โลกยุคใหม่ที่ถือสิทธิมนุษยชนเป็นใหญ่ เขามองว่าการลงโทษแบบแก้แค้นทดแทนคือความป่าเถื่อนล้าหลังไง
อธิบายนิด : ปรัชญาการลงโทษจากเก่าสู่ใหม่มี 3 หลักใหญ่ๆ คือ 1.แก้แค้นทดแทน : เก่าแก่สุด ตาต่อตาฟันต่อฟัน ฆ่าคนตายต้องตายตกไปตามกัน 2.ข่มขวัญและป้องกัน : ใหม่หน่อย ไม่ต้องประหารแต่จำคุกแบบขังลืม อันนี้ในประเทศโลกที่ 1 นิยมกัน ด้วยมองว่าแนวคิดข้อ 1 ล้าหลัง และ 3.ฟื้นฟู : อันนี้สำหรับความผิดที่ไม่โหดเหี้ยมเกินไป ดังที่เราเห็นว่ามีการเรียกร้องให้ลงโทษผู้ค้ารายย่อยคดียาเสพติดไม่รุนแรงเท่าตัวใหญ่ๆ แต่ถ้าเป็นประเทศที่ Mindset คนยังนิยมข้อ 1 ก็จะเหมือนฟิิลิปปินส์ยุคนี้ หรือไทยยุคแม้ว ที่บอกว่าแค่คุณคบเพื่อนเสพหรือค้าคุณก็สมควรตายแล้วไม่ต้องไปสงสาร
อะไรแบบนี้ละ