Last posted
Total of 1000 posts
แบบว่าไปคุยเรื่อนิยายที่มู้โม่งนักเขียนไว้ แล้วมันบอกให้กูมาแปะมู้นี้ด้วย
ไม่รู้กูจะเริ่มว่าไงดี....
เอาเป็นว่านี่นิยายกูครับ
ไม่วิบัติ(ไม่ค่อยอยากใช้ถ้าไม่ใช่บทแสดงอารมณ์) ไม่อีโมติค่อน ตามมาตรฐานพวกเอ็งเลย
http://my.dek-d.com/Thor001/writer/view.php?id=1221808
เจ๊หลินโหม่วหาคนวาดภาพประกอบนิยายใหม่อีกแล้ว คนเก่าขอยกเลิก ส่วนกูขอสะอื้นแป๊บ
ไหนป้าแกบอกว่าคนล่าสุดเป็นคนไทย สรุปป้าแกใช้นักวาดปกไปกี่คน ล่าก่อยสามภพ
กูจะได้อ่ายสามภพไหมเนี่ย สงสัยได้รอไปสามชาติ
สรุปป้าเปลี่ยน eno คนจีน คนไทย แล้วมาคนจีนอีกที
น่าจับป้าไปรวมกับห้องสมุดแล้วหารสองนะ อันนั้นก็ชุ่ยชิบหาย
ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ กูก็อาจจะคิดว่าป้าหลินแกเรื่องมากแหละ แต่ตอนนี้กูชักจะคิดว่านักวาดแม่งก็มีจำนวนไม่น้อยที่ติสต์เกิ๊นนนนนน ทำเป็นอาชีพแต่ไม่ทำตัวเป็นมืออาชีพ เพราะงั้นกูขอไม่วิพากษ์ป้าหลิน จนกว่าจะรู้ข้อมูลจริง (ซึ่งคงไม่ได้รู้) ละกัน
แต่นักวาดสี่คนแล้วนะโม่ง.... หรือป้าแกจะเร่งให้ออกให้ทันปีหน้า ความจริงแกลงในเว็บจบแล้วนะเหลือแต่ผลิตเล่มก็เท่านั้นเอง ....
กูว่าป้าหลินแกก็คงไม่อยากเปลี่ยนนักวาดเหมือนเปลี่ยนผ้าอ้อมหรอก มันเสียเวลา เสียเงิน (ถ้าแกเป็นคนบอกเลิก แกก็ต้องเสียมัดจำเป็นอย่างต่ำ) เพราะฉะนั้นมันต้องมีอะไรสักอย่าง อาจจะเป็นเรื่องง่าย ๆ อย่างวาด ๆ ไปแล้วเส้นที่วาดเสือกไม่คลิกก็ได้ เป็นกูกูก็เปลี่ยนนะโม่ง การจะบอกให้นักวาดแก้เนี่ยบางทีแม่งยิ่งกว่าเข็นภูเขาขึ้นครก มันกระทบอีโก้คน
คือแกจะเปลี่ยนนักวาดอะไรยังไงก็ได้จนกว่าจะถูกใจแก แต่กูในฐานะลูกค้าที่จ่ายเงินไปแล้วก็มีสิทธิไม่พอใจป่ะที่กำหนดส่งมันเลื่อนแล้วเลื่อนอีกเงี้ย กูยังอยากอ่านสามชาติสามภพภาคต่อไปอยู่นะเว้ย แต่ถ้าแกเอาเงินกูไปดองงี้กูยอมตัดใจก็ได้วะ
มีคำถามเรื่อง Ookbee ว่ะครับเพื่อนโม่ง
คือกูเขียนนิยายอยู่แล้วเกิดอยากจะหารายได้ด้วยการทำ E-Books ลง Ookbee
ซึ่งกูจะทำเองทุกอย่างยกเว้นภาพประกอบ แต่ติดที่ว่าในเด็กดวกส์กูลงเป็นประจำอยู่แล้วไง
แล้วลงให้อ่านฟรีด้วย
คืออยากรู้ว่าไอ้ที่กูลงที่เด็กดีแม่งจะไปกระทบยอดขายใน Ookbee รึเปล่าวะ?
ปล. E-Book เล่มละ 36 หน้า (ประมาณเอา) A4 กูควรตั้งราคาเท่าไหร่ดีวะ? (ไม่เคยทำหนังสือขาย)
เรื่องดองเงินเป็นเรื่องที่แกผิดเต็มประตูชนิดเอาอะไรมาค้านไม่ได้เลยว่ะ อันที่จริงกูว่าอย่างต่ำแกควรแปลเสร็จแล้วค่อยมาเปิดจองนะ แล้วจริง ๆ เรื่องปกเนี่ย แกจ้างวาดตั้งแต่ตอนที่ยังแปลไม่เสร็จก็ได้มั้ย? กูว่าเหมือนแกทำงานแบบมืออาชีพไม่เป็น วิธีการจองและการส่งหนังสือของแกที่ต้องเปิดเป็นรอบ ๆ นั่นกูก็ว่าเรื่องมากฉิบหายอีก ตอนแรกกูก็อยากอ่านนะ แต่กูไม่สนับสนุนวิถีการทำงานแบบนี้ กูอ่านแจ่มใสแทนก็ได้
>>491 ถ้ามึงลงเด็กดีให้อ่านฟรีอยู่แล้ว ลูกค้าจะไปเสียเงินซื้อของมึงอ่านทำไม อย่างน้อย ๆ มึงต้องลบในเด็กดีออก
คิดดี ๆ ถ้ามึงจะขายราย chapter มึงถามมายังว่าค่าใช้จ่ายการลง e-book แต่ละเล่มมันเท่าไหร่ ถ้าต้องมาจ่ายซ้ำจ่ายซ้อนราย chapter มันจะทำให้แพงโดยใช่เหตุหรือเปล่า และถ้าลูกค้าอ่านของมึง chapter แรก ซึ่งอาจจะเป็นส่วนที่ยังไม่พีคเลย แล้วเค้าคิดว่ามันไม่สนุก เค้าไม่ซื้อตอนที่สองต่อ จะทำไง
การไม่ลชใจเด็กดีมีส่วนต่อยอดขายแน่ๆ เพราะถ้ามันสนุกจริงก็จะมีคนตามซื้ออ่านเป็นธรรมดา
แต่กูขอมองอีกมุม นั่นคือสยาม(มีดี)นั้นไม่มีการลบนิยาย แต่ก็ยังขายได้เพราะมีการใส่ส่วนเสริมะข้าไป และแสดงว่านิยายนั้นสนุกจริงๆจนคนยอมเสียเงินให้แม้จะอ่านได้ฟรีๆ
อันนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี แต่ในหนังสือแสกนที่เอามาแจกกันตามเว็ป ไม่มีของสยามซักเรื่อง เพราะมันอ่านฟรีได้ ไม่ต้องแสกนคนก็หาอ่านได้อยู่ดี ผิดกับสนพ.อื่นๆที่มีแสกนออกมาประจำ
มันไม่ใช่ตัวอย่างที่ดี และไม่ใช่สิ่งที่ควรทำ แต่เป็นข้อเท็จจริงอย่างกนึ่งที่กูพบจากการโหลดมาเยอะ
โม่งกูอ่านปวงเทพผู้นิราศมาแล้วอยากจะวาดภาพประกอบตามตำนานในหนังสือจังว่ะ กำลังหาโจทย์วาดอยู่แต่ว่าสงสัยว่าถ้ากูเอาเนื้อหาในหนังสือมาวาดภาพประกอบเข้าไปแล้วลงเพจให้คนอ่านฟรี มันจะผิดกฎหมายหรือจรรยาบรรณไรพวกนี้ป่ะ หรือว่าควรจะอ่านเนื้อหาแล้วมาเรียบเรียงใหม่แล้วค่อยวาดภาพประกอบเอา ยังไงดี
>>503 ถ้ามึงวาดเป็นfan artเฉยๆไม่มีปัญหา อาจจะมีแนะนำว่าจากหนังสืออะไร หรือบทใหนของหนังสือ ข้อความยกquoteมาได้สั้นๆอย่างคำพูดหรือประโยคบรรยาย ปรกติถ้าแค่นี้ะไม่มีปัญหาอะไรมาก แต่ถ้าเอามาลงเยอะๆควรไปขอเจ้าของผลงานก่อนวาดจะดีกว่า ลงว่าขออนุญาติจากเจ้าของผลงานแล้วไรแบบนี้บนหัวเว็ปเลยยิ่งดี
>>504 >>505 อืม ตอนนี้กูสงสัยอีกอย่างแล้วอย่างงี้การที่กูจะเขียนหนังสือเรื่องนึง ยกตัวอย่างเป็นหนังสือตำนานเทพโอดินโดยได้หาข้อมูลมาจากหนังสือเทพของคนอื่นแล้วเอามาเขียนใหม่ ไม่ได้ลอกสำนวน ไม่ได้โควทบทความ เขียนใหม่เป็นหนังสือของตัวเองเลยแล้ววาดภาพประกอบอย่างนี้ผิดอะไรมั้ย ถือว่าเป็นการสร้างสรรค์ผลงานใหม่รึเปล่า
>>507 แบบ>>508นั่นละ เอาหนังสือที่มึงอ่านมาทำเป็นบรรณานุกรมก็พอ แต่ระวังอย่าไปลอกสำนวนคนอื่นมาก ถ้าแค่นิดๆหน่อยและเป็นสากลเขาจะไม่ถือกัน แต่ถ้าไปลอกสำนวนคนอื่นมายาวๆนี่ลำบาก ยกเว้นทำเชิงอรรถเหมือนทำthesisแนบท้ายไปตรงนั้นเลย อันนี้ลอกสำนวนได้ไม่มีปัญหาอะไร
ปล. หนังสือพวกนี้ก็อ้างอิง(ลอก)กันมาเป็นทอดๆอยู่แล้ว เพราะมึงจะไปหาข้อมูลใหม่จากใหนละ
ขอบคุณจ้า โม่ง
กูเห็นนักวาดคนหนึ่งเขาชอบวาดตัวละครของลวิตร์นะ มีทำเป็นพวงกุญแจขายด้วย แล้วตัวลวิตร์เขาก็ชอบแชร์มาบ่อยๆ(มีหนหนึ่งที่วาดแฟนอาร์ตถูกใจมั่ง เลยมเขียนเป็นบทบรรยายสั้นๆให้ด้วย555) กูว่าไม่มีปัญหาถ้าจะวาดนะ
>>513
นี้ตัวอย่างภาพเขา วาดกริช(เรื่องนี้ของลวิตร์กูก็อยากคุย กูชอบบทช่วงกริชมาก ชอบมากกูชอบไอเดียภพชาติ ชอบบทการบรรยายความเหงาของกริช ชอบวะ)
https://www.facebook.com/clovertalegarden/photos/a.675072895869082.1073741831.652173894825649/832176616825375/?type=1&fref=nf
ส่วนนี้คือภาพที่เขาวาดแล้วลิวิตร์เอาไปเขียนฟิคสั้นๆ
https://www.facebook.com/clovertalegarden/photos/pb.652173894825649.-2207520000.1420212715./786051884771182/?type=3&src=https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/v/t1.0-9/228583_786051884771182_5382747638208144787_n.jpg?oh=1942c431477c24af6b15fdda2914ee6d&oe=54F9FAA9&__gda__=1429125404_17f1f486f93e963ef230e2a3afc7fa7a&size=607,960&fbid=786051884771182
แล้วนี้คือฟิคที่ลวิตร์แต่ง
https://www.facebook.com/lawit.pannida/posts/806105686108113
>>516 ไม่รู้สิ กูคิดเอาเองว่าฉบับที่อยู่ใน bloggang เหมือนจะเป็นฉบับต้นแบบ prototype ของตัวเองที่ลงในเฟส คือมันนานมาแล้วอ่ะ หาในชื่อคุณจิณณ์ไม่เคยอยู่ที่นั่นนะ อันที่อยู่ในเฟสเหมือนจะมีเนื้อเรื่องมีความเป็นมาเป็นไปชัดเจนกว่า กูว่าเรื่องนี้ก็พิมพ์ยากอ่ะ แต่ก็ชอบนะ
กูเพิ่งได้อ่าน สงครามชีวิต ของศรีบูรพาจบเงินนี้แม่งเหี้ยจิงๆ
มึงคุณ Season cloud แกดูเสียใจกับการที่มีคนปั้มวิวมาก
กูสงสารเขา นาน ๆ ทีเจอนักเขียนดี ๆ
//ส่วนคนอื่นกูไม่พูดถึงนะคะ
งานนี้จบยากวะ เพราะเด็กดียังหาวิธีกรองพวกปั่นโหวตไม่ได้ คนรับดรรมเลยเป็นพวกที่เล่นตามกฏ ไอ้คนแต่งเทพกระบี่ก็หน้าด้านเกินคน ทั้งๆที่บอกจะเลิกแต่งแต่ก็ยังแต่งต่อ แถมดูรูปการณ์แล้วแม่งก็ปั๊มโหวตอีกนั่นละ สันดานคนที่ไม่สำนึกแม่งจะทำเรื่องเดิมซ้ำๆอยู่ร่ำไป สวะจริงๆ
ปล. ถ้าwmยิงแม่งตั้งแต่แรกเรื่องจะดีกว่านี้เยอะ
>>521 http://www.dek-d.com/board/view/3432728/
มีผลนะ อะไรก็ตามที่อันดับดีๆมันส่งผลทางจิตวิทยา อย่างน้อยมันก็เอามาโฆษนาบนปกได้ว่าเคยได้ท็อปของเด็กดี ดูอย่างตอนที่ไอ้เฟิร์สโปรโมตเดธมาร์ชว่ามียอดวิวกว่า100ล้านสิ ทไวไลท์กะ50 shadeก็แบบนี้ "ได้รับความนิยมอย่างสูงจากทุกสำนัก"
ปล. ทุกอย่างที่มีฐานผู้บริโภคมันขายง่ายกว่าทั้งนั้นละ
>>522 http://www.dek-d.com/board/view/3432912/
โทษที ลงผิดอัน
ถามนิดละกันนอกจาก dek-d แล้วเว็บลงนิยายนี้มีที่ไหนที่ออกจะดูดีๆบ้างมั้ยวะ
กูอ่านห้องสมุดอยู่อ่ะตอนนี้ ถึงแนวอิโรติก โรแม้ง 25 +++++ (ตามที่เขาห้อยท้ายไว้) มันจะเยอะไปหน่อยก็ตาม แต่ก็พอมีเรื่องดีๆ (สำหรับกู) ให้อ่านบ้างง
พวกมึงมีใครเคยอ่านเรื่องนี้บ้างวะ http://writer.dek-d.com/Josh/story/view.php?id=424571
พอดีกูเห็นมาจากรีวิวอันนี้ http://writer.dek-d.com/fantaly/writer/view.php?id=1285969
เขียนคำโปรยไว้ซะดิบดีว่า นวนิยายแฟนตาซีชั้นสูงเรื่องแรกของเด็กไทยที่ถูกตีพิมพ์ในต่างประเทศ
แต่พออ่านในรีวิวกลายเป็น เด็กไทยโตในต่างแดนแล้วทำนิยายพิมพ์มือขายเองซะงั้น
แถมรีวิวตัวละครมาได้แบบธรรมดาสามัญของแนวแฟนตาซีโรงเรียนมาก แล้วสามบทแรกสำหรับกูรู้สึกว่ามันธรรมดาเกินไป
มีใครเป็นเหมือนกูบ้างวะ เวลาเจอนิยายหรือหนังที่ขึ้นโปรยว่า ".....ยังชื่นชม" "แนะนำโดย...." เหมือนให้มันดูยิ่งใหญ่แล้วรู้สึกไม่อยากแตะ อันนี้กูฝังใจเพราะมีครั้งนึงซื้อมาอ่านเล่มที่มีคนเด่นๆดังๆชมนักหนาว่าดี ห่าจิก สองบทแรกกูนี่ปาทิ้งเลย ตอนนี้เลหลังขายตลาดมือสองไปแล้ว เปลืองเงินชิบ
>>533 กูเดาว่าหมายถึงHigh Fantasyวะ
http://en.wikipedia.org/wiki/High_fantasy
จะว่าไปพูดเรื่องอวยๆ กูนึกถึง อีเรื่อง ผจญภัยในแดนเงือก อะไรสักอย่าง ที่นักเขียนเขยนต้นฉบับเป็นอิ้ง
เห็นช่วงนึงคนอวยกันน่าดู เคยเอานักเขียนออกทีวงทีวี ว่าดังมาก (ทำไมกุไม่รู้จัก(...))
แบบคนอวยเยอะ แต่กับในมุมคนอ่านจริงๆแม่มแทบไม่มีการพูดถึงเลย มีสหายโม่งคนไหนเคยอ่านบ้างวะ มันดีปะ?
อยากหนังสือเกี่ยวกับตำนานกษัตริย์อาเธอร์อ่ะ มีแนะนำไหม
มีใครอ่านสิบคดีบาปมั่ง กูอ่านเล่มแรกไปแล้ว รู้สึกว่าหลังปกมันโปรยซะเว่อร์ไป โปรยยังกับว่าเป็นนิยายแนวเจาะจิตฆาตกร ฆาตกรแม่งโรคจิตแบบโรคจิต
แต่เอาเข้าใจจริงๆกูว่ามันออกเศร้าๆ อึนๆ เสียดสีสังคมซะมากกว่า
มันก็สนุกใช้ได้นะ แต่ก็ลังเลจะซื้อเล่มต่อๆไปดีมั้ย
>>543 กูเคยพลิกเล่ม 3 อ่านคร่าวๆ มันออกแนวหยะแหยงวะมึง แต่กูว่ามันไม่ออกแนวโรคจิตวะคือมีบางตัวที่มันโรคจิตนะแต่มันจะนำเสนอความแหวะมากกว่า เหมือนหนังผีที่ให้ผีแบบเละๆหน้าหยะแหยงแต่ไม่ใช้บรรยากาศความน่ากลัววะ อารมณ์แบบนั้น ถ้าพวกโรคจิตนี้กูชอบ goth มากกว่าอาจเพราะมันไม่ได้หยะแหยงมากด้วยมั่ง กูไม่ชอบแนวนั้น
กูอยากพิมพ์ไลท์โนเวลนิยายตัวเองขายว่ะ เอาไปเสนอลักพิมพ์ดีไหมวะ
พวกคนแต่งนิยายที่อยากใช้ฉากเมืองนอกแบบไม่คำนึงถึงความจริงนี่กูอ่านแล้วเหนื่อยใจชิบ แบบสาวน้อยจากเมืองไทยมาถึงสนามบินนาริตะแล้วโบกแท็กซี่เข้าโตเกียว แถมหาที่พักไม่เจอเลยให้แท็กซี่วนอยู่ตั้งแต่เที่ยงยันค่ำทั้งที่ตัวเองเป็นนักเรียนทุนจนๆ เนี่ยมันช่าง....
โทษๆ พิมพ์ผิด Yakuza ว่ะ
>>553 สัส กูหลอนฮิเดโกะ เรื่องนี้ป่ะวะ http://www.jamsai.com/product/904-
>>555 กูเห็นมีคนทำอยู่นะ เรื่องนี้ว่ะ http://my.dek-d.com/seberjung/writer/view.php?id=782394 กูเคยเห็นขายในงานหนังสือ เกือบซื้อละถ้าไม่ติดว่าตอนนั้นแม่งจน มึงจะทำเป็นหนังสือทำมือ หรือจะเปิดสำหนักพิมพ์เลยวะ
>>557 ไม่ใช่ว่ะ เรื่องนี้ http://pantip.com/topic/33037109
ถ้าแบบLNกูว่าEnterไกล้เคียงสุด ต่างแค่ขนาดเล่มกะกลุ่มลูกค้า นอกนั้นเหมือนLNทุกอย่าง แต่ภาพประกอบนี่มีบางเรื่องนะ ขึ้นกับต้นฉบับเป็นหลัก
ดราม่าเด็กดีนี่สนุกขึ้นทุกวัน http://www.dek-d.com/board/view/3433246 ดูเม้น19 คนเขียนเทพกระบีฯออกมาตอบได้หล่อเหี้ยๆ เก่งเหี้ยๆ บอกไม่เคยเข้าบอร์ด(-9/4)แต่เถียงคนในบอร์ดที่หน้านิยายตัวเองได้ฉะฉานดี โคตรน่าเชื่อถือเลย
พวกมึงตั้งชื่อตัวละครยังไงให้น่าสนใจดีวะ จะใช้แคโรลีน อลิซาเบธก็ดูเชยๆยังไงชอบกล
>>564 http://www.behindthename.com/ เว็บนี้ดีมั้ยมึง
ใช้ชื่อให้สอดคล้องกับแนวเรื่องหน่อยก็ดีนะ อย่างพวกชื่อแฟนตาซีแบบเม้นท์บนๆ เอาไปใส่ลงนิยายเรียลๆนี่พิลึกตายห่า
ว่าไปแล้ว ทำไมนิยายแฟนตาซีของเด็กเปรตมันถึงต้องมี online ตามท้ายชื่อหลายเรื่องเลยวะ ท้อป 20 หมวดแฟนตาซี ออนไลน์ไปซะ 15 เรื่อง
นิยายออนไลน์นี่ชอบอาหมวยออนไลน์เรื่องเดียวว่ะ ไม่รู้คนเขียนเขียนเรื่องอื่นอีกป่าว
เทรนวัยรุ่นไง เมกาก็กำลังฮิตดิสโทเปีย เซอไววัล หาผัวเมียต่างพันธ์ ญี่ปุ่นก็ต่างโลก แล้วแต่คนชอบวะ
กูว่าญี่ปุ่นกับจีนนี่ เทรนด์ตายแล้วเกิดใหม่ต่างโลกพร้อมค่าความทรงจำ + exp คงเดิมมาแรงว่ะ
แฟนตาซีออนไลน์เด็กดวกมันน่าเบื่อตรงแพทเทิร์นเดิมๆเหมือนกันหมดนี่แหละ
ตัวเอกอภิสิทธิ์ชนแรนดอมได้ของเทพ ปล่อยพลังตูมๆกระทืบตัวร้ายแล้วชนะแบบไร้รอยขีดข่วน ได้เมียและซัมมอนบุฮี้ๆมาทำฮาเร็ม
กูชอบ.hackกะmonster soul อันแรกชอบตั้งแต่สมัยps2 อันหลังกูชอบตัวร้าย เชียร์มากกว่าพระเอกอีก ขึ้นภาค2กูก็คิดว่าแม่งดีกว่าพระเอกเยอะ
ใครเคยอ่านแองเจิ้ลบอยกับHACK บ้างวะ นานแล้วกูขอวิจารณหน่อยในแง่การพรรณาผู้หญิง กูว่าแองเจิ้ลบอยอ่านแล้วซึ้งกว่าวะตรงที่มันวางบทใว้ชัดเจน คนนี้ฐานะพี่ เพื่อนสาวที่ตัเอกปลื้ม สาวซึนที่แอบรักพระเอก อ่านแล้วคิดแบบนั้นจริงๆ ไม่เหมือนแฮค มันบรรยายซะผู้หญิงทุกคนน่าย็ดไปหมด
HACK กูอ่านตอนเด็กๆเล่มแรกๆกูว่ามันสนุกดีนะ แต่พอผ่านไป....เล่มบางขึ้น ดูไร้ทางออกมากขึ้น เรื่องเหมือนวนซ้ำokกูดรอปละ
นึกถึงแองเจิลบอย นิยายไทยเล่มแรกๆของกูเลย อ่านเสร็จก็อ่านHACKต่อแต่อ่านได้เล่มเดียว
>>580 กูเลิกอ่านไปช่วงแถวๆที่มันจัดการศัตรูของหมาเลข 3ได้นะ(แล้วดูท่าจะจัดการไม่สำเร็จซะด้วย แม่งกลายเป็นไส้เดือนหนีรอด) สุดท้ายแล้วกูเลิกอ่านดีกว่าเล่มแม่งบางขึ้นๆ หลายๆอย่างกูว่ามันก็ไม่ค่อยเดินเท่าไร +กูโตขึ้นด้วย มีอย่างอื่นอยากซื้อมากขึ้นก็เลิกไปไม่รู้ตอนนี้ไปถึงไหนละ
http://www.dek-d.com/board/view/3433614/
อัพเดทดราม่าเด็กดี เมนต์33 คนที่ปั่นวิวนิยายเพื่อดัดหลังwmออกมายอมรับละ
กูว่าสนุกสัดๆเลยวะ สนุกกว่านิยายแกรี่พวกแม่งอีก สุดยอดวะรอบนี้ ยิ่งกว่าตอนนิยายNCเมื่อหลายปีก่อนอีก
กูจำได้ว่าเคยคุยกันเรื่องฟาเน่เซ่ เลยมาบอกว่า คุณหมอเขากลับมาอัพต่อแล้วนะ ไม่รู้รอบนี้จะลงต่อยาวไหม ไปเอาใจช่วยแกหน่อยละกัน
พวกแม่งจะขยันไปไหน สมัครไอดีใหม่มาปั่นวิวนิยายตัวเองเลยเหรอวะ? แค่นึกกูก็จะเป็นลมแล้ว อย่างกูคงทำได้ไม่ถึง 100 วิวก็เลิกแล้ว เบื่อตายชัก
>>585 มันมีจ่ายเงินปั๊ม ทำได้ทั้งหน้าหลักและตอนย่อย กะโอนยอดที่เรื่องนึงมีคนอ่านอีกเรื่องจะขึ้นตามไปด้วย
ตอนแรกwmบอกว่าแค่ระบบรวนกะมีการซื้อโฆษนาให้เข้ามาอ่าน ไม่ได้มีการโกงหรือปั๊มวิว
ไอ้tongfaเลยแปลงร่างเป็นกกุยๆมาโชว์ให้ดูเลยว่าปั๊มวิวทำยังไง แต่เรื่องก็ผ่านไปและยังปั๊มได้อยู่
ครั้งที่2มันเลยลากเรื่องอื่นมาแจมด้วย ทีนี้คนก็ไม่พอใจหลายคนว่าลากกูมาทำใม โดยเฉพาะไอ้shiroนี่นอยหนักจนตัดเพื่อน
เรื่องยิ่งสนุกขึ้นตรงที่คนแต่งเทพกระบี่ิิออกมาแจมอย่างคนบริสุทว่ากูไม่รู้เรื่อยเลย กูไม่ได้ปั๊ม แค่เรื่องของกูมันฮิตแค่นั้น
คนก็วิเคราะห์กันว่าไม่น่าเป็นไปได้ เพราะการจะได้topไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่ทำแป๊ปเดียวก็ได้ เก่งยังไงก็ต้องหลายเดือน
wmก็โบ้ยอยู่ได้ว่าระบบรวนกะมีคนซื้อโฆษนา ไม่ได้ปั๊มวิว แต่พอกุยๆ=tongfaมาเฉลยนี่wmเสียหน้าแถมโกรธมาก เรื่องเลยไม่รู้จะเป็นยังไง
ปัจจุบันก็ประมาณนี้ละ คืนนี้อาจจะมีอะไรสนุกๆให้ดูอีก
แต่เรื่องอีเทพกระบี่ กูอ่านแล้วมันไม่น่าจะฮิตได้เลยนะ ไม่สนุกอะ
ถามนิด เพื่อนโม่งมีเรื่องผี ตำนาน แนวหลอนๆปะ แบบไม่ใช้แนวผีตุ้งแช่หรือเน้นความขยะแขยงของผีอะ เอาแบบบรรยากาศหลอนๆจิตๆไรพวกนี้
อัพเดทดราม่าเด็กดี ใครเบื่อบอกกูได้ กูจะได้เลิกโพส แต่บอกตามตรงว่าดราม่านี้มันส์สัสๆ
http://www.dek-d.com/board/view/3434243/
มีคนประกาศลาบอร์ดเพราะเรื่องนี้อีกราย เหตุผลก็กึ่งตลก เพราะคนก่อนออกเพราะโดนเอานิยายไปเป็นเครื่องมือ
แต่เหตุผลของคนนี้คือเพราะสนิทกับคนที่โดน เลยอยากออกด้วย รักเพื่อนดีจริงๆ
แล้วคนเขียนเทพกระบี่นี่ออกมาได้หล่อสุดๆ กูละอยากเสนอชื่อแม่งเข้ายูเนสโก้ชิบหาย ถ้าไม่รู้ว่าแม่งทำอะไรมาก่อนนะ
ส่วนอันนี้กูอ่านแล้วกูแทบเลิกสงสัยเลยว่าทำใมเทพกระบี่ถึงได้ที่หนึ่ง
http://www.dek-d.com/board/view/3434541 เมนต์3-2
http://imgur.com/istmQI3
เลิฟคราฟท์มีแปลไทยป่าววะ เห็นรีวิวว่าเรื่องหดหู่เศร้าซึมสัสๆ อยากอ่านแต่ขี้เกียจอ่านอิ๊งน่ะ
เซวีน่า นิยายแฟนตาซีที่ดีที่สุด.....//กูตบหน้าคนเขียนด้วยเดอะลอร์ดรัวๆ
>>593 อัพเดทหน่อย กูเพิ่งเห็น http://www.dek-d.com/board/view/3434243/ เมนต์35 wm(จะ)ออกโรงแถลงใหญ่(อีกรอบ)ละ
เลิฟคราฟกูอ่านแล้วค่อนข้างปวดกระโหลก สงสัยเพราะภาษามันโบราณมั้งระบบAuto-Translate ในหัวมันเลยรวน แต่ยืนยันว่าสนุก
นอกเรื่องนิด กูอยากอ่านพวกนิยายเก่าๆของญี่ปุ่นพวก สิ้นสมบัติความเป็นมนุษย์ อะไรพวกนี้มันมีแปลไทยมั้ยวะ?
เออ พวกมึงช่วยอธิบายเรื่องการคิดสองชั้นในหนังสือ 1984 ให้ฟังหน่อยได้มั้ย กูอ่านเวอร์ชั่นอิ๊งแล้วมึนๆกับศัพท์เลยอยากรู้ว่าแปลไทยให้นิยามว่าอะไร
แม่งพวกนั้นจริงๆมันก็โมแสนโม้ ชิบหาย ปาฏิหาริย์ต่างๆมันก็โม้ๆ ทั้งนั้น แต่ก็นะถ้าไม่โม้แล้วใครจะเคารพฟะยิ่งสังคมพุทโธเรี่ยนแล้วแม่งขนาดจานบินยังกราบไหว้เลย
คินดะอิจิรุ่นปู่ มึงชอบคดีไหนกันบ้างวะ กูชอบคดีบนเกาะโกกุมงกับเพลงเล่นลูกบอลปีศาจว่ะ หลอนๆเย็นๆ บรรยากาศวังเวงๆ
กูว่าพวกออกมารุ่นแรกๆ นี่ตัวท็อปๆ ทั้งนั้น เล่มบางๆ หลังๆ ไม่ค่อยหนุกเลย ชอบเพลงเล่นลูกบอลปีศาจเหมือนกัน เพลงพื้นบ้านมันหลอนดี
วันนี้วันสุดท้ายของเอนเทอร์แล้วมีสหายโม่งคนไหนส่งบ้างวะ
กูลืมไปเลยว่ะ ลาก่อย
กูคิดพล็อตไม่ออก บายแจ้
กูส่งเหมือนกัน ดีใจว่ะ มีสหายโม่งมาลงเป็นเพื่อนเพียบเลย
ถ้าได้แล้วจะดังเลยป่าววะ
ครบสูตรนิยายกากเบย เทพสัสๆ http://my.dek-d.com/inthedarkz/visualnovel/?vn_id=893
เพิ่งอ่านgone girlจบ
ไม่รู้สิ กูเห็นกระแสหนังคนชมกันเยอะมาก
พออ่านจบแล้วก็งั้นๆว่ะ
กูเดาได้ก่อนถึงเฉลยในภาคสองอีกว่านางเอกแม่งซ้อนแผน
>>622 เข้ากับกลุ่มลูกค้าของEnterไง เอาจริงๆนะ มันไม่ได้ประกวดว่าเรื่องใหน"ดีสุด"แต่เรื่องใหน"[น่าจะ]ขายดีสุด"
มันทำแบบนี้ก็ไม่ถือว่าผิด เพราะมันกะเอามาขายตั้งแต่แรกก ดังนั้นต้องคำนึงถึงการขายเป็นหลัก
คล้ายๆกับการประกวดของJumpนั่นละ เรื่องที่ได้ที่1คือเรื่อง"เข้ากับสนพ.มากที่สุด=มีโอกาศขายได้มากที่สุด"
ความสนุกมันก็สำคัญ แต่ต้องเป็นความสนุกในกรอบที่ทางนั้น"ขายได้"ด้วย 7brotherนี่กูมองทะลุพลังจิ้นออกตั้งแต่เรื่องย่อละ ชนะก็ไม่แปลก
แต่ปีนี้กูมีศรัทธากับกรรมการตั้งสองคนเลยนะ อย่างอื่นช่างหัวมัน
กูไม่เคยอ่าน7brotherนะ แต่เรื่องได้ที่2ปีนั้น(sss วัตถุวิญญาณ) นี้กูว่ามันก็ไม่สนุกเลยวะกูอ่านไม่กี่บทแล้วก็วางตัวร้ายเกรด bเกินไป กับตัวละครพระเอกที่กูว่ามันยังไม่เข้าที่เลย ก็อาจเป็นไปได้ว่าปีนั้นมันไม่มีอะไรดีกว่านี้+เรื่องนั้นมันขายได้ด้วย ก็เลยชนะไป(แต่ปีนั้นมันปีแรกนิเนอะ คงมาตรฐานยังไม่สูงมากด้วย)
>>626 มันก็ต้ดูมาตราฐานคนอ่าน กลุ่มลูกค้าสถาพรฝันคือพวกในเด็กดี จะบอกว่าในนั้นสนุกทุกเรื่องก็ไม่ผิด
ระดับคนอ่านในเด็กดี ยกย่องmasalanว่าเก่งเทพ ปากกาดำแดงคือสุดยอดนักเขียน เซวีน่าคือแฟนตาซีที่ดีที่สุด ริว่า เอสติสำหรับพวกนั้นคงเทียบได้กับunfinished tales ของโทลคีนนั้นละ
งานดีกับงานขายได้มันต่างกัน...สิ้นหวังกับวงการวรรณกรรมไทยสัสๆ
อ่านเพรชพระอุมาเล่มแรกไปสี่บทรำคาญนางเอกชิบหาย
ดูนางกัดกับรพินทร์สนุกจะตาย 555555555
เห็นคนอวยเยอะกูว่าจะลองเชิงสักสามเล่ม แต่ยัยดารินทำกูขี้เกียจอ่านมาก กูเคยเจอผู้หญิงแนวๆนี้มากับตัวแล้วแม่งงง โครตไม่ชอบ
ผู้แต่งเขาชอบผู้หญิงแนวนี้เหรอวะเลยจับเป็นนางเอก น่ารำคาญแบบสมจริงมาก
คุณหญิงดาริน ถ้าเทียบเป็นแคแรคเตอร์สมัยนี้ก็ราวๆ คุณหนูหัวทองทวินเทลซึนตัวแม่ได้ล่ะมั้ง เสียแต่อายุตามท้องเรื่องแก่ไปหน่อย เหยียบสามสิบกว่าล่ะ
เอาจริงๆไม่ลำเอียง นางจะซึนในช่วงแรกๆว่ะ แต่ประมาณตอนไอ้งาดำมั้งที่มีมันตรัยโผล่มานางจะค่อยๆเปิดใจให้รพินทร์มากขึ้น มีฉากหวานเป็นระยะๆ แต่ไม่ได้หวานเลี่ยนอะไรนะ แถมนางดูจะชงให้รพินทร์กับแงซายอยู่ด้วยกันบ่อยๆอีก
กูอ่านเพชรพระอุมาทีไรก็เบลอคุณหญิงทิ้งตลอด น่ารำคาญมาก
ป.ล.กูอวยแงซายกับรพินทร์
กูเคยเจอเวบรวมเรื่องเสียวมี fic คุณหญิงดารินกับบรรดาลูกหาบด้วย แต่มันต้องสมัครสมาชิกเสียตัง เสียดายมากกูอยากอ่าน
คุณหญิงดารินกับเหล่าม้อบในป่า? เหี้ยน่ากลัวสัสๆ
ดารินเป็นสาววายเว้ย
ดาริน ท่าทางจะเป็นคนที่กิน แงชายกะผู้กองเ้ป็นอาหารเช้าเย็นซินะ
กูอ่านถึงตอนอาถรรพณ์นิทรานคร พูดตามตรง กูยังทำใจอ่านต่อไม่ได้ว่ะ ตั้งแต่กูรู้สึกว่านัง เอ๊ย คุณรพินทร์แกเริ่มเล่นบทซึนเดเระแทนคุณหญิงดารินใส่แงซายหลายดอกเนี่ย คือ...กูชอบเคะแมนๆอ่ะ จะซึนก็อย่าทำให้กูรู้สิโว้ยครับ
แงซายยกไว้ กูรักของกู จะพูดบทหวานเลี่ยน จะแทะโลมรพินทร์แค่ไหน กูให้ผ่านหมด
ตอนแรกๆกูก็รำคาญคุณหญิงสัดๆ แต่ทนๆอ่านไปเพราะกูรออวยแงซายผู้กอง แต่หลังๆนางก็ทำตัวโอเคขึ้นในระดับจากที่กูแม่งรับไม่ได้จนรับได้ขึ้นบ้าง
เสียใจ ภาคสองแม่งผู้กองกู้โลกไปแล้วว่ะ กูคิดถึงแงซายยย!!! ปล.เพิ่งอ่านถึง26-27
หลังๆคุณหญิงเขาแมนแซงหน้าตาพรานเว้ย อีนี่มาเป็นฝ่ายซึนเดเระแทน แต่เอาตรงๆ แหม่มมาเรียหรือเมยานีแจ่มกว่าคุณหญิงเยอะ
เดี๋ยวๆ แงซายไม่ได้อยู่กับรพินจนจบเรื่องเหรอวะ เหี้ยเอ้ยยยนน แบบนั้นกูจะอ่านต่อยังไงงง
มีใครเคยอ่านเรื่อง brave new world บ้างปะวะ
มีเรื่องของชาติที่แล้วอีกนะมึง จิตรางคทาน่ะ
เวลาอ่านฟิคตามเน็ต ตัวย่อ AU นี่หมายถึงอะไรเหรอ ฟิคอิงนะ
วันนี้เราไปเจอไฮแฟนตาซีออฟไลล่าอะไรซักอย่าง ที่โม่งเคยพูดว่านิยายเด็กไทยได้ตีพิมพ์ในต่างประเทศอ่ะ คือเห็นเล่มจริงแล้วไม่เห็นมีสำนักพิมพ์เลยอ่ะแต่มันเป็นภาษาไทยนะ ดูรูปเล่มไม่น่าซื้อเลยว่ะ คืออาร์ตเวิร์คที่ปกมันดูกากมากในเล่มก็มีแต่รูปถ่ายฝรั่งทั้งนั้นจนกูเริ่มงงว่ามันยังไงกัน มีรูปใครไม่รู้ในเล่มเต็มไปหมดนี่ไม่เป็นไรหรอวะมันไม่ผิดหรอหรือพวกนั้นเป็นพรีเซนเตอร์ เรื่องเกี่ยวกับอะไรก็ไม่รู้ไม่มีเรื่องย่อให้อ่าน
กูไปเจอบอยแอนกะดอมาด้วยนี่ก็ไม่มีเรื่องย่อเหมือนกันแล้วเห็นมีเกิร์ลแอนกะดออีกก็ไม่มีเรื่องย่อ แม่งหนังสือเกี่ยวกะอะไรวะมีแต่คำนิยามเด็กดี ไม่ช่วยให้กูตัดสินใจซื้อได้เลย เล่มไหนมาก่อนมาหลังวะใช่ซีรี่ย์เดียวกันป่ะวะ แต่แอบๆเปิดอ่านกูว่าภาษามันก็พอโอเคนะแต่เนื้อเนื้อเรื่องไม่รู้
>>663 มันคล้ายๆกัน บางคนก็แยกบางคนก็ไม่แยก จะว่าคนละความหมายก็ได้ อานนี่ดู
http://scifi.stackexchange.com/questions/19584/is-there-a-difference-between-a-parallel-universe-and-an-alternate-universe
ให้คนซื้อมาอ่านลองเสี่ยงดวงดูมั้ง จะเหี้ยไม่เหี้ยก็แล้วแต่บุญแต่กรรม
bluenete นี่มันแปลว่อะไรเหรอ แบบ สี + nete อ่ะ
รูปเล่มไม่น่าซื้อเลยว่ะ เรื่องเกี่ยวกับอะไรก็ไม่รู่หนามาก ถ้าไม่สนุกนี่เสียเวลาชีวิตชิบหาย
เพื่อนโม่ง คำว่า อัฐฬส เนี่ยมันอ่านออกเสียงว่าไงวะ
ขอบคุณล่วงหน้า
<div id="fb-root"></div> <script>(function(d, s, id) { var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0]; if (d.getElementById(id)) return; js = d.createElement(s); js.id = id; js.src = "//connect.facebook.net/th_TH/all.js#xfbml=1"; fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs); }(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-post" data-href="https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=805612712837009&id=169681966430090" data-width="466"><div class="fb-xfbml-parse-ignore"><a href="https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=805612712837009&id=169681966430090">โพสต์</a> by <a href="https://www.facebook.com/pages/แหล่งกบดาน/169681966430090">แหล่งกบดาน</a>.</div></div>
เพื่อนโม่งรู้จักไอ้คนไทยที่ว่าไหม กูสงสัยฉิบหายเลย ว่าใคร เก่งขนาดออกหนังสือเมืองนอกได้แต่เสือกดราม่าตามไทยสไตล์ซะงั้น
^
เหี้ย ลิงก์โพสต์ เอาเป็นว่าไปดู แหล่งกบดาน โพสต์วันที่14 พย.แล้วกัน
>>676 กูก็สงสัย 5555
แต่ถ้าตัดนิสัยดารินตรงแรกๆไปได้ หลังๆจะสนุกมากเลยเว้ย ยิ่งอ่านยิ่งเพลิน แต่กว่าจะถึงจุดเพลินคือเล่มซักสิบกว่าขึ้นไปอ่ะ เพราะแรกๆมันจะเล่าปูพื้นเยอะ
ภาคแรกนี่กูอ่านซ้ำหลายรอบมาก แต่ภาคสองกูขอบาย อ่านรอบเดียวพอ แงซายออกมาเป็นวิญญาณ อีฝรั่งห้าคนนั่นน่ารำคาญ รพินทร์เล่นของจนกูนึกว่าจอมขมังเวช บัยสส์
มีใครเป็นแบบกุบ้างวะเวลาใช้ที่คั้นหนังสือต้องใช้ที่คั้นที่เดียวกับหนังสือหรือไม่ก็ต่องมีโทนเดียวกันกับปก
แนะนำร้านหนังสือต่างประเทศมือสองหน่อยสิ
ขอแบบร้านที่จัดหมวดหมู่ให้คุ้ยง่ายๆหน่อยนะ
รพินทร์ จอมขมังเวทย์มั้ยล่ะมึง
เจอแบบคุณศักดิ์ สุริยันไหมล่ะมึง คุณยายอะวาโมใช้เวทสายฟ้าให้ดูต่อหน้า คุณศักดิ์ยังไม่เชื่อเรื่องไสยศาสตร์เลย
ทำไมookbee แม่งโหลดช้ากว่าMeb ว่ะ หรือกูคิดไปเอง? พอดีกูพึ่งมาใช้ookbeeเพราะหนังสือที่อยากอ่านลงที่นั่น แต่พอใช้แล้วแบบคือ รู้สึกว่ามันโหลดหน้าช้าสาดดดด.มีวิธีแก้ไขไรม่ะ แบบอ่านแล้วแม่งไม่ลื่นเลยว่ะเข้. กูใช้ipadmini นะ
กุว่า Meb ใช้ง่ายกว่า Ookbee นะ
คือตอนแรกกุก็ใช้ Meb แหละ แต่หลังๆ Ookbee โปรโมทแรง กุเลยมาลองใช้
หน้าตา Interface ของ Ookbee ดีกว่า Meb แต่ความสะดวกกุให้ Meb มากกว่าว่ะ
เปรียบเทียบเป็นข้อๆที่กุใช้มา
การซื้อหนังสือ
Meb กดอ่าน Sample จบซื้อหนังสือได้เลย
Ookbee แม่งต้องย้อนกลับไปหาหนังสือใน store
การใช้งาน
Meb โหลดโปรแกรมมาอ่านบน PC/ Desktop ได้
Ookbee ใช้ได้แต่ใน tablet / smartphone
interface
กุว่า Ookbee สวยกว่า Meb ดูเห่ยๆไงไม่รู้
หนังสือ
บางเล่ม Meb ไม่มี ใน Ookbee ก็มี บางทีก็สลับกัน
ราคา
กุว่าไม่ต่างกันเลย
กุถามนิดดิ
พวก Ookbee หรือ Meb นี่มันเอาหนังสือมาเก็บไว้ได้ปะ เป็น epub lit หรือ pdf ไรงี้
กุอยากซื้อหนังสือบางเล่มมาเก็บ แต่เกิดเว็บมันปิดไป กุกลัวหนังสือที่ซื้อไว้สลายร่างตาม
Amazon หรือ bookdeposit ถูกกว่ากันวะ
#กุโม่ง 689 คือกุใช้ mebอยู่คือมันอ่านออฟไลน์ได้นะ แต่โหลดมาเก็บนี่คงไม่ได้มั้ง ต้องเปิดผ่านแอ๊ป
ส่วนOokBee แม่งโหลดหน้าติดครึ่งไม่ติดครึ่งอยู่เนี่ยะสาดดดดด หนังสือแค่ไม่กี่หน้าโหลดไม่ขึ้นซักที =__=
กุลบแล้วโหลดใหม่จะโอเคไหมเนี่ย
มีนิยายตลกแนะกูอ่านมั่งมะ กูฝึกเขียนคอมเมดี้อยู่น่ะ แต่เขียนยังไงแม่งก็ตลกฝืดมากๆ พวกมึงมีหลักการเขียนมุกตลกมั้ย ขอคำแนะนำหน่อย
>>694 กูชอบเริ่องนี้ ขำแบบตลกร้าย ประชดประชันเก้ๆhttp://pantip.com/topic/31998489
>>694 ตลกแนวไหนอะมึง แนวตลกกูว่ามันต้องอาศัยอินเนอร์สักหลายส่วน ถ้าเอาส่วนใหญ่ที่กูตลก คือมันต้องสร้างบรรยากาศขึ้นมาก่อนในการส่งมุก(อาจเป็นการกระทำตัวละครหรือสภาพโดยรอบ) แล้วค่อยใส่อิมแพคในรูปแบบความคิด/คำพูดตัวละครเป็นตัวตบมุกอาจสร้างเป็นรูปประโยคแปลกๆ สั้นๆหรือร่ายยาวไร้สาระแบบใส่อินเนอร์ลงไป ไรแบบนี้นะมึง แต่เอาจริงๆแล้วกูรู้สึกนิยายที่ทำกูขำจริงๆยากแล้ว
ตลกแนวๆคนห้าคนมาคุยกันหน้าเครียด แต่จริงๆแล้วเป็นเรื่องไร้สาระ ตลกแบบคุโรมาตี้ผสมกินทามะน่ะ
คือกูยากหาข้อมูลเกี่ยวกับยุคกลาง(กูอยากเขียนเรื่งแฟนตาซีเซตติ้งยุคนี้)แต่กูไม่รู้จะเริ่มหาจากไหน พวกอย่างอัศวิน การปกครอง เศรษฐกิจ การค้า ไรพวกนี้นะมึงกูควรหาไรอ่านหรือหาข้อมูลจากไหนดี
>>699 http://www.medieval-life-and-times.info/medieval-knights/ อ่ะกูให้ น่าจะใช้ได้อยู่
ถ้ากูไม่ได้เข้าใจผิด
>>701 ไม่รู้จะเริ่มหาจากไหนใช่ป่ะ เริ่มจากของวิกิเลยก็ได้นะ
http://en.wikipedia.org/wiki/Middle_Ages
http://en.wikipedia.org/wiki/Middle_Ages_in_popular_culture
ไปอ่านมาแล้ว
เดินเรื่องตอนแรกช้าจริงๆ
กว่าจะออกเดินทางต้องรอถึงเก้าบท
ก็สนุกอยู่พอตัว แต่คำผิดเยอะชิพ
โฆษณาน่าเกลียดไปว่ะ
เว้ออ
กูตามหานิยาย ออนไลน์มีใครพอช่วยกูได้บ้างไหม
พระเอกหลุดไปในโลกประมาณ ro ไปอยู่ร้านตีดาบ ซื้อดาบสนิมกรังมาตี ได้ดาบทื่อๆหนักๆ ทั้งที่จริงดาบแม่งต้องเอาแร่ดีๆ
มาคืนนึงเสือกคื่นกลับมาโลกจริง อีกคืนหลับแม่งก็กลับโลก
ประมาณ 6-8 ปีก่อน
กูได้อ่านไมรอนละ สนุกดีนะ แต่กูไม่ถนัดนวนิยายหนาๆจริงว่ะ ฮือ (ปกติกูอ่านวรรณกรรมที่ไม่เกิน 300 หน้า)
>>718 กูแนะนำของคนเขียนเดียวกัน(แบบไม่ยาวมาก)
พันธนาการสองเผ่าพันธ์
เรื่องราวของเผ่าพันธ์สองเผ่าชามูและอิยาเมื่อชามูไม่สามารถกินอะไรอื่นได้นอกจากอิยา และเมื่ออิยาทนไม่ไหวกับการกดขี่ของชามู เรื่องนี้กูชอบมากกูชอบความสัมพันธ์ระหว่างสองเผ่า ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเอกทั้งสองตัว การพูดคุยระหว่างนั้น เป็นเรื่องที่กูหยิบมาอ่านมากจนยับ(และยัดเยียดให้เพื่อนที่ไม่ยอมอ่านกันซักคน)
สตอรี่เทลเลอร์(นิทานจักรวาล)
เรื่องราวของสงครามความขัดแย้งระหว่างดาว โดยผ่านเรื่องราวของชายผู้หนึ่งที่เคยเป็นคนจากสลัม กลายมาเป็นหนูทดลอง และกลายเป็นทูตพิเศษ ส่วนตัวกูชอบพันธนาการมากกว่าแต่เรื่องนี้ทำกูที่ไม่ค่อยชอบเรื่องแนวอวกาศสนุกได้ อ่านไปสักพักกูแทบอยากบอกว่าพอให้พระเอกหยุดอยู่เท่านี้เถอะ ไม่ต้องไปยุ่งอะไรแล้วมีความสุขลัลล้าไปเถอะ ซึ่งกูรู้ว่ามันไม่ยังไม่จบก็ทรมานกันไป ส่วนตอนสุดท้ายกูแทบกู้ร้องว่า ไซโยยยย บันไซซซ เลยทีเดียว
ปล.กูชอบนางเอกมาก
ที่จริงกูอยากแนะนำผู้เสกทรายอีกแต่เรื่องนี้หนา ส่วนมาโอกูไม่อยากแนะนำคือมันก็ดีนะแต่ออกมา2เล่มแล้วไม่ออกต่อวะกูเศร้าเมื่อไรเขาจะเขียนเรื่องนี้ต่อ(กูค้นเจอภาค3นิดหน่อยเอง เขียนจิๆ)
กูตามงานของพี่เขาจากสตอรี่เทลเลอร์นี่แหละมึง แต่แบบเพิ่งมีบุญหาซื้อได้เร็วๆนี้ ส่วนที่เหลือเดี๋ยวกูจะลองหาอ่ายดูนะเพื่อนโม่ง จุ๊บๆ
ป.ล.ไมรอนมีบทไหนแนะนำไหมเป็นพิเศษไหม คือถ้าหนังสือหนาๆบางทีกูจะอ่านเป็นส่วนๆแล้วค่อยเอามาประกอบกันอีกทีนะ
ไมรอนกูชอบตอนที่แยกจากมอร์แกนแล้วไปอยู่กับพ่อนะ รู้สึกสงบสุขดี
อีมอร์แกนนี่เป็นตัวละครหญิงประเภทที่กูโคตรรำคาญเหอะ
กูชอบตอนไมรอนอยู่กับพ่อนะ เดี๋ยวไว้กูลองไล่หาอ่านเอา จุณบๆ
เสกทรายนี่คืออะไรวะ เสกทรายเข้าท้องหรอ
ไม่มีใครพูดถึงการินเลยเหรอวะ กูเคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว 2-3 เล่ม ปัจจุบันมันเป็นไงมั่ง
maybe มีเล่มไหนแจ่มๆบ้าง
>>728 กูเลิกอ่านไปช่วงภาคสองว่ะ กูว่าเนื้อเรื่องไม่พัฒนาเท่าไหร่ ความก้าวหน้าของตัวละครก็น้อย ปริศนาในตัวการินที่เฉลยออกมาก็ไม่เหนือความคาดหมายของคนอ่าน (ซึ่งกูถือว่าน่าเบื่อและไม่มีกึ๋น) กูว่าเชียรน่าเล่นกว่า มีอะไรให้เขียนถึงได้อีกเยอะ แต่แม่งก็ทำเล่มพิเศษออกมาเล่มเดียวและไม่สนุกว่ะ
การินนี่กูว่าควรจบไปนานแล้ว ล่าสุดกูเจอสปอยล์ภาคสองมั้งว่าลัลทริมาความสามารถเลเวลอัพได้ด้วย.......
การินนอกจาก"บรรยากาศ"ในเรื่องจะจำเจแล้ว อะไรหลายๆแม่งก็ไม่น่าดึงดูดให้อ่านต่อจริงๆว่ะ
เออกูนึกถึงพวกนิยายผีๆที่เดี๋ยวนี้เขียนวางขายกันดาษดื่นเลยสัส หาดีไม่ค่อยได้ บางอย่างแม่ง....ไร้เซ้นส์ชิบหาย กูอ่านแล้วโคตรไม่อิน กำโทษ
การินพอจบภาคแรก ภาคสองเล่มแรกกูตึ้บเลยว่ะ ปะติปะต่อฉากไม่ค่อยออก หลังๆดูขายแฟนเซอร์วิสเยอะขึ้นจนเล่มที่กูมีอยู่กูต้องขายทิ้งอ่ะ เปลืองตังฉิบ
การินนี่กูอ่านการ์ตูนว่ะ นิยายอ่านไม่กี่เล่ม แต่การ์ตูนก็ว่าไม่โอเคขึ้นทุกวันโดยเฉพาะถมดำตรงหัวการินที่เว้นขาวๆแบบสะท้อนแสงแต่แม่งเว้นเยอะจนกูนึกว่ารังแค สัส สัดส่วนก็ป่วยมาก หุ่นเก้งก้างโคตร เสื้อการินโคตรรัดจนกูเลิกอ่านไปนานละ
>>740 การินการ์ตูนกับการินนิยายทำเอากูปวดตับมาก เพราะเนื้อเรื่องมันต่อเนื่องกัน แต่เสือกไม่บอกว่าต้องอ่านตอนไหนก่อนตอนไหน ถ้าอ่านแต่นิยายหรืออ่านแต่การ์ตูนมึงจะงงเลยว่าไอ้เหี้ยนี่ใคร หรือมันมางี้ได้ยังไง
ว่าแต่การินเนี่ย กูชอบพ่อมันนะ ถ้าวายกับลุงมันได้กูจะชื่นชมโสมนัส
>>741 กูว่ามันแย่ตรงนี้จริงๆนะคือแม่งบางทีเอาเรื่องบางส่วนจาก การ์ตูนเวอร์ชั่น1 การ์ตูนเวอร์ชั่น2 นิยาย แล้วเรื่องบางส่วนก็ต่อเรื่องบางส่วนก็ให้ความรู้สึกไม่ต่อเนื่อง(เช่นอารมณ์ตัวละครในหลายๆด้าน)มันต่างจากพวกมังงะญี่ปุ่นบางเรื่องนะที่มีนิยายกับการ์ตูนไว้ขายพร้อมๆกันคือมันจะแบ่งส่วนไว้ชัดเจน อยากละเอียดขึ้นไปอ่านส่วนอื่น แต่จะไม่ตามก็ได้แต่การินไม่ใช้วะคือเรื่องมันโยง+ความลับที่สำคัญบางอย่างมันเฉลยตรงนู้นทีตรงนี้ที แล้วตัวละครแม่งจูนิเบียวเกิน กับเรื่องบางส่วนที่ไม่สมเหตุสมผลเลยวะ
กูชอบบริษัทพิทักษ์คุณหนูมากกว่าว่ะ การินมันควรจบ แต่เพราะมันทำเงินไง เลยมีออกมาเรื่อยๆ
มีโม่งไหนส่งนิยายประกวด Enter มั่งวะ เห็นเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่ากองบก.โทรแจ้งคนที่ผ่านเข้ารอบ 20 คนหมดแล้ว แบบนี้แสดงว่ากูตกรอบแน่ๆ ใช่ป่ะ ขอชอกช้ำแป๊บนะ...
กูรู้สึกว่าเอนเตอร์กับแจ่มใสงานประกวดนี่งั้นๆชิบหายเลย เช่นท่านประธานบริษัทผู้เป็นอมตะเนี่ย อ่านไม่ค่อยจะรู้เรื่อง สรุปได้รางๆว่าพระเอกนายเอกตัวละครอื่นๆมันมาตีปีกผับๆใส่กันเท่านั้นเอง
กูอ่านรู้เรื่องนะ เรื่องมันน่าสนใจดีเหมือนเอาเรื่องพระเจ้ามาดัดแปลง แต่เขียนไม่ค่อยรู้เรื่องและเน้นวายไปหน่อย แต่ไม่ถึงขั้น 7 brother ที่จริงกูอ่านไอ้เรื่องนั้นก็สนุกนะ อ่านเอาสนุกล้วนๆเลย
มีใครอ่าน The Relation ของ Vermouth มั่ง
เยสกุรอดเกือบซื้อ ท่านประธานฯมาแระ เพื่อนกุเชียร์ชิบหาย ดีทีกูมีภูมิ เพราะเคยพลาดซื้อ พวกงานประกวดมาแล้วไม่อ่านต่ออีกเลยคือแย่อะ
ของแจ่มใสนี่แหละ เซ็งสัส
>>749 กูว่าคนเขียนแค่อยากเอาเทพหล่อๆสวยๆมาเขียนให้เป็นเลิฟสตอรี่มากกว่าว่ะ แต่บังเอิญวายมากไม่ได้เพราะงานส่งสนพ.เลยคาราคาซังค้างครึ่งเหมือนคนขี้ไม่สุดอยู่แบบนั้นล่ะ จะดราม่าก็ไม่ดราม่า จะเลิฟก็ไม่เลิฟ จะปรัชญาก็ไม่ใช่ปรัชญา ไม่ไปซักทางเลยงงว่ามึงต้องการอะไรในงานเขียน
กุอยากรุ้วัทำไมเวลสแต่งกวีต้องใช้คำว่านิพนวะ
โคตรเงียบเลยว่ะ... ใครก็ได้เปิดประเด็นหน่อย
กูเปิดให้ มีใครอ่านนิยายที่ติดประกวดเอ็นเทอร์มั้ง
โอเค เปิดประเด็น
พวกมึงอ่านนิยายแล้วจิ้นหน้าพระเอกนางเอกกันยังไง ตามรสนิยมตัวเองหรือตามหน้าดารา
>>756 เนื่องจากกูติดการ์ตูน กูจะจิ้นแบบการ์ตูน(แบ่งเป็นแบบค่อนข้างเรียลหรือโมเอะแล้วแต่โทนเรื่อง) แต่จริงๆกูก็เห็นไม่ค่อยชัดเท่าไรหรอก(นี้เป็นเหตุผลที่กูจิ้นแบบคนจริงไม่ได้รายละเอียดที่จิ้นมันเยอะไป)อารมณ์แบบกูหลุดไปอยู่ตรงนั้นแล้วตรงนั้นจะมีแต่ตัวหนังสือให้กูเก็บรวบรวมข้อมูลอะนะ
กูจิ้นตามหน้าดาราว่ะ แต่ส่วนใหญ่ดาราต่างประเทศนะ ดาราไทยไม่ค่อยรู้จักใคร
เชี่ย พิมพ์ไม่ทันไรก็โพสต์แล้ว
สมัยกูเด็กๆอ่านแล้วเอาหน้าตัวการ์ตูนมาแปะพระเอกแทนว่ะ ถ้าอ่านที่บรรยายแล้วจิ้นไม่ออก
อย่างซาโตชิงี้ ไทจิงี้
วันนี้กุไปเจอเรื่องข้างหลังภาพของศรีบูรพามา ดีใจชิปหายเล่ม10 บาทเอง แต่เล่มแม่งบางนิดเดียวนึกว่าจะหนา
เมื่อวานไปดูหนังเห็นโปสเตอร์ ฟิฟตี้เฉดออฟเกร์ย เพื่อนกุหันมากรี๊ด บอกให้ลองอ่าน ...กุมาดูในโม่ง ไม่กล้าอ่านเลยกลัวเอาหนังสือไปฟาดหน้าเพื่อน
มีแววว่าจะลากกุไปดูอีก ;=;
>>765 http://my.dek-d.com/cidius/writer/view.php?id=591537
กูแปะเป็นลิ้งค์ให้
เพื่อนโม่งแนะนำวรรณกรรมรักดีๆให้กูหน่อยดิ อยากได้แบบพวก สงครามชีวิต หรือปีกหัก ของยิบราน งานไทยงานนอกก็ได้
ปล กุไม่เอาเชดออฟเกกับทไวไลนะ
>>773 กูอ่านฟรีในเว็บนี้ เพราะกูหาภาษาไทยไม่ได้
http://arlindo-correia.com/lolita.html
ที่กูบอกว่าภาษาสวย เพราะนาโบคอฟแม่งลงท้ายคำคล้องจองหรือออกเสียงใกล้เคียงกันแทบทั้งนั้น บรรยายความรักความลุ่มหลงของฮัมเบิร์ตที่มีต่อโลลิต้า ความเบื่อหน่ายที่มีต่อภรรยา ตอนกอดจูบกับเมียตัวเองก็มองรูปลูกเลี้ยงไปด้วย มันทั้งเอโร่ยกับน่าขยะแขยงในเวลาเดียวกัน แปลไทยกูไม่รู้ว่าเป็นยังไงนะ แต่กูว่าเป็นนิยายที่ใช้คำได้ดีมากเลย
อยากลองอ่านวรรณกรรมรัสเซีย มีอะไรแนะนำมั้ย ไม่ค่อยรู้จักงานเขียนของประเทศนี้เลย
พวกตอลสตอยกับตอสโตเยฟสกี้ไง
พูดถึงวรรณกรรมรัสเซียแล้วนึกออกแต่อะไรที่มันหมองหม่น ซึมเซาเป็นสีเทาๆ หนาวๆ มีหิมะปกคลุม มีอะไรที่มันไม่ใช่ทำนองนี้มั่งไหมวะ
ขอบใจมากเพื่อนโม่งทั้งหลาย ตอนนี้กูกำลังอ่านข้างหลังภาพอยู่อ่านได้ครึ่งเล่มละประทับใจเหี้ยๆ ศรีบรูพาคงตริดตราตรึงใจกูไปอีกนาน
ข้างหลังภาพนี่หนังสืออ่านนอกเวลาสมัยกูเรียนหนังสือเลยนะ อ่านแล้วคิดออกแต่ไก่แก่หลอกไก่หนุ่ม.... ไม่มีความซาบซึ้งโรแมนติกใดๆ...
พวกมึงเคยอ่านปีกหักของยิบรานปะ กุว่านางเอกของเรื่องนี้กับข้างหลังภาพแม่งคล้ายกัน แบบที่เซลมานั้นรักนิบรานมากจนไม่อยากไปช่วงชิงวัยหนุ่มของยิบราน กับที่คุณหญิงรักนพพรมากจนไม่สามารถที่จะตอบความรักของเขาได้
นิยายรักกูชอบทวิภพกับธุวตาราว่ะ กลมกล่อม กำลังดี พระเอกนางเอกไม่งี่เง่าเอาแต่ซึน ไม่หวานมากไปอย่างดั่งดวงหฤทัยหรือฟ้าจรดทราย
คำผกามีปัญหาด้านความคิดสุดโต่งเกิน โดยเฉพาะเรื่องFeministนี่ระดับRadial แต่ยังไม่ถึงขั้นExtreme งานมันเลยมองความด้านเดียวแถมดันชอบมองเชิงเดี่ยว พูดตรงๆเลยว่าขาดมิติ มันเชื่อกลายๆว่าทุกอย่างในโลกเก่าถูกสร้างมาด้วยคติชายเป็นใหญ่=คติกดขี่ทุกอย่าง ในแง่นี้พวกLiberalจะเป็นกันเยอะ คือชอบมองอะไรด้านเดียวหรือเชิงเดี่ยวว่าสภาวะกดขี่ในโลกเก่าเป็นสาเหตุแห่งความเสื่อมทั้งปวง งานมันเลยออกมาแบบนี้
การตีความว่า เงี่ยน->ผัวตอบสนองไม่ได้->หาผัวใหม่ แบบที่แกเขียนก็ไม่ถือว่าผิดนัก แต่มันเป็นการมองทุกอย่างด้วยแรงขับทางเพศมากเกินไป อันนี้รับอิทธิพลมาจากฟูโกต์เต็มๆ เพราะฟูโกต์ก็เคยถูกวิจารณ์ว่าเน้นเรื่องเพศเป็นแรงขับมากจนมนุษย์ไม่มีแรงขับอื่นใดนอกจากแรงขับเรื่องเพศ แถมอันนี้ฟูโกต์ตอบได้ไม่เต็มปากด้วย พูดง่ายๆคือมันเองก็แก้ข้อวิจารณ์นี้ไม่ได้แต่ก็ยอมรับกลายๆว่ามนุษย์มีแรงขับอื่น คำผกาที่ใช้ฟูโกต์มาอธิบายเรื่องเพศสภาวะของสาวแก่ขี้เงี่ยนจึงมีจุดอ่อนเดียวกัน
ปล. กูชอบฟูโกต์กับPost-modernนะ แต่พวกนี้ส่วนใหญ่มีนิสัยเหมารวม โดยเฉพาะมองทกอย่างในโลกเก่าว่าแย่ไปหมด ถ้านับตามคำวิจารณ์สายเยอรมัน พวกPost-modernที่มีต้นกำเนิดจากภาษาฝรั่งเศสเป็นพวกที่ดีแต่วิจารณ์โดยไม่อาจพัฒนาหรือสรรสร้างสิ่งใหม่ๆได้
ทำไมกูรู้สึกว่าเข้าใจเรื่องความรักของนพพรกับคุณหญิงต่างจากที่คนอื่นเข้าใจวะคือกุเข้าใจว่ามันเป็นความรักที่ไม่ต้องการช่วงชิงวันเวลาชีวิตของนพพรที่ยังหนุ่มอยู่ซึ่งต่่างจากตัวเองที่แก่แล้วไม่ต้องการให้นพพรมายึดติดกับตัวเอง
นี่ขนาดยังไม่ได้คิดเรื่องสังคมยุคนั้นนะเนี่ย
กูไม่ค่อยเข้าใจเรื่องฟูโกต์ฟูไม่โกต์นะ แต่กูว่าแค่คุณหญิงแม่งรำพันถึงน้ำรักเจ้าคุณให้นพพรฟังกูก็สะดุ้งละ นี่มันสมัยไหนแล้ว ยังไม่ใช่เรื่องที่จะเล่าเรื่องน้ำรักผัวให้คนอื่นฟังเลยมั้ยวะ
ความเข้าใจทางภาษาคลาดเคลื่อนมั้ง อย่างคำว่าเงี่ยน ร.5บัญญัตว่า"ความปราถณา" ไม่จำเป็นต้องทางเพศ แต่สมัยนี้เข้าใจว่าเงี่ยนคืออยากเย็ด โสเภณีแปลว่าหญิงงาม สมัยนี้แปลว่าหญิงขายตัว น้ำรักสมัยก่อนคงความหมายเดียวกับน้ำใจ น้ำพักน้ำแรงแบบนี้มากกว่า ไม่ได้มีความหมายหยาบแบบที่สมัยนี้เข้าใจ
มีที่ไหนรับสั่งหนังสือจาก amazon แบบราคาสมเหตุสมผลบ้าง
พอดีคิโนะสั่งไม่ได้ แล้วกุก็ไม่มีบัตรเครดิตอ่ะ
หรืออเมซอนมันมีวิธีชำระเงินแบบอื่นไหมวะ
กูรับ แต่กูกลัวโม่งแตก
อเมซอนรับแค่บัตรเดบิตหรือเครดิตว่ะ
ใช้be1st ของธนาคารกรุงเทพก็ได้
หรือบัตรk-shopping cardของกสิกรก็ได้
>>818 ถ้าแค่นี้มึงยังบ่น ชาตินี้มึงอย่าไปอ่านงานClassicของต่างประเทศเลย แม่งมีอุปมาอุปมัยเหี้ยกว่านี้เยอะ แล้ววรรณกรรมไม่จำเป็นต้องพูดตรงๆเสมอ การเล่นคำและภาษาอันงดงามคือความงามของวรรณกรรมอย่างหนึ่ง อย่างบทละครของเช็คสเปียร์ก็มีความงามทางวรรณศิลป์สูงมากในโลกภาษาอังกฤษ และเข้าใจยากพอๆกัน ดังนั้นแค่นี้มันเด็กๆมากวะ
กุเบื่อพวกชอบพูดตัดเพ้ออย่างนี้จริงๆวรรณกรรมแม่งไม่ได้สูงส่งเหี้ยไรหรอกแต่มึงแค่ไม่มองความหมายแฝงแค่นั้นเอง
ถ้ากูบอกเด็กว่า ถ้าท่องบวกลบคูณหารไม่คล่อง ก็เรียนฟิสิกไม่ได้หรอก เพราะมันล้ำกว่านี้เยอะ แค่นี้อย่าบ่น แล้วเด็กคนนั้นก็เน่าหนอนตายเพราะน้อยใจ ไม่พยายามเรียนสูงกว่านั้น คงเป็นความมผิดกูสินะ น่าเศร้าจัง เราคงต้องเสียโม่งอันเป็นอนาคตของชาติไปอีกคนแล้ว
#หยิบOld man and the seaมาชักว่าว
ปล.โดนแค่นี้แล้วงอน วันหลังกูต้องเบญจางคประดิษฐ์ถวายคำแนะนำมึงรึปล่าว แต่ถ้าหม่อมฉันรจนาอรรถกถาให้ท่านสดับรับฟัง ท่านจักปฏิเวธรึ
>>824 แล้วมึงไม่อยากรู้เพิ่ม หรืออยากแสวงหาบ้างเหรอวะ? แทนที่จะเจียมตัวมึงก็ถามก็คุยไปสิวะ แล้วที่คุยๆ จะทำให้มึงได้คิดอะไรเพิ่ม
กูว่าความโง่ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ยิ่งโง่ในโม่งมีอะไรให้น่าอายตรงไหน มาบอกเจียมตัว ไร้รสนิยม อ่านไงก็ออกมาเป็น โดนด่าอ่ะ งอนละไม่คุยก็ได้
พิมพ์มาก็คิดกูก็เสือกเรื่องมึงชิบหาย555+ มึงจะขดตัว ไม่รับฟังก็เรื่องมึงแท้ๆ
มีใครเคยอ่านดอกไม้ในถังขยะบ้างปะของรง วงสวรรค์อะ กุเพิ่งเคยอ่านงานเขาแล้วกูรู้สึกว่าเขาเขียนแบบงงๆนิดหน่อยยังไงไม่รุ้วะแต่อ่านจบก็ชอบนะเมื่อวานกุเพิ่งไปซื้อหลงกิ่นกัญชาของเขามาอ่านต่อ
พวกมึงใจเย็น อย่าแตกแยกกันเพราะวรรณกรรม กูขอร้อง
>>818 มึงเคยอ่านใช่ไหม ถ้ากูจำไม่ผิด ประโยคนี้ก็มีอยู่ ท่านเจ้าคุณเป็นพ่อม่ายเมียตาย เลยให้คุณหญิงแต่งงานด้วยเหตุหลายๆอย่าง ซึ่งนำมาสู่ความฉิบหายวายป่วงในเรื่อง มึงเป็นนักอ่านที่ดี ขอเป็นกำลังใจ
>>820 และยิ่งถ้ามึงเป็นคนเดียวกับ>>826 กูขอบอกว่าการอ่านไม่ช่วยพัฒนาความเป็นมนุษย์ของมึงเลย
โอเคๆ อย่างแรกกูไม่ได้งอน และกูไม่รู้เรื่องทฤษฎีใดๆในวรรณกรรมทั้งสิ้น กูอ่านข้างหลังภาพแล้วมันก็คิดได้แค่ว่าผัวคุณหญิงไม่ทำการบ้านเพราะแก่แล้ว คุณหญิงไปเจอเด็กหนุ่มอายุน้อยกว่าเลยเกิดความรักและอยากได้อยากครอบครอง แต่ต้องหักห้ามใจ กูว่าตรงนี้มันเป็นความปรารถนาที่ส่อไปทางเพศแล้ว ชีเองก็ให้ท่าเด็กมันเหมือนกันว่ะ ไม่ทอดสะพานไปหามันจะข้ามมาได้มั้ย โอเคว่าถ้าชีแอบรักของชีไปเงียบๆ ไม่ไปวอแวอีพระเอกมากนัก พระเอกมันก็คงคิดเป็นญาติ เป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือ แถมตัดพ้อนพพรที่จะแต่งงานใหม่อีก ไม่ใช่รักบริสุทธิ์อะไรนักหรอก
ส่วนน้ำรักกูก็คิดตรงตัวอีกเหมือนกัน ผัวคุณหญิงแก่เหลาเย่ขนาดนั้นจะปรนเปรอเมียสาวได้ยังไง ผู้หญิงเขาอัดอั้นมานานก็ต้องหาทางออกบ้าง ถ้าคุณหญิงเขาเป็นแค่สาวชาวบ้านธรรมดาคงหนีไปกับนพพรแล้วล่ะ แต่ชีมียศศักดิ์ มีตำแหน่ง มีศีลธรรมค้ำคออยู่เลยทำไม่ได้...ซึ่งกูคิดว่าขนาดเจ๊มีศีลธรรม เจ๊ยังไปจูบกับอีนพพรเลยนะเนี่ย
กูคิดแค่นี้ล่ะ มึงจะว่ากูคิดตื้นๆ ไม่คิดสองชั้นมองทะลุทะลวงเข้าไปในภาษาก็เชิญเถิด แล้วถ้ามึงจะกรุณา ก็อธิบายสิ่งที่มึงคิดออกมาด้วย จะตัวทฤษฎีบทอะไรก็ว่ามาเหอะ กระแนะกระแหนไปให้มันได้อะไรวะ จะแลกเปลี่ยนความรู้ความคิดเห็นแต่เสือกกระแนะกระแหนคนที่เขาไม่เข้าใจแบบมึงนี่... กูจะละไว้ในฐานที่เข้าใจก็แล้วกัน
อย่าทะเลาะกันเลย.. นานาจิตตังว่ะ คนอ่านก็คนละคนคิดต่างกันก็ไม่แปลก
มีใครในนี้แนะนำแฟนตาซีคนไทยแต่งสนุกๆให้กูได้บ้าง คือกูอ่านแนวนี้มาค่อนข้างเยอะแล้ว
ถ้าแนะนำขอเป็นเรื่องที่เพิ่งออกใหม่ๆ สักเรื่องสองเรื่องทีว่ะ ชอบใจล่วงหน้า
เนื่องจากกูไม่ได้อ่านเรื่องนี้กูเลยพูดไรมากไม่ได้ คำว่าน้ำรักอาจจะแค่ทำให้มันภาษาสวยขึ้น หรืออาจเป็นคำที่สมัยนั้นพูดกันปกติ หรืออาจแค่สำนวนคนเขียน หรือไม่ก็จงใจให้มีความหมายแฝงจริงๆ
แต่พูดตามตรงที่มึงพูดใน>>821 กูรู้สึกเหมือนมึงแม่งประชดไรสักอย่างแล้วรู้สึกเหมือนกับ กูไม่ได้เรียนมาด้านนี้ กูเลยไม่ยอมศึกษาหรือทำความเข้าใจอะไร(ถ้ามึงไม่ได้สื่อความงี้ กูขอโทษด้วยแต่ตอนอ่านหนแรกกูเข้าใจงี้จริงๆ ซึ่งกูก็รู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดแนวนี้วะ)
>>831 กูแนะนำเรื่องของลวิตร์ แต่มึงคงอ่านแล้วละ ไปดูโม่งมูมากูก็อยากหาอ่านแนวแฟนตาซี สตีมพังค์ จังมีเรื่องไหนบ้างมั้ยวะ
>>833 กูประชดน่ะ กูรำคาญพวกที่กระแนะกระแหนว่ากูไม่หัดคิดบ้างเรื่องความหมายแฝง แต่ไม่อธิบายเหตุผลหรือเอาอะไรมาสนับสนุนให้กูได้เข้าใจบ้าง จะเอาวัฒนธรรมหรือขนบในสมัยนั้นก็ได้ สมมติว่าเขาพูดคำว่าน้ำรักเป็นปกติอยู่แล้ว ถ้ายกตัวอย่างแบบ >> 801 กูชอบนะมึง กูก็พยายามเรียนรู้อยู่ แต่ก็อย่างที่เห็นนั่นล่ะ เอาแต่ด่าแล้วก็ยกวรรณกรรมต่างชาติมาให้ตัวเองดูมีรสนิยมดี สูงส่ง กูเลยรำคาญน่ะ จะดีเบทหรือจะบอกว่าตัวเองอ่านงานยากๆมาแล้วก็ไม่รู้ซิ
>>830 กูก็โง่ประวัติศาสตร์สมัยนั้น งั้นเอาแค่ในหนังสือละกันนะ บริบททางสังคมให้คนรู้ว่าไป
คือสเต็บในเรื่องมันคือ เจอกัน ใช้เวลา เอ็นดู ป่วนใจ เดเระแตก แล้วก็อกหักใจสลาย
คุณหญิงกับนพพรเนี่ย ก็เด็กกับผู้ใหญ่แหละ แต่ความเป็นผู้ใหญ่นี่แหละที่กลับมาทำร้ายตัวเอง
ต้องวางตัวสูง ตามจารีต ขณะที่นักศึกษาหนุ่มมีแค่มารยาทที่ต้องรักษา
ตอนโดนจูบเนี่ยแหละที่แม่งที่สุด นพพรเป็นคนรุกนะฉากนี้ ถ้าคุณหญิงเงี่ยนจริง ให้ท่า ทอดสะพาน ฉากต่อไปนพพรไม่ต้องไปแดกเบียร์เพ้อคนเดียวหรอก คุณหญิงสั่งสอนแมร่งอีกว่ามึงมาเรียนทีนี่ ไม่ใช่มารักกู เพราะในใจรู้ว่าสถานะของทั้งคู่ทำให้ความรักเป็นไปไม่ได้ นพพรหงอยแดกไป
ในมุมมองของกู นพพรรักคุณหญิงจริง เพราะรักเนี่ยแหละ เลยเชื่อฟัง ท้ายเล่มมันมีเรื่องสั้นเป็นจดหมายพร่ำเพ้ออีกสองฉบับ นพพรแมร่งหนักมาก คุณหญิงก็อบรมสอนสั่ง บอกให้มันลืมทุกอย่าง ทั้งตอนที่ไปมิตาเกะ ตอนจากกันบนเรือ
แล้วตอนจบเป็นไงล่ะ
ความรักทำได้มากกว่าทำให้คนตาบอด มันฆ่าได้ทุกคนที่ไม่จริงใจกะมัน
เออ ตามโม่งข้างบนว่าไว้ คำว่าน้ำรักในเรื่องนี้ความหมายประมาณเดียวกับน้ำใจ
ข้างบนกูขอโทษ กูเพิ่งไล่ตามอ่านมาจนจบถึงตรงนี้ กูเอาเอ็มม่ามาขัดคุณหญิงกีรติของพวกมึงเปล่าวะ ขอโทษทีนะ กูกำลังตื่นเต้นน่ะ
>>844 นั้นมันเพื่อนบ้านนิมึง คนน้องนี้ต้องคนชอบเหยี่ยว สาวๆเรื่องนี้+คู่รัก น่ารักมาก ถึงแม้ช่วงล่าสุดตอนนี้กูจะหวั่นไหวกับความโชโจไอปิ๊งๆ ทั่งๆที่สองสาวมีลูกมีผัวแล้วก็ตาม (แต่แบบ จับมือ นั่งประสานตา คิดถึงอีกฝ่าย ไม่ไหวแล้วติ่งยูริในใจกูมันสั่นไปหมด กูพยายามท่องอยู่นะว่าเรื่องนี้ nl nl nl แต่แบบจะไม่ไหวแล้ววะ)
ปล.รู้สึกออกมาไกลจากโม่งหนังสือ ไปต่อกันที่มู้มังงะดีมั้ยมึง
ไอสัสนี้ห้องหนังสือนะไม่ใชการ์ตูน
ปล เจ้าสาวทางสายไหมอยากให้สมิธไปเจอกับแม่หม้ายอีกวะ
เจ้าสาวทางสายไหมนี่ ทำเอากูไปหาอ่านพวกปวศ.เส้นทางสายไหมเลยมึง
เดี๋ยวววว ก่อนไปเล่าเรื่องย่อเอ็มม่าให้กูก่อน
>>853 เอ็มม่าเป็นเมดสาวแว่นสุภาพเรียบร้อยพูดน้อยทำงานในบ้านคุณยายท่านหนึ่ง ได้พบรักกับพระเอกที่เป็นคุณชาย มีเรื่องของชนชั้นวรรณะเข้ามาเกี่ยวข้อง รักน้ำเน่ากลางยุควิคตอเรียนระหว่างเมดกับคุณชาย งานภาพสะอาด องค์ประกอบดี ความรู้แน่น มีเล่มต่อเป็นภาคพิเศษเกี่ยวกับตัวละครในเรื่อง กูชอบเรื่องคู่หมั้นพระเอกที่สุดแล้ว....ผู้ชายคนใหม่แซ่บมาก เมดที่เคยทำงานกับเอ็มม่า แล้วก็เรื่องคุณยายตอนสาวๆไปดูงาน exhibition ที่ลอนดอน คุณยายกับสามีน่ารักมากกกก ตอนสาวๆเป็นสาวซึนนิดหน่อย แต่อยู่ในระดับเล็กน้อยพอกุบกิบ
เอมม่า เนื้อเรื่องธรรมแต่ ยอมรับเลยเซ็ตติ้งเจ๋งมาก น่าเก็บมาก
>>855 พูดตามตรงคู่อื่นน่ารักนะ แต่ของเอมม่านี้เฉยมาก แต่เรื่องนี้มีดีที่ฉาก บรรยากาศเรื่อง เซตติ้งซื้อมาอ่านเอาพวกนี้กูว่าคุ้ม(ช่วงทำงานเมดนี้กูชอบมาก)มันมีอีกเรื่องของเขาที่เขียนยุคนี้อีกแต่ไม่มีรัก เกี่ยวกับคุณนายกับสาวใช้เลย
เออ มึงมีนิยายยูริดีๆมั้ยวะ หรือไม่ต้องถึงขั้นนั้นแต่ก็ชวนให้ใจตุ้มๆต่อมๆเพราะมิตรภาพสาวๆ
เจ้าสาวแห่งเส้นทางสาวหมอยกี่เล่มจบอะ
ปะย้ายที่คุย กูเกรงใจโม่งหนังสือ
>>>/animanga/1204/
กูเปิดละกัน เมื่อไรเขาจะเปิดตัวเจ้าสาวคุณพี่วะ หรือคุณพี่เขาจะปล่อยโสด ; - ;
เออแล้วเรื่องเจ้าสาวแห่งทางสายไหมนี้สองเดือนตอนใช้ปะวะ (กูเศร้าใจ แต่ก็คุ้มกับภาพวะ)
เชี่ยกูเม้นผิดที่ กูอาย
มีใครเคยอ่านงานของมากี เดอ ซ้าดป่ะ
กูไม่รู้จะหาอ่านจากไหน โหดมากไหม
มีใครเคยอ่านงานของดอกไม้สดบ้างปะ กูคยได้ยินมาว่าอ่านยากแล้วกูไปซื้อหนังสือของเขามาในร้านมือสอง เรื่องผู้ดีอยากรู้ว่าแม่งอ่านยากมากป่าว
แนะนำมหาลัยเหมืองแร่อีกเรื่องได้ป่ะ อ่านอยู่ กลิ่นไอลูกผู้ชายคละคลุ้งมากๆ กูซาบซึ้ง
กูเพิ่งอ่านที่คุยกันข้างบนเห็นพูดถึงมาเฟียที่รักอะไรนั่นในทางเหี้ยๆกูเลยลองเซิร์จอากู๋ดู เห้ยมันมีมังงะด้วยหรอวะ ชื่อก็เหมือนกันเป๊ะ แล้วแม่งดังจนทำเป็นละครได้เลยหรอวะ กูจำได้ว่าตอนเด็กกูเคยดูละครเรื่องนี้ กูนึกว่ามันละครแฟนตาซี ความสมจริงอย่างเหี้ย ตอนเด็กก็ไม่ได้คิดอะไรมากแต่พอโตขึ้นนี่แทบย้อนถามกลับไปเลยว่ากูทนดูไปได้ไงวะ
ลืมบอกไปอีกอย่างว่ามันเอาตัวเองเป็นนางเอกนิยายด้วย เพราะนางเอกชื่อผักบุ้ง คนแต่งก็ชื่อผักบุ้งนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟ เมพมั้ยล่ะ
จริงๆ เรื่องชื่อคนแต่งไปเหมือนตัวเอกในเรื่องนี่กูไม่อยากด่าแรงนะ เพราะซีรี่ส์เคียวโกะคุโดสุดที่เลิฟของกู คนแต่งก็ใช้นามปากกาว่าเคียวโกะคุ แถมแต่งตัวเหมือนกันอีกตะหาก...
>>884 ยังไงดี กูไม่เคยอ่านเรื่องที่มึงว่านะ แต่อีเรื่องนี้ นางเอกชื่อผักบุ้ง พ่อนางติดหนี้เลยต้องหนีเพราะพวกมาเฟียมาทวงหนี้ หนีไปหนีมา เจอพระเอกคนแรกชื่อมินท์ หล่อ รวย และเอากัน ต่อมาโดนพวกมาเฟียจับไป นางเอกได้กับเจ้าพ่อแก๊งค์มาเฟียหล่อ รวย แบดบอย เร้าใจ มีฉากยิงๆกันเป็นพิธีนิดหน่อย จบลงแบบมีความสุข self insert มั้ยล่ะมึง
คุยไรกันครับเนี่ย ไม่สูงส่งแถมยังต่ำสถุน
อิอิออิ
กูว่าคนเขียน นู๋ผักบุ้ง (กูจำได้ว่าเขาเขียนงี้จริงๆนะมึง) อะไรนี่เขาไม่จั๊กกะเดียมหรอก งานหนังสือเมื่อสักสิบปีก่อนได้มั้ง ที่อีมาเฟียที่รักฉบับนู๋ผักบุ้งนี่ขายในงาน คนเขียนชียังใส่มงกุฎเพชรแบบของหลอกเด็กมานั่งแจกลายเซ็นอยู่เลย กูโคตรจำติดตา
ตอนนี้ก็มีชุด เสือ สิงห์ กระทิง แรด หงส์ ไง ที่ผักบุ้งเขียนกะเขาด้วย จะทำเป็นละครด้วยนะมึง
ขอถามเพื่อนโม่งหน่อย พวกมึงคิดยังไงกับนิยายไทยที่มีสำนวนการเขียนแบบนิยายแปล
ขึ้นอยู่กับเนื้อหามากกว่าว่ะ กูว่าเด็กที่่เสพแฟนตาซีส่วนมากสมัยนี้ก็เสพนิยายนอกเป็นหลักมากกว่า (ในไทยมันหาดีๆ อ่านยาก กูเข้าใจ) สำนวนจะติดนมเนยมามั่งก็ไม่แปลก แต่ถ้าถึงขนาดกลับประโยคแบบ "อย่างพรั่นพรึง เธอจ้องหน้าเขา" อะไรหยั่งงี้ กูก็ไม่ไหวว่ะ
>>895 เรื่อง the high fantasy of lyra ไงแม่ง นิยายไทยที่ไอ้คนเขียนไปพิมพ์มือที่เมืองนอก ประโยคกลับกันเยอะสุดยอด แต่ถ้าพวกโม่งมีเวลาอ่าน มันสนุกจริงว่ะ อันนี้กูขอยอมรับว่าสมกับที่ไปพิมพ์เมืองนอก แต่ว่าภาษาเหมือนให้เด็กม. ต้นแปลเป็นไทย ภาษา ป. หกมากๆ
พวกมึงคิดยังไงกัน ดร. ป๊อบวะ มันจะออกหนังสือเล่มใหม่อีกแล้ว คนแห่เก็บเงินกันเต็มประเทศ
แปะไว้เป็นกรณีศึกษา กระทู้ต้นเรื่อง http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2012/06/W12192285/W12192285.html
เค้าจะฟ้องๆๆ http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2012/07/K12349310/K12349310.html
>>898 จำชื่อไม่ได้ว่ะ กูอ่านหลายปีแล้ว แต่มึงอ่านจะรู้สึกแหม่งๆแบบ ฝรั่งมันจะทำแบบนี้กันเร้อออออ ไอ้เรื่องนึงที่กูเจอนี่ พระเอกเป็นชีค นางเอกเป็นผู้หญิงเอเชียธรรมดาๆ แนวเรื่องคล้ายฟ้าจรดทราย แต่ที่กูเงิบคือพระเอกนางเอกจัดงานแต่งงานสามแบบเลย แบบคริสต์หนึ่งเพราะนางเอกนับถือคริสต์ แบบอิสลามอีกหนึ่งเพราะพระเอก และอีกแบบหนึ่งนี่รู้สึกว่าจะไปจัดงานที่บ้านนางเอกด้วย...ประเพณีจีนอะ กูอ่านแล้วบันเทิงชิบหายเลย เดานะว่าคนไทยเขียนเพราะฝรั่งมันไม่น่าจะเขียนแบบนี้ได้หรอก
ขอขัดจังหวะแป๊บ ใครรู้มั่งว่านิยาย Barsoom มันมีแปลไทยไหมอะ
หรือว่ากูควรอ่านภาษาอังกฤษไปเลยดี แต่ภาษาอังกฤษกูไม่ค่อยแข็งเนี่ยดิ
มีใครอ่านบาลาไลก้ากับฟ้าจรดทรายของโสภาค สุวรรณป่าววะ เห็นในงานหนังสือมาหลายปี ไม่กล้าซื้อเพราะแม่งแพง กลัวผิดหว้ง
สหายโม่งที่รอคอยสามชาติสามภพ ป่าท้อสิบลี้ของเจ๊หลินโหม่วอยู่ กูมีข่าวมาบอก คือกูไปเจอฉบับ Eng เป็น PDF ปลิวอยู่ตามเน็ทว่ะ
ภาพประกอบแม่งสวยงามมาก ฟินสัด ยังไงลองหามาลูบๆ คลำๆ กันก่อนได้นะเว้ย
กูเคยอ่านฟ้าจรดทราย สำหรับกู เฉยๆมากอ่ะเพื่อน
คือ นางเอกสวย สวยมาก สวยชิบหายย สวยดุจดั่งรูปปั้นเทพี สวยแบบตะวันออกตะวันตกมาผสานกันบนหน้า หน้าดูสวยเยือกเย็น แต่ดวงตาเร่าร้อน รูปร่างกลมกลึงเซ็กซี่อ้อนแอ้น ชายเห็นแล้วเร่าร้อน << ทั้งหมดนี่คือบรรยายความงามนางเอก เรื่องนี้เน้นมากว่านางเอกสวยย สวยยยย สวยยยย ทำห่าไรก็สวยไปหมด ไปโผล่ไหนชายเห็นก็หลงใหลอยากได้ไปหมด อาจจะยกเว้นตัวร้ายชายไว้คนนึง ถถถถถถถถถถถ
นอกเหนือจากหน้าสวยมากชิบหายแล้ว รายละเอียดอื่นๆในชีวิตนางเอกก็เช่น ชีวิตบัดซบ พ่อแม่ตาย ญาติไม่เอา ต้องไปอยู่บ้านเด็กกำพร้า จับพลัดจับพลูได้เข้าไปอยู่ในวังขององค์อาเหม็ด กูไม่สปอยละกันว่าเข้าไปได้ยังไง เอาเป็นว่ามันก็บัดซบตามสเต็ปชีวิตนางเอกรันทด
ทีนี้ก็เกิดกบฎ เอ๊ะ นี่กูจะสปอยมากไปมั้ยเนี่ย แต่เอาไปว่า นางก็ไประเหเร่ร่อนกับราชองค์รักษ์กลางทะเลทราย แล้วก็นะ...กูคงไม่ต้องต่อแล้วว่ายังไง...ให้เพื่อนโม่งเหลือไรให้ลุ้นดีกว่า
ถ้าชอบแนวรักโรมานซ์ ตามสเต็ปนิยม ก็ถือว่าซื้ออ่านไปคงไม่เสียหาย แต่พอดีกูยอมรับว่าค่อนข้างผิดหวัง เพราะที่กูอ่านคือผู้ใหญ่ที่บ้านพรีเซ็นต์มาไง ปานว่ามันดีมากมาย แล้วนิยายรักสไตล์นี้มันก็ไม่ค่อยใช่ทางที่กูสนใจจะอ่านด้วย แต่พอเค้าพรีเซ็นต์จัง กูก็เลยหาอ่าน พอกูอ่านแล้วแบบ...เฉยๆมาก ไม่เห็นต่างจากนิยายโรแมนซ์อื่นๆเลย กูก็ไม่รู้ว่าหรือมันอาจจะเป็นนิยายนำร่องแนวๆนี้ในสมัยนั้นก็ได้มั้ง แต่แบบ..กูอ่านไงก็ไม่อินอ่ะ
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องขอโทษเพื่อนโม่งที่ชอบฟ้าจรดทรายด้วยนะ ถ้าเกิดคอมเมนท์อะไรให้ไม่ชอบใจ จริงๆกูก็อยากเมาท์กับคนที่ได้อ่านๆเหมือนกันว่ารู้สึกไง
>>906 ฟ้าจรดทรายเป็นนิยายแนวทราย ๆ เรื่องแรก ๆ ของประเทศไทยเลยมั้ง เรื่องนี้กูว่าเด่นที่บรรยากาศ อ่านแล้วเหมือนทรายปลิวเข้าปากเข้าคอ (แต่เรื่องอื่นของคนเขียนคนเดียวกันนี้ที่ดีกว่ายังมีอยู่) ประกอบกับมันเป็นเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ชวนฝันด้วย (เรื่องอื่นของคนเขียนคนนี้เน้นประเด็นอื่นมากกว่า) เลยมีคนชอบเยอะ
เอ้อใช่เลย คำนี้แหละ ตอนแรกติดอยู่ในหัวนึกคำไม่ออก มันคือคำว่า ชวนฝัน นั่นเอง มันชวนฝันจริงๆเรื่องนี้
พอเพื่อนโม่งพูดถึงเรื่องบรรยากาศก็จริงว่ะ ยอมรับเลยว่าบรรยายดี ดูศึกษารายละเอียดบ้านเมืองเค้ามาพอควร ตอนนั้นที่อ่านคาดหวังว่ามันน่าจะพูดถึงบ้านเมืองเค้าเยอะกว่านี้เลยเสียดายนิดๆนะ แต่ก็เข้าใจแหละว่าเค้าเขียนแนวโรมานซ์อ่ะ ไม่ได้เขียนแนวท่องเที่ยว ถถถถถถ
ว่าแต่เรื่องอื่นขของโสภาค สุวรรณ เค้ามีไรแหล่มๆมั่ง อยากหาอ่านง่ะ แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มไง กูกลัวเจอแนวชวนฝันอีก ก็เลยไม่กล้าแตะงานเค้าอีกเลย เห็นเพื่อนโม่งบอกเรื่องอื่นเค้าเน้นประเด็นอื่นเลยชักสนใจ
กูเห็นโม่งแนะนำเรื่องฟาร์เนเซ่เลยไปลองอ่านดู ก็โอเคนะโลกดูมีที่มาที่ไปกว่าพวกแฟนตาซีเด็กดีทั่วไป แต่อื่นๆ กูว่าค่อนข้างน่าเบื่อว่ะโดยเฉพาะตัวละคร ทั้งที่ช่วงนี้กูก็รู้สึกโหยหาแฟนตาซีแบบตามขนบ แต่เรื่องนี้ยังไม่สามารถทำให้กูฟินได้ว่ะ กูเสียใจ อาจจะเพราะกูหวังมากเกินไปเองเลยผิดหวังก็ได้
ใกล้มู้มู้ใหม่ละ แถมใกล้งานหนังสืออีก ชื่อไรดี
>>908 กูเห็นด้วยกะ >>907 กะมึงมากว่ะที่ใช้คำว่าชวนฝัน นิยายของโสภาครุ่นแรกๆ เป็นกลิ่นไอแนวนี้ทั้งนั้นแหละ หวานเชี้ยบฟุ้งกลิ่นกำยานไปหมด กูอ่านสมัยประถมแต่กูชอบนะ ภาษาเขาอ่านง่ายแล้วมันก็สวยฟรุ้งฟริ้ง อารมณ์ละม้ายแนวลิเกฝรั่งของลักษณวดี คนเขียนเขาบรรยายประเทศแถบทะเลทรายได้ดีนะเพราะตอนสาวๆนัยว่าเขาตามครอบครัวที่คุณพ่อเป็นทูตไปอยู่แถบนั้น เออจริง พูดถึงนางเอกสวยชิบหายนี่ เรื่องอื่นของเขาก็นางเอกสวยเหมือนกัน เพียงแต่มิเชล เดอลาโรนีล เจ้าหล่อนออกจะเกินมาตรฐานไปเยอะเท่านั้นเอง แต่ถ้าถามกูกูชอบว่ะ กูมันสายชอบเจ้าหญิงดิสนีย์น่ะ กูชอบคำพรรณนาความงามที่มึงไม่ค่อยโอน่ะ อ่านนางเอกสวยงามสามโลกนี่กูรู้สึกชุบชูจิตใจ จะเจ้าฟ้าหญิงทรรศิกา จะมิเชล หรือเจ้าจันท์ผมหอมกูก็ชอบทั้งนั้นแหละ รสนิยมกูเป็นงี้ มึงจะว่ากูน้ำเน่าก็ไม่เป็นไรหรอก กูยินดีรับ
>>908 เออ กูลืมเพิ่มเติมไป เห็นมึงสนใจงานโสภาคที่ไม่ใช่แนวชวนฝันใช่มั้ย มึงต้องไปอ่านงานยุคหลังๆน่ะ จะมีประเด็นการเมืองกับประวัติศาสตร์ซะเยอะ จนบางตอนกูรู้สึกเหมือนอ่านสารคดี ถ้ามึงชอบแนวนี้ กูแนะนำรักในแหลมบอลข่านกับบาลาไลก้านะ
แต่ถ้าถามกู กูยังไม่ค่อยโอน่ะ คือกูชอบงานโสภาคแนวชวนฝันกันแนวสารคดีเบาๆเกี่ยวกับชีวิตความเป็นอยู่ในเมกาของครอบครัวเค้ากะลูกหลานเค้าไง พอเค้าเริ่มหันมาจับทางที่อิงประวัติศาสตร์การเมืองหนักขึ้น กูเห็นความพยายามที่จะเบลนความหวานที่เป็นแนวเค้ากับ
เรื่องหนักๆอย่างการเมืองนะ แต่ในความรู้สึกกู เค้ายังไปไม่สุด ยังคนให้เข้ากันได้ไม่ดีพอน่ะ กูเลยรู้สึกเหมือนอ่านประวัติศาสตร์หลายย่อหน้าแล้วมาอ่านนิยายรักหนึ่งย่อหน้าสลับฉากงี้ไปเรื่อยๆ แต่นั่นก็จากที่กูอ่านแค่รักในแหลมบอลข่านที่เป็นงานแนวนี้ช่วงแรกของเค้านะ หลังๆเค้าอาจทำได้ดีขึ้นก็ได้ แต่คือกูไม่ได้อ่านต่อแล้วไง เลยบอกมึงมากกว่านี้ไม่ได้น่ะ โทษทีนะ
>>912 ลักษณะวดี กูว่าเขาแต่งหวานจนน้ำตาลร่วงกราว แต่กูชอบนะ มันเป็นความหวานละมุนไม่ได้หวานแสบคอแบบนิยายลูกกวาด ดั่งดวงหฤทัยนี่หวานสัสๆ เลือดขัตติยากูว่าขาดๆเกินๆไปหน่อย ตรงที่การเมืองก็ไม่การเมือง รักก็ค้างๆคาๆ แต่เรื่องความภักดีกับความโหดเหี้ยมของพระเอกเด่นสุด กูชอบโมเมนต์ตรงพระเอกรักนางเอกมากเลยยอมทำทุกอย่างแม้แต่แลกชีวิตตัวเอง ไม่ได้แลกแบบโง่ๆด้วยนะ นางเอกนี่บางทีก็รำคาญความหัวอ่อนของนางไปหน่อย พอมาตอนท้ายๆชีก็แปลงร่างเป็นควีนได้อย่างสง่าผ่าเผย นางเอกหลายๆเรื่องของป้าทมแกเป็นประเภทหัวแข็ง ใจเด็ด เข้มแข็ง พอมาเจอหญิงดารากูเลยออกจะแปลกใจนิดนึงว่าป้าแกเขียนนางเอกแนวนี้ด้วยเว้ย สุดท้าย ชีก็กลายร่างเป๋นนางเอกในขนบของป้าได้เรียบร้อยโรงเรียนทมยันตีเบย
จริงๆกูได้คำว่าชวนฝันเพราะ >>907 เค้าพูดนี่ละ กูถึงได้นึกออกว่าอยากพูดว่ามันชวนฝันไปหน่อย ถถถถ
>>912 กูไม่ว่ามึงที่ชอบเรื่องบรรยายสาวสวยแน่นอน เพราะจริงๆไม่ใช่กูไม่ชอบอ่านนะการบรรยายถึงคนสวยๆหรือหล่อๆเนี้ย เพราะมันทำให้เคลิ้มได้เลย ถถถถถถ
คือกูไม่ดูถูกรสนิยมใครนะ เพื่อนโม่งอย่าคิดว่ากูดูถูกน่อ ถ้าทำให้เข้าใจผิดว่างั้นกูขอโทษนะ TwT คือกูยินดีรับฟังอ่ะ ใครชอบยังไงอะไรก็มาแชร์กัน กูถึงได้บอกว่าอยากเมาท์ และกูดีใจมากมายที่มีคนมาเมาท์กะกู TwT ฟ้าจรดทราย หลักๆที่กูไม่ชอบเรื่องบรรยายนางเอกสวยมากเพราะมันเหมือนโฟกัสที่นางเอกสวยมากเกินไปอ่ะในความรู้สึกกู เหมือนความสวยเป็นความบัดซบนึงในชีวิตนางไปแล้ว จะมีใครรักนางมั้ยถ้านางไม่สวยขนาดนี้ ขนาดพระเอกเห็นนางครั้งแรกยังอยากได้แบบแลดูหื่นๆ ยังดีที่ใส่สถานการณ์ให้ไปตกระกำลำบากด้วยกัน ไม่ใช่จู่ๆแม่งก็รักกันเฉยๆ ค่อยดูมีเหตุผลให้รักกันหน่อย อ่านแล้วกูแบบ ทำไมมิเชลล ชีวิตหล่อนจะบัดซบไปไหน น้ำเน่าไปไหนนน อ่าวว นี่สรุปกูแอบอินเรื่องนี้ไม่รู้ตัวป่าววะเนี่ย...
จริงๆเรื่องนี้กูคงโดนผู้ใหญ่โฆษณามามากไป กูเลยคาดหวังไว้มาก ว่าอาจจะมีบรรยายบ้านเมืองนู่นนี่หรือเรื่องเกมการเมืองอะไรมากกว่าแค่โรมานซ์เฉยๆ หรือพระนางมันอาจจะมีสถานการณ์ไรให้รักกันมากกว่านี้ แต่จริงๆโดยรวมมันก็โอเคนั่นแหละ ยิ่งเพื่อนโม่งบอกกันว่ามันเป็นตัวนำร่องก็เลยยิ่งเข้าใจ
เอ้อออ ขอบคุณมากมายที่แนะนำโสภาค สุวรรณ แบบอื่นให้กูนะ อ่านที่บอกแล้วยิ่งรุ้สึกว่า เอ้อออ งั้นกูไม่อ่านแนวอื่นเค้าแล้วดีกว่า ถถถถถถถถ
ไม่ใช่ไร พอเพื่อนโม่งบอกเค้ายังเบลนไม่ดีเลยรู้สึกว่าเอ้ออ งั้นคงไม่ใช่ละ เค้าคงเขียนนิยายรักดีกว่าจริงๆแหละ ไว้ถ้ากูอยากอ่านแนวนี้จะลองหาของเค้าอ่านอีก
จริงๆกูไม่มีปัญหากะนิยายรักเลยนะถึงจะบอกว่าไม่ใช่แนวที่จะสนใจก็เถอะ จริงๆกูก็อ่านไปหมดเรื่อยเปื่อยแหละ ถถถถถถถ
จะว่าไป ขอย้อนกลับมาที่มิเชลหน่อย เพื่อนโม่งที่อ่านเวลาอ่านจินตการถึงใครกัน คือนางสวยมากจนกูยอมรับว่านึกหน้าไม่ค่อยออกเลย มันยากตรงที่นางสวย แต่ตานางเซ็กซี่เนี่ยละ กูนึกไม่ออกว่าใครที่ออกแนวทั้งสวยเย็นและดึงดูดได้ในเวลาเดียวกันขนาดนั้น ถ้าเป็นตอนนี้กูอาจจะจิ้นเป็นสกาเล็ต โจฮันสัน แต่ก็ออกฝรั่งไปอยู่ดี
กูก็เคยอ่านฟ้าจรดทรายนะ แต่ไม่ค่อยชินกับขนบพระเอกนางเอกหล่อๆ สวยๆ แบบไม่มีข้อเสียเลยว่ะ อ่านๆ ไปเดี๋ยวก็ "นัยน์ตารูปอัลมอนด์" "ทรวงอกอวบอิ่ม" ไรงี้ แล้วนางเอกไม่ได้สวยอย่างเดียว ยังอ่อนหวานเรียบร้อยนิสัยดีเรียนเก่งอยากอุทิศตนเป็นครู กูหาข้อเสียไม่ค่อยเจอเลย บางทีกูก็นึกสงสัยเหมือนกันว่าถ้าอธิบายนางเอกดาดๆ ตามความเป็นจริงว่า "เธอกระพริบตายิบหยีเป็นเม็ดก๊วยจี๋" บ่อยๆ มันจะทำให้หายฟินป่าวหว่า
>>916 หายฟินแน่นอน ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ กูอ่านแล้วลั่นเลยเนี่ย >> "เธอกระพริบตายิบหยีเป็นเม็ดก๊วยจี๋"
คือกูว่าความสวยความหล่อพอบรรยายมันทำให้ดูสวยงาม เคลิ้ม ฟินไรงี้ ถ้าเรียลแบบที่มึงแนะนำนี่กูว่าคอมเมดี้แน่นอน นี่กูลั่นจริงจังเลยนะตอนอ่าน ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
กูว่านางเอกจะสวยก็ฟินดี แต่อย่าทำเหมือนนางเอกมีคุณค่าแค่สวยซิ
คนเราต้องมีข้อเสียกันบ้าง แต่อย่าออกปากก็พอ อย่างหยางอี้เหยา หยางกุ้ยเฟยที่งามเป็นอันดับ3ในยอดหญิงงามของจีน ตามตำรากล่าวว่าอ้วนอวบอัดเน้นๆ แต่นี่เป็นสมัยนิยมเขา ข้อเสียจริงๆคือกลิ่นตัวที่ว่ากันว่าเหม็นบรรลัย แก้ยังไงก็ไม่หาย กูอ่านไปก็ขำไป แต่คยมันสวยอะนะ แค่กลิ่นนิดๆหน่อยคงพอทนกันได้ละ ไม่ก็ชินไปเอง
ที่เหม็นนี่มาจากกลิ่นตีนที่รัดเท้าจนเน่ารึเปล่าวะ เคยอ่านมาเขาบอกว่ากลิ่นตีนสาวจีนที่รัดเท้าสมัยก่อนนี่สุดยอดใต้ล่าไปเลย
มึงไปอ่านที่ไหนมาวะ มันเวอร์ไปหรือเปล่า หยางกุ้ยเฟยมีกลิ่นตัว (เชื่อว่าเป็นตำนานมากกว่าเรื่องจริง คงมาจากที่นางชอบอาบน้ำในหัวชิง) หวางเจาจวินไหล่ลู่ (ซึ่งนางเอาผ้าคลุมไหล่มาคลุมไว้) เตียวเสี้ยนติ่งหูสั้น (ไม่ใช่เล่าปี่นี่จะได้หูยาวถึงเข่า เฮ่ย ไม่ใช่) และไซซีไม่ได้มัดเท้า (แปลว่าเท้านางปกตินะ) ไม่มีคนมือใหญ่บ่ากว้างนะเฮ่ย
>>925 มันก็เป็นตำนานที่คนเขาเล่ากันมา บอกยากว่าจริงไม่จริง แต่มันคงมีส่วนจริงบ้างละ และมาตราฐานความงามแต่ละยุคมันก็ต่างกัน แต่คนอ้วนกับกลิ่นตัวมันมาคู่กันอยู่แล้ว หยางกุ้ยเฟยจะมีก็ไม่ถือว่าแปลก อาจไม่แรงเหมือนในตำนาน แต่ผู้หญิงทุกคนถือสาเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว พุงออกนิดเดียวกรี๊ดลั่นบ้านว่าอ้วน อันนี้อยู่กับฮ่องเต้ มีกลิ่นตัวนิดๆหน่อยๆคงเหมือนฟ้าถล่มเลยมั้ง
http://pantip.com/topic/31914097/comment16
สาวงามมีกลิ่นตัวเฉพาะทุกคนแหละครับ
แต่ไม่ใช่กลิ่นสาบแบบสาวอ้วนหน้าสิวผิวมันนะ
โม่ง กูอยากได้หนังสือเรื่อง "คลังคำ" จังอ่ะ ค้นหาเวบไหนๆ ก็สาบสูญไปหมดแล้ว แถวบ้านใครยังพอหาได้มั่งไหม
ใครเคยไปคุ้ยหนังสือเก่าตรงสวนจตุจักรบ้างมั้ย คุ้มค่าป่าววะ ถ้าจะไปคุ้ยบ้าง
แกรี่คือไรวะเพื่อนโม่ง
เพื่อนกรูแม่งสงสัย กรูก็สงสัย
>>936 แกรี่, แมรี่ คือตัวละครแบบ wish fillfulment (เติมเต็มความต้องการ) ของคนแต่ง เหมือนอวตารคนแต่งในเรื่องไปมีปฏิสัมพันธ์กับตัวละคร
มาจากแมรี่ นางเอกแฟนฟิคสตาร์เทรคที่คนแต่งแต่งให้ตัวเองเป็นตัวละครในยานเอนเตอร์ไพรส์
ในไทยค่อนข้างจะรวมถึงตัวเอกแบบลูกอวยคนแต่งด้วย จริงๆ มันต่างกันนิดนึง
หลังกูอ่านฟาร์เนเซ่ไป10ตอน...มันเนิบแบบเนิบจริงเนินจังเลยวะ คือมันก็ไม่ได้ไม่ดีอะไรแต่คือเนิบบบบบ ไปเรื่อยๆตัวเรื่องโทนเก่าๆ 4ธาตุ+2ธาตุหายาก โรงเรียน ผู้วิเศษ เด็กหนุ่มชาวไร่ที่มีพลัง+เชื้อสายดูจะไม่ธรรมดาพอมองปีอัพอืออ ก็ไม่แปลก....แต่แบบเอ็งจะใช้อะไรดักตีหัวคนอ่านวะ ถึงกูจะชอบโลกก็เถอะ ไม่มีอะไรแบบที่ถ้ามีงี้ทำไมมึงไม่ทำXXXให้สบายๆวะ เวทย์มันดูกลืนดี มันให้อารมณ์บ้านๆไม่ต้องมีระบบวุ่นวายแบบมาโฮกะ(กูนึกเรื่องอื่นยกตัวอย่างไม่ออก) แต่ก็เพราะมันบ้านๆมาตรฐานนี้หละกูถึงอยากให้มันไปเร็วกว่านี้หน่อยเพราะไม่ต้องมานั่งอธิบายเรื่องที่คนอ่านแนวๆนี้จะเข้าใจ(ส่วนที่ต่างจากโลกอื่นๆก็ค่อยๆแทรกไปทีละนิดๆดีกว่า เพราะจนตอนนี้กูยังรู้สึกเหมือนอธิบายระบบโลกนี้อยู่เลย)
อาาา ส่วนบทบรรยายจะว่าไงดีกูแค่ไม่ชอบนะเพราะไม่ถูกรสนิยมนะ มันตรง ตรงแบบมาตรฐานมาก คือก็ไม่ใช้ไม่ดีอีกนั้นแหละแต่ก็เหมือนเดิมคือแม่งเนิบบบ ไปเรื่อยๆ ไม่มีไรให้กูติดตัวอักษร แล้วส่วนตัวละคร อือมาตรฐานโรงงานไปหน่อยนะ
คือถ้าไม่มีอะไรกูก็อ่านไปเรื่อยๆได้นะมันไม่ได้แย่อะไรมันดีขนาดหนึ่ง แต่คืออ่านถึงตอนนี้มันก็ไม่ใช้อะไรที่กูจะว่างปุ๊บยกอ่านๆ หรืออยากอ่านตอนต่อโคตรๆแบบบางเรื่องที่กูชอบเลย
เออ แล้วก็อีกเรื่องพวกมึงเคยอ่านพวกนิยายแล้วรู้สึกพวกนั้นมันหุ่นกระบอกมั้ยวะไม่รู้ทำไมเหมือนกัน คือบางทีมันก็มีที่มาที่ไปมีนิสัยอะไรชัดเจนมีมิติแต่กูก็รู้สึกหุ่นกระบอกอยู่ดี
กูว่าพล็อตเขามันแข็งๆฝืนๆแถมเป็นนิยายตามขนบอีก ชีวิตโครตเนิบเนือยไม่ดึงดูดให้อ่านเลย
เพิ่งไปอ่านฟาร์เนเซ่ตามเสียงแนะนำในนี้มาเหมือนกัน เรื่องเนิบนี่ขออนุญาตไม่ออกความเห็นเพราะส่วนตัวชอบแนวนี้ เอามาเถอะสิบเรื่องก็จะอ่านทั้งสิบเรื่อง...ทำนองนั้น ไอ้ที่ทำให้อ่านสะดุดก็คงเป็นความเทพแบบหล่นทับของพระเอก แต่เข้าใจล่ะว่าแนวนี้หาพระเอกที่เริ่มต้นแบบดาดๆยากชิบเป๋ง orz อีกเรื่องก็คืออดีตของตัวละคร เคยอ่านจากซักตอนว่าคนเขียนต้องการสื่อว่าคนจะทำอะไรก็ย่อมมีเหตุผลของการกระทำนั้นๆ แต่เค้าก็เล่นเอาอดีตมาย้อนได้แบบยัดเยียดและไม่ค่อยถูกที่ถูกทาง เรื่องควรจะเดินได้แล้วก็เอาย้อนความหลังมาแทรก อ่านแล้วไม่อิน แต่โดยรวมแล้วชอบนะ อ่านสนุกกว่าแฟนตาซีไทยที่เคยอ่านอย่างเซวีน่าอยู่หลายขุม(โอเค นึกเรื่องอื่นไม่ออกแล้วถึงได้เทียบกับเซวีน่า โทษๆ)
>>944 ก็จริงของมึงนะ คืออ่านตอนแรกบอกพระเอกธาตุดิน ลูกชาวไร่ธรรมดากูก็ว่าดีนะ ปกติไม่ค่อยมีหรอกพระเอกธาตุดินนะ(ปกติไม่ธาตุพิเศษไปเลยก็ลม ไฟ) แล้วตอนแรกโชว์มาแบบเหมือนพระเอกธรรมดาสัสๆเลยแล้วก็ดันเป็นธาตุพิเศษ มีประวัติไม่ชอบมาพากล บราๆยอมรับเลยกูผิดหวังนิดๆ กูอยากอ่านเรื่องแบบคนธรรมดาทามกลางคนพิเศษนะ ธรรมดาแบบไม่ต้องมีพลังแฝงไม่ต้องมีประวัติยาวยืดพิเศษเหนือคนอื่น(เช่นลูกจอมมาร ลูกราชา ตอนเด็กเคยนู้นนี้) แค่เด็กคนหนึ่งที่โดนโยนลงกลางคนพิเศษแล้วก็ปวดหัวกับคนพิเศษพวกนั้น อารมณ์แบบคุณฮาริยามะแต่มีตัวตนกว่านะ...กูรู้แม่งหายากชิบ พวกมึงมีแนวๆนี้ปะวะ
>>946 กูเจอแบบมึงเยอะอ่ะ เบื่อตัวเอกที่พิเศษกว่าคนอื่น เลยอยากอ่านเรื่องคนธรรมดาที่ไปอยู่กลางหมู่คนพิเศษ
ในคอมมิคไฟต์ติ้งหรือคอมมูก็ชอบมีพวกที่ชอบคิดแนวนี้ แต่ไม่รู้ทำไมไม่ค่อยเวิร์ค
/กลับเข้าเรื่อง ลองนี่ดู http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/BadassNormal/Literature
อ้อ ระวังสปอยนะ ดูชื่อเรื่องพอ
อย่าลืมอ่านนี่ด้วย โคตรฮา55
http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Main/BadassNormal
Badass Normal ไม่ค่อยจะเป็นตัวเอกว่ะ จะเป็นพระรองให้คนดูลุ้น แบบโจวโนะอุจิ ยาฮิโกะ
แต่ถ้าเป็นพระเอก มึงจะได้ตัวละครแบบ เคียน แบทแมน อินาโฮะ...
หรือจะเป็นคนธรรมดา
http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Main/TheGenericGuy
พวกผลงานที่ลงประกวด Enter เริ่มเปิดให้อ่านล่ะ ลองอ่านดูผ่านๆ คิดว่าเรื่องมนตราแห่งอักษรพอใช้ได้ (แต่ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษผิดไวยากรณ์นะ...)
โม่งก็น่าจัดประกวดงานเขียนโม่งกันบ้างนะ มีแต่คนอ่านวรรณกรรมเจ๋งๆ (อันนี้กูพูดจริงป่าวประชด) น่าจะเขียนงานดีๆ ออกมาได้มั่งนา
เขียนอย่างเดียวไม่อ่าน หรืออ่านแต่ขยะ
ก็เป็นแบบดอกเตอร์นั่นแหละ
เขียนกับอ่านมันคนละเรื่องกัน คนละสกิลกันเลย ไม่งั้นกูอ่านการ์ตูนจั๊มป์มาทั้งชีวิต ป่านนี้กูก็เขียนลงจั๊มป์ได้แล้วสิ
ทำไมดอกเตอร์โดนด่าเยอะจังวะ
อ่านเยอะแล้ว เขียนอะไรก็จะนึกถึงเรื่องที่เคยอ่าน แล้วก็ "ไอ้เชี่ย ซ้ำ"
พอคิดอันที่ไม่ซ้ำออกมาได้ก็รู้สึกไม่เวิร์ค orz
มันเป็น dilemma ของกูอยู่อะ ใครพอแนะนำวิธีก้าวข้ามให้กูได้มั่ง
>>964 กอดมึง บางทีกูคิดมุกคือคิดสนุกๆอยู่ดีๆมาคิดอีกทีไอ้นี้กูเคยอ่านเจอนี้หว่า ไอนี้ถูกเบ่นไปอล้วในเรื่องนี้นิ
แล้วก็มีกูคิดเรื่องอยู่นานละ แล้วพอดีกูไปอ่านหนังสือบางเล่มที่ยังไม่เคยอ่าน แล้วกูก็เชี่ยเลย คือฉากบางฉากมันเหมือนที่กูคิดเกือบเด๊ะเลย คือก็ตกใจอะนะ ก็ได้แต่ไปเปลี่ยนเรื่องที่กูจะเขียนแทน
กูก็เคย ไม่ใช่เรื่องซ้ำแต่เป็นสำนวน กูเคยแต่งแฟนตาซียุคกลาง แต่ไม่รู้ทำใมสำนวนแม่งกิมย้งมาก
[อัศวินผู้โกรธเกรี้ยวตวัดดาบไวดุดประกายวิชชุพร้อมตะโกนว่า"ถล่มเลดี้เจ้า"]
อันนี้กูเขียนตอนกลางดึก เข้าใจว่าง่วง ตื่นมาอ่านอีกทีกูกุมขมับเลยวะ
พอลองไล่อ่านที่ผ่านๆมาแล้วถึงรู้ว่ากูใช้สำนวนจีนเดินเรื่องเยอะเหี้ยๆ สุดท้ายแก้ไม่ใหวเลยเลิกแต่งไป
>>968 ร่วมวงขำด้วยคน... สำนวนมึงน่าแต่งแนวจอมยุทธ์ช่วงสงครามฝิ่นนะ มีทั้งจีนทั้งฝรั่งเลย
ขัดจังหวะแป๊บ ดราม่าท่าจะไม่จบ คนแต่งเทพกระบี่จะเอาเรื่องอีกละ จะถึงโรงถึงศาลหรือไม่โปรดติดตาม
http://www.dek-d.com/board/view/3445625/1/?comment=35
สมัยที่มีฟิคลูกโซ่ในตำนาน เคยมีคนถาม WM เรื่องเปิดหมวดนิยาย
WM บอกยังหาวิธีอยู่
ไว้มีบอร์ดนิยายโม่งเมื่อไหร่ก็แต่งมาลงกันละกัน
แอบคิดเล่นๆ ว่าถ้าแต่งฟิคมาลงที่นี่แล้วมันเกิดดังเปรี้ยงปร้างมีคนมาแอบอ้างเป็นเจ้าของ จะพิสูจน์ความเป็นคนแต่งกันยังไงวะ... วรรณกรรมโม่ง
ไปลงที่อื่นแล้วเอาลิงก์มาลงที่นี่ มิตรสหายวรรณกรรมจะได้ช่วยวิจารณ์ได้
วรรณกรรมคืออะไรครับ
อย่างไว้โร้ดเป็นวรรณกรรมไหม
จะปลุกผีนิยายเวียนเหรอครับ เพื่อนโม่ง
ใครเคยอ่านนิยายซ่องน้ำมั่งมั้ย มันเป็นยังไงวะ
>>984 กูจำได้ว่ากูเคยอ่านไป 2-3ตอน แล้วรู้สึกไม่ค่อยชอบ แต่จำเหตุผลที่ไม่ชอบไม่ได้แล้วนานจัด แต่ไม่ค่อยชอบไอ้ข้อมูลที่มันทำมาแยกต่างหากชะมัด(กูจำความไม่พอใจกูได้แค่นี้นอกนั้นลืมไปแล้ว) ทั้งๆที่กูอ่านการ์ตูนหรือ ln ชอบพวกข้อมูลแยกนะแต่รู้สึกของซ่อนนามมันดูยัดเยียดชอบกล
เคยมีคนบอกว่าไม่สนุกมันก็ด่ากราดว่าพวกอ่านหนังสือไม่เป็น บอกไม่สนุกๆแต่บอกไม่ได้ว่าไม่สนุกยังไง พวกขี้อิจฉาก็อย่างนี้ละ
คราวนี้รับแนวไลท์โนเวลเลยวุ้ย
https://www.facebook.com/Toonzoneclub/photos/a.162113110492533.25606.160500577320453/816953708341800/
ใคร มีคำถามอะไรมั่ง ลิสท์มาๆ จะได้ถามทีเดียว
เดือนหน้างานหนังสือวนกลับมาแล้ว
โม่งหนังสือนานาชาติ ครั้งที่ 4
คำถามก็ลิขสิทธิ์งานส่งเป็นของใคร สำนักพิมพ์ไหนจะพิมพ์หรือพิมพ์เอง ไรงี้มั่ง
เห็นใกล้เต็มกูตั้งละ >>>/subculture/1467/
วิ่งควายยยยยยยยยยยยยยย
กูหายไปไม่นานเต็มอีกแล้วเหรอวะเี่ย
ขอโทษ กูเพิ่งตื่น รวบรวมคำถามกันใหม่นะ orz
วิ่ง วิ่ง วิ่ง
เย้
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.