>>795 อันที่จริงก็ปลดบล็อกไปแล้วแหละ ใจกล้าหน้าด้านบล็อกได้วันสองวันเองด้วยซ้ำ (และมีเหลือบางช่องทางที่ไม่ได้บล็อกแต่แรก)
แต่ไม่มีอะไรต้องใส่ใจแล้วแหละ (it doesn't matter now) เหมือนที่บอกคือออกจากกันไปแล้ว และ (ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะ) อยากรู้จักกันอีกต่อไป
เรื่องคนที่บล็อกไป ก็ไม่รู้สิ ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนั้นอาจจะดีกว่านั่นแหละ ถือว่าความบาดหมางหรืออะไรก็ตามมันสุดอยู่แค่ตรงนั้น ปล่อยวาง (หรือไม่ก็ปลง) ให้ได้ (แบบที่เราทำอยู่) ก็พอ
ถ้าไม่ไหวเราจะเชียร์ให้ไปหาจิตแพทย์อีกคน ดีใจที่บอกว่ากล้าไปหาจิตแพทย์ มันเป็นทางเลือกที่หลายคนไม่ค่อยกล้าไปทั้งที่ควรไปอ่ะ
ที่แปะไว้ อธิบายให้ง่ายที่สุดคือข้อความจากโพสต์ที่เราเอาลายเซ็นดิจิทัลเราเซ็นทับทั้งข้อความไว้ มีวิธียืนยันกลับอยู่ว่าเราเป็นใครในอนาคต ไม่รู้ทำไปทำไมหรอก แต่เผื่อได้ใช้
เกลียดโม่ง (anonymity) อย่างนึงตรงที่มันเหมือนสังคมที่ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน โคจรเข้า และโคจรออกกันไปจากชีวิตกันง่ายๆ ดื้อๆ นี่ละ
ขอให้ทางนั้นโชคดีนะครับ