>>30 ไม่ได้มาจากไหนเป็นพิเศษ มาจากสังคมทั่วไปนี่แหละ มันเป็นกลไกง่ายๆ สมมุติว่ามีคนสองคนยืนอยู่ด้วยกัน เรียกอีกฝ่ายด้วยคำหยาบคายด่าทออะไรไปเรื่อยแต่ดันไม่โกรธเคืองอะไรกันเลย มันก็ทำให้คนเข้าใจได้ว่า อ้อ เขาสนิทกันจนไม่โกรธกัน แล้วมันก็พัฒนามาเรื่อยๆจนเป็นกลไกที่ทำให้คนที่สนิทกันแล้วพูดหยาบใส่กันนี่แหละ
หรือมองในอีกมุมนึง ถ้าเราไม่ได้สนิทกับคนๆนึง แล้วเราไม่ได้อยากรบราอะไรกับเขา เราก็ต้องเรียกเขาให้สุภาพจริงไหม การใช้คำที่สุภาพนี่แหละที่อาจทำให้เราเอาพวกคำสุภาพไปโยงกับความห่างเหิน ทำให้เรารู้สึกว่า คำสุภาพมันเป็นคำที่เราใช้กับคนที่ไม่สนิทกันเท่านั้น
เดี๋ยวมันจะยาวเกินไป เอาเป็นว่าง่ายๆก็คือการใช้คำหยาบใส่กันแล้วไม่โกรธกันมันเป็นตัวย้ำว่าเราสนิทกับอีกฝ่าย ส่วนการใช้คำสุภาพบางทีมันก็ถูกเอามาสับสนปนกับความห่างเหิน ความเกร็งในการเข้าสังคมนั่นแหละ
ตามความคิดส่วนตัวล้วนๆนะ ไม่ใช่นักมานุษยวิทยา orz