>>786 อื้ม เรายังเหมือนเดิม (in other words, ก็ยังแย่อยู่)
อาละวาดแล้วแย่นี่ก็เป็นเหมือนกันแหละ จะเล่าให้ฟังว่าเพื่อนคนนึงทำงานพัง สุดท้ายเราอาละวาดใส่เพื่อนสนิท แล้วหลังจากนั้นไม่นานรู้สึกผิดมากจนโทรไปขอโทษแบบร้องไห้เป็นเผาเต่า
เรื่องหัวใจและเรื่องการบล็อกของเราก็เหมือนที่บอก -- เหมือนเดิม -- ก็ยังรู้สึกอกหักดังเป๊าะ และจะเข้าข้างตัวเองว่าคิดถูกแล้วที่พอสัญญาณทางนั้นมาชัดเจน เราเป็นคนกดบล็อกแล้วเลือกที่จะลืมมัน ถึงกระนั้นก็ยังไม่สามารถลืมได้ง่ายๆ เลย
คนที่เราคิดถึงและโยงทุกเรื่องในชีวิตเข้าไปได้นี่ต้องอยู่ในความทรงจำขนาดไหนอ่ะ 55555555 ตอนเขียนโปรแกรมไปมาแล้วรู้สึกคิดถึงนี่เรารู้สึก life achievement มากเลยนะ ไม่เคยคิดแม้แต่ว่าจะโยงสายงานตัวเองเข้ากับเค้าได้
อันที่จริงอยากขอโทษเธอด้วยซ้ำที่ห่างหายไปนานพอสมควร เพิ่งกลับมาจากค่ายน่ะ ช่วงนั้นค่อนข้างยุ่งพอตัวแหละ ได้แต่อ่านโม่งห่างๆ แต่ไม่มีเวลาพิมพ์ตอบสักเท่าไหร่เลย
ขอบคุณที่ห่วงเช่นกัน สู้เค้านะ
(แปะไว้เผื่อได้ใช้ https://pastebin.com/ZdCDL1aH)