กูเคยเจอตลค.ที่ซูขนาดควบคุมโมเลกุลได้ ลูกเผ่าเทพด้วย ยังไม่เข้าใจจนทุกวันนี้ว่าเล่นซูแล้วสนุกหรอวะ
ออริมิติแบนๆที่ชีวิตง่ายไปหมด แก้ปัญหาได้ทุกอย่างแม่งเซอร์เรียล น่าเบื่อสรัด
ถ้ามึงไม่รู้จะออกแบบตัวละครยังไงให้สมบูรณ์ มึงอ้างอิงจากนวนิยายระดับโลกก็ได้ แต่ละตัวแม่งบิดเบี้ยวชิบหาย
ชีวิตมีขึ้นมีลง การตัดสินใจผิดๆ มุมมองแคบๆที่อ้างอิงจากประสบการณ์เท่าที่ออริเคยพบเจอ ตกหลุมรักอย่างมืดบอด
เรียกได้ว่าจะสร้างซักตัวต้องทำการบ้านเยอะมาก ปั้นมาซักตัวนี่กูใช้ยาวๆ
แต่คอมมูเนอร์เดี๋ยวนี้ไม่แคร์หรอก วาดมาหล่อเร้าแบดบอยโหลๆก็จับแดกแล้ว แดกเสร็จไปคอมมูอื่นต่อ
"ลูก"ถึงมีเป็นสิบเป็นร้อย นิสัยก็เบๆเดิมๆซูๆ
กูขำ