Fanboi Channel

ตอนนี้กูอยู่ม.3โรงเรียนนึง กูอยู่ในห้องที่เป็นกิ๊ฟเตทภาษาอิ้งของโรงเรียน เเล้วกูกากคณิตมาก(เทอมที่เเล้วๆที่กูผ่านมานั่นคือฟลุ๊กบ้างเขี่ยคะเเนนบ้าง)
เเต่กูคิดว่า ดูจากคะเเนนสอบมาตลอดของกูเเล้วกูนั้นไม่น่าจะผ่านวิชาคณิตในเทอมนี้ ..เดี๋ยวอาทิตย์หน้ากูก็ทำข้อสอบละสามสิบคะเเนนเเต่คิดว่าคงไม่ไหวว่ะ เตรียมตัวปลงติดร. ไม่ก็0 เพราะกูไม่ค่อยส่งสมุดหรือเเอคทีฟงานจริงๆเพราะเเม่งยากเเล้วกูความอดทนน้อย ตอนนี้กูเครียดชิบหาย ไม่หวังโควต้าเเม่งเเล้วอีคณิตเปรตเเม่งดึงเกรดกูสัดๆ ทั้งคณิตเพิ่มพื้นเลยมึง กูทำใจ ....
กูเลยใช้ระยะเวลาที่กูว่างเเบ่งมาจากกิจกรรมที่เรียกว่าการทำใจมาถามพวกเพื่อนโม่งว่า ติด0ติดร.เเก้ยังไงบ้าง เเล้วมันยากมั้ย พวกมึงรู้สึกยังไงกัน ติดตอนไหนที่มันจำฝังใจตอนช่วงเวลาไหนม.อะไรอย่างงี้มาเเชร์กันหน่อย T T

ติด ร. ครั้งแรกตอนอยู่ ม.4 ครับ
เพราะตอนนั้นลาเรียนไปแข่งตอบปัญหาฟิสิกส์ครับ แล้วไม่ได้ส่งงานวิชาศิลปะที่อาจารย์ให้ทำในคาบ
ตอนเกรดออก็งงๆนิดหน่อย เลยไปถามอาจารย์ อาจารย์เลยบอกว่าที่ให้ติด ร. ไว้ เพราะขาดอีก 2 คะแนนจะได้เกรด 4 อาจารย์เลยให้ไปทำงานส่ง

กูเคยติด 0 ครั้งแรกตอนม.3 แต่กูก็เฉยๆนะ ไม่ได้รู้สึกแย่อะไร กูไม่ได้โง่ด้วย กูแค่ไม่ถนัดวิชานั้น (ม.1-2 เกรดกู 3.6)

ขึ้นม.ปลายกูก็ติด 0 ชีวะ เพราะจารย์เคี่ยว แต่ก็แก้เลย

เกรดม.ปลายกูก็จบมาแบบเหี้ยมาก (ไม่ถึง 2.5)

กูก็อาศัยฟิต ONET GAT PAT จนเข้าวิศวะม.มีชื่อได้

เข้ามาปีแรกกูก็ติด F คณิตพื้นฐาน กูก็เฉย แล้วไปแก้ตอนปี 4 เอา ตอนนั้นหลายๆคนที่ติดพร้อมกูแม่งร้องไห้จะตายให้ได้เลย คงไม่เคยเจออะไรแบบนี้

ปี 2 ปี 3 กูก็ F ปีละตัว ละแก้เอาตอนซัมเมอร์เลย

ถามว่าทำไมกูเฉย คงเพราะกูยอมรับตัวเองได้ว่ากูไม่ถนัดอะไร (แต่กูก็พยายามแก้ไขจนมันผ่านแหละนะ)

กูแค่คิดว่ากูไม่ได้โง่ กูก็มีอะไรที่ถนัด มั่นใจว่าเป็นเลิศ ละมันชดเชยจุดเสียกูได้แค่นั้น

กูจบมา 4 ปีอย่างไม่ลำบากทั้งๆที่ F ไป 3
หางานอย่างไม่ลำบาก

เล่ามายาว กูแค่จะบอกว่าจะ 0 จะ F มันไม่ได้ทำให้ชีวิตมึงจบสิ้นบรรลัย ถ้ามึงยังมีจุดเด่นอยู่ ไปแก้ให้มันจบๆไปซะสิ้นเรื่อง
จะคิดมากกังวลเศร้าเสียใจ มันไม่ช่วยอะไรมึงหรอก เปลืองแรงเปลืองใจเปล่าๆ

กูเทพคณิต ถ้ามึงเป็นสาวน้อยน่ารักกูไปติวให้เอามั้ย