วันนี้กูนั่งแท๊กซี่ กูแกล้งถามแท๊กซี่ว่าหาเด็กเจอยัง เหมือนกูไปกดโดนสวิตอะไรสักอย่างแท๊กซี่แม่งด่าบ่นเละเทะยิ่งกว่านักเลงคีย์บอร์ดอีกมึง กูนั่งกลั้นขำฟังแม่งตลอดทาง
ทำไมวันแรกเข้าไปลึกแล้วเสือกเดินออกมาทั้งๆที่ไกล้ถึงแล้ว ทำไมซีลไม่ดำไปต่ออีกหน่อยคนดำหาของเก่าแม่น้ำเจ้าพระยาใช้แค่สายท่ออากาศหายใจน้ำดำปี๋ยังดำได้ ทำไมบอกไฟน้อยทำไมคนที่เค้าออกไปตีกบตอนกลางคืนไฟฉายบนหัวเค้ายังไม่ดับเลยมึงเอาห่อใส่ถุงพลาสติกไปใส่ถ้ำเป็นร้อยๆอันมันก็สว่างเหมือนตอนกลางวันแล้ว ทำไมเครื่องสูบน้ำไม่ทำงานตลอดมีจังว่ะหยุดด้วยทำไมไม่ขนไปเยอะๆจะประหยัดพลังงานทำไมบลาบลา