เรื่องเริ่มที่เราเป็นคนขี้เสือก
เราไปเสือกแฟนเก่าของแฟนตัวเอง
เราเสือกเพราะอยากรู้ ไม่ได้จะเอามาโจมตี หรือคิดในแง่ร้ายอะไร
เราอยากรู้ว่าผู้หญิงแบบไหน ที่เคยคบกับแฟนเรา
แฟนไม่รู้ว่าเราเสือก ไม่มีใครรู้ว่าเราเสือก
เขาเป็นแม่ค้าออนไลน์เลยเปิดโพสในเฟซเป็นสาธารณะ ง่ายต่อการเสือก
ปัญหาคือ ยิ่งเสือก เรายิ่งรู้สึกแย่ แต่ก็ยังเสือกเงียบๆต่อเรื่อยๆ
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนละขั้วกับเราด้านความเป็นแม่ศรีเรือน
เขาดี เขามีความเป็นแม่ศรีเรือน โพสต์ภาพทำกับข้าวน่ากินๆอยู่บ่อยๆ
เราแย่ ทุกวันนี้แค่พยายามทอดไข่ให้สุกก็กลายเป็นไหม้ได้ไงไม่รู้
เขาเพิ่งมีลูกอ่อนคนหนึ่ง เขาเลยเห่อลูกด้วย
อวดเมนูอาหารที่ทำให้ลูกกินแทบทุกวัน
เรายินดีกับลูกเขา ที่มีแม่ใส่ใจขนาดนี้
เราก็วางแผนครอบครัวกับแฟนไว้ว่าจะมีลูก
มองมาที่ตัวเรา ลูกจะกินอะไรได้มั่งวะ
เพราะทำกับข้าวไม่เป็น เลยนึกเมนูไม่ออก
เรามองว่าลูกในอนาคตของเรากำลังจะเดือดร้อนเพราะแม่มันทำกับข้าวไม่เป็น
ทุกวันนี้เราพยายามฝึกทำกับข้าว แต่ยังมีปัญหาเรื่องนึกเมนูไม่ออก
ไม่สามารถประยุกต์ของสดที่ซื้อมาตุนในตู้เย็นได้
ไม่รู้ว่าควรซื้ออะไรบ้าง ตอนไปจ่ายตลาด