เหล่าซาลารี่มังทั้งหลายจงลุกขึ้นมาเต้นระบำ!!
Last posted
Total of 1000 posts
เหล่าซาลารี่มังทั้งหลายจงลุกขึ้นมาเต้นระบำ!!
/dance
ยังไม่ได้เริ่มทำงานเลย ศุกร์อะไร
/ไหลยาว
กูทำถึงวันเสาร์
>> 4 โหดสัส
เอานี่ไป คิตะ คิตะ แดนซ์!!!
วันจันทร์อีกแล้วว่ะ
แม่งไม่ได้ขี้เกียจทำงาน แต่ไม่อยากตื่น
กระทู้อะไรเนี่ย แหล่งซ่องสุมซาลารี่มังเร๊อะ
เหลืออีกสี่วัน!!!!!
เดือนหน้ามีวันหยุดเปล่าวะ
มีวันแรงงานป่ะ
วันแรงงานนี่กูหยุดได้อย่างภาคภูมิใจเลย
เฮ๊ยมี วันที่6 / 13 แล้วก็ 24
ด๊านนนนซ์ ヘ( ̄ー ̄ヘ)(ノ ̄ー ̄)ノ♪ ซิ่งงง
วันผู้ใช้แรงงาน เหล่าซาลารี่มังได้หยุด ราชการไม่ได้หยุด
ส่วนพืชมงคลราชการได้หยุด ซาลารี่มังไม่ได้
เคยถากถางกับเพื่อนที่เป็นราชการว่า "หยุดไปไถนา"
1 หยุดวันแรงงาน
6 หยุดชดเชยวันพืชมงคล
24 หยุดวันวิสาขะชาบู
แม่เจ้า!
กระทู้สารขัณฑ์ฮอลิเดย์?
เป็นฟรีแลนซ์เพื่อจะได้เลือกวันหยุดเอง
ทำงานทุกวันเพื่อจ่ายบิล orz
ศุกร์นี้มิใช่แค่ศุกร์ธรรมดา ยังเป็นศุกร์เงินเดือนออก
จันทร์หน้าหยุดโว้ยยยยยยยยยย
อาทิตย์นี้ดีสัด
เปิดวันจันทร์มาทำงานสองวันก็ได้หยุด 1 วัน แล้วพอทำงานต่ออีกสองวันก็ได้หยุด 3 วัน
สวัสดีวันทำงาน
กูยังง่วงอยู่เลยยย
สวัสดีคนทำงานวันพืช
เซ็งปิดงบ
อยากแดกยาฆ่าหญ้ามาก
ปกติวันศุกร์จะอยากเลิกงานเร็วๆ แต่วะนนี้ไม่อยากออกจากออฟฟิสๆปรอรถเมล์เลย ร้อนสรัด
ร้อนนนนนนนนน
อาทิตย์นี้ทำงานแค่ 4 วันโว้ย
อาทิตย์นี้ ตูทำเต็มห้าวันฟ่ะ
เห้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
เว็บนี่ แม่ง คนเล่นกันเยอะขนาดนี้เลยเหรอ ไม่น่าเชื่อ
ลาต่อแม่งเลย 555555
ผมถามตัวเองทุกเช้าที่ต้องแหกขี้ตาไปทำงานว่าชีวิตคืออะไร
กูอยากเป็นเด็กไปโรงเรียน
ผมเป็นเด็กไปโรงเรียน
ตอนเด็กก็อยากจะโตเป็นผู้ใหญ่ จะได้ไม่ต้องไปโรงเรียน พอโตเป็นผู้ใหญ่ก็อยากจะกลับไปเป็นเด็ก จะได้ไม่ต้องไปทำงาน
ทางสายกลางคือการเป็นนีทรวยๆ นั่งกินนอนกินอยู่บ้าน ไม่ต้องทำงานไม่ต้องเรียน
เทพผู้พิทักษ์บ้านมาหลายเดือนแล้ว
ต้องสะสมเงินขนาดไหนถึงจะได้เป็น NEET ที่ร่ำรวย เกิดเงินหมดทำไง
เกาะพ่อเกาะแม่กินนี่ปลอดภัยสุดหรือยัง
ตอนนี้กำลังจะเป็นอยู่ แต่ได้กำไรจากที่ลงทุนไว้เฉลี่ยวันล่ะวันพันกว่าๆ ก็โอเคนะ
อยู่กับบ้านเฉยๆ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเกม ค่าเน็ต ค่าเสือกป่วย ปีละแสนก็โอเคมั้ง NEET อายุยืน ก็ตีไป 70 ปี 7 ล้านฝ่าๆ ตอนนี้มีพอมั้ย? เกินพอ แต่อับอายญาติพี่น้องเว้ย ตอนนี้เลยทำตัวเป็นคุณกินรับจ้างสารพัดเนี่ย ขาดแค่วัตสันกับคางุระจัง แต่มีผมหยักศกกับเสี่ยงเบาหวานนิดๆละ
อ่านมู้นี้แล้วสิ้นหวังในตัวผู้ใหญ่สัดๆ
ปล.กุเด็กกว่าพวกเมิงแน่นอน
หุบปากไปเลยไอ้พวกเจน Z
ขี้เกียจไปทำงาน อร๊ากกกกกกก
กูไม่ผิด โลกนี้ต่างหากที่ผิด
เอาไปฟังซะ เพลงชาติของพวกเมิง...
http://www.youtube.com/watch?v=xeMON4b7Zx0
ไม่รู้ ลาพรุ่งนี้หยุดยาวไปกระบี่หนีความจริงละ ฟ้าววว~
วันศุกร์กูโดนบังคับOT ห่าน
หยุดไม่ใช่เรอะ
ฟ้องกรมแรงงานสิวะ
กฎหมายบังคับให้มาทำงานไม่ได้
บังคับได้แค่ไม่มามึงโดนไล่ออก
ประชุมกับฝรั่งตอนวันจักรีถึงสี่ทุ่ม ยังฟ้องห่าไรไม่ได้เลย แถมมีแต่โอฟรีอีก สาด
อยากทำงานอาทิตย์ละสี่วันทุกอาทิตย์
อยากทำงานอาทิตย์ละสองวันทุกอาทิตย์
ไม่อยากทำงาน
ใครห้าม?
สัปดาห์นี้กูก็หกวันเหมือนเดิม
นึกถึงอดีตทำงานหกวันสลับห้าวันทุกสัปดาห์ แถมหยุดกลางสัปดาห์ ชีวิตบัดซบ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ หยุดสามวันเชี่ยอัลลัย งานมีปัญหา โดนโทรปลุกตั้งแต่ตีสี่ของเช้าวันศุกร์
ตอนนี้ก็ยังเคลียร์ไม่จบ (และมีท่าทีว่าจะจบแบบหายนะ)
พรุ่งนี้ก็วันจันทร์แล้ว.... วันหยุดของกูวววววววววววววววววว TOT
ลาต่อแม่งเลย
ลาต่อแม่งเลย
ลาออกแม่งเลย
โดนโทรตามงานตอนวันที่ลาไว้ นี่แม่ง WHAT มาก
เงินเดือนออกแล้ว!
ยืมล่วยยย กูแกลบมากก
พรุ่งนี้เงินเดือนอออกกกกกกกกกกกกกก
ของกูออกละ
วันนี้เงินเดือนออกโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กูจะได้เลิกแดกมาม่าแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ใครยังไม่ออก ก็แดกข้าวแกล้ม ฟิก ไปก่อนละกัน
เงินเข้าตอนกลางดึก!
ศุกร์สิ้นเดือน!!
เงินออกแล้ว
เงินหมดแล้ว
ถุยชีวิต
เช็คเด้ง!!! พรุ่งนี้กูจะแดกอะไร!!!
จะไปกินข้าวฉลองศุกร์สิ้นเดือน
ฝนตก รถติด คนเต็มร้าน
:okay:
เงินออก...เอาตังไปหาหมอ แม่งเอ้ยยยย
อีก 27 วันเงินออกแล้ว
นับแบบนี้แล้วสิ้นหวังชิบ 27 วันเลยนะะะะะ
กระทู้นี้จริงๆแล้วเป็นที่ให้ซาลารี่แมนมาโอดครวญใช่ปะ
ไม่ใช่แค่ฉลองวันศุกร์แห่งชาติธรรมดาๆ
แหล่งรวมซาลารี่มังผู้สิ้นหวัง
ยังไม่สิ้นหวังเสียหน่อย
ทำไมมนุษย์ต้องมาทำงานวันเสาร์ ผมไม่เข้าใจ
โลกมันโหดร้าย มนุษย์เอ๋ย
ตบบ่า....กูจะไปแรดแทนมึงเองนะ
8.00-18.00 ทำงาน
19.00-22.00 เล่นเกม เล่นเน็ต ดูเมะ
23.00-7.00 นอน
วันหยุดเกมทั้งวัน ชีวิตมีแค่นี้เอาไรมาก
กูเคยทำงานวันอาทิตย์
ข้อดีอย่างเดียวคือถนนโล่ง
อีก 15 วัน
ตังหมดแล้ว OTL
เหลือ 500
อาห์ ทำงานอีก10วันเพื่อเงินหนึ่งก้อน แล้วก็ทำอีก25วันเพื่อเงินอีก1ก้อน แล้วก็ทำอีก24วันเพื่อเงินอีก1ก้อน แล้วก้ทำอีก...
เลิกเป็นซาลารี่มัง แล้วไปเป็นนีทดีปะวะ
อยากเป็นนีทที่มีรายได้...
เหี้ยยยยยยยยยย รถมันจะติดอะไรนักหนาาาาาาาาวะวันนี้!!!!!
วันนี้เกิดอุบัติเหตุไรป่ะว่ะ รถติดเหี้ยจนกูไปทำงานสายแบบไม่ต้องสืบเลย
รถทัวร์เสยคานสะพานข้ามแยกเพชรบุรี
ชนกันตอนหกโมงเช้ายังแก้ไม่หายอีกเรอะ
สมเป็นแยกอโศก
อีก7วันตังออก
ตังออกก็เอาไปจ่ายหนี้ เงินก็น้อย เซ็ง
วันนี้รถจะติดมั้ยวะ เงินเดือนยังไม่ออก
วันหยุดตื่นแต่เช้ามาเล่นเกมสิ้นหวังชิบ
ศุกร์นี้เงินออกป่ะ ไปเซิ้งกัน
เนื้อย่างแฟนบอย?
อีกสามวัน อดทนไว้!
เงินเท่าไหร่กันบ้างอะครับ
ของผมเดือนแรกได้ 13000
บาปเท่าไหร่กันบ้างอะครับ
ของผมเดือนละ 5000
งานแรกเดือนแรกที่ทำได้ 10k เมื่อราวๆ 7 ปีก่อน
บาป 50% ของเงินเดือน
เงินออกวันไหนกัน
วันสุดท้ายของเดือน ถ้าเป็นวันอาทิตย์มันก็ออกวันอาทิตย์ บริษัทกูนี่โึคตรเค็ม จ่ายวันศุกร์ก็ได้แท้ๆ
อีก2วัน
พรุ่งนี้มั้ง แล้วแต่อารมณ์คนโอน
พรุ่งนี้ตังออกและเป็นวันหยุดด้วย ยิปปี้
ถ้าเจ้านายไม่ลืมก็ได้เงินวันพรุ่งนี้
(╹◡╹) today is Friday~❤
ศุกร์แห่งชาติ
ศุกร์สิ้นเดือนรถติดแหงๆ
พรุ่งนี้วันจันทร์.......
เวลาแห่งความสุขมันแสนสั้นนัก
TOMORROW IS FRIDAY
ชีวิตติดลูป
รอปลายเดือนสิหยุดยาวสี่วัน
อยากให้โลกนี้มีวันหยุดเดือนละ 30 วัน
คร่อกกก
วันศุกร์รถติดระยำ คร่อกกก
ปวดขี้แต่ติดอยู่บนถนนทำไงดีวะ
ครึ่งเดือนแล้วครับ
หวัดแดกรัวๆ
อาทิตย์หน้าหยุด2วันนะ
เอกชนวันเดียวว่ะ.... O<--<
อือ วันเดียว เซงชิบ
หยุดวันเดียวเหมือนกัน O[--[
วันเดียวเหมือนกัน _(: 3 _| L)_
เว็บเงียบจัง
ไปบวชหมดแล้ว?
อะไรวะ เพิ่งตื่นมาแบบงงๆ เหี้ยยยย จะหมดวันเสาร์ แล้ววววว
หยุดให้กูเพิ่มมาวันนึง ขอบคุณ
ไปทำงานกันได้แล้ว
อาทิตย์นี้ทำงานแค่ 4 วันแต่ไม่แฮปปี้เลย
อาทิตย์นี้ต้องไปแค่สองวัน แต่ไม่แฮปปี้เลย...
//อาทิตย์สอบ โฮ
อีกสองวันนนน
อีกวันเดียววววววววววววววววววววว
สัปดาห์หน้าเงินเดือนออกแล้วนะครับ
ของกูออกเมื่อต้นอาทิตย์ ออกแล้ว หมดแล้ว _(: 3 _| |_ )_
steam summer sale ทำเงินเดือนกูหายไปกว่าครึ่ง
สวัสดีเงินเดือนยังไม่ออก เงินกูจะหมดแล้ววว แดกไรดีว่ะ เอียนมาม่าแล้ว
TODAY
IS
FRIDAY!
http://www.youtube.com/watch?v=kfVsfOSbJY0
ฟรายยยเดย์ ฟรายยเดย์ ฟรายยยเดย์ ปาร์ตี้อิง ปาร์ตี้อิง เย้!!
ฟัน ฟัน ฟานนน
ไม่เล่นเกม ไม่อ่านการ์ตูน ทำตัวชิคๆ แดกเหล้าหลังเลิกงานคือการโตเป็นผู้ใหญ่เหรอว่ะ?
หรือว่ามันคือสังคมที่อยู่รอบๆเป็นแบบนี้คือปกติ?
เลิกงานปุ๊บกูจับเกมทันที ไม่แคร์สื่อ
สวัสดีอาทิตย์ใหม่ *รอเงินเดือนออก*
มันกลับมาแล้ว <3
พุ่งนี้ ต้องทำงาน สัส ควย เหี้ย
死にたい
เย็นวันศุกร์
ฝนตก
(´・ω・`)
วัน นี้ วัน ศุกร์
วันจันทร์หยุด
หยุดยาว 3 วันสำราญเบิกบานใจ
วันนี้
วัน
ศุกร์!!!!!
ฝนอย่าตกนะสัด
กุภาวนาให้มันไม่ตก อย่าทักดิ
พรุ่งนี้ทำงาน O[--[
เซ็งว่ะ ไปเยี่ยมญาติ โดนญาติมาพูดเรื่องเงินเดือนเทียบกับลูกเขาแล้วแอบรู้สึกแย่ :-[]
ไฝว้แม่งเลย
ไอ้ที่ญาติชอบยกมาอวดนี่ +30% เป็นอย่างน้อย
แถมไม่มีถัวเฉลี่ย หยิบเอาเดือนที่สูงที่สุดของลูกคนที่มากที่สุดทันที
ไอ้พวกชอบยกนู่นยกนี่มาอวด ตีไว้ก่อนเลย 1. ไม่มีดี 2. ขาดความอบอุ่น กูถือคติว่าคนดีไม่อวด คนอวดไม่มีดีว่ะ
อวดกันไปอวนกันมามันไม่จบ ปิดด้วยอวดว่ากูขี้ยาวเมตรนึงแม่งเลย
เงินเดือนแพ้มันก็ถามเรื่องเมียต่อ
มีเมียแล้วก็ถามลูกต่อ
มีลูกแล้วก็ถามโรงเรียนลูกต่อ
มีโรงเรียนลูกแล้วก็ถามเกรดลูกต่อ
มีเกรดลูกแล้วก็ถามมหาลัยต่อ
มีมหาลัยแล้วก็ถามที่ทำงานต่อ
มีที่ทำงานแล้วก็ถามเงินเดือนต่อ
พี่กูเงินเดือนเกือบแสนแล้ว กูยังตกงานอยู่เลย 555
conversation จริงที่เคยเจอ (แถมเป็นกับคนที่เพิ่งเจอกันอีกต่างหาก ที่โรงพยาบาล):
คน: อืม... นี่เราทำงานอะไรเหรอ
เรา: (ถามอะไรฟะเนี่ย) อยู่คณะทันตแพทย์ จุฬาครับ
คน: อ่อ แล้วทำอะไรล่ะ?
เรา: สอนหนังสือครับ
คน: โอ... เป็นอาจารย์เหรอ? แล้วจบมาจากไหนล่ะ?
เรา: ปริญญาเอกจากจอร์เจียครับ
คน: แล้วตอนนี้ตำแหน่งอะไรล่ะ
เรา: (ถามอยู่ได้) ศาสตราจารย์ครับ
คน: (เริ่มพูดช้าลง) แล้วลูกล่ะ อยู่โรงเรียนอะไร ชั้นอะไรแล้ว
เรา: (ดันมากับลูกพอดี) สาธิตจุฬาครับ ม.6
คน: แล้วเข้ามหาลับอะไรล่ะ
เรา: ได้โควต้าวิศวะจุฬาแล้วครับ
คน: โควต้าจากไหนเหรอ?
เรา: โควต้าโอลิมปิกวิชาการครับ
เท่านั้นแหละ มันเดินหนีเลย
(ปล. เปลี่ยนมุมมองจากลูกไปเล่าในมุมมองพ่อ)
ถามทำไมเยอะแยะ ....
เป็นพวกมนุษย์ป้ารึไง
จงโตเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ใช่มนุษย์ป้า
สังคมมันจะหล่อหลอมให้กลายเป็นมนุษย์ป้า
พรุ่งนี้วันศุกร์แล้วสรัด
นึกว่าจะเป็นศุกร์สบายๆ serverเสือกเจ๊ง ต้องแก้ปัญหาอีก
มีใครพอแนะนำHostingดีๆ ราคาย่อมเยาว์ให้ได้บ้างมั้ยครับ จะฝากวาง3โดเมน
มันกลับมาอีกแล้ว วันศุกร์ที่รัก
แต่กูเกลียดวันศุกร์ว่ะ รถก็ติด วันเสาร์ก็ยังต้องทำงาน
วันศุกร์กลางเดือน ยังพอรับได้ รถไม่ติดเท่าไหร่
สแกนมือออกก่อนเวลาเลิกงาน 2 นาที.....ฟัคเอ้ยยย
เหลือ 600 ละกูเดือนนี้
600 เหรียญ?
500 บาทกับวันทำงานที่เหลือจะรอดมั้ย?
เงินเดือนกูออกพรุ่งนี้ วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!
อีกอาทิตย์นึง อ๊าา..
ฝนตกหนักโคตร
อาถรรพ์เวลาเลิกงาน ฝนตก รถติด BTSแน่น
ร่มกูพังเหล็กงอไปอีกข้างเลย สัส
เงินเดือนออกแล้ว สัส!!
แดกแกลบต่อไปเห๊อะ พวกมึง!! กูรอดแล้ว!!
เบื่อเพื่อนร่วมงานทำไงดีวะ
ลาออกแม่มเลย
เบื่อก็ไม่ต้องไปสนใจมันสิ
จ้างวินมอไซปากซอยดักตีหัวแม่ง
โดดตึกตายแล้วเขียนจม.ลาตายว่า กูตายเพราะมัน
แฟนบอยกับคดีฆาตกรรมปริศนา
ฝนแม่งเป็นเหี้ยไรมากป่ะวะ ตกแต่ตอนเย็น
ฝน : Surprise!!! Salary man!!
Salary man : Matherfaker!!!!!
คือแบบ.... อาทิตย์ที่พ่ออยู่ ฝนก็ไม่ตก พอพ่อไปประชุมตปท. ต้องกลับแท็กซี่เองนะ ฝนแม่มตกทุกเย็นเบย
ฝนมันตกเป็นเวลาของมันอยู่พวกนาย
ฝนแม่งตกตอนเวลา salary man เลิกงาน มาตามนัด
ฝนมันก็ทำงานตามเวลาของมันแหละ เหมือนๆเราชาวซาลารี่แมน ใจเค้าใจเราว่ะ
เสาร์แล้วแจ้
วันอาทิตย์ รถติดชิบหาย
อีก 2 วันเว้ยยยยยยยยย
เหลือสองร้อยละสัด
กูชนะ กูเหลือสองพันเว้ย
เงินเดือนออกแล้วครับส์
ยังไม่ออกเว้ย
ช่วงนี้งานเยอะชิบหาย T_T
วันศุกร์แล้ว วันศุกร์
วันนี้วันศุกร์เงินแล้วยังเดือนออกด้วยโว้ยย
กุอยากสคริปไปตอนเลิกงานแล้วเว้ย แต่แม่งรถติดแน่ๆ
โอเร โนะ ทาน
ขอสังเวยเงินเดือนระดับ3ดาวทั้งเดือน เพื่อเรียกความสุขหนึ่งวัน
ทาน เอนโดะ!
นั้งอู้ในห้องน้ำ....... _( :3」∠)_
เงินเข้าแล้ว โฮฮฮฮฮ
ฉิบหายแล้ว ฝนแม่งจะตก
กูว่ากระทู้นี่แม่างหดหู่ที่สุดในบอร์ดแล้ว
อย่างน้อยพวกมึงก็มีงานทำ
เงินเข้าแล้วเหมือนกัน
เงินหมดแล้วเหมือนกัน……
วันจันทร์กูหยุด labor day โว้ยยย 5555555
กูเป็น NEET รอกินมรดก
กูไม่เข้าใจพวกมึง
ความรู้สึกแบบมีเงินใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด ไม่ต้องดิ้นรน อยู่เป็นภาระไปวันๆ พวกมึงไม่เข้าใจหรอก
โอฟรีวันเสาร์ ...เงินเดือนยังไม่ออก
ลาออกไปขายปาท่องโก๋ดีมั้ยวะกู
แดกกับผัดกระหล่ำล้วนๆด้วยนะ........
อยากเลิกทำงาน แล้วมีเงินพอใช้กับสิ่งที่ชอบ เป็น NEET ไปวันๆจังว้อยยยยย
แต่ขนาดทำงานจนหำเหี่ยว เงินแม่งยังไม่พอใช้เลยว้อยยยยยยย สาสสสสสสสสสสสสส
ถ้าวันเสาร์กับวันอาทิตถ้าพวกมึงไม่ออกไปไหนพวกมีงอาบน้ำกันป่าววะ ถ้ากูไม่มีธุระไปไหนกูก็อาบทีเดียวคืนวันอาทิตย์
อากาศเย็นๆเปิดพัดลมจ่อทั้งวันเหงื่อออกน้อย
อาบทีเดียว
อากาศร้อน เหงื่อออก ออกเยอะก็อาบที
อาบวันละสองสามรอบ
สองวันอาบทีนี่ไม่ไหวว่ะ
เอ็งนี่พูดหยั่งกะไม่ได้อยู่ไทยเลย
แม่มร้อนจะตายห่ารากไส้ ไม่อาบได้ไงฟ่ะ
กูอาบน้ำแล้วนอน ตื่นมาสภาพแม่งก็ยังกะศพละ
เออกูลืมไปกูอยู่เมลเบิล ตอนนี้มันไม่ร้อน
ไปทำงานกันได้แล้วพวกมึง WELCOME TO SEPTEMBER
วันจันทร์กูหยุด labor day ท่ดๆๆๆๆๆ
หึ...กรูหยุดทุกวัน
ตอนนี้อากาศร้อนชิบหาย
ทำงานมาตั้งแต่วันพฤหัส (อดนอนคืนพฤหัสแก้งานให้เสร็จ อดนอนคืนวันศุกร์ ทำเสาร์อาทิตย์) ยังไม่มีวี่แววว่าจะได้หยุด
โอทีก็ไม่มีแววว่าจะได้ โบนัสก็ไม่มี เครียดมาก อยากลาออก แต่ออกไม่ได้ มีคอนโดให้ผ่อน มีภาระผูกพันมากมาย
กูไปโดดตึกดีไหมวะ
จะฆ่าตัวตายอะ เอาพวกคนเลวๆติดไปด้วยซักสิบยี่สิบคนทีดิ แต่งตัวรวยๆเดินไปกลางวงย่านโจรๆแล้วกดระเบิดตัวเองตู้มเป็นโกโก้ครันช์อะไรเงี้ย
มุดเข้าสภาไปบรู้ม
อย่ามาลากเข้าเรื่องการเมืองดีกว่าว่ะ... ส่วนตัวกูโคตรรำคาญเลย เอะอะก็ตัวเหี้ยอยู่ในสภา เอะอะก็นักการเมืองเหี้ย
ไปกินข้าวกลับมาก็โดนลากให้ทำงานต่อ เหมือนคืนนี้ก็ไม่ได้นอนอีกคืน ไชโย
งั้นเอาเป็นมุดเข้าห้องนายกฟุตบอลไทยแทนได้ปะ น่าจะง่ายกว่า
ร้อนเว้ย ร้อน
แม่งเป็นกระทู้ที่เหมือนมีหวังแต่สิ้นหวังมากเลยวะ
มีปัจจัยสี่มึงอย่าคิดมาก
ลองเกิดสมัยทาส สมัยขุนนาง สมัยไม่มียาชา ลำบากตายหอง
สัด กูเกิดมายุคมียาชา แต่โดนแม่ถอนฟันน้ำนมด้วยด้ายเลยนะ
ปกติมันรากสั้นแล้วก็แล้วไป พอไหว
เจอแจ็คพ็อตแตก รากยาวเฟื้อย ต้องกระเตงไปให้หมอถอน เลือดท่วมปาก ....
หลังจากซี่นั้น ก็ไปให้หมอถอนตลอดแล้ว ลด ละ เลิก ถอนฟันด้วยเส้นด้าย
โชคดีทั้งพ่อแม่เป็นหมอฟัน ท่านถอนให้ได้เลย
กูเคยกิน ปีโป้ แล้วฟันหัก ............
ทรอม่าไปพักนึงเลยทีเดียว
ซีลปีโป้ในตำนาน
ซีลของปีโป้มันเป็นแผลใจของเด็กๆ จริงนะเว้ย แกะยังไงแม่งก็เละ
สมัยเด็กๆ กูกินปีโป้ ถึงกับต้องถือคัตเตอร์ในมือนึงกันเลยทีเดียว
ต้องแช่ช่องฟรีซ แล้วบีบ
ตอนจะแกะแม่งก้เสือกขาดเฉพาะตรงปลายสีขาวที่เอาไว้ดึง ตรงกลางยังครบสมบูรณ์ เลยต้องบีบเอา แล้วแม่งก็พุ่งเป็นจรวดสู่ชั้นสตราโตสเฟียร์.....
วันนี้นั่งว่างในออฟฟิซก็เลยมองไปรอบๆแล้วนั่งคิดว่า พวกเครื่องใช้ในออฟฟิซนี่มันจะเอาให้พังก่อนใช่มะแล้วค่อยเปลี่ยน แอร์เชี่ยนี่ก็เย็นแค่ตอนฝนตก เครื่องทำน้ำร้อนก็สนิมจะแดก จอก็ยัง 3:4 เห็นแล้วก็รู้สึกว่าโลกรอบตัวกูมันช่างหมุนช้าจริงๆ นี่กูอยู่ผิดที่ ผิดยุครึเปล่า บอกกูที เพื่อนโม่ง
ของกรูเปลี่ยนทุก 6 ปี
VISTA เว้ย แรร์ป่ะล่ะ
เหยดดด Vista .......ถ้าไม่ติดว่าตอนซื้อโน๊ตบุคบริษัทตอนนั้นมันแถมติดเครื่องมาให้ กูลงใหม่ไปแล้ว
วิสต้ามันไม่ดียังไงวะ ไม่เคยใช้
Someone didn't do his work and push it to me, and say why didn't you do this yet.
ผมโดนเพื่อนร่วมงานเขม่นใส่โดยที่ไม่รู้เหตุผล
ดีนะ กุเล่นvita
พูดถึงปัญหาหญิงชายในที่ทำงาน
ออฟฟิสกู มีแฟนอยู่แล้วทั้งคู่ แต่ก็ทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันกับคนในออฟฟิส
แฟนกันเฉพาะเวลางาน? ถามเพื่อนๆดู มันบอกออฟฟิสมันก็มี
เป็นปกติของคนสมัยนี้กันเหรอวะ?
ไม่รู้ ไม่อยู่ออฟฟิศหลายปีแล้ว
โคตรเกลียดผู้หญิงที่คบผู้ชายเป็นไม้กันหมาเลย.....
แล้วมึงดูยังไงถึงรู้ว่าเขาคบกันวะ? เขาอาจเป้นเพื่อนกันเฉยๆก็ได้นะเว้ย
โคตรเกลียดผู้ชายที่คบผู้หญิงเอามันส์เฉยๆเลย
โคตรเกลียดผู้ชายที่มีแฟนเลย
เพื่อนกันเอากันมันหยดติ๋ง
โคตรเกลียดผู้ชายที่อัดตูดผู้ชายเลย
โคดเกลียดผู้ชายที่หล่อกว่ากูทุกคนเลย
โคตรเกลียดผู้ชายที่เหลือเลย
วันนี้เสาร์ทำงาน น่าเบื่อชิบ
ยังมีทำงานวันอาทิตย์อีกนะ
เมื่อไหร่จะวานนนนนนสูกกกกกกกก
เมื่อไหร่จะสิ้นเดือน......
วันนี้กูขี้ยาวตั้งฟุตนึง โค้งสวยราวกับปลาไหลในแกง
สาธุ ขอให้มึงปวดขี้ตอนกำลังกลับบ้านวันศุกร์แล้วฝนตกรถติด
มึงจะให้รถติดบนทางด่วนเนี่ยนะ
ไอ้เหี้ย TOEIC 300-400 มึงเอาไว้ถ่วงองค์กรเล่น 10-20 คน
TOEIC 900 IELS 7.5 ญี่ปุ่น N3แถมทำงานเนี๊ยบอย่างกับยามาดะ โนริโกะ แม่งหมดสัญญาสิ้นเดือน
เอา olo ไป ไอ้ระบบขัดแข้งขัดขาอิจฉาริษยา
ไม่เคยเจอรถติดบนทางด่วนเหรอวะ
กูว่ากูเจอจนนับเกินนิ้วบนมือเลย โคตรเหี้ย
ฝนตกไม่ก็อะไรมีอำนาจผ่านที แม่งก็ติดคาบนทางด่วนนั่นแหละ
กูคิดว่ารถติดบนทางด่วนเป็นเรื่องปกติไปแล้วนะ
ในที่สุดก็หมดวันนี้ไปอีกวัน
ในที่สุดก็หมดน้ำไปอีกหนึ่งขวด
ใครในนี้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนมั่งป่าววะ กูจะสาปแช่ง
มีก็เป็นภาระ แบกรับค่าใช้จ่ายเพิ่ม มึงจะมีไปทำเหี้ยอะไร
ยังไม่อยากหาภาระใส่ตัวเพิ่ม
ฝนหยุดละ
ง่วงนอนแต่มีงานทำไงดีวะ
ง่วงนอนแต่มีงานทำไงดีวะ
นอน > งาน
ฝากใครขายที่ดินดีวะ มีเป็นภาระอยู่ในที่กันดารอันนึง ขายเสร็จจะได้ไปขอเมียแต่งซะที
พวกมึงโกนหนวดกันบ่อยป่าววะ ทำไงให้มันขึ้นช้าๆ
แว๊กส์
โกนทุกวันจันทร์
โกนทุกวัน
ฝนตกทุกวันเลยเว้ย
เอาแหนบถอนหนวด
เอาไฟแชคลน
ร้อน
เอาเทียนลน
ทำน้ำมันพรายกันเร๊อะ
ไปยิงเลเซอร์
เตรียมตัวรถติดกันยังพวกมึง
ทำงานใกล้บ้านก็ดีตรงนี้แหละ รถติดยังไงก็ไม่เกินครึ่งชั่วโมง
เลิกงานละสัด
ศุกร์ 13 กูขอกลับไปนอนฝันเปียกอยู่บ้านละกัน
ฝนแม่งตกแต่เช้ายันเย็น
มีผญหน้าตาดีมาขอคบ มันหลอกกูป่าววะ?
ตื่นเช้านะมึง ละเมอพิมพ์เหรอวะ
กุว่าน่าจะโดนหลอกนะ
งานเยอะชิบหายเลย นี่เพิ่งวันอังคารจริงเหรือวะเนี่ย ตามความรู้สึกตอนนี้ราวๆ วันพฤหัสแล้ว
กูอยากลางาน
กูอ้างเหี้ยไรดีวะ ประจำเดือนมาหนักเขาจะให้กูมั้ยย
อยากแดกพิซซ่าว่ะ
วันนี้.....ไม่ใช่วันศุกร์
พรุ่งนี้วันศุกร์แล้วโว้ยยยยยยยย แต่เสาร์กูทำงาน /cry
วันนี้ฝนตกเฉอะแฉะเป็นบ้า
น้องวิสต้ากูรวนทั้งวันเลยวันนี้ สงสัยติดพิษคุกกี้อาม่า
พวกมึงเคยเหวี่ยงในที่ทำงานป่ะวะ
ปล. อีก 7 วันเงินออก
เคยนิดหน่อยหว่ะ แต่หลังๆไม่ค่อยเป็นแล้ว กูปลงชีวิต
อยากเหวี่ยง อยากลาออกชิบหาย แต่เหวี่ยงไม่ได้ กูมันกากเอง โง่เอง ไร้ความสามารถเองที่ไปที่อื่นไม่ได้
กูอยากนอน ต้องไปนอนในห้องน้ำ งีบนานก็ไม่ได้ อยากนานๆ ต้องแกล้งทำเป็นท้องผูก
ทำบัญชีอยู่ที่บ้านสิวะ สบายใจกว่าเยอะ
ช้านนนนจาเหวี่ยงงงง เหวี่ยงเธอให้ซู้งงงงงงงงขึ้นไป ให้หลุดจากแรงโน้มถ่วง~สู่โลกใหม่ฯ
อยู่บ้านกูเป็นชนชั้นล่าง ออกมาข้างนอกดีกว่า โนคอนโทรล ไม่โดนมอนิเตอร์ 24 ชั่วโมง
เบื่อมนุษย์
เหมือนจอร์จ เบลีย์ ที่ไม่มีแมรี่ข้างกาย..
เป็นผู้ดูแลบ้าน เป็นอีกหลายปี คงกลายเป็นผีบ้านผีเรือน
ฟังดูน่าสนุกดี เป็นผีบ้านผีเรือน
เป็น รปภ ประจำบ้านรึ?
เป็น รปภ นานเกินไป
ตอนนี้กลายเป็นช่างทาสีในบ้านไปแล้ว ...เหม็นกลิ่นสีเว้ย
อีกตั้ง 4 วัน สัส
เป็นผีแล้วมึงไม่เบื่อเหรอวะหยิบของจับของอะไรก็ไม่ได้ จะแดกยังไงเรื่อยเปื่อยไปวันๆมึงทนได้เหรอ ไม่มีใครคุยกับมึงอีก อย่างดีต่อให้มึงเจอสปีชีย์เดียวกันก็อาจจะมาสภาพเละจนมึงช็อคตายอีกรอบก็ได้ กูว่าเป็นอมตะแล้วผจญภัยทั่วโลกสนุกกว่าเยอะแยะ แต่ก่อนหน้านั้นมึงต้องมีเงินก่อนแค่นั้นแหละ
เป็นอมตะแล้วมึงยังต้องรอเงินเดือนอีกเหรอวะ
เป็นอมตะนี่ น่าจะฝากประกันคุ้มนะ
พวกมึงเมาสีทาบ้านกันหรอวะ มาผีๆๆ อมตะไร
แต่ในหนังหลาย ๆ เรื่องกลับคิดว่าความอมตะมันน่าเบื่อสะงั้นว่ะ
อมตะนี่ ขอแค่คอนเซปต์เวลาไม่จำกัดก็พอแล้วว่ะ แค่นี้กูก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว คืนวันศุกร์ที่ไม่มีวันเช้า อะไรงี้
>>402 ลองนึกว่า ตอนนี้สหายโม่งเป็นอมตะอายุคงที่อยู่ที่ 3X เวลาผ่านไป ญาติพี่น้องเพื่อนฝูงที่รู้จักสนิทสนมกัน ค่อยๆล้มหายตายจากไปเรื่อยๆ แต่สหายโม่งยังอายุและหน้าตา 3X เท่าเดิม จนกระทั่งไม่หลงเหลือใครที่รู้จักแล้ว สหายโม่งก็เดินทางไปหาที่อยู่ใหม่ เพราะคนอื่นๆเริ่มสงสัยว่าทำไมไม่แก่ไม่อะไรเลย ค้นพบเพื่อนใหม่ สร้างครอบครัวใหม่ โดยรู้แต่แรกว่า เดี๋ยวไอ้พวกนี้ก็ต้องตาย ตัวเองก็ต้องอยู่คนเดียว แล้วก็วนกลับไปข้างบนใหม่ คิดว่ามันน่าเบื่อมั้ย
ถ้าไม่มีทุนทรัพย์ไม่จำกัดด้วย อมตะเฉยๆนี่โคตรน่าเบื่อชิบ
พอแก่แล้วต้องย้ายสถานที่หนีข้อครหา ย้ายสภาพแวดล้อม แม่งก็ต้องใช้เงินอีก
จะให้ทำงานงกๆหาเงินใหม่เพื่อหาที่อยู่ใหม่อีกนี่ก็เหี้ยเกิน
กูว่าการอมตะอย่างมีความสุขมึงต้องมีคู่หูมาอมตะกับมึงด้วย อยู่คนเดียวแม่งเหงาจะตายห่า ส่วนตัวกูไม่ได้ดูหนังแต่กูขอเดาว่าไอพวกที่แม่งเบื่อชีวิตอมตะส่วนหนึ่งต้องเพราะแม่งเป็นอมตะคนเดียวไม่มีคนเคียงข้างแม่งเลยเหงา
คิดแล้วกูอย่างไปดาวอังคารวะ จะมีเพื่อนกูอยู่บ้างไหมนะ
http://imgur.com/yqfcbfs
กูอ่านเป็นคู่หูหมาอมตะ ...ไปกันเถอะ เฟรนด้า
มีอมตะแบบยกเลิกได้มะ แบบพอใจในสภาพนี้ละ เลิกอมตะแค่นี้พอ อะไรงี้
มึงทำตัวเองให้เป็นหุ่นยนต์แล้วทำเชี่ยไรก็ได้ให้ชีวิตมึงกำหนดได้แบบในคอมแล้วมึงก็ตั้งค่าตัวเองซะ
พรุ่งนี้เงินออก เสพสุขก่อน แล้วค่อยทุกข์ตอนจ่ายสลิป.....สัดเอ๊ยยยย
หมดวันนี้ก็ 3/4 ของปีแล้ว
อ่า ไตรมาสสุดท้าย
ชอบช่วงปลายปีนะ มันดูคึกคักดี เทศกาลเยอะ
ช่วยให้ชวิตซาลารี่มังกรอบๆอย่างกูได้รู้สึกดีขึ้นมั่ง 55
Merry Chrismas ~ Holy Love ~
คนโสดมันก็ไม่รู้สึกดีขึ้นหรอกนะ
ใกล้ตรุษจีนแล้วสินะกูต้องเตรียมเสียตังอีกแล้วใช่ไหม อยากเป็นเด็กวะ
ใกล้สิ้นปีแล้วโปรเจคหลายอย่างกูจะชะลอ กูรู้สึกดีที่ว่างๆ แต่รู้สึกแย่ที่เหมือนมาแดกเงินเดือนฟรีๆ
เงินเดือนไม่เข้ากูเศร้ามาก
กินเจ ไม่ใช่ตรุษจีน ที่จะถึงน่ะนะ
ตรุษจีนอยู่หลังปีใหม่ปะวะถ้าใช่ก็นั่นแหละ อีกสามสี่เดือน ที่แน่ๆกูรอดูหนังสือลดราคาที่งานหนังสือ บ้านไม่รกไม่หยุดซื้อแน่นอน
ถึงรกก็ซื้ออยู่ดี เชื่อเรา
แมวแดกหนังสือกุไปแล้วสองเล่ม นิสัยแม่งเล็งแดกแต่เล่มใหม่ๆ...
แมวหรือปลวกวะ ของกูมีแต่หมานิสัยเสียคือชอบตะปปนกแต่หนูกับแมลงสาปไม่เคยยุ่ง
กูละชอบไปดูไปถ่ายนกแม่งมาวิ่งตัดหน้านกกูบินหนีหมด
ทีแมลงสาปกับหนูแม่งวิ่งมาหากูไม่เห็นแม่งจะมาวิ่งตะปปแบบนกสักที กูละกลัวชิบหาย
แมวแถวบ้านก็อีก พอกูมีธุระมาอ้อน มาคลอมาเคลียขากูสารพัดจนกูสายประจำ ไอตอนกูว่างๆหาแม่งไม่เคยเจอ
มันคิดจะมาเล่นไรกับกูเช้าๆวะ ถ้าตอนเย็นๆละกูจะเล่นจะเคลียจะจูบจะหอมให้กูกราบกูก็ยอม
สรุปนี่มันกระทู้อะไรวะเนี่ย
ชีวิตประจำวันของหนุ่มออฟฟิส
ซาลาลี่มังทิปส์ 555
เออ แม่งง่วงว่ะ สหายโม่งทั้งหลายชอบดื่มอะไรแก้ง่วงกันบ้าง
กูชอบดื่มพวกชาว่ะ ได้หมด ชาร้อนชาเย็น แค่อย่าหวานมากเป็นพอ
แดกอยู่ 3 อย่าง กาแฟ มอนสเตอร์ กระทิงแดง แล้วแต่อารมณ์
ถ้างานไม่สำคัญจริง ๆ กูชิงนอนตลอดนะ
อิชิตันกูรอเงินล้านอยู่
Mร้อย
กินแต่กาแฟว่ะ วันไหนขี้เกียจก็เบอร์ดี้กระป๋อง น้ำตาลอื้อ วันไหนสุนทรีย์ก็กาแฟซอง 3 in 1
กาแฟแบบชงเอง หรือลิปตันชง
น้ำเปล่าประหยัดเงิน
มีใครชอบคิดสูตรประเภทเอาเครื่องดื่มหลายๆอย่างมามิกซ์กันมั่งมั้ย
น้ำผลไม้ผสมน้ำอัดลม
ชากาแฟโกโก้
น้ำหวานเฮลบลูบอยผสมน้ำผลไม้เข้มข้น
เอ็มร้อยผสมน้ำผลไม้ น้ำอัดลม
ฯลฯ
ไอ้ที่ไม่เคยเห็นคือ
เอาเวย์ผสมไอ้ข้างบนทั้งหมด
น้ำมาม่าผสมโจ๊คคะนอ
คนอร์1/4ซองผสมเนสวิต้า1ซอง
โค้กกับน้ำส้มจ้ะโคจัง
มาม่านมข้น+ลูกชิ้นโอเล่
กะ ผัดซีอิ็วรูเล็ตพริกป่น1ช้อนพูน
ไม่เกี่ยวกะซาลารี่ไลฟ์ แต่เห็นเมนูแปลกๆละอยากแจม อิอิ
ก็ชงมาม่าปกติ ใส่เครื่องปรุงเรียบร้อย เทปลากระป๋องใส่ไป ตักนมข้นลงไปคน
นอกเรื่องอีกที วันก่อนไปสั่งสปาเก็ตตี้ครีมเห็ด กูได้สปาเก็ตตี้ที่มีเห็ดกับครีมเป็นนมข้นหวานผสมน้ำ สรัสสส!!!!
สมเป็นกระทู้ชีวิตประจำวันจริงๆ
หมดกระทู้นี้แล้ว ตั้งชื่อใหม่เป็น "ชีวิตซาลารี่แมน" ไปเลยดีกว่า
หมดวันศุกร์แล้วโว้ย ก็ต้องเป็น วันเสาร์แล้วโว้ย สิวะ
ซาลารี่แมน vs แม่บ้านใครชนะครับ
วันนี้ซาลารี่แมนออฟฟิศกูเพิ่งจับกลุ่มนินทาแม่บ้านตอแหล
วันศุกร์ก็เริ่มหมดตัวแล้ว
เป็นวันศุกร์ที่ว่าง ลูกค้าไม่ตอบเมลล์...รู้สึกเหมือนกอดระเบิดพิลึก
อาทิตย์หน้าเมลล์คงมารัวๆ
วันศุกร์คลุกกะปิหอมกลิ่นมะลิ ชื่นใจ ชื่นใจ
ใส่กะปิเยอะๆ
ราดน้ำพริกกะปิเพิ่ม
กะปิสามเท่า กลิ่นอร่อยน้ำลายสอ
กูขอเพิ่มหมูหวาน
กูขอปลาร้ากับนมข้นหวานใส่น้ำแดงลวกมายองเนส
ไปคุยกันกระทู้ล่างสิวะ
กูเหงาอะ ปลอบใจกูหน่อย
กูอยากมีแฟน
ชีวิตลงเอยที่เกาะเมียกินแม่งโหวงกว่าอีก
หางานทำสิ
ทำเชี่ยไรละ กูเหงาอะไม่มีใครคุยกับกู เคียงข้างกู กูมันโครตจะโลนลี่
ชีวิตกูมันเศร้า มีแค่หมาและเหาเห็บ เจ็บปวดที่หัวใจ หาได้มีใครสน เกิดเป็นคนไปก็เท่านั้น
ช่วยกูด้วย ช่วยกูที กูจะร้องไห้แล้วนะเว้ยยยยยย
ชีวิตนี้ไม่มีเพื่อนเลยหรอวะ โม่ง no.471
กูก็ไม่ค่อยมีเพื่อนนะ 1 คนครึ่งเองมั้ง เพื่อนสนิทอะ
ไม่มีนี่ลำบากนะ เส้นสาย คนให้ช่วย คนคอยช่วย ปรับทุกกันแชร์ปัญหา แชร์เหล้าเบียร์กัน
ถ้าคุยกันไปไหนด้วยกันกูมีเป็นสิบ แต่ถ้าคุยด้วยทุกเรื่องจริงจังแบบรู้ไส้รู้พุงรุ้กันทุกอย่าง
พร้อมคุยกับกูทุกเมื่อนี่ไม่มีวะ อยากได้แบบกูเหงากูโทรไปคุยกับมันได้ตลอด
ไม่ต้องไปเกรงใจเชี่ยไรมากมาย เอาจริงๆแค่คุยด้วยแล้วสบายใจสุดๆมันไม่มีอะ
ชีวิตก็แบบนี้แหละ มึงต้องเปลี่ยนสภาพแวดล้อมแล้วล่ะ
เปลี่ยนนิสัย เปลี่ยน rutine ชีวิตใหม่ ไปเล่นกล้ามเข้าฟิตเนสเลยไปไป
ไม่มีอะไรทำ มีซิกแพคไว้ก่อน
มันชีวิตวนลูปอะมึง แบบตื่น กิน งาน นอน พอหยุดแล้วกูก็เปื่อยอะ
เปลี่ยนงานนี่กูพอใจที่ทำงานเดิมแล้ววะ เปลี่ยนนิสัยกูว่าตัวเองไม่มีเชี่ยไรให้เปลี่ยนอะ
ฟิตเนสแม่งไม่แพงเหรอวะ?กูเก็บเงินเตรียมไปผลาญงานหนังสืออยู่
make out ในบ้านก็ได้ ออกกำลังแบบคาดิโอ้ไง เหนื่อยแล้วจะไม่ฟุ้งซาน แถมหล่อ+สุขภาพดีอีก
คาดิโอ้ใช่พวกวิ่ง ซิทอัพ วิดพื้นไรประมาณนี้ปะวะ
กะจะทำงานซักปี เงินเก็บซักแสนแล้วจะปั่นมอไซเที่ยวให้ทั่วไทยว่ะ แต่ก็เป็นห่วงพ่อแม่ อยากก้าวไปทำงานอะไรซักอย่างให้ที่บ้านอยู่สบายก็ไม่มีความสามารถ
เศร้าจัง
กูอยากอยูเชียงใหม่อะ เย็นๆไม่เปิดแอร์
กูรอรถไฟความเร็วสูงเสร็จ อีกเจ็ดปีจะย้ายไปอยู่เชียงราย
ลาก่อนกรุงเทพ
กูเบื่อควันรถเมล์
กูเบื่อชีวิตที่ต้องออกจากบ้านก่อน6โมง ไม่งั้นติดโคตรพ่อ
ลาออกจากงานแล้วโวยไอ้เหี้ยยยยยยยยยยย
ชีวิตพวกมึงเศร้าจังวะ
ยี้ นีทเกาะเมียแดก
กูรู้สึกว่าในนี้จะมีโม่งอยู่เมืองนอกตัวนึงใช่ป่าวว
กูว่าหลายคนนะ เท่าที่เห็น
กูหาเพื่อนแชร์ประสบการณ์อยู่วะ 55
เป็นนีทแล้วเจ็บปวดใจ
ไม่ได้อยากเป็น แต่ไม่มีสกิลทำเงินได้
ตอนแรกๆกูแชร์ห้อง แต่ไปๆมาๆไม่ไหววะ อยู่คนเดียวดีกว่า คนแชร์ด้วยแม่งเหี้ยเกิน
อยู่คนเดียวมึงไม่เหงาไม่โหวงเหวงบ้างเหรอวะ
สบายใจชิบหาย
มีคนอยู่ด้วยแต่กินตับไม่ได้ก็ไม่มีประโยชน์ - 3-
เป็นนีทอาจจะมีความสุขกว่าออกมาทำงานแล้วมีแต่โดนด่ากับโดนด่าฟรี
โดนด่าฟรี มึงทำงานแล้วไม่ได้เงินเดือนเหรอวะ?
มึงนี่ถามเหมือนหาเรื่องเลยนะ ก็โดนด่าฟรีในสิ่งที่มึงทำถูกอยู่แล้วแต่เขาไม่เห็น สุดท้ายพอเห็นเขาก็ดริฟท์ไปด่ามึงต่อเรื่องอื่นไง
เหมือนกูจะเห็นผู้จัดการกับลูกจ้างทะเลาะกัน
ทำงานบ้าคลั่งกับเจ้านายเหี้ยๆ งานเหี้ยๆ มาซักพัก เงินดีนะ มีเงินเก็บพออยู่ได้ไปหลายปี
แต่ไม่ไหวล่ะ ตอนนี้เป็นกึ่งๆนีทมาสี่เดือนแล้ว มีความสุขชิบ
เพิ่งรู้สึกว่าชีวิตมันเป็น"ชีวิต" ก็ตอนเป็นนีทนี่แหล่ะ สหายโม่ง
อยากกลับไปเป็นนีทเหมือนกันว่ะ เจอสั่งงานวันศุกร์ห้าโมงเย็น ขอวันจันทร์
ทำเสาร์อาทิตย์โอทีก็ไม่ได้ บางวันไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวันเพราะต้องคอยแก้งาน
พอเดดไลน์อันนึงหมด นึกว่าจะได้พัก วันรุ่งขึ้นมีเดดไลน์ใหม่มาให้อีก
ติดลูปนี้มาสามเดือน กูก็เหนื่อยเป็นนะโว้ย
นีทในความหมายกูมันคือพวกว่างงานที่ไม่คิดจะทำอะไร ถ้ามึงเป็นนีทมาเกือบๆสี่เดือนแสดงว่ามึงไม่ได้ไปทำงานเลย?
สี่เดือนคือมึงใช้เงินเก็บตลอดเลยเหรอวะ หรือว่ากินขี้นอนเก็บตังไว้ ว่าแต่ถ้าเป็นแบบนั้นมึงจะรุ้สึกเป็นชีวิตได้ไงวะ
ในเมื่อมึงไม่ได้ทำอะไร กูงงความหมายของมึงที่บอกว่ามึงรุ้สึกถึงชีวิตวะ มึงไปทำอะไรมาให้รู้สึกแบบนั้นวะ?ในเมื่อมึงบอกว่ามึงเป็นนีท
กูพิมพ์แล้วกูเริ่มมึนตัวเองวะ
>>507
ถึงบอกว่าแค่กึ่งๆนีทไง คือตอนนี้เล่นหุ้น + ทำหน้าที่ติดต่อกับดูงานให้ที่บ้านแทน มีเครียดมั้ย ก็มีนะ มีช่วงยุ่งๆมั้ย ก็มี แต่พูดไปคือแม่งมีความสุข+ชิลด์กว่าตอนเป็นซาลารี่มังแสนล้านเท่ามั้ง แต่ถ้าโปรเจ็คที่บ้านเสร็จ กูคงหมดโอกาสชิลด์แล้วล่ะ แต่นี้คงไม่ใช่นีท100%ที่เพื่อนโม่งว่าไว้แหล่ะ
ที่ว่ารู้สึกถึง"ชีวิต" คือมันมีเวลาให้ตัวเองเยอะขึ้น คือมึง ตอนเรียนกูก็ได้แต่เรียนๆๆ ตอนที่ทำงานนี้ยิ่งแม่ง เหมือนตัวเองเป็นเครื่องจักร ทำงานแบบไร้ชีวิต แล้วตอนนี้มีเวลาได้เที่ยวโน้นนี้ มีเวลาอ่านหนังสือที่กูดองไว้ ได้ไปทำอะไรที่กูอยากจะทำ มันดีขึ้นนะ เหมือนได้พักเบรคแหล่ะ (แต่เข้าใจนะ ว่านานไปหน่อย lol)
เออว่า แต่นี้กูก็นั่งเรียนวิชาบ้าบอใน edx อยู่ เป็นนีทไม่ได้จริงๆแหล่ะ5555
ถามนิดสมัยที่มึงยังเรียนอยู่ ตอนสอบเข้าเลือกคณะพวกมึงซีเรียสกันไหมวะว่ามึงจะเข้าคณะนี้เพื่อทำอาชีพนี้
หรือว่ามึงเลือกๆไปงั้นๆเอาที่เรียนได้เฉยๆ แล้วมึงเสียดายไหมที่เลือกเรียนคณะที่มึงเรียนมา
เรียนภาษาเพื่อออกสู่ประชาคมอาเซียนฮับพ่อ
>>510 กูเลือกคณะนี่กูจิงจังมาก แถมแม่งป็นคณะที่โคตรโหดงานเยอะเหี้ยๆ ไม่ได้หลับได้นอน เรียนก็5ปีมากกว่าคณะอื่น อีกต่างหาก แล้วแม่งก็เสือกสอบติดที่ที่หวังอีกต่างหาก.... สุดท้ายแม่งโคตรเหนื่อยไม่ได้มีเวลาไปทำสิ่งที่ชอบเลย อยากโดดย้อนเวลาไปเตะตัวเองสมัยม.ปลายเลยว่ะ.... ในขณะที่ไอ้พวกเด็กคณะอื่นแม่งไปดูหนังแดกเหล้ากันแทบทุกสัปดาห์
อยากโดดไปชกหน้าตัวเองตอนม.ปลายมาก ไม่น่าพยายามเยอะเลย รู้งี้ไปเรียนคณะธรรมดาๆที่ได้มีเวลานอนเวลาเล่นเกมเวลาเที่ยวดีกว่า
>>510 กูเลือกเพราะกูอยากเรียน แต่มันไม่มีเส้นทางอาชีพที่ชัดเจน
มีเวลาที่กูอยากกลับไปโดดต่อยตัวเองในอดีตเหมือนกันว่ามึงจะเอาอะไรแดก
แต่กูโอเคกับตัวเองในตอนนี้ เลยไม่ถึงกับเสียดายที่เลือกมา
ถึงกูจะอยากนอนอยู่เฉยๆก็เถอะ แต่กูคงเป็นนีทไม่ได้ ถ้าไม่มีงานทำเลยกูต้องรู้สึกขยะแขยงตัวเองแน่
>>515
เหมือนกูเลย โดนไซโคให้เรียนสายที่จบมีงานทำแน่นอน แต่ดูยังไงก็กรรมกรในห้องแอร์
เข็นจนจบมาได้ เกรดเกือบห่วย ออกไปทำงานในฟิลด์สายที่จบได้ปีครึ่งออกมาเรียนโท
กะจะเปลี่ยนชีวิตใหม่ ก็ยังโดนที่บ้านไซโคให้ต่อสายเดิมอีก
ตอนนี้ยังไม่จบเลย แม่งโคตรเป็นทุกข์
คือเรียนก็เรียนได้ พอเจอหัวข้อจบแม่งเคว้งเหี้ยๆ คืองานสายนี้ก็ไม่ได้อยากทำอยู่แล้ว และก็ไม่อยากจะทำด้วย
ขอหัวข้อมาทำที่ดูน่าจะเป็นไปได้ที่จะทำได้ พอทำไปได้ครึ่งนึงแล้วเจอเพิ่มรายละเอียดขึ้นเรื่อยๆ จนไม่มีความรู้สึกว่าจะทำมันสำเร็จ
ที่บ้านก็เร่งเร้าให้รีบๆจบ โคตรเป็นทุกข์....
จริงๆครึ่งนึงแม่งน่าจะมาจากสันดานตัวเองด้วยแหละ อ่อนเกินไป ยอมที่บ้านหมดทุกอย่าง ลูกชายคนเดียวในบ้านก็งี้แหละ ทำอะไรให้ที่บ้านก็อยากทำให้
>>512 สถาปัตย์?
พ่อแม่เราไม่แคร์อะไรเลย บอกแค่ว่า "เป็นการตัดสินใจของตนเอง ขอแค่จบไปทำงานสุจริตก็พอแล้ว" (พ่อแม่เป็นทันตแพทย์ทั้งคู่)
ตอนนี้เรียนวิศวะปี 1 แต่เข้ามาด้วยโควต้า อิอิ ไม่ต้องพยายามอะไรเท่าไร (มาตอนตอนเรียนนี่แหละ ก่อนเข้าไม่ฟิต พอเรียนจริงๆ ต้องพยายามขึ้นเยอะเลย) อ่า อยากเป็นซาซามิซังจัง
กูควรจะเรียนคณะที่จบมาแล้วมีอาชีพมั่นคงหรือเรียนคณะที่กูสนใจจริงๆดีวะ?
กระทู้โคตร slice of life
มีคนตอบต่อปะวะ กูจะถามต่อสักหน่อยว่าถ้ามึงเลือกได้มึงอยากเปลี่ยนคณะที่เลือกไหม
หรือมึงเห็นว่าต่อให้ย้อนกลับไปได้คณะนี้ละดีแล้ว แล้วถ้ามึงจะเปลีย่นเป้นคณะอื่นมึงจะเอาคระไรเพราะอะไร?
อ่านชีวิตพวกมึงแต่ละคนแล้วสนุกดีวะ lol
กูยังมอปลาย...
ชีวิตกูตอนนี้คล้ายๆ >>521 ยกเว้นเจ้านายไม่ถึงกับมองกูเป็นควาย ให้เกียรติกูตามสมควร งานก็ไม่หนักมากเทียบกับเพื่อนรุ่นเดียวกันที่จบมา
เรื่องไม่เวิร์คนี่ไม่แน่ใจว่ากูขี้เกียจหรือเบื่อง่ายไปรึเปล่า แต่ถึงเป็นเรื่องที่กูชอบแค่ตอนเรียนกูก็เอียนจะตายอยู่แล้ว ต้องทำงานอยู่กับมันไปอีกหลายสิบปีนี่มันรู้สึกแย่ๆว่ะ
เดี๋ยวว่างๆจะมาบ่นให้ฟังมั่ง
ตอบ >>525 ถึงจะไม่ชอบใจอะไรหลายอย่างแต่คงไม่ เพราะไม่ค่อยสนใจเรื่องอื่นเลย ไปเรียนคณะอื่นก็ไม่รู้จะเรียนอะไร
แล้วถึงการบริหารจัดการมันห่วย แต่ภาพที่คนภายนอกมองมันดี ก็เลยพอทน แถมเข้าไม่ยากมากด้วย
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้อยากเปลี่ยนสไตล์การใช้ชีวิตตัวเองที่บ้าเรียนแต่รู้สึกว่าไม่ค่อยได้อะไรกลับมา ออกนอกห้องเรียนก็ง่อยแดก ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง
ให้เป็นคนที่ออกมานอกห้องเรียนแล้วทำอะไรเป็นบ้าง หรือใช้ชีวิตเที่ยวเล่นกับเพื่อนหาความสุขมากกว่านี้ไรงี้
แล้วก็กับเพื่อนบางคนถ้ารู้ล่วงหน้าได้ว่าอยู่ๆด้วยกันไปจะเป็นยังไงนี่ก็คงดีไม่น้อยเลยว่ะ บางคนนี่มองย้อนกลับไปแล้วไม่น่าไปทำดีกับแม่งเลย แต่กับบางคนก็น่าจะดีๆกับมันมากกว่านี้หน่อย
คิดดีๆชีวิตมันสั้น อีก 30ปีข้างหน้า หรือช้าสุดแค่ 10 ปีก็จะมีโม่งทยอยตายแล้ว พวกมึงโม่งคิดดีๆ ถ้าคิดว่าตัวเองไม่มีสมองหรือพรสวรรค์กรุณาเลือกทางที่มันผ่อนคลายหน่อย มัวแต่หาเงินไม่มีเวลาใช้แม่งน่าอนาถ หาเงินไม่พอจะใช้แม่งก็น่าอนาถ พออยุ่พอกินเถอะ
>>530 มึงคิดว่าคนส่วนใหญ่หมดอายุไขเท่าไรวะประมาณ 50-60 ปะ เพราะ กูเดาๆว่าบอร์ดนี้มันราวๆ17-30แบบน้อยสุดยันต่ำสุดราวๆนี่ละ
กูว่าพวกมึงในบอร์ดนี้น่าจะอยู่ได้นานยัน70-80นะ เพราะ พวกมึงคงไม่ลดอายุตัวเองไปกับเหล้า บุหรี่ ยาบ้า หาเรื่องนักเลง โครงเครงในซ่อง
จนมีเหตุให้ได้ตายหรอกวะ อยู่ไปนานๆดีละกูจะได้มีอะไรอ่านคลายเครียด
สำหรับกูทำงานอะไรก็ได้ขออย่างเดียวไม่ใช่งานออฟฟิสนอกจากกูไม่ชอบสังคมกูเบื่อที่ต้องทำงานตามคำสั่งเจ้านาย
ไม่ต้องรอให้ใครมาบอก มึงต้องเห็นค่าตัวเองและอยู่อย่างพอเพียง แค่มีโอกาสนั่งโม่งนั่งเล่นว่าวนี่เป็นบุญแค่ไหนแล้วไอ้เหี้ย
กูคิดว่าตัวกูคงไม่เกิน 50 นี่แหละ
ตอนนี้กูก็เพิ่งเริ่มต้น เก็บเงินปักหลักพออยู่ตัวก็พอ
ก็ไม่ใช่คนทะเยอทะยานอะไร ออกจะเป็นคนขี้เกียจด้วยซ้ำ อยู่บนโลกหาบาปเสพไปวันๆ
ตอบ >>525 ชีวิตกูผ่านมาสอง ป.ตรี ครั้งแรกได้คณะทันตะ ซึ่งกูยอมรับว่าเลือกตามเพื่อน และคนรอบข้างก็เชียร์ให้ใส่ อันดับรองๆนี่กูจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่ามีอะไรบ้าง เรียนจริงๆแล้วเหนื่อยมาก บางวันกูกลับไปร้องไห้ที่ห้องก็มี ตื่นมาก็รู้สึกแบบนี่มันตอนเช้าอีกแล้วเหรอวะ สุดท้ายก็ไม่ไหว ขอทำเรื่องจบออกมาตอนปี4 ที่บ้านนี่ร้องไห้เหมือนญาติเสียเลยล่ะ แต่ถามว่ากูเสียใจมั้ยที่เลือกเรียนที่นี่ ตอบได้เลยว่าไม่ เพราะกูได้ประสบการณ์จากสภาพแวดล้อมที่หาไม่ได้ที่ไหนอีกแล้วจากที่นี่เยอะมาก รวมถึงยังได้เจอเพื่อนมหาลัยที่สนิทกันยิ่งกว่าเพื่อนกลุ่มไหนๆที่กูเคยมี และยังติดต่อกันอยู่จนทุกวันนี้
พอกูออกมาตอนแรกก็กะว่าจะเปลี่ยนสายเรียนไปเลย เพราะคิดว่าตัวเองคงไปกันไม่ได้กับสายสุขภาพแล้ว ซึ่งครั้งใหม่ที่กูตัดสินใจเลือกเองนี่ก็คือฝั่งการบิน ที่กูคิดว่ามันมีสิ่งที่กูชอบอยู่ในนั้น แถมยังเป็นสายที่ดูค่าตอบแทนสูงด้วย ซึ่งกูมารู้ทีหลังตอนเรียนแล้วว่าตำแหน่งที่เงินดีของวงการนี้(ในองค์กรที่กูเล็งอยู่)ถ้าเส้นมึงไม่ดีมาก ก็ต้องเก่งมาก หรือไม่ก็ต้องมีทั้งสองอย่าง พอเรียนๆไปในสายก็ยิ่งเซ็งกับสภาพรอบข้าง ที่ต่างกับที่แรกแบบฟ้ากับเหว เจอทั้งพวกตอแหลสุดชีวิต พวกไร้ศักดิ์ศรีขนาดลอกจนได้เกียรตินิยม และอ.ที่ไร้ความน่าเคารพ เฮ้อ รู้แบบนี้กูคงไปสายเรือแต่แรก อย่างน้อยก็มีวิชาที่กูชอบ(ที่โดนถอดจากหลักสูตรการบินไปแล้ว) แถมยังคอนเฟิร์มอนาคตได้มากกว่าที่นี่เสียอีก ทั้งในแง่โอกาสและรายได้ สุดท้ายตอนนี้ถึงงานที่กูทำจะอยู่ในสนามบิน แต่ก็ไม่ได้เกี่ยวกับที่เรียนมาเท่าไหร่หรอก ดูจะเหยียบไปฝั่งโลจิสติกส์มากกว่าซะอีก พอมองย้อนกลับไปแล้ว ถึงตอนนั้นกูเรียนจนจบหกปีได้ ชีวิตกูก็คงไม่ต่างจากนี้มากหรอก เพราะที่ไหนๆก็มีทั้งงานเฮงซวยและคนเฮงซวย จากที่ฟังเพื่อนมันบ่นน่ะนะ สรุป ถ้าเลือกเองได้ก็เลือกเถอะว่ะ ถึงมันจะลำบากแต่มันก็เป็นความรับผิดชอบของมึงเอง ไม่ต้องไปโทษใครให้เสียความรู้สึก
ขอคารวะ พิมพ์บนมือถือได้ยาวขนาดนี้
กูยังมอปลาย ไม่มีใครสนใจกูเลย :(
กระทู้ slice of life
กูไม่ได้เลือกคณะ แต่เลือกอย่างอื่น โพสแปะไว้ก็ได้มั้ง เผื่อมีใครสนใจ
กูสอบติดสอวน. คอมพิวเตอร์ตอน ม.4 แล้วก็ยิงยาวมาตกค่ายคัดตัวแทนไปโอลิมปิกคอมพิวเตอร์ตอนปิดเทอม ม.5 ขึ้น ม.6 (อยู่ที่ 6, เค้าเอา 4 คน) ก็เลยไม่ได้เป็นตัวแทน ทีนี้กูมีสิทธิ์เข้าค่ายใหม่ตอนปิดเทอม ม.6 เข้ามหาลัย ทั้งพ่อแม่อาจารย์ก็อยากให้เข้าค่ายต่อ เพราะถ้าได้เป็นตัวแทนมันได้ทุนเรียนต่างประเทศตรี-โท-เอก ด้วย แต่ค่ายมันทับกับกิจกรรมอำลาม.6+อัจฉิม ซึ่งกูอยากทำกิจกรรมพวกนี้มากกว่า แน่นอนว่าทั้งสองงานแม่งก็เป็นครั้งเดียวในชีวิตทั้งคู่ ซึ่งสุดท้ายกูก็ไม่ได้ไปค่ายอีกรอบ (พ่อแม่ไม่ได้บ่นอะไรมาก เพราะถือว่าเป็นชีวิตตัวเอง ต้องตัดสินใจเอง โตๆ กันแล้ว) (เรื่องแอดมิชชั่นไม่ใช่ประเด็น เพราะแค่ไปในสายโอลิมปิกได้ครึ่งทางก็มีโควต้ามารองรับแล้ว)
ถามว่าเสียใจไหม ก็เสียใจนิดๆ เพราะคณะที่ไทยมันไม่ได้ดีอย่างที่วาดฝันเอาไว้ แต่ถ้าย้อนเวลาได้ก็คงเลือกแบบเดิม เพราะตอนนั้นที่ได้อยู่กับกลุ่มเพิ่อนที่สนิทที่สุดมันมีค่ามากว่ะ
เรียนเอก คนละเรื่องกับเรียนตรีโทนะเว้ย แค่มอปลายอย่าเพิ่งพูดเหมือนพร้อม เอกนี่มึงคือต้องสร้างซัมติงให้โลกจริงๆ แล้วมันต้องเปน subject ทีสมบูรณ์แบบตั้งแต่ต้นยันจบด้วย
กูไม่อยากอวดเท่าไหร่นะ แต่พวกเด็กม..ปลายพึ่งจบนี่ต่อให้ได้ยินมาเยอะ แต่พอไปเจอของจริงมันก็ต้องมีนอยส์กันมั่งแหละ แม่กูเป็นจารย์มหาลัย กูไปมหาลัยตั้งแต่เด็กยังโต
พอขึ้นป.ตรีแล้วกูเพิ่งรู้หลายอย่างเลย ว่าชีวิตมหาลัยแม่งทุเรศทุรังกว่าที่คิดว่ะ (ไม่ก็เพราะคณะกูมันวิปริต)
พ่อกูเป็นอาจารย์มหาลับ เป็นประธานหลักสูตรปริญาเอก กูอยู่ในแล็บพ่อมาแต่เด็กๆ ทำไมจะไม่รู้
ดีแล้วมีหัวข้อในใจ
ไม่มีแล้วมานั่งหาเองทีหลังนี่ชีวิตบัดซบ
กูไม่อยากทำเชียร์
กูเคยเป็นเชียร์ลีดเดอร๋ว่ะ จับสาวๆโยนขึ้นโยนลง ...
กูอยากนอน
กูเหงา ทำยังไงดีกูรู้สึกหว่าเหว้เหลือเกิน กระทู้ในบอร์ดไม่ค่อยวิ่ง เกมกูก็ไม่ชอบเล่นพันทิพกับตุรกีก็น่าเบื่อ
เศร้าวะ
มึงชอบเล่นเกมก็จบแล้ว ยิ่งเกมที่เล่นไปด่ากันไปยิ่งไม่เหงา
โน๊บุ๊คกูกากนี่หว่า กูพวกเบื่อเกมง่าย เกมเนื้อเรื่องมันขี้เกียจมานั่งเล่นอะ กูชอบเล่นอะไรที่มันเพลินๆฟังเพลงเรื่อยๆ
เล่นแล้วไม่เหงากูเล่นสลาฟอะ แต่เกรียนเสือกเยอะ เข้าๆออกๆ แบบในเฟสแม่งไม่มีระบบล้มคิง
กูละเซ็งวะ
หาแฟนเลยมึง แฟนอากาศ แฟนดิจิตัล แฟนในจอสามมิติ มีมากมายให้เลือกสรรค์
โหลดหนังดู
ฟังเพลงไปเรื่อยๆ
แล้วก็นอน ..
หาแฟนเลยมึง แฟนอากาศ แฟนดิจิตัล แฟนในจอสามมิติ มีมากมายให้เลือกสรรค์
แฟนอากาศ? สลดเกินไปแล้ว!!
แฟนอากาศแล้วไปจบที่ตุ๊กตายาง?
แฟนอากาศมันเหนือกว่าตุ๊กตายางอีก ทำไมต้องดาวน์เกรด
พวกมึงเริ่มคุยกับตู้เย็นรู้เรื่องแล้วซินะ.......
พูดถึงเรื่องสลด
นึกถึงสมัยเด็กแล้วสลดจัง
อ่านพวกการ์ตูนแวมไพร์แล้วอิน
เวลาเดินออกนอกบ้านต้องตั้งกฎให้ตัวเองว่าห้ามเดินโดนแดดเกิน 5 วิ ...
เด็กๆแม่งก็จูนิเบียวหมดแหละ กูก็เคยมีชื่อว่าจอห์นนะและมีห้องมิติที่3อยู่หลังโปสเตอร์แปะผนังห้อง
ห้องมิติที่3ที่มีของเล่นทุกอย่างไฮโซสุดตอนนั้นคือps1แบบหนา เทพ!
อยากมีแฟน
ตอนเดกๆกุแค่วาดดิจิไวท์แล้วส่องไปที่ทีวีพร้อมพุดว่าดิจิตอลเกตโอเพน!เอง
ไม่กล้าคุยทำไงดี
ตัดใจซะมึง เขาไม่เอามึงหรอก โอตะเก็บกดขนาดในเว็บบอร์ดยังไม่กล้าเผยนามแฝงวันๆเอาแต่นินทาชาวบ้านอย่างมึงผู้หญิงที่ไหนเขาจะเอาไปทำผัว
เบื่อชีวิต
กูอยากเป็นเด็ก กูอยากกลับไปมีความสุขกับเรื่องเล็กๆได้อีกครั้ง ปัจจุบันกูไม่มีความสุขแบบเด็กเลยแม่ง
เหมือนกับยิ่งฉลาดแล้วเรื่องสนุกมันน่าเบื่อขึ้น ชีวิตแม่งเศร้า กูมันโลนลี่วววววววววววววววววววว
แมวเดินมานอนบนหน้าตอนดึกๆอุ่นดีมีความสุข แดกปลาแล้วไม่โดนก้างตำเหงือกโอ๊ยยยมีความสุข
บ้านกูมีแต่หมาตะกละสองตัว แมวแถวบ้านแม่งชอบแกล้งกูมากตอนกูมีธุระตอนเช้าแม่งจะมาเคลียขากูเอาหน้าถู
แถมกลิ้งไปมาราวกับจะให้กูเล่นกับแม่งให้ได้ ส่วนตอนเย็นกูว่างจะมาเล่นด้วยกูหาแม่งไม่เคยเจอสักทีแสสส
ชีวิจกูโดนแมวทำร้ายมาก ตัวเชื่องก็เชื่องแค่ตอนเช้า ตัวที่เจอเวลาว่างๆเสือกวิ่งหนีกูตลอด
วันนี้เป็นวันศุกร์ที่เหี้ยมาก
รู้สึกว่าความพยายามที่ทำมาแม่งไร้ค่าชิบหาย....เวลาพวกเพื่อนโม่งอยู่ในโมเมนต์แบบนี้ ทำยังไงกันมั่งวะ
>>578 ปกติกูจะหลบเข้าโลกส่วนตัว นั่งเล่นเกม ดูหนัง ดูเมะ อ่านนิยาย ทำไรที่อยากทำโดยไม่ต้องออกไปเจอคนอื่น เอาให้มันลืมๆ
ไม่รู้คนอื่นเป็นมั้ย แต่ถ้ากูออกไปข้างนอกคนเดียว อย่างไปเดินห้างคนเดียว ขี่จักรยานเล่นคนเดียวแม่งจะยิ่งจิตตกกว่าเดิม
อันนี้แล้วแต่ไลฟ์สไตล์มึงด้วยวว่ะว่าชอบแบบไหน
แท๊งหลายๆเพื่อนโม่ง แต่เออ ออกไปเดินข้างนอกคนเดียวเวลาแบบนี้นี่แม่งปวดร้าวจริงว่ะ
เออแท๊งไป กูซัพให้
กูไปเดินห้างแล้วลงท้ายที่ร้านหนังสือประจำ เผลอเข้าหมวดเสื้อผ้าไม่ได้ไม่งั้นกูจะหลงต้องหาบันไดเลื่อนลงไปชั้นล่างตลอด
เดินกับคนอื่นถ้าความสนใจไม่ตรงกันจริงๆเดินคนเดียวแม่งสบายใจกว่าเยอะแยะเลย
ถ้ากูจิตตก กูคงไม่ออกไปข้างนอกหรอก
แต่ก่อนเวลากูจิตตกกูชอบออกไปตะลอนๆข้างนอกคนเดียวแบบเปื่อยๆตลอดเลยว่ะ ผ่านไปตั้งหลายปีกว่ากูจะคิดได้ว่าแม่งไม่ใช่กิจกรรมที่ควรทำตอนจิตตกเลย
ส่วนเวลาเดินข้างคนเดียวกูจะวนไปวนมาแถวร้านหนังสือ ร้านมือถือ แล้วก็โซนขายอาหาร แต่ไม่ค่อยซื้ออะไร
เป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าห้างแล้วเดินได้แต่ร้านหนังสือกับร้านอาหาร
ร้อนว่ะ
พัดลมจ่อตูดยังไม่ช่วยเท่าไร
พรุ่งนี้ต้องไปหางานแล้วสัสขี้เกียจจังนีทอีกสักเดือนดีไหมวะนี้
เป็นนีทอีกสักชีวิตดีไหมวะ
มึงกะเป็นนีทต่อในนรกเลยหรือไงวะ
555
เอาน่ะ พรุ่งนี้ทำงาน สู้เว้ยเพื่อนโม่ง
ถ้าเหนื่อยก็เข้ามาบ่นในนี้ต่อละกัน
กูหยุด Columbus Day 😛
วันพุธเริ่มงานขี้เกียจวะไอ้เหี้ย
เดือนนี้กุว่างมาก แอบเซ็ง
ว่างก็ดีแล้ว โม่งอื่นอยากเป็นนีทด้วยซ้ำ
วันนี้กุได้หยุดแต่เห็นเค้าลางพายุงานมาแต่ไกลละ....สาด
มึงก็กางร่มสิ
ไม่เอานะโม่งมุขแบบนี้
กางร่มกลางพายุก็ปลิวสิวะ
กุอยากถูกหวยจริงๆว้อยย สาสส
แต่กุจะไม่เป็นนีทหรอกนะ จะเที่ยวให้ทั่วเลยสาสสส
ขอเลขเด็ดด้วยเด่ะ
ทุกวันนี้ก็ถูกไม่ใช่เหรอวะ ถูกกินอะ lol
มีตังเที่ยวแม่งทั้งชีวิต นั่นแหละชีวิตที่กูอยากได้
เห็นเรื่องพายุเข้าฝนตกกางร่มแล้วขอเล่าเรื่องรันทดชีวิตหน่อย สมัยก่อนกูเคยไปเดินกางร่มตอนพายุเข้าหนักๆแล้วร่มแม่งโดนลมตีจนพัง กูก็ไปซื้อใหม่ถูกๆจากร้านขายของ ดูจากซองแล้วแม่งเป็นร่มสีฟ้าธรรมดาไม่มีลายกูก็ไม่คิดอะไร หลังจากซื้อมา 3 วันแล้วกูต้องใช้ พอกางออกมากูถึงเห็นว่ามันเป็นร่มลายคิตตี้ แต่กูไม่เห็นจากข้างนอกซองเพราะส่วนที่เป็นลายคิตตี้พอม้วนแล้วมันมองไม่เห็น กูต้องกางร่มลายคิตตี้ไปเรียน 2-3 วัน แม่งเป็นตราบาปในชีวิตกูเลย
พายุคิตตี้ น่ารักมากเลยมึง lol
นั่นมึงยังแค่อับอาย มึงต้องมาเจอ Trauma ประเภทยืนหลบฝนที่ตกหนักๆตรงป้ายรถเมล์คนเยอะๆ เลยเจอฝูงแมลงสาบ หนู ตะขาบวิ่งออกจากรูท่อระบายน้ำพุ่งเข้าหาคนนี่ End of the world สรัสๆ
กูเคยนั่งแดกก๋วยเตี๋ยวริมถนน แล้วฝนตก กองทัพแมงสาบขึ้นมาจากท่อระบายน้ำ
ใต่ขึ้นมาบนโต๊ะที่กูกำลังนั่งกินอยู่.... โอพระเจ้า
กูไม่อยากเที่ยว กูอยากทำห้องโฮมเอนเตอร์เทนแบบไฮเอนด์ แล้วนั่งแช่เล่นเกมแม่งทั้งวันทั้งคืน
กูอยากกินแล้วนอนเล่นคอม กินแล้วนอนเล่นคอม แค่นี้แหละ เคยอยากลองเป็นอัมพาตนะ
แต่คิดๆแล้วเป็นอัมพาตต้องมีคนคอยรับใช้ถึงจะสะดวก อย่างไปงานหนังสือก็ให้คนลากวิวแชร์ให้กู
ใช้สิทธฺ์พิเศษจากความพิการเรียกคะแนนสงสารไปแซงแถวซื้อของไรเงี่ย ไม่ต้องเบียดกับชาวบ้าน
แค่มันเห็นกูนั่งวิวแชร์แม่งก็คงหลีก คิดแล้วสบายวะ แต่กูไม่มีเงิน
เชี่ย น้องกูจะมาเยี่ยมวันนี้ พวกcd dvd bdยังพอว่า แต่ กูจะเอาโดเอาฟิกเกอเอาเหี้ยไรไปซ่อนที่ไหนดีวะเหี้ย ห้องก็แคบ แม่งชอบรื้อค้น ห้องก็รกแถมพาเพื่อนมาอีกตั้ง1คน
>>617 มันแกล้งได้เหรอวะมันไม่มีใครมาตรวจหรือจับได้แบบพวกเส้นประสาทไม่ได้ถูกทำลายเป็นอัมพาตไม่ได้อะไรนี้เรอะ
ไม่ต้องอัมพาตก็ได้เอาแค่ขาหักพอให้กูพูดได้มีขยับแขนได้ก็โอเคละ คิดแล้วไปเดินให้รถรวยๆมาชนกูดีไหมเนี่ย
แม่งจะได้ต้องมารับผิดชอบชีวิตกูด้วย เอาตังให้กูเป็นค่ารักษาค่าคนใช้ค่าคนดูแลด้วย
ว่าแต่ถ้าเป็นอัมพาตตรงนั้นกับตรงนั้นขยับได้เปล่าวะ ถ้าขยับไม่ได้แล้วเวลาขี้แม่งขี้ยังไงเนี่ย บางทีมันเป้นของแข็งแล้วมันออกไม่ได้
ขยับไม่ได้ก็เบ่งไม่ได้ มันก็คาอยู่อย่างงั้นเหรอว่ะ ถ้าเป็นฉี่นี่กูยังเข้าใจว่ามันจะไหลออก
>>619 กูว่าถ้าหน้าตาไม่ดีไม่มีใครบริจาคให้หรอก ยิ่งถ้าไม่ใช่ผู้หญิงอย่าได้หวังเลยวะ
ยิ่งลงในเฟสแม่งตามตัวง่ายชิบหาย เดี๋ยวก็โดนตำรวจจับข้อหาหลอกลวงแถมมีสัตรูเป็นพันทิบอีก
ขนาดไอดราม่าขอบริจาคของเด็กที่แม่งมาหลอกเอาของเด็กแม่งยังมีคนไปตามคุยถึงบ้านอะ
แต่ไปแล้วก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ถึงงั้นแม่งยังถูกถ่ายรูปบ้าน รุปรั้วมาประจานว่าบ้านไหน คิดแล้วเงิบเบาๆ
อยากเป็นลูกบิเกต เบื่อ ๆ เงี้ย "พ่อ ๆ วันนี้เบื่อขอตัวไปเที่ยวรอบโลกเดี๋ยวกลับมานะ"
บิลเกต*
ไอ้สัด เช้านี้ฝนตก รถติด น้ำท่วมอีกแล้ว
ถ่ายรูปแมวป่วยหมาป่วย แล้วขอบริจาคสิ ขี้คร้านเงินจะเป็นถัง
กูว่ามันกินต่อว่ะสิบเอาหนึ่งเลย
ยกชามหลบแล้วกินต่อไรงี้ปะวะ
เป็นกูย้ายโต๊ะแล้วกินต่อ
แบบจ้องหน้ากันแล้วกิน นี่ไม่ไหวหว่ะ ฮาร์ดคอร์เกิน
กูว่ามันจะบินใส่ว่ะ
มันคงไม่รอจ้องหน้า
มันไปจ้องหน้ามึงระยะ0 ไง
เพิ่งถึงบ้าน ศุกร์นี้เหี้ยจริง ฝนตก รถติด คนขับรถเหี้ยๆ
เออมีแต่คนบ่น ดีนะบ้านกูไม่ติดมาก ไปอาบน้ำนอนไป
มาเดิรงานหนังสือคนเดียว เหงาสัด
กูเก็บตัวอย่บ้าน ฝากเพื่อนซื้อแทน
งานหนังสือเป็นอะไรที่อภิมหึมาคนเยอะสุดๆ บอกตรงๆกูมาตอนบ่ายสองกูกลับตอนหนึ่งทุ่มแม่งเป็นอะไรที่เชี่ยมาก
ตอนกูมากูมารถใต้ดิน มาถึงกูเดิน กูเดิน และกูก็เดิน กูเดินแบบไม่หยุดพักกูไปทางไหนกูเจอแต่คน แต่คน แต่คน
แม่งเยอะแบบเยอะชิบหาย กูดูหนังสือด้วยความรู้สึกที่ว่าเมื่อไรกูจะดูครบสักที ยิ่งกูเดินกูยิ่งเจอหมวดใหม่ๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ไม่รู้ว่าเพราะกูยังเดินไม่เจอหรือว่ากูมองผ่านมันไปกันแน่ จนกระทั่งกูเอาโทรศัพท์มาดูพบว่ามันหกโมงเย็นจึงรีบกลับบ้าน
ซึ่งกูไปที่รถไปฟ้าแม่งมีคนเอาไอคูปองมาให้ซื้อแบบเป็นโต๊ะมาตั้ง กูเงิบมากเพราะไม่มีคนมาต่อแถวซื้อสักนิด มีประมาณ4-5คน
กูดีใจมากเพราะคิดว่าเวลานี้คงยังไม่มีใครกลับ ที่ไหนได้แม่งมาต่อรอเครื่องอัตโนมัติกับไอเคาเตอร์ที่ขายตั๋ว
มันทำให้กูรู้ว่าไอพวกนี้แม่งมองข้ามโต๊ะที่ตั้งขาย แล้วกูก็สมน้ำหน้าในใจนิดๆ กูเดินเชิ่ดไปอย่างโครตสะใจ
แล้วมองหาโบกี้ที่คนยืนหน้าประตูน้อยๆ จากนั้นแม่งก็มีรถไฟมากซึ่งกูอึ้งชิบหาย คนแม่งเยอะสัส!
กูอยากให้พนักงานมาดันคนเข้าไปในรถไฟแบบญี่ปุ่นมาก แต่กูก็ดีใจนิดๆเพราะอย่างน้อยกูก็มาเร็ว
ถ้ากูมาช้ากว่านี้กูคงต้องอดขึ้นเป็นแน่ หลังจากถึงสถานีที่กูต้องการกูออกมาจะขึ้นรถเมล์สิ่งที่ฟ้าประทานให้กูคือฝนตก
ตกแบบหนักเชี่ยๆหนักชิบหาย กูที่กะจะรอรถเมล์ฟรีจึงต้องขึ้นไอรถเมล์แอร์เหลืองๆที่เสียสิบกว่าบาท
ในใจกูคิดว่าไอรถเมล์แพงๆแบบนี้คงไม่มีใครขึ้นหรอก แม่งต้องรอรถเมล์ฟรีแน่ๆกูกระหยิ่มหย่องในใจมากว่า
กูจะได้นั่งในรถเมล์อย่างเร็วพลันชัวๆ เพราะ คนต้องขึ้นน้อยแน่นอน แต่แม่งไม่ใช่ อยู่ดีๆมนุษย์แม่งมาจากไหนไม่รู้
แม่งมาขึ้นรถเมล์ราคาแพงที่กูไม่คิดว่าจะมีคนมาขึ้น จนกูเดจาวูอาการในรถไฟฟ้าอีกครั้งซึ่งแน่นอน มันแน่นมาก
แล้วกูก็อดนั่งเก้าอี้แถมไอรถเมล์บ้านี่ที่หน้าต่างแม่งมีน้ำฝนตกลงมาเกาะทำให้กูมึนแล้วลงจากรถเมล์เลยป้ายไปหนึ่งป้าย
กูคิดในใจว่าไม่เป็นไรแค่ป้ายเดียว พอกูลงจากรถเมล์เท่านั้นแหละ ฝนแม่งซ่าาาาาาา กูนี่เกือบเปียกแต่เข้ามาทัน
กูอุตส่าคิดว่ากูปลอดภัยในป้ายรถเมล์แล้วแน่ๆ แต่แม่งเสือกไม่ใช่ พอกูเหยียบฟุตบาตน้ำแม่งกระเจิงเต็มขากู
พอกูไปนั่งตรงเก้าอี้ น้ำฝนแม่งไหลตามรูพนักกระเซ็นมาที่หลังกู กูอยากถอดเสื้อ ณ ตรงนั้นมากแต่คนเสือกเยอะจึงจำใจนั่ง
แม้แม่งจะโครตเปียกก็ตาม ซึ่งพอฝนหยุดตกกูก็ได้กลับบ้านตามปกติ แม่งเป็นฝันร้ายในการกลับบ้านของกูมาก
กูเกลียดการเบียดเสียดกับมนุษย์ที่สุดรองจากแมลงสาปเลยวะ เมื่อวานเป็นวันศุกร์ที่เหนื่อยมาก
แม้จะผ่านมาแล้วแต่กูก็ตราตรึงความรู้สึกสุดๆเลยว่ามันทำร้ายความสุขกูขนาดไหน
กูเข้าใจ
มึงเขียนไดอารี่ลงบล็อคไหมวะ กูจะได้ตามอ่าน
มาลงชื่อเข้าใจด้วยคน กูก็เจอต้องเบียด+แย่งรถ แย่งที่นั่งที่ยืนบนรถไฟเหมือนกัน ยิ่งวันฝนตกแม่งยิ่งสาหัส
เดี๋ยวนี้วันไหนต้องกลับบ้านกูยอมกลับดึกๆเลยถึงคนแม่งจะยังเยอะ แต่ก็เบากว่าช่วงเย็นๆค่ำๆ
เวลาต้องแย่งรถกันนี่ถ้ารีบๆเดินจ้ำมันก็พอจะช่วยได้บ้างนะ แบบตอนเปลี่ยนขบวนก็รีบๆเดินออกจากประตูไปต่อคิวขึ้นอีกขบวนหรือไปต่อรถอื่น ถ้าไม่โดนคนแซงคิวรวดเดียวหลายๆคนก็ช่วยได้เยอะ
กูโม่ง >>642 นะ
ไหนๆก็ไหนๆ กูขอบ่นมั่ง เมื่อวันศุกร์ตอนแรกกูจะกลับเร็วก็กลับไม่ได้เพราะงานเข้า พอจะออกมาจะไปงานหนังสือก็ไปไม่ทัน จะกลับบ้านก็รถติด
พอจะไปเดินเล่นหาร้านนั่งกินข้าวเปื่อยๆก็ฝนตกหนักจนก็ต้องหนีขึ้นรถไฟฟ้ากลับหอ แต่พอกูถึงหอฝนเสือกหยุด แต่จะออกมากินข้าวก็ดึกเกินแล้ว จะกลับบ้านก็ขี้เกียจเพราะมาถึงหอเรียบร้อยแล้ว
สุดท้ายก็จำใจนอนหอ พอตื่นเช้ามาก็กะไปงานหนังสือ ตอนแรกตั้งใจจะไปตั้งแต่งานเปิด สุดท้ายกว่ากูจะไปถึงก็ 10:45 เพราะมัวแต่วิ่งหาธนาคาร แต่สุดท้ายธนาคารในห้างมันอีกนานกว่าจะเปิดเลยรีบออกมาก่อน (กูก็ไม่รู้คิดไงเลยไม่ได้เอาบัตร ATM ติดตัวมา)
แถมตอนกูซื้อตั๋วรถใต้ดินคนแม่งก็เยอะชิบหาย คิวแม่งยาวมากทุกช่อง ช่องขายตั๋วแยกสถานีก็ไม่เปิดอีกเลยยิ่งช้า
ไปถึงก็คนโคตรเยอะอย่างที่โม่ง >>639 ว่าเลย ขนาดงาน Mobile Expo ที่กูว่าคนเยอะแล้วแม่งยังไม่เท่างานหนังสือ โดยเฉพาะบูทที่คนสนใจเยอะๆนี่เบียดกันชิบหาย
สุดท้ายก็เดินคนเดียวเหงาๆดูบูทนั้นนิดบูทนี้หน่อย แล้วเที่ยงครึ่งก็รู้สึกว่าขี้เกียจเพราะยังไงกูก็ยังไม่มีตังซื้อ ยังไงวันหลังกูก็ย้อนกลับมาอีก
เล่าเรื่องตอนซื้อตั๋วรถใต้ดินขากลับนิด เผื่อมีประโยชน์ต่อโม่งๆที่จะไปงาน คือพอลงมาสถานีคิวซื้อตั๋วแม่งจะยาวมากยิ่งกว่าขามาอีก แต่กูเห็นฝั่งตรงข้ามของสถานีไม่มีคนเลย
เลยเดินไปฝั่งซื้อตั๋วที่ฝั่งตรงข้าม ถ้าใครไม่ขี้เกียจเดินก็ไปเถอะ กูว่าช่วยประหยัดเวลาและรักษาสุขภาพจิตได้เยอะ
>>639
ปกติ เวลาเหนื่อยเหี้ยๆทั้งวัน เวลาจะกลับบ้านแล้วอากาศร้อนหมาๆ ก็ขึ้นรถแอร์นะ 12 บาทกูยอม ขอเย็นๆหน่อย
แต่เวลากลับบ้านเวลาฝนตกเนี่ย เหี้ยจริงๆจังๆ มันต้องมีอีเวนท์เหี้ยๆเกิดขึ้นจนสติหลุด
จนจะเน่ายังไงก็ยอมเน่าแล้ว ขอกูกลับบ้านไปอาบน้ำล้างเสนียดให้ไวที่สุดก็พอ
เคยมากสุดคือถอดเสื้อนอกออก ถกขากางเกง ถอดรองเท้า เดินตีนเปล่า ... แบบไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
ไอ้โต๊ะขายตั๋วนี่กูแปลกใจมากทำไมไม่ค่อยไปใช้บริการกันวะ โคตรโล่งเลย แต่ชอบไปต่อคิวกันยาวๆข้างล่าง กูงง
ยิ่งตรง MRT อโศกตรงที่ลงต่อจาก BTS คนเยอะชิบหายวายป่วง แต่ฝั่งตรงข้ามโล่ง เงียบสนิท
จนพนักงานต้องประกาศเดินไปซื้ออีกฝั่งได้นะครับ ตรงนี้คนอ๋อเยอะมาก
แต่โต๊ะขายตั๋ว กูก็เห็นคนต่อคิวนะ แต่บางทีแม่งก็ปิด ส่วนใหญ่ที่ต่อซื้อตู้ก็คนต่างประเทศไรงี้
ไม่เกี่ยวกับวันศุกร์และไม่เกี่ยวกับBTSและMRTแต่กูอยากถามว่า ถ้านอนมากเกินไปมีวิธีช่วยให้สดชื่นขึ้นไหมวะ
กูลองเสิชหาข้อมูลดูคร่าวๆแม่งมีแต่บอกว่านอนมากไปจะเป็นนู่นนี่นี้นั้น แต่เสือกไม่บอกวิธีรักษาเลยสักนิดว่า
ถ้านอนเยอะไปเมื่อตื่นมาควรทำยังไง ควรออกกำลังกายไหมหรือควรกินอะไรหรือไม่ควรทำอะไร
หงุดหงิดวะ รู้สึกไม่ค่อยสดชื่นแถมบ้านแม่งยังร้อนอีก รู้สึกแดกไรไม่ลงหนังสือก็ไม่มีกระจิตกระใจอ่าน
พักหลังกูนอน 10 ชม.+ตลอดกูว่าแม่งต้องเป็นเพราะกูนอนเยอะแน่ๆ มีวิธีทำให้ดีขึ้นนอกจากไปหาหมอไหมวะ
มึงนอนเยอะไป นอนซัก 6-8 ช.ม. ก็พอ
ออกไปโดนแดดตอนเช้าบ้าง ออกกำลังกายนิดหน่อยบ้าง
หือ? กูอยากนอนได้แบบมึงมากกว่า จากคน 6 ชมทุกวัน
ออกกำลังกายนี่กูควรทำอะไรมากสุดว่ะ วิ่ง? ซิดอัพ? วิดพื้น? ยกดัมเบล? เต้นแอโรบิค? โยคะ?
โดนแดดตอนเช้าสารภาพเลย กูตื่นไม่ทันจริงๆ ออกจากบ้านตอนนี้คงไม่ได้วิตามินดีแต่คงโดนยูวีแดกแน่ๆ
กูว่าดีออกนอนน้อยๆ มีเวลาเหลือไปทำอย่างอื่นเยอะดี กูพวกติดเตียงหลับแล้วตื่นยากชิบหาย
บังคับตัวเองยังยากเลยวะ มีเชี่ยไรกูทิ้งตลอดเพื่อการนอน คิดแล้วอยากตื่นง่ายๆบ้างวะ
เมื่อวานกูนอนตั้งแต่บ่ายสามถึงเก้าโมง ตื่นขึ้นมาโคตรสบายตัว
เมื่อกี้ไปเซเว่น แคชเชียร์เสียไปอันนึง อีป้าข้างหน้าแม่งควักบิลค่าโทรศัพท์ขึ้นมาจ่าย คิดในใจแม่งนานแน่
พนักงานมึนๆ ผ่านไปเกือบ 5 นาทีจ่ายเงินเสร็จ กูคิดในใจถึงคิวกูแล้ว แต่แล้วอีป้านี่แม่งก็ควักบิลค่าไฟฟ้ามาจ่ายต่อ
แล้วก็ตามด้วยบิลค่าบัตรเครดิต แล้วก็ปิดท้ายด้วยเติมเงินมือถือ ไอ้เหี้ยยยยยยยย กูแค่จะซื้อน้ำขวดเดียว ต้องรอมึงเกือบ 20 นาที
กูไม่อยากโทษอีป้านี่ตรงๆ หรอกนะ แต่พนักงานเซเว่นทำไมมันต้องหันหน้าไปถามคนอื่นประจำเลยวะว่าไอ้นี่ยิงยังไง
จ่ายค่าโทรศัพท์แม่งก็ถามทีนึง จ่ายค่าไฟแม่งก็ถามอีกที จ่ายค่าบัตรแม่งก็ถามอีก เชี่ย
น่าๆมือใหม่ก็งี้แหละ ถ้าแม่งเจอที่มึงพิมพ์แม่งคงบ่นเหมือนกัน
"ก็หนูเพิ่งมาสมัครนี่ จะให้เป็นไปหมดได้ยังไง"
ประเด็นคือคนที่ถูกถามแม่งไม่คิดจะมาทำแทนพนักงานที่ทำไม่เป็นหรือไงวะ
ปล่อยให้แม่งถามอยู่นั้นแหละ
นอนเที่ยงคืนตื่นบ่ายกว่า
ตีสามตื่นเจ็ดโมงครึ่ง
วันพุธหยุดป่ะวะ
หะ มันวันอะไรวะ มีหยุดด้วยเรอะ รึกูไม่รู้
วันพุธแห่งชาติ
วันเหงา กูเหงาจังวะเบื่อเพื่อน เบื่อโลก แต่กูเหงา
23 ตค. วันหยุด กูก็ลืมไปเลยสราด ไม่ปล่อยไก่สั่งงานลูกน้องล่วงหน้าจนมันแย้งนี่วันพุธกูคงขับรถมาโรงงานคนเดียวแหงๆ
ถัดจาก 23 นี้ก็ธันวาเลย
พฤศจิกาช่างเงียบเหงา
หะ มันวันอะไรวะ มีหยุดด้วยเรอะ รึกูไม่รู้
ขอโทษโพสซำ้
วันปิยะไง
ดูๆไปเหมือนประเทศเราวันหยุดจะน้อยนะ หรือกำลังดี?
ถ้านับทำงานจันทร์ถึงศุกร์ วันหยุด 140-160 วันนี่ก็เยอะอยู่นะ พักร้อนอีก ป่วยอีก ตายอีก
อยากเป็นนีทวะ แต่ไม่รวยสักที เซงอากาศ
อยากคุยกับใครสักคนแต่ไม่อยากเจอคนรู้จักวะ เคยเป็นบ้างไหมวะ จะว่าไงดีกูรู้สึกกูเบื่อคนรู้จัก เหมือนกับกูเบื่ออะไรๆไปหมด ไม่มีอะไรที่กูรู้สึกอยากทำด้วยความสุขกูจริงๆ แต่กูก็รู้สึกเซงที่ไม่ได้ทำเชี่ยไรเลย
เพลงที่เคยฟังพอฟังจนเบื่อก็รู้สึกว่าแม่งไม่ได้ต่างอะไรกับเพลงอื่นมากนัก แล้วก็ไม่คิดจะกลับไปฟังสักนิด เมื่อก่อนเคยชอบอ่านนิยาย แต่พอกลับมาอ่านอีกครั้งกับรู้สึกว่าแม่งโครตน่าเบื่อกูทนอ่านจนจบได้ยังไง ไม่สนุกไม่อยากอ่านเหมือนแต่ก่อนที่แม้จะอ่านซ้ำๆแค่ไหนก็สนุก
กูเคยอยากลองตายไม่ก็หลับไปสักปีสองปีดูวะ ไม่ใช้ท้อแท้อะไรกับชีวิตแต่กูอยากหมดสติสักพักนึง ไม่งั้นแม่งก็เบื่ออยู่แบบนี้ จะมีชีวิตหรือไม่มีแม่งค่าเท่ากัน กูไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายกับมันสักนิด แต่กูเห็นแก่ตัวสุดๆตรงกูกลัวเจ็บนี่แหละ
กูเคยถามคนรอบตัวดูว่าไม่เคยรู้สึกเบื่ออะไรบ้างเลยเหรอ คนอื่นมันก็บอกเฉยๆกันหมดจนกูรู้สึกว่ามันคงเป็นตัวกูแน่ๆที่ไม่ปกติ ทำไมกูต้องมาใช้ชีวิตที่ซ้ำซากแบบนี้ด้วยวะ ทำไมคนอื่นเขาทนและทำได้โดยไม่รุ้สึกอะไร หรือมันโกหกกูกันทั้งๆที่ความจริงก็เบื่อเหมือนกู นี่กูเป็นโรคจิตรึเปล่า กูสมาธิสั้นหรือยังไง กูเคยคิดอยู่ว่าบางทีที่กูเป็นแบบนี้เพราะกูคิดไปเอง บางทีถ้ากูไม่คิดว่ากูเบื่อ กูเหงา กูเศร้า กูคงไม่เป็นแบบนี้ แต่ยังไงวะ กูลองหาอะไรที่กูไม่เคยทำมาทำ ลองไปว่ายน้ำ ไปวิ่งนอกบ้าน ไปงานหนังสือ คุยกับคนแก่ คุยกับแม่ นอนเฉยๆ โหลดเกมโทรศัพท์มาเล่น แต่ก็ไม่มีอะไรทำให้กูมีความสุขขึ้นสักนิด
หนังสือการ์ตูนตลกๆที่กูคิดว่าเอามาอ่านมันคงทำให้กูยิ้มได้สักหน่อยกูก็อ่านแล้วขำแต่สุดท้ายอ่านจบกูก็เฉย ทั้งๆที่มีความสุขได้แล้วแต่แม่งกับไม่มีต่อ กูไม่รู้สึกสดชื่นขึ้นบ้างเลย หรือจะเพราะกูดื่มน้ำน้อยก็ไม่ใช่กูแดกสี่ขวดต่อวันเลยด้วยซ้ำ อาจจะเพราะนอนมากไปแต่กูก็ไม่รู้จะทำยังไง กูนี่แม่งบ้าชิบหายเลยวะ
จิตแพทย์ always there to help
ไม่มีวิธีรักษาด้วยตัวเองบ้างเหรอวะ
หาเมียด่วนเลยมึง แล้วมึงจะมีเวลามาเบื่อน้อยลงเหี้ยๆ
ภรรยา2Dคือคำตอบ แล้วมึงจะลืมความน่าเบื่อของโลกนี้
เพื่อนโม่ง โกนหนวด อาทิตย์ละกี่ครั้งกันวะ
กูสองครั้ง โครตเบื่อเลย ว่าไป เจลหมดแล้ว
คืนนี้แวะไปซื้อดีกว่า
เคยจะไปหาจิตแพทย์อยู่
เจอพยาบาลมาคุยปรับทุกข์เบรกก่อนเลย
สุดท้ายไม่ได้ไปหาจิตแพทย์ ...
น่าจะเข้าอาการ depression (โรคซึมเศร้า)
ป.ล. กูไม่ใช่หมอ
ป.ล.2 กูก็อาการคล้ายๆมึง แถมโคตร negative thinking เลย กูทำเหี้ยไรก็ไม่ได้ เรียนจบมากูก็ไม่เก่งพอ กูกลัวคนรับกูไปทำงานจะผิดหวัง เรื่องที่ทำได้กูก็ไม่รู้จะประยุกต์ไปทำเงินยังไง กูแม่งเหี้ยๆๆๆ ไร้ประโยชน์สัดๆ
น่าจะไปหาจิตแพทย์ว่ะสัด
โกนหนวดเช้าวันจันทร์ครั้งเดียวต่อสัปดาห์ว่ะ
ไม่กล้าไปหาจิตแพทย์กลัวไปแล้วไม่ดีขึ้นแบบเสียตังฟรี เดี๋ยวคนที่บ้านบ่นอีกว่ากูสำออยแค่นี้ต้องไปรพ.
พูดถึงเรื่องหนวดนี่กูอยากไปเลเซอร์ออกว่ะ รำคาญตอนมันขึ้นใหม่ๆอ่ะ ตอนยุ่งๆขี้เกียจมาโกนด้วย บางทีก็ชอบลืมอีก
ทู้นี้แม่งอ่านรวดเดียวแล้วเพลินฉิบหายเลยว่ะ อยากให้มีคนเอาชีวิตเพื่อนโม่งทั้งหลายไปเขียนเป็นนิยายหรือเอาไปทำเป็นหนังจัง
รวบรวมทั้งหมดเขียนเป็นเรื่องเดียวได้แม่งเก่งเลยวะ
กูก็เบื่อเป็นพักๆหว่ะ แต่คงเพราะทำหลายอย่าง ไอ้ที่เบื่อน้อยๆ ก็เลยกลายเป็นไม่น่าเบื่อ เพราะต้องทำอะไรที่ไม่อยากทำมาก่อน
อารมณ์ว่ากูทำงานทั้งวัน พออ่านการ์ตูนนิดนึงมันก็สนุก เล่นเกมนิดนึงมันก็สนุก ถ้ากูดูอนิเมทั้งวัน เล่นเกมทั้งวัน บางทีกูก็อาจจะเบื่อ
จนไม่รู้สึกสนุกอย่างมึง >>670 มั่งก็ได้ แต่กูแนะนำว่าถ้าเริ่มควบคุมไม่ได้ ลองปรึกษาจิตแพทย์ก็ดี
>>679 จริงๆ จุฬามีเปิดฟรีนะ ให้คำปรึกษา ลองหาเวลาลางานไปดู
http://chulawellness.com.a33.readyplanet.net/index.php?lay=show&ac=article&Id=539567935
เทียบกับยุโรปแล้วประเทศสารขัณฑ์วันหยุดช่างน้อยนิด ขานั้นแทบจะนับวันหยุดเป็นสัปดาห์...
ปีนึงหยุด 4 สัปดาห์อะไรงี้
ไทยกยุดกระปิดกระปอย วันบ้างสองวันบ้าง อย่างญี่ปุ่นมี golden week ฝรั่งมี thanksgiving, christmas หยุดทั้งอาทิด
มึงลองใช้ veet หรือโอพิลคามาทาทิ้งไว้แล้วป้ายออกดิ กลิ่นแม่งรัญจวญใจมากพวกมึงควรลองสักครั้งในชีวิต
แต่กูว่าเอาแหนบมาถอนๆก็สนุกดี เคยนั่งถอนขนขามันส์ชิบหาย จี๊ดๆดี
ตอนทำงานกับสวีเดน เห็นแม่งหยุดซัมเมอร์ตูมเดียวเดือนกว่านี้ กูอิจฉาชิบหายยยย นี้ยังไม่นับขอบคุณพระเจ้า หรือช่วงคริสมาสต์ด้วยนะ ฟฟฟฟฟฟฟ
รองเท้าเอาใส่เครื่องซักผ้าซักได้ป่าววะ แล้วมันเวิคป่าว ใครเคยลอง
ไอ้ที่อนสดๆแล้วมันส์นี่ขนจมูกกับเคราว่ะ ขนจมูกที่มันยาวแล่บออกมา ดึงแล้วฟิน นี่เส้นดำๆแข็งๆยาวๆด้วยนะเพื่อนโม่งเอ๊ย ซี๊ดซ๊าดอย่าบอกใคร ..........นี่กูโรคจิตรึเปล่าเนี่ย
ดึงขนจมูกนี่แม่งง่วงๆอยู่ตื่นเลยนะเว้ย ยิ่งกว่ากาแฟอีก
ขอให้ขนจมูกปลิวเข้าปากมึงแล้วไปติดอยู่ตรงลิ้น
อื้ม เค็มๆดี
กูก็ชอบถอนนะเคราเนี่ย แต่ขนจมูกนี่ไม่ไหวว่ะ แม่งเจ็บเกิน
มีใครไว้เคราเฟิ้ม ๆ บ้างไหม อยากถามเฉย ๆ
ไม่รู้สึกมันรกเกะกะ ๆ บ้างรึเปล่า
ปกติใช้แหนบถอนประจำ มันส์
กระทู้นี้แม่งไหลไปเรื่อยๆจริงๆ
ไว้หนวดเฟิ้มๆกับหน้าร้อน ถ้าฝนตกกูละไม่อยากจะจิ้น...
เฮ้ย ไทยอ่ะหยุดเยอะแล้ว มะกันดิ ปีนึงแม่งมีแค่ 10 วันเอง
ไทยแม่งวันหยุดเกือบ 20 วัน ปีใหม่ จักรี สงกราน3 แรงงาน ฉัตรมงคล พืชมงคล วิสา อาสา เข้าษา วันแม่ ออกษา ปิยะ พ่อ รัฐธรรมนูญ(มีด้วยหรอวะ) สิ้นปี รวมแล้ว 17 วัน
เผลอแป๊บๆ ก็บ่ายแล้วว่ะ ความสุขผ่านไปไวชิบบบ
ซีเรียสเชี่ยไรกับวันหยุด ลาออกมาเป็นนีทมึงก็ได้หยุดทุกวันแล้ว
เป็นนีทแต่ไม่มีตังค์น่ะขรับ ทุกวันนี้ทำงานเงินยังไม่ค่อยจะมีเลยขร้่บ
ขรั่บพ่อง
ตรั่บๆ
มีใครเคยดึงขนตรงนิ้วตีนบ้างมะ ตอนแรกๆ แสบนานเลยนะ
กะขนตรงหัวนม ครั้งแรกดึงนี่เป็นตุ่มขึ้นหลายวันเลยกุ
ตรงตีนนี่ดีงเล่นประจำ ก็ไม่อะไรนะ ' _ '
นมกับตีนกูไม่มีขนวะ แต่ขากับรักแร้เพียบที่ขาเอาแหนบถอนไม่เท่าไรแต่รักแร้แม่งจีีดบาดจิตกูสุดๆ
รักแร้นี่ไม่ไหวหว่ะ ยาวเฟื้อย แถมดกดำ
พูดไปเป็นผู้หญิงนี่ต้องมาคอยกำจัด เสียเวลาตายห่าเลย ว่าไป เค้่าโกนหรือทำยังไงวะ
ขนนิ้วตีนกูใช้กรรไกรตัดเล็บตัดล่ะ
อาทิตย์นี้ใครลาจันทร์อังคารแบบกูมั่ง
ขี้เกียจจัง ต้องหยุด 5 วัน แล้วทำงาน 2 วันถึงจะได้หยุดต่อ
ลาไม่ได้ ไม่มีคนทำงาน
ลาไม่ได้ก็ขี่ม้าแทน
ตึ่งโป๊ะ!
ลาไม่ได้ก็ขี่โอซิลิสแทน
ตึ่งโป๊ะ!
พรุ่งนี้ต้องแต่งดำป่าววะ
แต่งดิ
กูเอกชน ไม่บังคับแต่ง ศาสนาก็ไม่มีด้วย กูจะโดนไล่ออกนอกประเทศมะ
ผิดจารีตหรือ social norm จะโดนลงโทษด้วยการมองแปลกๆ ไปผิดในสังคมอุก้ะๆมนุษย์ถ้ำระวังโดนจับไปย่างกินละกัน
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.