Fanboi Channel

รายนามกระทู้เก่า
วันศุกร์ที่หนึ่ง https://fanboi.ch/lounge/68/
วันศุกร์ที่สอง https://fanboi.ch/lounge/216/
วันศุกร์ที่สาม https://fanboi.ch/lounge/286/
วันศุกร์ที่สี่ https://fanboi.ch/lounge/408/

แดกกล้วยมา4เดือนสนุกไหมนาย เราเพิ่งแดกได้ครึ่งเดือน

เป็นแนวใหม่เหรอวะ แดกกล้วยเนี่ย

แดกแทนข้าวเที่ยง ลดรายจ่ายและไดเอท

อิ่มเหรอวะมึง

มาม่ายังดีสะกว่า

กล้วยดีกว่ามาม่านะ แดกมาม่านี่ผลแย่ๆมันมาทีหลังนะเว้ย กล้วยยังช่วยขับถ่าย

กล้วยทั้งอิ่มอยู่ท้องทั้งได้สารอาหารทั้งถูก
สุดยอดผลไม้คนยาก

>>7 เรื่องขับถ่าย
เวลากูแดกมาม่าต้มยำหลังจากไม่ได้แดกมานาน แล้วชอบขี้แตกทุกที
เลยเก็บไว้เป็นยาถ่ายประจำมื้อตอนเวลาขี้ไม่ค่อยออก

ช่วงนี้กูซื้อกล้วยหอมกลับบ้านอาทิตย์ละหวีเลยแหละ เอาไว้แดกอิ่มเร็วๆตอนเย็นกลับบ้านเพื่อรักษาเวลาเล่นเกมไว้ T<>T ตื่นเช้ามานี่สบายอยู่นะอิอิ

สำหรับกูมื้อเย็นถ้าจะให้ได้สารอาหารครบราคาถูกคงเป็นสุกี้ทะเลตามร้านอาหารตามสั่งว่ะใส่ผักเยอะๆ จานละไม่เกิน 40

ไอ้เหี้ยพิมผิด ทะเล 45 T T

การย้ายงานบ่อยๆนี่ทำให้โปรไฟล์ดูแย่มากป่าววะ ถ้าจะย้ายควรจะทำงานไปนานเท่าไหร่แล้วค่อยย้ายดี
ตอนนี้กูอยู่มาได้ปีครึ่งแล้วรู้สึกเบื่อมากกับทั้งคนทั้งงาน อะไรที่เคยดูดีตอนเข้ามาแรกๆก็กลายเป็นว่ากูมองผิดไปเองเกือบทุกอย่าง
กูอยากจะไปเต็มทนแล้ว แต่ยังกลัวอยู่+ติดห่วงอะไรหลายอย่างเลยยังไม่กล้าเท่าไหร่

>>13 อันนี้ที่ทำงานที่เท่าไหร่ของมึง ? แล้วคราวที่แล้วลาออกเพราะอะไร ?

>>14 งานประจำงานแรก ก่อนหน้านี้รับแต่งานฟรีแลนซ์น่ะ

>>13 ถ้าทำฟรีแลนซ์มานานมันก็อาจจะแย่ว่ะ แต่ถ้ามึงยังเด็ก รอโบนัสแล้วก็ลองปล่อยๆเรซูเม่ดู เตรียมตัวไปตอบเขาด้วนว่าทำไมอยากลาออก ถ้าบอกเบื่อคนเบื่องาน คนสัมภาษณ์จะเบื่อขี้หน้ามึงไปด้วย

ก่อนจะออกก็ออกแบบดีๆล่ะ

บางที่มีโทรไปถามที่ทำงานเก่าด้วยว่าคนนี้เป็นยังไง ออกทำไม ตรงตามที่คนสมัครพูดไหม

อย่างที่>>17 ว่าอ่ะ ช่วงเวลาจะออกก็ทำตัวปกติเป็นตัวละครธรรมดาไป อย่าไปปลดปล่อยสวัสดิกะใส่ใครเขาล่ะ -.-

\วันศุกร์แล้วโว้ย/

\เงินออกด้วยเว้ย/

ไอ้สัส กูตกภาค ก. อีกล่ะ
ทำไหมแม่งให้สอบซ่อมภาษาอังกฤษได้แค่อย่างเดียววะแม่ง
เสียใจว้อยยยยยย ( ; _ ; )

คิดสิว่าโชคดี ที่ตกไอ้ที่แก้ไขได้

กูตกความรู้ทั่วไป-ภาษาไทยอะ แม่งไม่มีให้สอบซ่อมว่ะ ( ; w ; )
อังกฤษนี่เคี้ยวหมูเลยเหอะ นั่งทำ 15 นาทีก็เสร็จ
กูไปสอบโทอิคยังจะดูยากกว่าอีก

>>21-23 พวกมึงพูดถึงสอบอะไรกันวะ @_@

>>24 สอบฮันเตอร์ไง แหม่

กูตกรอบก่อนไฟนอล เจอเด็กผมขาวๆถือสเก็ตบอร์ด ซวยสัด

กูตกรอบสอบไฟนอล เจอเด็กผมเหลืองหัวชี้ๆ ถือดาบใหญ่ใส่มาเทเรียขี่นกสีเหลืองมาสอบ ซวยสัด

กูตกตั้งแต่รอบแรกเลยว่ะ เผลอไปกินน้ำส้มของลุงที่ไหนไม่รู้ ขี้แตกวิ่งไม่ไหว

มีใครรู้แนวข้อสอบปีหน้าบ้างวะ? คือกูทำอาหารไม่เป็นไง ถ้าต้องมาทำอาหารให้อีฮันเตอร์เลิศรสแดกอีก ซวยชิบหาย

กูว่ากูจะไปสอบปีหน้า ต้องเตรียมตัวไงวะ ที่ไหนมีติวเตอร์เน็นดีๆ บ้าง
แต่ไม่เอาอ.อุ๊ นะดูท่าจะไม่เวิร์ก สอนเน็นผ่านวีดีโอเนี่ย

นี่กูยังหาสนามสอบไม่เจอเลยสัด

กูได้ไปแข่งแย่งคลอธเปกาซัสกับไอ้เด็กญี่ปุ่นหัวชี้ๆ ว่ะ ผอมกระหร่องแบบนี้เสร็จกูแน่

>>32 ระวังหูขาดนะมึง

เหี้ยแม่งมีคนตื้อกูทำ amway หน้าตบกะบาลชิบหาย

นิ่งๆไปมันก็ไปหาคนอื่นต่อเอง

โดนเหมือนกัน ตื๊อฉิบหาย

เดี๋ยวนี้เวลาเจอกูบอกให้คนชวนออกค่าสมัครให้ว่ะ บอกคุณก็ได้ผมเป็น downline ด้วยไง พอผมทำได้กำไรเมื่อไรจะคืน

เห้ยเพื่อนโม่ง มีเรื่องจะปรึกษาหวะ ตำแหน่งหัวหน้าแผนก IT ใน รพ.ขนาดกลางแห่งหนึ่ง มีคนในแผนกยุ 3-4 คน นี่จะดีปล่าววะ แล้วมันจะมีโอกาศโตอีกปล่าว
ปล.ตอนนี้กูเป็นโปรแกรมเมอร์ยุใน บ ใหญ่แห่งหนึ่ง พวกมึงว่ากูสมควรย้ายไหมวะ

กูมองว่าไม่

ไม่ อยู่ที่เดิมดีกว่า
ยกเว้นว่าโรงบาลใกล้บ้านมึงที่ต่างจังหวัดอะไรแบบนี้

ทำไมวะเพื่อนโม่ง
เอ่อลืมบอกไป บ ใหญ่ที่ว่านี้คือมันไม่มีโอกาศโตอีกแล้ว เหมือนมีดีแค่ชื่อมันอะ แต่กูกลัวไปทำ รพ แล้วงานมันไม่ค่อยตรงสายแล้วไปนั่งไปวันๆ เดี๋ยวโง่ลง ยังไงก็ขอบใจสำหรับคำตอบนะ

กูเดาว่าบริษัทมึงน่าจะทำงานตรงกับสิ่งที่ทำได้ แต่มันเริ่มตันแล้ว มึงเลยเริ่มมองหาอย่างอื่น
ถ้ามึงบอกว่าบริษัทตอนนี้มึงตันแล้วมึงจะลองโรงพยาบาลก็ได้ แต่กูมองว่าแผนกที่ไม่ตรงกับงานหลักของบริษัท
ยังไงก็ลูกเมียน้อย เป็นชนชั้นสอง อาจจะมีข้อดีตรงสวัสดิการโรงพยาบาลดี เงินดี งานน้อย
ซึ่งถ้ามึงชอบอะไรแบบนั้นมากกว่าการไปเจองานหนักงานยาก บางทีไปโรงพยาบาลก็อาจจะเหมาะกับมึงมากกว่า

กู 39 นะ กูเป็นปกม.นะ กูยังมี passion และอยากทำงานที่มันมี challenge อยู่ (กูยังอายุน้อยด้วยแหละ)

เพราะงั้น เป็นกู ถ้าบ.เดิมตัน กูก็ย้ายบ.แค่นั้น

>>43 ใส่ >>39 ด้วยเสะ อ่านรอบแรกนึกว่าอายุ 39 เรียกว่าอายุน้อยซะงั้น

ขอบใจมากเพื่อนโม่ง กูค้นพบทางสว่างแล้ว

พอเปลี่ยนเวรแล้วเวลานอนปั่นป่วนจังเฮ้ยยยยย ชีวิตชิบหายหมดแล้ว
แม่ครับผมขอโทษ สัญญาว่าจะไม่รับเวรดึกอีกแล้ว

ทำงานเป็นกะแม่งเสียสุขภาพจริงๆ กุว่ามันก็สบายนะ แต่ระยะยาวโอกาสสุขภาพไม่ดีเยอะ นอนไม่เป็นเวลา
กุทำประมาณ 5 ปี พอย้ายไปเข้าออฟฟิสไทม์ รู้สึกได้เลย

สมัย ม.ปลาย ตูนอนเป็นเวลา มีนอนช่งวตี2แบบนับครั้งได้ ตอนนั้นชอบดูบิ๊กซีนีม่าตอนดึกๆ พอเข้ามหาลัยเวลานอนก็เริ่มเละเทะ ปี1ยังไม่เป็นไรมาก พอเข้าปี2เริ่มนอนดึกติดๆกัน พอปี3ก็เริ่มนอนไม่เป็นเวลาและ พอปี4 ปี5(กูเปอร์) แม่งกลายเป็นมนุษย์ค้างคาว นอนทั้งวันแล้วตื่นตอนกลางคืน ชั่วโมงเรียนตอนเช้ามันไม่มีไง ไปเรียนก็ตอนบ่าย แถมมีคอมพ์มีเน็ตแรงๆให้เล่น ดึกๆกูเลยไม่หลับไม่นอน พอมาทำงานปีแรกก็มีปัญหา นอนน้อยทั้งคืนแล้วต้องมานอนต่อตอนเย็น บางวันก็หลับในที่ทำงาน ยังดีว่ากูทำงานเกี่ยวกับเด็กเลยมีเวลาพักในที่ทำงานได้ นี่กูเพิ่งมานอนเป็นเวลาเมื่อตอนเดือนที่แล้วเองเนี่ย

แต่คิดอยู่นะว่าอยากทำงานโรงแรม กูเคยทำพาร์ทไทม์เป็นเด็กเสริฟเลยรู้ว่าอาหารของคนทำงานโรงแรมคือของเหลือจากบุพเฟ่ แต่ถึงจะใช้คำว่าของเหลือแม่งก็อร่อยอยู่ดีวะ 5555 มีของดีๆให้กินทุกวันแม่งดีกว่ามนุษย์เงินเดือนอีกวะถ้ามองมุมนี้

อยู่ดีๆไปเที่ยวของบริษัทกูจากเดิมที่บอกว่าจะไปพักกันเฉยๆ อยู่ดีๆมาบอกว่าต้องจับเล่นละครกับแต่งตัวแฟนซีไปงาน
แถมแต่งตัวไม่ดีหรือไม่แต่งไปแม่งก็จะให้เต้นลงโทษ เห็นกูเป็นเด็กปี 1 เข้ารับน้องหรือไงวะเนี่ย?
แล้วตอนนี้งานกองท่วมหัวเหลือเวลาอีกแค่ 2 อาทิตย์ก่อนจะไปเที่ยว คิดว่าคนอื่นว่างมากอยากสนุกกับกิจกรรมป่วยๆพวกนี้นักหรือไงวะ
เหี้ยจริงๆ

ก็ทำไปให้มันจบๆ แต่งตัวนี่ไม่ต้องหรูมาก โดนเต้นลงโทษขึ้นมาก็เต้นไปให้มันผ่านๆไป ไม่ต้องแสดงสีหน้าไม่พอใจ เดี๋ยวจะพวกรุ่นพี่หรือหัวหน้างานหมั้นไส้ข้อหาไม่ให้ความร่วมมือ จากประสบการณ์ของกูนะ เวลาอยู่ที่ทำงานทำตัวให้เงียบที่สุด มีคุยก็คุยเท่าที่จำเป็นพอ เงียบๆติ๋มๆดูไม่มีพิษภัย ใครสั่งอะไรมาก็ใช่ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับท่านแล้วจะสบายเชื่อกู

>>49 ทำอย่างที่ >>50 บอกแล้วมึงจะเอาตัวรอดไปได้โดยไม่บอบช้ำมาก แต่งแฟนซีถ้าขี้เกียจก็หาซื้อหมวกคาวบอยไปหนึ่งอันบอกแต่งเป็นคาวบอย จบ ถึงเวลาจริงๆ ไอ้พวกพ่องานแม่งานจะมัวเมาอยู่กับความแฟนซีของมันจนไม่ค่อยได้ยุ่งกะพวกจืดๆ ใช้ชีวิตอยู่ในมุมอย่างผองเรา

>>49 สู้ๆมึง ทำเพื่อความอยู่รอด

++++++++++++++++
เช้านี้พวกมึงเป็นไงมั่งวะ อิห่าแอร์พอร์ตลิ้งแม่งก็ขัดข้องจังเลย
กูมาสายเลยว่ะ เหี้ยมาก

พรุ่งนี้กูมีธุระต้องใช้แอร์พอร์ตลิงค์ เห็นรูปคนค้างบนสถานีแล้วเสียวเลย

กูทำงานโรงงานแสนไกล แต่นั่งรถบริษัทมา กูว่าชีวิตยังดีกว่าพวกทำงานในเมืองว่ะ ตื่นเช้าแต่หลับในรถได้ รถติดสายก็ไม่ต้องห่วง

กูมีสัมภาษณ์งานบ่ายนี้ เมื่อวานไปส่องในเว็บมา รับตำแหน่งเดียว แต่แห่กันสมัครไปแล้วเกือบสามร้อย
โลกนี้แม่งเชี่ยโหดร้าย............

>>55 ตำแหน่งอะไรวะนั่น ทำไมมันเกิดภาวะแรงงานล้นตลาดได้ขนาดนั้น

นักบินเหรอวะ

>>56 วิศวะทำงานกะ ณ โรงงานห่างไกลความเจริญหว่ะ

>>58 ไม่ได้โลก...ประเทศไทยว่ะ
พักนี้พวกวิศวะจะร้องหน่อย เพราะเกิดปัญหามาตั้งแต่น้ำท่วม+การเมืองยาวๆมา แล้วค่าแรงก็ขึ้นเป็น 300 มันต้องลดคนงาน แล้วลงเครื่องใหม่มาแทนที่คนงาน พอพวกต่างประเทศจะลงเครื่อง เค้าเห็นค่าแรงก็ไปหาลาว พม่า อินโด แทนหมดละ
วิศวะนี่ผลิตออกมายาวๆตั้งแต่หลาย10ปีก่อน จนมาถึงตอนนี้มันเลยล้น แนะนำให้หาลู่ทางอื่นเผื่อไว้เลย

>>55 พอๆกับสายงานกฎหมายนะ
อันนั้นแม่งรับสองอัตรา แม่งแห่มาสมัครกันเกือบพัน

>>60 อันที่จริงต้องพูดว่าทุกสายงานที่ไม่ใช่สายแพทย์ว่ะ วิศวะนี่ก็จบเยอะเหมือนกัน ถ้าไม่เก่งจริง มีเกรดสวยๆจากมหาลัยก็หางานอยาก ส่วนคณะที่ไม่ใช่สายวิทยาศาสตร์ นี่จบกันเพียบ ทั้งรัฐศาสตร์ นิติ ศิลปศาสตร์บัณฑิตเกลื่อนเมือง เวลาหางานก็แห่กันสมัครเข้าไป เปิดแค่ 2-3ตำแหน่งแห่มาสมัครกันเป็นพัน งานราชการยิ่งโหดหนักเข้าไปใหญ่ เปิดไม่กี่ร้อยตำแหน่ง พวกผ่านภาค ก. แห่มาสมัครเป็นหมื่น ส่วนบัญชี เศรษฐศาสตร์ การเงิน การตลาด ถ้าเกรดไม่สวยหรือไม่ได้จบมอดังก็ลำบากว่ะ ได้ยินมาว่า BIG4 บัญชี รับแต่จุฬา ธรรมศาสตร์ เกษตร

>> 61 มึงพูดซะกูบรรลุเลยว่าสามร้อยกูยังจิ๊บๆ
วันนี้คุยกับพี่คนสัมภาษณ์ก็พูดกับเค้าไปตรงๆ เมื่อคืนเห็นจำนวนคนสมัครผมแม่งเจี๊ยวฝ่อเลยนะ
พี่เค้าบอกส่วนมากที่สมัครมาไม่ค่อยถึงรีควายเม้นเค้ากัน สกรีนมาสัมภาษณ์จริงๆไม่เยอะหรอก
พูดจากรุ้มกริ่มให้ความหวังแบบนี้ผมก็แย่สิครัช

>>62 กูเคยผ่านประสบการณ์ตรงนั้นมาแล้วไง สมัยเพิ่งเรียนจบเปิดเน็ตหาหน่วยงานสอบ ยังไม่ผ่าน กพ. ก็หาตำแหน่งพนักงานราชการสอบเอา กระทรวงดังๆในกรุงเทพ เปิดตำแหน่งมา 2-3 ตำแหน่ง พวกแม่งแห่กันมาครึ่งพัน พอกูไปหาตำแหน่งงานในจังหวัดบ้านนอกก็มีมาสอบเกือบร้อย(รับตำแหน่งเดียว) วันจริงมาสอบ40กว่าเหลือสัมภาษณ์ 11 คน วันนั้นกูไปสัมภาษณ์ตัวคนเดียว คนอื่นแม่งแห่มาทั้งครอบครัว กูรู้สึกสมเพชและเห็นใจในเวลาเดียวกัน สมเพชที่จบ ป.ตรีแล้วแต่เวลาสัมภาษณ์งานต้องให้พ่อแม่ตามมาคอยให้กำลังใจ แต่ในอีกมุมก็สำนึกได้ว่า ป.ตรีของกูมันเป้นแค่ของเกลื่อนเมืองที่ใครๆก็มี แค่งานตำแหน่งเดียวพวกแม่งทำยังกะเป็นโอกาสทองในชีวิต ...........อืมแต่มันก็โอกาสทองจริงๆนั้นแหละ ถ้าได้งานทำก็สัญญาระยะยาว 3-4ปี สบายไปพักใหญ่ ส่วนกูผ่านสัมภาษณ์แต่ไม่ได้ถูกเรียก ทุกวันนี้ทำงานอยู่จังหวัดชานเมือง

>>63 ไอ้ฟีลโอกาสทองนั่นกูเข้าใจนะ
ทุกคนคงมีกันทั้งนั้นแหละไอ้งานที่ว่า โหกราบละของานนี้ขอกูเหอะ แบบอยากได้เหี้ยๆ แถมก็คาดหวังเหี้ยๆ
กูผ่านตรงนั้นมาละ สัมภาษณ์อันแรกของกูเอง เป็นบริษัทยิ่งใหญ่สุดอลัง
แต่คนสัมภาษณ์แม่งแทบจะฝังกูลงดินแล้วเอารองเท้าเซฟตี้กระทืบซ้ำรัวๆ
แม่งพูดมาแต่ละอย่างทำให้กูรู้สึกโง่แล้วโง่อีก โง่มากที่บังอาจมาสมัครงานบริษัทมึง ใจสลายเหี้ยๆอ่ะแม่งตอนนั้น
กูเริ่มดราม่าละกูขอโทษ ฮือ

>>64 บอร์ดนี้มันบอร์ดปลดปล่อย ใครอยากระบายอะไรก็ใส่กันตรงนี้ไม่มีใครรู้ว่าคนโพสเป็นใคร นี่อีกมู้ก็เด็กแพทย์เรียนไม่จบ กูอยากให้มันมาอ่านมู้นี้นะ แต่กลัวไปซ้ำเติมมันว่ะ

อ่านแล้วกูรู้สึกผิดที่อยากเปลี่ยนงานเลยว่ะ คือตอนนี้กูรู้สึกแย่แบบเหี้ยๆกับงานที่ทำอยู่
แล้วก็ว่าจะออกเร็วๆนี้เพราะกูรู้สึกว่างานใหม่หาไม่น่ายาก สงสัยกูต้องคิดใหม่ให้เยอะๆหน่อย - -

>>66 มึงก็ไปสัมภาษณ์ที่ใหม่ก่อน บอกกับที่เก่าว่าญาติเสีย หรือพ่อแม่ป่วยต้องลากิจไปดูแล ถ้าผ่านสัมภาษณ์ที่ใหม่เรียกตัวก็ค่อยลาออก ส่วนเรื่องงานใหม่หาไม่ยากมันขึ้นอยู่กับโปรไฟล์มึงว่าเทพแค่ไหน งานในไทยมันหายากแต่ไม่ใช่กับคนเก่งที่บริษัทไหนก็อยากได้ตัว ถ้าคิดว่าตัวเองมีดีพอก็ออกมาหาที่ใหม่เลยเพื่อนโม่ง แต่ถ้าไม่มั่นใจก็ใช้ที่ทำงานเก่าเก็บEXPไปก่อน

>>65 ขอบคุณที่โอ๋นะมึง กูละซึ้งจัย
>>66 เพื่อนกูก็ร่อนสมัครไปหลายที่ตอนทำงานอยู่นะ ลางานมาสัมภาษณ์ที่ใหม่แล้วก็ได้ด้วย ลองดูไม่เสียหายนะเพื่อนโม่ง

>>64 ไอ้เหี้ย ขอกอดทีสัส เพิ่งผ่านอารมณ์นี้มาสดๆร้อนๆ ไอ้คนสัมภาษณ์มันทำให้กูรู้สึกว่ากูไม่เจียมกะลาหัวมากที่ไปสมัครบ.มัน แต่กูก็โง่จริงล่ะที่ใฝ่ฝันอยากเข้า ถ้ากูฉลาดคงไม่หลงใฝ่ฝันถึงบ.เหี้ยๆแบบนี้ เซ็งสัส บริษัทมันก็ใช่จะใหญ่โตอะไรนะ แต่ปฏิบัติกับกูได้เหี้ยสัสเกิดมาสัมภาษณ์งานมากี่ที่ไม่เคยพบเคยเจอ

>>69 ที่เหี้ยกว่าคือหลังสัมภาษณ์ บริษัทลูกของแม่งโทรมาหากู
สมัครมาตำแหน่งนี้ๆ กำลังจะเปิดสัมภาษณ์ไม่ทราบสะดวกวันไหนบลาบลา คุยไปคุยมาแม่งเหมือนเพิ่งรู้ว่ากูจบใหม่ไม่มีประสบการณ์ไง
แม่งเข้าโหมด เดี๋ยวติดต่อกลับไปนะคะ ทันที
อีเหี้ยยยยยยย กูโมโห แบบฟอร์มบ้าบอที่มึงให้กูกรอกกับเรซูเม่กูนี่มึงได้อ่านก่อนโทรมาบ้างป่ะวะ
กูบายตลอดกาลกับบริษัทนี้และบรรดาเครือ

มันเป็นงานของ HR เดี๋ยวกูมาต่อตอนค่ำๆ

มึงอย่านะ กูรู้ว่า HR ส่วนมากแม่งฟาย เพราะกูก็ตบตีกะพวกมันมาบ่อยๆ หลังๆ กูเลยมาเป็นเองแม่งเลย กูไม่เคยทำเหี้ยๆ กับผู้สมัครเพราะนายของกูสอนว่าหากผู้สมัครผ่านสัมภาษณ์ก็เป็นบริษัทเดียวกับเรา แต่ถ้าไม่ผ่านสัมภาษณ์ ก็ยังเป็นลูกค้า (potential) ของเรา อย่าไปทำอะไรให้เขาก่นด่าได้นะเว้ย

นานๆทีจะเจอ HR ความคิดหล่อๆแบบมึงนะ

คือจากที่ได้ยินมานะ งานHR คือกรองคน บางทีตำแหน่งขาด 2-3 คน มีคนกรอกใบสมัครเป็นร้อยพวกแม่งก็เรียกมาสัมภาษณ์เยอะๆเข้าไว้ก่อน ที่ผ่านจริงๆก็ตามตำแหน่งว่าง ที่เหลือก็ถูกเก็บเป็นสต๊อกของแผนก

จากประสบการณ์ส่วนตัวของกูเอง เคยมี HR ของ CP เรียกสัมภาษณ์ ตั้งแต่ช่วงก่อนสอบปลายภาค ตอนรับสายครั้งแรกกูโคตรดีใจเลย แต่วันจริงก็ไม่ได้ไปสัมภาษณ์เพราะกูมีนัดสาว แล้วบอกพี่เค้าไปว่าวันนั้นมีธุระด่วนขอเป็นวันหลังละกัน หลังจากกูเรียนจบแล้วก็รู้สึกเสียดายนะว่าวันนั้นน่าจะตัดสินใจไปสัมภาษณ์กับ CP แต่กูคิดว่าก็ไม่ต่างอะไรมากเท่าไร เพราะเด็กปี 5 เกรด 2 กว่าๆ ติดF มา4ตัวแบบกูโปรไฟล์มันก็ไม่ได้สวยขนาดว่าจะมีบริษัทดังอยากได้ตัว กูเลยรู้ ณ บัดนั้นว่างาน HR อยากหนึ่งคือเรียกคนมาสัมภาษณ์เก็บเข้าสต๊อก

นี่กู >>70 นะ เรื่องเก็บสต๊อกกูเข้าใจนะ อันนี้กูไม่โกรธ
ไม่ติดต่อมา ไม่รับเด็กใหม่ไม่มีประสบกาณ์ กูเข้าใจ
ที่เคืองคือคนที่โทรมาหากู เค้าตั้งใจจะสัมภาษณ์ของตำแหน่งที่กูสมัครไปโดยเฉพาะ บอกตารางเวลาสัมภาษณ์ของทางนั้นมาเรียบร้อยละ แต่เสือกไม่ดูโปรไฟล์กูก่อนโทรมาไง
อย่างงี้มี HR ไว้ทำเหี้ยไรวะ ไม่ใช้เครื่องโทรอัตโนมัติ ใครกรอกเบอร์ไว้ก็แม่งโทรกวาดแม่งให้หมด

>>75 อันนี้เหี้ยจริงว่ะมึง

>>61 ขอแก้ข่าวนิด BIG4 รับจุฬา ธรรมศาสตร์เยอะก็จริง แต่มหาลัยอื่นพวก มหิดล มช มข ฯลฯ ก็มีเรื่อยๆประปรายว่ะ ถ้าความสามารถถึงเค้าก็รับเข้าแหละ

เข้าไปก็เจอแต่สังคมบิ๊กเนมนะ

ปวดหัวจะตายห่า นอนไม่พอ เข้านอนเกือบตีสอง ตื่นหกโมงเพื่อจะไม่มาทำงานสาย ตอนนี้ปวดตาจะตายห่าแล้ว ง่วงก็ง่วง แต่ตอนบ่ายพี่ก็จะลากเข้าไปประชุมกับลูกค้าด้วย

เข้าใจว่าพี่หวังดีอยากจะให้ได้ exp เยอะๆ แต่พี่ครับบบบ ผมเป็นแค่เด็กพาร์ทไทม์นะะะะะะ ถ้าร่างกายปกติก็จะดีใจอยู่หรอก แต่ตอนนี้แม่งจะได้เข้าไปขายขี้หน้าหลับให้ลูกค้าเห็นอะดิ

ทำให้จิตใจเข้มแข็งทนดราม่าได้วะ วันนี้กูไปมีเรื่องกับแม่บ้าน เถียงกันอยู่ซักพักกูต้องยอมขอโทษจบเรื่องเอง
ไม่งั้นบ่อน้ำตาแตกแน่ ตอนขอโทษนี่น้ำตาปริ่มๆแล้วนะเนี่ย จนตอนนี้ยังเอามาคิดอยู่เลย

>>80 แก้ๆ
ทำไงให้จิตใจเข้มแข็งทนดราม่าได้วะ วันนี้กูไปมีเรื่องกับแม่บ้าน เถียงกันอยู่ซักพักกูต้องยอมขอโทษจบเรื่องเอง
ไม่งั้นบ่อน้ำตาแตกแน่ ตอนขอโทษนี่น้ำตาปริ่มๆแล้วนะเนี่ย จนตอนนี้ยังเอามาคิดอยู่เลย

>>81 สำหรับกูถ้ากูไม่ได้ทำไรผิดจะดราม่าหนักแค่ไหนก็ทำไรกูไม่ได้ว่ะ แต่ถ้ากูผิดกูจะขอโทษทันทีไม่มีต่อปากต่อคำโดนด่าก็จะน้อมรับ

ทำใจให้สบายอย่าเก็บไปคิดมันก็เหมือนมึงกำถ่านร้อนๆ แล้วไปขว้างใส่คนอื่นมึงก็คือหนึ่งคนที่โดนแผดเผาไปด้วย

You will not be punished for your anger but you will be punished by your anger
-Buddha

ไม่รู้จะคุยกระทู้ไหนดี
กูโดน add friend request จากใครก็ไม่รู้
หาสายความสัมพันธ์ไม่เจอ แถมเป็นเฟซเปิดใหม่อีก
ปกติเพื่อนโม่งจะทำยังไงกันมั่ง

แอบส่องก่อน ไม่รับ

>>83 ไม่รับ

>>83 มีเหตุผลอะไรให้รับวะ

ไม่รับ กูเป็นประเภทไม่รับคนไม่รู้จัก ต่อให้มีสายสัมพันธ์แบบเป็นเพื่อนของเพื่อน แต่พิจารณาดูแล้วไม่อยากคบด้วยก็ไม่แอด

>>83 รับหมดวะ ยังไงก็ไม่มีผลอะไรกับชีวิตเท่าไหร่อยู่แล้ว

>>86 มันมีอย่างนึงคือเคยเรียนที่เดียวกับกู
แต่ก็นึกไม่ออกว่ากูไปรู้จักคนสวยแบบนั้นตอนไหน
ลองกดดู friend list ไปเรื่อยๆ แล้วก็ยังหา mutual friend ไม่ค่อยจะเจอ
อย่างน้อย กูก็แอดเพื่อนมหาลัยไปตั้งเยอะแล้ว
อยากจะลองรับดูว่ามาไม้ไหน
ในไทม์ไลน์ที่ public ก็ไม่เห็นจะขายสินค้าอะไร
แต่อีกใจก็ไม่อยากจะต่อความยาวอะไร ขี้เกียจแหละ ว่าง่ายๆ

พอทำงานแล้วไม่อยากเข้าสังคมเยอะ รู้สึกแม่งเรื่องมาก พอเลิกเข้าเฟซบุ๊คไปเลยรู้สึกดีขึ้นมาก ทุกวันนี้ที่ทำงานไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากูมีเฟซบุ๊ค

ในโลกนี้มีพวกงานแนววิเคราะห์หรือวิจัยสังคมไหมวะ พอดีช่วงนี้ศึกษาสังคมศาสตร์มากๆเข้ารู้สึกว่าตัวเองเหมาะกับงานพวกนี้มาก
จะราชการหรือเอกชน ในไทยหรือ ตปท. ก็ได้ เพราะตอนนี้กุแค่อยากรู้ว่ามีตลาดงานพวกนี้รึเปล่าก็เท่านั้นแหละ

มีนะ พวกบริษัทรับทำ research, market survey ไง

>>92 ลองไปค้นดูละ ท่าในไทยจะไม่รุ่งแฮะ
สงสัยต้องเตรียมอัพสกิลภาษาได้ละ

>>91 เป็นงานลักษณะไหนนะ ที่เกี่ยวกับสังคม นึกไม่ค่อยออก

แต่ถ้าเป็น Insight ที่มีต่อสินค้าหรือผลิตภัณฑ์ในสังคมต่างๆ พวกนี้ตลาดต้องการเยอะเลย ส่วนใหญ่จะไปอยู่สายเอเยนซี่ไว้สำหรับขายงาย อย่างเวลาจะออกโปรดักท์สินค้ามา 1 ตัว จะต้องเข้าใจพฤติกรรมของผู้ใช้ อย่างงาน research ต้องละเอียดมากเพื่อ Support งานขายโปรเจค (บางงาน 100 ล้าน 1,000 ล้าน) จึงต้องการคนเก่งและมีประสบการณ์มาก

แต่ถ้าไปสังคมสงเคราะห์ ในไทยง่อยมากเพราะหน่วยงานที่ทำเรื่องพวกนี้จริงจังมีน้อย ถ้าทำเพื่อการกุศลช่วยเหลือสังคมก็มีเยอะแยะ แต่ถ้าจะหวังเติบโตในสายงานนี้น่าจะยาก

>>94 งานแบบนั้นมันไม่ใช่ของนักวิจัยตลาดหรอกเหรอ? ถึงการวิจัยสังคมจะได้ข้อมูลที่ละเอียดรอบด้านมากกว่าก็เถอะ แต่ก็รู้สึกว่ามันเป็นการหว่านแหที่กว้างเกินไป แถมยังต้องเอามาทำดัดแปลงเพื่อให้นำมาวิเคราะห์การตลาดด้วย (พอดีไม่แน่ใจว่าระเบียบขั้นตอนการวิจัยสังคมกับของการตลาดมันเหมือนกันรึเปล่าน่ะ)

โดยส่วนตัวที่ชอบและสนใจคือการวิจัยเชิงคุณภาพอย่างวัฒนธรรม การเมืองอะไรพวกนี้มากกว่าน่ะ

>>95 ก็วิจัยตลาดนั่นแหละ เพรากูไม่รู้ว่าวิจัยสังคมไปเพื่ออะไรได้อีก

วิจัยสังคม
- เพื่อธุรกิจ ขายของได้มากขึ้น
- เพื่อทางการเมือง ก็ต้องไปทำกับพรรคการเมือง
- เพื่อแก้ปัญหาสังคม ก็ต้องไปแนว NPO ไม่ก็รัฐบาล
- เพื่อทางศาสนา ไปอยู่พวกศูนย์ปฏิบัติธรรม

กูนึกออกแค่นี้ ถ้าอยากทำเพื่อก้าวหน้าเรื่องรายได้ก็ต้อง 1-2 เท่านั้น แล้วพวก 3-4 ทำเป็น Hobby แทน

แต่ทั้งนี้สายงานนี้ยากมากเพราะไม่ใช่แค่เข้าใจสังคมแต่ยังต้องสามารถวางกลยุทธ์และ Execute ให้เกิดออกมาอย่างเป็นนามธรรมได้ด้วย

ง่วงสัด ฝนตกแล้ว

ฝนไม่ตกกุก้ง่วง กุละอยากกลับไปเรียนอนุบาลจะวิชานอนกลางวัน

http://pantip.com/topic/32606376 << เด็กตอนนี้เรียนหนักชิิบหาย ชักสงสารแล้วซิ

เรื่องของเด็ก กูหลุดพ้นละ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

ทำไมกูต้องทนเรียนคณะที่ไม่ชอบ เพื่อจบไปเป็นเซรารี่แมนที่กูเกลียดด้วยวะ

ประเทศนี้แม่งเหี้ยชิบหาย

มึงโบ้ยประเทศได้ไงวะ โดนบังคับมึงควรโบ้ยแม่มึงนะ

แล้วเป็นเชี่ยอะไรมึงถึงจะชอบล่ะ

>>99 ประเทศไทยก็งี้แหละ ดัดจริตต้องทำเป็นสอนอะไรล้ำ(แต่ผิดหมด) แล้วก็ม่เคยโทษตัวเองกันหรอกนะ อีพวกคุณครูนี่ ดีแต่ขู่ให้เด็กทำตามคำสั่ง อย่าเถียง ทรงผมเหรอ กิจกรรมที่สนใจเหรอ เครื่องแบบเหรอ เวลาว่างเหรอ พวกครูจัดไว้ให้หมดล้ว พวกมึงเป็นเด็กไม่ต้องคิดหรอก

สุดท้าย โตมาก็เป็นไอ้โง่ไอ้ควายแบบที่เห็นทุกวันนี้ มาสอนเด็กยุคต่อไปให้เป็นไอ้โง้ไอ้ควายต่อไป