ระหว่างเดินทัพผ่านดินแดนซ่งใต้ ทัพของโตลุยปะทะกับกองทหารซ่งในการรบย่อยๆหลายครั้ง อย่างไรก็ตาม ทหารม้ามองโกลส่วนใหญ่ผ่านกลับไปถึงชายแดนตัาจินได้อย่างปลอดภัย ในขณะที่ทหารซ่งที่มาขวางได้ล้มตายไปเป็นจำนวนมาก จนทำให้ราชสำนักซ่งตื่นตระหนก
หวันเหยียนเฮ่อต๋าคาดการได้ว่า มองโกลจะลอบบุกมาจากด้านใต้ จึงนำกำลังหนึ่งแสนไปรอและปะทะกับทัพของโตลุยที่เขาหยูซานในแถบเติ้งโจว
เมื่อว่า กองทัพของตนตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ โตลุยจึงถอยทัพออกห่างจากหยูซาน 30ลี้(ราว 15 กิโลเมตร) และเปลี่ยนแผน โดยทิ้งกำลังส่วนหนึ่งคอยหลอกล่อทัพจิน และนำกำลังส่วนใหญ่บุกไปไคฟง
ทัพมองโกลเข้ายึดตำบลและอำเภอต่างๆ ตลอดทางจากเติ้งโจวไปไคฟงได้อย่างง่ายดายพร้อมเผาทำลายเสบียงตลอดทาง ทำให้ทัพจินที่เติ้งโจวถูกตัดเส้นทางเสบียง
เมื่อทราบว่าทัพมองโกลกำลังบุกไปไคฟง หวันเหยียนเฮ่อต๋าจึงให้ถอยทัพกลับไปที่ไคฟง แต่ระหว่างทางก็ ได้ทราบว่าโตลุยตั้งทัพอยู่ที่เนินสามยอด ทัพจินจึงเคลื่อนพลไปที่นั่นเพื่อบดขยี้ข้าศึก พร้อมเรียกกำลังทหารที่เฝ้าแม่น้ำหวงเหอมาสมทบ ในเวลานั้นเป็นฤดูหนาว ไม่นานแม่น้ำหวงเหอก็กลายเป็นน้ำแข็ง
กองทัพสายเหนือซึ่งประกอบด้วยทหารม้าสามหมื่นที่โอกาไดเป็นผู้ควบคุมเอง ก็ใช้จังหวะที่กองทัพจินถอนกำลังออกไป ข้ามแม่น้ำที่เป็นน้ำแข็งเข้ามา
ในขณะเมื่อทัพของหวันเหยียนเฮ่อต๋าและกองหนุนมาถึงเนินสามยอดก็เกิดพายุหิมะขึ้นอย่างกะทันหัน โจลุยให้ทหารมองโกลเข้าหลบหิมะในที่ที่เตรียมไว้ ขณะที่ทหารเจินซึ่งอ่อนล้าจากการเดินทาง ต้องโดนพายุหิมะโหมพัดจนหนาวสั่น ทั้งขาดอาหารเป็นเวลาหลายวัน จะถอยจะบุกก็ทำไม่ได้ จนไพร่พลล้มป่วยอ่อนล้าหมดกำลัง
หลายวันต่อมา เมื่อพายุหิมะผ่านไปแล้ว ทหารจินเกือบหนึ่งแสนห้าหมื่นก็หมดสภาพ ขณะที่ทัพของโตลุยได้ออกจากที่กำบังและรวมพลกับทัพของโอกาไดที่มาถึงเข้าบดขยี้ทัพจินจนย่อยยับ ไพร่พลล้มตายกว่าครึ่งและยอมจำนนอีกนับหมื่น หวันเหยียนเฮ่อต๋า ตายในที่รบพร้อมด้วยนายทหารเกือบทั้งหมด จากนั้น ทัพมองโกลก็บุกเข้าประชิดเมืองไคฟงในปี ค.ศ.1232