พวกมึงที่อยากมีชีวิตหรูหรา กูจะบอกความหรูหราให้ฟัง
1. ถ้ามึงหรูหรา มึงจะฟินมากๆ แต่ไม่นานนักหรอก มึงจะเริ่มชิน แล้วก็เบื่อ เหมือนมึงนั่งเครื่องบินด้วย economy บ่อยๆ แล้วไปนั่ง business แล้วจะฟินสัสๆ แต่ถ้ามึงบิน business 10 เที่ยว มึงก็จะรู้สึกเฉยๆแล้ว เพราะมึงชิน
2. ความหรูหรา ไม่ใช่ความสุข ถ้ามึงชอบแดกหูฉลาม แล้วมึงแดกแม่งทุกมื้อ มันก็ไม่ได้เป็นของที่มึงอยากแดกหรอก มันอร่อย เพราะว่ามันไม่มีโอกาสแดกได้บ่อยๆไง เหมือน วันเสาร์อาทิตย์ ถ้ามึงเปลี่ยนให้ทุกวันเป็นวันเสาร์อาทิตย์ แม่งก็ไม่ใช่วันเสาร์อาทิตย์ที่แท้จริงไงไอ้สัส
3. พวกนักฟอกเงินที่ใช้ชีวิตหรูหรา มันไม่ได้มีความสุขจริงๆหรอก เทียบกับพนักงานเงินเดือน 9000 บาท แต่ทำงานซื่อตรง กินข้าวอิ่ม นอนหลับ มีคนรัก มีปัญหาต้องแก้ไข แต่ก็ได้ลงมือทำจริงๆ สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง มันก็เป็นชีวิตที่แท้จริง ในระหว่างนั้นมันมีความสุขเสมอๆ ไม่ใช่การขับรถคันละ 10 ล้าน มึงเชื่อกู รถไอ้สัสบอยแม่งกากสัส รถแถวบ้านกูคันละ 100+
4. ความหรูหราเป็นแค่เปลือกนอกอันตื้นเขิน และเป็นความสุขเหมือนการชักว่าว มึงแค่ฟินตอนนั้น แล้วมึงก็จะกลับมานั่งหงอย คนจะชาบูพวกมึงจากของรอบๆตัวมึง ที่ไม่ใช่ตัวมึง ในระยะยาว มันไม่ได้น่าดีใจเลยนะมึง กูจะบอกให้
5. พวกนี้ แม่งรู้ตัวอยู่แล้ว ขามันเข้าคุกไป 1 ข้าง ตั้งแต่มารับหน้าเสื่อในการเป็นตัวฟอกเงินให้พวกเบื้องหลัง มันมีอีกเยอะเลยมึง มีโหด และเหี้ยกว่านี้ การหาแพะมาบูชายัญเรื่องสัญญาต่างๆ ก็มี
6.ความหรูหรา ไม่มีห่าอะไรเลยจริงๆ กูบอกได้ กูแตะความหรูหราไปบ้างแล้ว แต่กูชอบกินส้มตำหน้าปากซอย ชอบกินข้าวแกง ชอบนั่งกินกับคนทั่วไป เพราะกูรวยพันล้าน แต่กูก็เป็นแค่คนธรรมดา กินขี้ว่าวนอน เหมือนคนอื่น กูไม่ได้เป็นอมตะเหมือนเรื่อง In time
7. ความหรูหรา ความไฮโซ อย่างไอ้สัส ocean bunker ในตำนาน ที่กูเคยเล่าให้ฟังเมื่อสมัยเพจเก่า แม่งเหี้ยสิ้นดีเลยมึง มันได้เงิน ได้เย็ดดารา แลกมาด้วยความเดือดร้อนของประชาชน เหมือนกับไอ้เหี้ยพวกนี้ ขับรถ เที่ยวต่างประเทศ แดกหูฉลาม เงินประชาชนทั้งนั้น เงินพวกมึงน่ะแหละ
8. กูจะเล่าเรื่องนึงให้ฟัง ตอนกูยังอยู่เมืองไทย กูไปขึ้นรถทัวร์ VIP 32 ที่นั่ง กูแม่งเบื่อสัสๆ เมื่อย กูอยากดูทีวีแบบที่ดูใน business class แบบที่กูมา แต่กูมีโอกาสไปหลายประเทศไง กูไปเจอ india กูไปเจอ China ไอ้เหี้ย น้ำตาจิไหล รถทัวร์กากๆแถวบ้านเรา แม่งวิเศษสัสๆ ของแบบนี้มันอยู่ที่ความคาดหวังของพวกมึงเนี่ยแหละ มึงคาดหวังสูง มึงจะไม่มีความสุข
9. ข้าวร้านข้าวแกงธรรมดาๆ จานนึง ราคา 25 บาท มันไม่ได้แปลว่ามันจะกากกว่า หูฉลามชามละ 1500 บาท หรือกูไปแดกร้าน sushi ใมตำนานที่ Ginza ของปู่จิโร่ ที่ชั้นใต้ดิน ที่คนทั่วไปแดกไม่ได้ เพราะแม่งต้องจอง มิชลิน 2 หรือ 3 ดาววะ กูลืม ตีเป็นเงินไทย ตอนที่เงินเยนยังแข็งกว่านี้ ก็ราวๆ หมื่นนึง
10. สรุปแล้ว ความสุขมันอยู่รอบๆตัวมึงแหละ มันไม่มีอะไรจริงหรอก มนุษย์ไม่ได้เกิดมาอยากนั่งลัมโบมาหรอก มันเจอระบบทุนนิยม inception มึงให้อยากนั่งลัมโบ มึงไม่รู้จักลัมโบด้วยซ้ำ การตลาดทำให้มึงรู้จัก และทำให้มึงอยากเอง
พูดยาวไปแล้วสินะ พวกมึงคงเข้าไม่ถึง อย่าลืมนะ อย่าไปหลงทางกับคำว่าหรูหรา กินข้าวกับครอบครัวมึง นั่งคุยกันอย่างมีความสุข มีเวลาให้กัน นั่นแม่งโคตรของความหรูหราแล้ว ตามนั้นย์
เครดิต พี่หมี ที่หลงหีอยู่ในทวีปมืด เขียนเมื่อหลายปีที่แล้ว (ตอนที่บอยปกรณ์โดนยึดรถ และกำลังล่าแชร์ลูกโซ่อยู่)