พรุ่งนี้มีนัดปิดโปรเจคงานกับหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง
โดยใน TOR ระบุไว้ว่า
"จัดทำซีดีรอมบันทึกข้อมูลให้เป็นไฟล์ PDF จำนวน 10 แผ่น พร้อมปกและบรรจุในกล่องพลาสติก" 💿
เอาจริงๆ นะ...ไรต์แผ่นครั้งสุดท้ายคือเมื่อไหร่ยังจำไม่ได้เลย (แต่มันก็ไม่ได้นานขนาดต้องระทึกชาติ) พอมาเจอข้อกำหนดแบบนี้ ก็เลยต้องไปซื้อเครื่องไรต์แผ่นมาใช้ เพราะคอมตอนนี้ไม่มีไดร์วให้ไรต์แผ่นแล้ว (ขนาดรู USB มึงยังเขียมให้กูมารูเดียวเลย) 💢
แผ่นก็ไปซื้อมาจากฟอร์จูน เป็น Princo ขาว 10 แผ่น 50 บาท กล่องอีก 50 บาท ซองพลาสติกอีก 10 บาท รวมแล้ว 110 บาท
คือไม่ได้อะไรนะ ...แต่ก็แอบคิดในใจว่ามันตกยุคแหละ จริง ๆ มันควรทำเป็น digital archive กันได้แล้วม้างง ผู้ตรวจเช็คไฟล์จะได้สบายๆ (ฮา)
(แต่ก็เข้าใจระบบครับ ไม่ได้คิดมากอะไร เพราะเอกชนหลายเจ้าก็ยังมีนะ การต้องส่งงานกันแบบให้มี physical จับต้องได้)
และที่ไม่คิดมากอะไร เพราะระหว่างนั่งไรต์แผ่นไปก็ได้อารมณ์ถวิลหาอดีตไปด้วย จำได้สมัยหนุ่มๆ เคยตะบี้ตะบันก็อปหนังจากเพื่อน ยืมหนังเพื่อนมาหลอดนึง (ก็...หนัง...ล่ะนะ พวกหนังสารคดี หนังกำลังภายใน...อะไรเงี้ย...อืม) แล้วคือก็ต้องมานั่งไรต์นั่งก็อปแบบนี้แหละ แล้วเมื่อก่อนไรต์ทีไดร์วเรามันเก่ามาก ไรต์ได้ 4x 8x ก็รอไปดิ กว่าจะก็อปปี้กันมาได้ให้หมดหลอด
หนักสุดคือตอนต้องก็อปจากเครื่องลงแผ่นเพื่อเคลียร์ไม่ให้ฮาร์ดดิสก์ขนาด 40 Gb มันเต็ม ก็ต้องมาคำนวณพื้นที่ให้ลงล็อคความจุพอดี คือถ้าไม่ลงล็อคจะเสียดายมาก เฟลมาก ๆ รู้สึกว่าภารกิจล้มเหลว ขาดไป 30 Mb ไม่เต็มแผ่น กูยอมไม่ด้ายยย!!
เลยต้องกระทั่งมานั่งแปลงไฟล์ก่อนจาก WMV, AVI มาเป็น DIVX codec ไม่ก็ .FLV (ยุคนั้น MP4 ยังไม่ฮิต) เพื่อพยายามบีบขนาดไฟล์ให้ได้ตามช่องที่เหลือที่สุด แล้วอัดมันลงแผ่นให้แน่นที่สุดให้จงได้
🙏 ปัจจุบันกลับตัวกลับใจเข้าสู่พิธีชดใช้และถวายวิญญานกับไข่เบเฮริตไปแล้วด้วย iFlix เหมารวด 2 ปี และ Netflix 4K แบบรายเดือน🧘♂️
ซึ่งเรายังเคยมีแผ่นรวม MP3 ด้วยอีก 1 หลอดเต็ม แต่ไม่ใช่แผ่นแวมไพร์ เพราะเราเหี้ยกว่าคือเป็นพวกรุ่นแรกๆ ที่โหลดตามเว็บนอก เว็บใน (อัดเองก็เคย เหี้ยมั้ยล่ะ) แล้วมานั่งแปลงไฟล์เองก็มี โดยเฉพาะพวก OST หนังและอนิเมะที่หายากๆ นี่ต้องหาเอง หากันจนเหนื่อย ยากลำบากสัดๆ ได้ไฟล์มาครบทีนี่มีน้ำตาจะไหล กัดฟันโหลดทีละ part จนครบ
🙏 ปัจจุบันกลับตัวกลับใจเข้าสู่พิธีชำระล้างบาปแล้วด้วย Spotify และ Apple Music แบบรายเดือน 🧘♂️
คือระหว่างไรต์แผ่นอยู่...มันก็ได้โมเมนต์อะไรแบบนี้กลับมานะครับ จำได้ว่าเคยซื้อแผ่น Patch Ragnarok Online มา 150 บาทด้วย เพราะเนตสมัยนั้นช้ามาก เกมออนไลน์ออกแพชใหญ่ ๆ มา 600 Mb - 1.2 Gb มันเสียเวลาโหลดมากถ้าเทียบกับซื้อแผ่น (และเสียเงินด้วยเหอะ เพราะเนตยุคนั้นแม่งเป็นแบบจำกัดความเร็ว หรือถ้าไม่จำกัดก็ขายกันเป็น Mb ก็โหลดไปดิ แป้บเดียวหมด ขูดบัตรเนตกันนิ้วถลอกอะ)
พ่อค้าแผ่นยุคนั้นมีเนตเร็วกว่า (เอาง่ายๆ ซื้อเนตแพคแรง จ่ายแพง แต่กะมาเอาคืนกันเต็มที่) เลยโหลด patch เกมออนไลน์มาไรต์แผ่นขายกันเน้นๆ (แถมขายแพงโคตร) แต่ถ้าเทียบกับต้องมารอโหลดจนไปเก็บเลเวลไม่ทันเพื่อน หรือโหลดแล้วต้องมานั่งดูมันหลุดแล้วหลุดอีก ฟังเพลงที่หน้าล็อคอินจนหลอน หลายคนเลยใช้วิธีลงขันกันซื้อแผ่นแล้วเวียนไปลงที่บ้านอัพเดทวนไปจนกว่าจะครบคนดูจะเข้าท่ากว่า
🙏 ปัจจุบันถือศีลกินเจกันแล้วด้วยเกมที่ซื้อมาจาก Steam และ PSN เต็มไปหมด แต่ดั๊นไม่มีเวลาเล่นอีกเลย...ไอ้สาด 🧘♂️
...โอ้ย มีอีกเยอะแยะที่นึกถึงระหว่างที่ไรต์แผ่นส่งงานนี่ คือไม่ต้องย้อนไปถึง '90 หรอกครับ เอาแค่ยุคมิลลิเนียมไม่ใกล้ไม่ไกลนี่ก็มีเรื่องให้เหนื่อยและนึกถึงกันเยอะพอสมควรเลยล่ะ 🧙♂️
#มิตรสหายท่านหนึ่ง