คนดูกีฬาเวลาคุยกันแม่งก็เกาะเบาะกันได้ทั้งนั้นแหละ เป็นเรื่องธรรมดา เพราะมองภาพรวมการเล่น เห็นความต่างแต่ละ play จาก 3rd person view
แค่เล่นเป็นระดับนึง มี know how รู้ว่าอะไรทำยาก อะไรง่าย แค่นั้นก็พอมองเกมออกและวิจารณ์ได้ระดับนึงแล้ว ไม่จำเป็นต้องเล่นเก่งมาก
แต่ต่างกับตัวคนเล่นมันต้องคิดต้องเล่นสถานการณ์บีบให้ลน ให้ choke ให้พลาด อะไรแบบนี้
แค่มึงเล่นเองแล้วอัดไว้ กลับมาย้อนดู มึงก็เห็นเป็นฉากๆแล้วว่าอะไรตรงไหนพลาดยังไง แต่ถามว่าไปเล่นอีกทีแก้ไขได้ทันทีไหม ก็ไม่
เป็กก็ไม่ต่างกันอะ จริงๆทุกเกมอะแหละไม่ต่างกับกีฬาเลย คนดูเวลาคุยก็ใส่ ทรรศนะ ของตัวเองมาคุยกันทั้งนั้น ไม่งั้นมิติการคุยแม่งแคบ
กูดูบาส NBA พวกกลุ่มบาสนี่หนักกว่าอีก discuss เป็นบ้าเป็นหลังทำไมไม่ใช้แผนนู้น นี่ นั่น นักกีฬาคนนี้เก่ง-กาก บลาๆๆๆ จังหวะนี้ตัวนั้นว่างทำไมฝืนเล่น ทำไมไม่ส่ง บลาๆ ไอ้เหี้ยมึงดูจากรายการถ่ายทอดด้วยมุมสูง แต่นักกีฬาแม่งเล่น มุมมองที่เห็นก็ต่างชิบหายแล้ว ไม่รวมสถานการณ์บีบ
อะไรแบบนี้ แม่งเรื่องปกติเลย