กูเคยชอบมึงนะ คิดว่ามึงคงรู้อยู่แล้วตอนนั้น แต่มึงคงชอบคนอื่นอยู่
รู้ไหมตอนขึ้นม.ปลายที่กูย้ายมาเรียนในตัวจังหวัด กูคิดถึงมึงมากนะ
ที่กูโทรไปหาทั้งที่เพื่อนผญ.ด้วยกันกูกลับไม่เคยโทรนี่เพราะมึงพิเศษสำหรับกู
แต่สุดท้ายหลังจากกูบอกชอบมึงไปวันนั้นกูก็กลัวแล้วกูก็เลยตัดขาดการติดต่อกับมึงไป
หลังจากนั้นเวลามันผ่านไป กูชอบคนใหม่ แต่ก็ไม่นาน อยู่ๆเลิกชอบไปเอง และยังคิดถึงมึงเป็นบางเวลา
แล้ววันนั้น วันที่เพื่อนมึงมาบอกว่ามึงก็ชอบกูอยู่ในตอนนั้น กูตกใจแล้วก็ช็อคมากนะ
เพราะตอนนั้นถึงกูจะสนิทกับมึง แต่กูก็คิดว่ามึงคงมองกูเป็นแค่เพื่อน เพราะคนอื่นที่ดีที่น่ารักมีมากกว่ากูเยอะ
กูนิสัยไม่ดี ขี้แกล้งแถมยังปากเสียอารมณ์ร้ายอีก กูขอโทษที่กูเคยเอาปากกาแทงขามึงวันนั้น กูเสียใจ
แต่มันย้อนเวลาไปไม่ได้แล้ว กูยังคิดถึงมึง มึงเลิกกับแฟน ก็ไม่ได้หมายความว่ากูจะกลับไปอยู่ข้างๆมึงได้เหมือนวันเก่าๆ
ได้แต่มองดูมึงมีความสุขกับปัจจุบันแล้วก็ยิ้มตาม ยังไงก็คงไม่ได้เจอกันง่ายๆอีกแล้วหลังจากนี้ ทางที่มันตัดผ่าน ยังไงก็ตัดกันแค่จุดเดียว
โชคดีนะมึง
กูจะพยายามมีความสุขกับชีวิตให้ได้อย่างมึงบ้างนะ :)