เออ กูอยากปรึกษา มีใครเคยรู้สึกหวงเพื่อนบ้างมั้ย กูไม่อยากเป็นงี้เลยอะ ไม่อยากใจแคบนะ แต่กูมาสังเกตุตัวเองเพื่อนกูมีเยอะจริง แต่แค่ผิวเผิน ที่กูสนิทและเชื่อใจจริงๆ มีนับคนได้ เพราะจริงๆ กูค่อนข้างมีรสนิยมไม่เหมือนชาวบ้าน หาคนพูดคุยยาก
แล้วทีนี้เพื่อนกูคนนึงรู้จักกันมาปีกว่าละ ใช้ชื่อว่า z สนิทกันเร็วมากเพราะชอบอะไรเหมือนกันมาเจอกันอย่างบังเอิญสุดๆ ด้วยความที่กูไม่ค่อยมีเพื่อนที่รู้ใจจริงๆ กูว่าเราสองคนก็เปิดใจกันมากนะ เพื่อนกูก็รสนิยมแปลกๆ ไม่ค่อยมีเพื่อนเหมือนกัน แล้วต่อมากูไปรู้จักกับเพื่อนอีกนางนึง ใช้ชื่อว่า k นางนิสัยดีมากกูก็คุยได้เรื่อยๆ แต่ไม่ได้คลิกกัน แต่พอนางคุยกับ z คือพวกนางเข้ากันได้ มีบางอย่างที่คลิกกัน กลายเป็นว่า z กับ k สนิทกันโดยไม่ต้องมีกูก็ได้
กูน้อยใจอะ ทั้งที่สนิทกับกูมาก่อน เข้ากับกูได้มากกว่าอีกฝ่าย เคยบอกว่าดีใจมากที่ได้รู้จักกับกู ไปไหนกันสองคน แต่ทำไมตอนนี้ก็ไปกับอีกนางได้ทั้งที่ไม่มีกู เสียใจว่ะ (แล้วนางอีกคนกูก็เป็นคนพามาแนะนำให้รู้จัก รู้สึกเหมือนโดนทิ้ง)
เพื่อนกูก็อาจจะแค่อยากมีคนคุยด้วยเยอะๆ ใช่มั้ย กูคงจะใจแคบเองที่อยากมีเพื่อนสนิทที่ไปไหนมาไหนพูดคุยกันสองคน (แบบมีสามสี่คนก็ได้ แต่ก็อยากมีที่สุดคนนึง) จะพูดกับเพื่อนกูก็ไม่กล้า ได้แต่ทำใจว่าจะคุยกับทั้งเพื่อน ทั้ง k เพราะ k นิสัยดี ถึงจะให้ความสำคัญกับ z มากกว่าแต่ยังเป็นห่วงความรู้สึกกู
กูเข้าใจนะ เพื่อนกูอาจจะชอบ k มากกว่ากูหรือเปล่า แต่ก็ควรคิดถึงความรู้สึกกูบ้างมั้ย คิดถึงสิ่งที่ตัวเองเคยบอกกูบ้างมั้ย ที่กูให้ใจไป ไม่ได้ให้พร่ำเพรื่อนะเว้ย กูเครียด เสียใจมากจริงๆ