กูต้องไปนอนแล้วหว่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปวัด ไม่รู้จะได้เข้ามาอีกไหม ขอสรุปสั้นๆตรงนี้ ถึงจิบิเลยแล้วกันนะ ถ้าคุณนั่งระลึกถึงวีรกรรมหยาบๆที่เคยทำมา กล้าสำนึก แล้วกล้าขอโทษ ไม่ต้องไล่เรียงคนก็ได้ ถ้าคุณสำนึกแล้วพร้อมจะปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นจริงๆเนี่ย จะมีคนเกลียดต่อหรือเปล่าก็อีกเรื่อง แต่มีกูคนนึงที่กล้าให้อภัยและมองคุณเป็นคนใหม่ (ถ้า ปรับปรุง จริงๆ น่ะ นะ)
ฝันดีหว่ะ เพื่อนโม่ง วันนี้กูดีใจมากที่กูได้ระบายความอัดอั้นเจ็บแค้นในใจออกมา กูขอบคุณที่พวกมึงรับฟัง กูเจ็บจริงๆ