อยากให้ประเทศพัฒนามากกว่านี้ สื่อต่างๆ ก็ต้องสนับสนุนด้วย ถ้ามัวคิดถึงแต่เรื่องเงินมันก็คงไม่ไปไหน เลิกให้ราคากับข่าวแย่ๆ เพื่อเรียกเรตติ้งสักที เรื่องละครลองเอาญี่ปุ่น-เกาหลีเป็นตัวอย่าง ละครบ้านเขาหลายๆ เรื่องโฟกัสกับอาชีพต่างๆ ตำรวจ หมอผ่าตัด หมออื่นๆ นักกฏหมาย นักกีฬา คนทำบัญชีประชาชน นักเขียนการ์ตูน หรือแม้แต่อาชีพที่เจาะจงมากๆ อย่างคนดูแลอควาเรียมก็มี มันทำให้เด็กหรือวัยรุ่นที่ดูเกิดความเข้าใจในงานหลากหลาย หาจุดมุ่งหมายได้ง่ายขึ้น เพราะได้เรียนรู้รายละเอียดและหน้าที่ของอาชีพต่างๆ ผ่านละคร หรือพระเอกเป็นคนตกงาน มุ่งมั่นหางานเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิต อะไรแบบนี้ ไม่ใช่เอะอะพระเอกเป็นลูกมหาเศรษฐี แต่ไม่ทำอะไรเลย นางเอกก็ทำอะไรนิดหน่อยแต่จัดพลัดจับผลูไปตกกองเงินกองทอง โดยไม่ต้องขวนขวายอะไรเท่าไหร่ หรือแย่งมรดก ชิงดีชิงเด่น นินทาใส่ไฟกัน โฟกัสแต่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ รู้ว่ามีคนที่ชอบ แต่มันมีจำนวนมากเกินไป แถมบางเรื่องก็ไม่ให้สาระอะไรกับคนดูเลย เหมือนบังคับให้เด็กรับสารแต่เรื่องพวกนี้เพราะทางเลือกแม่งแทบไม่มี เบื่อ