กูขอครูวิทยาศาสตร์ก่อนเลยครับ แม่งชอบให้เพื่อนในห้องหัวเราะเยาะกูในขณะที่กูเครียดกับเรื่องเรียนหัวแทบระเบิด แล้วแม่งเห็นทุกอย่างเป็นเรื่องตลกหมดไม่ว่าชีวิตคนอื่นจะบรรลัยไส้แค่ไหน กูโคตรอยากถามพ่อมึงเป็นชวนชื่นเหรอครับ???
ต่อมาก็ครูพละ แม่งยัดงานมาให้กูไม่มีเบาเลย สอบในเรื่องที่ยังไม่ได้สอนบ้างล่ะ รายงาน 200 หน้าบ้างล่ะ กูสงสารเพื่อนกูที่ไม่มีปริ้นแล้วต้องมาเสียค่าปริ้นเพราะรายงานขี้แตดหมาเนี่ยละครับ พ่ออยากตบให้หัวหายหงอก แม่งเคยโดนผอ.เรียกไปถามเรื่องรายงานแต่มันก็ผ่านมาแบบหน้าตาเฉยด้วยเหตุผลที่ว่า "กูอยู่รร.นี้มานานก่อน" อย่างมึงไม่เรียกอยู่มานานแต่เขาเรียกหน้าด้านโว้ยครับ!!
คนสุดท้ายก็ผอ.โรงเรียนกูเนี่ยแหละครับ ต้นไม่ใหญ่ในโรงเรียนกูมีกี่ต้นแม่งตัดซะหมดเลย หาว่าต้นไม้บังป้ายรร.บ้างล่ะ เกี่ยวสายไฟบ้างล่ะ แล้วแม่งก็ชอบเอางบประมาณรร.ไปละลายเล่น ซื้อรถประจำตัวบ้างล่ะ ไปตีกอล์ฟบ้างล่ะ เมาเหล้าเด้ากะหรี่ปี้หมอนวดบ้างล่ะ กูไม่รู้จะบรรยายสรรพคุณของไอ้ขี้เรื้อนนี่หมดหรอกครับ
กูก็รู้ว่ากระทู้นี่ต้องเป็นกระทู้เฝือแน่ๆ เพราะน่าจะมีคนตั้งกันเยอะ แต่กูก็จะตั้งว่ะครับ กูอยากระบายโคตรๆ ใครจะด่ากูเป็นเด็กเบื่ิอโรงเรียนหรือขาดความอบอุ่นเหี้ยห่าอะไรก็เชิญมึงเลยครับ ใครจะเข้าใจชีวิตกูนอกจากตัวกูเองครับ