>>801 ข้อแรก เรื่องห้ามกินเนื้อเทวทัตเคยเสนอแล้ว แต่บุ๊ดด้าไม่ approve เพราะเห็นว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะทำไหว สภาพร่างกายแต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่ใช่ทุกคนที่เหมาะกับการเป็นวีแกน และบุ๊ดด้าออกแบบข้อปฏิบัติต่างๆมาเพื่อให้ทุกคนสามารถทำตามได้โดยยังอยู่ในคอนเซปท์ทางสายกลาง ไม่ได้ออกกฏเพื่อเอามันส์ ส่วนพระรูปไหนที่วีแกนไหวโดยที่ไม่ได้รู้สึกลำบากหรือเบียดเบียนตัวเองก็จัดไปไม่มีใครห้าม
ข้อสอง พระจะกินเนื้อแล้วบาปด้วยเหตุ 3 ประการ คือ 1 เห็นกับตาว่าเขาฆ่ามาเสริฟให้กิน 2 ได้ยินว่าเขาฆ่ามาเสริฟให้กิน 3 เกิดความสงสัยระแคะระคายว่าเขาฆ่ามาเสริฟให้กิน คอนเซปท์ของหลักการนี้มาจากการบิณฑบาตร ซึ่งก็คือการขอแบ่งข้าวจากโยมมากินเพื่อกันตาย ไม่ใช่กินเพื่อความอร่อยหรือเพื่อกิเลสอื่นๆ ซึ่ง ณ เวลานั้นโยมแต่ละคนก็จะเตรียมกับข้าวไว้กินเองอยู่แล้ว ถ้าคนไหนเกิดศรัทธาอยากทำทานก็แค่แบ่งกับข้าวพวกนั้นมาใส่บาตรให้พระ ดังนั้นพระในฐานะที่เป็นผู้รับทานนั้นมาจึงสมควรที่จะกินให้หมด ห้ามเหลือห้ามเลือกห้ามเรื่องมาก ไม่ว่ากับข้าวจะเป็นแป้ง ผัก ถั่ว ขนม หรือเนื้อก็ตาม ก็เพื่อเป็นการแสดงการให้เกียรติและขอบคุณโยมที่ให้ข้าวมากินกันตาย หรือที่เขาเรียกว่าฉลองศรัทธา ทีนี้การที่พระเกิดไปกินเนื้อที่เข้าข่ายเหตุ 3 ประการที่ว่ามาตอนแรก มันหมายความว่ามีการเจาะจงฆ่าสัตว์เพื่อเอามาเสริฟเป็นอาหารให้พระรูปนั้นโดยเฉพาะ เท่ากับว่าพระรูปนั้นเป็นเหตุให้เกิดการฆ่าขึ้น มันก็เลยกลายเป็นบาป ต่างกับการกินเนื้อจากที่โยมแบ่งมาให้ เพราะเนื้อนั้นไม่ได้มีการเจาะจงว่าจะเอามาให้พระรูปนั้นโดยเฉพาะ ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาอะไร