นอกเรื่องหน่อย วันก่อนๆมีโม่งทาโกะดาจิแนะนำช่องคลิปเปอร์อินะมา (ยอดวิวน้อยอย่างกับว่าทำเองแหน่ะ) ดีอยู่นะช่วงที่แคปมาอ่ะ ช่วงที่อินะพูดอ่ะ เราคิดแบบเดียวกับนางอ่ะ คือ เรื่องการวาด เราต้องมีภาพใหญ่ๆในหัวเสมอว่า จะวาดทำไม วาดเพื่ออะไร เป้าหมายคืออะไร อะไรแบบนี้อ่ะ
ที่ทำให้เรารู้สึกไม่ไหวขึ้นมาจริงๆ คือการที่แม่มมีการใช้ภาษายกย่อง ถ่อมตนเนี่ยล่่ะ มันแทบจะไม่ได้ใช้ในบริบทอื่นๆเลยนอกจากที่ทำงาน แล้วแม่มผันแบบยกตารางใหม่ไม่พอ มีการเลือกคำใช้ที่อ้อมไปอีก คือ ตูจำไม่ได้ มันทำให้ตูสับสนกับเนื้อหาเก่าๆ หรือเป็นเพราะเรายังได้คริตกับอังกฤษรึเปล่าหว่า ถึงได้ไปญี่ปุ่นได้ไม่สุด เพราะพวกที่เรียนๆญี่ปุ่นเหมือนกับเรา มันไม่ได้อังกฤษเลยซักนิดเดียว หรือไม่บางคนอ่อนคณิตจัดๆแบบ บวกลบช้าเหี้ยๆ อะไรแบบนี้ เอาเหอะ ขี้เกียจบ่นละ ปั่นงานเสร็จส่งแล้วไปนอนละ ฝันดีพวกโม่ง Night Owl