มอยากเล่าให้ทุกคนได้อ่านนะครับ เมื่อสมัยที่ผมเป็นบรรณาธิการนิตยสารบันเทิงเล่มหนึ่ง ซึ่งติดทอปไฟว์ของเมืองไทย ผมไปทานข้าวที่สยาม แล้วก็เลยแวะไปงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ที่นั่นซึ่งมีนักข่าวกับช่างภาพผมไปทำข่าวอยู่ด้วย ก็เลยตั้งใจแวะไปดูเขาทำงานกันหน่อย
ปกติผมไม่ค่อยไปงานไหน ถ้าไม่สนิทสนมกันจริง หรือเขาไม่เชิญ ดาราบางคนจะไม่ค่อยรู้จักตัวผม แต่จะรู้จักชื่อผม ในวานนั้น ผมเจอน้องนักแสดงใหม่คนหนึ่ง เป็นผู้หญิง ชื่อ ป.ปลา น้องน่ารักมาก มีแววดังในอนาคต ผมชอบก็เลยขอเธอถ่ายภาพ ภาพหนึ่ง รู้มั้ยเธอย้อนถามผมว่า "ลุงจะถ่ายภาพหนูไปอะไร " สีหน้าดูถูกมาก เพราะผมอายุห้าสิบกว่า แล้วเธอก็สะบัดหน้าไปเลย ผมโกรธนะที่ถูกดูถูก แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ผมก็เลยเรียกช่างภาพกับนักข่าวของผมที่อยู่ในงานนั้นมา ถามว่า ถ่ายภาพน้องคนนี้ไว้เยอะมั้ย สัมภาษณ์ไว้หรือยัง ช่างภาพบอกว่า ถ่ายไว้เยอะครับพี่ นักข่าวบอกว่า สัมภาษณ์ไว้แล้วค่ะ ผมก็เลยบอกว่า ลบทิ้งให้หมดนะ ถ้าใครเอาภาพอีนี่ไปลงแม้แต่ภาพเดี่ยว ก๔จะไล่ออก แล้วผมก็เดินออกจากงานไป
นักข่าวผมคงไม่ถามผู้จัดการน้องเขาซึ่งเขาก็รู้จักผม แต่ตอนนั้นเขาไม่เห็นผม ถามว่าไปทำอะไรให้ผมโกรธ ผู้จัดการเขารีบวิ่งมาขอโทษผมแทนน้องคนนั้น ผมบอกผมไม่โกรธ แต่ผมไม่สนับสนุนคนที่นิสัยอย่ๆแบบนี้เข้ามาในวงการบันเทิง
"เธอเองก็เหมือนกัน จะปั้นใคร จะเอาใครมาทำอะไรก็สอนเขาหน่อย หรือดูที่นิสัยดีๆหน่อย คนแบบนี้เอาเข้ามามีแต่จะทำให้เสื่อม"
ผมบอกเขาอย่างนั้น นักข่าวฉบับอื่นก็ยืนฟังอยู่ เชื่อมั้ย หลังจากนั้นผมไม่เคยได้ยินชื่อน้องดาราคนนี้อีกเลย ทราบข่าวว่าไปเป็นตัวประกอบที่พอมีบทพูดอยู่บ้าง แต่ไม่ดัง ไม่มีคนสนับสนุนทั้งๆที่เขาหน้าตาดีมีแววมาก ตอนนี้น้องมีผัว มีลูกไปเรียบร้อยแล้ว และคงไปเป็นแม่บ้านอย่างเดียว