ใช่เรื่องของกูไหมอีดอก
Last posted
Total of 1000 posts
ใช่เรื่องของกูไหมอีดอก
>>775 นี่ 739 นะ ถูกล่ะ 741-742 เราเอง (เวลาอาละวาดนี่แย่ จริงๆก็ไม่ชอบหรอก แต่มันเหมือนอกจะระเบิด ต้องอาละวาดใส่ซักที่นึง)
ตอนนี้ดีขึ้นบ้าง คนที่เรายังอยากอยู่ด้วยก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ (แต่อกหักเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ตามนั้น)
ส่วนคนที่มีปัญหาด้วย ไม่มีอะไร นางบล็อคเราไปแล้ว พอไม่เห็นชื่อนางก็สบายๆขึ้นพอสมควร
จริงๆก็ยังเอามานึกอยู่ ยังวางไม่ลง เราคิดว่าเราโกรธที่นางทึกทักเอาเอง แต่เราก็ไม่ได้ปฏิเสธให้ชัดๆ เพราะช่วงที่เกิดเรื่อง สภาพจิตใจเราแย่มาก เราคิดอะไรให้ชัดเจนไม่ได้
แต่ก็นึกได้ถึงเรท่องที่แย่ๆ ที่นางทำให้เรารู้สึกโง่ รู้สึกเป็นคนกากใช้การไม่ได้ แม้ว่าตอนนั้นก่อนมีเรื่องนางจะดีกับเราก็ตาม
ถ้าห่างๆออกมาซะก่อนคงไม่ต้องมาบาดหมางขนาดนี้อ่ะนะ แต่มันผ่านไปแล้วก็ช่างมันเหอะ ไม่ต้องโคจรมาเจอกันอีกก็จะดี
ขอบคุณนะที่ยังอุตส่าคิดถึง ขนาดว่าไม่ได้รู้เลยว่าเป็นใคร
ทางนั้นล่ะเป็นไงบ้าง
ไอ้ฉิบหาย เพิ่งรู้ว่าพ่อเล่นโม่ง แม่ก็เล่นมู้บอยเลิฟ
ไอ้ห่าน้ำไม่ไหลกูจะอาบน้ำได้ยังง
ไม่ได้แอนตี้เรือสลับฝั่ง แต่เกลียดมึงอ้ะระรานอยู่ได้ ทำตัวเป็นหัวเรือแล้วเท่? ชาติก่อนเป็นแม่ย่าหรอ
ขอโทษที่เห็นแก่ตัว แต่ทนไม่ไหวจริงๆว่ะ
>>786 อื้ม เรายังเหมือนเดิม (in other words, ก็ยังแย่อยู่)
อาละวาดแล้วแย่นี่ก็เป็นเหมือนกันแหละ จะเล่าให้ฟังว่าเพื่อนคนนึงทำงานพัง สุดท้ายเราอาละวาดใส่เพื่อนสนิท แล้วหลังจากนั้นไม่นานรู้สึกผิดมากจนโทรไปขอโทษแบบร้องไห้เป็นเผาเต่า
เรื่องหัวใจและเรื่องการบล็อกของเราก็เหมือนที่บอก -- เหมือนเดิม -- ก็ยังรู้สึกอกหักดังเป๊าะ และจะเข้าข้างตัวเองว่าคิดถูกแล้วที่พอสัญญาณทางนั้นมาชัดเจน เราเป็นคนกดบล็อกแล้วเลือกที่จะลืมมัน ถึงกระนั้นก็ยังไม่สามารถลืมได้ง่ายๆ เลย
คนที่เราคิดถึงและโยงทุกเรื่องในชีวิตเข้าไปได้นี่ต้องอยู่ในความทรงจำขนาดไหนอ่ะ 55555555 ตอนเขียนโปรแกรมไปมาแล้วรู้สึกคิดถึงนี่เรารู้สึก life achievement มากเลยนะ ไม่เคยคิดแม้แต่ว่าจะโยงสายงานตัวเองเข้ากับเค้าได้
อันที่จริงอยากขอโทษเธอด้วยซ้ำที่ห่างหายไปนานพอสมควร เพิ่งกลับมาจากค่ายน่ะ ช่วงนั้นค่อนข้างยุ่งพอตัวแหละ ได้แต่อ่านโม่งห่างๆ แต่ไม่มีเวลาพิมพ์ตอบสักเท่าไหร่เลย
ขอบคุณที่ห่วงเช่นกัน สู้เค้านะ
(แปะไว้เผื่อได้ใช้ https://pastebin.com/ZdCDL1aH)
น่าสนใจขอยืทพลอทไปสร้างหนังได้ป่ะ
คิดถึงเสมอนะ ถึงจะไม่อยู่แล้วก็ตาม
ขอบคุณที่อยู่ข้างกันมาตลอดนะ
หึงไม่เข้าเรื่อง น่าเบื่อ เมื่อไหร่จะอ่อนลงบ้าง
>>791 เราก็หายๆไปพักนึงเหมือนกัน งานเข้า นี่เพิ่งเจอแก้งาน บอกเอาก่อนเช้า พอดีอ่ะ เสร็จเช้า
เรื่องห่างหายไม่ต้องคิดมาก พอดีช่วงหลังเราดีขึ้นนิดนึงก็ห่างโม่งไปบ้างน่ะ เข้ามาอ่านเป้นพักๆ
หลังๆเราพยายามอาละวาดใส่คนให้น้อยลงนะ แต่บางทีมันร้อนในอกทนไม่ได้จริงๆเราก็โยนลงทวิต(นี่คือหนีมาจากเฟซอีกที) ผลคือเหี้ยอยู่ดี ตอนนี้ก็เอามาลงนี่แหละ
เราว่าคงลืมไม่ได้มั้ง ใครที่เข้ามาขนาดนั้นแล้ว ทางนี้ก็กำลังพยายามปรับๆใจ แต่ช่วงนี้ไม่ไหว มันเหนื่อยจนทำอะไรไม่ถูกละ ได้แต่อยู่นิ่งๆ ทำงานไป ทางนั้นเองก็เหนื่อย เจอสารพัดมรสุมอยู่ เราก็ไม่อยากรบกวนมากไป(แต่ก็ยังเล่นเกมด้วยกันทุกวันนะ 55555)
เอาจริงๆนี่ก่อนหน้านี้ก็อกหักมาทีนึง ได้เพื่อนสาวมาคนนึง พอพี่เค้าบอกมาแล้วเรากลับรู้สึกว่าเราสนิทกับเค้ามากขึ้น(ก็เพื่อนสาวนี่ 55555)
ตอนนี้เราก็หวังว่า พอไม่มีความคาดหวังนั่นแล้ว อาจจะทำให้สนิทใจกันมากขึ้นได้ แต่มันต้องใช้เวลาหน่อย
เราว่านายกล้าตัดสินใจนะที่บล็อคเขาแล้วพยายามลืม แต่รออีกซักพักถ้าใจมันดีขึ้นบ้าง ค่อยปลดบล็อคก็ได้นะ อาจจะเป็นเพื่อนกันก็ได้ (เพราะเราทนไม่ได้หรอก ตลอดทั้งปีที่ผ่านๆมาเราคิดวนแต่ว่าเรากลัวเขาจะเกลียดเรา ถึงเค้าไม่ชอบเราแบบนั้น ขอเป็นเพื่อนก็ยังดี)
ตอนนี้เรื่องที่เราวางไม่ลงมันกลายเป็นเรื่องคนที่บล็อคเราไป ไม่รู้ว่าตัวเองโกรธที่เขาเข้าใจผิดแล้วเอามาตัดเพื่อน หรือเสียดาย
คิดจนเซ็งเลยเนี่ย วางยากวางเย็น ถ้าเปิดเทอมยังวางไม่ลง อาจจะลองไปคุยกับจิตแพทย์ดูอีกที
/ว่าแต่ที่แปะไว้คืออะไรน่ะ?
>>795 อันที่จริงก็ปลดบล็อกไปแล้วแหละ ใจกล้าหน้าด้านบล็อกได้วันสองวันเองด้วยซ้ำ (และมีเหลือบางช่องทางที่ไม่ได้บล็อกแต่แรก)
แต่ไม่มีอะไรต้องใส่ใจแล้วแหละ (it doesn't matter now) เหมือนที่บอกคือออกจากกันไปแล้ว และ (ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะ) อยากรู้จักกันอีกต่อไป
เรื่องคนที่บล็อกไป ก็ไม่รู้สิ ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนั้นอาจจะดีกว่านั่นแหละ ถือว่าความบาดหมางหรืออะไรก็ตามมันสุดอยู่แค่ตรงนั้น ปล่อยวาง (หรือไม่ก็ปลง) ให้ได้ (แบบที่เราทำอยู่) ก็พอ
ถ้าไม่ไหวเราจะเชียร์ให้ไปหาจิตแพทย์อีกคน ดีใจที่บอกว่ากล้าไปหาจิตแพทย์ มันเป็นทางเลือกที่หลายคนไม่ค่อยกล้าไปทั้งที่ควรไปอ่ะ
ที่แปะไว้ อธิบายให้ง่ายที่สุดคือข้อความจากโพสต์ที่เราเอาลายเซ็นดิจิทัลเราเซ็นทับทั้งข้อความไว้ มีวิธียืนยันกลับอยู่ว่าเราเป็นใครในอนาคต ไม่รู้ทำไปทำไมหรอก แต่เผื่อได้ใช้
เกลียดโม่ง (anonymity) อย่างนึงตรงที่มันเหมือนสังคมที่ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน โคจรเข้า และโคจรออกกันไปจากชีวิตกันง่ายๆ ดื้อๆ นี่ละ
ขอให้ทางนั้นโชคดีนะครับ
คนที่เป็นฝ่ายหายไปมีสิทธิ์บอกว่าคิดถึงได้ด้วยเหรอ?
>>796 โชคดีเช่นกันนะ เราเชื่อว่าอย่างน้อยเวลาจะช่วยได้ไม่มากก็น้อย
เรื่องจิตแพทย์ มันมีวันนึงที่เราอาการแย่มาก ขึ้นรถตู้กำลังจะเข้าไปฟังบรรยายที่ม.แล้วคลื่นไส้ เลยบอกให้เขาไปส่งโรงบาลแทนเลยอ่ะ
คือปกติจะยังพอดึงตัวเองต่อไปได้ ทำงานได้ ไม่น่าถึงขั้นต้องหาจิตแพทย์ แต่ช่วงนั้นก็เกิดนอนไม่หลับ ฟุ้งซ่านทั้งคืน กินข้าวไม่ลง ในที่สุดก็เลยไป ก็ดีขึ้นบ้าง ไม่ได้กลับไปหาอีกเพราะหลังจากนั้นก็ไม่มีอาการอะไรที่ดูแย่ หรือกระทบชีวิตเกินไปอ่ะนะ
แต่จริงๆมันก็ดีนะ เข้าๆออกๆกันได้ง่ายๆ แปลว่าที่ยังอยู่ก็เพราะอยากอยู่
อันนี้คือเคยได้ยินผู้ใหญ่เขาคุยกัน บางคนเขาอยู่ด้วยกันเฉยๆโดยไม่แต่งงาน ไม่มีข้อผูกมัดอะไร มันก็น่าสนใจดี อยู่เพราะอยากอยู่น่ะนะ
วันนี้จะรีบหนีนอนละ ทำงานถึงตีห้าครึ่ง บ้าไปแล้ว ปกติเราแบ่งเวลาให้ไม่ต้องถึงกับอดนอน ไม่ชินกับการโต้รุ่งเท่าไหร่
อีเหี้ย บอกว่าชอบกู จะจีบกู ก็ช่วยกระตือรือร้นหน่อยได้มั้ย ชวนกูคุยบ้าง ทักกูด้วย ชวนกูไปนู่นนี่บ้าง มาหากูบ้าง ไม่ใช่มาทำให้มีความหวังแล้วก็เงียบๆใส่ ให้กูต้องเป็นคนคุยเองงี้อะ ที่มึงบอกชอบคือพูดเล่นเหรอ ควย แง
ตอนกูรู้ตัวว่าโดนอีกฝ่ายลดลำดับจากคนที่สนใจ กลายเป็นแค่เพื่อนแค่พี่ชาย กูก็อยากบล็อคว่ะ แต่ใจไม่เข็งพอ
ถ้าเขาแค่ไม่ว่างล่ะ?
ถ้าเขาแค่มีปัญหาส่วนตัวล่ะ?
ถ้าเขาแอบงอนที่กูพูดไม่ดีไปบางคำ สักพักคงหายงอนล่ะ?
ถ้าเป็นอย่างที่ว่า วันนึงเขาทักกูกลับแล้วกูไม่เห็นเลย กูไม่เสียโอกาสเหรอ
กูก็รู้แหละว่าติดกับดักความเป็นไปได้ แต่ก็อดทิ้งความหวังไม่ได้จริงๆ
รู้แหละว่าโอกาสกลับไปอยู่ตำแหน่งเดิมมันต่ำ แต่ไม่อยากเสียเขาไปจริงๆ
กูก็รู้แหละ ความรักแม่งไม่ใช่แค่พยายามแล้วจะสมหวัง คนไม่รัก พยายามให้ตายไงก็ไม่รัก
ตรงข้าม คนจะใช่ แป๊บๆ แม่งก็ไปกันได้
โทษทีว่ะ กูอาจจะมาใช้ที่นี่ระบายบ่อยหน่อย นอยด์จริงๆว่ะ ตัดใจไม่ได้ด้วย เพราะคิดว่าเราเข้ากันได้ แค่กูอาจจะได้ใจ แสดงออกถึงความหึงหวงออกนอกหน้าไปหน่อยทั้งที่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันจนเขารำคาญ กูอยากได้โอกาสแก้ตัวจริงๆ
พอกูไม่ทักไปก็ไม่ทักมาหาเลยนะ
อีเหี้ย เจ็บจังวะ มาบอกว่ารักแล้วเทง่ายๆงี้อ่อ
อา กูเกลียดมึงเพราะมึงตอแหล เพราะกูรู้สึกว่ามึงตอแหล ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม กูก็ไม่รู้ทำไม แต่กุรู้สึกว่ามึงตอแหล กูก็เลยเกลียดมึง ไม่เกี่ยวกับว่ามึงสนิทกับใคร
อยากจะพูดอันนี้ออกไปให้รู้ซะจริงๆ
นอกจากกรณีไม่ถูกชะตา กูไม่ได้เกลียดใครโดยไม่มีเหตุผล ถ้าคนนั้นไม่มีท่าทางไม่เป็นมิตรกับกูก่อนอ่ะ กูเริ่มเกลียดมึงเพราะตอนหลังกูรู้สึกไม่ใช่ น่าจะดูบ้างนะว่ากูไม่ได้โผล่มาก็เกลียดมึงเลยอ่ะ อีดอก
บอกทุกอย่างหมดไส้หมดพุง ความรู้สึกความคิดอะไรกูก็บอกมึง ยังกล้ามาบอกว่ากูไม่เห็นมึงเป็นเพื่อน
มโนซะหลุดโลกแล้วเอามาเป็นเหตุผลที่โกรธกู เกลียดกู ไม่รู้อันไหนเหี้ยกว่ากันนะมึงนะ
>>805 ยากอ่ะมึง จริงๆคือที่กูโดนก็แบบนั้นแหละ
คือนางตัดพ้อ กูก็พยายามถามเพระาบางทีกูก็ทำอะไรไม่รู้ตัวหรอก แต่นางก็ไม่บอกให้ชัดๆ (แต่นางสามารถข้ามมาโทษกูที่ความคิดของกูได้ ก็ไม่รู้นางมารู้ความคิดกูได้ไง)
ถึงจุดนึงกูเริ่มเกลียดนาง แต่กูไม่เข้าใจตัวเองเท่าไหร่ กูก็ไม่ไ้ดว่าอะไรนาง เพราะกูพยายามจะไม่เกลียดนางอยู่เว่ย
แต่มันก็จบไปแล้วเพราะนางมโนว่ากูเกลียดนางก่อนกูจะเกลียดนางจริงๆอีกมั้ง
หัวหน้าหัวครวยยยยยยย ไอเหี้ยยยยยยยย
อีตอแหล
กูเหนื่อย กูไม่อยากทำงานแล้ว
โลกแม่มอยู่ยากจัง เหนื่อยแล้วว่ะ พอซะทีได้มั้ยยยยย
whywhywhwhywhywhwyhwyhwyhwywhywhywhywhywhyhwywhywhwyhwyhwywhwyhwyhwywhwywhwyhwywhwywhwyhwywhwyhwwyhwyhwwyhwywhwywhwyhwywhwyhwywhwyhwywhwyhwwyhwywhwyhwyhwyhwyhwywhywywhywhwyhwywhywhwyhwyhwyhwywhywhywhwyhwywhyhwyhwywhywhywhywhywhywhy
Everything seems perfect... maybe... just me that is a nuisance...
>>806 เหี้ย กูเพิ่งรู้สึกเมื่อวานเลย (กู>>800 )
จู่ๆ กูก็รู้สึกว่า เห้ย ที่นางต้องการกับชีวิตส่วนตัวนางที่มากไปจนน่าจะเรียกได้ว่า "เห็นแก่ตัว" หรือเปล่าวะ
คือนางเคยเล่าให้ฟังว่าเคยมีแฟน แต่คบกันแบบ แทบไม่ไปไหนกัน ไม่ค่อยได้คุยกัน นางจะทำไอ้โน่นไอ้นี่ของนางไปเช่นดูเมะเล่นเกม เพราะงั้นเลยไม่มีโมเมนท์ให้กันเท่าไหร่ ผู้ชายมันทนไม่ไหวเลยขอเลิกเลย
ถ้าสมมุติกูได้เขาเป็นแฟนแล้วโดนทำแบบนี้บ้าง กูเพิ่งมาคิดเอาได้ว่าแบบนั้นมันเห็นแก่ตัวปะ
ไม่ใช่ว่าโกรธที่กูโดนเทเลยคิดแบบนี้นะ แต่อารมณ์พอได้ห่างๆ ออกมาแล้วมองไปอีกที มุมมองแม่งเปลี่ยนว่ะ
แต่โดยรวมแล้วกูยังหวังอยู่นะ ถึงระดับความชอบที่ลดไปแล้วมันจะเพิ่มเท่าเดิมยากก็เถอะ.......
อยากหลับไป...ตลอดกาล
>>813 กุเป็นคนไม่ค่อยอะไร ไม่ต้องโมเม้นท์เยอะ แต่ถ้าคบกันก็เหมือนไม่คบนี่ก็ไม่รู้จะคบไมนะ...
ถ้าดูเมะเล่นเกมด้วยกันได้ อะไรงี้อาจจะพอเข้าท่า เจอกันครึ่งทาง
มึงลองห่างๆแล้วค่อยๆดูไปก่อนก็ได้มั้ง กับศึกษาตัวเองว่าต้องการอะไรอ่ะ เป็นเรื่องที่กูมึนงงกับตัวเองเหมือนกัน
เออไปเลยไม่ต้องมาคุยกับกูอีกนะมึง ไม่อยากจะคุยกับคนอย่างมึงหรอก
เบื่อบ้านโว้ย ปัญหากองอยู่ตรงหน้าแต่เสือกห้ามพูดถึง ซุกๆไว้ใต้พรมได้อย่างเดียว พอบ่นมากเข้าก็ไล่กูออกจากบ้าน แม่งทำไมผู้ใหญ่ส่วนมากเป็นงี้กันตั้งแต่ระดับครอบครัวจนถึงระดับภาครัฐเลยวะ ควยเอ๊ย พูดเหี้ยไรก็ไม่ได้ แค่ในครอบครัวเล็กๆยังเป็นแบบนี้ก็ไม่ต้องเปลี่ยนห่าอะไรให้ดีขึ้นอีกแล้วชีวิตนี้
เกลียดเราได้ แต่อย่าเกลียดนิยายเราเลย
เกลียดประเทศได้ แต่อย่าเกลียดมิตรสหายท่านหนึ่งเลย
เกลียด AV ได้แต่อย่าเกลียดดารา AV
>>816 ลองห่างๆ มาเกือบเดือน ยังรู้สึกแบบเดิมคืออยากได้เขามาอยู่ข้างๆ กันว่ะ
ดูเมะด้วยกันพอได้ มีเรื่องที่ดูเหมือนกันอยู่บ้าง หรือถึงเขาจะดูที่มันวายๆ หน่อยกูก็พอไหว...ถ้าดูด้วยกันนะ (ให้กูเปิดเองคงไม่)
เล่นเกมนี่ต่างคนต่างเล่นกันคนละเกม ไม่ว่ากัน
แต่โอ๊ยยยยยยยยยยยยย ที่ว่ามาเนี่ย ขอให้เขากลับมามองกูเหมือนเดิมก่อนได้ไหมมมมมมมมมมม T____T
>>823 กุเข้าใจนะ....ไอ้อยากให้กลับมามองเหมือนเดิม กุประสาทแดกกับเรื่องนัน้ทั้งปีเต็มเลย
ตอนนี้ก็รู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าใส่เขาจนเสียไปหมดแล้ว ทั้งที่ตอนแรกจริงๆก็มีทุกอย่างที่ตัวเองอยากได้แล้วแท้ๆ
เพราะงั้นอดทนนะ เราก็ไม่รู้จะแนะนำยังไง ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ทางนั้นเป็นไง
ขอกุบ่นเปลี่ยนเรื่อง ไอ้การไปรีพลายคอมเม้นท์คนอื่นที่เขาคอมเม้นท์สเตตัสใครไว้ มันเสียมารยาทปะวะ? ไม่ใช่แบบเข้าไปร่วมบทสนทนานะ มันแบบ โพล่งเข้าไปเฉยๆ
บอกไม่ถูก แต่กุขัดตาอ่ะ
เครียดเหี้ยๆ ทุกวันนี้กุแม่งเตะฝุ่นหางาน ร่อนใบสมัครกี่ที่ๆก็ไม่ได้ เครียดจนกินข้าวแทบไม่ลงทุกวัน ยังจะมาเจอเรื่องที่บิดาตัวเองที่เสือกสร้างหนี้ท่วมหัวจนโดนขึ้นบัญชีดำแถมเจ้าหนี้ตามมาทวงหนี้ยันบ้านอีก แล้วไอ้ห่านี้แม่งก็หนีไปอยู่ที่อื่นทิ้งหนี้ให้ต้องมารับภาระอีก...
แล้วแม่งมารดากุนี่ก็เสือกชอบซ้ำเติมว่ากุแม่งไม่ได้เรื่องเอง เออสิวะ มึงแม่งไม่เคยโดนถีบออกงานเพราะเจ้านายแม่งจะเอาญาติตัวเองมาทำงานแทนนี่หว่า ละอีนี่แม่งก็โง่จัด กุกำลังเครียดเหี้ยๆเสือกมาเล่าเรื่องที่ไอ้บิดาแม่งเอาบ้านไปจำนองแล้วร้องห่มร้องไห้ขอยืนเงินคนอื่นเพิ่มความเครียดให้กุอีก พอกุบอกว่าให้พอเสือกถามกลับว่าเรื่องตลกทำไมไม่ตลก เครียดทำไม?......
คิดว่ากุจะตลกออกไหมล่ะ??
เชี่ยยยยยย โตเกินกว่าจะน้อยใจคนไม่อวยพรวันเกิดแล้ว
เราไม่เข้าใจเลยว่ะ
ตอนแรกที่บ่นว่าอยากตาย ก็รู้สึกเห็นใจอยู่หรอก แต่ยิ่งโพสต์มากขึ้นก็ยิ่งชินชา ส่วนตอนนี้รู้สึกรำคาญว่าเมื่อไหร่จะรีบๆตายไปซะที เหลือคนปลอบใจเป็นแก๊งค์มโนซึมเศร้าอยู่ไม่กี่คน หมาเลียแผลเรื้อนกันเอง
กูก็คิดแบบนั้นแหละ ไม่อยากพูดให้คนอื่นรำคาญ ทำใจได้เมื่อไหร่ก็ไปของกูเอง ไปแบบเงียบๆ
กูไม่เห็นว่าพวกรำคาญคนที่เป็นโรคซึมเศร้าจะไม่น่ารำคาญเลย
กูไม่เห็นว่าพวกซึมเศร้าคนที่เป็นโรครำคาญจะไม่น่าซึมเศร้าเลย
กูมีเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้านะ เพราะมันต้องไปหาหมอกินยา กูบอกเลยประสาทจะแดก คุยแต่ละทีนะแม่มึงเอ้ยยยยย กูนี่ติดลบไปด้วย
นอกจากเป็นพลเมืองชั้นสองในสังคมจริงแล้ว กูยังเป็นพลเมืองชั้นล่างสุดในบ้านอีกด้วย ควย
เฝ้ามองความฉิบหายของพวกมึงแต่ละคนโดยที่กูไม่ต้องทำอะไร
คิดว่าจะไปกันรอดมั้ยล่ะ
พวกมึงไม่รู้หรอก ว่ากูเป็นผู้หญิงที่คุและคิโม่ยมาก
ทำไมกูฝันถึงมึงบ่อยจัง ทั้งที่ก็ไม่น่าจะมีวันได้กลับมาเจอกันอีกแล้ว
มึงอยู่ตรงนั้นของมึงก็สุขสบายดี กูก็อยู่ไปวันๆสุขบ้างเศร้าบ้างคละกันไป
ทั้งที่บางวันไม่เคยแม้แต่จะคิดถึง แต่ทำไมจู่ๆถึงได้มาโผล่ในฝันกูเรื่อยเลย
พอตื่นมากูก็ต้องนอนมองเพดานโง่ๆเพื่อปรับความรู้สึกของตัวเองอีก
พยายามบอกตัวเองว่ากูก็แค่คิดถึงเพื่อนเก่า แต่ไม่รู้ทำไมใจมันโหวงๆพิลึก
ทั้งที่ก็ห่างกันมาเกือบ6ปีแล้ว ทั้งมึงและกูต่างก็เปลี่ยนไปตามทางที่ควรจะเป็น
มันก็ไม่มีวันที่จะกลับมาอยู่ในวงโคจรของกันและกันง่ายๆอีกแล้ว
ก็แค่คนที่กูเคยแอบชอบ แค่เพื่อนสนิทสมัยประถมจนม.ต้น
ทุกวันนี้ก็แค่คนเคยรู้จัก
เมื่อไหร่จะหยุดอาการงี่เง่าแบบนี้ได้ซะที
ไม่อยากละเมอเพ้อพกไปว่ามันอาจจะมีซักวันที่กูกับมึงจะโคจรกลับมาหากันแล้วลงเอยแบบแฮปปี้
เพราะชีวิตมันไม่เคยง่ายขนาดนั้น...
มึงอยู่ตรงนั้นก็มีแฟนจนเลิกไปแล้วไม่รู้กี่คน
กูก็ชอบคนนู้นคนนี้ไปเรื่อยตลอดเวลาที่ผ่านมา
แต่สุดท้ายก็ยังมีชั่วเวลาหนึ่งที่คิดถึงมึงเหมือนเดิม
หรือมันแค่อาการคิดถึงเพื่อนเฉยๆวะ ก็ดีนะถ้าเป็นแบบนั้น
ยังไงก็เหอะ หวังว่ามึงคงสบายดีนะ
อยู่ตรงนั้นมีความสุขดีใช่ไหม
ไม่รู้ว่ามึงจะเคยฝันถึงกูแบบที่กูฝันถึงมึงรึเปล่า
โชคดีนะ :)
แม่งเศรษฐกิจไทยไม่เจริญขึ้นเมื่อไรอะไรๆมันจะดีขึ้นวะ
อีห่า หงุดหงิด อีเวน อีกนิดกูจะเลิกเล่นเฟซแล้วควย ใครอยากคุยกับกูก็ส่งจดหมายมาละกัน
like = ไลค์ ไม่ใช่ ไลท์ จะอวดฉลาดก็ทำตัวให้ฉลาดหน่อย
อีดวกกก กูอึดอัดเวลาอยู่กับมึง
โอ้โห เห็นโค้ดแล้วทุเรศลูกหูลูกตาสัดๆ อ่านเข้าไปได้ไง เอาภาษาที่ syntax/structure มาเขียนแบบนี้นี่ไปไม่เป็น
ประกาศฟังก์ชั่นก็ชื่ออะไรบ้างไม่รู้ โค้ดก็อ่านแล้วอ่านอีก เครื่องมือในภาษามีมากมายไม่ใช้มานั่งทำเหี้ยอะไรก็ไม่รู้
คือสอนโปรแกรมมิ่งนี่อย่าลืมนะครับว่านอกจากสอน logic แล้วช่วยสอนความเป็นระเบียบโค้ดด้วย เจอเพื่อนร่วมงานเขียนแบบนี้ถ้ากูต้องเขียนคู่กับมันกูด่าควยแล้วเผาบ้านมันทิ้งทันทีนะครับ
มอบให้มึง https://xkcd.com/1513/
หูย เดี๋ยวกูนับวันรอเลยอ่ะ ดูว่าจะไปได้ซักกี่น้ำ
มีผู้ชายเมาแล้วร้องไห้คร่ำครวญอยู่ข้างหอแล้วมีเพื่อน2-3คนช่วยปลอบ อีเหี้ยรำคาญ กูจะนอนอีควย
ไม่ได้เกลียดคนขี้แย แต่ถ้ามึงจะร้องไห้ดราม่าตอนตี3ให้คนอีก20-30คนไม่ได้นอน มึงไปร้องที่อื่นอีสัตว์
พวกมึงจะไปตายที่ไหนก็ได้แต่ไม่ใช่หน้าบ้านกู อีห่า หลายศพละนะ หญ้าหน้าบ้านกูไม่ใช่สนามต่อยของเด็กเทคนิค อีพวกแว้นรถก็ด้วยสัด จะแว้นก็ดูทางดีๆดิวะไม่ใช่มาเอาหัวโหม่งเสาบ้านกู เวลากูหลับแล้วได้ยินเสียงรถพยาบาลมันนอนไม่ได้โว้ย รำคาญ ไปฟันหรือไปแว้นที่อื่นที่มันไม่เดือดร้อนชาวบ้านไป๊ อีเหี้ยยยย
ทำตัวหนอนแล้วเซาะร่องให้มันเอียงเข้าหาเสาสิ่วะ
พี่กุแม่งคลอดก่อนกำหนดเลยเอ๋อๆ แต่เสือกอีโก้สูงลิบลิ่ว แม่งเอ๋อจนกุจะร้องไห้อ่ะ ไปสมัครงานไม่เอาเรซูเม่ไป เรียนจบแล้วไม่ยอมรีบหางานทำเอาแต่นั่งวาดรูปอยู่ได้ ท่าเดินก็เอ๋อๆ ตัวดำแต่ใส่เสื้อส้มสว่างเว่อร์ ฟันเหยิน ชอบนั่งดึงขนตัวเอง พอเตือนแล้วก็โกรธ บอกว่ากุอายุน้อยกว่าไม่ต้องมาสั่ง แต่คือแม่งเอ๋ออ่ะ สัสเอ้ย ไปไหนมาไหนกะแม่งแล้วอายชาวบ้านชิบหาย
กล้องแพง แบบสวย อย่ามโนว่าถ่ายรูปสวยถ่ายเก่ง สักแต่กดชัตเตอร์ ก็ได้แค่นี้แหล่ะ
เวลาเห็นบรรยากาศบ้านอื่นเขารักกันดีแล้วกูขนลุก รู้สึกเหมือนอยู่ผิดที่ผิดทาง เหมือนเห็นของแปลก งงว่าทำไมเขาสนิทกันจัง แต่จริงๆเป็นที่บ้านกูเองป่ะวะ555555555555555555555
มันตีกันเพราะอะไรรู้ไหมแย่งชิงพื้นที่ค้ายา มันเป็นมาแก้งคนจีนตามแบบกู๋หว่านไจ๋เลย เขตอิทธิพล
กุไม่มีสิทธิ์ไปเดาหรือตัดสินใครนะ แต่ทำไมกับบางคน นังกูก็รู้สึกว่าแม่งตอแหล วอนนาบี
ไม่รู้ยังไง ปกติกับคนอื่นกูก็เห็นใจ แต่อีนี่รู้สึกตอแหลสัสๆ เห็นแล้วรำ ไม่เข้าใจ
ศก.ไม่ดีเลย ค้าขายก็แย่ ปีนี้ก็ขาดทุนอีกแล้ว
พ่อค้าขายหมูร้านหนึ่ง พูดกับเจ้าหน้าที่ตรวจเก็บภาษี
ควย อีเดาะ ควย ควย อีสัส รำคาญโว้ยยยยย
แม่จะบังคับผมให้แต่งกะหลานตัวเองทำไมนะ
เห็นที่เว็บอ่านมังงะเว็บนึง
" ...... ไปตายซะ " ชีวิตพวกมึงต้องLoser ขนาดไหนถึงจะโพสต์อะไรแบบนี้ออกมาวะ ถถถถ
รำคาญพวกแยกแยะคนโวยวายแบบเอาฮากับจริงจังไม่ออก แล้วก็มาด่าคนอื่นแบบคิดว่าตัวเองสูงส่งอ่ะนะ
อยากบอกว่าที่กูไปนอนห้องมึงอ่ะ กูนอนไม่หลับโว้ย จิตอกุศลสัสๆ ดีนะที่ผ่านมันมาได้แบบ good end
เฮ้อออออ ทำไมต้องโกหกกันด้วยวะ
ไม่อยากไปด้วยกันก็บอกตรงๆ กูจะได้ไม่ชวนแล้วชวนอีก บ่ายเบี่ยงอยู่นั่นแหละ
เศร้าใจจัง ขอโทษนะสำหรับเรื่องที่ผ่านๆมา คุณไม่ได้ผิดอะไรเลย ขอบคุณที่ครั้งหนึ่งเข้ามาทำให้เรายิ้มได้ ขอบคุณที่บอกให้รู้ว่าการที่เรารู้ว่าเราถูกรักมันดียังไง ดูแลตัวเองดีๆ ขอให้ได้เจอคนที่ดีๆ มีชีวิตที่ดี ขอโทษนะ
ดราฟท์งาน เทรซงาน เอาออริคนอื่นมาวาดต่อโดยการทาบเส้นภาพเบสใน DA ที่ฮิตกัน แล้วอ้างว่างานเป็นลิขสิทธิ์ของตัวเอง
มันผิดโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แล้วทำไมมีรกเต็ม Timeline ไปหมดวะ?
ของง่าย ๆ จิตสำนึกควรสั่งได้ ทำไมไม่รู้กัน…!?
ไม่อยากติดคุกเลย ถ้ารอดไปได้ชีวิตเราจะไปได้อีกไกล
ก่อนจะทำอะไรต่อจากนี้จะคิดถึงคนที่รักเราให้มาก ๆ
มีเพื่อนอย่างมึงกูอยากเลิกคบ จูนิเบียวชิบหาย แถมยังเอาแต่ใจ ถ้ากูไม่เคยสัญญาอะไรกับมึงไว้กูเลิกยุ่งนานแล้วสัส
>>883 ....แบบนั้นมันหมายความว่ามึงยังเหลือเยื่อใยกับเขาปะ
ปล. เล่า ปสก.ส่วนตัวนะ กูเคยโดนเทเหมือนกัน เขาหายไปหลายปีเลย แต่อยู่ๆ วันนึงเขาก็โทรมาร้องไห้ฟูมฟายขอโทษขอโพยกูใหญ่
กูว่าถ้าเคยรู้สึกดีๆ ให้กัน การพูดตรงๆ ว่าทำไมถึงต้องเลิกกันมันเป็นสิทธิ์ที่ทั้งสองฝ่ายควรได้รับนะ
>>884 ไม่รู้สิ กูแค่รู้สึกผิดว่าเขาไม่ควรได้รับการ treat จากกูแบบนั้น กูไม่กล้าแม้แต่จะส่งข้อความไปหาเขา กูกลัวว่าข้อความของกูจะไปทำให้เขาเสียวันดีๆไป เขาดีกับกูมากแต่สิ่งที่กูให้เขาคือการมาบ้างหายบ้าง พอกูเบื่อเขากูก็หนียาวๆ วันหนึ่งเขาคงพอเลยไม่ทักมาอีก แต่พอกูโตขึ้นถึงรู้ว่าการที่ครั้งหนึ่งเคยมีเขาในชีวิตมันดียังไง
กูขอถามมึงดิ มึงรู้สึกยังไงตอนคนคุยเก่ามึงโทรมา
>>879 ไปทำงานกับคนไม่ดี เป็นบริษัท startup รีวิวร้านอาหารที่นึงที่เจ้าของเป็นคนต่างชาติ เค้าไปจ้างคนอินเดียเขียนโปรแกรมดูดข้อมูลของเว็บรีวิวร้านอาหารหลายเลย เราไม่พอใจการกระทำของเค้า ตอนนี้เราโดนข้อหาเข้าถึงไฟล์โดยไม่ได้รับอนุญาต (ไฟล์โปรแกรมดูดข้อมูลที่เค้าให้เรารันเอง) กับเข้าถึงอีเมล์เค้า (เค้ายึดแมคบุ๊คเราไปแล้วเอาอีเมล์เค้าไปยัด) ในตอนแจ้งความเค้าอ้างว่าไฟล์ชื่อ Zxxxx และ Wxxxxxx เป็นข้อมูลการพัฒนาซอฟต์แวร์ของลูกค้า (ทั้ง ๆ ที่บริษัทนี้ไม่เคยรับพัฒนาซอฟแวร์ให้ลูกค้า) จริง ๆ แล้วสองไฟล์นั้นเป็นโปรแกรมขโมยข้อมูลเว็บอื่น
ปรึกษาปัญหาหัวใจไปห้องไลฟ์สไตล์ไปไอ้สัส
ที่มึงไม่ผ่านโปร เพราะมึงทำงานไม่ได้ไง
เที่ยวไปพูดกับคนนั้นคนนี้ ว่ากูมีปัญหาเรื่องนิสัยกับมึง เลยให้มึงไม่ผ่านโปร
อีควาย กูมีปัญหาเรื่องเดียว คือกูต้องนั่งเฝ้ามึงทำงาน ทำช้าแล้วก็ผิด กูต้องตามเช็ดตามล้าง
กูทำเองตั้งแต่แรกก็จบแล้วมั้ย กูไม่ได้ต้องการภาระ
นี่ขนาดมึงจบเกียรตินิยมนะ ยังโง่เบอร์นี้
>>889 เหมือนมึงจะไม่เกี่ยวเลยนี่หว่า สู้ๆ แล้วกัน มีอะไรมาระบายได้ จะช่วยรับฟัง(ในนี้)
>>887 ง่วง
......ก็มันโทรมาตอนกูนอนแล้ว 55555555
ก็คุยกันนานเกือบชั่วโมง วินาทีนั้นกูก็คิดนะว่า เห้ย จะกลับมาต่อกันติดอีกครั้งเว้ยยยยยย
แต่พอวางสาย หลับไปตื่นนึง ลืมหมดเลย นึกว่าฝัน.........สรุป หายยาวไปอีกรอบครับ เพราะกูรอ...รออีกฝ่ายว่าจะยังเล่นด้วยไหม จะติดต่อมาอีกไหม แต่กูอยู่นิ่งๆ ไปล่ะมั้ง ฝ่ายนั้นเลยนิ่งๆ ด้วย
เพราะงั้นกูเลยตรัสรู้ว่า ถ้าเคยมีโมเมนท์ดีๆ ให้กัน ต่อให้ไม่นานไม่กี่เดือน ไม่ว่าจะเทหรือโดนเทก็เจ็บทั้งคู่ว่ะ แค่เจ็บกันคนละช่วงเวลาเท่านั้น...
ดังนั้น กูว่ามึงติดค้างอยู่นะ ทั้งตัวเขาเองกับตัวมึงเองด้วย บอกๆ ไปแล้วจะได้สบายใจมึง ส่วนหลังจากเคลียร์กันแล้ว จะเล่นกันต่อหรือจะทางใครทางมัน มันก็ไม่เหลืออะไรติดค้างแล้วว่ะ
กูไม่อยากจะทำ freelance เว้ย คนยัดก็ยัดมาอยู่ได้ทำพังเงินเดือนกูพอใช้แล้ว
กูไม่อยากอดนอนหลายๆ คืนอีก จะปฏิเสธก็ไม่ได้ โพสบนเฟสเดี๋ยวก็โดนด่า แงกูอยากนอน T-T
ราชภัฏนี่ทำไมต้องให้น้องถ่ายคลิปแต่งหน้าแปลกๆแล้วก็ลงเป็นการแนะนำสายรหัสอะไรนั่นวะ 555 กูสาบานเลยว่าถ้าสอบไม่ติดที่ไหนแล้วได้แค่ราชภัฎกูก็ไม่เรียน ไร้สาระสัด 555
พวกที่เรียนแม่งก็มีแต่พวกไปไหนไม่ได้แล้ว สอบที่ไหนก็ไม่ติดเลยมาเรียน แถมยังเสือกมาเรียนครูอีก ปัจจุบันกูก็เรียนกับครูที่จบจากราชภัฎกับมศว จุฬา เห็นถึงความแตกต่างสัดๆ สอนกากมาก ไม่ว่าจะเป็นใคร เพราะแม่งเป็นพวกสอบไม่ติดตั้งแต่แรกอ่ะดิ
ไอ่ห่า มาว้ากใส่เพื่อนกูทุกวัน ครอบครัวเป็นชาวร็อคเหรอสัส กูเรียนจบก็เป็นวิศวะไหมล่ะควย กูไม่ได้อยากเข้าเลยประชุมเชียร์ห่าไรนั่น เดี๋ยวไม่เอารุ่นก็โดนหาว่าปอดแหกอีกสัส เวลาจะไม่มีอยู่แล้ว หู้วววว
มรภ มหาลัยครูกาก กากเดนแบบศึกษาศาสตร์ ศิลปากร แล้วก็สินกำ จุฬา
บ. อะไรวะ?
วันนี้เพื่อนโม่งหายหมด มาเปิดประเด็นต่างๆ ให้กูอยาก พอกูถามต่อก็หายหัว ปล่อยให้กูรอแห้งอยู่หน้าจอเฉย T_T กูเสียไตนะ
ชีวิตจะเหี้ยไปไหน แอร์ก็เสียพัดลมก็เสีย ฆวยเอ้ยยยยยยยยยยยยยย
แค่เห็นเพื่อนโม่งชมนิยายที่กูแต่งว่าดีกูก็ยิ้มได้ทั้งวันละ เขินสัดๆ ถึงกูจะไม่รู้ว่าพวกมึงๆเป็นใครแต่ก็แอบขอบคุณตรงนี้นะ T///T
กังวลชิบหาย กังวลว้อย ทำไม2เดือนในชีวิตกูต้องมาทำอะไรอย่างงี้ด้วย
เพื่อนๆพี่ๆกูผ่าน2เดือนนี้แม่งไปได้ยังไงวะ หรือกูแม่งโง่เอง ขี้เกียจเอง ก็เลยลำบาก
ต้องอดหลับอดนอนวันเว้นวันบ้าง วันเว้นสองวันบ้าง อาจารย์ก็เข้มงวดดุร้าย ต้องใช้ทั้งความรู้และทักษะ (ซึ่งกูไม่มีไง) แต่เสือกงานเยอะจนไม่มีเวลาอ่านหนังสือหรือฝึกฝีมือเอง แต่ถึงงั้นก็ต้องเจียดเวลา มาเตรียมข้อมูลงานที่ทำมาทั้งสัปดาห์มาพูดให้อาจารย์จับผิด แล้วก็ต้องมาทำงานนำเสนอทุกๆสัปดาห์เพื่อให้อาจารย์ด่าประจานเราต่อหน้ารุ่นน้อง
แม่งมีช่วงนึงอาจารย์แม่งจะเทกูด้วย ให้กูโดดเดี่ยว ถ้ากูทำพลาดนี่ ซวยๆอาจจะมีคนตายได้นะสัส (แต่ก็ไม่เคยเกิดขึ้นตรงๆนะ มันมีรุ่นพี่กับคนอื่นๆช่วยๆกันอยู่) กดดันชิบหาย
นิสัยอาจารย์แต่ละคนก็เกินบรรยาย คนนึงอารมณ์ร้าย แต่เห็นว่าป่วยเป็นโรคอะไรไม่รุ ก็เลยเพลาๆลงบ้างละ อีกคนนิสัยขยันขันแข็งร่าเริง แต่แกอคติกับนักเรียนง่าย แล้วถ้าโดนแกเกลียดเข้า ต่อไปในอนาคตมึงทำอะไรก็ผิดไปหมด ยืนเฉยๆสูดหายใจเข้าออกก็ผิด แล้วก็จะเอานักเรียนลูกรักแกมาเปรียบเทียบทับถมใส่
กูก็ว่าไปงั้น เพราะกุก็เข้าใจว่ามันเป็นการเรียนและฝึกฝน (แต่มันก็มีส่วนที่เหี้ยจริงๆปนอยู่ในด้วยนั้นแหละ) แต่กูไม่มีความมั่นใจในตัวเองง่ะ รู้สึกโง่ กลัวทำพลาด กลัวทำคนตาย ไม่ได้หลับไม่ได้นอนแต่ต้องเสือกมาทำงานไม่ให้พลาดมันคืออะไรวะ
>>912 บริษัทตัวเองไม่ได้รับพัฒนาซอฟแวร์ เป็นบริษัท startup ทำแอพและเว็บรีวิวร้านอาหาร แต่อ้างว่าเราเอาข้อมูลการพัฒนาซอฟแวร์ของลูกค้าไป (จริง ๆ โปรแกรมที่เค้าอ้างเป็นโปรแกรมขโมยข้อมูลเว็บอื่น) แถมยืดแมคบุคราคาเกือบแปดหมื่นเราไปอีก ไปให้ตำรวจ ปอท. ตำรวจบอกเจอเมล์ส่วนตัวของเจ้าของบริษัทเป็นร้อย ๆ เมล์ คือนี่ข้อหาหนักนะ ใช้อีเมล์คนอื่นนี่ติดคุก 5 ปี
เครื่องคอมเราไม่ได้ลงพาสเวิร์ดไว้ เค้าเข้าไปอีเมล์เราแล้วเอาเมล์เราไปสร้างหลักฐานเท็จอีก
ไม่อยากติดคุกเลย
ช่ ว ย ด้ ว ย
ไหนๆถ้ามึงจะติดคุกจริงๆนะ บอกชื่อบริษัทมาเถอะ ในโม่งจะมีกี่คนรู้วะว่าพนักงานบริษัทไหนจะติดคุกถ้ามึงไม่เอาไปบอกคนอื่นซะเอง เว้นซะแต่ว่ามึงจะสร้างเรื่องตั้งแต่เริ่ม เพราะเห็นมึงบอกแค่ว่าบริษัทเกี่ยวกับเว็บรีวิวอาหารแต่ไม่บอกแม้แต่ที่ตั้งบริษัทหีแตดไรเลย อีกอย่างนึงคือถ้ามึงเดือดร้อนจริงๆมึงไม่มาหาคำปรึกษาในโม่งหรอก เค้าไปตั้งกระทู้พันทิพเพื่อหาทางแก้จากคนที่มีจำนวนมากกว่านู่นแล้วสัส
IQ ดี แต่ EQ แย่ แต่ก็ดีกว่าคุณอ่ะค่ะ ที่ไม่มีอะไรดีเลย แต่ EQ คือความฉลาดทางอารมณ์ ความสามารถในการคงบคุมอารมณ์โว้ย ไม่ใช่ความสามารถในการตอแหลนะ จะด่าอะไรใคร หัดหาข้อมูลบ้าง อย่าโชว์โง่ อายแทนพ่อแม่อ่ะ นิสัยแบบนี้ไง ผู้ชายเขาถึงหนีไปคบคนอื่น
ช่วงนี้ปากไวชิบหาย เริ่มรู้สึกถึงเส้นอันตรายที่สะสมเรื่อยๆ อาจจะคิดไปเองแต่กูก็ควรระวังไว้บ้างละ โง่แล้วเสือกอวดดีกูก็หลุดมั่งแหละ เห้อม
คนที่เอาเรื่องใครเป็นเพื่อนใครไม่เป็นเพื่อนใครมาพูดก่อนนี่ไม่ใช่กุนะ
แล้วในที่สุดก็เอามาเป็นประเด็น ทั้งที่กูเฉยๆ อีดอก
ถ้าพ่อแม่ไม่สนใจกู กูคงฆ่าตัวตายไปนานแล้ว
คำสาปฟาโรห์ยังไม่อวสาน กูยังตายไม่ได้
#ป้าท่านหนึ่งได้กล่าวเอาไว้
น่ามคานโว้ยยยยยยยยยยยย อีดอก อีตอแหล ตายๆไปซะทีเถอะขอร้อง
ถ้าผู้ชายเมาแล้วโดนข่มขืนตูด สังคมจะด่าผู้ชายเมาเองหรือด่าคนข่มขืนวะ
อยากโดนต่อยท้องเรียกสติ ตอนนี้สุขภาพจิตเฟะมาก แต่ไปหาจิตแพทย์ไม่ได้ด้วยปัญหาหลายอย่าง
มึงจะกรีดคอ กรีดแขน กรีดขา ฆ่าตัวตายที่ไหนแบบนั้นกุไม่ว่า อย่าถ่ายลงเฟส ละสำออยชีวิต ไม่ไหวก้ไปหาหมอไป สายด่วนสุขภาพจิตก็มีนะ มึงพึ่งม2 นะ ใช้สติให้ดีก่อนนะ ไม่ใช้ไปคุยกับพวกจุนิเบียวที่บอกว่าชีวิตเราก้เหมือนกัน อีพวกนี้ตอแหล ไม่มีใครเข้าใจมึงดีเท่ากับจิตแพทย์หรอก ไปหาแดกยานะ
ถ้ายังชอบอยู่ก็ลองไปจีบเขาใหม่สิ ผ่านมาตั้งกี่ปีละ พยายามหน่อย ไม่ใช่มาเอากูเป็นของเล่นไว้คลายเหงา ไอ้ห่า หัวควย
ไม่อยากทำงานเลยว่ะ สัญญาทาสชิบหายแม่งเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากมีแฟนซักคนก่อนเรียนจบโว้ยยยย
จีบกูดิ
ความเป็นไทยหัวควย ไทยเหี้ยไรนักหนาไอ้สัตว์ กูมีความเป็นไทยแล้วชาติจะเจริญขึ้นไหม ก็ไม่ เลิกอ้างให้กูใช้อะไรไทยๆสักที มันห่วยมันเหี้ยก็คือห่วยคือเหี้ย ทำไมกูต้องดักดานใช้มันละว่ะ
ใครจะไปทนความเอาแต่ใจของมึงได้ตลอดวะอิผีบ้า ไล่คนออกจากชีวิตแล้วพอนั่นก็โวยวายไม่มีเพื่อนไม่มีใครสนใจ ใครเขาอยากคุยกับมึงถ้าคุยแล้วต้องกลัวว่าไม่ถูกใจจะโดนด่าทีหลัง ไม่ต้องทำมาบอกจะเลิกคบคนอื่นหรอก คนอื่นเขาเอือมระอา เลิกสนใจมึงกันหมดแล้ว ตอนนี้เขานินทากันแต่ความผีบ้าของมึง
มึงจะใช้อะไรก็เรื่องของมึง มันจะหนักพ่อมึงไหมไอเหี้ย
ทุกสิ่งทุกอย่างมีทั้งดีไม่ดี มึงก็หยิบขึ้นมาใช้อันดีๆ ดิ อย่าโง่ดักดานดิ ไอ้เหี้ย
ไอควยยยยยยย
อีสัสข้อสอบเหี้ยไรให้มาทำวันหยุดยาววะ แล้วแม่มต้องเป็นหน้าที่กูที่ต้องมานั่งทำให้พวกแม่มลอกอีก ควยแม่มทำข้อสอบเองไม่เป็นรึไง สมองมีงน่ะมีไหม หรือจะเอาแต่ลอกกูอย่างเดียว ทำเหี้ยไรเองเป็นไหม ทำไมกูต้องโดนบังคับให้เรียนสายที่กูไม่ชอบด้วย กูคิดว่าจะมีแต่คนดีๆตั้งใจเรียนที่ไหนได้แม่มมีแต่พวกที่แม่มเอาแต่ลอก เวลามึงสอบเข้ามหาลัยมึงก็จะลอกอย่างนี้หรอ เวลามึงทำงานมึงก็จะไปก็อปงานคนอื่นหรอ งั้นขอให้พวกมึงโง่ดักดานตลอดไปละกัน ควยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!
ทำไมกูต้องมาอยู่รร.คุณภาพต่ำแบบนี้ด้วย อนาคตกูไปได้ไกลกว่านี้ แต่เหมือนถูกคุณภาพต่ำๆของครู ของสถานที่ ของเพื่อนรอบข้างฉุดกูไว้เลย ครูก็กลวงๆสอนไม่เป็น ให้กูสอนให้มั้ย เพื่อนก็ขี้เกียจ ดักดาน โง่ยังไงก็อย่างงั้น
งานหนักจังโว้ยยยยยยยยย!! ฮื้อ รู้งี้ไปเป็นกะหรี่ขายหีอยู่ชายแดนยังดีกว่าาาาาาา
กูอยากตายว่ะ ขนาดกูหาหมอกินยาแล้วแม่งยังจิตตกว่ะ อีกนิดกูจะโดดตึกแล้วอีกนิดเดียวจริงๆ กูเห็นตึกสูงแม่งก็อยากโดดจนกูเริ่มไม่กล้าขึ้นที่สูงละกลัวโดดลงมาจริงๆ
แม่งแย่อะ ไม่มีใครรักไม่มีใครเข้าใจ จากตอนแรกจะดี ไอสัสดิ่งลงเหว สังคมดิ่งลงเหวทุกอย่าง เหี้ยเหี้ยเหี้ย
มีคนตั้งเยอะทำไมต้องไปคบกับมันด้วยวะ
เพลงใหม่เทย์เลอร์ไม่เพราะอย่างแรง
กูอยากบ่นแต่ไม่กล้าบ่นลงเฟซ/ทวิต
กุไปแดกขนมกับเพื่อนมาที่ร้านดัง(?) แล้วจะไปกดน้ำ กุก็คิดว่าแบบ มันกดน้ำได้ฟรีเหมือน after u ไรงี้ กุกะเพื่อนก็ไปยืนงงๆอยู่ตรงตู้ที่ตั้งอยู่กลางร้านเลย ตั้งแบบผ่างพาง แต่ก็หาวิธีกดไม่ได้ กูก็บอกเพื่อน มึง พอเหอะ กุว่าแม่งกดไม่ได้มั้ง เพื่อนก็แบบ ไม่มั้งมึง เขาควรจะให้ดิ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ เลยเดินกลับโต๊ะกัน แล้วคนโต๊ะข้างๆ เขามองพวกกูแบบ อะไรของมึง มองแบบจ้องเลย จ้องจนเสรยมารยาท แล้วก็ทำหน้าเหมือนดูถูก (หรือกูคิดไปเองไม่รูแหละ) แล้วพนง.เดินมา เพื่อนกูก็เลยถามว่ากดน้ำยังไง เขาก็บอก อ๋อ มันเป็นโปรโมชั่น ถ่ายภาพขนทแล้วจะให้น้ำฟรี1แก้ว... กูกับเพืาอนก็อึ้งแดกกันไป... คือแบบ โอเค หน้าแตก ขายหน้านิดๆที่ไปยืนเด๋ออยู่ตรงอิตู้กดน้ำนั่นนาน แต่แบบ... ทำไมต้องมองกูด้วยสายตาแบบนั้น
ไอ้เหี้ยเสียค่ารถโรงเรียนไปเป็นพัน ทำไมรถต้องแอร์เสียด้วยวะควย แม่งไม่ยอมเอาไปซ่อมสักที ร้อนก็ร้อน ที่นั่งก็แคบอัดกันจะเป็นปลากระป๋อง 3 แม่ครัวอยู่และ ให้กูนั่งแบบสมราคาได้มั้ย????
ถ้าคุณส่งไลน์มาแล้วเขาไม่อ่าน คุณก็ไม่ควรโทรมาจิกถ้าไม่ด่วนจริงๆ มารยาทอะพ่อแม่ไม่สอนให้ตอนเด็กๆหรอ
แล้วโทรมาถามโจทย์แล้วคุยยาวว คิดว่าคนอื่นไม่ต้องอ่านหนังสือรึไง
ไอ้ที่เอาเพื่อนคนอื่นมาข่มๆว่ามีคนเก่งกว่าเราอีกนะเนี่ยมสงสัยเราเสี่ยงไม่ติดเนี่ย งั้นทำไมมึงไปโทรถามเพื่อนมึงที่เก่งๆล่ะ ถามกุทำไม กดๆๆๆๆคนอื่น สักวันมึงจะสะดุดหลุมที่ตัวเองขุดไว้แล้วตกลงมาตาย
น่ารำคาญชิบหาย โลกนี้ไม่ได้หมุนตามมึงนะ อวดตัวว่าฉลาดแต่แค่นี้ยังคิดไม่ได้
เวลาคนกินข้าวแล้วมาชี้ๆว่ามึงกินนั่นนี่ โซเดียม ผงชูรส แคลเยอะ กินแล้วอ้วน เข้าใจนะว่าเป็นห่วงแต่ติกุแล้วมึงแดกข้าวสองจาน ฟาดขนมอีกสามเก็บปากมึงไว้เคี้ยวของว่างต่อเถอะจ่ะ
เหี้ยยยย กูไม่อยากเรียนแล้วววว คนเรียนเก่งใช่ว่าจะชอบเรียนหนังสือนะโว้ยยยยย
ไอพวกเหี้ย ทำเป็นดีกว่าคนอื่นพวกมึงก็เหี้ยเหมือนกันหมด ไม่งั้นปัญหาก่อนหน้านี้มันก็ไม่เกิดหรอกโว้ย ชอบคิดกันไปเองบุ่มบ่ามไม่โปรเลยไอชิบหาย กูอยู่ด้วยจนไมเกรนขึ้นแล้วเนี่ย ทำเป็นว่าคนอื่นกูก็ระวังพวกมึงกัดกูหมือนกันนั่นแหละ คนอื่นแม่งโง่แบบดูรู้ที่ฝ่ายกลางเค้าไม่อยากคบหากับมึงเพราะมึงโง่ไม่เก็บอารมณ์ไงล่าาาาาา อยู่เฉยๆไม่ไปยุ่งกับพวกโง่ๆก็จบละ อยู่ด้วยละเพลีย จับทำเมียก็ไม่ได้
ไอ้สิ่งมีชีวิตน่ารังเกียจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ
ผู้ชายมันไม่ได้เรื่องแบบนี้ทุกคนป่าววะ ดีแต่แกว่งควยเล่นเกมไปวันๆ งานการไม่ทำ แค่ให้ไปหาเหี้ยไรแค่นี้ยังทำไม่เป็น กูเกิ้ลอ่ะรู้จักป่ะ อย่าโง่
หรือกูโชคร้ายเจอแต่ผู้ชายแบบนี้ตั้งแต่เด็กจนโตก็ไม่รู้ หน้าตาก็เหี้ย นิสัยก็แย่ ยังโง่อีก กูสุดทนแล้วโว้ย
กูไม่สนหรอกเสน่ห์ของการจับหนังสือเป็นเล่มๆเชี่ยไรเนี่ย กุจะเอาE-books โว้ย
คนอื่นกำลังคุยกันอยู่ อีห่าโทรหาผัวคุยเสียแทรกเข้ามาดังชิบหาย อยากคุยกับผัวก็ไปคุยให้เสร็จแล้วค่อยกลับมาสิวะ ไม่รู้จักมารยาท
เกลียดมึงอีดอก
กูฝันว่าโม่งกูโดนแบนเพราะนินทาทั้งวี่วัน
แป้งโยคีอ้ะรัศมีวงกลม เป็นที่นิย้มใช้ได้ใช้ดี
ทาร่างกายสบายกายีอ้ะ ทาแป้งโยคีรัศมีวงกล๊มมม
กูเครียด บอกเรียนอะไรก็ได้ แต่ไม่ดูเลยว่าตัวเองทิ้งหนี้ไว้กูตามจ่ายให้กี่ล้าน กูอิจฉาคนไม่ต้องจ่ายภาระอะไรพวกนี้หลังเรียนจบจังวะ
ถ้ากูเรียนจบแล้วต้องรับผิดชอบตัวเองคนเดียวกูไม่ต้องมาเครียดเรื่องจะเรียนอะไรต่อหรอก
>>974 ที่บ้านมึงให้อิสระก็ดีแล้ว ถ้าบ้านไม่ได้เดือดร้อนขนาดไม่มีกินมีใช้ มึงยังไม่ต้องเครียดเรื่องอนาคตขนาดนั้นก็ได้ เรียนอะไรมันก็มีลู่ทางของมันอยู่ เพียงแต่ถ้ามึงอยากก้าวหน้า อยากได้เงินเดือนเยอะๆ มึงต้องขยัน พยายามรักษาเกรด ฝึกภาษาอังกฤษให้ดีๆ
เรื่องเงินก็ลองขอทุนมหาลัยดู มหาลัยรัฐโดยเฉพาะม.ดังๆจะมีทุนให้ขอเยอะมาก ม.เอกชนก็พอมีเป็นบางคณะ หรือจะกู้กยศ.ด้วยก็ได้ หางานทำระหว่างเรียนไปด้วยก็ดี ได้ทั้งเงินทั้งประสบการณ์ สอนพิเศษ เด็กเสิร์ฟ สตาฟงานอีเว้นท์ ถ้าได้ภาษาทำแปลก็ได้
หีหมา
ไอสึด จู่ๆ เมลโดนเปลี่ยนพาสจากเวียดนาม ดีนะกุตั้งให้ต้องยืนยันด้วยเบอร์มือถือ
อ่ะรัศมีวงกล๊มมมมม
แม่คะ หนูชอบเค้า
ชอบผู้ชาย 3 คน คนแรกเพื่อนสนิทเบอร์ 1 งาบไปแดก คนที่สองเพื่อนสนิทเบอร์2งาบไปแดก คนสามพึ่งมารู้ว่าเพื่อนคนนึงที่อยู่ในกลุ่มเดียวเดียวกันก็ชอบเหมือนกัน แม่งหน้าขาวๆตัวเล็กๆทำอะไรเองไม่ค่อยเป็นต่างกับชะนีสายถึกอย่างกูโดยสิ้นเชิง บัดซบจริงๆไอเหี้ย
ให้โอกาสเค้าหน่อยนะ เค้าจะยอมทุกอย่าง
เพจหลายบาทหลายสตางค์นี่ทำตัวมะเร็งเหมือนกับเพจกูเกลียดการบ้านหรอ
กูเพิ่งจะมารู้ตัวนี่แหละว่าทุกครั้งที่ใช้คำว่ากะลาแลนด์หรือไดโนเสาร์ มันยิ่งโชว์ว่าตัวเองยิ่งโง่
ลองมีสติหน่อยก็จะเข้าใจความหมายทันที
กำลังระลึกถึงความมหัศจรรย์ที่สามารถรู้สึกว่าคนคนนึงตอแหล มากจนไม่เชื่ออะไรที่นางพูดเลยแม้แต่เรื่องเดียว ตั้งแต่ความชอบเล็กๆน้อยๆไปถึงทุกอย่างที่นางบอกว่าตัวนางเป็น คือแบบ ..อืม เหรอ ไม่เชื่ออ่ะ รู้ว่าเป็นอคตินะ แต่มันเป็นอะไรที่มหัศจรรย์พันลึกมากที่กูสามารถอคติไปขนาดนั้นได้ทั้งที่เอาจริงๆกูก็ไม่แน่ใจว่ามันเป็นเพราะอะไรเว่ย มันไม่ได้มีอะไรที่โกหกชัดๆ จะๆแจ้งๆอะไรแบบนั้น งงวุ้ย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
