>>796 โชคดีเช่นกันนะ เราเชื่อว่าอย่างน้อยเวลาจะช่วยได้ไม่มากก็น้อย
เรื่องจิตแพทย์ มันมีวันนึงที่เราอาการแย่มาก ขึ้นรถตู้กำลังจะเข้าไปฟังบรรยายที่ม.แล้วคลื่นไส้ เลยบอกให้เขาไปส่งโรงบาลแทนเลยอ่ะ
คือปกติจะยังพอดึงตัวเองต่อไปได้ ทำงานได้ ไม่น่าถึงขั้นต้องหาจิตแพทย์ แต่ช่วงนั้นก็เกิดนอนไม่หลับ ฟุ้งซ่านทั้งคืน กินข้าวไม่ลง ในที่สุดก็เลยไป ก็ดีขึ้นบ้าง ไม่ได้กลับไปหาอีกเพราะหลังจากนั้นก็ไม่มีอาการอะไรที่ดูแย่ หรือกระทบชีวิตเกินไปอ่ะนะ
แต่จริงๆมันก็ดีนะ เข้าๆออกๆกันได้ง่ายๆ แปลว่าที่ยังอยู่ก็เพราะอยากอยู่
อันนี้คือเคยได้ยินผู้ใหญ่เขาคุยกัน บางคนเขาอยู่ด้วยกันเฉยๆโดยไม่แต่งงาน ไม่มีข้อผูกมัดอะไร มันก็น่าสนใจดี อยู่เพราะอยากอยู่น่ะนะ
วันนี้จะรีบหนีนอนละ ทำงานถึงตีห้าครึ่ง บ้าไปแล้ว ปกติเราแบ่งเวลาให้ไม่ต้องถึงกับอดนอน ไม่ชินกับการโต้รุ่งเท่าไหร่