มาจะกล่าวบทไป
ถึงพวกจัญไรสันดานหมา
คิดอิมพอร์ตดนตรีอเม-กา
เสือกไปลอกจากนิกก้าจ่าฝูงลิง
ไม่คิดแต่งทำนองเสนาะโสต
ไม่คิดโปรดคำกลอนสุนทรสนาน
คิดอย่างเดียวคือเอาคำมานั่งจาร
แล้วก็พานคิดไปว่าเป็นของดี
แร็ปคำหนึ่งแล้วสาวกรี๊ดคิดว่าเท่
โถไอ้เห้น่าสมเพชน่าสงสาร
ที่ชอบมึงก็มีแต่ฝูงคนพาล
พวกหีบานอย่างสก๊อยอย่างชะนี
ตรงไหนหรือคือทำนองเสนาะจิต
ตรงไหนหรือที่ให้คิดเมื่อรับสาร
เห็นมีแต่คำด่าทอดั่งตัวมาร
เริงสำราญรำอยู่บนเวที