Last posted
Total of 1000 posts
ซวยสุดคือแม่ลีด โดนด่าหาว่าเป็นโม่ง 5555555 ในนี้คือมีทุกเมน แม้แต่นต แต่ก็ไปชี้หน้าด่าแต่แม่ลีดเหมือนแค้นกันส่วนตัวอะ
แต่กลัวอย่างนึงว่าถ้าผ่านไปแล้วคนจะยังเข้าข้างมนตอยู่ ถ้าเป็นงั้นนี่เหี้ยเลยนะ โดนถล่มไม่พอ โดนมองเป็นนางร้ายอีก
>>848 ก็ช่าง เราก็อยู่ของเรา ดูจากเหตุการณ์เมื่อวาน คนในด้อมเราก็ไม่ได้ดีกว่ามนตเท่าไหร่หรอก หูเบามาก โม่งคุยกันแทบทุกอย่าง ด่ามนตเงี้ย คุยเรื่องเมมบางทีก็เป็นความคิดเห็นส่วนตัวคุยกัน โดนเอาไปกระจายว่ามีไว้ด่าเมม แค่นี้ก็เชื่อกันแล้ว ที่แคปไปหลายอันก็ไม่ได้ด่าเมมด้วยซ้ำ คนไทยอะนะ ไม่ชอบความเห็นต่าง ไม่อยากรับฟัง ถ้าชั้นเล่นทวิตทุกคนก็ต้องเล่นทวิต ห้ามไปคุยแพลทฟอร์มอื่น ที่ผิดหวังสุดคือเมนดรีมบางคน คนเอาออกไปกูเชื่อว่ามู้ก่อนๆมันก็มาคุยกับพวกเรานี่แหละ เอาออกไปแล้วปั่นเก่งเลย ยิ่งกว่าเครื่องซักผ้า
กูไม่อยากให้เฮโลว่าโม่งถูก ทวิตเตี้ยนผิดนะ บางทีโม่งก็เหี้ยจริงๆ ไม่ได้หมายความมึงคุยในนี้มึงจะเหนือกว่า รู้เยอะกว่า หรือคุยในทวิตแล้วจะกลายเป็นคนที่เจริญกว่า มันก็แค่แพลตฟอร์ม
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เเ้เ
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
จกยกวว
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
หบบปว
นัีกี เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
>>852 กูก็ไม่ค่อยเห็นใครยกตัวว่าโม่งถูกนะ ปัญหาตอนนี้คือโม่งเอาไว้คุยได้แทบทุกเรื่องที่ไม่อยากคุยในนกฟ้าเพราะจะเลี่ยงดราม่า แต่โดนเอาไปปั่นว่ามีไว้ด่าเมม มึงย้อนอ่านดูมันถึง 2% ของรีพลายทั้งหมดปะพวกด่าเมมเนี่ย กูเห็นคนที่ยกตัวว่าเหนือกว่ามีแต่อีพวกนกฟ้าทั้งนั้น
เีก่ เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
กูเห็นในแท็กตอนนี้ส่วนมากก็มีแต่มนต
>>865 ืส้อย่น เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
>>867 ะรักอาวทวา เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เา่สาเงา เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เีาิทงว่
>>868 ่เเี้แสทว เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
สดัาส
>>870 ่้ีันั้นระเร
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
่แเร้าีด้น
>>872 ร้ดัิสวาส่ เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
นั้นดีส่ยร
>>873 ่วำุนับร เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
้รีเ้วรยียึะพึ
>>874 ้น่แาเ่ว เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
อีีดรเยีรเ
>>875 พา่าบนัเร่ย เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
้นเร้นาบเรเรา้ดัะี
>>876 ีเกัเรส่าิ่อ เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เีกัเร่วิ่้ก
>>877 เกอ่สิน้เี เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
กันเน้กั้นว่
>>878 รเีเเกเรบา เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ิา้ด้นวทด่เร่ดีพ้ร
>>879 ีดกัาอืสาิ่อ เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ร้กันเ่นเรีเ
>>880 เรเหา้วทแ้าเมือาาอ เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
แ่าเัดเน่ย
>>881 เรักดีรั
ร้พีร้ยา เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
อาพันัยี
>>882 ืวแ่้ดเาางาวเา เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ีะน่แอดี่ย
>>852 อย่างน้อยโม่งคุยง่ายกว่าบนบกเพราะทุกคนไม่มีตัวตนไม่มี background เหมือนกันหมด มันก็จะตัด condition เวลาแสดงความคิดเห็นหรือรับฟังความคิดเห็นได้โดยไม่มี bias ว่านี่พวกเดียวกับกูหรืออีนี่คนละฝั่งกับกู ไม่มีเรื่องพวกพ้องมาช่วยหนุนในการแสดงความคิดเห็น เวลามีข้อพิพาทอะไรเลยไม่ได้เฮโลกันไปทุกเรื่อง คิดเห็นแย้งได้ก็แย้งมามีคนรับฟังและตอบโต้ได้ เทียบกับบนนกฟ้าแค่เห็นเป็นเสเลปด้อมมีคนฟอลเยอะก็เชื่อตามเขาหมดเพราะคิดว่าเป็นพวกเดียวกันทั้งที่ถูกปั่นอยู่ มันก็เห็นชัดนะ
>>884 เห็นด้วย บวกๆ ที่นี่มัน anonymous กันหมด พูดจบไม่เห็นด้วยก็ตามแค้นไม่ได้ ไม่รู้ใครเป็นใคร จบแล้วก็จบไป นี่คือข้อดีที่กูยังเล่นและอ่าน หลายครั้งกูก็แย้งโม่ง ไม่เห็นด้วย มู้แรกๆเนี่ยกูตีกับโม่งในนี้บ่อยมาก มันต่างจากการคุยในนกฟ้าที่ต้องแบบเอ๊ะ จะโดนรุมป่ะวะ พูดเรื่องนี้ได้มั้ย แล้วเลือกได้บนนกฟ้าคืออยากจะให้ไปตีกัน เอาข้อมูลมานั่งฟาดกัน แซะกันบนนั้นจริงๆเหรอ คิดว่าถ้าทำกันอย่างนั้นจริงๆจะรับได้กันอย่างปากว่ามั้ย
>>883 เรีเำุพีน้น่ีด เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
่นดสิเรเรวา
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เื่ถ ิ
>>889 ิ่ม้ เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
่ิอเ
>>890 ดดวดมกท เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
สกสกาป่ห
ทดเท่>>891 เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
สเ่ใเ
All About NCT 29: เพราะโม่งก็คือโม่ง มีทัวร์ลงมาก็มีเลิกไป มีป่วนมีปั่นตาสว่างหรือจมปักเกิดขึ้นได้ทุกวัน อยู่ที่เรียนรู้อยู่ที่ยอมรับโม่งกัน ตามความคิดสติโม่งให้ทัน (สสวกตายิ้มรอบ 3 จ้า)
>>892 มื้วา่ เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
รเเงฃส
>>894 ยำากนกวก เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ลำนกรกส
>>895 ยกรหรกยงก เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ยหรกสแง
>>896 วำทกากส เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
าำาำ่ำส
>>897 รำีกรกย เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ยำากากแส
>>898 สด่ำบสก เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
บดรนกนกน
>>899 ยกาหนปน เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ยกากรกร่กาาาน
>>900 นเั้ต่ย เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ทนิั่ตรจ
>>901 ุ้ินมบมยก เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ยกนหบกยา
>>902 สดยกทจกขว เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
บกสหาตกกยา
>>903 เเข่คกจสก เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
บวมกรากจสกจ
>>904 ค่กต เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
ยกนกร
>>905 ส่วกนก
สดายก เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
่กาจกบาดบาดยกาบ
>>906 าจเาวดส่ดร เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
…สมัยตอนที่เรา ยังเรียนอยู่ม.ปลาย(วัยใส) มีอยู่วันนึงเรากลับมาถึงบ้าน
ประมาณเกือบ 6 โมงเย็น จำได้ว่ากำลังจะเดินเข้าบ้านแต่เหลือบไปเห็นลุง
คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวนี้ตอนเย็นๆประจำเดินผ่านไป
ลุงเขามาปั่นทุกวันแต่เราก็ไม่เคยทัก ชื่อแกก็ไม่รู้ แต่จำลุงได้ดี
เพราะแกจะใส่เสื้อคอกลมสีขาวกับกางเกงขาสั้นตลอด
ทีแรกเราก็คิดว่าแปลกดีที่วันนี้แกเดินมา เพราะปกติแกจะปั่นจักรยานสีแดง
พอเรามองลุงแก แกก็มองกลับแต่ก็ไม่ได้ทักกัน…
…พอเดินเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินยายกับแม่กำลังคุยกันเรื่องลุง(จำชื่อไม่ได้แล้ว)
ว่าแกเสียแล้ว เราไม่รู้จักเลยถามแม่ว่าใคร
เรา : ลุง(?) คือคนไหน…?
แม่ : อ้าว! ก็คนที่แกชอบมาปั่นจักรยานแถวบ้านเราไง..
เรา : ที่แกตาบอดข้างนึงอ่ะนะ?
แม่ : ใช่คนนั้นแหละ
เรา : เสียเมื่อไหร่?
แม่ : สองวันล่ะ..เนี่ยป้า?(ญาติลุง) เอาซองมาให้แม่
ประเด็นคือ!!!!!! …ลุงที่ตาบอดกับลุงคนที่เราเห็นตะกี้คือคนคนเดียวกันไงงง!!!!
และถ้าแกเสียมาสองวันแล้ว …ลุงที่เราเห็นตะกี้คือ?..!!!!!! ใช่…ใช่ม่ะ…
ตอนนี้ เรากลับมานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเกิดวันนั้น ทักลุงแกไปจะเป็นยังไงนะ…???
(จะเป็นยังไงเล่าปัดโธ่!!!..ไม่ทักไปน่ะ น่าจะดีแล้วล่ะมั้ง)
สำบพรดรดยดน
ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.
ยกรดน ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.ยะนพขดรดน
>>909 กยากนกสด ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.ดราำบกนดนดน
อีกไม่นานวงเราก็จะได้เป็นอันดับ 1 แล้ว วงรุ่นพี่แก่ๆปีนี้ต้องเข้ากรมกันหลายคน สู้ๆ
เบื่อพวกแอ๋วมาป่วนกระทู้ แก่แล้วมาทะเลาะกับรุ่นน้องอยู่ได้
ติ่งวงหมาป่าที่มาแคปโพสจากโม่งเพื่อไปรุมด่าในนกฟ้านี่น่าจะอายุเยอะแล้วนะ คือสู้กันตรงนี้ไม่ได้เลยไปหาพรรคพวกมารุม เข้ามาป่วนกระทู้ในนี้หรอ พอทะเลาะสู้กับอามี่ไม่ได้เพราะวงรถไฟฟ้าไปไกลแล้วก็เลยมากดวงน้องในค่ายงี้หรอ
พิแอ๋วคะ ที่นี่ไม่ใช่ที่ของพิค่ะ ไปนวนะคะอิสัด
>>911 >>912 >>913 ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.้้ดดส
>>915 หยาหา ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.
>>917 กรกากส ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.สกรกยกงก
>>918 กนหสากนก ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.นกากสกวงกวก
>>919 ดรกสสก ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.ยกนกสกวกบงกวก
>>920 หาสำวกวกว ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.สกนกยกงกวกสกสกน
>>921 ยกวกสกวกวกว ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.วกนกสำวกวงก
>>922 วกสกสกวก ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.นกตจกบกบกวกน
>>923 วปากวกวก ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.สกรกรดวดวก
โหวตชื่อมู้เลยไหมใกล้ปิดมู้แล้วมึง
>>925 จัดไป
https://www.strawpoll.me/19652657 เชิญโวเต้จ้า
>>910 งหากสสก ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.วดสดยดวาดรก>>914 >>912 >>913
>>928 skbsjs ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.ksbsksj
>>929 kshsiskks ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.osjeosjj
>>930 jakHiajs ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.ksjsoshhsjsios
>>931 slbsjsk ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.zjbzjxjm
>>932 bzcsjzshjs ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.jdhdkdjj
>>933 duhsisix ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป. ดายดาดส นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกรชาวไทยที่ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีนารีรัตนราชกัญญา มีพระราชดำริที่จะพระราชทานเจลแอลกอฮอล์ล้างมือให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศโดยทรงผลิตเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง ภายใต้แบรนด์ SIRIVANNAVARIBangkok ซึ่งโอกาส นี้ คุณฝน-รติรส ภู่วิภาดาวรรธน์ ได้เปิดเผยว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงติดตามข่าวการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อย่างใกล้ชิด ทรงมีความห่วงใยและทรงปรึกษากับทีมงานว่า ทรงจะช่วยตรงไหนได้บ้าง จึงมีพระกระแสรับสั่งว่า จะทรงทำเจลแอลกอฮอล์แจกแพทย์ และโรงพยาบาลทั่วประเทศ โดยทรงได้เตรียมของและเสด็จไปแผนกเภสัชกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เพื่อเตรียมทำเจลแอลกอฮอล์ด้วยพระองค์เอง เมื่อวันที่ 27 มี.ค. ซึ่งเจลแอลกอฮอล์ที่ทรงทำทั้งหมดจะส่งมอบให้แก่นายกสมาคมแพทยสภา เพื่อมอบต่อให้แก่แพทย์พยาบาลทั่วประเทศต่อไป.idhdixi
บีทีเอสคือวงบอยแบนอันดับ 1 ของโลก
สงสารเอ็กโซ่ที่คงไม่มีโอกาสยืนในจุดที่บีทีเอสทำได้อีกต่อไป โอ้ปป้าก็ต้องเข้ากรมปีนี้แล้วหมดเวลาดัน
นี่เป็นกระทู้ไอดอลเกาหลี เนาะ
โควิดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เบื่อโควิดไอ้แม่เย็ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ถ้าโควิดหายกูจะล่าผู้ชายมาเย็ด
>>947 ยัดตูดนี่สิมันชอบ
https://youtu.be/Cu1AsjKibRg
เกิดเป็นกะเทยก็ทำบาปกรรมให้พ่อแม่เสียใจแล้วไอ้กะเทยอกตัญญู ตายไปก็ต้องโดนหอกแทงตูดในนรก กะเทยอัปปรีย์
มึงสิอิกะเทย
https://youtu.be/Cu1AsjKibRg
ทุเรศมากเอากันทางรูขี้
มีแต่กะเทยนกฟ้าที่มันชอบป่วนกระทู้คนอื่น
อีกะเทย
อตอกท อร
ttps://youtu.be/FtAgXTrC69I
คลิปอีตุ๊ดนี่มันเป็นใคร
ถ้านูกูอย่าเอามาโปรโมตในนี้ ที่นี่ไม่ตอบรับกะเทยนูกู
อย่ามาเผยแพร่กะเทยในที่นี้ พวกคนบาป
พวกนกฟ้าออกไป
ติ่งในนกฟ้าคือขยะโสมมกว่าในโม่ง 400 เท่า
นกฟ้าออกไป
พวกมึงมู้ใหม่ไปตั้งในนว.ได้ป่ะ
ต้องกำจัดติ่งนกฟ้าที่เข้ามาป่วนโม่ง
พวกนกฟ้าคือต้นตอของหวัดนก ไอ้พวกนกกะเทย
จำนวนประชากรในนกฟ้า
80% = กะเทย เกย์ เลสเปี้ยน
19% = ชะนี
1% = ชายแท้
อย่าเอาเชื้อกะเทยที่น่ารังเกียจมาแพร่ใสโม่ง
โม่งคือที่ๆปลอดเชื้อ พวกเรากักตัวกันอยู่ในโม่งอยู่แล้ว แต่ไอ้เเก๊งนกฟ้ามันเอาเชื้อโรคเข้ามาแพร่
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
🌷
🐵
🐒
🦍
🐶
🐕
🐩
🐺
🦊
🦝
🐱
🐈
🦁
🐯
🐅
🐆
🐴
🐎
🦄
🦓
🦌
🐮
🐂
🐃
🐄
🐷
🐖
🐗
🐽
🐏
🐑
🐐
🐪
🐫
🦙
🦒
🐘
🦏
🦛
🐭
🐁
🐀
🐹
🐰
🐇
🐿
🦔
🦇
🐻
🐨
🐼
🦘
🦡
🐾
🦃
🐔
🐓
🐣
🐤
🐥
🐦
🐧
🕊
🦅
🦆
🦢
🦉
🦚
🦜
🐸
🐊
🐢
🦎
🐍
🐲
🐉
🦕
🦖
🐳
🐋
🐬
🐟
🐠
🐡
🦈
🐙
🐚
🦀
🦞
🦐
🦑
🐌
🦋
🐛
🐜
🐝
🐞
🦗
🕷
🕸
🦂
🦟
🦠
💐
🌸
💮
🏵
🌹
🥀
🌺
🌻
🌼
🌷
สกสกกวกส
ยาเมโร่วววววววววววววววววววววววววววววววววว
หมัดยางยืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเดดดด
ตดสลาตันนนนนนนนนนนนนนนยย ไอ้พวกนกฟ้าต้องสำลักตด
เราจะกอบกู้ห้องNCTกลับมานกฟ้าออกไป๊ ชิ่วๆ
หวัดดีพวกตุ๊ดหัวโปกมาสุมหัวเล่นเหี้ยไรกันในนี้
NCT วงขยะ
ปิดให้ลูกวิ้งจ้า
ปิดให้สองวิ้งจ้า เปิดมู้ใหม่เมื่อมีดราม่านะจ๊ะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
