้งนั้นเลย orz
เอนเตอร์นี่มันให้ส่งงานยาโอยได้เหรอวะ กูเห็นคนนึงเอานิยายยาโอยของตัวเองไปดัดแปลงให้มันซอฟท์ลงเหลือแค่กลิ่นเฉยๆ ถึงอย่างนั้นก็ยังเป็นงานยาโอยอยู่ดี ไม่ใช่อะไรหรอก กูเคยอ่านเรื่องของคนนี้มาก่อนน่ะ ก็เขียนดีนะ แต่แม่งยาโอยจนกูเอียนเลย
เอนเตอร์นี่แหละตัวยาโอยจิ้น
เอนเตอร์ชอบตลก จิ้น
สถาพรชอบซีเรียส นอมัล
เวลา สนพ. เลือกงานจะประมาณนี้
เมื่อก่อนกูคิดว่าเอนเตอร์เลือกงานได้มีคุณภาพกว่าสถาพรนะ แต่เดี๋ยวนี้เท่ากันหมดละ
สถาพรมีใครเด่นๆ มั่ง เอาเด่นแบบไม่นับคุณภาพก็มีกุลธิดาคนนึงป่ะ
Masslanที่รักของชาวโม่ง
ไม่ค่อยมีทอปิคใหม่ๆ เลยว่ะ วนไปวนมาด่าแต่คนเดิมๆ นักเขียนให้อวยก็มีอยู่ไม่กี่คนเอง ซิกๆ
เอ๊ามึงเสือกไล่พวกโม่งสูงส่งออกไปเองนี่
เนื้อหาก็เลยเหลือแต่ขยะให้พวกมึงจมกองขยะต่อไปเอ๊า
ใครไล่วะ โม่งสูงส่งมันทนไม่ได้ก็เลยอพยพตัวเองไปอยู่ดาวพลูโตเองนี่หว่า ไม่ต้องกลับมานะ ชิ่วๆ
ปะมึง เปลี่ยนเรื่องกันเถอะ พวกมึงกูอยากอ่านแฟนตาซีไทยดีๆจังวะ(พวกลวิตร์กูอ่านแล้ว) กูชอบเรื่องมากไอ้พวกแฟตาซีแต่เน้นโรแมนติกกูไม่ค่อยชอบวะ หรือพวกที่รู้สึกพระเอกเก่งสาากูก็ไม่ค่อยชอบพวกมึงมีไรแนะนำกูมั้ย
เรื่องอื่นๆ นางเอกเขางี่เง่าอะ กูอ่านแล้วรำคาญ เช่นอีน้องบาซันผู้ง่อยเปลี้ยรอให้คนช่วงชิง มีนิรันดร์กาลในม่านหมอกนี่กูชอบนางเอกหน่อย แต่แม่มดราตรีกูอยากให้พระเอกมันเหมาว่ะ คนนั้นก็ดีคนนี้ก็เลือกไม่ถูก
เรื่องแฟนตาซีกูไม่เคยอ่านของไทยวะแต่ถ้าของนอกกูแนะนำ stardust เขียนดี
>>141 ฟังมึงบอกเขาแต่งนางเอกงี่เง่าแล้วกูรู้สึกแอนตี้หน่อยๆ คือกูเกลียดคนเขียนที่ทำนางเอกงี่เง่ามาก เรียกได้ว่ารสนิยมส่วนตัวกูเลยละที่นางเอกแม่งต้องนิสัยหล่อ เท่ ต่อให้มีพึ่งพระเอกแต่ก็ให้คนอ่านรู้ว่าพึ่งตัวเองได้แต่ก็ไม่ใช้แบบแนวดื้อ พอกูอ่านเจอนางเอกงี่เง่าปุบกูจะเริ่มแอนตี้ รำคาญแล้วพาลเกลียดทั้งเรื่องทั้งที่บางเรื่องมันก็ดีนะ แต่กูแอนตี้อะ(นี้ก็เหตุผลที่กูหาอ่านนิยายไทยยาก ส่วนใหญ่เล่นทำนางเอกงี่เง่าอ่อนแอรัวๆเลย)
ในนี้มีใครอ่านแฟนตาซีคนเขียนแบบจินตวีร์ จุฑารัตน์ ดวงตะวัน ไรงี้มั่งป่าววะ กูถามเพราะอยากรู้เฉยๆ นะ เห็นนักเขียนพวกนี้ดังพอตัวแต่ไม่เคยได้ยินชื่อนหมู่โม่งเลยว่ะ
เออ พวกมึงได้อ่านตุ๊ดทะลุมิติกันปะวะ เห็นTLกูวี้ดว้ายกัน ได้ยินว่าจะได้พิมพ์กับสถาพรด้วย มันดีปะวะมึง?
แนะนำวรรณกรรมไทยที่ภาษาสวยๆแบบพวก แดนอรัญ แสงทอง ศรีบูรพา หรือ ไม่ก็พวกภาษาดิบๆแบบ รงศ์ วงสวรรค์หน่อยดิ
>>148 ลองอ่านแล้ว เป็นนิยายที่จืดสะแด่วในอุปนิสัยนางเอกทั้งสี่ กูนึกว่าเป็นกะเทยจะจริตเวเนซะอีก คือ...ถ้าจะเอากะเทยมาเขียนก็ควรมีสีสันหน่อย นี่เรียบหยั่งกะผ้าเพิ่งรีด อีแบบนี้เขียนผู้หญิงธรรมดาก็ได้ ส่วนวิธีเล่าไม่ค่อยชวนติดตาม คือให้อ่านอ่านได้ แต่ถ้าสนุกจนอยากอ่านเรื่อยๆ ยังไม่มีในจุดนี้
Foxilla กูว่าเขียนฟิคบารามอสสนุกกว่า พอมาเป็นออริรู้สึกน่ารำคาญแปลกๆ แต่กูชอบสิงโตเซี้ยวกับเหมียวแสบกับคำสาปแม่มดราตรีนะ ลีโอเป็นพระเอกที่น่ารักมากจนกูอิจฉานางเอก คำสาปแม่มดราตรีพระเอกกูประทับใจเพราะเขาเขียนสนุก ไหลลื่นและเป็นธรรมชาติ หลังๆมางานเขาเหมือนขาดอะไรไปว่ะ เหมือนพยายามใช้คำให้ดูหรูขึ้น เป็นทางการมากขึ้น กูไม่ชอบเลย กูชอบภาษาง่ายๆลุ่นๆแบบตอนเขียนฟิคบารามอสมากกว่า
เอ้าเงียบเลย โส น้า น่า
อีเพจอ่านไม่เป็นอย่าอ่านนี่มันไปถึงไหนแล้ววะ ที่บอกจะรีวิวหนังสือเอาคาเงโร่ขึ้นก่อนน่ะ
ทิ้งร้างไปแล้วมั้ง ไปถามหาที่กระทู้ไลท์โนเวลสิวะ
กูว่ามันตั้งมาดักโม่ง เลยไม่กด like ไว้
evolution online แรกๆเกรียนสัส แต่หลังๆดริ่มละ // นี่กุมาทันมั้ย555
>>163 หมายถึงมันเริ่มสนุกเหรอวะ จริงๆเรื่องนี้ก็ไม่เลวนะ ชิงใหวชิงพริบกันสนุกดี รู้สึกได้ว่าพระเอกไม่โง่ แต่กูเสียดายอย่างที่มัน"ออนไลน์"วะ เลยไม่อินบางเรื่องอย่างแรง
กูอ่านถึงตอนที่ราชามังกรโผล่มาแล้วพระเอกบอกว่า"คนที่มีความคิดแบบนี้อันตรายเกินไปจนไม่น่าใช่คน" ที่มันพูดก็ถูก แต่"นี่มันคือเกม"นะเฮ้ย ถ้ามึงเก่ง ฉลาด และมีความโฉดแบบนี้มึงจะมาเล่นเป็นNPCในเกมส์ทำใมวะ หาทางครองโลกง่ายกว่าจบเกมส์แล้วได้หุ้นกระจึ๋งนึงอีก
ถ้าแม่งเซตติ้งเป็นโลกแฟนตาซีหรือโลกจริงๆกูจะอินมากว่านี่มันตัวร้ายที่เลอค่า แต่เหมือนมึงบอกว่าตัวร้ายที่ฉลาดกว่าไอน์สไตน์และเล่นการเมืองเก่งกว่าเหมามีเป้าหมาย"อันยิ่งใหญ่"คือปกครองผูกขาดเกมเศรษฐีในไลน์ โคตรจะไร้สาระชิบหาย
ปล. นิยายออนไลน์มันสนุกก็สนุกได้ ถ้าคนเขียนลดความจูนิเบียวและเกสลเวอร์ๆจนล้นคำว่าออนไลน์ไปมาก
>>164 กูขำผูกขาดเกมเศรษฐีในไลน์ ไอ้เหี้ย ดูเป็นเป้าหมายกระจอกไร้สาระไปเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอาจริงๆกูว่ามันควรตัดคำว่าออนไลน์ออกไปเหอะ ถ้ามันจะใช้เซตติ้งเว่อร์ๆเกินขอบเขตเกม ไอ้พวกเขียนนิยายเกมออนไลน์มันควรไปอ่าน Log Horizon กันบ้าง พระเอกฉลาด แต่เก่งอย่างเดียวไม่ได้หรอก ต้องใช้ความสามารถคนอื่นเข้าช่วยด้วย นิยายออนไลน์ไทยมันเป็น one man show แทบทั้งเรื่อง พระเอกเมพอยู่คนเดียว คนอื่นกระจอกงอกง่อย ใช้พลังมิตรภาพเอาชนะศัตรูแค่ตอนจบ
ใครอ่านเจาะเวลาจิ๋นซีบ้าง ทำไมพระเอกมันคอยแต่จะเย็ดท่าเดียวเลยวะ
หลังๆมันจะสนุกขึ้นปะ คือกุซื้อมาทั้งเซ็ตด้วยสิ
>>166 เล่มแรกๆ มันเป็นนิยายเย็ดอิงประวัติศาสตร์
ตอนหลังคนเขียนโดนวิจารณ์หนักเหมือนกัน เลยไม่เน้นเย็ดแล้ว
เรื่องนี้เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ไม่มีกำลังภายในแบบปล่อยพลังเลย ส่วนตัวรู้สึกสนุกตอนสู้กับตอนรบ
มันใช้ชั้นเชิงเยอะมาก ตัวเอกเหมือนจะชนะแน่นอนก็แพ้ได้ เวลาโดน(คนเขียน)ตลบหลังตัวเอกมันรับได้เพราะเขียนให้ศัตรูไม่โง่
แต่ใช้มุกลอบฟังกับบังเอิญฟังเยอะไปหน่อย เป็นจุดเสียแก้ไม่หายของหวงอี้เลย
จุดเด่นคือแต่งมาแบบรู้ประวัติศาสตร์แล้วก็ยังลุ้นได้ โดยเฉพาะตอนจบ แม่ง...ทำไมกูนึกไม่ออกแต่แรก
เจาะเวลาจิ๋นซีกูเคยดูในทีวีตอนเด็กๆ(ช่วงนั้นยังเป็นวิดีโออยู่เลยมั่ง) จำได้บ้างไม่ได้บ้างแต่กูจำได้ว่าดันช่วยจิ๋นซีไม่ได้เลยให้ลูกของคนอื่นเป็นแทน แล้วลูกคนนั้นก็เจอวิบากกรรมเยอะแยะมันเป็นส่วนที่กูจำไม่ได้ว่าเป็นไงบ้างแต่จำได้ว่าชอบ แต่พอถามคนอ่าน คนอ่านบอกตามในหนังสือมันไม่ได้เป็นงี้จิ๋นซีตัวจริงไม่ได้ตาย กูเลยไม่อ่านใครรู้บอกกูทีละกันว่าในหนังสือกับในทีวีต่างกันแแค่ไหน
กูหารีวิว เจอประโยคไม่กี่ย่อหน้า แต่แม่งดีงามเหี้ยๆ กูสอยแน่นอน แปะไว้เผื่อมีคนสนใจแบบกู
เม้ง แชฮุ้น วัยหกขวบกำพร้าบิดามารดา ไร้บ้านช่องกลับคืน ปราศจากทุกสิ่งอัน ย่อมรู้จักความหิวโหย ความหิวโหยที่น่าสะพรึงกลัวกว่าความตาย เม้งแชฮุ้นถูกนำมาเลี้ยงในซ่องคณิกา เพื่อทดแทนผู้มีพระคุณ จำเป็นต้องประกอบอาชีพเป็นมือสังหาร
เขาทั้งไม่รู้จักเป้าหมายที่คิดฆ่า ทั้งไม่มีบุญคุณความแค้นต่อกัน กระทั่งพบพานก็ยังมิเคยพบพาน แต่เขาก็ต้องฆ่าคน
ทุก คราที่คมกระบี่ทิ่มแทงใส่ขั้วหัวใจผู้อื่น โลหิตสดๆ ไหลหลั่งลงมาตามคมกระบี่ เม้งแชฮุ้นหาได้เสพย์รับความเร้าใจที่บันดาลให้ผู้คนเลือดลมพลุ่งพล่านไม่ เขาเพียงรู้สึกปวดร้าว แต่ไม่ว่าเป็นความปวดร้าวที่ลึกล้ำเพียงใด รุงแรงปานใด ต่างต้องสะกดกลั้น
พูดถึงนิยายจีน พวกมึงเป็นสายโกวเล้งหรือกิมย้งกันวะ (กูอ่านอยู่แค่สองคนนี้) กูอ่านทั้งสองคนแต่นิยมโกวเล้งมากกว่า ปรัชญาวงเหล้ามันโดนใจกูจริงๆ
ทีมโกวเล้ง เซียวฮือยี้เป็นเรื่องโปรดกูเลย
เหล้าของจีนหาซื้อได้ที่ไหนบ้างวะ กุอ่านนิยายพวกนี้แล้วอยากแดกมาก
เหล้าจีนกูลองแล้วง่ะ น้ำตาจะไหล แสบคอชิบหาย อีพวกจอมยุทธ์แม่งแดกกันหยั่งกะน้ำเปล่า
กูไม่เคยกินเหล้าจีนนะ แต่เคยกินเบียร์จีน จืดยังกะน้ำเปล่า
ไปเอาสุราไผ่เขียวมาให้คุณชายหนีเห่าแมน 10 ชั่ง !!
ต้องนารีแดงกับไก่ต้มและหมั่นโถวสิวะ
ถ้า"เสี่ยวเอ้อ"กินสุรา"เผาดาบ"แข่งกับ"เซียงฮง"พร้อม"แมวสามรส"เป็นกับแกล้ม คุณคิดว่าใครจะ"สลบคาที่"ก่อนกันครับ
ก้มย้งมันเป็นเหี้ยไรชอบแก้งานตัวเองนักวะ
อารมณ์มาร์เวลรีเซ็ตจักรวาลมั้ง
>>170 คนเล่าเข้าใจผิดหรือจำผิดเองปะ ในหนังสือ(นิยาย)อิ๋งเจิ้งตายเหมือนในละคร
ละครนี่ตัดเย็ดลงเยอะแล้ว เหลือเมียสองคน พอรับได้หน่อย จบแค่บทแคว้นจ้าวด้วย
ช่วงท้ายนิยายมันส์กว่า เพราะการเมืองเยอะ
เรื่องนี้มีสองเวอร์ชั่นนะ เวอร์ชั่นเย็ดมาก พิมพ์ครั้งแรกๆ ปกอ่อน เล่มเล็ก
กับเวอร์ชั่นปรับปรุง ปกแข็ง แต่ เย็ดน้อยลง (เหี้ย!)
ไอ้ที่ออกหลังสุดโฆษณาว่าเอาฉบับแรกกลับมาพิมพ์ แต่กูไม่ไว้ใจสยาม เลยไม่ได้ซื้อมาเทียบ
แล้วที่ว่าน.นพรัตน์แปลงานโกวเล้งนี่แต่งเองบ้างอะไรบ้างปนๆ กันนี่จริงเปล่าวะ กูสงสัยมากตอนอ่านเล็กเซียวฮงแล้วเจอตัวละครญ.ที่ตายไปแล้วโผล่มาหน้าตาเฉยในเล่มต่อไป แล้วเสือกกลายเป็นสหายรักกันอีก ทั้งที่ตอนตายมันเป็นศัตรูกันนี่หว่า...
สาสส กุสั่งหนังสือ book deposit ไป10 เล่ม
กุต้องรอรับทีละเล่ม 10 ครั้งเลยหรอวะ เพิ่งรู้ว่ามันแยกส่ง
Book deposi นี่ส่งในประเทศยังไงวะ
ใช่ ปณ ไทยป่ะ
กูอ่านมู้คอมมู เห็นตัวละครที่รันทดจนน่ารำคาญ แถมยังอีโมปลอมๆอีก กูควรเขียนตัวละครแบบไหนไม่ให้มันดูจูนิเบียวหรือวัลลาบีดีวะ ตัวละครของกูมันนิสัยอีโมมืดมนเพราะโดนแม่ทิ้งที่ถังขยะแล้วมีคนเอาไปส่งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า จริงๆที่นี้มันเป็นเหมือนที่ที่ลักพาตัวเด็กมา สอนวิชาให้ฆ่าแล้วส่งไปทำงาน พระเอกของกูอยู่ระดับต่ำสุดเพราะเป็นเด็กใหม่ โดนเพื่อนสนิทหักหลังหลอกจ้วงแทงเพื่อจะได้เลื่อนตำแหน่ง มีเมีย เมียก็ตายในการปฎิบัติงาน จากนั้นพระเอกกูก็มองโลกในแง่ร้าย ปากหมา พูดจาไม่เข้าหูคน ขี้ระแวง ใจแคบ เอารัดเอาเปรียบได้ทุกขณะ แต่กูก็กลัวว่ามันจะวัลลาบีรันทดมั้ย
ตั้งแต่กรุเจอมู้นี้และไล่อ่านตั้งแต่มู้แรกเริ่ม กรุก็รู้ว่ายังมีเหล่าสหายที่คิดแบบกรุอยู่ ไอ้พวกนิยายแฟนตาซีของสถาพรเนี่ย ไม่ต้องบอกว่าใครโผล่ทุกมู้
กูชอบแฟนตาซีแต่แฟนตาซีตรงแนวกูนั้นหามิเจอ ; - ; ก็ได้แต่บ่นกันไป
เออ มึงไอ้นิยายไทยที่ทำเป็นlnนี้มีใครซื้อมาอ่านแล้วบ้าง ดีมั้ยวะ
>>197 หมายถึงของสถาพร?
เคยอ่านเรื่องจอมมารของ V. Rondell (ในเด็กดี + เก็บแบบเล่มด้วย) เพราะรู้สึกว่ามันสนุกผิดมาตรฐานแฟนตาซีไทย (ซึ่งความจริงก็เคยอ่านแค่พวกดังๆ และไม่ชอบทุกเรื่อง) ถามว่าสนุุกตรงไหน - ภาษาไม่เวิ่นเว้อน่ารำคาญ คาแรกเตอร์โอเค เกลี่ยบทแจ่ม แล้วก็พล็อทสร้างสรรค์ (พระเอกเป็นร่างอวตารจอมมารที่โดนสาปให้ซวยแบบตลอดศก มีนางเอกที่ตามมาช่วยทุกชาติ (และเฟลมันทุกชาติ) คนอื่นเป็นอมนุษย์ที่แฝงตัวเข้ามาเรียนกับมนุษย์ธรรมดา) ข้อเสียคือ รู้สึกว่าคำผิด,พิมพ์ตกเยอะมาก อ่านแล้วขัดลูกตา - ทั้งนี้ทั้งนั้นนี่คือรสนิยมส่วนตัว เชิญแย้งตามสะดวก
ป.ล. อีกเรื่องจำได้แค่ปกสวย แต่อ่านเรื่องย่อข้างหลังแล้วยังไม่กล้าซื้อ
>>199 http://my.dek-d.com/dekdee/story/view.php?id=802494
เรื่องนี้ใช้มั้ยมึง เดี๋ยวกูเก็บไว้อ่าน แล้วอีกเรื่องของเขา มายาจอมคาถา นี้ดีเปล่าวะ
ว่าแต่นิยายเดี๋ยวนี้ขอแค่ดังในเด็กดีก็ตีพิมพ์ได้แล้วสินะ เจอเรื่องหนึ่งกรุรู้สึกว่าโนคอมเมนต์เลย
>>202 กูผ่านมาเสือกเเละตอบ
เรื่อง มายาจอมคาถา กูได้อ่านครั้งเเรกเพราะห้องสมุดโรงเรียนเอามากูเห็นหน้าปกขุ่นเอมวาดสวยๆเลยลองหยิบมาอ่านคิดว่าจะเฉยๆ
เเต่ที่ไหนได้ ไอเหี้ยยยยยยย เรื่องนี้ถ้านับว่าอ่านเพลินๆก็สนุกเเล้วก็กร๊าวอยู่นะ ภาษาลื่นดีเเล้วก็เขียนให้อินได้ พล็อตบางช่วงอาจจะงงๆซับซ้อนไปหน่อยว่าเเม่งมึงมายังไงอะไร เเต่อยากจะบอกว่านางเอกพระเอกน่ารักมาก ภาษาค่อนข้างดีเเละเขียนได้อินมาก ยิ่งช่วงที่พระเอก***(เซ็นเซอร์กันสปอยล์นะอย่าคิดลึก)เเล้วนางเอกร้องไห้นี่กูเเอบอินตามทั้งที่กูไม่ชอบอ่านนิยายพระเอกนางเอกก็ยังอินเลย.. โดยรวมนะ สนุกดี ถ้าเป็นสายนอร์มอลเเล้วอ่านก็ยิ่งฟิน... ตอนนี้มีถึงรุ่นลูกหลานละเเต่เเม่งกูตามอ่านไม่ทัน(.....) คุณรอนเดลเเกเขียนดีจริง ยอมรับ เขาเป็นคนที่ทำให้กูหันมาสนใจหนังสือนิยายเเฟนตาซีของสถาพร(เเล้วก็ก็โยนพูนิก้าทิ้งไปทันใด----)
ว่าเเต่นอกจากสถาพรกูยกให้เรื่องนี้ของสำนักพิมพ์1168นะ เรื่อง ข้านี่เเหละจอมโจรในตำนาน มีใครเลยอ่านบ้างไหมเพื่อนโม่ง?
บางทีกูก็อยากให้พวกแฟนตาซีพวกเล่มต่อๆยาวๆขายE-book บางทีกูอยากอ่านแต่ไม่อยากเก็บ มันเต็มห้องไปหมด
>>200 เรื่องนั้นเคยเห็นแค่ผ่านๆ อ่ะ ขอโทษด้วย รอคนอื่นแล้วกัน
>>201 แวบไปหามาแล้ว ชื่อ Galilian Tales ->http://writer.dek-d.com/citrus/story/view.php?id=958507)
>>202 เยส เรื่องนั้นแหละ ส่วนมายาจอมคาถายังไม่ได้อ่าน แต่ Mermaid Rhapsody (เจ้าเดียวกัน) เพิ่งอ่านเล่มแรกจบ โดยรวมแล้วก็อ่านได้อยู่หรอก แต่มันไม่ได้มีอะไรที่ดึงดูดให้ติดตามต่อเท่าไหร่ (แถมเรื่องย่อแบบสุดๆ: เจ้าหญิงเงือกขึ้นไปตามหาพี่สาวบนบกกับองครักษ์และว่าที่พี่เขยด้วยการช่วยเหลือของพ่อค้าหนุ่มปริศนา บลาๆๆ) โบนัสคือภาพสวยมากกกก
กูอยากอ่านไมรอนนน เมื่อไรจะหมดกับสภาพรแล้วไปเอนเทอร์ ถามนิดลิขสิทธิ์นี้อยู่กี่ปีวะ(5ปีรึเปล่า)แล้้วไมรอนนี้ตีพิมพ์เมื่อไร
ไมรอนกับดราก้อนเดลิเวอรี่ หน้าปกแม่งไม่ชวนให้ซื้อเลย ยุคก่อนๆปกของสถาพรแม่งห่วยจนอยากจับฝ่ายอาร์ตตบกระโหลกรัวๆเลย
ลวิตรแม่งเมพจริงๆ ถ้าแปลเป็นภาษาอังกฤษนี่แฮรี่คงไม่ได้ best seller เจเคโรลริ่งคงไม่รวยเท่าลวิตร
บูชาๆๆ
ไมรอนมีขายมือสอง ลองใช้ google ดู
ไมรอนกูชอบปกแรกนะ กูว่าคลาสสิคดี แต่ปกสองไม่ไหวจะเคลียร์
มือหนึ่ง B2S บางที่ยังมีขายอยู่นะ ซีลด้วย
ไปเดินงานหนังสือแถวบ้านหวังจะหางานลวิตร์ก็หาไม่เจอ ทีเรื่องที่โม่งด่าละก็วางเต็มบูธ
ไปสั่งทางเน็ตเอาก็ได้ฟะ
กูมีสองเล่ม อยากขายต่อให้เพื่อนโม่งมาก 555
แค่ขายหนังสือเว้ย ไม่ได้นัดไปถ่าย AV กลัวโม่งแตกกันไปไย มีตติ้งหนังสือโม่งก็มีมาแล้ว
เอางี้ พวกมึงก็นัดเจอกันที่ลับตาคนหน่อย คนนึงเอาซองเงินไปวางไว้ที่ที่กำหนด เจ้าของหนังสือเอาซองไปแล้ววางซองหนังสือไว้แทน ทีนี้โม่งก็ไม่แตกแล้ว ถ้าไม่มั่นใจก็เอาโม่งคลุมหน้าด้วย วิน วิน ทั้งสองฝ่าย
กูพึ่งเข้ามาเป็นโม่งหนังสือหน้าใหม่ จากที่ไล่อ่านมารู้สึกดีใจน้ำตาไหลที่ได้เห็นรสนิยมการอ่านที่หลากหลายจากโม่งแถวนี้ เรื่องบางเรื่องกูยังหาคนคุยในชีวิตจริงไม่ได้เลย หากมึงนัดมีตติ้งกันอีกกูอยากไปนั่งคุยกะพวกมึงจัง
รสนิยมที่หาในชีวิตจริงนี้แนวไหนวะกูไม่เคยเจอ
เพื่อนกูจะ 30 อยู่แล้ว ยังอวยงานสแตมเบอรี่ว่าดีเลย ทั้งๆที่วัยนี้มันน่าจะอ่านอย่างอื่นได้แล้วนะ
เห็นเพื่อนโม่งประสบปัญหาบ่นกลางสาธารณะไม่ได้ กรุดีใจ กรุมีเพื่อน เพราะแม่งรอบเข้ากรุอวยชิบว่าสุดยอด พออ่านไป แม่งเอย อยากบ่นตั้งแต่ต้นเรื่องยันอ่านล่าสุด บางทีกรุก็อดสงสัยไม่ได้ว่ากรุโรคจิตหรือเปล่าที่ยังกระแดะซื้อ (มือสอง) ตามแม่งอยู่
พวกเพื่อนไม่คบแล้วไปโทษรสนิยมเพื่อน ที่นี่เหมาะกับพวกมึงแล้วล่ะ
แนะนำพวกวรรณกรรมเพื่อชีวิตหน่อยดิกูขอแบบประมานรักของวัลยาไม่ก็จนกว่าเราจะพบกันอีก
โม่งที่อ่านหนังสือไม่แตกในกระทู้ที่อ่านหนังสือจัดมาก ลักลั่นย้อนแย้งมั้ยล่ะ
ที่บอกรสนิยมสูงๆที่หาเพื่อนคุยไม่ได้นี่มึงอ่านไรกันวะ
กุจะได้ไปหามาอ่านบ้าง
>>219 ถ้ามึงยังอยากได้อยู่ http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=carousal&date=12-08-2013&group=18&gblog=211
เห้ย อนาถจังวะ
แม่งไม่มีหรอกพวกรสนิยมแตกต่างจนหาเพื่อนคุยรอบข้างไม่ได้ มึงอยู่ในสังคมแบบไหนมากุอยากรู้
ต่อให้มึงทำงานแล้วแต่อย่างน้อยสมัยมัธยม มหาลัยมึงก็ต้องหาเพื่อนอ่านได้บ้าง สังคมมันกว้างจะตายห่า
กุว่ามึงนี่เป็นพวกขี้อาย ไมมีใครคบหรือไม่คบใครเองมากกว่า เลิกเรียนเลิกงานรีบกลับบ้านมาโม่ง
มาบ่นในโม่งว่าคนรอบข้างไม่มีใครมีรสนิยมแบบกุเลย ที่นี่สูงส่งจริงๆ ขอถุยหน่อยว่ะ ถุย
สรุปง่ายๆคือมึงด้อยความสามารถในการเข้าหาคนเอง แล้วเสือกมากลบปมด้อยด้วยการโทษสังครอบข้างเพื่อให้ตัวเองรู้สึกสูงขึ้นเล็กน้อย
ถ้าไม่ใช่นีท มึงอยู่ในสังคมแบบไหนมึงบอกกุมาที
ปล. เด่วกุต้องกลายเป็นโม่งพลูโตแน่ ใครมีปัญหากับพวกมึงนี่ได้ไปอยู่พลูโตหมด ปัญญาชนแม่งโหดจริงๆว่ะ
เออเอาหน่อยๆอีกฝั้งอย่ายอมดิโดนด่าโง่เลยนะะ
>>247 ขอโทษที เพื่อนกู คนรู้จักกู รอบข้างกูไม่รักการอ่านกันเลย ถ้าอ่านก็อ่านพวกนิยายเยิ้บ ดอกทอง อิโมติค่อนกันว่ะ มึงจะอยู่ในสังคมที่ตื่นเช้ามาทุกคนอ่านหนังสือกันก็อย่าเหมารวมว่าคนอื่นต้องเป็นแบบมึงสิ แล้วหาเพื่อนอ่านในบอร์ดอื่นกูก็พอมีนะ แต่บางทีมันก็ไม่ตรงรสนิยมกัน โม่งก็เป็นอีกบอร์ดที่กูคุยนิยายได้สนุก กูสนุกมากเลยกับกระทู้นี้เพราะมันได้แลกเปลี่ยนทัศนะคติที่กูไม่เจอในบอร์ดอื่นเท่าไหร่ แล้วใครว่ามึงเป็นโม่งพลูโตวะ ฟุ้งซ่านนะมึงอะ ว่างนักก็ไปตั้งใจอ่านหนังสือไป
เออว่างนักก็ไปอ่านหนังสือไป ชิ้วชิ้ว
พวกมึงไม่มีใครคบเลยกลายมาเป็นหนอนหนังสือก็บอกมาดิ้
มนุษย์จริง ๆ ที่จับต้องได้มันมีหลายมิติ อาจจะมีคนรู้จักมึงอ่านหนังสือแบบเดียวกับมึง แต่เค้ากับมึงเสือกไม่เคยคุยกันเรื่องหนังสือเลยก็เป็นได้
ส่วนในเน็ต คนมันกลายเป็นกลุ่มก้อนความคิด ที่จะพุ่งเข้าหาสิ่งที่ตัวเองสนใจ การที่มึงจะได้พบคนที่ชอบอะไรแบบเดียวกับมึงได้ง่ายกว่าในชีวิตจริงไม่ใช่เรื่องแปลก
เออใช้ตอบเรปบนตอบได้ดีมากพวกโง่ๆทั้งหลายฟังไว้นะ
ถ้าจะไปหาเรื่อง hitchhiker's guide to the galaxy ที่งานหนังสือนี่มันจะมีไหมอ่ะ อยากอ่านมาก
...จะว่าไปต่อให้ชอบเหมือนกันแต่บางทีหลายๆอย่างมันทำให้รู้สึกไม่สะดวกคุยเท่าไรด้วยวะ อย่างนิสัยหรือความสัมพันธ์มันก็ทำให้คุยไม่สนุก
กูไม่เถียงหรอกว่าจริงๆรอบๆตัวกูอาจมีคนรสนิยม(ไม่ได้หมายถึงดี ร้ายนะ หมายถึงแนวแบบกูชอบแฟนตาซีไม่มีเรื่องรัก)แบบเดียวกับกูอยู่ ซึ่งกูอาจยังไม่เจอ คือถ้าจะรู้ใครรสนิยมไงก็ต้องสนิทกันในระดับหนึ่ง ซึ่งเพื่อนส่วนที่กูสนิทในระดับที่รู้ว่าชอบยังไงไม่มีรสนิยมตรงกับกูนะ
เปลี่ยนเรื่อง ชอบพระเอก นางเอกในนิยายเรื่องไหนกันมากที่สุดฮะ ส่วนผมชอบพี่พอล เอลแกนจากไวท์โร้ดฮะ
อย่าหาว่ากูงู้นงี้เลย กูชอบอ่านนิยายแปลสืบสวน เพื่อนกูก็ชอบอ่านนิยายแปลสืบสวน แต่คุยกันไม่รู้เรื่องก็มีว่ะ นิสัยคนคุยก็มีส่วนนะมึง ไม่ใช่แค่ชอบตรงกันแล้วจะคุยกันได้อ่ะ แต่กูดันไปคุยกับเพื่อนที่อ่านนิยายจีนเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลย คือแม่งก็ไม่อ่านแนวกู (มันบอกว่าปวดหัว) กูก็ไม่อ่านแนวมัน (ไม่ชอบโดยส่วนตัว) แต่คุยกันรู้เรื่อง นิสัยมีส่วนว่ะ ยืนยันอีกที
>>258 มันก็ความผิดกูส่วนหนึ่งแหละที่เวลาคุยกับคนที่ไม่ค่อยสนิทแล้วจะตื่นเต้นเกินไปแบบกูไม่รู้ว่าพูดแบบนี้เขาจะไม่ชอบรึเปล่า หรือพูดแบบนี้มันจะลุกล้ำเขาไปรึเปล่านะ มันต้องรู้จักกันหน่อยนะกูถึงลดความตื่นเต้นลง แต่ถึงงั้นก็เถอะกูยังไม่ค่อยเจอคนแนวตรงกับกูเท่าไรเลย(บางคนไม่ชอบอ่าน บางคนอ่านไม่ตรงแนวกูเป็นต้น)
เปลี่ยนเรื่องละกัน
กูชอบพวกตัวเอกแบบเป็นคู่่หูกันวะ ไม่ค่อยชอบคนใดคนหนึ่งเป็นพิเศษ กูชอบแบบอารมณ์พึ่งพากันและกันอะไรแบบนี้คนหนึ่งทำนี้ได้ คนหนึ่งทำนี้ไม่ได้ แต่ส่วนใหญ่จะจบลงที่กลายเป็นคู่รักทุกทีเลย555
เรื่องสังคมในโลกจริง กูก็หาคนคุยด้วยยากวะ สายหลักกูมาทางประวัติศาสตร์ รัฐศาสตร์ นิติศาสตร์ และปรัชญา(อันนี้เน้นสุด) กูสามารถเชื่อมโยงได้ทุกสายที่กูสนใจ แต่ทุกอย่างผูกไว้ด้วยปรัชญา กูเลยหาคนคุยด้วยยาก เพราะเผลอทีก็จะเอาศัพท์เทคนิคออกมาเป็นพรวนเลย คนไม่ได้เรียนหรือตั้งใจมาในสายนี้จะไม่รู้เรื่องก็ไม่แปลก อย่างน้อยถ้ากูเป็นอ.มหาลัยก็อาจหาคนคุยได้หน่อย แต่ทำงานบริษัทจะหาคนคุยเรื่องปรัชญานี่ยากยิ่งกว่ายากวะ
>>245 กูคิดว่าเรื่องนี้เครียดไปหน่อย ทุกวันนี้ยังอ่านไม่จบเหมือนกับConfession ไม่ใช่แนวกูจริงๆวะ
เมินๆ ไปมั่งก็ได้นะ
นอกเวลาบางเรื่องลึกซึ้งว่าที่คิดนะเอ้ย
หนังสือ ม.1 เอมิลยอดนักสืบ
จริงๆ มันเป็นเรื่องโชว์ความเหี้ยของเยอรมันยุคไวมาร์หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
เจ้าหน้าที่รัฐเป็นโจรเสียเอง ตำรวจก็พึ่งพาไม่ได้ นอกหนังสือมีรัฐบาลไม่ได้เรื่องด้วย
จนทำให้ประชาชนหมดศรัทธา ไปนิยมนาซีเยอรมัน
กูชอบ จดหมายจากเมืองไทยวะ โคตรน่าเอาไปทำเป็นละคร ทำสารคดีคนบ้านนี้ว่าเป็นยังไงต่อ จบค้างคาใจกูชิบหาย
จดหมายจากเมืองไทยเคยทำเป็นละครแล้วนะ ลองดูในยูทูป
เฮ้ยคือกูมีคำถามว่ะ ค่าลิขสิทธิ์ปกของอิบูกินี้คือแพงมั้ย ไม่ได้ตามข่าวเรื่อง3ชาติภาค2ของป้าหลินมานานเห็นมีคนบ่นๆว่าเปลี่ยนคนวาดปก
ณ ปัจจุบันป้าแกซื้อปกeno เฉียนอวี้ มาให้เลือกมั้งแต่ไม่รู้ลงตัวยัง กูเลยนั่งคิดว่าถ้าปัญหามากทำไมไม่ซื้อปกอิบูกิมาเลยว่ะสวยอลังมาก
หรือค่าลิขสิทธิ์จะแพง แต่3ชาติ2ราคาโหดเอาเรื่องน่าจะปกสวยๆไปเลย เห็นรูปของeno เฉียนอวี้แล้วไม่ค่อยโดนใจเลยว่ะ
>>278 มีคนด่าเยอะนะ ด่าเละด้วยกูเคยเห็นในเด็กดี ในพันทิปก็มีคนแอบจิกตลอด ไม่ใช่ไรหรอกกูแค่สงสัยว่าปัญหานี้เยอะเกิ๊นตลอด
ราคาแพงมาก แถมเห็นปกแล้วมันไม่โดน เลยคิดไงว่าทำไมไม่ซื้ออิบูกิมาเลยว่ะหรือค่าลิขสิทธิ์อิบูกิแพง แต่คิดอีกทีคงอย่างมึงว่าอ่ะ
อีกอย่างที่จีนมันแค่2เล่ม แต่เจ๊แกเลยผลิตงอกเป็น4เล่ม คงซื้อไม่ได้ทั้งต้องจ้างวาดใหม่อย่างเดียว
>>281 ยายหลินนี้ถ้าไม่ติดว่าแปลดีหรือมีฐานแฟนนะกูว่านางจะเละกว่านี้อีก
วิธีการทำงานของนางมันควรปรับปรุงอย่างแรง เคยมีคนตั้งประเด็นด่าเละมาแล้ว
เรื่องเอาเปรียบอ้างนูนนี้ สามชาติลิขิตเหนือเพิ่มเป็น4เล่มจะยัดเชิงอรรถมาเพิ่มจำนวนเล่ม
แค่3ก็พอแล้วดันเพิ่มเป็น4 กูไม่มีปัญหาหรอก แต่ทำงานช้ารอเวลาเป็นปีๆ กูจำตอนม่านม่านได้ดี
กว่าจะได้หนังสือกูรอ3ปีT_T จนบัดนี้จะสั่งซื้อกูหนังสือเสร็จก่อนดีกว่าไม่ไหวจะรอนานอีก
3ปี นานชะมัดเลยวะ เขาควรทำจนใกล้เสร็จ(อาจเหลือแค่พิมพ์)แล้วค่อยเปิดจองนะ กูคิดว่างี้วะ รอสามปีถึงได้กูว่าไม่ใช้นะดูเหมือนโกงลูกค้ามากกว่า
ender's game เป็นยังไงบ้างวะเพื่อนโม่ง เล่มหลังๆ ความสนุกดรอปลงเหมือนบางเรื่องหรือเปล่า
>>285 หลังๆนี่คือถึงเท่าไรอะ กูอ่านแค่เท่าที่ไทยออกมา 4 เล่ม เนื้อหาตั้งแต่เล่ม 2 จะต่างไปจากเล่มแรก ไอ้ที่วิเคราะห์เกม บู๊ไซไฟไม่มีละ ไปแนวปรัชญาจิตวิญญาณแทน
>>288 ไม่ใช่นะเว่ย ความเห็นคนเขียนท้ายเล่มยังบอกเลยว่าอยากเขียนแบบเล่มหลังๆนี่แหล่ะ แต่เขียนไม่ได้ถ้าไม่ปูคาแรคเตอร์มาจากเล่มแรก เลยต้องมีเล่มแรกออกมานำร่องก่อน แม่งอ่านแล้วอึ้ง เทพสัด
>>283 มีคนด่าเรื่องนี้เยอะ ขนาดเค้ารอแค่ปีกว่าๆ กูนี้3ปีรอจนลืมถึงเจ๊แกจะแปลให้อ่านในเว็บสำหรับคนที่สั่งแล้วก็เถอะ
แต่มันเสียความรู้สึกอ่ะมึง คือไม่พร้อมเสือกเปิดจองเอาเงินไปดอง3ปี เพราะงั้นใครคิดจะสั่งกูว่ารออกเป็นเล่มให้เรียบร้อยก่อนดีกว่านะ
ถ้ามึงไม่อยากรอนานข้ามชาติ แต่ถ้ารอได้ก็จัดไป
เอ่อ กูอยากรู้ เพื่อนโม่งคิดยังไงกับนิยายดาร์กๆ วะ คือกูอ่านบางเรื่องแม่งยัดเยียดความคิดส่วนตัวของนักเขียนจนตัวละครแข็งไปหมด แถมแนวคิดบางอันแม่งป่วยสัส จำพวกเห็นการฆ่าตัวตายเป็นเรื่องปกติเนี่ย
>>293 คือกูไม่ว่าหรอกถ้าเด็กมันพึ่งเริ่มเขียน แต่ไอ้พวกที่ได้ตีพิมพ์กูว่าสมควรโดนแหก เพราะเด็กแม่งเอาแนวคิดแย่ๆ มาจากอีพวกนี้ไง แล้วบอกว่าดาร์กจุงเบย ห่า กูว่าที่แม่วดาร์กสุดๆ คือทัศนคติคนเราที่สามารถยัดเหี้ยเป็นดีได้ เช่น การฆ่าคน การดูถูกชาวบ้านเพียงเพราะเค้าท้อแท้อยากฆ่าตัวตาย ทั้งที่พอไอ้นั่นฆ่าตัวตายจริงๆ ไอ้ห่านี่ทำแค่พูดคำสวยหรูแล้วจากไป ไม่ได้รับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น ไม่สนครอบครัวคนตายด้วยซ้ำ แม่งแค่เห็นแก่ตัว
โทษว่ะ กูเก็บกดมาเยอะ สัส
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.